Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας

Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων => Χαλαρή κουβέντα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Loumakis στις 9 Σεπτεμβρίου 2011, 00:06:47

Τίτλος: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Loumakis στις 9 Σεπτεμβρίου 2011, 00:06:47
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
...
...

   Είμαι, εκτος από γενικός γιατρός , και ομοιοπαθητικός, εχω εργασθεί επι τριετία (1992-1995) στο Κέντρο Ομοιοπαθητικης Ιατρικής στην Αθήνα (Μαρούσι) και από τότε συνεχίζω να εξασκώ και να εφαρμόζω την Ομοιοπαθητική σε συγγενείς, φίλους, γνωστούς και σε μένα τον ίδιο. Είμαι επίσης Χριστιανός Ορθόδοξος, με τακτική συμμετοχή στη λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Το λέω αυτό, όχι για να διεκδικήσω παράσημα χριστιανικής ευσέβειας, ούτε για να "πουλήσω μούρη" χριστιανικής οσιότητας, αλλά για να προλάβω ενδεχόμενες κατηγορίες ή και υπόνοιες ότι ανήκω σε πνευματιστικούς ή αποκρυφιστικούς κύκλους, κατά τη γνώριμη συκοφαντία εις βάρος όσων ασχολούνται με την Ομοιοπαθητική, που εκφράσθηκε και σε αυτό το φόρουμ.
   Οι παραπάνω ιδιότητες μου,  νομίζω ότι αποδεικνύουν, κατά τεκμήριο,  μια πιο αξιόπιστη γνώση του θέματος και της υποτιθέμενης σχέσης Ομοιοπαθητικης και πνευματισμού, αποκρυφισμού, μαγείας, δαιμονισμού,  κλπ, κλπ. εκ μέρους μου. Μπορώ, λοιπόν, να βεβαιώσω, ότι η παραπάνω  σχέση βρίσκεται μόνο στα ευφάνταστα μυαλά των συκοφαντών της Ομοιοπαθητικής. Πολύ συνοπτικά να πώ ότι ουδέποτε διδαχθήκαμε στο θεωρητικό μέρος  περί πανθεϊστικού μονισμού ή άλλου –ισμού και ποτέ δεν προσφύγαμε, ο υπογράφων και οι πάμπολλοι ομοιοπαθητικοί γιατροί που γνωρίζω, σε υπερφυσική "βοήθεια" κατά τη διάρκεια της  θεραπευτικής διαδικασίας. Το ότι ορισμένοι ομοιοπαθητικοί γιατροί επικαλούνται, σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο, την ανάμειξη υπερβατικών δυνάμεων για να εξηγήσουν το ομοιοπαθητικό φαινόμενο, δεν σημαίνει ότι τις χρησιμοποιούν σε πρακτικό, εμπειρικό επίπεδο.
   Για την ιστορία και την ενημέρωση των επισκεπτών του φόρουμ να πώ ότι η κριτική κατά της Ομοιοπαθητικής γενικά και για υποτιθέμενη αντίθεση με την Ορθόδοξη πίστη χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990 και ήταν ο καθηγητής Αβραμίδης που σήκωσε το λάβαρο του πολέμου εναντίον της με αρθρογραφία σε εκκλησιαστικά και παραεκκλησιαστικά περιοδικά. Η κοινότητα της ομοιοπαθητικής (ανάμεσα τους και ο υπογράφων) απάντησε με τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία [μπορείτε να τη βρείτε στα links στο τέλος αυτης της ανάρτησης], όμως σύντομα φάνηκε ότι ο αγώνας ήταν μάταιος. Η στάση της άλλης πλευράς ηταν αδιάλλακτη, του τύπου "οὔ με πείσεις κἂν με πείσεις", οπότε η δική μας προσπάθεια, που τη βλέπαμε ως γόνιμη αντιπαράθεση και ανταλλαγή ιδεών, αποδείχθηκε δραστηριότητα του τύπου "στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα". Παρατήσαμε, λοιπόν, μετα απο κάποιο διάστημα, αυτό που ηταν, τύποις μεν, διάλογος, κατ΄ουσίαν δε παράλληλοι μονόλογοι. Όμως ο "αντίπαλος" μας δεν τα παράτησε και δεν αποσύρθηκε. Συνέχισε ακάθεκτος την αντι-ομοιοπαθητική σταυροφορία του, στρατολογώντας και άλλους ομοιοπαθητικομάχους από τους εκκλησιαστικούς κύκλους και επηρεάζοντας, δυστυχώς, με τις πλανημένες αντιλήψεις του πολλούς ανθρώπους. Γνωρίζω προσωπικά άτομα του εκκλησιαστικού χώρου, που ταλαιπωρούνται από χρόνια νοσήματα και αναποτελεσματικες ή και επιζήμιες αγωγες της κλασικης ιατρικης, αλλά φοβούνται να υποβληθούν σε ομοιοπαθητική αγωγή, επηρεασμένοι από τις απόψεις του Αβραμίδη και των συν αυτώ περί δαιμονικου ή αποκρυφιστικού υποστρώματος της ομοιοπαθητικης. Στερούνται, δηλαδή, οικειοθελώς μιας ενδεχομενως αποτελεσματικης και σωτήριας θεραπείας, γιατί εχουν παγιδευθεί στο ψευδοδίλημμα "καλύτερα να υποφέρω μαζί με τον Χριστό, παρα να θεραπευτώ από τους συνεργάτες του διαβόλου". Ας όψονται για το κατόρθωμα τους αυτό οι συκοφάντες της Ομοιοπαθητικης.
   Από την άλλη πλευρά όμως να προσθεσω ότι πάμπολλοι Χριστιανοί, λαϊκοί και κληρικοί, ιερείς, επίσκοποι και μοναχοί, που δεν έπεσαν στην παγίδα των αντι-ομοιοπαθητικών σταυροφόρων, υποβάλλονται σε ομοιοπαθητικη θεραπεία για ποικίλα προβλήματα υγείας τους. Μαντεύω, βέβαια, την ένσταση της αντι-ομοιοπαθητικης πλευρας. "Αυτοί είναι πλανημένοι από άγνοια και έλλειψη ενημέρωσης. Φωτισμένοι μοναχοί, όπως ο π. Παΐσιος, ηταν αντίθετοι στην ομοιοπαθητική. Ας δούμε, λοιπόν, τη θέση του π. Παϊσίου.
   Όπως μου ανέφερε γνωστός μου ομοιοπαθητικός φαρμακοποιός (σέβομαι την επιθυμία του να μην κοινοποιήσω το όνομα του), από τα αγαπητά πνευματικά παιδιά του π. Παϊσίου, βασανιζόταν και αυτος από την σκέψη μήπως υπάρχει πνευματιστική ανάμειξη στην Ομοιοπαθητική και ζήτησε τη γνώμη, την "ευλογία" του π. Παϊσίου, πριν βάλει στο φαρμακείο του ομοιοπαθητικά φάρμακα. Η απάντηση του ήταν καταφατική και καθησυχαστική.
   Νομίζω ότι η μακρόχρονη (15ετής) και συχνή επαφή του συγκεκριμένου φαρμακοποιού με τον π. Παΐσιο καθιστούν τη μαρτυρία του ιδιαίτερα βαρύνουσα. Αλλωστε πολλές πληροφορίες στα βιβλία των βιογράφων του π. Παϊσίου βασίζονται σε μαρτυρίες του ιδίου.
   Μία άλλη πληροφορία για τον  π. Παΐσιο, που επιβεβαιώνει και ο ίδιος, είναι ότι δεν έπαιρνε ποτέ φάρμακα (το μόνο "φάρμακο" που δέχθηκε να πάρει ήταν το Cal-C-Vita). Επομένως, το περιστατικό που παρατίθεται παραπάνω (απο τον Βασίλη Παπαδόπουλο) ότι αρνήθηκε προτεινόμενη ομοιοπαθητική αγωγή ως απόδειξη της απόρριψης της ομοιοπαθητικης από τον π. Παΐσιο, αποτελεί παρερμηνεία της στάσης του. Ο π. Παΐσιος απέρριπτε (για τους δικούς του, προσωπικούς λόγους) κάθε φαρμακευτική αγωγή, τόσο της κλασικής, όσο και της ομοιοπαθητικης ιατρικής, πράγμα που αποσιωπούν οι πολέμιοι της ομοιοπαθητικης.
   Δεν θέλω να επεκταθώ άλλο. Οσοι επιθυμούν εκτενέστερη επιχειρηματολογία, μπορούν να τη βρούν στα παρακάτω άρθρα (το τελευταίο στη σειρά είναι του υπογράφοντος), που ανασκευάζουν την αβάσιμη αντίληψη περι σύγκρουσης Ορθοδοξίας και ομοιοπαθητικης.

http://misha.pblogs.gr/orthodoxia-kai-omoiopathhtikh.html (http://misha.pblogs.gr/orthodoxia-kai-omoiopathhtikh.html)
http://misha.pblogs.gr/2010/01/epistoles-peri-omoiopathhtikhs-sthn-peira-kh-ekklhsia-a.html (http://misha.pblogs.gr/2010/01/epistoles-peri-omoiopathhtikhs-sthn-peira-kh-ekklhsia-a.html)
http://misha.pblogs.gr/2010/01/epistoles-peri-omoiopathhtikhs-sthn-peira-kh-ekklhsia-b.html (http://misha.pblogs.gr/2010/01/epistoles-peri-omoiopathhtikhs-sthn-peira-kh-ekklhsia-b.html)
http://misha.pblogs.gr/2010/01/epistoles-peri-omoiopathhtikhs-sthn-peira-kh-ekklhsia-d.html (http://misha.pblogs.gr/2010/01/epistoles-peri-omoiopathhtikhs-sthn-peira-kh-ekklhsia-d.html)


Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: EzeΤΡΟΛ στις 9 Σεπτεμβρίου 2011, 02:02:21
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
διαδοχικές αραιώσεις και κρούσεις της φαρμακευτικής ουσίας

Κρούσεις ...κρούσεις... που τη συνάντησα για τελευταία φορά αυτή τη λέξη;

Ήταν στο "Ιερόν Πηδάλιον (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B7%CE%B4%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%BD)", μια συλλογή ιερών κανόνων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με αναφερόμενους ως συγγραφείς του τους μοναχούς Νικόδημο Αγιορείτη και Αγάπιο. Γραμμένο στα τέλη του 18ου αι., το κείμενο είναι σε δημώδη γλώσσα και υποτίθεται πως περιέχει μια συνοπτική συλλογή των Κανόνων των Αποστόλων, των Πατέρων, των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων, προς χρήση για όλους τους, κληρικούς και λαϊκούς, χριστιανούς ορθόδοξους.

Ιδού το σχετικό χωρίο: «Αυνανισμός γίνεται τριών λογιών, ή με το χέρι το ίδιον του ανθρώπου, ή με το χέρι άλλου, ή με το κοπάνισμα και κρούσεις εις τα μηρία.»
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 10 Σεπτεμβρίου 2011, 14:26:05
Σχετικά με τη σχέση Ομοιοπαθητικής και Ορθόδοξης πίστης δεν έχω ακούσει ποτέ την Εκκλησία της Ελλάδος να έχει πάρει κάποια θέση υπέρ η κατά.
Μη ανήκοντας στους πολέμιους ή στους υπερθεματίζοντες, παρέθεσα απλά δύο κείμενα που εκφράζουν ένα δίπολο, χωρίς να πάρω θέση.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι αν κάποιος πιστεύει και ζει ορθόδοξα και ταλανίζεται από ένα ερώτημα (εν προκειμένω την Ομοιοπαθητική), θα μπορούσε να εμπιστευθεί το θέμα στον πνευματικό του (όπως πολύ ορθά αναφέρει ο συνάδελφος Loumakis). Για τους υπόλοιπους, δεν έχω κάποια λύση.

Υ.Γ. Θα με ενδιέφερε να γίνει μία διαλεκτική επάνω στην Ομοιοπαθητική (καλοπροαίρετη και με επιχειρήματα) προς ωφέλεια όλων, αλλά θα περιμένω κι εγώ να μεταφερθεί το θέμα από τους συντονιστές.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 25 Ιανουαρίου 2012, 01:31:14
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
  Είμαι, εκτος από γενικός γιατρός , και ομοιοπαθητικός, εχω εργασθεί επι τριετία (1992-1995) στο Κέντρο Ομοιοπαθητικης Ιατρικής στην Αθήνα (Μαρούσι) και από τότε συνεχίζω να εξασκώ και να εφαρμόζω την Ομοιοπαθητική σε συγγενείς, φίλους, γνωστούς και σε μένα τον ίδιο. Είμαι επίσης Χριστιανός Ορθόδοξος, με τακτική συμμετοχή στη λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Το λέω αυτό, όχι για να διεκδικήσω παράσημα χριστιανικής ευσέβειας, ούτε για να "πουλήσω μούρη" χριστιανικής οσιότητας, αλλά για να προλάβω ενδεχόμενες κατηγορίες ή και υπόνοιες ότι ανήκω σε πνευματιστικούς ή αποκρυφιστικούς κύκλους, κατά τη γνώριμη συκοφαντία εις βάρος όσων ασχολούνται με την Ομοιοπαθητική, που εκφράσθηκε και σε αυτό το φόρουμ.

Είναι αλήθεια πως ο χριστιανισμός κατατάσσει την ομοιοπαθητική στις απόκρυφες επιστήμες, και καταφέρεται ενάντια1...

Επίσης είναι γεγονός πως όλες οι γνωστικές, και απόκρυφες επιστήμες κυνηγήθηκαν, από τον χριστιανισμό, πλήθος επιστημονικές έρευνες καταστράφηκαν, η Ελληνική επιστήμη κυνηγήθηκε, η ιατρική κυνηγήθηκε από έναν θρησκευτικό φασισμό2.

'Ομως ας λύσουμε την απορία, αν η ομοιοπαθητική είναι απόκρυφη επιστήμη. Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, χρειάζεται να κατανοήσουμε πως λειτουργεί η ομοιοπαθητική, την οποία χρησιμοποίησε πρώτος ιστορικά ο Ιπποκράτης.  Ο Ιπποκράτης λοιπόν ήταν ένας αποκρυφιστής, όπως και ο Παράκελσος?  Τι ακριβώς είναι ο αποκρυφισμός, ή ακόμα τι είναι η Αλχημεία?

Δυστυχώς υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι που λείπει σήμερα, από τον επιστημονικό χώρο, και είναι η κατανόηση της Αρχαίας Ελληνικής μας Παράδοσης. Μαθαίνουμε για τα έργα σύγχρονων ερευνητών, και δεν εξετάζουμε σε βάθος τα έργα των πρώτων Ελλήνων γιατρών και επιστημόνων.

Η ομοιοπαθητική λειτουργεί όχι στο σώμα μας, αλλά στο αιθερικό μας.  Αυτή η μέθοδος, δυστυχώς από τον χριστιανισμό, στιγματίζεται αρνητικά, διότι ακόμα κυνηγιέται η αυθεντική Ελληνική γνώση που συμβάλλει στην ολιστική απελευθέρωση του ανθρώπου.

Παίρνοντας μία ουσία, και αραιώνοντας την με νερό, ξανά και ξανά 20 φορές, ας πούμε, η ουσία, σχεδόν δεν υπάρχει πλέον στο νερό, αλλά καταγράφεται η δυναμική της ουσίας, στο αιθερικό του νερού, δημιουργώντας μοριακές δομές, που επηρεάζουν μετέπειτα το αιθερικό του πάσχοντα.

Η ομοιοπαθητική λειτουργεί ενεργειακά, ανάλογα με το πλασέμπο.

Το πλασέμπο στηρίζεται στην θεραπευτική ενεργειακή δύναμη που έχει η αυθυποβολή, η εσωτερική πίστη, πως γινόμαστε καλά, ανεξαρτήτως αν το άτομο είναι θρησκευόμενο ή όχι.

Η ομοιοπαθητική επηρεάζει πάλι το ενεργειακό του πάσχοντα, από μία ουσία, όμοιο-συχνότητας με την πάθηση η οποία έχει αποκρυσταλλωθεί ή αποτυπωθεί πάνω σε νερό, πάνω στο οποίο οι ειδικοί της τέχνης επίσης διαλογίζονται, αποτυπώνοντας επιπλέον εντολές, (σκέψεις και συναισθήματα)3.

'Οπως βλέπουμε, έχουμε καταντήσει σήμερα ως 'Ελληνες, να μας τα αποδεικνύει κάποιος Γιαπωνέζος ερευνητής, αυτά που οι πρόγονοί μας ήδη γνώριζαν.

Χωρίς τις κατάλληλες γνώσεις απόκρυφης Αρχαίας Ελληνικής Επιστήμης και Αλχημείας, αυτά τα ζητήματα δεν γίνονται κατανοητά, και θεωρούνται από θρησκευόμενους δυστυχώς ως θαύματα, ή μαύρη μαγεία, και από υλιστές επιστήμονες, τσαρλατανισμοί.  'Ομως η Αρχαία Ελληνική μας Σοφία και Φιλοσοφία, αποτελεί μία απαραίτητη γνώση, στον χώρο της ίασης.

Το να θεωρείται ταμπού να ερευνούμε και να κατανοούμε, την μεταφυσική4 διάσταση των πραγμάτων, ή των ασθενειών στο χώρο της ιατρικής σήμερα, δεν μας βοηθάει έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε την 'Ιαση ολιστικά.

Η Αλχημεία, είναι μία Αρχαία Ελληνική Επιστήμη, και αναφέρεται στην μετάλλαξη μιας ουσίας σε μία άλλη.  Η ομοιοπαθητική είναι Αλχημεία, είναι απόκρυφη επιστήμη, διότι μετά από την αραίωση 20 φορές μιας ουσίας σε νερό, η ουσία καθαυτή σχεδόν δεν υπάρχει, αλλά το νερό έχει μεταλλαχθεί, ήδη, σε μία άλλη ουσία που φέρει ενεργειακά, πολλαπλάσια τη δυναμική της αρχικής ουσίας.
___________________________________________________________________________________________

1 http://www.egolpion.com/omoiopa8htikh_asumbibasth.el.aspx
2
,
3
4 Ας μην ξεχνούμε πως ο ίδιος ο Ιπποκράτης ασχολήθηκε και με την μεταφυσική διάσταση των φαρμάκων.[/color]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 25 Ιανουαρίου 2012, 08:36:14
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Η ομοιοπαθητική λειτουργεί ενεργειακά, ανάλογα με το πλασέμπο.
Aυτό έχει αποδειχθεί για την ομοιοπαθητική (χωρίς αναφορά στη λέξη "ενεργειακά").
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 25 Ιανουαρίου 2012, 09:16:43
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Η ομοιοπαθητική λειτουργεί ενεργειακά, ανάλογα με το πλασέμπο.
Aυτό έχει αποδειχθεί για την ομοιοπαθητική (χωρίς αναφορά στη λέξη "ενεργειακά").

μμμ Κάνε και το "ανάλογα" να γίνει "όπως" και νομίζω ότι είμαστε ΟΚ

Προσωπικά, είμαι της άποψης πως ο στόχος είναι να θεραπευτεί ο ασθενής. Ότι τον θεραπεύει, όπως τον θεραπεύει είναι αποδεκτό. Και η αυθυποβολή έχει επίσης τεκμηριωθεί επιστημονικά ειδικά σε σχέση με την αντίληψη του πόνου και τις πρωτεϊνες του "stress"
Το εάν θα είναι πλασέμπο ενεργειακό (δηλαδή φραγκάτο) ή μη ενεργειακό (δηλαδή αλευράκι) καθόλου δεν αλλάζει το αποτέλεσμα.
ΑΛΛΑ:
Φεύγοντας από την θεραπεία με το πλασέμπο και συζητώντας την διαδικασία έχουμε το δικαίωμα του "ψέματος" στον ασθενή ή η ομοιοπαθητική έχει φτιάξει ένα τέλειο ενεργειακό παραμύθι που το πιστεύουμε και οι ίδιοι για να μη νιώθουμε (κάποιοι από μας τουλαχιστον) τύψεις ότι κοροϊδεύουμε τον ασθενή με ένα (ενεργειακό) placebo ;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 25 Ιανουαρίου 2012, 10:26:03
Ως ιατρός το placebo πάντα το χορηγώ δωρεάν κατόπιν ενημέρωσης του ασθενή...  ;D
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 25 Ιανουαρίου 2012, 21:54:22
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ως ιατρός το placebo πάντα το χορηγώ δωρεάν κατόπιν ενημέρωσης του ασθενή...  ;D

Είναι σημαντικό να μην ξεγελάμε ανθρώπους, αλλά να ενεργοποιούμε την ψυχική τους διάθεση για αυτοθεραπεία.  Σε αυτή τη περίπτωση, αν ενημερώσουμε κάποιον πως του δίνουμε ένα placebo, χάνεται όλη η θεραπευτική δυναμική του placebo, διότι ο ασθενής χάνει την πίστη του, πως το φάρμακο θα τον θεραπεύσει.  Θεωρώ όμως, πως υπάρχουν πολύ καλύτερες τεχνικές ψυχολογικής ενεργοποίησης προς αυτοθεραπεία, από τη χρήση ενός placebo.

Η λύση του placebo δοκιμάστηκε, ως κλινική έρευνα, για να αποδείξει πως ο κάθε άνθρωπος κατέχει ψυχικές δυνάμεις, που μπορούν να δράσουν θετικά, στην αυτοθεραπεία του.

Σε αυτό το σημείο, χρειάζεται να ξεκαθαριστεί πως η Ομοιοπαθητική δεν είναι placebo, αλλά λειτουργεί ανάλογα με το placebo.  
Με άλλα λόγια δεν είναι ούτε ψέμα, ούτε απάτη, αλλά εναλλακτική θεραπευτική, που επιδρά ως ψυχοτρόπα ουσία, χωρίς παρενέργειες.  

Θα επανέλθω σύντομα, με κατάθεση περισσότερων στοιχείων, έτσι ώστε να εμβαθύνουμε επιστημονικά, στην μεταφυσική διάσταση της ομοιοπαθητικής, ή της εναλλακτικής θεραπευτικής, μια και είναι σημαντικό να αποδεχτούμε πως όλες οι ασθένειες είναι ψυχοβιολογικά φαινόμενα, αλλιώς δεν θα είχε έννοια, η ανάπτυξη της ψυχιατρικής ή της κλινικής ψυχολογίας, ως επιστήμες, άσχετα από το πόσο αποτελεσματικές είναι, στην σημερινή τους "μοντέρνα" έκφραση, βάση αμερικάνικων προτύπων (DSM)1.

Χαίρομαι όμως που υπάρχει διάθεση εντρύφησης, μια και είναι σημαντικό ειδικά σήμερα, που υπάρχει μία έντονη επιστροφή σε εναλλακτικές παραδοσιακές λύσεις, να ανοίξει ένας διάλογος, και να δρομολογηθεί μία συνεργασία, ανάμεσα στην κλασσική ιατρική, και στην εναλλακτική θεραπευτική.

Για να κατανοήσουμε όμως, γιατί η Ομοιοπαθητική λειτουργεί ενεργειακά, ή ψυχικά, ή αιθερικά, ή ψυχολογικά (όχι ως αυθυποβολή, αλλά ως ψυχοτρόπα ουσία), είναι σημαντικό να ανοίξουμε ένα παράθυρο γνωριμίας, για το τι ακριβώς σημαίνει ενεργειακή θεραπευτική.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να προχωρήσω, και να καταθέσω, κάποια φαινόμενα2, ενεργειακής θεραπείας, στο χώρο της εναλλακτικής θεραπευτικής, όπου βρίθουν επίσης πολλές παγίδες, και τσαρλατανισμοί, και χρειάζεται κριτική επιστημονική σκέψη, για να ξεκαθαριστεί η αλήθεια από το ψέμα, αλλά ίσως βοηθήσει ασχολούμενους με την κλασσική ιατρική, να γνωρίσουν έναν ίσως άγνωστο χώρο, που επίσης ασχολείται με την θεραπευτική, σε μία παράλληλη διάσταση, που αποκαλείται ενεργειακή θεραπευτική.

1. Qigong3
2. Μυστικιστική ενεργειακή θεραπευτική4
3. Σαμανιστική εναλλακτική θεραπευτική5

Προσωπικά, θα ήθελα να δω, μία ολιστική προσέγγιση στην θεραπευτική, παντρεύοντας τα θετικά της κλασσικής ιατρικής και τα θετικά της εναλλακτικής θεραπευτικής, και αφήνοντας στην άκρη, όλες τις απάτες και τα ψέματα και από τις δύο πλευρές.  Νομίζω πως έτσι θα έχουμε ένα πολύ πιο ισχυρό και αγνό μείγμα, που πραγματικά θα θεραπεύει τον άνθρωπο, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του, ή να τον ταλαιπωρεί, συστηματικά, και διαχρονικά.  

Για να προσεγγίσουμε όμως αυτή τη μέση λύση, αλλά ταυτόχρονα, να κάνουμε μία υπέρβαση στον χώρο της υγείας, χρειάζονται επαναστατικοί, καινοτομικοί, και ταυτόχρονα άκρως επιστημονικοί νόες, που θα πρωτοστατήσουν, σε ένα νέο επαναστατικό κίνημα, στο χώρο της υγείας, επιστρέφοντας πίσω στα αγνά Ιπποκράτεια ιδεώδη, αναγνωρίζοντας και την φυσική αλλά και την μεταφυσική αξία των φυσικών φαρμάκων, αναγνωρίζοντας την αξία της ολιστικής προσέγγισης στη θεραπευτική.
_____________________________________________________________________________________________

1
, http://cchrgr.blogspot.com/p/blog-page_21.html
2 Η παράθεση των παραπάνω εναλλακτικών μεθόδων αποσκοπεί στην παρουσίαση του φαινομένου, που παραθέτει η Κβαντική Φυσική, σήμερα, πως "Ο Παρατηρητής επηρεάζει το παρατηρούμενο", με άλλα λόγια, όσον αφορά την θεραπευτική, όταν η ψυχική συνείδηση του κάθε ανθρώπου, ενεργοποιηθεί κατάλληλα, τότε μπορεί να συντελέσει δραστικά, στην αυτοθεραπεία του, ή στην θεραπευτική επίδρασή του σε άλλους.
3
,
feature=related
4
feature=related,
feature=related,
,
feature=related
5
feature=results_video&playnext=1&list=PL43C3FCD5A5EADE08
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 26 Ιανουαρίου 2012, 00:15:02
Καλό θα ήταν με τη θεραπεία να ασχολούνται όσοι έχουν το εκ του νόμου δικαίωμα.
Όσο για το placebo, μάλλον δεν καταλάβατε: Όταν δεν κάνω ιατρική, δεν χρεώνω. Όταν δεν μπορώ να βοηθήσω με βάση την επιστήμη μου, μπορεί να εφαρμόζω μεθόδους που ενέχουν θέση placebo, μπορεί να κάνω κουβεντούλα με τον άρρωστο, μπορώ να του συμπαρασταθώ, αλλά τον ενημερώνω ότι αυτό είναι κοινωνική προσφορά που βασίζεται στην αγάπη προς αυτόν ως συνάανθρωπο και δεν μπορεί να αμοιφθεί.
Μερικοί βέβαια πουλάνε ανάλογες υπηρεσίες. Αυτό το αφήνω στην κρίση των ασθενών μου.

Υ.Γ. Πριν από δύο μήνες μου επέστρεψε ένας διαβητικός ασθενής από ένα "συνάδελφο" (σε παρένθεση διότι δεν ήταν γιατρός) που ασχολούνταν με εμβρίθεια με την ομοιοπαθητική. Ο ασθενής αυτός, ενώ είχε διαγνωστεί με σακχαρώδη διαβήτη, θεώρησε καλό να απευθυνθεί σε "εναλλακτικές" πρακτικές, πράγμα για το οποίο του διατύπωσα τις επιφυλάξεις μου αλλά του τόνισα παράλληλα το ελεύθερον της βούλησης. Μετά από 6 μήνες, αφού είδε και απόειδε, και αφού άρχισαν τα συμπτώματα της πολυουρίας και της ξηροστομίας, ήρθε με μία απολογητική διάθεση, νομίζοντας ότι θα τον επιπλήξω. Αφού είδαμε έναν πρώτο έλεγχο (που δεν είχε γίνει γιατί ο "θεράπων" έκρινε ότι δεν ήταν απαραίτητο να πετάμε λεφτά σε εξετάσεις) του εξήγησα ότι με 350 σάκχαρο και 13 γλυκοζυλιωμένη θα πρέπει επιτέλους να πάρει φαρμακευτική αγωγή. Οι γιατροί δεν τα ξέρουν όλα, αλλά είναι πιθανότερο να βοηθήσουν κάποια σοβαρή πάθηση και, επιπλέον, έχουν και τη νομική κάλυψη να το κάνουν.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 26 Ιανουαρίου 2012, 01:40:12
Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,

για να διευκολύνω λίγο την συζήτηση, και προς αποφυγή κάποιων παρεξηγήσεων, δεν είμαι ομοιοπαθητικός, ούτε εξασκώ το επάγγελμα της θεραπευτικής επί πληρωμή.  Επίσης δεν υποστηρίζω την εναλλακτική θεραπευτική, υπέρ της κλασσικής ιατρικής, αλλά μίλησα για ένα πάντρεμα των δύο κλάδων έτσι ώστε να μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην θεραπεία.

Υπάρχουν παράπονα και για την κλασσική ιατρική, και για την εναλλακτική θεραπευτική.  Ο κάθε ασθενής έχει και μια ιστορία να πει, αλλά κυρίως τα τελευταία χρόνια ο κόσμος έχει εναντιωθεί με την κλασσική ιατρική, και όχι με την εναλλακτική θεραπευτική, με το σύστημα υγείας, τα δημόσια νοσοκομεία, τις ιδιωτικές κλινικές, τις επικίνδυνες παρενέργειες των χημικών φαρμάκων, και όλα τα διαπλεκόμενα συμφέροντα.

Σε κάποιο σημείο του φόρουμ διάβασα, ένα σχολιασμό συναδέλφου σας, "νιώθω έκπτωτος", και είδα πως αρκετοί άλλοι συνάδελφοι σας, προβληματίζονται σήμερα, για την υπάρχουσα κατάσταση στον χώρο της υγείας, καθώς όλα καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας.

Τι δημιούργησε αυτή την κατάρρευση? Η κατάρρευση μήπως της ηθικής, των αξιών, της ολιστικής Ελληνικής μόρφωσης και παιδείας?

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο που κάνουμε τον απολογισμό μας, καθώς ο παλιός κόσμος γκρεμίζεται και ένας νέος κόσμος γεννιέται.

Πολύ ορθά θέσατε, "Είναι ηθικό κάποιος να πληρώνεται για μία απλή ανθρώπινη συμπαράσταση?"

Συμφωνώ μαζί σας, πως το ανθρώπινο νοιάξιμο δεν μπορεί να αμειφθεί, αλλά δυστυχώς κάποιοι το κάνουν επάγγελμα.

Σίγουρα όταν κάποιος αφιερώνει τον χρόνο του, κάπως, και είναι ο μοναδικός πόρος ζωής, διεκδικεί και το ανάλογο αντίτιμο, αλλά προσωπικά, δεν θα μπορούσα ποτέ να πληρωθώ για συμβουλευτική, ή ψυχολογική συμπαράσταση.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Καλό θα ήταν με τη θεραπεία να ασχολούνται όσοι έχουν το εκ του νόμου δικαίωμα.

Θεωρώ πως η νομοθεσία μας, ή η ψήφιση των νόμων μας, δεν έχει ως μέλημα να προστατέψει τον άνθρωπο, αλλά και πάλι να διαφυλάξει διαπλεκόμενα συμφέροντα, κερδοσκοπίας και αισχροκέρδειας, ενάντια στον άνθρωπο.

Πολλά χρειάζεται να αλλάξουν, σε πολλούς τομείς, και πρώτα από όλα σε συστήματα όπως το σύστημα παιδείας και υγείας.

Όσον αφορά το διαβήτη, έχω και εγώ μία παρόμοια ιστορία, όταν κατά την εγκυμοσύνη μου, μου χορήγησε κάποιος νοσοκομειακός γιατρός ινσουλίνη, επειδή είχα 100, και όχι 90.  Μάλιστα ασκούμενος συνάδελφός του, μου ευχήθηκε να μην κάνω άλλο παιδί (για να μην κινδυνέψει από διαβήτη κύησης).  Αυτό πραγματικά θα μου μείνει αξέχαστο, καθώς και το ότι μου προώθησε το τηλέφωνο συγκεκριμένου ντήλερ ινσουλίνης.  

Επίσης έχω και μία παρόμοια ιστορία με την ομοιοπαθητική, όπου θεωρώ, πως η ομοιοπαθητική χρειάζεται να είναι μία προέκταση της κλασσικής ιατρικής, και δεν μπορεί να ασκείται από μόνη της.  Ο ομοιοπαθητικός λοιπόν που είχα επισκεφτεί δεν ήταν γιατρός, δεν γνώριζε να κάνει σωστά διάγνωση και τελικά αυτό που μου σύστησε ήταν μία αποτυχία.  Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα πως κάποιος κλασσικός γιατρός που είναι και ομοιοπαθητικός δεν μπορεί να κάνει λάθος διάγνωση.  

Για αυτό το λόγο η δική μου θέση είναι πως χρειάζεται πάντα η διάγνωση να γίνεται από ένα συμβούλιο ειδικών και κλασσικών και εναλλακτικών, και όχι από ένα γιατρό και μόνο.  'Ετσι ελαχιστοποιούνται όχι εκμηδενίζονται οι πιθανότητες λάθους, ή μη αποτελεσματικότητας.  Σίγουρα επίσης όσες περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες, κατέχουμε τόσο και πιο αποτελεσματικοί θεραπευτές γινόμαστε.

Υπάρχουν λοιπόν παράπονα και για τις δύο πλευρές με μόνο μία σημαντική διαφορά.  Τα ομοιοπαθητικά ή γενικά τα εναλλακτικά είναι αβλαβή, ως φάρμακα, όμως τα χημικά των φαρμακοβιομηχανιών, επιφέρουν πλήθος παρενέργειες ακόμα και θανάτους.  

Τα χημικά φάρμακα αποτελούν την 4η αιτία θανάτου.
http://www.scribd.com/doc/5704858/-4-

Και γι΄αυτό το λόγο, και για πολλούς άλλους, όπως λανθασμένος τρόπος λειτουργίας του συστήματος της δημόσιας υγείας, κτλ, έχουμε καθήκον όλοι οι άνθρωποι να ασχοληθούμε με το θέμα της θεραπείας, και να εκφέρουμε την άποψή μας, μια και ο λαός χρειάζεται να αποφασίσει και να επιλέξει τελικά πως θέλει να θεραπεύεται, αλλά για να επιλέξει χρειάζεται να ενημερωθεί και να μορφωθεί.

Ο τρόπος λοιπόν, που καταλήξαμε να θεραπευόμαστε χρειάζεται να μεταμορφωθεί, διότι είναι καθημερινά τα δράματα στον τομέα της υγείας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκόσμια.

Δεν είμαστε περήφανοι για το σύστημα υγείας, αλλά είμαστε περήφανοι, όταν μεμονωμένοι γιατροί ήρωες είναι καλοί γνώστες του αντικειμένου, και βοηθάνε αποτελεσματικά.  Από αυτούς όμως τους μεμονωμένους ανθρώπινους, ενάρετους και ηθικούς γιατρούς, που αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα, αναμένουμε το επόμενο βήμα, που είναι η Μεταμόρφωση του δημόσιου και ιδιωτικού ιατρικού τομέα σε ένα λαϊκό τομέα ολιστικής ίασης.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 26 Ιανουαρίου 2012, 01:47:21
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,
Αγαπητή Κα Rose,
Έκανα μία βόλτα στο Ροδόκηπο και, εκτός από κάποια αξιοπρόσεκτα γραφόμενα που παραπέμπουν μάλλον σε κερδοσκοπική εταιρεία (το αφήνω στην κρίση του καθενός), διανθισμένα με μπόλικες νύξεις θρησκευτικού συγκρητισμού, δεν είδα κάποιο όνομα. Θα μπορούσα να συνεχίσω την ευχάριστη κουβέντα επί επωνύμου βάσεως.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 26 Ιανουαρίου 2012, 02:29:52
Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,

είναι κανονισμός του φόρουμ, να επιτρέπει την επώνυμη ή ανώνυμη συζήτηση, και ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέγει.  Η ανώνυμη συζήτηση δεν σημαίνει απαραίτητα πως κάποιος κρύβεται αλλά ίσως δεν κατευθύνεται από προσωπικές φιλοδοξίες.  'Αλλωστε αν θέλετε να συζητήσετε επώνυμα μαζί μου, γνωρίζετε τον τρόπο να επικοινωνήσετε, και θα είναι χαρά μου να συζητήσουμε περαιτέρω, και κατ' ιδίαν, αν το επιθυμείτε.

'Οσον αφορά τα σχόλια σας για τον Ροδόκηπο, (που είναι εκτός θέματος συζήτησης) αναμένω να μου εξηγήσετε πως αντλήσατε αυτά τα συμπεράσματα, πως δεν πρόκειται για Μη Κερδοσκοπικό οργανισμό, ειδάλλως χρειάζεται να αναιρέσετε τις συκοφαντίες σας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
διανθισμένα με μπόλικες νύξεις θρησκευτικού συγκρητισμού

Μάλλον είδατε το όλο ζήτημα πολύ επιφανειακά.  Σίγουρα δεν είναι εύκολο να κάνει κανείς μία σωστή διάγνωση αν δεν μελετήσει πιο βαθιά κάποια πράγματα, και αν πραγματικά, ενδιαφέρεστε να κατανοήσετε, τι διαπραγματεύεται ο Ροδόκηπος, θα χρειαστεί να αφιερώσετε κάποιο διάστημα για μελέτη.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 26 Ιανουαρίου 2012, 08:23:27
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Καλό θα ήταν με τη θεραπεία να ασχολούνται όσοι έχουν το εκ του νόμου δικαίωμα.

Να το υπενθυμίσω για άλλη μια φορά και εγώ. Ο δε νόμος ισχύει ανάλογα και για κάθε προϊόν (φυτικό ή συνθετικό) που πωλείται με διαφημιζόμενη θεραπευτική ιδιότητα.
Τέλος, όταν ακούω να ξεχωρίζουν τα φυτικά από τα χημικά δύο πράγματα συμβαίνουν: Ή πρόκειται για απατεώνα ή πρόκειται για άνθρωπο που δεν διαθέτει στοιχειώδεις γνώσεις χημείας. Τόσο τα φυτικής προέλευσης ή φυτικά όσο και τα συνθετικά στο εργαστήριο ή στο εργοστάσιο είναι και τα δύο χημικά. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, δεν νομίζω πλέον ότι είναι μόνο πρόβλημα εκπαίδευσης.
Και δεν ξεχνάμε κάτι: Για την δράση του Placebo έχουμε πλέον έμμεσα πολλές αποδείξεις σε μοριακό επίπεδο για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί χημικά αλλά δεν έχουμε καμιά απόδειξη ακόμη για όλα τα υπόλοιπα που ανάγονται στο "πνευματικό τομέα" Οι δε επώνυμοι και πρωτοπόροι αλχημιστές ποτέ δεν μπλέξαν την επιστήμη με τα θρησκευτικά και τα πνευματικά.

Τέλος, η γνώμη του καθενός είναι κάτι το σχετικό και όχι απόδειξη. Και εγώ πιστεύω ότι η κύηση ενέχει και μια παροδική ψύχωση αλλά δεν έχω καταφέρει να το αποδείξω ακόμη.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 26 Ιανουαρίου 2012, 08:57:00
Κατάστημα

Στην έδρα της μη κερδοσκοπικής εταιρείας, λειτουργεί κατάστημα λιανικής, όπου θα βρείτε αιθέρια έλαια και φυτικά έλαια - βάσεις,  έλαια μασσάζ όπως και ειδικά έλαια αρωματοθεραπείας,  άλατα και "βόμβες" μπάνιου,  κηραλοιφές θεραπευτικές και αρωματικές, αρωματικά χώρου με βιολογικά και φυσικά αιθέρια έλαια, λιβάνια - θυμιάματα και μείγματα ελαίων τελετουργίας και αρωματοθεραπείας, διακοσμητικά όπως και αρωματικά κεριά  από φυτικά έλαια εμπλουτισμένα με αγνά αιθέ-ρια έλαια,  βιολογικά καλυντικά και  προϊόντα περιποίησης σώματος,  λοιπά συναφή προϊόντα,  είδη δώρων - διακοσμητικά κλπ, καθώς και βιβλιοπωλείο. Σύντομα θα λειτουργήσει και ηλεκτρονικό κατάστημα με τα παραπάνω είδη και όχι μόνον με αυτά.

http://www.ortf.gr/page-6.html

Φαντάζομαι ότι αυτά χορηγούνται στο κόστος, ως κοινωνική προσφορά.

Αλήθεια, για ποιες τελετουργίες μιλάμε;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 26 Ιανουαρίου 2012, 09:34:47
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

...
Υπάρχουν παράπονα και για την κλασσική ιατρική...

Μάλλον εδώ υπάρχει παρεξήγηση των εννοιών, που οδηγεί αναπόφευκτα την "εξίσωση" του συγκεκριμένου διαλόγου σε λάθος αποτελέσματα και πιθανές λύσεις.

Το μαθηματικό, φιλολογικό και φιλοσοφικό αξίωμα της συγκεκριμένης "εξίσωσης" είναι ότι "υπάρχουν παράπονα για τους ιατρούς που ασκούν την κλασική ιατρική" και όχι "υπάρχουν παράπονα για την κλασική ιατρική". Είναι δύο έννοιες εκ διαμέτρου αντίθετες και ανεξάρτητες μεταξύ τους.

Αν αναζητήσουμε την "επίλυση" ή τη "διόρθωση" της διαγνωστικής-θεραπευτικής "εξίσωσης" τότε πρέπει να σεβαστούμε τα αντίστοιχα "αξιώματα". Θέτοντας λανθασμένα ένα συμπερασματικό ερώτημα τύπου "υπάρχουν παράπονα και για την κλασσική ιατρική", οδηγούμε το διάλογο σε μονοπάτια απομακρυσμένα από την ορθή συμπερασματολογία με αποτέλεσμα την παραπληροφόρηση και την μη αξιοπιστία της συγκεκριμένης έρευνας.

Ευχαριστώ.   
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 26 Ιανουαρίου 2012, 10:17:38
Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας για το Ροδόκηπο. Παρότι είναι εκτός θέματος θα σας απαντήσω.

Καταρχήν έχω προσθέσει το όνομά μου, για λόγους ευγένειας και διευκόλυνσης της συζήτησης, μια και η συζήτηση γίνεται επώνυμα, αν και είναι αντίθετο στην ιδεολογία μου. Διατηρώ φυσικά το δικαίωμα να το αφαιρέσω ανά πάση στιγμή, καθώς και οι διαχειριστές του φόρουμ διατηρούν το δικαίωμα να σβήσουν τα μηνύματά μου.

Στο δεύτερο σκέλος που θέλω να απαντήσω, είναι πως ο Ροδόκηπος των Φιλοσόφων, είναι μία Μη Κερδοσκοπική επιχείρηση, έχοντας ένα εμπορικό τμήμα λιανικής και χονδρικής πώλησης καθώς και έκδοσης βιβλίων.  Το έργο του Ροδόκηπου είναι φιλοσοφικό, αλλά και πρακτικό, ασχολείται με τομείς όπως η υγεία, η παιδεία και γενικά η κοινωνία.  Αντλεί τις αξίες και τις αρχές από την Αρχαία Ελληνική μας παράδοση, και επιχειρεί μία Νέα Ανασύνθεση, συμβάλλοντας έτσι σε μία Νέα Αναγέννηση της Ελληνικής Κοινωνίας.  

Μέσω του εμπορικού τμήματος της επιχείρησης αντλούνται τα κατάλληλα κεφάλαια για την συνέχιση και την επέκταση του Ανθρωπιστικού, Φιλανθρωπικού και Κοινωνικού έργου του Ροδόκηπου.  Δεν στηριζόμαστε σε Δωρεές αλλά σε δημιουργική επιχειρηματικότητα για την άντληση των Κεφαλαίων, καθώς και σε συνδρομές μελών.  Επίσης ο Πρόεδρος ή Διαχειριστής της Εταιρείας δεν αμείβεται, αλλά συνεισφέρει εθελοντικά.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Φαντάζομαι ότι αυτά χορηγούνται στο κόστος, ως κοινωνική προσφορά.

Το κέρδος διατίθεται σε Ανθρωπιστικές δράσεις και Κοινωνική προσφορά.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αλήθεια, για ποιες τελετουργίες μιλάμε;

Τελετουργίες πνευματικού - μυστικιστικού χαρακτήρα. Στις μυστικιστικές τελετουργίες περιλαμβάνονται και οι θρησκευτικές.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Έκανα μία βόλτα στο Ροδόκηπο

Και εγώ κ. Παπαδόπουλε, μόλις έκανα μία βόλτα στο δικό σας ιστότοπο, και πραγματικά σας συγχαίρω για το έργο σας, και είδα από τα γραφόμενα σας, πως πραγματικά νοιάζεστε για τους ασθενείς σας.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 26 Ιανουαρίου 2012, 20:52:16
Υπάρχει τελικά μία σύγκρουση ανάμεσα στο χώρο της εναλλακτικής θεραπευτικής και της κλασσικής ιατρικής?

Υπάρχουν διαπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα που εμποδίζουν μία ολιστική προσέγγιση, εδραιώνοντας μάλιστα, την κατάλληλη νομοθεσία, που δημιουργεί ένα επικίνδυνο μονοπώλιο στο χώρο της θεραπευτικής?

Ας δούμε ένα παράδειγμα από το Τέξας, και πως το διαπραγματεύτηκαν.

War Against Alternative Health Care & Nutrition
feature=relmfu

Texas Health Freedom Coalition
http://www.texashealthfreedom.com/

'Οπως βλέπουμε κάποιοι προσπάθησαν να εμποδίσουν την ελεύθερη διακίνηση ή άσκηση της εναλλακτικής θεραπευτικής.  'Ομως δεν τα κατάφεραν. Η εναλλακτική θεραπευτική εξασκείται σήμερα ελεύθερα, και τα εναλλακτικά φυσικά θεραπευτικά σκευάσματα διακινούνται ελεύθερα.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Καλό θα ήταν με τη θεραπεία να ασχολούνται όσοι έχουν το εκ του νόμου δικαίωμα.
Να το υπενθυμίσω για άλλη μια φορά και εγώ. Ο δε νόμος ισχύει ανάλογα και για κάθε προϊόν (φυτικό ή συνθετικό) που πωλείται με διαφημιζόμενη θεραπευτική ιδιότητα.

Σε ποιο νόμο αναφέρεστε, ποιοί έχουν δικαίωμα, είτε για την άσκηση της θεραπείας, είτε για τα θεραπευτικά σκευάσματα?  Και τελικά ποιους ορίζουμε ως θεραπευτές?  Ποιοί είναι οι θεραπευτές?  Είναι μια ορισμένη συντεχνία?  Είναι θεμιτό πραγματικά να στερήσουμε το δικαίωμα στον ασθενή να επιλέξει την οποιαδήποτε θεραπεία και τον θεραπευτή του? Είναι θεμιτό πραγματικά, να στερήσουμε το δικαίωμα στον ασθενή να ενημερωθεί ολιστικά, και να αποφασίσει ο ίδιος για την μορφή της θεραπείας του, και εν΄τέλει για το μέλλον της υγείας του ή για την ίδια τη ζωή του?

Η νοοτροπία αποφασίζω εγώ για το καλό σας, παραπέμπει σε άλλου είδους κοινωνίες και καθεστώτα, τα οποία, ως Δυτική Κοινωνία, προσπαθούμε να αποβάλλουμε.  
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 26 Ιανουαρίου 2012, 22:02:23
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τέλος, όταν ακούω να ξεχωρίζουν τα φυτικά από τα χημικά δύο πράγματα συμβαίνουν: Ή πρόκειται για απατεώνα ή πρόκειται για άνθρωπο που δεν διαθέτει στοιχειώδεις γνώσεις χημείας. Τόσο τα φυτικής προέλευσης ή φυτικά όσο και τα συνθετικά στο εργαστήριο ή στο εργοστάσιο είναι και τα δύο χημικά. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, δεν νομίζω πλέον ότι είναι μόνο πρόβλημα εκπαίδευσης.

'Εχετε απόλυτο δίκαιο, πως μιλάμε για συνθετικά και φυσικά φάρμακα, αλλά δυστυχώς έχει επικρατήσει ο όρος χημικά και φυσικά φάρμακα, σε λαϊκή έκφραση, όπως αναφερόμαστε και σε χημικά και όχι συνθετικά απόβλητα.  Και συνάδελφοι σας χρησιμοποιούν τον όρο χημικά φάρμακα, όπως ο συνάδελφός σας1, που δεν δείχνει να είναι ούτε απατεώνας, ούτε φαίνεται να μην διαθέτει στοιχειώδεις γνώσεις χημείας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τέλος, η γνώμη του καθενός είναι κάτι το σχετικό και όχι απόδειξη. Και εγώ πιστεύω ότι η κύηση ενέχει και μια παροδική ψύχωση αλλά δεν έχω καταφέρει να το αποδείξω ακόμη.

Υπάρχουν επιστημονικές έρευνες2 και σε αυτό το τομέα, που είναι παραπάνω από προσωπικές απόψεις.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Και δεν ξεχνάμε κάτι: Για την δράση του Placebo έχουμε πλέον έμμεσα πολλές αποδείξεις σε μοριακό επίπεδο για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί χημικά αλλά δεν έχουμε καμιά απόδειξη ακόμη για όλα τα υπόλοιπα που ανάγονται στο "πνευματικό τομέα"

Μπορείτε να το αναλύσετε λίγο περισσότερο?

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Οι δε επώνυμοι και πρωτοπόροι αλχημιστές ποτέ δεν μπλέξαν την επιστήμη με τα θρησκευτικά και τα πνευματικά.

Είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε πως άλλο πνευματικά θέματα και άλλο θρησκευτικά θέματα.

'Οντως οι Αλχημιστές, δεν ήταν θρήσκοι, αλλά ήταν πολύ βαθιά Πνευματικοί, και γνώριζαν πολλά βαθιά Μυστικά, του εαυτού και του σύμπαντος.  Υπάρχουν πλήθος παραδείγματα, όπως οι γιατροί Παράκελσος, και Νίκολας Φλάμελ, ο πρόδρομος και της σύγχρονης επιστήμης και αναγεννητής της Francis Bacon, ο μεγάλος σοφός Νεύτωνας, κλπ.

'Αλλωστε οι Αληθινοί Αλχημιστές, μίλησαν για μια πρώτη ύλη, την prima materia3 τη ρίζα κάθε υλικού στοιχείου.  Με απλά λόγια οι Αλχημιστές λέγαν πως η ύλη είναι πηγμένο πνεύμα, και η εργασία μας, είναι να πνευματοποιήσουμε την ύλη.
__________________________________________________________________________________

1 ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ (www.ego.gr)
2 http://www.encephalos.gr/full/41-4-06g.htm
3 http://www.morningstarportal.com/primamateria.html
The prima materia is the original material from which the universe is created. The idea that all things in the world are made, ultimately, from the same substance is the basis for the alchemical theory of transmutation, and the infamous belief that you can turn lead into gold.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 26 Ιανουαρίου 2012, 22:36:23
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Σε ποιο νόμο αναφέρεστε, ποιοί έχουν δικαίωμα, είτε για την άσκηση της θεραπείας, είτε για τα θεραπευτικά σκευάσματα?  Και τελικά ποιους ορίζουμε ως θεραπευτές?  Ποιοί είναι οι θεραπευτές? 
B.Δ. 11-10/7-11/57
Aρθρο 112. 1. Kάθε πρόσωπο το οποίο, χωρίς να έχει τα προσόντα για την άσκηση της ιατρικής των άρθρων 1 ή 10 του παρόντος νόμου, αναλαμβάνει, έστω και με παρουσία γιατρού, τη διάγνωση ή θεραπεία αρρώστων είτε με προσωπικές ενέργειες, είτε με προφορικές ή γραπτές συμβουλές, είτε με αλληλογραφία, τοιχοκόλληση αγγελιών ή κάθε είδους δημοσιεύσεις, θεωρείται ότι ασκεί παράνομα την ιατρική Kαι τιμωρείται με τις ποινές που προβλέπονται στο άρθρο 111 του παρόντος νόμου.
2. Θεωρείται ως θεραπευτική επέμβαση και τιμωρείται με τις ίδιες ποινές του άρθρου 111 του παρόντος νόμου κάθε πράξη που τελείται με σκοπό καλαισθητικό, όταν κατά τη διάρκεια αυτής χρησιμοποιούνται χειρουργικά μέσα ή μηχανήματα τα οποία, με τη χρήση φυσικών ή χημικών παραγόντων, μπορούν να συμβάλουν στη διάγνωση ή να επηρεάσουν τον οργανισμό.
3. Oι διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται σε φοιτητές της ιατρικής οι οποίοι ενεργούν ως βοηθοί γιατρού και υπό τη διεύθυνση του ή παρακολουθούν αρρώστους του γιατρού αυτού με εντολή του, ούτε σε νοσοκόμους ή μαίες εφόσον περιορίζονται στα καθοριζόμενα από το Nόμο για αυτούς καθήκοντα και στις εντολές του θεράποντος γιατρού.
Από την ιστοσελίδα του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (http://www.isth.gr/?page=2628)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 26 Ιανουαρίου 2012, 22:39:48
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αλήθεια, για ποιες τελετουργίες μιλάμε;

Τελετουργίες πνευματικού - μυστικιστικού χαρακτήρα. Στις μυστικιστικές τελετουργίες περιλαμβάνονται και οι θρησκευτικές.
Για ποιες ακριβώς θρησκείες μιλάμε, για να είμαστε ενήμεροι;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 26 Ιανουαρίου 2012, 23:04:22
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Kάθε πρόσωπο το οποίο, χωρίς να έχει τα προσόντα για την άσκηση της ιατρικής

'Αλλο ιατρική και άλλο θεραπευτική.  Η ιατρική, είναι μια στενή έννοια, υποσύνολο της θεραπευτικής.  Ως εναλλακτική θεραπευτική δεν αναφερόμαστε σε θεραπευτικές μεθόδους κλασσικής ιατρικής.  Η εναλλακτική θεραπευτική είναι ένα σύνολο από πλήθος θεραπευτικών μεθόδων και πρακτικών, πολλές από τις οποίες σιγά σιγά γίνονται αποδεκτές και από την κατεστημένη αντίληψη.

Η λέξη θεραπεία σημαίνει υπηρεσία.
Η λέξη ιατρική σημαίνει γιάτρεμα σώματος (διόρθωση της βιολογικής μηχανής).

'Ομως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο μία βιολογική μηχανή, και όταν αντιμετωπίζεται μόνο βιολογικά, δεν αρκεί.

'Ετσι λοιπόν αναφερόμαστε όσον αφορά τους Αλχημιστές, σε Ροδοσταυρική θεραπευτική και όχι ιατρική.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 26 Ιανουαρίου 2012, 23:13:02
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Kάθε πρόσωπο το οποίο, χωρίς να έχει τα προσόντα για την άσκηση της ιατρικής

'Αλλο ιατρική και άλλο θεραπευτική.  Η ιατρική, είναι μια στενή έννοια, υποσύνολο της θεραπευτικής.  Ως εναλλακτική θεραπευτική δεν αναφερόμαστε σε θεραπευτικές μεθόδους κλασσικής ιατρικής.  Η εναλλακτική θεραπευτική είναι ένα σύνολο από πλήθος θεραπευτικών μεθόδων και πρακτικών, πολλές από τις οποίες σιγά σιγά γίνονται αποδεκτές και από την κατεστημένη αντίληψη.

Η λέξη θεραπεία σημαίνει υπηρεσία.
Η λέξη ιατρική σημαίνει γιάτρεμα σώματος (διόρθωση της βιολογικής μηχανής).

'Ομως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο μία βιολογική μηχανή, και όταν αντιμετωπίζεται μόνο βιολογικά, δεν αρκεί.

'Ετσι λοιπόν αναφερόμαστε όσον αφορά τους Αλχημιστές, σε Ροδοσταυρική θεραπευτική και όχι ιατρική.
Μάλλον δε διαβάσατε τι λέει ο Νόμος. Καλό είναι όμως να ρωτήσετε και κάποιον πιο αρμόδιο από την παρέα μας τι ακριβώς σημαίνει.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 26 Ιανουαρίου 2012, 23:18:57
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αλήθεια, για ποιες τελετουργίες μιλάμε;

Τελετουργίες πνευματικού - μυστικιστικού χαρακτήρα. Στις μυστικιστικές τελετουργίες περιλαμβάνονται και οι θρησκευτικές.
Για ποιες ακριβώς θρησκείες μιλάμε, για να είμαστε ενήμεροι;

Ο Ροδόκηπος πουλάει σε όλους ανεξάρτητα σε ποια θρησκεία, θρησκεύονται, ή δεν θρησκεύονται.  Δεν έχουμε υλικά όμως για τελετές μαύρης μαγείας.  Για παράδειγμα μαύρα κεριά...  :D Εκτός αν εννοείτε κάτι άλλο, που δεν γίνεται αντιληπτό.  

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Μάλλον δε διαβάσατε τι λέει ο Νόμος. Καλό είναι όμως να ρωτήσετε και κάποιον πιο αρμόδιο από την παρέα μας τι ακριβώς σημαίνει.

Κυνήγι Μαγισσών διαβλέπω...  :D
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δημήτρης Μακρέας στις 26 Ιανουαρίου 2012, 23:21:25
Υπάρχει κάτι στη συζήτηση που δεν αντιλαμβάνομαι πλήρως.
Υπάρχει κάποια αυθύπαρκτη υποχρέωση , οι "εναλλακτικές" μορφές θεραπείας να μην έχουν αγοραία χαρακτηριστικά?
Με βάση ποια λογική?
Η κλασσική ιατρική είναι εκτός αγοράς?
Είναι μόνο κοινωνική προσφορά και νοιάξιμο?
Η προσωπική μου γνώμη, είναι ότι αμφότερες θα 'έπρεπε να έχουν κοινωνικά και όχι αγοραία χαρακτηριστικά.
Επίσης δεν καταλαβαίνω, η κλασσική ιατρική έχει λύσει όλα της τα προβλήματα, δεν έχει δημιουργήσει τρομακτικά αδιέξοδα?
Δεν έχει δημιουργήσει μια τρομακτική ιατρογεννή νοσηρότητα και θνητότητα?
Δεν έχει "ιατρικοποιήσει" κάθε μικρή ή μεγάλη απόκλιση από το -ποιο άραγε- φυσιολογικό?
Δεν έχει στήσει ένα απίστευτης διαστάσεως, εμπόριο ελπίδας?

Δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη για την ομοιοπαθητική. Έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που έχουν βρει λύση στα προβλήματα τους, εκεί που η κλασσική ιατρική είχε αποτύχει. Και επίσης το ακριβώς αντίθετο.
Αλλά αν συζητάμε για τις αποτυχίες της ομοιοπαθητικής ως θεραπευτικής μεθόδου, χωρίς να συνυπολογίζουμε ότι όλες οι θεραπευτικές μέθοδοι -με την κλασσική ιατρική πρώτη και καλύτερη-έχουν αποτυχίες, είναι τουλάχιστον ανισοβαρές.

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 26 Ιανουαρίου 2012, 23:33:10
Εγώ προσωπικά έχω σπουδάσει αυτό που αποκαλείται "κλασσική ιατρική" 15 χρόνια. Γιατί;
Δε θα μπορούσα να κάνω μερικά εμβριθή σεμινάρια και να χρησθώ θεραπευτής;
Είναι ίσα κι όμοια;
Κι αν ναι, είναι όλοι τόσο τυφλοί που για παθήσεις λίγο σοβαρότερες από ότι καθημερινό βλέπουμε, απευθύνονται όπου απευθύνονται;
Θα εμπιστευόσασταν π.χ. ένα καρκίνο μαστού χωρίς μεταστάσεις, εγχειρίσιμο, σε "εναλλακτικές" θεραπείες;
Θα εμπιστευόσασταν π.χ. μία συγγενή καρδιοπάθεια σε ένα παιδί σε όσα περιγράφονται τόσες ημέρες εδώ;
Μπορεί να είμαι μέτριας ευφυίας και αμφιβόλου ηθικής, αλλά, ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω ούτε τα κίνητρα, ούτε τα μέσα, ούτε τους στόχους των ανθρώπων που εισηγούνται μη τεκμηριωμένες μεθόδους "θεραπείας".
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 27 Ιανουαρίου 2012, 00:25:29
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εγώ προσωπικά έχω σπουδάσει αυτό που αποκαλείται "κλασσική ιατρική" 15 χρόνια. Γιατί;
Δε θα μπορούσα να κάνω μερικά εμβριθή σεμινάρια και να χρησθώ θεραπευτής;
Είναι ίσα κι όμοια;

'Εχετε την εντύπωση πως εναλλακτικοί θεραπευτές δεν έχουν σπουδάσει, και δεν έχουν ασχοληθεί ίσως ακόμα περισσότερα χρόνια? Σίγουρα υπάρχουν και τσαρλατανισμοί1, όμως υπάρχουν και αρκετοί σοβαροί ερευνητές, και επιστήμονες, και στο χώρο της εναλλακτικής θεραπευτικής, καθώς και εμπειρικοί θεραπευτές, όπως οι μαμές του χωριού, που κυνηγήθηκαν αλόγιστα, από το μονοπώλιο της κλασσικής ιατρικής, με μεγάλο αντίτιμο για την κοινωνία.

Ας αφήσουμε τους ασθενείς, ελεύθερα να επιλέξουν την θεραπεία τους, και όχι να τους επιβάλλουμε εμείς το ορθό, διότι έχουμε αποτύχει, να τους θεραπεύσουμε.  Η κοινωνία μας, σήμερα νοσεί επικίνδυνα σε πάρα πολλούς τομείς.

'Οποτε θέλει ένας ασθενής θα προσεγγίσει τον κλασσικό γιατρό, όποτε θέλει επίσης έχει κάθε δικαίωμα, να βρει καταφύγιο σε κάποια εναλλακτική θεραπεία.  Είναι δικαίωμα του, να πάρει ένα βοτάνι για το στομάχι του, από το χημικό ή συνθετικό φάρμακο της φαρμακοβιομηχανίας, με πλήθος παρενέργειες2 που θα το χορηγήσει ένας κλασσικός γιατρός.

'Εχει δικαίωμα να πάρει βαλεριάνα, ή ακόμα 5htp3 για το stress, από το Ladose ή prozak4 που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στις ΗΠΑ, καθώς και πλήθος άλλα ψυχοφάρμακα έχουν καταγραφεί ως ψυχοτρόπα που επηρεάζουν αρνητικά5 τον ψυχισμό.

Για να καταλήγουμε, συμφωνούμε πως υπάρχουν τσαρλατανισμοί, στο χώρο των "εναλλακτικών", αλλά υπάρχουν και εγκλήματα στο χώρο των "κλασσικών". 'Ολη αυτή η βιομηχανία σαρκός που έχει στηθεί εναντίον του ανθρώπου, ξεσηκώνει μία Νέμεση κατά του φασισμού μιας συντεχνίας. Η κλασσική ιατρική δεν έχει πλέον άλλη επιλογή από το να συνεργαστεί στο χώρο της υγείας, και όχι να αποτελεί μονοπώλιο.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Υπάρχει κάποια αυθύπαρκτη υποχρέωση , οι "εναλλακτικές" μορφές θεραπείας να μην έχουν αγοραία χαρακτηριστικά?
Με βάση ποια λογική?
Η κλασσική ιατρική είναι εκτός αγοράς?
Είναι μόνο κοινωνική προσφορά και νοιάξιμο?

'Οποιος προσφέρει υπηρεσία έχει δικαίωμα να πληρώνεται. Αν επιλέγει ή όχι να πληρώνεται είναι διαφορετικό ζήτημα.

Στην Αρχαία Ελλάδα, η θεραπευτική και η διδασκαλία ήταν δωρεάν, εξίσου και ο όρκος του Ιπποκράτη6. Δινόταν όμως από τους ασθενείς Δωρεές, ότι ήθελε ο καθένας, και ότι μπορούσε, στα Ασκληπιεία (ολιστικά λαϊκά θεραπευτήρια), για την υπηρεσία που πρόσφεραν οι θεραπευτές, οι οποίοι παρήχαν μία ολιστική προσέγγιση, δηλαδή και σωματική και πνευματική θεραπεία.

_________________________________________________________________________________________

1 πχ. Ρέικι: θεραπευτής σε μια μέρα  :D
2 http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=FcubW58ySpU
3 http://en.wikipedia.org/wiki/5-Hydroxytryptophan
4 http://depression.emedtv.com/prozac/prozac-side-effects.html
5
feature=related

6Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ

Ορκίζομαι στο θεό Απόλλωνα τον ιατρό και στο θεό Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια και επικαλούμενος τη μαρτυρία όλων των θεών ότι θα εκτελέσω κατά τη δύναμη και την κρίση μου τον όρκο αυτόν και τη συμφωνία αυτή. Να θεωρώ τον διδάσκαλό μου της ιατρικής τέχνης ίσο με τους γονείς μου και την κοινωνό του βίου μου. Και όταν χρειάζεται χρήματα να μοιράζομαι μαζί του τα δικά μου. Να θεωρώ την οικογένειά του αδέλφια μου και να τους διδάσκω αυτήν την τέχνη αν θέλουν να την μάθουν χωρίς δίδακτρα ή άλλη συμφωνία. Να μεταδίδω τους κανόνες ηθικής, την προφορική διδασκαλία και όλες τις άλλες ιατρικές γνώσεις στους γιους μου, στους γιους του δασκάλου μου και στους εγγεγραμμένους μαθητές που πήραν τον ιατρικό όρκο, αλλά σε κανέναν άλλο.

Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη. Παρομοίως, δεν θα εμπιστευτώ σε έγκυο μέσο που προκαλεί έκτρωση. Θα διατηρώ αγνή και άσπιλη και τη ζωή και την τέχνη μου. Δεν θα χρησιμοποιώ νυστέρι ούτε σε αυτούς που πάσχουν από λιθίαση, αλλά θα παραχωρώ την εργασία αυτή στους ειδικούς της τέχνης. Σε όσα σπίτια πηγαίνω, θα μπαίνω για να βοηθήσω τους ασθενείς και θα απέχω από οποιαδήποτε εσκεμμένη βλάβη και φθορά, και ιδίως από γενετήσιες πράξεις με άνδρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους. Και όσα τυχόν βλέπω ή ακούω κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή και πέρα από τις επαγγελματικές μου ασχολίες στην καθημερινή μου ζωή, αυτά που δεν πρέπει να μαθευτούν παραέξω δεν θα τα κοινοποιώ, θεωρώντας τα θέματα αυτά μυστικά. Αν τηρώ τον όρκο αυτό και δεν τον παραβώ, ας χαίρω πάντοτε υπολήψεως ανάμεσα στους ανθρώπους για τη ζωή και για την τέχνη μου. Αν όμως τον παραβώ και επιορκήσω, ας πάθω τα αντίθετα...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 27 Ιανουαρίου 2012, 00:34:13
Χορηγείται η φλουοξετίνη στο στρες;  ??? ??? ???
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 27 Ιανουαρίου 2012, 00:39:46
Δυστυχώς, δεν έχουν λυθεί όλα τα προβλήματα.... στη θεραπευτική. Στόχος όλων είναι η θεραπεία του ασθενή και όχι η θεραπεία της νόσου.

Και η δυσκολία στο πρώτο βήμα είναι θέμα ορισμού. Αλήθεια, τι διαφορά έχει η ασθένεια από την νόσο και την αρρώστια; Τι διαφορά έχει ο ασθενής από τον άρρωστο;
Η νόσος είναι αντικειμενική αυθύπαρκτη και ανεξάρτητη του οργανισμού αλλά και των διαγνωστικών και θεραπευτικών μεθόδων. Είναι το gold standard. Η αρρώστια είναι η επιβεβαιωμένη αντικειμενική έκφραση της νόσου. Η ασθένεια είναι η υποκειμενική έκφραση της νόσου κατά τον ασθενή. Μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά η αρρώστια μπορεί να απουσιάζει παρουσία της νόσου, αλλά και η νόσος μπορεί να απουσιάζει παρουσία της ασθένειας. Μπορείς επίσης να έχεις νόσο και αρρώστια αλλά όχι ασθένεια, ή νόσο και ασθένεια αλλά όχι αρρώστια. Η ταμπέλα του "ασθενή" μπαίνει από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο ή το κοινωνικό του περιβάλλον, ενώ η ταμπέλα του "αρρώστου" είναι η ταμπέλα που βάζει ο θεραπευτής. Όποιος δεν καταλαβαίνει τι λέω, ας δοκιμάσει να εξηγήσει σε έναν ανοϊκό ότι έχει πρόβλημα υγείας....

Το επόμενο πρόβλημα είναι ότι τόσο σε καπιταλιστική κοινωνία όσο και κομουνιστική κοινωνία (έβαλα τα δύο άκρα) η αποχή από την εργασία σημαίνει γρανάζια που δεν λειτουργούν στο "τέλεια" σχεδιασμένο κοινωνικό σύστημα, και υπάρχουν δύο τρόποι: Να τα αντικαταστήσεις ή να τα θεραπεύσεις. Κάθε κοινωνία και πολίτευμα επιλέγει πάντα το μικρότερο κόστος και εδώ αρχίζει το αγοραίο του πράγματος ή το πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή, η ασθένεια, η υγεία. Και καμιά κοινωνία δεν ενδιαφέρεται να θεραπεύσει τη νόσο, όλες ασχολούνται με την ασθένεια. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να αποκλίσεις από θεραπευτή στην ασθένεια, το γιατρό, τον παπά, τον μάγο, τον σύντροφο, και μια ανώτερη ίσως δύναμη που μπορεί να είναι από μια πνευματική ενέργεια μέχρι ένα UFO. Και η συμμετοχή του καθενός εξαρτάται από την παρουσία και την διαθεσιμότητα του χρήματος.

Το τρίτο πρόβλημα αρχίζει με την προσπάθεια τον τελευταίο αιώνα να ταυτιστεί η αρρώστια με την ασθένεια. Έτσι, η ιατρική (και οι θεραπευτές της) που ασχολείται με την αρρώστια να απορρίπτει την ασθένεια. Και οι λοιποί θεραπευτές να αφήνουν την ασθένεια και να θεωρούν ότι έχουν θέση στην θεραπεία της αρρώστιας.

Και ιδού τα αποτελέσματα.....

Συνεπώς, το θέμα έχει τρία πεδία:
α) το θέμα της αρρώστιας με εκπρόσωπο τον Παπαδόπουλο (βάλτε και μένα εδώ, χωράω...)
β) το θέμα της ασθένειας με εκπρόσωπο τη rose
γ) το φιλοσοφικο-κοινωνικό-οικονομικό θέμα με εκπρόσωπο τον Μακρέα και τον σταθερό "Συμφωνητή" του Βέρρα.

Θέλετε να συνεχίσουμε; εμένα πάντως μου θυμίζει το άλυτο τρίπτυχο: Πυρ, γυνή και θάλασσα.... με ότι συνειρμούς μπορείτε να κάνετε....
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 27 Ιανουαρίου 2012, 00:43:37
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Χορηγείται η φλουοξετίνη στο στρες;  ??? ??? ???
άστο .... θέλεις απάντηση;


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Στην Αρχαία Ελλάδα, η θεραπευτική και η διδασκαλία ήταν δωρεάν, εξίσου και ο όρκος του Ιπποκράτη6. Δινόταν όμως από τους ασθενείς Δωρεές, ότι ήθελε ο καθένας, και ότι μπορούσε, στα Ασκληπιεία (ολιστικά λαϊκά θεραπευτήρια), για την υπηρεσία που πρόσφεραν οι θεραπευτές, οι οποίοι παρήχαν μία ολιστική προσέγγιση, δηλαδή και σωματική και πνευματική θεραπεία.

Αυτά που τα βρήκες;;;;;; έχουμε πηγή; το δωρεάν εννοώ.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 27 Ιανουαρίου 2012, 00:55:24
@Δ. Κουναλάκης: Μου αρέσει όπως το θετεις. Μιλάμε σε Λομπατσέφσκειο χώρο. Δεν είναι κακό αυτό, αρκεί να μην έρχεται εις βάρος του πάσχοντος. Α, ναι. Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι ότι κάποιοι καλό είναι να κάνουν εν τέλει μία βόλτα από κάποιο Ροδόκηπο. Γιατί όχι, αν αυτό ψάχνουν να βρουν;  :-\

Καληνύχτα! Πρέπει να μαζέψω δυνάμεις για να δω κανένα "κλασσικό" άρρωστο!  ;D
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 27 Ιανουαρίου 2012, 02:04:45
Χαίρομαι που δεν χάνουμε το χιούμορ μας...  :D
'Αλλωστε θεωρώ πως αν συνεργαστούμε όλοι μαζί, θα επέλθει και η προσδοκούμενη θεραπεία...

 
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 27 Ιανουαρίου 2012, 09:42:07
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
'Αλλωστε θεωρώ πως αν συνεργαστούμε όλοι μαζί, θα επέλθει και η προσδοκούμενη θεραπεία...
Χμμμ... Αν δεν ενημερώσω κάποιον ασθενή με σοβαρή πάθηση (π.χ. αρρύθμιστη υπέρταση από φαιοχρωμοκύττωμα) για τις ενστάσεις μου πάνω σε πολλές από τις "εναλλακτικές" θεραπείες και δεν τον προστατεύσω από ανήκεστο βλάβη της υγείας του ή/και θάνατο, θα έχω λέτε ποινικές ευθύνες;
Και βέβαια καλή η συνεργασία, αλλά μήπως θέλουμε και την κάλυψη της "κλασσικής" ιατρικής για να συγκαλύπτουμε τα μεγάλα κενά τεκμηρίωσης και αποτελεσματικότητας εκεί που δε μας παίρνει;
Γιατί καλά κάποιες καταστάσεις που έχουν κυρίως ψυχοσωματικά συμπτώματα, αλλά τι μπορεί να κάνει κανείς μπροστά σε καταστάσεις όπως π.χ. ένα ανεύρυσμα αορτής με διαχωρισμό;
Καλά είναι να λέμε ότι υπάρχει άρρωστος και όχι αρρώστεια, γιατί αυτό βολεύει... Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν και τα δύο...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δημήτρης Μακρέας στις 27 Ιανουαρίου 2012, 11:05:48
Και εγώ την κλασσική ιατρική έχω σπουδάσει και με αυτή πορεύομαι, αυτή υπηρετώ.
Αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να κανείς να βλέπει τα προβλήματα και τους περιορισμούς της.
Επιτρέψτε μου να έχω αρκετές αμφιβολίες για την τεκμηρίωση.
Κατά κύριο λόγο γιατί δεν υπάρχει ανεξάρτητη έρευνα αλλά, στο σύνολο της, κατευθυνόμενη.
Φαντάζομαι ότι δε χρειάζεται να θυμίσω τις μνημειώδης φόλες με τεκμηριωμένα φάρμακα τα οποία αποσύρθηκαν άρον άρον.
Αλλά ακόμα και για τα μεμονωμένα, επαρκώς τεκμηριωμένα φάρμακα, τι είδους τεκμηρίωση και έρευνα υπάρχει για την ταυτόχρονη χορήγηση, στατίνης, Αμεα, μετφορμίνης, ασπιρίνης, σουλφονυλουρίας, DTP4 αναστολέα, ανταγωνιστή διάυλων ca, διουρητικού, πραζόλης?
Ακόμα και αν οι μεμονωμένης παρενέργειες και αλληλεπιδράσεις είναι επαρκώς τεκμηριωμένες, ποια τεκμηρίωση υπάρχει ότι η χορήγηση όλων αυτών μαζί, για χρονικό διάστημα 20-30 χρόνων, είναι ασφαλής?
Όταν η χορηγείτε στατίνη σε δεκάχρονο με υπερλιπιδαμία, ποια τεκμηρίωση υπάρχει, ότι η 60ετής χορήγηση στατίνης είναι ασφαλής?
Πρίν από 15 χρόνια προσπαθούμε να πείσουμε τους ανθρώπους με οστεοπόρωση να πάρουν καλσιτονίνη. Πέντε χρόνια αργότερα, με την ίδια ένταση, προσπαθούσαμε να τους πείσουμε να κόψουν την καλσιτονίνη και να πάρουν διφοσφωνικά. Σήμερα, αφού καταργήσαμε τη φυσιολογική λειτουργία των οστών, σε πάρα μα πάρα πολλούς, προσπαθούμε να τους πείσουμε να κόψουν τα διφοσφωνικά και να ξεκινήσουν τις νέες επαρκώς τεκμηριωμένες σούπερ θεραπείες μας. Μέχρι να αποδειχθεί ότι και αυτές δεν ήταν και τόσο επαρκώς τεκμηριωμένες.
Πραγματικά έχω πολλές απορίες και προβληματισμούς.
Μην είσαστε να αρπαχτείτε. Συζήτηση κάνουμε. Δε θεωρώ τον εαυτό μου, ούτε σούπερ γιατρό ούτε περισσότερο «ηθικό» από τους υπόλοιπους.
Όταν όμως βγαίνουν στην αγορά νέες πανάκριβες θεραπείες, με κλινικές μελέτες δύο ετών, όταν προορίζεται να χορηγηθούν για δεκαετίες, τρομάζω.
Όταν οι έμποροι ελπίδας (θυμηθείτε πόσοι συνεδριακοί αστέρες!), λανσάρουν την ινσουλίνη που θα απαλλάξει τους διαβητικούς από τις ενέσεις τρομάζω.
Οι ίδιοι συνεχίζουν στα ίδια συνέδρια και τα ίδια κανάλια, με διαφορετικές γραβάτες...
Όταν κοντεύουμε να στερήσουμε το δικαίωμα στη λύπη και το πένθος, ανησυχώ...
Όταν προσπαθούμε να διαχειριστούμε, τη μοναξιά, την ανεργία, την εγκατάλειψη, την περιθωριοποίηση, τροποποιώντας νευροδιαβιβαστές και ψάχνοντας προβληματικά γονίδια, προβληματίζομαι.
Η απάντηση του Δ, Κουναλάκη, αγγίζει ένα πάρα μα πάρα πολύ σοβαρό, δυστυχώς εγκαταλελειμμένο πεδίο!
Τέλος πάντων. Γενικά είμαστε πολύ εύκολοι (με πρώτο εμένα) στην αντιπαράθεση και πάρα πολύ δύσκολοι στη συμφωνία...

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 27 Ιανουαρίου 2012, 11:21:09
H επιστημονική και ηθική συγκρότηση του γιατρού είναι κάτι που κερδίζεται μέρα με τη μέρα.
Συμφωνώ απόλυτα ότι υπάρχει και κατεύθυνση, ότι υπάρχει και υπερβολή, ότι υπάρχει και δόλος μέσα στα πλαίσια της άσκησης της ιατρικής - όπως σε κάθε άλλο χώρο.
Όμως δε θα πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα. Έχω ακούσει πολλούς δασκάλους, έχω πάει σε πολλά συνέδρια και έχω διαβάσει πολλά άρθρα που είναι ανεξάρτητα, και αυτό φαίνεται από το ότι δεν υπάρχουν εμφανή συμφέροντα να εξυπηρετηθούν.
Είναι ευθύνη του καθενός μας να διακρίνει το επίπλαστο από το πραγματικό, χωρίς παρωπιδισμούς, χωρίς απολυτότητες, χωρίς προκαταλήψεις.
Και είναι ευθύνη του καθενός μας επίσης, μετά από ένα σεβαστό διάστημα άσκησης της ιατρικής, να έχει συγκροτημένη άποψη.
Σέβομαι όλες τις απόψεις, και νομίζω ότι μέχρι τώρα είμαι ανεκτός συζητητής.
Όμως δεν μπορώ να συμφωνήσω με όλους. Συγγνώμη.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 27 Ιανουαρίου 2012, 13:41:10
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Και εγώ την κλασσική ιατρική έχω σπουδάσει και με αυτή πορεύομαι, αυτή υπηρετώ.
Αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να κανείς να βλέπει τα προβλήματα και τους περιορισμούς της.
Επιτρέψτε μου να έχω αρκετές αμφιβολίες για την τεκμηρίωση.
Κατά κύριο λόγο γιατί δεν υπάρχει ανεξάρτητη έρευνα αλλά, στο σύνολο της, κατευθυνόμενη.
Φαντάζομαι ότι δε χρειάζεται να θυμίσω τις μνημειώδης φόλες με τεκμηριωμένα φάρμακα τα οποία αποσύρθηκαν άρον άρον.
Αλλά ακόμα και για τα μεμονωμένα, επαρκώς τεκμηριωμένα φάρμακα, τι είδους τεκμηρίωση και έρευνα υπάρχει για την ταυτόχρονη χορήγηση, στατίνης, Αμεα, μετφορμίνης, ασπιρίνης, σουλφονυλουρίας, DTP4 αναστολέα, ανταγωνιστή διάυλων ca, διουρητικού, πραζόλης?
Ακόμα και αν οι μεμονωμένης παρενέργειες και αλληλεπιδράσεις είναι επαρκώς τεκμηριωμένες, ποια τεκμηρίωση υπάρχει ότι η χορήγηση όλων αυτών μαζί, για χρονικό διάστημα 20-30 χρόνων, είναι ασφαλής?
Όταν η χορηγείτε στατίνη σε δεκάχρονο με υπερλιπιδαμία, ποια τεκμηρίωση υπάρχει, ότι η 60ετής χορήγηση στατίνης είναι ασφαλής?
Πρίν από 15 χρόνια προσπαθούμε να πείσουμε τους ανθρώπους με οστεοπόρωση να πάρουν καλσιτονίνη. Πέντε χρόνια αργότερα, με την ίδια ένταση, προσπαθούσαμε να τους πείσουμε να κόψουν την καλσιτονίνη και να πάρουν διφοσφωνικά. Σήμερα, αφού καταργήσαμε τη φυσιολογική λειτουργία των οστών, σε πάρα μα πάρα πολλούς, προσπαθούμε να τους πείσουμε να κόψουν τα διφοσφωνικά και να ξεκινήσουν τις νέες επαρκώς τεκμηριωμένες σούπερ θεραπείες μας. Μέχρι να αποδειχθεί ότι και αυτές δεν ήταν και τόσο επαρκώς τεκμηριωμένες.
Πραγματικά έχω πολλές απορίες και προβληματισμούς.
Μην είσαστε να αρπαχτείτε. Συζήτηση κάνουμε. Δε θεωρώ τον εαυτό μου, ούτε σούπερ γιατρό ούτε περισσότερο «ηθικό» από τους υπόλοιπους.
Όταν όμως βγαίνουν στην αγορά νέες πανάκριβες θεραπείες, με κλινικές μελέτες δύο ετών, όταν προορίζεται να χορηγηθούν για δεκαετίες, τρομάζω.
Όταν οι έμποροι ελπίδας (θυμηθείτε πόσοι συνεδριακοί αστέρες!), λανσάρουν την ινσουλίνη που θα απαλλάξει τους διαβητικούς από τις ενέσεις τρομάζω.
Οι ίδιοι συνεχίζουν στα ίδια συνέδρια και τα ίδια κανάλια, με διαφορετικές γραβάτες...
Όταν κοντεύουμε να στερήσουμε το δικαίωμα στη λύπη και το πένθος, ανησυχώ...
Όταν προσπαθούμε να διαχειριστούμε, τη μοναξιά, την ανεργία, την εγκατάλειψη, την περιθωριοποίηση, τροποποιώντας νευροδιαβιβαστές και ψάχνοντας προβληματικά γονίδια, προβληματίζομαι.
Η απάντηση του Δ, Κουναλάκη, αγγίζει ένα πάρα μα πάρα πολύ σοβαρό, δυστυχώς εγκαταλελειμμένο πεδίο!
Τέλος πάντων. Γενικά είμαστε πολύ εύκολοι (με πρώτο εμένα) στην αντιπαράθεση και πάρα πολύ δύσκολοι στη συμφωνία...

Σκέψου Δημήτρη ότι για φάρμακα που επιτεύχθηκε τεκμηρίωση έχεις ένα 2% ή 5% ή 10% απόσυρση εκ των υστέρων. Τι περιμένεις σε "θεραπεία" που δεν έγινε καν προσπάθεια τεκμηρίωσης; Δεν θα είσαι σκεπτικιστής;
Είσαι επιφυλακτικός σε φάρμακα που κυκλοφορούν 15 χρόνια με χρήση από χιλιάδες ανθρώπους όπως οι στατίνες. Και εγώ μαζί σου γιατί δεν υπάρχει τεκμηρίωση όταν πρόκειται για 10χρονο με υπερλιπιδαιμία, αλλά για τις τελετουργίες και τα φάρμακα από τα αιθέρια έλαια ή τις αραιώσεις, που επίσης δεν υπάρχει τεκμηρίωση, δεν είσαι επιφυλακτικός; Εκεί απλά δεν έχεις άποψη; Ναι, τα χώσαμε και οι δύο στην Rose αλλά μην ξυπνάνε και τα πατρικά σου ένστικτα..... Δεν είναι της γης η κολασμένη.... Άμα πω τι είναι θα μου στέλνει μηνύματα ότι την συκοφαντώ....
Και πες μου τη μοναξιά, την ανεργία, την εγκατάλειψη, την περιθωριοποίηση, η ομοιοπαθητική δεν αντιμετωπίζει τα συμπτώματα της με "φάρμακα"; Εάν είναι placebo δεν εκμεταλλεύεται τον ασθενή;

Αυτό που ξεχωρίζει ένα γιατρό από ένα θεραπευτή είναι ότι ο γιατρός απαιτείται να βάζει λίγο να δουλεύει και το μυαλό του και να μην θαμπώνεται μόνο από τα νούμερα και τις γραβάντες...
Και προφανώς να μην ακολουθεί σαν πρόβατο χωρίς να έχει κριτική σκέψη. Και δεν σου λέω ότι αυτός ο δρόμος είναι εύκολος.
Καταλαβαίνω την απογοήτευση σου αλλά η δική μου είναι ακόμη μεγαλύτερη γιατί έχω αποδειχθεί Κασσάνδρα σε πολλές περιπτώσεις όπου είχα ακούσει πρότερα αρνητικά σχόλια για μένα από συναδέλφους.
Παραδείγματα (και όχι τα μοναδικά):
Όταν σαν φοιτητής διαβάζοντας την παθοφυσιολογία της ΧΑΠ, έλεγα ότι για την θεραπεία-καθυστέρηση της νόσου πρώτη προτεραιότητα είναι η κορτιζόνη...
Όταν σαν ειδικευόμενος έλεγα, ότι σε αντοχή στην ινσουλίνη, όταν δεν αποδίδει η μετφορμίνη, είναι προτιμότερο να ξεκουράσεις το πάγκρεας με μικρές δόσεις ινσουλίνης και να αφήσεις να ρυθμίσει αυτό τα μεταγευματικά αντί να πας σε ινσουλινοεκκριτικά που εξαντλούν το πάγκρεας...
Κάποιοι που κάνανε ειδικότητα μαζί μου ίσως θυμούνται στο κέντρο υγείας που έλεγα ότι η ροφεκοξίμπη είναι θέμα χρόνου να αποσυρθεί.
Όταν σαν νέος γενικός ιατρός είχα αμφισβητήσει δημοσίως στο Πανελλήνιο Διαβητολογικό την ασφάλεια της ρομοναβάτης ως προς τις ψυχικές της δράσεις στηριζόμενος μόνο στο μηχανισμό δράσης.

Καλσιτονίνη δεν έχω ξεκινήσει ποτέ σε ασθενή για οστεοπόρωση. Τώρα αποφεύγω όσο μπορώ τους DPP4.  Ο καιρός θα δείξει.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δημήτρης Μακρέας στις 27 Ιανουαρίου 2012, 15:04:03
Δημήτρη δεν ασκώ την ομοιοπαθητική. Δεν έχω πλήρη γνώση των δυνατοτήτων και των αδυναμιών της.
Ούτε την εξορκίζω ούτε την αποθεώνω. Τα πατρικά ένστικτα είναι χαζομάρα, το ξέρεις...
Ασκώ την κλασσική ιατρική και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζω στην καθημερινότητα μου είναι αυτά που με κινητοποιούν.
Νομίζω πως είναι λογικό.
Τα αδιέξοδα της ομοιοπαθητικής τα αφήνω στους θεραπευτές και θεραπευόμενους που την επιλέγουν.
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν αντιλαμβανόμαστε και επίπεδα λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού που μας διαφεύγουν.
Τσαρλατάνοι, μάγοι, απατεώνες θεραπευτές, υπήρξαν , υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Ακόμα περισσότερο όταν η θεραπευτική μέθοδος επενδύεται με αποκρυφισμούς και τελετουργίες.
Αλλά μήπως η εικόνα του γιατρού με την ποδιά και τη γραβάτα και το στημένο επαγγελματικό ύφος δεν αποτελεί μια τελετουργία?
Κατ ουσίαν δε νομίζω ότι λέμε πολύ διαφορετικά πράγματα.
Απλώς υποστηρίζω ότι η κυρίαρχη ιατρική έχει σοβαρά προβλήματα στην ίδια της τη συγκρότηση και λειτουργία και δεν είναι απλώς κακή εφαρμογή μιας άριστης πρακτικής. Και φυσικά ασχολούμαι με πολύ μεγαλύτερη ένταση, γιατί με αυτή ζω, από αυτή ζω.

Κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος με το πολύ σύνηθες φαινόμενο, να προσπαθώ να αντιρροπίσω  τις παρενέργειες ενός φαρμάκου, δίνοντας κάποιο άλλο νιώθω ηλίθιος. Προσπαθώ να αξιολογώ το μέγεθος του αρχικού προβλήματος και αυτό των παρενεργειών, αλλά και των εναλλακτικών λύσεων. Δεν τα καταφέρνω πάντα. Δυστυχώς, αν στο ποσοστό των ουσιών που αποσύρονται προστεθεί και αυτό των ουσιών που οι παρενέργειες τους πρέπει να αντιμετωπιστούν με άλλη αγωγή το ποσοστό της αποτυχίας, ανεβαίνει κατά πολύ. Και κατά τη γνώμη μου αυτό συνιστά αποτυχία.

Στην τελική, αν δεν έχεις ασφαλείς, αποτελεσματικές θεραπείες (πχ ΟΠ) , δεν υπάρχει λόγος να θεραπεύεις, ή τουλάχιστον οφείλεις να είσαι πολύ φειδωλός στην χρήση αυτών των θεραπειών.


 


Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 27 Ιανουαρίου 2012, 16:40:10
Η αποδοχή ή μη μίας μεθόδου(διαγνωστικής, θεραπευτικής, προληπτικής κτλ) εξαρτάται από την ισχύ της(1-σφάλμα β).

Η ισχύς με τη σειρά της εξαρτάται άμεσα και έμμεσα από την κατανομή πιθανότητας. Η ανάλυση και η μεθοδευμένη συμπερασματολογία της κατανεμημένης πιθανότητας μελετάται, τα τελευταία έτη, μέσω της Μπεϋζιανής Προσέγγισης και συγκεκριμένα μέσω της Δεσμευμένης Πιθανότητας.

Πρόκειται για μαθηματικές έννοιες βασισμένες σε αξιώματα και νόμους που αφορούν σε όλες τις εποχές της ανθρώπινης σκέψης, καθώς και σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του υπαρκτού κόσμου μας.

Βάσει, λοιπόν, της πιο ολιστικής επιστήμης, των μαθηματικών, έχουμε καταλήξει, ως ανθρώπινο είδος, σε κάποιες "συμφέρουσες" μεθόδους στο χώρο της υγείας, όπως και στους υπόλοιπους τομείς του, οργανωμένα, κοινωνικοποιημένου βίου. Όταν λέμε "συμφέρουσες" εννοούμε αυτές με την μεγαλύτερη ισχύ. Πρακτικά μπορώ να συζητήσω για οποιαδήποτε μέθοδο -ονομάστε την όπως θέλετε- με τη βασική προϋπόθεση ότι θα μου προταθεί ως περισσότερο "συμφέρουσα".

Για να μην παρεξηγηθώ, ο όρος "συμφέρουσα" αφορά στην, μαθηματικά, προσεγγιστική τελειότητα και όχι σε κερδοσκοπικούς όρους.

Αντί λοιπόν να συζητάμε με υποκειμενικά και, μαθηματικώς, αβάσιμα κριτήρια και να χάνουμε χρόνο, ας παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα των όποιων μελετών και να τα αξιολογήσουμε.

Αγαπητή Rose, περιμένω να εκθέσετε τα συμπεράσματα μελετών που αφορούν στη δικής σας φιλοσοφία για την υγεία και, πολύ ευχαρίστως, να τα συζητήσουμε. Να υπενθυμίσω ότι οι έννοιες "μελέτη" και "συμπέρασμα" δεν είναι αποκλειστικότητα της "κλασικής ιατρικής" ή οποιουδήποτε θρησκευτικο-φιλοσοφικού κινήματος. Είναι, ίσως, το μοναδικό υγιές απόσταγμα της ανθρώπινης φύσης ανά τους αιώνες.

Ευχαριστώ        
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 27 Ιανουαρίου 2012, 19:36:44
Αγαπητέ Medicus,

 θα ήθελα να κάνω μία επισήμανση πάνω σε αυτά που αναφέρεις.Πριν όμως από αυτήν, επειδή είναι η πρώτη φορά που απευθύνομαι σε σένα, θα ήθελα να σου εκφράσω το θαυμασμό μου για το ήθος και την ακεραιότητα που αποπνέουν τα γραφόμενά σου, από την πρώτη στιγμή που έγραψες στο forum.Ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι μαζί σου, η ευγένεια και ο σεβασμός που δείχνεις απέναντι στο συνομιλητή σου, είναι αδιαμφισβήτητα στοιχεία που σε διαπνέουν, ενώ  ο ρομαντικός τρόπος άσκησης της ιατρικής, που έχεις διαλέξει και υλοποιείς, με συγκινεί ιδιαιτέρως.Ήθελα να τα γράψω αυτά εδώ και καιρό, στο πρώτο-πρώτo νήμα που δημιούργησες, αλλά έχω επιλέξει να απέχω όσο το δυνατόν περισσότερο μπορώ, από τη δημοσίευση απόψεων σε αυτό εδώ το forum και να αναλώνομαι σε παραθέσεις υπερ-συνδέσεων και ακίνδυνα τραγουδάκια.Για το θέμα της ευγένειας και του ήθους, τα ίδια ισχύουν από την πλευρά μου και για τον κύριο Παπαδόπουλο.
Πίσω στην επισήμανση τώρα.Καταρχήν, για να αποφύγω τις ταμπέλες, που θα σπεύσουν να μου προσάψουν ορισμένοι, για πολλοστή φορά, ας ξεκινήσω με την απαραίτητη για το forum, δήλωση μετανοίας και συμμόρφωσης.Ασκώ κι εγώ την κλασσική ιατρική και ουδέποτε έχω ασχοληθεί με εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους.Δεν έχω διαβάσει ούτε μισή σελίδα συγγράμματος ομοιοπαθητικής ή άλλης "εναλλακτικής" μεθόδου.Δεν εμπίπτουν στα ενδιαφέροντά μου και δεν έχω άλλωστε και το χρόνο να διαθέσω, αφού ο όγκος πληροφορίας που παράγει η κλασσική ιατρική είναι τόσο μεγάλος, που δεν αφήνει πολλά περιθώρια, αν θέλεις στοιχειωδώς να μην μένεις πίσω.Μου αρέσει να ακούω όμως!Και μου αρέσει επίσης, να μπορεί ο άλλος άφοβα να εκφράζει τις απόψεις του, χωρίς να λοιδορείται, όπως συχνά-πυκνά, έχει συμβεί στο παρελθόν.
Όσα αναφέρεις με βρίσκουν σύμφωνο.Θεωρώ όμως, πως κινούνται στο θετικιστικό μοντέλο του λογικού εμπειρισμού, που κυριαρχεί στην κλασσική δυτική ιατρική και από το οποίο, εξαιτίας της εκπαίδευσης που έχω λάβει, μου είναι πολύ δύσκολο να απαγκιστρωθώ κι εγώ. Υπάρχει όμως κι ένας αντίλογος, που λέει πως αντί να αναζητούμε τον αιτιώδη συσχετισμό, την προβλεψιμότητα ή τον έλεγχο διαφόρων φαινομένων, μπορούμε να ενδιαφερθούμε εξίσου για την κατανόηση και ερμηνεία του νοήματός τους.Κι εκεί έχουν θέση άλλες μέθοδοι, από αυτές που βασίζονται στα μαθηματικά μοντέλα που αναφέρεις.Για πολλούς, κορυφαία έκφραση της δυτικής φιλοσοφίας του 20ου αιώνα, υπήρξε η φαινομενολογία (μαζί ίσως με την αναλυτική φιλοσοφία).Τόσο η "περιγραφική" φαινομενολογία του Husserl, όσο και η "ερμηνευτική" φαινομενολογία του Heidegger, επηρέασαν τις ανθρωπιστικές κατά βάση επιστήμες και "ακούμπησαν" και τη δυτική ιατρική (αλλά περισσότερο τη νοσηλευτική), αποτελώντας το φιλοσοφικό υπόβαθρο για πολλές μεθόδους ποιοτικής έρευνας.Είμαι σίγουρος πως γνωρίζεις καλύτερα από εμένα γύρω από αυτές, απλά επισημαίνω πως ίσως δεν είναι το μοναδικό ζητούμενο για κάποιους ερευνητές, η ισχύς μίας μεθόδου (όπου εκεί εφαρμόζει κάποιος όσα αναφέρεις), προκειμένου να την αποδεχθούν ή όχι, αλλά μπορεί να τη μελετούν μέσα από ένα φαινομενολογικό πρίσμα, για παράδειγμα, όπου εκεί δεν τίθεται θέμα σύγκρισης μαθηματικών στοιχείων και αποτελεσμάτων.
Πραγματικά θα ήθελα να γνωρίζω έστω λίγα πράγματα, γύρω από τις αρχές της "αντίπερα" όχθης, που αντιπροσωπεύει η Rose, προκειμένου να μπορώ να εκφέρω γνώμη.Όταν δε γνωρίζω το αντικείμενο, σιωπώ και περιμένω να μάθω.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 27 Ιανουαρίου 2012, 19:54:36
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Πραγματικά θα ήθελα να γνωρίζω έστω λίγα πράγματα, γύρω από τις αρχές της "αντίπερα" όχθης, που αντιπροσωπεύει η Rose, προκειμένου να μπορώ να εκφέρω γνώμη.Όταν δε γνωρίζω το αντικείμενο, σιωπώ και περιμένω να μάθω.
...

Συμφωνούμε απόλυτα σε αυτό. Ένας διάλογος όμως πρέπει να σέβεται και κάποιους κανόνες. Η αναζήτηση μεθόδων που συνδέουν το αίτιο με το αιτιατό είναι ένα θεμέλιο στοιχείο της έρευνας, είτε είναι θετικιστικού είτε φιλοσοφικού ή και μεταφυσικού μοντέλου. Τουλάχιστον σε αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον. Η κβαντική φυσική έχει αποδείξει την σταθερή ύπαρξη σχέσης αίτιου-αιτιατού ακόμη και σε, υποθετικά, παράλληλα ή και απειροδιαστελλόμενα μη γραμμικά σύμπαντα.

Γι'αυτό ζήτησα και την άποψη της Rose. Με ενδιαφέρει η γνώση, αρκεί να έχει "στηρίγματα".

Rose, περιμένουμε την απάντησή σου. Και δεν το λέω ειρωνικά, πίστεψέ με.   
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 27 Ιανουαρίου 2012, 23:24:33
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητή Rose, περιμένω να εκθέσετε τα συμπεράσματα μελετών που αφορούν στη δικής σας φιλοσοφία για την υγεία και, πολύ ευχαρίστως, να τα συζητήσουμε. Να υπενθυμίσω ότι οι έννοιες "μελέτη" και "συμπέρασμα" δεν είναι αποκλειστικότητα της "κλασικής ιατρικής" ή οποιουδήποτε θρησκευτικο-φιλοσοφικού κινήματος. Είναι, ίσως, το μοναδικό υγιές απόσταγμα της ανθρώπινης φύσης ανά τους αιώνες.

Αγαπητέ Medicus,

ευχαριστώ για το κάλεσμα, υπόσχομαι να καταθέσω ότι μπορώ από την πλευρά μας, για να βοηθήσουμε, ώστε να αποτρέψουμε, ένα νέο τιτανικό, και στο σύστημα υγείας.  Νομίζω πως όταν γίνεται ένας επικοδομητικός διάλογος με επιχειρήματα και επιστημονικά τεκμήρια, πολλά μπορούν να λυθούν και λύνοντας το διανοητικό μας γόρδιο δεσμό, τότε όλα τα κοινωνικά μας συστήματα, μπορούν να σωθούν, ή ακόμα καλύτερα να εξευγενιστούν, καταλήγοντας τελικά σε μία πολιτισμένη και ανθρώπινη κοινωνία.

Θεωρώ πως το πλοίο θα σωθεί, αρκεί όμως πάντα να είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες, να τολμήσουμε μία πρώτα από όλα πνευματική υπέρβαση, και κατόπιν, να προχωρήσουμε, σε μία ανοικοδόμηση μιας Νέας μορφής Κοινωνίας, μια και σε όλους τους τομείς πλέον, η διαφθορά, και η σαπίλα είναι αισθητή.

Ζούμε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα εποχή, και μπορεί να φαίνεται επικίνδυνη και ακραία, αλλά κρύβει μεγάλα δώρα, αρκεί να ξεπεράσουμε, ηρωϊκά τα αρχικά εμπόδια, και ένας νέος δρόμος δημιουργικότητας, και πολιτισμού ανοίγεται.  Θα συνεχίσω σύντομα, αφού διαβάσω όλα τα υπόλοιπα σχόλια.  Οι σχολιασμοί όλων είναι πολύ αξιόλογοι, και χρειάζεται να δοθεί, ο κατάλληλος χώρος για να εμβαθύνουμε, ακόμα και αν είναι ανάγκη να βάλουμε βαθιά το νυστέρι για να καθαρίσει η πληγή, φωτίζοντας απόκρυφες περιοχές, που ίσως δεν γίνονται αντιληπτές όταν έχουμε συνηθίσει σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 01:26:21
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ναι, τα χώσαμε και οι δύο στην Rose αλλά μην ξυπνάνε και τα πατρικά σου ένστικτα..... Δεν είναι της γης η κολασμένη.... Άμα πω τι είναι θα μου στέλνει μηνύματα ότι την συκοφαντώ....

Αν έχετε κάποια ιδιαίτερη ικανότητα στην ανάπτυξη προσωπικών σχολίων και αυτά βοηθάνε στην επιστημονική εμβάθυνση του θέματος παρακαλώ να κατατίθενται ελεύθερα, χωρίς καμία αναστολή.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Και πες μου τη μοναξιά, την ανεργία, την εγκατάλειψη, την περιθωριοποίηση, η ομοιοπαθητική δεν αντιμετωπίζει τα συμπτώματα της με "φάρμακα"; Εάν είναι placebo δεν εκμεταλλεύεται τον ασθενή;
[...]
Και προφανώς να μην ακολουθεί σαν πρόβατο χωρίς να έχει κριτική σκέψη.

Το να αφορίζουμε την Ομοιοπαθητική ως placebo, και να αρνούμαστε να κατανοήσουμε πως λειτουργεί, ως ψυχοτρόπα ουσία, είναι ένας επιστημονικός στρουθοκαμηλισμός.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
για τις τελετουργίες και τα φάρμακα από τα αιθέρια έλαια ή τις αραιώσεις, που επίσης δεν υπάρχει τεκμηρίωση, δεν είσαι επιφυλακτικός;

Επιφυλακτικοί είμαστε όταν δεν γνωρίζουμε.  'Οταν γνωρίζουμε ή δεχόμαστε ή απορρίπτουμε.  
'Οσο για τις τελετουργίες αν έχουν παρενέργειες?  Ναι έχουν, είναι και αυτές ψυχοτρόπες.   :)

Επίσης είναι καλό να γνωρίζετε, πως το αλχημιστικό νεράκι (αραιώσεις), και τα αιθέρια έλαια, βάση εμπειρίας πολλών εκατοντάδων ετών χρήσης, και πολλών επιστημονικών μελετών, που έχουν ήδη γίνει, δεν επιφέρουν καμία βλαβερή παρενέργεια, όπως πλήθος χημικά φάρμακα που συνταγογραφείτε ως γιατροί.  Για αυτό το λόγο διακινούνται ελεύθερα, βάση νομοθεσίας, της Ε.Ε.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Χμμμ... Αν δεν ενημερώσω κάποιον ασθενή με σοβαρή πάθηση (π.χ. αρρύθμιστη υπέρταση από φαιοχρωμοκύττωμα) για τις ενστάσεις μου πάνω σε πολλές από τις "εναλλακτικές" θεραπείες και δεν τον προστατεύσω από ανήκεστο βλάβη της υγείας του ή/και θάνατο, θα έχω λέτε ποινικές ευθύνες;

Για ποινικές ευθύνες εσείς μιλήσατε, και όχι εγώ.  Φυσικά έχετε καθήκον να ενημερώσετε έναν ασθενή, εφόσον έχετε ερευνήσει και έχετε πειστεί επιστημονικά, πως κάποια εναλλακτική θεραπεία, είναι επιβλαβή.  Απλά να γνωρίζετε πως πολύς κόσμος πλέον σήμερα ενημερώνετε, και όλο και πιο πολλοί μπορούν να διακρίνουν την απάτη από την πραγματικότητα.  Για αυτό το λόγο φέρουμε πολύ μεγάλη ευθύνη αυτό που προτείνουμε ή δεν προτείνουμε να είναι αποτέλεσμα όχι προσωπικής άποψης ή δογματισμού, αλλά προϊόν αληθινής επιστημονικής έρευνας (γιατί υπάρχουν και ψεύτικες...   :)  )

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Και βέβαια καλή η συνεργασία, αλλά μήπως θέλουμε και την κάλυψη της "κλασσικής" ιατρικής για να συγκαλύπτουμε τα μεγάλα κενά τεκμηρίωσης και αποτελεσματικότητας εκεί που δε μας παίρνει;

Ο λόγος που απαιτείται σήμερα η συνεργασία ανάμεσα στην κλασσική ιατρική και την εναλλακτική θεραπευτική είναι επειδή η μία συμπληρώνει την άλλη, και θα παραθέσω στην συνέχεια γιατί διαχωρίστηκαν ως δύο διαφορετικοί κλάδοι, ενώ πριν από εκατοντάδες χρόνια στη χώρα μας, η θεραπεία εξασκούνταν ολιστικά.

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 28 Ιανουαρίου 2012, 01:58:32
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Χμμμ... Αν δεν ενημερώσω κάποιον ασθενή με σοβαρή πάθηση (π.χ. αρρύθμιστη υπέρταση από φαιοχρωμοκύττωμα) για τις ενστάσεις μου πάνω σε πολλές από τις "εναλλακτικές" θεραπείες και δεν τον προστατεύσω από ανήκεστο βλάβη της υγείας του ή/και θάνατο, θα έχω λέτε ποινικές ευθύνες;

Για ποινικές ευθύνες εσείς μιλήσατε, και όχι εγώ.  Φυσικά έχετε καθήκον να ενημερώσετε έναν ασθενή, εφόσον έχετε ερευνήσει και έχετε πειστεί επιστημονικά, πως κάποια εναλλακτική θεραπεία, είναι επιβλαβή.  Απλά να γνωρίζετε πως πολύς κόσμος πλέον σήμερα ενημερώνετε, και όλο και πιο πολλοί μπορούν να διακρίνουν την απάτη από την πραγματικότητα.  Για αυτό το λόγο φέρουμε πολύ μεγάλη ευθύνη αυτό που προτείνουμε ή δεν προτείνουμε να είναι αποτέλεσμα όχι προσωπικής άποψης ή δογματισμού, αλλά προϊόν αληθινής επιστημονικής έρευνας (γιατί υπάρχουν και ψεύτικες...   :)  )
Στ' αλήθεια τι πιστεύετε - ότι ένας δικαστής θα κρίνει με βάση στοιχεία (προϊόν αληθινής επιστημονικής έρευνας) ή πεποιθήσεις;
Και κάτι άλλο, για να σας διευκολύνω: Σας ασφαλίζει κανείς ως πάροχο υπηρεσιών υγείας για αστική ευθύνη;
Αν έχετε την καλωσύνη να εστιάσετε λακωνικά στα ερωτήματα. Τα υπόλοιπα τα έχω καταλάβει κάπως.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 02:41:11
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν αντιλαμβανόμαστε και επίπεδα λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού που μας διαφεύγουν.
Τσαρλατάνοι, μάγοι, απατεώνες θεραπευτές, υπήρξαν , υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Ακόμα περισσότερο όταν η θεραπευτική μέθοδος επενδύεται με αποκρυφισμούς και τελετουργίες.
Αλλά μήπως η εικόνα του γιατρού με την ποδιά και τη γραβάτα και το στημένο επαγγελματικό ύφος δεν αποτελεί μια τελετουργία?
Κατ ουσίαν δε νομίζω ότι λέμε πολύ διαφορετικά πράγματα.

Αγαπητέ κ. Μακρέα,

θαύμασα το ήθος σας και τον αγώνα σας, και πραγματικά σας εύχομαι κουράγιο, ο δρόμος είναι ανηφορικός, αλλά υπάρχει ελπίδα.
Συμφωνώ με όσα έχετε καταθέσει, και χαίρομαι όταν διαβλέπω ευσυνείδητους και ανοιχτόμυαλους επιστήμονες που έχουν το θάρρος να είναι ειλικρινείς, και να γυρίζουν την πλάτη ηρωϊκά, στα διαπλεκόμενα συμφέροντα.  

Όσον αφορά μυστικισμούς, αποκρυφισμούς, μάγους και τελετουργίες, πέρα από τσαρλατανισμούς, που συμφωνούμε πως υπάρχουν, υπάρχουν όντως πολλά πράγματα που δεν είναι γνωστά στο χώρο της σύγχρονης κλασσικής ιατρικής, ενώ μόλις πριν ένα αιώνα περίπου, όσοι σπούδαζαν ιατρική, διδασκόταν παράλληλα και απόκρυφες επιστήμες όπως η Επιστήμη της Αστρολογίας, που σήμερα αφορίζεται δογματικά, είτε από υλιστές επιστήμονες, είτε από θρησκευόμενους.

Χρειάζεται όμως να γνωρίσετε ως γιατροί, μία τραγική αλήθεια, που ελπίζω να γίνει καταλύτης, ή σπίθα έρευνας περαιτέρω ζητημάτων στο χώρο της εναλλακτικής θεραπευτικής, και προάγγελος μιας μεταμόρφωσης στο χώρο της υγείας, έτσι ώστε να ξαναπροσεγγίσουμε την αρχική αξία, της ολιστικής θεραπευτικής.

Η γνώση που διδασκόμαστε σήμερα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, είναι ελεγχόμενη, και σκοπίμως περιορισμένη, ή ακόμα σε αρκετούς τομείς παραποιημένη, διότι όταν ελέγχεται η γνώση, τότε ελέγχονται και οι ανθρώπινες ζωές.

Δυστυχώς η ιατρική σήμερα έχει καταντήσει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα συγκεκριμένων εταιρειών, και όχι τον άνθρωπο.  Ο γιατρός αναγκάζεται είτε ψυχολογικά (μέσω χλευασμών αν αποκλίνει από συγκεκριμένη νόρμα της συντεχνίας), είτε μέσω νομοθεσίας ακόμα, είτε μέσω άλλων ύπουλων εκβιασμών, ή ακόμα δώρων, να μην ασκεί ούτε να απολαμβάνει το δικαίωμα, να είναι θεραπευτής, να κάνει τη δική του διάγνωση (τα μηχανήματα είναι πάντα πιο έξυπνα) και να χορηγεί τη δική του θεραπεία, (όλα έχουν συστηματοποιηθεί), αλλά να γίνεται πλασιέ συγκεκριμένων φαρμάκων με πλήθος βλαβερές παρενέργειες, στην κυριολεξία να εγκλωβίζεται να χορηγεί φάρμακα που βλάπτουν την υγεία.

Και είναι φυσιολογικό, να είναι πλέον ο κόσμος επιφυλακτικός με την ιατρική, εξαιτίας πολλών επιβλαβών φαρμάκων που τους χορηγούν, φοβούνται κυριολεκτικά για την υγεία τους, ή ακόμα και για τη ζωή τους, και αρκετοί κάνουν προσωπική έρευνα, ανεύρεσης φυσικών φαρμάκων ή εναλλακτικών μετά την διάγνωση κάποιου γιατρού.  Με άλλα λόγια αρκετά συχνά χρησιμοποιούν τους γιατρούς μόνο για διάγνωση, και όχι για θεραπεία μέσω συνθετικών φαρμάκων.

Κάπως έτσι δεν την έπαθαν και οι σημερινοί πολιτικοί, που αναγκάζονται να επιβάλλουν στο λαό (χαράτσια), για τα συμφέροντα της Τρόϊκα?
Και αυτό φυσικά έχει ξεσηκώσει μία λαϊκή θύελλα, εναντίον των πολιτικάντηδων.

Μία αντίστοιχη λαϊκή θύελλα λοιπόν, ξεσηκώνεται και εναντίον των ιατρών, λόγω των παρενεργειών των συνθετικών ή χημικών φαρμάκων, και ο μόνος τρόπος να απεγκλωβιστούν οι γιατροί, από την παγίδα που τους έστησαν, οι γνωστές συγκεκριμένες επώνυμες εταιρείες, είναι να ανοίξουν οι ορίζοντες έρευνας προς τα φυσικά χωρίς παρενέργειες εναλλακτικά σκευάσματα.

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή.  Ο κόσμος επιστρέφει με γοργούς ρυθμούς σε φυσικές μεθόδους θεραπείας, αφού λάβει πρώτα μία ιατρική διάγνωση.  Ακόμα όμως και η διάγνωση γίνεται με εναλλακτικούς τρόπους, σήμερα, και κανείς δεν γνωρίζει πόσο σύντομα μπορεί να υπάρξει και μία πλήρη αντικατάσταση του σημερινού κλασσικού ιατρικού μοντέλου ίασης.

Με άλλα λόγια, όποιος επιμένει να είναι συντηρητικός, και δεν συμβαδίζει με την επαναστατικότητα της εποχής, και τις απαιτήσεις της, κινδυνεύει απλά να βγει στο περιθώριο.

Για ποιο λόγο λοιπόν παρατηρούμε αυτή την αλλαγή, ή την τάση προς τα εναλλακτικά φάρμακα ή εναλλακτικές μεθόδους?  Ο λόγος είναι επειδή η γνώση ή η πληροφορία ελευθερώθηκε, και έτσι ο κόσμος δοκιμάζει περισσότερα ελεύθερα, και εμπειρικά, απορρίπτει ή δέχεται μεθόδους θεραπείας.

Και σε αυτό το σημείο χρειάζεται να εστιαστούμε, διότι προσπάθησαν να εγκαθιδρύσουν έναν επιστημονικό σκοταδισμό, μέσω της κλασσικής ιατρικής, αλλά όπως βλέπουμε πάλι, και αυτό το φασιστικό μοντέλο πλέον καταρρίπτεται.

Ας επιστρέψουμε λοιπόν, πίσω στις ρίζες μας, πριν τον θρησκευτικό ή επιστημονικό σκοταδισμό, στους πρώτους 'Ελληνες γιατρούς, που ήταν και γιατροί και πνευματικοί, που γνώριζαν τι σημαίνει αποκρυφισμός, μυστικισμός, αλχημεία, μαγεία, Εσωτερικά Μυστήρια (βλέπε Ελευσίνια Μυστήρια) του εαυτού και του σύμπαντος, που γνώριζαν τι σημαίνει το "Γνώθι σ' αυτόν", στους Δελφούς, που γνώριζαν την σημαντικότητα της τελετουργίας, (σημερινό dramatherapy, ή ψυχόδραμα), που γνώριζαν τι σημαίνει ο ρόλος του ιεροφάντη και της ιέρειας (βλέπε τελετή έναρξης ολυμπιακών αγώνων), καθώς και κατείχαν μία τεράστια εμπειρική - επιστημονική έρευνα πάνω σε φυσικά φάρμακα.

Δυστυχώς η σημερινή εποχή απαιτεί να ενημερωνόμαστε, αλλιώς μένουμε πίσω, και στιγματιζόμαστε ως αναχρονιστικοί ή οπισθοδρομικοί.

Η λέξη Φαρμακοποιός σημαίνει κάποιος που ποιεί (φτιάχνει) φάρμακα.  Τα φαρμακεία μας, δυστυχώς, είχαν καταντήσει, μπακάλικα φαρμάκων, δηλαδή σπούδαζε κάποιος μόνο και μόνο, για να πουλάει φάρμακα.  :D  

Αντίστοιχα, τα διαπλεκόμενα συμφέροντα αισχροκέρδειας και απάτης, κατάντησαν τον κλασσικό γιατρό μία μαριονέτα που περιορίζεται να συνταγογραφεί συγκεκριμένα φάρμακα, περιορίζεται να μην επιλέξει τα κατάλληλα θεραπευτικά σκευάσματα, ή ακόμα τις κατάλληλες μεθόδους θεραπείας, που πιθανότατα θα επιθυμούσε ο ίδιος.

Ευτυχώς παρατηρούμε σήμερα το αισιόδοξο φαινόμενο, πως οι φαρμακοποιοί άρχισαν να ξαναφτιάχνουν φυσικά φάρμακα.  

Σύντομα λοιπόν θα δούμε όλο και περισσότερους ολιστικούς γιατρούς, με κλασσική εκπαίδευση που θα προτείνουν εναλλακτικές θεραπείες.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 28 Ιανουαρίου 2012, 08:22:13
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Πραγματικά θα ήθελα να γνωρίζω έστω λίγα πράγματα, γύρω από τις αρχές της "αντίπερα" όχθης, που αντιπροσωπεύει η Rose, προκειμένου να μπορώ να εκφέρω γνώμη.Όταν δε γνωρίζω το αντικείμενο, σιωπώ και περιμένω να μάθω.
...

Συμφωνούμε απόλυτα σε αυτό. Ένας διάλογος όμως πρέπει να σέβεται και κάποιους κανόνες. Η αναζήτηση μεθόδων που συνδέουν το αίτιο με το αιτιατό είναι ένα θεμέλιο στοιχείο της έρευνας, είτε είναι θετικιστικού είτε φιλοσοφικού ή και μεταφυσικού μοντέλου. Τουλάχιστον σε αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον. Η κβαντική φυσική έχει αποδείξει την σταθερή ύπαρξη σχέσης αίτιου-αιτιατού ακόμη και σε, υποθετικά, παράλληλα ή και απειροδιαστελλόμενα μη γραμμικά σύμπαντα.

Γι'αυτό ζήτησα και την άποψη της Rose. Με ενδιαφέρει η γνώση, αρκεί να έχει "στηρίγματα".

Rose, περιμένουμε την απάντησή σου. Και δεν το λέω ειρωνικά, πίστεψέ με.  

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητή Rose, περιμένω να εκθέσετε τα συμπεράσματα μελετών που αφορούν στη δικής σας φιλοσοφία για την υγεία και, πολύ ευχαρίστως, να τα συζητήσουμε. Να υπενθυμίσω ότι οι έννοιες "μελέτη" και "συμπέρασμα" δεν είναι αποκλειστικότητα της "κλασικής ιατρικής" ή οποιουδήποτε θρησκευτικο-φιλοσοφικού κινήματος. Είναι, ίσως, το μοναδικό υγιές απόσταγμα της ανθρώπινης φύσης ανά τους αιώνες.

Αγαπητέ Medicus,

ευχαριστώ για το κάλεσμα, υπόσχομαι να καταθέσω ότι μπορώ από την πλευρά μας, για να βοηθήσουμε, ώστε να αποτρέψουμε, ένα νέο τιτανικό, και στο σύστημα υγείας.  Νομίζω πως όταν γίνεται ένας επικοδομητικός διάλογος με επιχειρήματα και επιστημονικά τεκμήρια, πολλά μπορούν να λυθούν και λύνοντας το διανοητικό μας γόρδιο δεσμό, τότε όλα τα κοινωνικά μας συστήματα, μπορούν να σωθούν, ή ακόμα καλύτερα να εξευγενιστούν, καταλήγοντας τελικά σε μία πολιτισμένη και ανθρώπινη κοινωνία.

Θεωρώ πως το πλοίο θα σωθεί, αρκεί όμως πάντα να είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες, να τολμήσουμε μία πρώτα από όλα πνευματική υπέρβαση, και κατόπιν, να προχωρήσουμε, σε μία ανοικοδόμηση μιας Νέας μορφής Κοινωνίας, μια και σε όλους τους τομείς πλέον, η διαφθορά, και η σαπίλα είναι αισθητή.

Ζούμε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα εποχή, και μπορεί να φαίνεται επικίνδυνη και ακραία, αλλά κρύβει μεγάλα δώρα, αρκεί να ξεπεράσουμε, ηρωϊκά τα αρχικά εμπόδια, και ένας νέος δρόμος δημιουργικότητας, και πολιτισμού ανοίγεται.  Θα συνεχίσω σύντομα, αφού διαβάσω όλα τα υπόλοιπα σχόλια.  Οι σχολιασμοί όλων είναι πολύ αξιόλογοι, και χρειάζεται να δοθεί, ο κατάλληλος χώρος για να εμβαθύνουμε, ακόμα και αν είναι ανάγκη να βάλουμε βαθιά το νυστέρι για να καθαρίσει η πληγή, φωτίζοντας απόκρυφες περιοχές, που ίσως δεν γίνονται αντιληπτές όταν έχουμε συνηθίσει σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης.

Όπως βλέπετε παραπάνω Rose υπάρχουν κάποιοι που περιμένουν απάντηση. Σκέφτομαι λοιπόν για οικονομία της συζήτησης να αρχίσω να διαγράφω όλα τα μηνύματα από εδώ και μπρος μέχρι να έχουμε απαντήσεις από εσάς που και ο medicus και ο Βέρρας ζήτησαν. Και αυτό επειδή βλέπω ότι υπάρχει χρόνος από τα μηνύματα που ακολούθησαν για απαντήσεις από μέρους σας.
Και επειδή δεν θέλω να χαθεί ο ειρμός της συζήτησης, έχω μεταφέρει αλλού τα προηγούμενα μηνύματα (δεν έχουν διαγραφεί) που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες 24 ώρες και θα τα επαναφέρω όταν υπάρχουν οι απαντήσεις σας.
Μην το δείτε σαν αυταρχικότητα, έχετε βήμα να γράψετε τα επιχειρήματα σας σε ένα forum δημόσια που διαβάζεται κύρια από γιατρούς αλλά και από πολύ κόσμο. Αυταρχικότητα θα ήταν η defakto διαγραφή μηνυμάτων που δεν είναι αρεστά (ιδεολογικά ή μη) όπως κάνουν άλλα "ελεύθερα" ή "αγωνιζόμενα" sites από προσωπική μου εμπειρία.
Έχετε το χρόνο, εκθέστε τα επιχειρήματα σας...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 14:28:34
κ. Κουναλάκη,

παρακαλώ όπως επαναφέρετε τα μηνύματα που αφαιρέσατε από τον διάλογο, διότι ήταν μέρος της απάντησης μου, και χωρίς τα προηγούμενα μηνύματα, η συνέχεια που ακολουθεί δεν γίνεται κατανοητή.

Ακόμα και όταν κάποιος καταδικάζεται σε θάνατο, και το πιο δικτατορικό καθεστώς, του δίνει τον χρόνο να εκφραστεί όπως θέλει πριν τον κρεμάσουν.   :D

Δυστυχώς με τις ενέργειες σας, απλά αποδεικνύεται η προηγούμενη επιχειρηματολογία μου, πως τελικά υπάρχει σήμερα από μερίδα ανθρώπων, ένας επιστημονικός φασισμός, προσπάθειας ελέγχου της γνώσης και της ελεύθερης διακίνησης της πληροφορίας, και σε αυτό τον επιστημονικό φασισμό, και σκοταδισμό, το έργο μας, αντιτίθεται.

Ως Αυθεντικοί Ροδόσταυροι, είμαστε πάνω από όλα Θεραπευτές, και επ' αυτού για να σας ερμηνεύσουμε τι εννοούμε και για να ολοκληρώσουμε την απάντησή μας, στις ερωτήσεις που τέθηκαν, είναι απαραίτητη η προηγούμενη παράθεση που κάναμε, και εσείς την σβήσατε.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 28 Ιανουαρίου 2012, 14:37:00
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
κ. Κουναλάκη,

παρακαλώ όπως επαναφέρετε τα μηνύματα που αφαιρέσατε από τον διάλογο, διότι ήταν μέρος της απάντησης μου, και χωρίς τα προηγούμενα μηνύματα, η συνέχεια που ακολουθεί δεν γίνεται κατανοητή.

Ακόμα και όταν κάποιος καταδικάζεται σε θάνατο, και το πιο δικτατορικό καθεστώς, του δίνει τον χρόνο να εκφραστεί όπως θέλει πριν τον κρεμάσουν.   :D

Δυστυχώς με τις ενέργειες σας, απλά αποδεικνύεται η προηγούμενη επιχειρηματολογία μου, πως τελικά υπάρχει σήμερα από μερίδα ανθρώπων, ένας επιστημονικός φασισμός, προσπάθειας ελέγχου της γνώσης και της ελεύθερης διακίνησης της πληροφορίας, και σε αυτό τον επιστημονικό φασισμό, και σκοταδισμό, το έργο μας, αντιτίθεται.

Ως Αυθεντικοί Ροδόσταυροι, είμαστε πάνω από όλα Θεραπευτές, και επ' αυτού για να σας ερμηνεύσουμε τι εννοούμε και για να ολοκληρώσουμε την απάντησή μας, στις ερωτήσεις που τέθηκαν, είναι απαραίτητη η προηγούμενη παράθεση που κάναμε, και εσείς την σβήσατε.

Τα μηνύματα επανήλθαν..... Η απάντηση σας εκκρεμεί.....
Για να μην σας αποσπάσει κανένας την προσοχή σας, οποιοδήποτε άλλο μήνυμα πλην της απάντησης σας θα διαγραφεί.
Έτσι, αν και σίγουρα δεν θα σας κρεμάσουμε, θα έχετε το περιθώριο να εκθέσετε τις απόψεις σας χωρίς να σας ενοχλήσει κανείς.
Δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο.... Έχετε όσο χρόνο θέλετε.....
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 15:28:17
Συνεχίζοντας λοιπόν...

Ως Αυθεντικοί Ροδόσταυροι, είμαστε πάνω από όλα Θεραπευτές, αλλά όχι με την στενή έννοια της κλασσικής ιατρικής, αλλά με την ευρύτερη έννοια της Εσωτερικής Φιλοσοφίας, που διαπραγματεύεται όλα τα φυσικά και ψυχικά φαινόμενα του ατόμου και του σύμπαντος κόσμου.

Ως Σύμβουλοι Εσωτερικής Φιλοσοφίας1, προσφέρουμε δωρεάν συμβουλευτική σε άτομα που χρήζουν ανάγκης.

Ο Ροδοσταυρισμός αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ολιστικά, δηλαδή, αντιμετωπίζει ταυτόχρονα το υλικο-αιθερικό, το συναισθηματικό (αστρικό), το νοητικό, και το πνευματικό του επίπεδο, και ως σύνολο2 επιδιώκει να τον θεραπεύσει.  'Ενα από τα βασικά αξιώματα της Ροδοσταυρικής θεραπευτικής είναι ότι η ρίζα της ασθένειας, βρίσκεται στο αμέσως παραπάνω επίπεδο, και είναι αυτό που σιγά σιγά ξανα-ανακαλύπτει η σύγχρονη επιστήμη, αποδεχόμενη ότι η αιτία, πολλών ασθενειών είναι ψυχολογικής - συναισθηματικής φύσης.

Πολλοί Ροδόσταυροι του παρελθόντος ήταν επώνυμοι γιατροί, φιλόσοφοι, διακεκριμένοι επιστήμονες, ή ακόμα κοινωνικοί αναμορφωτές, και στηρίζονται στις βασικές αρχές της ολιστικής έρευνας, διάγνωσης, και αντιμετώπισης ασθενειών, ή ακόμα και κοινωνικών αδιεξόδων, με γνώμονα πάντα τον άνθρωπο, και το όφελος του συνόλου.

Στη Ροδοσταυρική Φιλοσοφία λοιπόν δεν νοείται να χορηγούνται συνθετικά φάρμακα που βλάπτουν σοβαρά την υγεία, ούτε φυσικά, να φιμώνονται καινοτόμες έρευνες, που ελευθερώνουν στην αγορά των φυσικών φαρμάκων3, λύσεις, που αντικαθιστούν, πλήρως τα συνθετικά φάρμακα, τα οποία προωθούνται από εταιρείες, με γνώμονα το κέρδος και όχι τον άνθρωπο.

Στην Ροδοσταυρική Θεραπευτική, κύριο εργαλείο διάγνωσης αποτελεί η Αστρολογία4, η οποία χρησιμοποιούνταν από γιατρούς μέχρι και πριν μερικές δεκάδες χρόνια, πριν ξεκινήσει ένας επιστημονικός σκοταδισμός, στην κυριολεξία, ένα κυνηγητό, της γνώσης στο χώρο της θεραπευτικής, προσπαθώντας να ελέγξουν την αγορά της ίασης, προς όφελος συγκεκριμένων παραγωγών, συνθετικών φαρμάκων.

Υπάρχει ένα τεράστιο πεδίο γνώσης, εργαλείων, και θεραπευτικών μεθόδων, και δεν έχει έννοια να σας τα παραθέσω όλα, που υπάρχουν στην αγορά, όμως θα προσπαθήσω να σας παρουσιάσω ενδεικτικά, αν θέλετε, μέσα από την εμπειρία μας, τι θα μπορούσε να συνδράμει εποικοδομητικά, έτσι ώστε το πνευματικό πεδίο αντίληψης των κλασσικών γιατρών να διευρυνθεί και να απομακρυνθεί από το επαγγελματικό αδιέξοδο που κάποια διαπλεκόμενα συμφέροντα έφεραν.

Αναμένουμε τυχόν ερωτήσεις ή απορίες, έτσι ώστε να συνεχιστεί ένας εποικοδομητικός διάλογος.
________________________________________________________________________________

1 ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΟΧΙ ΠΡΟΖΑΚ!
http://www.greekbooks.gr/books/filosofia/genika/platonas-ohi-prozak.product

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΧΑΠΙΑ
http://www.e-shop.gr/show_bks.phtml?id=BKS.0162381

2 'Ενα παράδειγμα ολιστικής προσέγγισης στην Ψυχολογία.

Η Θεωρία της Αρμονίας υποστηρίζει πως ο κάθε άνθρωπος αποτελείται από τέσσερα διακριτά επίπεδα τα οποία καλείται να εναρμονίσει, έτσι ώστε να αισθάνεται υγιής.

1. Το Ενστικτώδες Επίπεδο: εξετάζει την ενστικτώδη νοημοσύνη (INQ-instinct quotient), διαπραγματεύεται θέματα όπως τις αιτίες της παθολογίας, συμπλέγματα, καταγραφές, ασυνείδητες λειτουργίες, και ερευνά βασικά ένστικτα ζωής, όπως η επιβίωση και η αναπαραγωγή.

2. Το Συναισθηματικό Επίπεδο: εξετάζει την συναισθηματική νοημοσύνη (EQ-emotional quotient), διαπραγματεύεται θέματα προσωπικών και κοινωνικών σχέσεων από την πλευρά του συναισθήματος, και συναισθηματικές διαταραχές όπως φοβίες, εμμονές, καταθλιπτικά ή μανιακά επεισόδια.  
      
3. Το Νοητικό Επίπεδο: εξετάζει την διανοητική νοημοσύνη (IQ-intelligent quotient), διαπραγματεύεται δυσλειτουργικές σκέψεις, έλλειψη κατανόησης για την επίλυση καθημερινών προβλημάτων, παράνοιες, ψυχώσεις, και σχιζοφρένειες.

4. Το Πνευματικό Επίπεδο: εξετάζει την πνευματική νοημοσύνη (SQ-spiritual quotient), διαπραγματεύεται θέματα πνευματικότητας, όπως συλλογική συνείδηση, σκέψεις ανθρωπισμού, ηθικής, αρετής, αξιών, και υψηλών ιδανικών.

3 Οι σωστές τροφές είναι φάρμακα
http://www.books.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=43031

Τα βότανα είναι θαυματουργά
http://www.papasotiriou.gr/product.gbook.asp?pfid=562592&prid=251013&deid=10508

4 Ντάκου Φασιανού Θεοδώρα - Βασικά στοιχεία για την τέχνη της αστρολογίας
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 28 Ιανουαρίου 2012, 16:00:08
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητή Rose, περιμένω να εκθέσετε τα συμπεράσματα μελετών που αφορούν στη δικής σας φιλοσοφία για την υγεία και, πολύ ευχαρίστως, να τα συζητήσουμε. Να υπενθυμίσω ότι οι έννοιες "μελέτη" και "συμπέρασμα" δεν είναι αποκλειστικότητα της "κλασικής ιατρικής" ή οποιουδήποτε θρησκευτικο-φιλοσοφικού κινήματος. Είναι, ίσως, το μοναδικό υγιές απόσταγμα της ανθρώπινης φύσης ανά τους αιώνες.

Εμένα δεν με κάλυψε. Δεν ξέρω οι υπόλοιποι. Τι λέτε;
Τώρα που το σκέφτομαι, εάν τα παραπάνω είναι επιχειρήματα, αξίζει τον κόπο να βγάλω ένα βιβλίο που μέσα από περιγραφές θα "αποδεικνύει" ότι υπάρχει παροδική ψύχωση κατά την κύηση. Γιατί όχι και εγώ....
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 16:58:04
Θα προχωρήσουμε σε ενδελεχή παρουσίαση και εκτενέστερη ανάλυση της παραπάνω συνοπτικής αναφοράς, την οποία καταθέσαμε, ως μία πρώτη εικόνα της Ολιστικής Ροδοσταυρικής προσέγγισης, η οποία Ροδοσταυρική προσέγγιση και μελέτη, έφερε την αναγέννηση των επιστημών στην Ευρώπη, από τα θεία νάματα της Αρχαίας Ελληνικής πραγματείας.

Θα παραθέσουμε τα απαραίτητα τεκμήρια και τις αποδείξεις που χρειάζεστε για να αντλήσετε, επιστημονικά, τα συμπεράσματά σας.  Προς το παρόν, να απαντήσουμε σε μία εκκρεμότητα...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Στην Αρχαία Ελλάδα, η θεραπευτική και η διδασκαλία ήταν δωρεάν, εξίσου και ο όρκος του Ιπποκράτη6. Δινόταν όμως από τους ασθενείς Δωρεές, ότι ήθελε ο καθένας, και ότι μπορούσε, στα Ασκληπιεία (ολιστικά λαϊκά θεραπευτήρια), για την υπηρεσία που πρόσφεραν οι θεραπευτές, οι οποίοι παρήχαν μία ολιστική προσέγγιση, δηλαδή και σωματική και πνευματική θεραπεία.

Αυτά που τα βρήκες;;;;;; έχουμε πηγή; το δωρεάν εννοώ.

Η Ελληνική πόλη κράτος μεταξύ των άλλων διευκολύνσεων που παρείχε στο σώμα των πολιτών συμπεριλαμβάνονταν και η δωρεάν παροχή ιατρικής περίθαλψης. Δημόσιοι γιατροί αμείβονταν από τις τοπικές κυβερνήσεις συνήθως σε ετήσια βάση με σκοπό να προσφέρουν τις απαιτούμενες ιατρικές θεραπείες στους κατά περίπτωση ασθενείς.

Η παροχή της δημόσιας ιατρικής πρόνοιας θεωρούνταν ως κάτι δεδομένο για τους νομοθέτες. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει αποδεικτικό στοιχείο πως οφείλεται στο νομοθετικό έργο του Σόλωνα, γεγονός που συνηγορεί στην αρχαιότερη θέσπιση του θεσμού. Οι γιατροί αναφέρονται από τον Όμηρο ως ειδική κατηγορία ανθρώπων (Homer, Odyssey, xvii,382-384) ενώ στον Πλάτωνα κατατάσσονται στην πεζή κατηγορία των τεχνιτών (Plato, Gorgias,445b).

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης διασώζει μία διαταγή του νομοθέτη Χάροντα ο οποίος είχε διατάξει όλοι ανεξαιρέτως οι ιδιώτες να δέχονται τις φροντίδες γιατρού αμειβομένου με δημόσια έξοδα (Diodorus Siculus, xii.13). Για την περίπτωση της Αθήνας των κλασσικών χρόνων έμμεση πληροφόρηση παρέχεται από τα έργα του Αριστοφάνη.

Ο Δικαιόπολης στην κωμωδία του Αριστοφάνη «Αχαρνείς» παροτρύνει τον φτωχό και τυφλό αγρότη να επισκεφτεί τον διάσημο χειρούργο Πίτταλο ( Aristophanes, Acharnians 1027-1032) ενώ στο έργο «Σφήκες» είναι ο μισολιπόθυμος Λάμαχος που ζητάει έναν δημόσιο χειρούργο (Aristophanes, Wasps 1432). Σχολιαστές αναφέρουν πως ο «δημόσιος χειρούργος» εκλέγονταν με δημόσιες μεθόδους και πρόσφερε ιατρικές υπηρεσίες χωρίς πληρωμή (Suidas s.v, Scholiast ad Aristoph. Acharn. 1030).

H αναφορά στην ειδική αυτή κατηγορία γιατρών γίνονταν με τους ακόλουθους όρους : Ο δημόσιος ιατρός, ο δημοσιεύων ιατρός, ο δημοσιεύων, ο ιατρός. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους γίνονται γνωστοί με την ορολογία «αρχίατροι».

Πηγή: http://hellinon.net/NeesSelides/SystimaYgeias.htm
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 22:08:14
Ας δούμε μία σύγχρονη έρευνα ως πρόλογο, που συνδέει τον Ιπποκράτη και την σύγχρονη τάση προς την ολιστική προσέγγιση στη θεραπευτική.

http://www.vickipitman.com/phdi/p1.nsf/supppages/1771?opendocument&part=5

Hippocrates Now! A resource for recovering our links with the wellsprings of Western Herbal and Naturopathic Medicine

Here are some essays based on my research into holism in ancient Greek / Hippocratic medicine.

[spoiler]Article 1: Sources of Holism in the Hippocratic Corpus
A comparative approach using the Caraka Samhita of Ayurveda


Vicki Pitman MPhil, URHP IFA, AoR

Introduction

This paper reports the results of an investigation into sources of holism in the ancient Greek medical theory and practice as found in the Hippocratic Corpus. The Corpus is the surviving record of the ideas and practices of physicians of the 5th and 4th centuries B.C. which deeply influenced Galen and became the foundation for western medical tradition. The research was prompted partly by a perceived gap in understanding and a lack of awareness on the part of contemporary practitioners in western disciplines of any substantial body of ancient or traditional precept and practice for their field. Many have heard of Hippocrates and one or two famous sayings are attributed to him, but few know anything more than this. This lack of connection among complementary medicine practitioners in western disciplines with any historical tradition is in contrast with practitioners of Chinese or Indian traditional medical systems.

The aim was also assess the some of the record of holistic precept and practice, collate it under certain headings and to make it more accessible to colleagues in the field of complementary medicine. Extensive quotations of Hippocratic writers were included in order that they could be allowed to speak for themselves as far as possible. To enhance the investigation a comparative method was used using a classic text of Ayurveda. Ayurveda is a holistic system both historically contemporary with that of Hippocrates and extant today. The comparative text used was Caraka Samhita. Due to restraints of time and space, this report will concentrate on the findings in the Greek record

“ Perhaps you … have heard what good doctors say when a patient comes to them with sore eyes… They say … that to think that one could ever treat the head by itself without the whole body is quite foolish. On that principle then, they apply their regimens to the entire body and attempt to treat and heal the part in conjunction with the whole.” Plato: Charmides, 156b,c.

Plato’s fifth century B.C. report on ancient medical practice is striking in its similarity to the approach of modern practitioners of complementary holistic medicine. Indeed, so striking is it that it prompted questions such as

1. Is it possible that the origins for the contemporary holistic approach are to be found in "that principle" on which these ancient Greek physicians based their work?

2. What else is there in their work which is still either germane to, or reflected in contemporary practice?


The answer to the questions is important for several reasons.

1. Many practitioners of CAM are attracted to the study of non-European traditional medical systems because they are seen to offer a mind-body-spirit approach within a philosophy such as taoism, or samkhya. Thus they are perceived to be historically holistic in contrast to western scientific medicine and, since they have survived into the modern era, to be both ancient and modern. Among the general public too there is more familiarity with the terms and concepts such as qi, yin and yang, and prana and tridosa than with that what may be termed traditional western medicine, for example pneuma and humours. Not only practitioners but the general public are unaware of a western medical tradition of any validity going back 2,500 years or more. The reasons for this situation are complex and not the topic of this paper.

2. Western disciplines of complementary medicine, such as osteopathy, naturopathy, herbal medicine, chiropractice and massage can seem from the outside to be discrete, lacking in any common principles . (Integrated Health Care 1997) Compared to practitioners of acupuncture or Ayurvedic medicine, practitioners are not educated in any detail about a historical tradition of precept and practice.

3. Apart from other considerations, is the reason for this lack of connection to the ancient traditions due to an absence in ancient medicine of a substantial body of precept and practice which is valid for today’s practitioners or to an absence of a western model holism of sufficient substance to be of use?

What to call contemporary non-medical health care is itself fraught with difficulties. Historically terms which describe what is practised today have been taken into the scientific medical model, e.g. originally a physician was one who studied nature, phusis, and based his practice on what was readily available in the natural world a practice that originated in ancient Greece. The designates “complementary” and “alternative” are used but are objectionable as they define it only in relationship to the culturally dominant scientific medicine. Previously it has been called “natural” medicine by its adherents to emphasise a more simple less technological hence more safe medicine of herbs, diet and manipulative techniques. This seems to have now been largely discontinued partly on the grounds, that just because something is natural doesn’t mean it is safe. However, the epithet is not without merit in the light of the Hippocratic approach as we shall see. “Traditional medicine” is perhaps more helpful, but in a western context this is associated more with exotic systems those of native to western culture. “Integrated” is another term which is currently in use more implying an integration of the alternative/complementary approach – whatever it is to be called - into mainstream health care. I prefer the epithet holistic because the practices we find among adherents are premised on the idea of a mind-body-spirit whole.

Literature

The primary ancient text used for the study was the translation of the Hippocratic Corpus made by W.H.S. Jones for the Loeb Classical Library (Heinemann, 1972, 1979, 1982) and recently enlarged by translations of Potter and Smith (Heinemann 1988, 1994, 1995). The Medical Writings of Anonymous Londinensis (Jones 1947), and the writings of ancient philosophers were also used (Kirk, Raven, Schofield 1983, Watt, 1987, Hamilton 1951). The Hippocratic Corpus was compared to the Caraka Samhita, a work of the 1st century AD, whose roots are thought to lie in earlier 6th century medical practice (Zysk, 1991). A samhita is a compendium and while Caraka includes different views on medicine, these are ultimately harmonised under one authoritative voice. Caraka exhibits a concern with a rational as opposed to a religious approach and is influenced by philosophical schools derived from the Upanishads: primarily that of Samkhya philosophy.

Knowledge about ancient Greek medicine is almost exclusively gathered and transmitted by Classics scholars and archeologists, with more recently sometimes insights gained from medical anthropology. For the past one hundred fifty years these scholars have tended to be influenced by the predominance of the scientific medical model as they assessed ancient medicine. For this reason, the value of ancient practice as coherent and efficacious has been largely dismissed. (Jones1981, Lloyd, 1978, 1987.Longrigg 1993). A change came with the publication of Dioscorides on Pharmacy and Medicine, Riddle 1985). The sympathetic journalist Barbara Griggs (1997) provided a useful modern history of herbal medicine and included some information on ancient practice. Also a few practitioners western herbal medicine have begun to research historical practice of traditional European medicine in order to recover its insights for contemporary practice (Holmes 1993, Mills 1991, Tobyn 1997). While very welcome, these have not produced a detailed account of the most ancient source material.

Holism is a relatively new term in modern parlance. Pietroni (1990 16-27) traces the first use of holism among writers and thinkers in modern times to J.C. Smutts’ Holism and Evolution and through Lovelock’s Gaia Hypothesis and Weiss and Bertanfly’s General Systems Theory). To an extent what is now call holism can viewed as a revival of the 19th century idea of vitalism. (Mills, 1991, refers to the 19th century debate between vitalistic mechanistic paradigms, and prefers the “organicism” of Leibniz and Whitehead.) The term itself comes from the Greek holos, a whole. There is a close linguistic association between wholeness and wellness. Our words health and heal come from the Germanic hael, whole. The relationship between parts and wholes and health and healing are important to writers in the Corpus. (Regimen I)

Methodology

The method adopted was to identify concepts about holism common to contemporary holistic/ complementary medical practice and then investigate, or “interrogate” the Hippocratic Corpus for evidence of these. Similarly, concepts representing holism in Caraka were investigated and the two compared.

The research was supervised by scholars in the fields of Classics and Ayurvedic medicine. By these three means the study sought to avoid projecting back onto the past, modern ideas and to ground any discussion of the tradition in sound scholarship.

The investigation was informed by research on ancient medicine and philosophy by Classics scholars. It was also informed by my professional knowledge about current practice in herbal medicine and naturopathy and the point of view of a complementary medicine practitioner. In this respect it is analogous to the development in Classical scholarship of re-examining sources to discover more about the role of women in the ancient world and bringing to light knowledge which had previously been ignored or obscured.

Additionally, to test if ancient practices hold validity in today’s context they were compared with practices in Ayurveda as represented in the Caraka Samhita and practiced today. Observations and interviews were carried out in Ayurvedic clinics in the U.K. and in India.

Due to restraints of time and space, this report will concentrate on the findings in the Greek record.

Holistic concepts of contemporary complementary medicine were identified as:

1. The Vital Force

2. The wisdom of the body

3. The mind, body spirit connection

4. The relationship between health and disease

5. Treatment to support healing processes and balance the body.

6. Treat the individual not the disease

7. The participatory role of the patient; the patient-practitioner partnership.

Featherstone and Forsyth, (1997, 24-27) have sought to outline the distinctions in approach between the bio-medical and holistic models. The authors distinguish holistic medicine by the following criteria:


Responding to the person as a whole (body, mind and spirit) within the context of their environment (family, culture, and ecology)...

A willingness to use a wide range of interventions, from drugs and surgery to meditation and diet...

An emphasis on a more participatory relationship between doctor and patient and awareness of the impact of the 'health' of the practitioner on the patient. (Physician heal thyself.)

Discussion

The nature of ancient medical practice in both cultures is illuminated and set within respective historical and philosophical contexts. Both medical traditions were closely related to movements in philosophical thought. Caraka shows influence of the six classical schools emerging from the Upanishads, although samkhya philosophy is most in evidence, indeed the samkhya found in Caraka represents the earliest record of the ideas of this school. The Corpus shows the influence of the important ideas discovered about nature by the phusikoi, a divers group of thinkers who “invented the idea of the naturalness of nature” (Lloyd). It is especially important to emphasize this point in relation to the Corpus as, since the scientific revolution, a cultural bias has tended to play down medicine’s philosophical-spiritual side and highlight only the proto-scientific aspects.

For those not familiar with Hippocrates, as I was not, it is necessary to explain a little about this early source of ancient medicine. Although we know that there was a famous physician of the 5th c. B.C. called Hippocrates, today it is not certain if he is the author of any of the writings which are collectively called the Hippocratic Corpus. (Scholars have considered this “Hippocratic Question” for several decades without finding a solution) What is known is that the roughly sixty treatises which comprise the Corpus were by several authors in Ionian Greek over a period of about one hundred fifty years in the 5th – 4th centuries BC. The name Hippocrates is fundamental to western medicine. Various sayings such as “you are what you eat” are often attributed to him but seldom if ever are references given so that one can look it up and find out what else he might have said. Few today outside the realms of Classical scholarship appreciate the scope or detail of ancient medicine. Classical scholarship is of course necessary and very welcome; yet it has its limitations.

Most Classics scholars are for instance, embedded in the scientific culture of the modern west and this is reflected in how they interpret the evidence for ancient medical practice. Sometimes the ancient writings are examined by medical doctors, but they tend to concentrate on the ethical aspects and discount the efficacy of the actual medical practice. One scholar wrote that the 19th century physican and classicist M.P.E. Littre was “the last commentator for whom the Hippocrates was alive and meaningful in day to day medical practice.” (Smith, 1979, 31)

Different, sometimes completely contradictory voices and views are represented, which is not surprising given the time scale. Some treatises are considered to be polemical and rhetorical works defending a particular theory of medicine or persuading a lay audience of the value of the art and craft (techne) of medicine and of distinctiveness. These treatise attempt to persuade the reader that medicine is worthy of status and recognition . Others are case notes recording the progress of diseases in individuals. Some are thought to be lectures or information for the training of student physicians. They were produced in an era when writing was relatively new and itself undergoing dramatic change as ideas were beginning to be expressed in prose rather than poetic forms. There is no complete agreement among the various authors on either the causes or treatments of disease. However underlying all the arguing and diversity of opinion and practice, the treatises do convey a foundation of agreement about disease and wellness which is displayed in the most authoritative of the treatises. (Jones, 1972 xxix)

Background to Ancient Medicine

Jones (1972) characterises the Corpus as having: 1) a religious element, “generally discarded”; 2) a philosophic element still strong; and 3) a rational element relying on accurate observation and accumulated experience, which concluded that disease and health depended on environment and the constitution of the person.

Since the scientific and technological revolutions, scholarship has played down the value of the first two and concentrated on the third. Hippocratic writings have been investigated to see if the physicians practiced any kind of proto-scientific experimentation for example. My investigations convinced me that although conventional religion was not part of the ancient physician’s world, a philosophy about the divine nature of the natural world and the universe certainly was.

In the 6th century B.C., just before the writing of the Corpus, ancient philosophy, indeed philosophy itself, was just being invented. A paradigm shift was occurring in human thought from a magico-religious understanding to one based on rational thought. In Greece, thinkers were exploring and investigating the natural world in a new way. Nature and the cosmos constitute a macrocosm and man’s place in this is that of a microcosm of the divine whole.

In spite of the arguments and variety in the view points put forward, a general picture of a Greek Cosmic Scheme does emerge. (See Appendix)

Instead of finding an explanation of the universe and physical phenomenon with reference to non-human agencies such as anthropomorphized deities and super-natural demons, the thinkers sought to understand and explain phenomena through a study of natural forces. Hence the term they used for themselves and their activity was phusikon, the study of "phusis" or nature. Ionian thinkers such as Thales, Anaxagoras, Anaximander, Heraclitas, followed later by others from Western Greece (modern southern Italy ) such as Pythagoras, Empedocles and Alcmaeon gave very individual accounts within a core of agreement. Taken together they represent what has been called the spiritual discovery of the kosmos (Vlastos). As a corollary, human life could be viewed as free from magic and/or supernatural interventions. This philosophical and medical journey was part of man’s movement away from a magico-religious view to a rational one. But, importantly, to these ancient thinkers rational and reason were concepts which were not set in opposition to divinity or spirituality but part and parcel of the divine. Nature is divine. The Greek word for universe, kosmos, means both order and beauty and it was conceived of as a great sphere, and a holon or divine whole.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 22:15:22
Επίσης...

http://www.amazon.com/Nature-Whole-Ancient-Medicine-Tradition/dp/8120827341

The Nature of the Whole, Holism in ancient Greek and Indian Medicine Motilal Barnasidass, New Delhi, 2006 (ISBN 8120827341)

Comparative guide to early western medicine and Hindu models. part of a Indian Medical Traditions series.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 23:02:49
http://www.dromostherapeia.gr/vivlia-sinergaton/arhaia-mistika-therapeias.html

Αρχαία Μυστικά Θεραπείας         
Συγγραφέας: Dian Dincin Buchman, Ph.D.
Εκδόσεις: ETRA
 
[spoiler]Λίγα λόγια για το βιβλίο

Από τα πανάρχαια χρόνια ο άνθρωπος έψαχνε τα φάρμακά του στη φύση. Πολλές από την αρχαίες θεραπευτικές πρακτικές επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας και δίνουν ανακούφιση με πολύ καλά αποτελέσματα σε πολλές από τις καθημερινές μας ενοχλήσεις.

Από τις διάφορες τεχνικές του μασάζ που συνεχίζουν να εφαρμόζονται μέχρι και τις ημέρες μας από τους θεραπευτές και το τεράστιο εύρος γνώσεων των αρχαίων Αιγυπτίων για τα βότανα και τη φυτοθεραπεία, έως και τα Ευρωπαϊκά λουτρά που μπορεί ο καθένας να εφαρμόσει στο σπίτι του, αυτές και άλλες μορφές θεραπείας είναι συνήθως οι πιο ασφαλείς, οι πιο αποτελεσματικές και οι πιο φτηνές από τις επιλογές που μάς είναι διαθέσιμες.

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται εκατοντάδες τέτοιες αρχαίες πρακτικές, καλύπτοντας με αλφαβητική σειρά δεκάδες από τις σύγχρονες ασθένειες. Σε κάθε πάθηση περιλαμβάνονται το λιγότερο 3 και πολύ συχνά πάνω από 10 διαφορετικές πρακτικές θεραπείας. Οι θεραπείες έχουν ενταχθεί σύμφωνα με τον τύπο της θεραπευτικής αγωγής, όπως: Νερό (εμποτισμός, λουτρά), Κίνηση (stretch, γυμναστική, άσκηση), Χέρια (μασάζ και bodyworks), Γη (φυτά και βότανα), Αναπνοή (τεχνικές αναπνοής), Ζώα (τρόφιμα από το ζωικό βασίλειο όπως είναι τα αυγά, το ψάρι, τα έλαια κ.λ.π) και Πνεύμα (διαλογισμός, οραματισμός, διαυγές ονείρεμα). Το βιβλίο αυτό δεν θα πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι αφού συνδυάζει την ευκολία στη χρήση με την εμπεριστατωμένη εξειδίκευση, καθώς είναι γραμμένο από έναν από τους ειδικούς στο τομέα της επιστήμης της υγείας.

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Η Dian Dincin Buchman είναι συγγραφέας των βιβλίων: Herbal medicine, ABC's of Natural Beauty, και The complete book of water Therapy. Πρωτοπόρος της εναλλακτικής ιατρικής, συγγραφέας, ακτιβίστρια και πρώην πρόεδρος του American Society of Journalists and Authors.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 23:22:14
http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=meditation-on-demand

Meditation on Demand
New research reveals how meditation changes the brain


[spoiler]In the fall of 2005, the Dalai Lama gave the inaugural Dialogues between Neuroscience and Society lecture at the Annual Meeting of the Society for Neuroscience in Washington, DC. There were over 30,000 neuroscientists registered for the meeting, and it seemed as if most of them attended the talk. The Dalai Lama’s address was designed to highlight the areas of convergence between neuroscience and Buddhist thought about the mind, and to many in the audience he clearly achieved his objective. There was some controversy over his being invited to deliver this lecture insofar as he is both a head of state and a religious leader, and for that reason he largely stuck to his prepared text. But he strayed from the text at least once, reminding the audience that not only was he a Buddhist monk but also an enthusiastic proponent of modern technology.

Elaborating, he shared a confidence with the audience, telling the audience of scientists that meditating was hard work for him (even though he meditates for 4 hours every morning), and that if neuroscientists were able to find a way to put electrodes in his brain and provide him with the same outcome as he gets from meditating, he would be an enthusiastic volunteer.  It turns out that a recent set of experiments, from researchers at MIT and Stanford, moves us a step closer to making his wish a reality.

The Dalai Lama’s interest in neuroscience has been reciprocated by at least some members of the neuroscience community. Reasoning that studying the brains of people who meditate might lead to novel insights about the human brain, investigations of long-term meditators has been fertile ground for scientific investigation, with some of the more rigorous work emerging from Richard Davidson’s laboratory at the University of Wisconsin. From the perspective of neuroscience, meditation can be characterized as a series of mental exercises by which one strengthens one’s control over the workings of their own brain. The simplest of these meditation practices is ‘focused attention’ where one concentrates on a single object, for example one’s breath. When expert meditators practiced focused attention meditation, demonstrable changes were seen using fMRI in the networks of the brain that are known to modulate attention. A second set of experiments studied long-term meditators practicing ‘open monitoring meditation’, a more advanced meditation practice which in many ways is a form of metacognition: the objective is not to focus one’s attention but rather to use one’s brain to monitor the universe of mental experience without directing attention to any one task. The unexpected result of this experiment was that the EEG of long-term meditators exhibited much more gamma-synchrony than that of naive meditators. Moreover, normally human brains produce only short bursts of gamma-synchrony. What was most remarkable about this study was that long-term meditators were able to produce sustained gamma-activity in a manner that had never previously been observed in any other human. As such, sustained gamma activity has emerged as a proxy for at least some aspects of the meditative state.

Gamma Waves

But what causes gamma rhythm? And are there any potential benefits of sustained gamma-activity? The strongest hypothesis for the cellular mechanisms underlying generation of the gamma rhythm is that it is due to the activation of fast-spiking interneurons in the cerebral cortex.  In two new papers to be published in Nature, the laboratories of Christopher Moore and Li-Huei Tsai at MIT and Karl Deisseroth at Stanford tested this hypothesis directly.  The experimenters utilized optogenetics, developing custom-designed viruses to infect only the fast-spiking interneurons of either the prefrontal or barrel cortex in mice with genetically engineered, light-sensitive cation channels.  Then, they inserted fine optical fibers into the relevant region of the cortex, allowing light to be delivered to the infected neurons and thereby activating only the fast-spiking interneurons. (In essence, this allowed them to switch particular brain cells on and off.) In both experiments, selectively stimulating the fast-spiking interneurons evoked gamma oscillations, thereby confirming the hypothesis that these neurons drive the gamma rhythm[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 23:27:48
Μία αρκετά ενδιαφέρουσα έρευνα πάνω στον Διαλογισμό.

http://www.tm.org/research-on-meditation#research-top

Research on Transcendental Meditation

More than 600 scientific studies verifying the wide-ranging benefits of the Transcendental Meditation technique have been conducted at 250 independent universities and medical schools in 33 countries during the past 40 years.

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 23:36:20
http://www.apa.org/pubs/books/431688A.aspx

The Scientific Study of Dreams: Neural Networks, Cognitive Development, and Content Analysis

[spoiler]The Scientific Study of Dreams presents a new neurocognitive model of dreams that draws from empirical research to explain better the process of dreaming and the nature of dream content. Until now, dream studies have been limited in their usefulness, but recent advances in neuroscience, dream content analysis, cognitive linguistics, statistics, and computer software have made it possible to revitalize this area of research with the use of scientific methods.

Domhoff's neurocognitive model helps explain the neural and cognitive bases for dreaming. He discusses how dreams express conceptions and concerns, and how they are consistent over years and decades. He also shows that there may be limits to understanding the meaning of dreams as there are many aspects of dream content that cannot be related to waking cognition or personal concerns. In addition, the book includes a detailed explanation of the methods needed to test the new model as well as a case study of a comprehensive dream journal. Particularly valuable is a discussion of a new system of content analysis that can be used for highly sophisticated studies of dream content. In this provocative book, Domhoff sets forth a convincing argument that will encourage a resurgence in dream research among both new and established cognitive psychologists and neuropsychologists.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 28 Ιανουαρίου 2012, 23:57:00
http://www.inlightimes.com/archives/2007/06/past-life.htm

Past Lives…Scientific Evidence

by Dr. Dorothy Neddermeyer, PhD

[spoiler]Edgar Cayce, known as the most prolific prophet of our time, was the first to bring past lives to light in the 20th Century. His many readings are archived at the Association for Research and Enlightenment center in Virginia Beach, Virginia.

A convincing form of confirmation that we live more than one life is demonstrated by those who have experienced past lives via hypnotic regressions. The details are documented in many countries, and authenticity of many of these examples cannot be disputed or an alternative explanation offered.

Established by Hazel Denning, PhD, 1980, IARRT, the International Association for Regression Research & Therapies Inc., is the first professional organization for regression practitioners. IARRT provides education and research in past life regression and metaphysical healing. www.iarrt.org.

The scientific community more often than not refutes the proof of past lives. However, there are many scientific examples, some of them very convincing. In a case reported by Dr. Morris Netherton (www.victorzammit.com), an eleven-year-old boy who when under hypnosis was taped speaking in an ancient Chinese dialect. This astonishing taped regression was taken to a Professor at the Department of Oriental Studies at the University of California, where it was found to be a recitation from a forbidden religion of ancient China. (Fisher 1986:202.)

In the past ten years, multiple independently researched reincarnation cases have emerged, which reveal that from lifetime to lifetime, people have the same facial features, personality traits, passions and even linguistic writing style. The most compelling cases involve those in which children have spontaneous memories of a past lifetime that can be factually verified. The case of James Leininger, aired on ABC Primetime in 2005, and the case of Anne Frank/Barbro Karlen, are examples. www.johnadams.net

Walter Semkiw, MD the author of, Return of the Revolutionaries: The Case for Reincarnation and Soul Groups Reunited and Born Again, independently researched reincarnation cases that demonstrate objective evidence of reincarnation, including the cases of neurosurgeon Norm Shealy, Police Captain Robert Snow, Asst. Fire Chief Jeff Keene and author William Barnes.

The case of Robert Snow, a Captain in the Indianapolis Police Department, in charge of the Homicide Division, was initiated on a dare by a fellow police officer. Captain Snow, in his book, Looking for Carroll Beckwith, relates that he only did a regression so that it didn’t look like he had “welched on the dare.” Captain Snow did not believe in reincarnation and did not expect to have a meaningful experience. Captain Snow researched Beckwith’s life by studying an extensive diary found in Bethwith’s belongings. Of the 28 specific memories Snow documented from the regression, such as the painting of a hunchback woman, 26 were verified through his research. Though initially reluctant to accept reincarnation as the basis for his regression experience, Captain Snow finally came to the conclusion that he was Carroll Beckwith in a prior lifetime. Snow states that the evidence he compiled would stand up in a court case and that no plea-bargaining would be offered if it were a murder case. www.robertsnow.com.

Past lives can also be derived from spontaneous memories and confirmed in past life regressions. William Barnes, author of, Thomas Andrews, Voyage into History, started having spontaneous past life memories when he was a child. Thomas Andrews, Voyage into History, is the story of Tommie Andrews, Titanic’s designer. Barnes’ motivation for writing this book is, in part, to clear Tommie’s name of any wrongdoing in the context of Titanic’s sinking. In a recorded regression into the life of Thomas Andrews, Barnes spoke with a heavy Irish accent as he describes the ordeal of Titanic’s sinking and relives his death on the deck of the great ship. www.pinenet.com/~rooster/titanic.html.

Jenny Cockell had memories of being in Ireland. She remembered facts about her previous life, such as the name of her eight children. As a child she drew a picture of a church and a map of her childhood town, with an accurate description of her house etc. The impact of these memories disturbed her day-to-day functioning to the degree she consulted a hypnotherapist. After many past life regressions and armed with a list of several items—including two oval-shaped photos, one of her and a child and the other of a soldier. She went back to the town where she lived. She not only found the house with a rabbit hutch in the back (now in disrepair) where she died at a young age, leaving her eight children motherless, she found and met seven of her living adult children from that life time. Her oldest child, a son, although reluctant to meet with her eventually agreed. Together they compared memories—only one item on Jenny’s list of memories remained unsubstantiated by him. The ABC TV program 20/20 documented the reunion including a birthday party with her oldest child.

he most profound researched proof of past life connections is documented by National Geographic DNA journey. www3.nationalgeographic.com/genographic/index.html You can explore your own genetic journey with Dr. Spencer Wells, Deep Ancestry: Inside the Genographic Project. DNA analysis includes a depiction of your ancient ancestors and an interactive map tracing your genetic lineage around the world and through the ages.

Diba Ayten Yilmaz, Past Life Regression Therapist, Turkey wrote. “One of my clients is a 39 years old woman, who is a computer engineer in IBM Turkey. At the first meeting she mentioned that she had felt an attraction to Russia since childhood. She found herself as a woman in Russia in the first Past Life Regression Therapy session.

She sent her DNA sample to Genographic Project of National Geographic. The results showed her origin goes to Russia!

In the second regression session she found herself as a young woman in a small village, which she called Lappland. She had been killed by German soldiers along with the entire village.

After this session we both wanted to know where is Lappland and does it exist? She searched on the Internet and saw that there was an area called Lappland in Sweden!

The second question was about the German soldiers! Yes, the German soldiers had killed all the people in the small village of Lappland in the late period during World War II.

The amazing thing is; after our session she checked her Genographic results again on National Geographic. The NG follows and updates the DNA journey results and saw that her DNA has a connection to Lappland!

If you want to see her DNA results I can send it to you. You can check your DNA results on NG or do you know someone who has checked?” www.radianced.com.

Association for Research and Enlightenment website: www.edgarcayce.org.

Dorothy M. Neddermeyer, PhD, Hypnotherapist and Past Life Regression therapist, author, 101 Great Ways to Improve Your Life. Dr. Neddermeyer empowers people to view life’s challenges as an opportunity for Personal/Professional Growth and Spiritual Awakening. www.drdorothy.net[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 00:05:14
http://www.iarrt.org/research.html

Past Life Regression: Post-Session Survey

IARRT is conducting a large study to statistically measure the effectiveness and benefits of past life regression therapy from the perspective of the clients who experience it. This brief questionnaire survey is designed for any therapist who uses past life regression as part of their therapy practice.

[spoiler]http://www.iarrt.org/casestudies.html

Case Studies

NEW Mitral Valve Prolapse - Healing is Possible
Severe Migrane Headache Recovery
Hypnosis and Regression Work
Emotional Abuse Victimization
Weight Issue
Spiritual Enlightenment

If you are an IARRT member-practitioner and would like to enter one of your case studies for inclusion here, please follow these guidelines:
Please forward your case study to Carol H. Knoll, by e-mail, for posting to this website.

Case Studies should contain but not be limited to:

Presenting problem
Triggering event in this lifetime
Pattern of Behavior in this lifetime
Hidden problem
Past life cause
Resolution
Effective results
Follow-up
Change client's first name, no last name
Practitioner name (none will be shown online)

Please read presented case studies for example of submission.

These case studies should not be marketing pieces for the Practitioner. They are designed so that a prospective client to PLR will have a basis to judge the effectiveness of past-life regression.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 00:13:04
http://zenithmag.wordpress.com/2011/03/31/%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CE%B9%CE%B1-%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B7/

ΕΝΙΑΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗ

Μπορεί η Ολιστική Ιατρική να Ενωθεί με τη Συμβατική Ιατρική;
Γράφει η Σάση Χότζογλου
Posted: Μαρτίου 31, 2011 in ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ -ALTERNATIVE MEDICINE   

[spoiler]
Σε πολλά μέρη του κόσμου μελετάται σοβαρά η χρησιμοποίηση παραδοσιακών ιατρικών συστημάτων για την προαγωγή των παρεχομένων ιατρικών υπηρεσιών και για την πρόληψη και θεραπεία των ασθενειών, μιας και η σύγχρονη ιατρική, αν και έχει απομακρύνει μολυσματικές αρρώστιες και έχει ανακαλύψει ευνοϊκές δυνατότητες για την θεραπεία πολλών άλλων ασθενειών, έχει σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, ν’ αντιμετωπίσει αρρώστιες, για τις οποίες η ορθόδοξη ιατρική δεν έχει ακόμη απαντήσεις.

Παρά το γεγονός ότι ακόμη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγκάστηκε –σε μια από τις διασκέψεις του– να δώσει έμφαση στη χρησιμοποίηση ολιστικών θεραπευτικών μεθόδων, η γενική πεποίθηση των ιατρών είναι πως, αν η ορθόδοξη ιατρική συνεχίσει να έχει επιτυχίες στις θεραπείες, οι λεγόμενες εναλλακτικές θεραπευτικές θα εξαφανιστούν από μόνες τους. Όμως αυτό είναι απίθανο, γιατί η σύγχρονη ιατρική έχει τα αποτελέσματά της, αλλά επίσης έχει και τους περιορισμούς της, εξ αιτίας τους επιστημονικού τρόπου σκέψης της. Και σ’ αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνω πως αυτό το άρθρο δεν θάθελα να πάρει την μορφή ενός «κατηγορώ» στην εμπορευματοποίηση της ιατρικής και τα κέρδη της ασθενοκαπηλίας από τα καρτέλ των φαρμακευτικών εταιρειών, αλλά θα προσπαθήσω να βρεθεί πράγματι στα πλαίσια μιας Δημιουργικής Αντίστασης.

Διανύουμε μια περίοδο πρωτοφανών δυνατοτήτων στο χώρο της ιατρικής. Όμως, παρά τις συνταρακτικές αλλαγές, η κλασική ιατρική καθώς και οι κυβερνήσεις και η βιομηχανία φαρμάκων εξακολουθούν να αντιστέκονται, αφού το εμπόριο όχι μόνο καλά κρατεί, μα ανθεί όλο και περισσότερο.

Μπορούμε σχεδόν να αισθανθούμε τις τεκτονικές πλάκες της συμβατικής από την μια πλευρά και της ολιστικής ιατρικής από την άλλη να συγκρούονται μεταξύ τους, αναμορφώνοντας το τοπίο της ιατρικής αγωγής. Δεν υπάρχει, λοιπόν, αμφιβολία ότι βρισκόμαστε στην μέση της επανάστασης στην ιατρική περίθαλψη, η οποία μπορεί στο τέλος να ενώσει την καθιερωμένη ακαδημαϊκή ιατρική και την εναλλακτική προσέγγιση σε μια ενοποιημένη ιατρική. Τα σύνορα ανάμεσα σ’ αυτούς τους δυο κόσμους είναι απλώς τεχνητά εμπόδια, που δημιουργήθηκαν από την δυτική ιδεολογία που έχει διαχωρίσει την επιστήμη από την πνευματικότητα.

Η εποχή μας, με τα τόσα καλά, μα και επίσης με τόσα δεινά δημιουργεί στο σύγχρονο άνθρωπο αρκετά προβλήματα υγείας. Κάθε μέρα όλο και περισσότερο γίνεται φανερό, πως ήρθε η ώρα της ένωσης των θετικών επιδράσεων της κλασικής ιατρικής και όλων των συμπληρωματικών μεθόδων θεραπείας, μιας και ο άνθρωπος έχει ανάγκη να επενδύσει στην φύση του και να αναπτύξει όλους τους μηχανισμούς αυτοίασης. Η κλασική ιατρική με την εμπειρία και την τεχνογνωσία μας οδηγεί στη σωστή διάγνωση. Η θεραπεία, όμως, χρειάζεται το συνδυασμό όλων εκείνων των μεθόδων που δυναμικά θα οδηγήσουν στην ενεργοποίηση του αυτοθεραπευτικού μηχανισμού. Ο συνδυασμός αυτός έρχεται όχι για να αναιρέσει κάποια επιστήμη, αλλά για να την συμπληρώσει. Έτσι λοιπόν, καλούμαστε όλοι μας να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει κανένας ανταγωνισμός, αλλά μόνο συντονισμός που πρέπει να γίνει μεταξύ των δυο δυνάμεων που τελικά θα οδηγήσει σε μια δύναμη, αυτή της γνώσης και της υγείας.

Εξάλλου όλοι γνωρίζουμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες –που ήταν σταθμός υγείας και πολιτισμού– από τον Ιπποκράτη, τον Ασκληπιό, τον Εμπεδοκλή και όλους τους μεγάλους δασκάλους, δίδαξαν την ενότητα, την ολιστικότητα και την αρμονία στη ζωή. Την ολιστικότητα που προέρχεται από το όλον αντίστοιχα, δηλαδή την ψυχο-σωματοδιανοητική ολότητα του ανθρώπου. Όταν, λοιπόν, αντιληφθούμε την ολότητα του ανθρώπου τότε μπορούμε να βοηθήσουμε ούτως ώστε, όχι απλά ο ιστός που κρατά τα πάντα συνδεδεμένα να μην σπάσει, αλλά να ενώνεται πάντα έτσι ώστε το πνεύμα, η ψυχή και το σώμα να βρίσκονται σε μια εξαιρετική αρμονία (αρμός = σύνδεση).

Η φυσική αντιμετώπιση που προτείνουν οι λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες, σκοπό έχει να βοηθήσει στο να εναρμονιστεί ο άνθρωπος, να χαλαρώσει και τελικά να εξισορροπήσει, πράγμα που το έχει τόσο ανάγκη μετά από τις καθημερινές στρεσογόνες καταστάσεις που αντιμετωπίζει και που με την σειρά τους τον αρρωσταίνουν. Έτσι, πέραν των εξωτερικών επιδράσεων, καθίσταται απαραίτητο να ενεργοποιηθούν οι φυσικοί μηχανισμοί αυτοίασης, έτσι ώστε να υπάρξει εσωτερική βελτίωση στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά και εξωτερική άμυνα, για να μπορέσει ν’ αντιμετωπίσει τις διάφορες δυσλειτουργίες που τον ασθενούν. Η Φύση είναι ο θεραπευτής του ανθρώπου, επειδή η Φύση είναι και άνθρωπος. Το σώμα μας είναι ευφυές, και όταν επιστρέφει στην Φύση, νιώθει ελεύθερο. Αυτό το συναίσθημα ελευθερίας και χαράς είναι ζωτικό –επιτρέπει το σμίξιμο της εσωτερικής και της εξωτερικής Φύσης. Από εδώ, λοιπόν, πηγάζει κάθε θεραπεία, εκτός από το λυπηρό γεγονός ότι η διανόηση, πηγαίνοντας ενάντια στη Φύση έκλεισε την πόρτα στην υγεία.

Υγεία: μια Έννοια με Πολλές Διαστάσεις

Η υγεία είναι το πιο πολύτιμο αγαθό, που όλοι το επιθυμούμε. Την μεγάλη αξία της υγείας καταλαβαίνει κανείς, όταν αρρωστήσει. Οι πρόγονοί μας γνώριζαν πολύ καλά την χρησιμότητά της στον άνθρωπο, γι’ αυτό και την τιμούσαν σε ναούς με μεγαλοπρεπείς θρησκευτικές τελετές. Πολύ χαρακτηριστικό είναι αυτό που είπε ο Συμωνίδης ο Κείος: «Υγιαίνειν άριστον ανδρί θνητώ», που σημαίνει ότι το καλύτερο πράγμα στην ζωή του ανθρώπου είναι η υγεία.

Σύμφωνα, τώρα, με το βιοϊατρικό μοντέλο, η υγεία αποτελεί έκφραση της φυσιολογικής λειτουργίας που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο είδος. Η φυσιολογική αυτή λειτουργία καθορίζεται κυρίως με βάση τους επιδημιολογικούς δείκτες και τις βιοστατιστικές μετρήσεις, οι οποίες ανιχνεύουν παθολογικές παρεκτροπές από το «φυσιολογικό». Το δε «φυσιολογικό» προσδιορίζεται είτε σε αντιδιαστολή με τη νόσο είτε σε σχέση με τις αποκλίσεις από τη μέση τιμή διαφόρων βιολογικών παραμέτρων.

Η προσέγγιση αυτή αφορά κυρίως τη σωματική διάσταση της υγείας, ενώ φαίνεται να αγνοεί την ύπαρξη της ψυχικής και της κοινωνικής διάστασης. Όμως, ακόμα και η σωματική λειτουργία δύσκολα μπορεί να προσδιοριστεί ανεξάρτητα από το ευρύτερο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον. Επιπλέον, υπάρχουν και μεγέθη που ποσοτικά δεν προσδιορίζονται εύκολα. Η υγεία είναι μια έννοια με πολλές διαστάσεις. Θα αποτελούσε σαφή πτώχευσή της ως έννοια αν ο ορισμός της επικεντρωνόταν μόνο στις διαστάσεις που μπορούν να προσδιοριστούν βιοϊατρικά και να μετρηθούν, όπως η νοσηρότητα και η θνησιμότητα. Ένας ορισμός πρέπει να έχει τη γενικότητα που θα του επιτρέπει να συμπεριλάβει όλες τις διαστάσεις της προσδιοριζόμενης έννοιας.

Η υγεία εκτός από βιολογικό, είναι και κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο ενσωματώνει την ποιότητα των σχέσεων που διατηρούν οι άνθρωποι με το περιβάλλον τους, καθώς και μεταξύ τους. Όταν, λοιπόν, επιχειρείται να οριστεί η υγεία, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όχι μόνο τα φαινόμενα που σχετίζονται με την αρρώστια και το θάνατο, αλλά και τα φαινόμενα που αντανακλούν τη θετική υγεία (ψυχική και κοινωνική ευεξία, φυσική κατάσταση, δεξιότητες, δυνατότητες κ. ά.), όπως αυτά διαπλέκονται στο πλαίσιο ενός «ενιαίου συστήματος». Ένα σύστημα που αποτελείται από επιμέρους στοιχεία όπως: Την υγεία ενός οργάνου του σώματος ή ενός μέρους αυτού, μα και όλου του σώματος, καθώς και της ψυχικής διάστασης του ατόμου. Επίσης, την ατομική υγεία και την υγεία ενός πληθυσμού. Σ’ αυτήν ακριβώς την αντίληψη που απορρέει από την Γενική Θεωρία των Συστημάτων –σύμφωνα με την οποία κάθε σύστημα εντάσσεται μέσα σ’ ένα άλλο και κανένα σύστημα δεν είναι απομονωμένο- βασίζεται το βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο, καθώς και ο ολιστικός προσδιορισμός της υγείας.

Το γεγονός ότι η επιστημονική σκέψη απελευθερώνεται έτσι από τις μηχανιστικές αντιλήψεις για το ανθρώπινο σώμα και από τον δυϊσμό σώματος-ψυχής, επιτρέπει να αναβιώσει η ολιστική αντίληψη για την υγεία. Η ολιστική αντίληψη αποκαθιστά την ενότητα σώματος-ψυχής, φωτίζοντας τη μελέτη των ψυχοσωματικών διαταραχών που παρουσιάζουν ραγδαία αύξηση τα τελευταία χρόνια, και θέτει στο επίκεντρο του ορισμού της υγείας την έννοια μιας δυναμικής ισορροπίας. Η ισορροπία βιολογικών, ψυχικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών και συμπεριφερολογικών παραγόντων αποτελεί το περιεχόμενο της έννοιας της υγείας, σύμφωνα με την οποία: υγεία είναι η δυναμική ισορροπία του εσωτερικού με το εξωτερικό περιβάλλον, που παρέχει στο άτομο την δυνατότητα να ζει δημιουργικά, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του και τις επιδιώξεις του. Η ύπαρξη της δυναμικής ισορροπίας με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον σε ένα συγκεκριμένο οικολογικό πλαίσιο επιτρέπει στο άτομο να ανταποκρίνεται στις περιβαλλοντικές αλλαγές, διασφαλίζοντας έτσι την αρμονική σχέση με το περιβάλλον του. Η διατάραξη αυτής ακριβώς της αρμονικής σχέσης αποτελεί την βασική αιτία πρόκλησης της αρρώστιας, που μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικά επίπεδα(κυτταρικό, οργανικό, συμπεριφερολογικό, κοινωνικό).

Η Ανθρώπινη Ικανότητα της Αυτοίασης

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας γέρος γιατρός και κατοικούσε πάνω σ’ ένα ψηλό βουνό, μέσα σε μια μεγάλη σπηλιά. Η φήμη του είχε απλωθεί σ’ όλη την χώρα και πέρα από αυτήν. Άνθρωποι με όλων των ειδών τις αρρώστιες έρχονταν από μακριά για να ζητήσουν την συμβουλή του. Είχε ένα μεγάλο μυστικό. Δεν έδινε φάρμακα. Έδειχνε στους ασθενείς πώς να παλέψουν, για να γλιτώσουν από την αρρώστια. Τους μάθαινε να παλεύουν…

Οι σκέψεις μας και η μάθηση είναι αυτά που δημιουργούν την φυσική μηχανή… οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι συγκινήσεις γίνονται μόρια που είναι νευροπεπτίδια στον εγκέφαλο. Τα νευροπεπτίδια μεταφέρουν τους φόβους μας και τις ανησυχίες μας, τα όνειρα και τις ελπίδες μας σε κάθε γωνιά της ύπαρξής μας. Και σήμερα πλέον γνωρίζουμε πως αν έχουμε λυπημένες σκέψεις, θα έχουμε μια λυπημένη καρδιά, μια λυπημένη επιδερμίδα, ένα λυπημένο συκώτι –κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά. Σύμφωνα με τον φυσικό Μπέριλ Πέιν, «οι σκέψεις, κωδικοποιημένες ως νευρικά ερεθίσματα, ταξιδεύουν κατά μήκος των νευροαξόνων (οι αξονικοί κύλινδροι των νευρικών κυττάρων) ενεργοποιώντας τους μύες και τους αδένες, με τον ίδιο τρόπο που τα τηλεφωνικά μηνύματα ταξιδεύουν μέσα σε καλώδια με την μορφή ηλεκτρικών σημάτων». Όσο περισσότερα γνωρίζουμε για τα νευροπεπτίδια, τόσο δυσκολότερο είναι να δούμε το νου και το σώμα με τον παραδοσιακό τρόπο. Και «είναι πολύ πιο λογικό, σήμερα, να μιλάμε για μια ενιαία οντότητα σώματος-νου», σύμφωνα με την Κάντας Περτ, πρώην επικεφαλής του τμήματος Χημείας του Εγκεφάλου στο Αμερικάνικο Εθνικό Ίδρυμα Υγείας.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 00:13:36
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]Οι επιστημονικές έρευνες, λοιπόν, αποδεικνύουν ότι το μυαλό και το σώμα είναι αλληλένδετα. Ο τρόπος, δηλαδή, με τον οποίο σκεφτόμαστε και συναισθανόμαστε επιδρά πάνω στην υγεία μας, και η μοντέρνα επιστήμη δεν διστάζει πλέον να ομολογήσει μια παλιά αλήθεια που λέει πως «όλες οι ασθένειες ξεκινούν από την ψυχή». Και οι τελευταίες στατιστικές λένε πως το 85% των ασθενειών είναι ψυχογενείς ή προκαλούνται από το μυαλό, από τον τρόπο σκέψης μας και έκφρασης των συναισθημάτων.

Ο ψυχοανοσοβιολόγος Άρθουρ Στόουν δε, διαπίστωσε μετά από έρευνες πως οι άνθρωποι που γελάνε παράγουν περισσότερη ανοσφαιρίνη Α, που συμβάλει επίσης και στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού. Ενώ αντίθετα η μελαγχολία και η πίκρα κάνει τον οργανισμό να εκκρίνει περισσότερη κακή χοληστερόλη, και το στρες να αυξάνει κατά πολύ τις τρανζαμινάσεις, που η υπερέκκρισή τους αλλοιώνει την κατάστασή του της υγείας του ήπατος. Επίσης, πριν από δέκα χρόνια ανακαλύφθηκε ότι στα έντερα και στα λευκά αιμοσφαίρια υπάρχουν δίκτυα νεύρων. Παλαιότερα πιστεύαμε ότι κάτι τέτοιο υπήρχε μόνο στον εγκέφαλο. Αυτό σημαίνει ότι όταν είμαστε θλιμμένοι ή ανήσυχοι, τα σπλάχνα μας και τα λευκά μας αιμοσφαίρια είναι θλιμμένα και ανήσυχα. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν είμαστε νευρικοί οι αναλύσεις δείχνουν υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης ακόμα και μέσα στα αιμοπετάλια, δηλαδή τα κύτταρα του αίματος είναι νευρικά. Όπως αντιλαμβανόμαστε, το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι απίστευτα περίπλοκο και ελέγχει την υγεία μας.

Ο εγκέφαλος και το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το ίδιο πράγμα. Δρουν στο ίδιο χημικό περιβάλλον. Χειρίζονται τα ίδια δισεκατομμύρια πληροφοριών. Μια σκέψη και ένα μόριο αδρεναλίνης είναι οι δυο όψεις του ιδίου νομίσματος. Το ίδιο μας το σώμα είναι το καλύτερο φαρμακείο του κόσμου. Ο νους-σώμα μπορεί να εκκρίνει ένα φάρμακο την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο όργανο, συσχετίζοντας τη δραστηριότητά του με τις υπόλοιπες λειτουργίες, χωρίς καμιά αρνητική παρενέργεια. Κατευθυνόμενο από το ευφυές πρόγραμμα που το αναζωογονεί, παράγει τα φυσικά αντιβιοτικά, τα ηρεμιστικά, τα αγχολυτικά, τα φάρμακα κατά του καρκίνου, στις σωστές δόσεις και την κατάλληλη στιγμή που τα χρειαζόμαστε χωρίς παρενέργειες. Καλό είναι να πάψουμε να βλέπουμε το σώμα μας σαν ένα σύνολο μόνο μηχανισμών και οργάνων. Ας αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε και σαν ένα σύστημα αυτοθεραπείας, αφού πάψουμε πρώτα να το ταλαιπωρούμε.

Οι άνθρωποι έχουν μια εσωτερική ισχυρή θεραπευτική ικανότητα και μέσα από το ολιστικό μοντέλο υγείας μπορούν να ενεργοποιήσουν αυτή την ικανότητα μέσω συγκεκριμένων διαδικασιών και τεχνικών. Η μονάδα νους-σώμα είναι το καλύτερο φαρμακείο στον κόσμο και κατασκευάζει τα δικά του φάρμακα. Στο κβαντομηχανικό επίπεδο του σώματος υπάρχει ένα «δίκτυο διάνοιας» υπεύθυνο για την διατήρηση της ισορροπίας στο νου και το σώμα. Μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτό το δίκτυο, ανερχόμενοι στο πιο θεμελιώδες επίπεδο της επίγνωσης για την αυτοενίσχυση της υγείας μας. Έτσι, ο ψυχικός μας κόσμος κατευθύνει τις λειτουργίες του σώματος και επεμβαίνει στην ύλη. Το περίφημο «Γνώθι σ΄αυτόν» λοιπόν, ισχύει ήδη μέσα μας σε εγκεφαλικό επίπεδο! Η θεραπεία είναι ζώσα, πολύπλοκη και ολιστική! Ασχολούμαστε μαζί της με τους δικούς μας περιοριστικούς όρους και φαίνεται να υπακούει στα όρια μας. Ωστόσο, όταν κάτι περίεργο συμβαίνει, όπως όταν ένας προχωρημένος καρκίνος εξαφανίζεται ξαφνικά και μυστηριωδώς, η ιατρική θεωρία υφίσταται σύγχυση. Τότε τα όρια μας φαίνονται πολύ τεχνικά. Αν δεν ραγίσει όμως το γυαλί, πως θα φτιάξουμε καινούργιο;…

Ο Δρόμος προς την Ενοποιημένη Ιατρική

Από καταβολής του πολιτισμού έτσι κατακτάται η γνώση. Ο κόσμος μας ανέκαθεν ήταν και είναι ένα μεγάλο χωνευτήρι ιδεών, γνώσεων και προσεγγίσεων σε όλους τους τομείς. Μας προτρέπει συνεχώς σε καινούργιες αλλαγές, σε ανανεωμένη δράση και σε νέες αποκαλύψεις. Γύρω μας υπάρχουν σύγχρονες επιστημονικές προτάσεις για υγεία και ποιότητα ζωής, που στην πραγματικότητα, οι περισσότερες από αυτές είναι πολύ παλιές.

Αν ανατρέξουμε πάλι στον «Πατέρα της Ιατρικής», τον περίδοξο Έλληνα γιατρό τον Ιπποκράτη, που πρώτος ταξινόμησε συστηματικά την ιατρική και επιχείρησε μια μεθοδευμένη θεραπεία των νοσημάτων, έγραφε πως: «Στο σώμα ενυπάρχει μια ιδιαίτερη ζωική δύναμη, η φύσις. Από αυτή την δύναμη εξαρτάται η συντήρηση, η ανάπτυξη, αλλά και η θεραπεία του σώματος και η επαναφορά του από την παθολογική του κατάσταση στη φυσιολογική». Αυτή είναι και η μεγαλοφυέστερη σύλληψη της διάνοιας του Ιπποκράτη, ο οποίος δικαιώνεται σήμερα από τις σύγχρονες απόψεις περί υγείας και ισορροπίας του βιοενεργειακού δυναμικού του οργανισμού. Άλλωστε ο ίδιος δεν εντόπιζε τις αρρώστιες στα όργανα. Θεωρούσε πως ο οργανισμός νοσεί ή θεραπεύεται ως σύνολο και έτσι ο ασθενής αντιμετωπίζεται με ένα τελείως διαφορετικό μάτι και προοπτική.

Σήμερα η κλασική ιατρική, με όλες τις νέες ανακαλύψεις της στις γονιδιακές θεραπείες και την δημιουργία «ηθικών» βλαστοκυττάρων, ως τις ελπίδες για ανταλλακτικά όργανα και σκευάσματα από το φαρμακείο της Φύσης, επικεντρώνει ακόμη το ενδιαφέρον της στην θεραπεία των συμπτωμάτων μιας ασθένειας και οι ιατρικοί κανόνες της καθορίζουν την νόσο, και όχι τον ασθενή. Μα ο άνθρωπος, όμως, δεν είναι «ένα» αλλά «πολλά»!

Η Ολιστική δε θεώρηση, που σκεπάζει με την ομπρέλα της όλες τις εναλλακτικές θεραπείες (τον Βελονισμό, την Ομοιοπαθητική, την Αγιουβέρδα, την Κβαντική θεραπεία, την Γιόγκα, το Σιάτσου την Βιοενεργειακή εξισορρόπηση και την Βιοανάδραση, το Ρέϊκι την Κρανιο-Ιερή θεραπεία τον Θεραπευτικό Οραματισμό, την Κοσμοενεργητική Θεραπευτική, την Ρεφλεξολογία, χρωματοθεραπεία, αρωματοθεραπεία, βοτανοθεραπεία, διαλογισμό κ.ά. πολλές), εξετάζει τα βαθύτερα αίτια μιας ασθένειας και ενδιαφέρεται για την ισορροπία της φυσικής κατάστασης στο νου, στο σώμα, στη συμπεριφορά και στο περιβάλλον του ατόμου. Έτσι γεννιέται η ενεργειακή ιατρική η οποία είναι μια ολιστική φιλοσοφία που διδάσκει: «εγώ είμαι υπεύθυνος, –η για την υγεία μου. Είχα συμμετοχή, σε κάποιο επίπεδο, στη δημιουργία της αρρώστιας, άρα μπορώ να έχω και συμμετοχή στην θεραπεία της». Ο ασθενής αρχίζει να συμμετέχει. Με άλλα λόγια, επέρχεται ενεργειακή σύνδεση ανάμεσα στη συνείδηση του ασθενούς και στην θεραπευτική ικανότητα της αγωγής, μια σύνδεση που μερικές φορές επεκτείνεται, ώστε να συμπεριλάβει έως και τον θεραπευτή. Σ’ αυτό το σημείο βλέπουμε πως δεν υπάρχει τίποτε να χωρίσει κανείς, το αντίθετο, μόνο να ενώσει. Αυτό είναι και το όφελος για όλους. Για τους γιατρούς και τους συμπληρωματικούς θεραπευτές, αλλά τελικά πάνω απ’ όλα για τον άνθρωπο και για την υγεία του σε όλα τα επίπεδα.

Η αλλαγή όμως δεν έρχεται πάντα ομαλά, ειδικά για τους γιατρούς που προωθούν την ενιαία ιατρική. Ακόμη ξεσπούν μάχες και πολλοί γιατροί εξακολουθούν να φοβούνται να αγκαλιάσουν το «ανορθόδοξο». «Η τάση να χλευάζουμε κάθε τι καινούργιο είναι τόσο έντονη, ώστε πρέπει να είσαι πολύ σίγουρος και διαθέτεις μπόλικο χιούμορ για να διατηρήσεις τα επιχειρήματά σου και να κερδίσεις τον σεβασμό των συναδέλφων σου», λέει η δρ. Κριστιάν Νόρθαπ, μαία-γυναικολόγος στο Γιάρμουθ του Μέιν, η οποία συνδυάζει την παραδοσιακή ιατρική με την διατροφή, την βοτανοθεραπεία, την ομοιοπαθητική και την βιοενεργειακή ιατρική. Μα ο αριθμός τους ολοένα και αυξάνεται. Το ίδιο και η εμπιστοσύνη από το κοινό. Ολοένα και περισσότεροι κλασσικοί γιατροί συνδυάζουν την παραδοσιακή ιατρική με τις εναλλακτικές θεραπείες ακόμα και αν αυτό βάζει σε κίνδυνο τη φήμη τους.

Όταν το Χρήμα Μιλάει, Όλοι Πείθονται

Πολύ συχνά εναλλακτικές προσεγγίσεις θεραπεύουν χρόνιες παθήσεις πιο αποτελεσματικά και με μικρότερο κόστος από τις καθιερωμένες μεθόδους. Μόνο στις ΗΠΑ ξοδεύονται κάθε χρόνο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια για προϊόντα και υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης. Οι ασφαλιστικές εταιρείες επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κλείσουν. Έτσι τώρα, απευθύνονται στους τολμηρούς ιατρούς των εναλλακτικών θεραπειών, που έχουν αποδείξει ότι οι μέθοδοι τους μπορούν να μειώσουν το κόστος. Τις ασφαλιστικές εταιρείες δεν τις ενδιαφέρει το πώς, αρκεί ο ασθενής να γίνει καλά με το μικρότερο δυνατό κόστος.

Όπως βλέπουμε εκεί που το χρήμα μιλάει, για μια ακόμη φορά συναντά κανείς τα πιο παράταιρα ζευγάρια: τα μεγαθήρια της βιομηχανίας των ασφαλειών αντάμα με τους γιατρούς που υπερασπίστηκαν το λαϊκό κίνημα, έναντι των φαρμακευτικών εταιρειών με τους μεγαλογιατρούς και τα ερευνητικά κέντρα. Από πολλές πλευρές λοιπόν, τα όρια της ιατρικής πραγματικά επαναπροσδιορίζονται και σήμερα, πανεπιστημιακά και νοσηλευτικά ιδρύματα, αλλά και κυβερνητικές υπηρεσίες συμμετέχουν στο παιγνίδι. Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις 64 από τις 158 ιατρικές σχολές των ΗΠΑ και άλλες ισάριθμες, αντίστοιχα στην Ευρώπη, προσφέρουν μαθήματα εναλλακτικής ιατρικής. Γι’ αυτό τόσο οι κλασικοί ιατροί όσο και οι εναλλακτικοί δεν πρέπει να γίνονται φανατικοί βλέποντας το δέντρο, για να μην χάσουν τελικά το δάσος της ανθρωπιάς τους. Και σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές, είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι πάντα ο ένας έρχεται να ενωθεί με τον άλλο και όλοι μαζί να προσφέρουν ό,τι καλύτερο για τον άνθρωπο.

Ο αιώνας μας περιέχει μια δυνατότητα μεγαλείου που ξεπερνάει κάθε τι προηγούμενο, γιατί προσφέρει τη δυνατότητα να μετατρέψουμε τις αρρώστιες και τα βάσανα που φέρνουν σε μια αιώνια στιγμή οράματος και αυτοβελτίωσης. Όταν το καταλάβουμε αυτό, τότε η ακαδημαϊκή ιατρική και η ολιστική θεώρηση θα μπορέσουν να εργαστούν σαν ένα. Και όπως αναφέρει ο dr. L.F. C. Mees στο βιβλίο του Το Μυστήριο της Θεραπείας αντί για εναλλακτική ιατρική, μπορούμε να εισαγάγουμε τον όρο «επέκταση της ιατρικής». Άλλωστε, πολλά πράγματα που θεωρούνταν μύθοι παλαιότερα, έγιναν σήμερα επιστημονικά γεγονότα.

Έχοντας κατά νου, λοιπόν, όλα τα παραπάνω, τα συστήματα της ιατρικής, παραδοσιακά ή σύγχρονα, συμβατικά ή εναλλακτικά, θα πρέπει να δρουν συμπληρωματικά και επιβοηθητικά μεταξύ τους για την ανακούφιση του πόνου και να χαρίζουν θεραπεία. Καλούμαστε να παλέψουμε όλοι γι’ αυτό. Έτσι, θα ξαναγεννηθούν οι αρχαίες αξίες στον κόσμο της διακρίσεως διαφορών και θα μπορέσουμε ν’ αναπτύξουμε μια τελείως νέα άποψη για την αρρώστια και την θεραπεία, για την ανθρωπότητα και την ζωή πάνω στην γη.

Η ΣΑΣΗ ΧΟΤΖΟΓΛΟΥ είναι ψυχολόγος και ερευνήτρια εναλλακτικών μεθόδων θεραπείας.

Η ολιστική αντίληψη αποκαθιστά την ενότητα σώματος-ψυχής, φωτίζοντας τη μελέτη των ψυχοσωματικών διαταραχών που παρουσιάζουν ραγδαία αύξηση τα τελευταία χρόνια, και θέτει στο επίκεντρο του ορισμού της υγείας την έννοια μιας δυναμικής ισορροπίας.

Γύρω μας υπάρχουν σύγχρονες επιστημονικές προτάσεις για υγεία και ποιότητα ζωής, που στην πραγματικότητα, οι περισσότερες από αυτές είναι πολύ παλιές.

Και σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές, είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι πάντα ο ένας έρχεται να ενωθεί με τον άλλο και όλοι μαζί να προσφέρουν ό,τι καλύτερο για τον άνθρωπο.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 29 Ιανουαρίου 2012, 00:17:24
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Οι επιστημονικές έρευνες, λοιπόν, αποδεικνύουν ότι...
Πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα παραθέσατε. Έχω την εκτίμηση όμως ότι δεν πληρούν τον ορισμό της επιστημονικής έρευνας.
Καληνύχτα σας.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 29 Ιανουαρίου 2012, 00:27:19
Α, ναι... να μη ξεχάσω...
Οι ασφαλιστικές εταιρείς που προσκυνούν το Μαμμωνά και μόνο χαζές είναι να μη θέλουν να ασφαλίσουν εναλλακτικούς;;;
 ???
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 00:41:41
http://hpathy.com/scientific-research/use-of-homeopathy-in-pediatric-oncology-in-germany-2/

Use of Homeopathy in Pediatric Oncology in Germany
Hpathy Ezine, June, 2011
Author: Alfred Laengler

A research paper comparing the use and satisfaction levels of patients treated with homeopathy as compared to treatments with other non-homeopathic complementary and alternative methods, esp. in pediatric cancers.

[spoiler]
About the Authors:
Alfred Längler,1,2 Claudia Spix,3 Friedrich Edelhäuser,2 Genn Kameda,1 Peter Kaatsch,3 and Georg Seifert4
1Department of Pediatric and Adolescent Medicine, Gemeinschaftskrankenhaus Herdecke, Gerhard-Kienle-Weg 4, 58313 Herdecke, Germany
2University of Witten/Herdecke, Witten, Germany
3German Childhood Cancer Registry (GCCR), The Institute of Medical Biostatistics, Epidemiology, and Informatics (IMBEI), University of Mainz, Mainz, Germany
4Department of Pediatric Oncology and Hematology, Otto Heubner Centre of Pediatric and Adolescent Medicine, Charité-Universitätsmedizin Berlin, Berlin, Germany
———————
Received 2 February 2010; Revised 24 March 2010; Accepted 10 September 2010
Copyright © 2011 Alfred Längler et al. This is an open access article distributed under the Creative Commons Attribution License, which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.
Reprinted from : Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine
Volume 2011 (2011), Article ID 867151, 7 pages
doi:10.1155/2011/867151

Abstract

Homeopathy is a frequently used complementary and alternative medicine (CAM) treatment. We present results comparing responses of homeopathy users (HUs) and users of other forms of CAM (NHUs) in pediatric oncology (PO) in Germany. Differences between these two groups (usage, associated demographic characteristics, previous experience with CAM) are investigated. 186 (45.2%) of the 367 CAM users were exposed to homeopathy. The treatment duration amounted to a median of 601 days for HUs and 282 days for NHUs. Parents with p (127; 76.5%) also used homeopathy for their child’s cancer. Nonmedical practitioners played a considerably greater role as source of information than did treating physician. In the majority HUs received their prescriptions from nonmedical practitioners (56%; 29.4% of NHUs). HUs communicate more frequently with their physicians about the CAM-use (77.7% versus 65.2%) and recommend CAM more often than NHUs (94% versus 85.6%). Homeopathy is the most frequently used CAM treatment in PO in Germany. HUs sustain treatment and therapies considerably longer than NHUs. Most families who had used homeopathy before their child was diagnosed with cancer also used homeopathy for the treatment of their child’s cancer. Compared to other CAM treatments, patient satisfaction with homeopathy appears to be very high.

1. Introduction

Complementary and alternative therapies (CAM) are frequently used in the treatment of acute and chronic disease both in Germany and worldwide. This applies equally to adults [1-3] and children [1-4]. Published data on the frequency of CAM used specifically in pediatric oncology is available in the form of usually smaller single-centre studies [5-14]. A parent survey on use of CAM in pediatric oncology published by us involved 1595 parents and is both the most extensive and the only population-based study of this kind in the international literature to date. This survey showed that CAM was used by 35% of the 1063 patients whose parents participated in the study [15]. An exploratory multiple analysis showed that the following factors had a significant influence on the probability of CAM use (in order of importance): earlier experience of CAM (OR = 4.72, ), diagnosis with poor prognosis (OR = 1.63, ), child died before the survey (OR = 1.97, ), and higher social status (OR = 1.44, ). Despite the dispute concerning homoeopathy [16], we assume a growing number of patients using homoeopathy in pediatric oncology. Therefore, it is of interest to examine the use of homoeopathy and user profiles among children with oncological malignancies in Germany.

No studies on the use of homeopathy in pediatric oncology have been published to date. With the exception of a few supportive indications, homeopathic medication in pediatric oncology is used as an adjunct to conventional medicine. Homoeopathy is a well-known system of medicine that follows the “principle of similar” which treats “like with like” with potentized substances at a dilution level far beyond the Avogadro number. The majority of homoeopathic remedies are made from natural substances (e.g., plants, minerals, or animals). Two large and methodologically sophisticated epidemiological studies on the use of homeopathy in children in Germany were recently published [17, 18]. Homeopathy is prescribed both by doctors and by nonmedical practitioners (“Heilpraktiker,” naturopaths, chiropractors, etc.) and also used as self-medication [19, 20]. The publications on the use of CAM in pediatric oncology show consistently that homeopathy plays a significant role in many developed countries as well as in other countries such as India, for example.

In this retrospective, representative, and population-based parent survey, we compared the group of homeopathy users (Hus) with the users of other CAM therapies (NHUs) to establish whether there are any differences between these two groups with regard to patterns of CAM-use, the attending circumstances, or previous experience of CAM.

2. Patients and Methods

The postal survey sent to parents was carried out in 2004 in collaboration with the Deutsche Kinderkrebsregister (GCCR) (German Childhood Cancer Registry). The study population included all parents in Germany with a child (under the age of 15 years) diagnosed in 2001 with one of the diseases registered and systematically recorded by the GCCR. At least 95% of all German cases of childhood cancer are registered in the GCCR. Exclusion criteria were death within the first 8 weeks after diagnosis and development of a second cancer. The survey was conducted in coordination with all German hospitals that had treated children with leukemia and cancer in the year 2001 and had reported to the GCCR. The hospitals were permitted to exclude individual patients from the survey (stating reasons if possible). The selected families were sent the questionnaire by mail. The list of alternative and complementary treatment methods given in the questionnaire was as comprehensive as possible in order to obtain as realistic as possible a picture of the different methods used. The systematically developed German language questionnaire for parents was based on data published on this topic to date, our own clinical experience, and the experience obtained from a pilot survey [21].
Among other things, the questionnaire provided an alphabetic list of 69 possible CAM treatments and therapies, of which “homeopathy” was one. Those CAM-users who named this category were defined as homeopathy users (Hus) and their data compared with those of the group of nonhomeopathy users (NHUs) (i.e., users of other forms of complementary or alternative medicine but not homeopathy) and examined with respect to patterns of CAM-use, attending circumstances, and previous experience of CAM.

All patients had received conventional treatment as well as the specified complementary treatments or therapies. Because we had no information from so-called “treatment refusers,” we are unable to comment on their use of complementary and alternative therapies. But “treatment refusers” are extremely rare in Germany. The study was approved by the ethics committee of the University of Witten/Herdecke, Germany, and carried out in accordance with the World Medical Association Declaration of Helsinki [22].

3. Statistical Analysis

This was not an analytical study and therefore results are presented primarily in the form of descriptive statistics, that is, percentages relating to the mostly categorical data collected. The basic percentages are supplemented by binomial 95% confidence intervals (95% CI) reflecting the precision of the estimate. The main measure is the comparison of percentages between the groups. Some of the more relevant differences between the HU and NHU groups were tested by the -test for homogeneity in tables. These tests should also be viewed as exploratory in nature, not confirmatory.

4. Results

4.1. CAM Use


Of the 1063 families who responded, 367 (35%, 95% CI (31.7%; 37.4%)) stated that they had used CAM in the course of their child’s illness. Of these 367 CAM users, 166 (45.2%) reported that they had used homeopathic medicines. This was thus the numerically largest group of CAM users. When asked for the “most important” CAM therapies used, 137 (37.3%) of all CAM-users reported that they had given homeopathic medicines (Table 1).

(http://pics.hpathy.com/langler-june11-image001.jpg)

Table 1: The “most important” CAM treatment methods from the users’ viewpoint. Selection: treatment methods listed at least 10 times ( CAM-users; multiple answers possible).

The mean duration of use of homeopathic medicines was 601 days. The mean duration of use of all other CAM therapies was 282 days. These are lowest estimates, as in many cases, treatments were still ongoing at the time of the survey.

An analysis of the frequency of use of different CAM-therapies by diagnostic group on the basis of the diagnostic groups recorded in the GCCR did not show any particular concentration of homeopathy users in specific diagnostic groups (data not shown). A total of 396 (37.3%) of the survey participants had previous experience of CAM. This previous experience was most often with homeopathy (; multiple responses allowed). Of the 166 homeopathy users 127 (76.5%) had previous experience of homeopathy. A further 38 (22.9%) homeopathy users had no previous CAM experience. In the NHU group () on the other hand, none of the respondents had previous experience of homeopathy, 100 (49.8%) had previous experience of other CAM therapies and 98 (48.8%) had no previous CAM experience (not specified 3 (1.5%)) (Table 2). Comparison of these two groups with regard to their previous experience of homeopathy shows a highly significant difference ().

(http://pics.hpathy.com/langler-june11-image002.jpg)

Table 2: Previous experience of CAM in the family before a child was diagnosed with cancer ( questionnaire participants).

There was no difference between the HU and NHU groups with regard to either the prognosis of the underlying disease or the attribute “death of the child before participation” (data not shown). The percentage of HUs with high social status was the same as in the group of NHUs (52% and 47.6%, resp.).

4.2. Attending Circumstances of CAM Use

Comparison between HUs and NHUs with regard to the reasons for using CAM showed that the categories “for physical stabilization” (77.7% versus 63.2%), “to enhance the immune system” (72.3% versus 61.2%), “to improve the tolerability of the conventional treatment” (58.4% versus 39.3%), and “for detoxification” (42.2% versus 19.9%) were named noticeably more often by HUs. The only category named more often by NHUs than HUs was “for relaxation” (21.4% versus 12.7%).

With regard to the sources of information on CAM the survey showed that for the HUs nonmedical practitioners played a considerably greater role than treating physicians (Figure 1). In the large majority of cases HUs received their prescriptions from nonmedical practitioners (56% versus 29.4% of NHUs). Self-medication played a lesser role for HUs than NHUs (13.8% versus 23.4%). The same holds for the social environment (28.9% versus 42.3%) (Figure 2).

(http://pics.hpathy.com/langler-june11-image003.jpg)

Figure 1: Sources of information about CAM ( CAM-users; multiple answers possible). *Heilpraktiker: state registered, non-physician health care provider of CAM in Germany, Austria and Switzerland.

(http://pics.hpathy.com/langler-june11-image004.jpg)

Figure 2: CAM-prescribers ( CAM-users; multiple answers possible).

The timing of CAM use in the course of the illness showed about the same distribution in both groups. In most cases CAM was used at the same time as the conventional treatment performed by the pediatric oncologist. 14% of the users had used, CAM only after the end of the conventional therapy.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 00:43:21
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]4.3. Patterns of Communication

The percentage of families who spoke with their doctors about using CAM with their child was particularly high amongst the HUs. A total of 77.7% of the HUs spoke to a doctor about use of CAM compared with about two thirds of the NHUs (65.2%).

With regard to the doctors’ responses (“recommended,” “took note,” “advised against,” “do not know”) there were significant differences between the hospital doctors addressed by HUs and NHUs. 7.3% of the HU group reported that the hospital doctors approached by them had recommended use compared with 17.3% of the NHU group (). 72.7% of the hospital doctors of the HUs took note of the CAM use without comment compared with 55.5% of the doctors of NHUs while 20% of the hospital doctors of HUs advised against CAM use compared with 27.3% of doctors of NHUs. There was no identifiable difference between HUs and NHUs with regard to the reactions of the pediatricians or general practitioners addressed.

4.4. Hoped for and Experienced Effect

There was no essential difference between the two groups with regard to their basic conviction about the efficacy of CAM; before use 68% of the HUs and 59.2% of the NHUs were “absolutely sure” or “fairly sure” that CAM would have a positive impact on their child’s illness. However, the percentage of “doubters” was higher in the NHU group (31.8% versus 21.1%). In the NHU group, the parents’ assessments of the actual effect of homeopathy on their child’s illness showed no essential differences compared with their expectations (data not shown).

When asked about side-effects, 4.4% of all CAM users reported one nonspecific side-effect ( of 358 of CAM users answering this question, multiple responses were allowed). There were no significant differences between HUs and NHUs (data not shown).

The fundamentally positive attitude (hoped for and experienced effect) of all CAM users is reflected in the willingness of the parents to recommend CAM use to other parents in a similar situation: 89.4% of all CAM users would do this (94% of HUs, 85.6% of NHUs). It is not surprising that HUs would recommend homeopathy most often whereas in the case of NHUs homeopathy is only in 32nd place amongst the recommended CAM therapies. Mistletoe therapy, on the other hand, is frequently recommended in both groups (place 2 for HUs and place 1 for NHUs).

5. Discussion

These data are from the most extensive as well as the first population-based study on the prevalence of CAM use in pediatric oncology. There have been no other studies to date either on the use of homeopathy in pediatric oncology or in comparison with users of other CAM therapies. In our survey, population users of homeopathy were the largest group (45.2%). In the results of non-European studies, homeopathy only plays a marginal role if any: Israel 16.4% [23], Canada 1.2% [12], and USA not mentioned [15]. Only one recent study from Italy [24] and a small study from the Netherlands [9] also found that homeopathy was the most frequently mentioned CAM therapy amongst children with cancer. This high rate of homeopathy use confirms the fact that homeopathy in children is used most often for treatment of chronic illnesses or of acute self-limiting illnesses [25-27].

An important factor which influences the likelihood of CAM use in a child with cancer is previous experience of CAM in the family before the child’s cancer. 37.3% of all survey participants had already had experience of CAM, a figure which is lower than that in the German population as a whole [28, 29]. On the other hand, 76.5% of HUs had previous experience of CAM, always of homeopathy. In comparison with NHUs (27.4% previous experience of homeopathy) this difference is statistically significant and was not previously known.

In HUs more than in NHUs the reasons given for the use of CAM were related to reduction of concomitant symptoms of the illness or of the conventional therapy. But general treatment goals such as “to enhance the immune system” or “for detoxification” were also named disproportionately often by HUs. There are no comparable data in the literature.

A large percentage of HUs (77.7%) had spoken with a doctor (GP, pediatrician, pediatric oncologist) about the use of homeopathic medicines. Surveys on the use of homeopathy in general pediatrics have shown considerably less willingness to talk to a doctor about the homeopathic treatment [25]. But 65.2% of the NHUs in our survey population also spoke to a doctor about their use of CAM therapies. The reactions of the pediatric oncologists approached differed substantially between the two groups, those approached by the NHUs actively recommending CAM use significantly less often (7.3% versus 17.3%).

Although the HUs spoke strikingly often to the doctors involved in their child’s treatment, these play only a subordinate role when it comes to the prescribing of the homeopathic medicines. Most prescriptions for homeopathic medicines (which are usually available over-the-counter) came from nonmedical practitioners. This is in agreement with the results of other studies investigating the use of homeopathy in pediatrics [24, 25, 30].

In contrast to an epidemiological study on the status of homeopathy in children in Germany [31], our data show no dependence of the use of homeopathy compared to NHUs on higher social status. However, in the analysis of the total study population (HUs + NHUs) a higher social status was one of the statistically most striking factors influencing the use of CAM in general.

In view of the fundamentally positive expectations of the CAM users, the high percentage who would further recommend CAM to parents in a comparable situation is not surprising. However, here too there is a difference between the two groups, 94% of the HUs stating that they would further recommend CAM compared with 85.6% of the NHUs. Our data also show that HUs continue homeopathic treatment significantly longer than patients using other CAM therapies. A possible reason for the high degree of satisfaction of HUs could be the fact that homeopaths devote more time and attention to their patients. A homeopathic interview can take as long as 1-2 hours. In a qualitative comparative study of homeopaths and conventional doctors it was found that the parents experienced the treatment by a homeopath as more holistically oriented compared with the symptom-based approach of a conventional doctor [32]. This probably also applies to the HUs in this survey, even though the prescribers were for the most part nonmedical practitioners. The data obtained in this survey do not permit any conclusions regarding the effectiveness of the treatment, the occurrence of side-effects, or interactions with the homeopathic medicines. Furthermore, in a double-blind clinical trial published by Paris et al., patients in both groups (active treatment and placebo) were convinced of the effectiveness of homeopathy both before and after the treatment [29]. Nevertheless, the analysis demonstrated the homeopathic treatment to be as ineffective as the placebo. On the one hand, trials of homeopathy trials, as of some other treatments, are associated with high patient conviction of efficacy from the outset. This seems to be a persistent problem and has to be taken into account methodologically. On the other hand, assuming the therapy was effective, the subjective assessment by the parents displays that the complementary homeopathic therapy was associated with a perceived benefit. Whether this had anything to do with an actual therapeutic effect or any other psychological effects, for example, “meaning response” [26] or placebo-effect [32], is not yet known as the methods used in this study do not permit differentiation of these effects.

6. Limitations

As a relatively high percentage of the responding families used anthroposophic medicine (AM) in addition to the homeopathy, the frequency of use of homeopathy in pediatric oncology in Germany may be overreported in this study. Lay people in particular often find it difficult to distinguish between AM and homeopathy as both treatment systems use potentized medicines. It is possible that some of the families who were prescribed medicines by an anthroposophic doctor incorrectly reported this as homeopathy. However, it is unlikely that homeopathic medicines were incorrectly reported as AM. Anthroposophic medicine is partly used as an extension to conventional medicine and partly replaces it [33]. The treatment and therapeutic possibilities offered by AM include specially produced medicines of mineral, plant, and animal origin, various artistic therapies, rhythmic massage [33], curative eurythmy [34], external treatments (compresses, oils and ointments, baths), medical consultations and counselling (partly psychotherapeutic), and extended anthroposophic nursing and care. These treatments and therapies aim to stimulate and strengthen the patient’s own healing forces; they are practiced by physicians, therapists, and nurses. Physicians are trained in both AM and conventional medicine and most are medical specialists. A further limitation is that the questionnaire was only available in German and that certain patient groups may therefore have been indirectly excluded from the survey.

7. Conclusion

Homeopathy is the most frequently used complementary therapy in pediatric oncology in Germany. Most HUs had used homeopathy before the cancer and would further recommend homeopathy to others in a similar situation.

Acknowledgments

We would like to thank Ms Irene Jung of the GCCR for her outstanding support in distributing the questionnaire and with the data logistics and analysis, Barbara Pfrengle-Längler for her help with data input, the hospitals and, particularly, the families participating in the survey and Hilary Coleman for linguistic help in preparing the manuscript. This study was supported by a grant from the Deutsche Kinderkrebsstiftung Bonn [DKS 2003.13]. Alfred Längler is supported by a research grant from Software AG Stiftung. The funding sources did not have any influence on study planning, data analysis or publication process.

References

A. Cottencin, E. Mullet, and P. C. Sorum, “Consulting a complementary and alternative medical practitioner: a systematic inventory of motives among French patients,” Journal of Alternative and Complementary Medicine, vol. 12, no. 8, pp. 791-798, 2006.
E. Ernst, “Prevalence of use of complementary/alternative medicine: a systematic review,” http://whqlibdoc.who.int/bulletin/2000/Vol78-No2/bulletin_2000_78(2)_252-257.pdf.
Allensbacher Archiv, Naturheilmittel 2002, Allensbach Institut, Allensbach, Germany, 2002.
P. C. Fletcher and J. Clarke, “The use of complementary and alternative medicine among pediatric patients,” Cancer Nursing, vol. 27, no. 2, pp. 93-99, 2004.
L. J. McCann and S. J. Newell, “Survey of paediatric complementary and alternative medicine use in health and chronic illness,” Archives of Disease in Childhood, vol. 91, no. 2, pp. 173-174, 2006.
A. Shaw, E. A. Thompson, and D. Sharp, “Complementary therapy use by patients and parents of children with asthma and the implications for NHS care: a qualitative study,” BMC Health Services Research, vol. 6, article 76, 2006.
T. J. Zuzak, I. Zuzak-Siegrist, A. P. Simões-Wüst, L. Rist, and G. Staubli, “Use of complementary and alternative medicine by patients presenting to a paediatric Emergency Department,” European Journal of Pediatrics, vol. 168, no. 4, pp. 431-437, 2009.
A. Molassiotis and D. Cubbin, “‘Thinking outside the box’: complementary and alternative therapies use in paediatric oncology patients,” European Journal of Oncology Nursing, vol. 8, no. 1, pp. 50-60, 2004.
M. A. Grootenhuis, B. F. Last, J. H. de Graaf-Nijkerk, and M. van der Wel, “Use of alternative treatment in pediatric oncology,” Cancer Nursing, vol. 21, no. 4, pp. 282-288, 1998.
M. Mottonen and M. Uhari, “Use of micronutrients and alternative drugs by children with acute lymphoblastic leukemia,” Medical and Pediatric Oncology, vol. 28, no. 3, pp. 205-208, 1997.
J. Bold and A. Leis, “Unconventional therapy use among children with cancer in Saskatchewan,” Journal of Pediatric Oncology Nursing, vol. 18, no. 1, pp. 16-25, 2001.
C. V. Fernandez, C. A. Stutzer, L. MacWilliam, and C. Fryer, “Alternative and complementary therapy use in pediatric oncology patients in British Columbia: prevalence and reasons for use and nonuse,” Journal of Clinical Oncology, vol. 16, no. 4, pp. 1279-1286, 1998.
T. Friedman, W. B. Slayton, L. S. Allen et al., “Use of alternative therapies for children with cancer,” Pediatrics, vol. 100, no. 6, article E1, 1997.
D. Martel, J.-F. Bussières, Y. Théorêt et al., “Use of alternative and complementary therapies in children with cancer,” Pediatric Blood and Cancer, vol. 44, no. 7, pp. 660-668, 2005.
M. L. Neuhouser, R. E. Patterson, S. M. Schwartz, M. M. Hedderson, D. J. Bowen, and L. J. Standish, “Use of alternative medicine by children with cancer in Washington State,” Preventive Medicine, vol. 33, no. 5, pp. 347-354, 2001.
M. W. Ben Arush, H. Geva, R. Ofir, T. Mashiach, R. Uziel, and Z. Dashkovsky, “Prevalence and characteristics of complementary medicine used by pediatric cancer patients in a mixed western and middle-eastern population,” Journal of Pediatric Hematology/Oncology, vol. 28, no. 3, pp. 141-146, 2006.
C.-H. Yeh, J.-L. Tsai, W. Li et al., “Use of alternative therapy among pediatric oncology patients in Taiwan,” Pediatric Hematology and Oncology, vol. 17, no. 1, pp. 55-65, 2000.
A. Zutavern, P. Rzehak, I. Brockow et al., “Day care in relation to respiratory-tract and gastrointestinal infections in a German birth cohort study,” Acta Paediatrica, vol. 96, no. 10, pp. 1494-1499, 2007.
A. Laengler, C. Spix, G. Seifert, S. Gottschling, N. Graf, and P. Kaatsch, “Complementary and alternative treatment methods in children with cancer: a population-based retrospective survey on the prevalence of use in Germany,” European Journal of Cancer, vol. 44, no. 15, pp. 2233-2240, 2008.
P. Fisher, “Homeopathy and the lancet,” Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, vol. 3, no. 1, pp. 145-147, 2006.
A. Längler, C. Spix, S. Gottschling, N. Graf, and P. Kaatsch, “Elternbefragung zur Anwendung alternativer und komplementärer Behandlungsmethoden in der Kinderonkologie in Deutschland,” Klinische Padiatrie, vol. 217, no. 6, pp. 357-364, 2005.
http://www.wma.net/e/policy/pdf/17c.pdf.
M. W. Ben Arush, H. Geva, R. Ofir, T. Mashiach, R. Uziel, and Z. Dashkovsky, “Prevalence and characteristics of complementary medicine used by pediatric cancer patients in a mixed western and middle-eastern population,” Journal of Pediatric Hematology/Oncology, vol. 28, no. 3, pp. 141-146, 2006.
A. Steinsbekk, N. Bentzen, and S. Brien, “Why do parents take their children to homeopaths? – an exploratory qualitative study,” Forschende Komplementärmedizin, vol. 13, no. 2, pp. 88-93, 2006.
S. Ekins-Daukes, P. J. Helms, M. W. Taylor, C. R. Simpson, and J. S. McLay, “Paediatric homoeopathy in general practice: where, when and why?” British Journal of Clinical Pharmacology, vol. 59, no. 6, pp. 743-749, 2005.
R. Huber, D. Koch, I. Beisner, I. Zschocke, and R. Ludtke, “Experience and attitudes towards CAM—a survey of internal and psychosomatic patients in a German University Hospital,” Alternative Therapies in Health and Medicine, vol. 10, no. 1, pp. 32-36, 2004.
U. Härtel and E. Volger, “Use and acceptance of classical natural and alternative medicine in Germany—findings of a representative population-based survey,” Forschende Komplementarmedizin und Klassische Naturheilkunde, vol. 11, no. 6, pp. 327-334, 2004.
F. Marian, K. Joost, K. D. Saini, K. von Ammon, A. Thurneysen, and A. Busato, “Patient satisfaction and side effects in primary care: an observational study comparing homeopathy and conventional medicine,” BMC Complementary and Alternative Medicine, vol. 8, article 52, 2008.
A. Paris, N. Gonnet, C. Chaussard et al., “Effect of homeopathy on analgesic intake following knee ligament reconstruction: a phase III monocentre randomized placebo controlled study,” British Journal of Clinical Pharmacology, vol. 65, no. 2, pp. 180-187, 2008.
A. C. C. Lee and K. J. Kemper, “Homeopathy and naturopathy: practice characteristics and pediatric care,” Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine, vol. 154, no. 1, pp. 75-80, 2000.
Y. Du and H. Knopf, “Paediatric homoeopathy in Germany: results of the German Health Interview and Examination Survey for Children and Adolescents (KiGGS),” Pharmacoepidemiology and Drug Safety, vol. 18, no. 5, pp. 370-379, 2009.
D. E. Moerman and W. B. Jonas, “Deconstructing the placebo effect and finding the meaning response,” Annals of Internal Medicine, vol. 136, no. 6, pp. 471-476, 2002.
Anthroposophic medicine in brief: Facts and Figures, International Federation of Anthroposophical Medical Associations, 2005, http://www.ivaa.info/IVAA_new/factsheet.htm.
A. Büssing, T. Ostermann, M. Majorek, and P. F. Matthiessen, “Eurythmy therapy in clinical studies: a systematic literature review,” BMC Complementary and Alternative Medicine, vol. 8, no. 1, article 8, 2008.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 00:51:15
Νομίζω πως είναι αρκετά σαν παραδείγματα έρευνας... Υπάρχουν εκατοντάδες ή χιλιάδες έρευνες πάνω σε εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας, και στην ολιστική θεραπευτική.  Επίσης υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα εναλλακτικά διαγνωστικά εργαλεία.

Αλλά ίσως είναι καλύτερο, να ξαναδούμε την ΑΡΧΗ, της Ολιστικής μας προσέγγισης στην Θεραπεία, που είναι η πραγματεία του Ιπποκράτη και του Εμπεδοκλή, στον οποίο μάλλιστα Ιπποκράτη, ορκίζονται οι ασκούμενοι της Ιατρικής.

Πόσο πραγματικά διαφέρει σήμερα η άσκηση της κλασσικής ιατρικής, από την ολιστική προσέγγιση του Ιπποκράτη, και ποιες είναι οι κονωνικές επιπτώσεις του φαινομένου, αυτής της παρέκκλισης από την πηγή της αρχικής ιατρικής, ή της ολιστικής θεραπείας?




Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 29 Ιανουαρίου 2012, 01:03:50
Λοιπον σχετικά με τον Δαλάι λάμα και τα γάμα του κύματα στο EEG......
εκτός από την υποκειμενική ευεξία που δηλώνει ότι έχει, κάνουν τελικά κάτι τα γαμα κύματα; Και εάν εγώ μετά από πυρετικούς σπασμούς κάνω συνεχώς γαμα κύματα σημαίνει ότι είμαι καλύτερος από το Λάμα του;
Εάν θέλεις ευεξία σου προτείνω οποιαδήποτε χειρωνακτική επαναλαμβανόμενη εργασία που να απαιτεί μέτρημα.....  
Εϊναι πολύ καλό αντικαταθλιπτικά, σε γυναίκες μπορεί να είναι το πλέξιμο ή το κέντημα και βγάζουν και γαμα κύματα μαζί με την προίκα τους.... Υπάρχει και καλύτερο: ο οργασμός.

Την ολιστική προσέγγιση δεν την αμφισβητεί κανείς.... Έλα να δουλεψεις σε 10λεπτα ραντεβού του ΕΟΠΥΥ να κάνεις ολιστική θεραπεία και τα ξαναλέμε... Άρα ξαναερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα: φράγκα υπάρχουν; εάν υπάρχουν όλα γίνονται.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
....
All patients had received conventional treatment as well as the specified complementary treatments or therapies.
.....
Άρα μιλάμε για μελέτη όπου η κλασσική χημειοθεραπεία είχε γίνει, και συζητάμε πόσο ευχαριστημένοι ήταν από τα υπόλοιπα...... Καμιά που να μην είχαν κανει την θεραπεία με κλασσική ιατρική έχετε;

Τα υπόλοιπα χωράνε άνετα στο επόμενο τεύχος του Cosmopolitan λίγο πριν την σελίδα με τα ζώδια.

Το κερασάκι σου το άφησα για το τέλος... είναι για την δωρεάν ιατρική της αρχαίας Ελλάδας. Γραμμένο από πριν μήνυμα όλο δικό σου περίμενε την δημοσίευση:

Η αλήθεια είναι λίγο πιο ροζ, Rose....
Και αυτός που μπορεί να σου δώσει μια εκτίμηση της πραγματικότητας ήταν ο ιατρός Δημοσίδης. Εξαιρετικός ιατρός της εποχής του με πατέρα ιερέα του Ασκληπιού. Και φυσικά, εκείνη την εποχή ίσως και λόγο του πατέρα του βρέθηκε στην Αίγινα όπου δούλεψε σαν ιδιώτης και επειδή έγινε πασίγνωστος για την φήμη του η πόλη τον πλήρωσε για να περιθάλπει τους κατοίκους με ένα τάλαντο (εκλογές μάλλον είχαν). Φυσικά, την κοπάνησε σύντομα για την Αθήνα, καθώς εκεί του έδωσαν περισσότερα για τον ίδιο λόγο. Και εάν νομίζεις ότι έμεινε εκεί για πολύ, έχασες.... Ο τύραννος Πολύκρατος του έδωσε δύο τάλαντα να γίνει προσωπικός του ιατρός και της αυλής του και την έκανε για την Σάμο.... Αλλά τον πιάσανε οι Πέρσες και κατέληξε προσωπικός ιατρός του Δαρείου (του γνωστού)..... Κατά την εκστρατεία του Δαρείου εναντίον της Ελλάδας ο Δημοσίδης κατάφερε να δραπετεύσει και επειδή ο Δαρείος τον είχε επικηρύξει και τον ήθελε πίσω, παντρεύτηκε την κόρη του Μίλωνα που ως γνωστόν ήταν ένας από τους μεγαλύτερους παλαιστές της εποχής του.....  Και όλα αυτά από τον Ηρόδοτο..... Αν έγραψε παραμύθια δεν φταίω εγώ.... Αλλά πολύ μου αρέσει η ιστορία από αυτές τις εποχές.....

Θα μπορούσα να σου περιγράψω άλλο γιατρό, αλλά ο συγκεκριμένος είναι η καλύτερη αποτύπωση της πραγματικότητας.... που περιελάμβανε τέσσερις περιπτώσεις άσκησης ιατρικής:
α) Σε μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτικά κέντρα..... που είχαν και χορηγίες για τους φτωχούς αλλά ο ασθενής πλήρωνε μετά την θεραπεία και καμιά φορά είχαν και εισιτήριο πχ αυτό του Ωρωπού. Μην φανταστείς ότι το έγραφε κάπου σαν υποχρέωση, ήταν όπως το παγκάρι της εκκλησίας στην είσοδο και στην έξοδο......
β) Τους περιοδεύοντες ιδιώτες ιατρούς που πληρώνονταν από τον ασθενή
γ) Τις μεγάλες και εύπορες πόλεις κράτη που πλήρωναν γιατρούς για να θεραπεύουν τους πολίτες και το στρατό και εκεί βάζουμε και τους ναούς του Ασκληπιού (πχ Επίδαυρος) που μάλλον άσυλα ήταν και που πληρώνονται από τις κοντινές πόλεις κράτη με φορολογία και δωρεές. Βέβαια κάποιοι νεώτεροι συγγραφείς πιστεύουν ότι αυτό το ποσό δεν ήταν για να εξετάζει δωρεάν όλους τους ασθενείς αλλά για να είναι σίγουροι ότι ο γιατρός μένει στην πόλη και δεν αρχίζει τις εκδρομές.
δ) Τους prive ιατρούς των πλουσίων

Θα μπορούσα να σου παραθέσω επίσης από ένα παράδειγμα γιατρού για την κάθε περίπτωση αλλά με τρώει η περιέργεια να ακολουθήσει η απάντηση σου στο medicus που έχει σειρά.
Έτσι θα τελειώσω με τον Ιπποκράτη που τόσο αγαπάς που αγνοώντας προφανώς τους δημόσιους ιατρούς μαζί με τον όρκο δήλωνε:
"Προκειμένου να καθορίσει την αμοιβή του, ο γιατρός πρέπει να λαβαίνει υπ' όψιν του την οικονομική κατάσταση του ασθενούς και να μη ζητάει ποσά υπέρογκα και με τρόπο απάνθρωπο."
"Μερικές φορές, να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου δωρεάν, φέρνοντας στο νου μια προηγούμενη ευεργεσία ή μια τωρινή ικανοποίηση"
Αν θυμάμαι καλά είναι στους αφορισμούς και για να λέει αυτά ο τότε εκπρόσωπος του ΠΙΣ φαντάσου τι γινόταν.....

Ξέχασα..... καληνύχτα
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 01:14:23
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Άρα ξαναερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα: φράγκα υπάρχουν; εάν υπάρχουν όλα γίνονται.

Σε λίγο φράγκα δεν θα υπάρχουν για κανέναν, αγαπητέ μου.  Και τότε όλα εκ' μαγείας, θα γίνουν, λες και ξαφνικά φωτιστήκαμε...
Μέχρι όμως εκείνη τη μεγάλη ώρα, καλό είναι να ανοίγουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες, και να προετοιμαζόμαστε πρώτα από όλα, εσωτερικά.


Υ.Γ. Το να προτείνουν οι νοσοκομειακοί γιατροί σήμερα, εναλλακτικά σκευάσματα στους ασθενείς τους, παρά τα διαπλεκόμενα φράγκα, αυτό κάτι σημαίνει... και είναι μόνο η αρχή...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 29 Ιανουαρίου 2012, 08:43:28
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Άρα ξαναερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα: φράγκα υπάρχουν; εάν υπάρχουν όλα γίνονται.

Σε λίγο φράγκα δεν θα υπάρχουν για κανέναν, αγαπητέ μου.  Και τότε όλα εκ' μαγείας, θα γίνουν, λες και ξαφνικά φωτιστήκαμε...
Μέχρι όμως εκείνη τη μεγάλη ώρα, καλό είναι να ανοίγουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες, και να προετοιμαζόμαστε πρώτα από όλα, εσωτερικά.
Κακό δεν κάνει... Μην ξεχνάς ότι η κατάθλιψη στο γενικό πληθυσμό είναι συνέπεια αυξημένων προσδοκιών και ασυνέπεια επίτευξης στόχων.... Τέτοιου είδους κατάθλιψη σε εμπόλεμες καταστάσεις δεν υπάρχει καθώς εκεί ο στόχος είναι η επιβίωση και όχι πχ η απόκτηση του τελευταίου iphone 4s.
Τώρα εάν στην προηγούμενη μου ζωή σφύριζα σε ένα καράβι μούτσος.... το πολύ-πολύ να την κάνω για κανένα βουνό σε αυτή τη ζωή.... για να έχω πιο ολιστική προσέγγιση.
Τελικά μελέτες που να αξιολογούν την αποτελεσματατικότητα της ομοιοπαθητικής δεν είδαμε. Την ολιστική εάν πρόσεξες εγώ σου την είχα περιγράψει πρώτος εδώ (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3147.msg25730.html#msg25730) και δεν σου την αμφισβητεί κανείς. Την ομοιοπαθητική όμως...;

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Υ.Γ. Το να προτείνουν οι νοσοκομειακοί γιατροί σήμερα, εναλλακτικά σκευάσματα στους ασθενείς τους, παρά τα διαπλεκόμενα φράγκα, αυτό κάτι σημαίνει... και είναι μόνο η αρχή...

Αυτό θα σου το απαντήσω με ένα ανέκδοτο...:
"Πάει ο γαμπρός την πεθερά στο γιατρό γιατί όλο παραπονιόταν ότι πονάει η μέση της και ο γιατρός αφού την εξέτασε και είδε και τις εξετάσεις της λέει στο γαμπρό ότι η πεθερά του χρειάζεται να μην είναι μόνη και να έχει την συντροφιά κάποιου άντρα.....
Διαολισμένος ο γαμπρός με το γιατρό φεύγει όλο νεύρα και η πεθερά ρωτάει τον γαμπρό γιατί είναι έτσι εκτός εαυτού και βρίζει....
Λέει αυτός: - Μα, τον αλμπάνη θα μου πει ότι θέλεις άνδρα.... δεν ξέρει που πάνε τα τέσσερα... ο κομπογιαννίτης.....
Και η πεθερά απαντά: Μα είσαι καλά παιδί μου; Κόντρα θα πας στην επιστήμη;"

Φαντάζομαι ότι δεν χρειάζεσαι άλλη εξήγηση....
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 09:58:37
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Μα είσαι καλά παιδί μου; Κόντρα θα πας στην επιστήμη;"

Πολύ διδακτικό το παράδειγμά σας, ουσιαστικά, το μήνυμα είναι "θα πάμε κόντρα στη φύση?"

Γιατί λοιπόν σήμερα, καταναλώνουμε πετρελαιοειδή για φάρμακα?

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τώρα εάν στην προηγούμενη μου ζωή σφύριζα σε ένα καράβι μούτσος....

Σε περιπτώσεις όπως το παράδειγμα που αναφέρατε, η αναδρομή στο συμβάν του υπονοούμενου ακρωτηριασμού, συνήθως επιλύει σημερινά προβλήματα δυσλειτουργίας.

Η αναδρομή σε προηγούμενες ζωές, χωρίς να εξετάσουμε την εγκυρότητα του γεγονότος της μετενσάρκωσης, αποτελεί μία αποτελεσματική θεραπευτική μέθοδο προσέγγισης της αιτίας της ασθένειας, στον Πυρήνα του ανθρώπινου ψυχισμού.

Παραθέτω παρακάτω έρευνες, που πραγματικά φωτίζουν, μία απαγορευμένη περιοχή, και αφορισμένη, μέχρι πρόσφατα...

[spoiler]Reincarnation, children remember past lives-1
http://www.youtube.com/watch?v=uYQItLUMjEY&feature=related

Reincarnation, children remember past lives-2
feature=related

Reincarnation - Jenny Cockell Case

Reincarnation -evidence of past lives
feature=related

Boy Remembers Past Life - Open your Mind - Part 1 of 5

Boy Remembers Past Life - Open your Mind - Part 2 of 5
feature=related

Boy Remembers Past Life - Open your Mind - Part 3 of 5
feature=related

Boy Remembers Past Life - Open your Mind - Part 4 of 5
feature=related

Boy Remembers Past Life - Open your Mind - Part 5 of 5
feature=related

11 year old boy reincarnated FOX 8 News
feature=related

Past Life of James - Part 1
feature=related

Past Life of James - Part 2
feature=related

Past Life of James - Part 3
feature=related

Past Lives of James III - Part 4
feature=related [/color][/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 10:10:09
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τελικά μελέτες που να αξιολογούν την αποτελεσματατικότητα της ομοιοπαθητικής δεν είδαμε. Την ολιστική εάν πρόσεξες εγώ σου την είχα περιγράψει πρώτος

Μάλλον δεν προσέξατε, την επιστημονική έρευνα, που καταθέσαμε, όσον αφορά, την αξία της ομοιοπαθητικής, ως συμπληρωματική εναλλακτική μέθοδος θεραπευτικής.

[spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
http://hpathy.com/scientific-research/use-of-homeopathy-in-pediatric-oncology-in-germany-2/

Use of Homeopathy in Pediatric Oncology in Germany
Hpathy Ezine, June, 2011

Author: Alfred Laengler
A research paper comparing the use and satisfaction levels of patients treated with homeopathy as compared to treatments with other non-homeopathic complementary and alternative methods, esp. in pediatric cancers.

About the Authors:
Alfred Längler,1,2 Claudia Spix,3 Friedrich Edelhäuser,2 Genn Kameda,1 Peter Kaatsch,3 and Georg Seifert4
1Department of Pediatric and Adolescent Medicine, Gemeinschaftskrankenhaus Herdecke, Gerhard-Kienle-Weg 4, 58313 Herdecke, Germany
2University of Witten/Herdecke, Witten, Germany
3German Childhood Cancer Registry (GCCR), The Institute of Medical Biostatistics, Epidemiology, and Informatics (IMBEI), University of Mainz, Mainz, Germany
4Department of Pediatric Oncology and Hematology, Otto Heubner Centre of Pediatric and Adolescent Medicine, Charité-Universitätsmedizin Berlin, Berlin, Germany

[...]

Abstract

Homeopathy is a frequently used complementary and alternative medicine (CAM) treatment. We present results comparing responses of homeopathy users (HUs) and users of other forms of CAM (NHUs) in pediatric oncology (PO) in Germany. Differences between these two groups (usage, associated demographic characteristics, previous experience with CAM) are investigated. 186 (45.2%) of the 367 CAM users were exposed to homeopathy. The treatment duration amounted to a median of 601 days for HUs and 282 days for NHUs. Parents with p (127; 76.5%) also used homeopathy for their child’s cancer. Nonmedical practitioners played a considerably greater role as source of information than did treating physician. In the majority HUs received their prescriptions from nonmedical practitioners (56%; 29.4% of NHUs). HUs communicate more frequently with their physicians about the CAM-use (77.7% versus 65.2%) and recommend CAM more often than NHUs (94% versus 85.6%). Homeopathy is the most frequently used CAM treatment in PO in Germany. HUs sustain treatment and therapies considerably longer than NHUs. Most families who had used homeopathy before their child was diagnosed with cancer also used homeopathy for the treatment of their child’s cancer. Compared to other CAM treatments, patient satisfaction with homeopathy appears to be very high.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
7. Conclusion

Homeopathy is the most frequently used complementary therapy in pediatric oncology in Germany. Most HUs had used homeopathy before the cancer and would further recommend homeopathy to others in a similar situation.
[...]

References

A. Cottencin, E. Mullet, and P. C. Sorum, “Consulting a complementary and alternative medical practitioner: a systematic inventory of motives among French patients,” Journal of Alternative and Complementary Medicine, vol. 12, no. 8, pp. 791-798, 2006.
E. Ernst, “Prevalence of use of complementary/alternative medicine: a systematic review,” http://whqlibdoc.who.int/bulletin/2000/Vol78-No2/bulletin_2000_78(2)_252-257.pdf.
Allensbacher Archiv, Naturheilmittel 2002, Allensbach Institut, Allensbach, Germany, 2002.
P. C. Fletcher and J. Clarke, “The use of complementary and alternative medicine among pediatric patients,” Cancer Nursing, vol. 27, no. 2, pp. 93-99, 2004.
L. J. McCann and S. J. Newell, “Survey of paediatric complementary and alternative medicine use in health and chronic illness,” Archives of Disease in Childhood, vol. 91, no. 2, pp. 173-174, 2006.
A. Shaw, E. A. Thompson, and D. Sharp, “Complementary therapy use by patients and parents of children with asthma and the implications for NHS care: a qualitative study,” BMC Health Services Research, vol. 6, article 76, 2006.
T. J. Zuzak, I. Zuzak-Siegrist, A. P. Simões-Wüst, L. Rist, and G. Staubli, “Use of complementary and alternative medicine by patients presenting to a paediatric Emergency Department,” European Journal of Pediatrics, vol. 168, no. 4, pp. 431-437, 2009.
A. Molassiotis and D. Cubbin, “‘Thinking outside the box’: complementary and alternative therapies use in paediatric oncology patients,” European Journal of Oncology Nursing, vol. 8, no. 1, pp. 50-60, 2004.
M. A. Grootenhuis, B. F. Last, J. H. de Graaf-Nijkerk, and M. van der Wel, “Use of alternative treatment in pediatric oncology,” Cancer Nursing, vol. 21, no. 4, pp. 282-288, 1998.
M. Mottonen and M. Uhari, “Use of micronutrients and alternative drugs by children with acute lymphoblastic leukemia,” Medical and Pediatric Oncology, vol. 28, no. 3, pp. 205-208, 1997.
J. Bold and A. Leis, “Unconventional therapy use among children with cancer in Saskatchewan,” Journal of Pediatric Oncology Nursing, vol. 18, no. 1, pp. 16-25, 2001.
C. V. Fernandez, C. A. Stutzer, L. MacWilliam, and C. Fryer, “Alternative and complementary therapy use in pediatric oncology patients in British Columbia: prevalence and reasons for use and nonuse,” Journal of Clinical Oncology, vol. 16, no. 4, pp. 1279-1286, 1998.
T. Friedman, W. B. Slayton, L. S. Allen et al., “Use of alternative therapies for children with cancer,” Pediatrics, vol. 100, no. 6, article E1, 1997.
D. Martel, J.-F. Bussières, Y. Théorêt et al., “Use of alternative and complementary therapies in children with cancer,” Pediatric Blood and Cancer, vol. 44, no. 7, pp. 660-668, 2005.
M. L. Neuhouser, R. E. Patterson, S. M. Schwartz, M. M. Hedderson, D. J. Bowen, and L. J. Standish, “Use of alternative medicine by children with cancer in Washington State,” Preventive Medicine, vol. 33, no. 5, pp. 347-354, 2001.
M. W. Ben Arush, H. Geva, R. Ofir, T. Mashiach, R. Uziel, and Z. Dashkovsky, “Prevalence and characteristics of complementary medicine used by pediatric cancer patients in a mixed western and middle-eastern population,” Journal of Pediatric Hematology/Oncology, vol. 28, no. 3, pp. 141-146, 2006.
C.-H. Yeh, J.-L. Tsai, W. Li et al., “Use of alternative therapy among pediatric oncology patients in Taiwan,” Pediatric Hematology and Oncology, vol. 17, no. 1, pp. 55-65, 2000.
A. Zutavern, P. Rzehak, I. Brockow et al., “Day care in relation to respiratory-tract and gastrointestinal infections in a German birth cohort study,” Acta Paediatrica, vol. 96, no. 10, pp. 1494-1499, 2007.
A. Laengler, C. Spix, G. Seifert, S. Gottschling, N. Graf, and P. Kaatsch, “Complementary and alternative treatment methods in children with cancer: a population-based retrospective survey on the prevalence of use in Germany,” European Journal of Cancer, vol. 44, no. 15, pp. 2233-2240, 2008.
P. Fisher, “Homeopathy and the lancet,” Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, vol. 3, no. 1, pp. 145-147, 2006.
A. Längler, C. Spix, S. Gottschling, N. Graf, and P. Kaatsch, “Elternbefragung zur Anwendung alternativer und komplementärer Behandlungsmethoden in der Kinderonkologie in Deutschland,” Klinische Padiatrie, vol. 217, no. 6, pp. 357-364, 2005.
http://www.wma.net/e/policy/pdf/17c.pdf.
M. W. Ben Arush, H. Geva, R. Ofir, T. Mashiach, R. Uziel, and Z. Dashkovsky, “Prevalence and characteristics of complementary medicine used by pediatric cancer patients in a mixed western and middle-eastern population,” Journal of Pediatric Hematology/Oncology, vol. 28, no. 3, pp. 141-146, 2006.
A. Steinsbekk, N. Bentzen, and S. Brien, “Why do parents take their children to homeopaths? – an exploratory qualitative study,” Forschende Komplementärmedizin, vol. 13, no. 2, pp. 88-93, 2006.
S. Ekins-Daukes, P. J. Helms, M. W. Taylor, C. R. Simpson, and J. S. McLay, “Paediatric homoeopathy in general practice: where, when and why?” British Journal of Clinical Pharmacology, vol. 59, no. 6, pp. 743-749, 2005.
R. Huber, D. Koch, I. Beisner, I. Zschocke, and R. Ludtke, “Experience and attitudes towards CAM—a survey of internal and psychosomatic patients in a German University Hospital,” Alternative Therapies in Health and Medicine, vol. 10, no. 1, pp. 32-36, 2004.
U. Härtel and E. Volger, “Use and acceptance of classical natural and alternative medicine in Germany—findings of a representative population-based survey,” Forschende Komplementarmedizin und Klassische Naturheilkunde, vol. 11, no. 6, pp. 327-334, 2004.
F. Marian, K. Joost, K. D. Saini, K. von Ammon, A. Thurneysen, and A. Busato, “Patient satisfaction and side effects in primary care: an observational study comparing homeopathy and conventional medicine,” BMC Complementary and Alternative Medicine, vol. 8, article 52, 2008.
A. Paris, N. Gonnet, C. Chaussard et al., “Effect of homeopathy on analgesic intake following knee ligament reconstruction: a phase III monocentre randomized placebo controlled study,” British Journal of Clinical Pharmacology, vol. 65, no. 2, pp. 180-187, 2008.
A. C. C. Lee and K. J. Kemper, “Homeopathy and naturopathy: practice characteristics and pediatric care,” Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine, vol. 154, no. 1, pp. 75-80, 2000.
Y. Du and H. Knopf, “Paediatric homoeopathy in Germany: results of the German Health Interview and Examination Survey for Children and Adolescents (KiGGS),” Pharmacoepidemiology and Drug Safety, vol. 18, no. 5, pp. 370-379, 2009.
D. E. Moerman and W. B. Jonas, “Deconstructing the placebo effect and finding the meaning response,” Annals of Internal Medicine, vol. 136, no. 6, pp. 471-476, 2002.
Anthroposophic medicine in brief: Facts and Figures, International Federation of Anthroposophical Medical Associations, 2005, http://www.ivaa.info/IVAA_new/factsheet.htm.
A. Büssing, T. Ostermann, M. Majorek, and P. F. Matthiessen, “Eurythmy therapy in clinical studies: a systematic literature review,” BMC Complementary and Alternative Medicine, vol. 8, no. 1, article 8, 2008.
[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 29 Ιανουαρίου 2012, 10:46:34
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Μα είσαι καλά παιδί μου; Κόντρα θα πας στην επιστήμη;"

Πολύ διδακτικό το παράδειγμά σας, ουσιαστικά, το μήνυμα είναι "θα πάμε κόντρα στη φύση?"

Η ιστορία είναι πραγματική αλλά ανέκδοτη.
Τώρα το ότι εσύ δεν έπιασες την απάντηση να το πάρω ως πρόβλημα; Ή πρέπει να σου το βάλω με το κουταλάκι στο στόμα:
"Από το να σου πει ότι θέλεις άνδρα, σου συστήνει τα ομοιοπαθητικά μπας και η αυθυποβολή τους σε βοηθήσει και ησυχάσει κι αυτός ο νοσοκομειακός ιατρός....."
Επίσης, και το κόστος βοηθάει....στο μυαλό του έλληνα. Ομοιοπαθητικό που δεν είναι κοστίζει ακριβά δεν έχω δει να φέρνει αποτέλεσμα....
Αλλά εάν κοστίζει δυο φορές μια βουτόν εκεί να δεις αποτελέσματα που έχει...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
....
All patients had received conventional treatment as well as the specified complementary treatments or therapies.
.....
Άρα μιλάμε για μελέτη όπου η κλασσική χημειοθεραπεία είχε γίνει, και συζητάμε πόσο ευχαριστημένοι ήταν από τα υπόλοιπα...... Καμιά που να μην είχαν κανει την θεραπεία με κλασσική ιατρική έχετε;

Αν είχες δει αυτό δεν θα έγραφες όλο το παραπάνω κετεβατό....

και όλος αυτός ο πανικός από Links χωρίς νόημα, χειρότερη κι από spambot είσαι...

είναι δεδομένο ότι θα μου την πει και ο Μακρέας και ο Βέρρας που σου απευθύνομαι έτσι, αλλά έφτασα και εγώ στα όρια μου....
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 11:17:24
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Οι επιστημονικές έρευνες, λοιπόν, αποδεικνύουν ότι...
Πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα παραθέσατε. Έχω την εκτίμηση όμως ότι δεν πληρούν τον ορισμό της επιστημονικής έρευνας.

Σεβαστή η άποψή σας, αλλά νομίζω πως αδικείτε, συναδέλφους σας, οι οποίοι έχουν παρουσιάσει λίαν αξιόλογες εργασίες, μερικές από τις οποίες παραθέσαμε παραπάνω.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Και αυτός που μπορεί να σου δώσει μια εκτίμηση της πραγματικότητας ήταν ο ιατρός Δημοσίδης.
[...]
α) Σε μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτικά κέντρα..... που είχαν και χορηγίες για τους φτωχούς αλλά ο ασθενής πλήρωνε μετά την θεραπεία και καμιά φορά είχαν και εισιτήριο πχ αυτό του Ωρωπού. Μην φανταστείς ότι το έγραφε κάπου σαν υποχρέωση, ήταν όπως το παγκάρι της εκκλησίας στην είσοδο και στην έξοδο......
β) Τους περιοδεύοντες ιδιώτες ιατρούς που πληρώνονταν από τον ασθενή
γ) Τις μεγάλες και εύπορες πόλεις κράτη που πλήρωναν γιατρούς για να θεραπεύουν τους πολίτες και το στρατό και εκεί βάζουμε και τους ναούς του Ασκληπιού (πχ Επίδαυρος) που μάλλον άσυλα ήταν και που πληρώνονται από τις κοντινές πόλεις κράτη με φορολογία και δωρεές. Βέβαια κάποιοι νεώτεροι συγγραφείς πιστεύουν ότι αυτό το ποσό δεν ήταν για να εξετάζει δωρεάν όλους τους ασθενείς αλλά για να είναι σίγουροι ότι ο γιατρός μένει στην πόλη και δεν αρχίζει τις εκδρομές.
δ) Τους prive ιατρούς των πλουσίων
[...]
"Προκειμένου να καθορίσει την αμοιβή του, ο γιατρός πρέπει να λαβαίνει υπ' όψιν του την οικονομική κατάσταση του ασθενούς και να μη ζητάει ποσά υπέρογκα και με τρόπο απάνθρωπο."

Τυχοδιώκτες όπως το παράδειγμα του Δημοσίδη, υπήρχαν και εκείνη την εποχή, καθώς και ιδιώτες γιατροί, που καλώς υπήρχαν.  'Ομως όποιος δεν είχε χρήματα, δεν στερούνταν την περίθαλψη όχι μόνο δημοσία δαπάνη, αλλά και από την ευαισθησία πολλών ιδιωτών γιατρών της εποχής, οι οποίοι τον θεράπευαν δωρεάν, όπως άρτια και εμπεριστατωμένα μας αναφέρατε και εσείς.

Υπήρχαν όντως "παγκάρια" στα Ασκληπιεία, τα οποία ήταν αντίστοιχα με τα σημερινά νοσοκομεία, όπου ήταν δωρεάν η περίθαλψη και ο καθένας κατέθετε ότι είχε διάθεση.  'Ομως επειδή πάντα υπήρχαν και οι τζαμπατζήδες (οι οποίοι δεν είναι συνήθως άποροι), γι' αυτό και τα Ασκληπιεία, διέδιδαν φήμες, πως όποιος δεν κατέθετε τα "νενομησμένα", η ασθένεια θα επανέρχονταν.  Είναι αλήθεια βέβαια ότι κάποια Ασκληπιεία όπως του Ωρωπού, είχαν καταλήξει να βάλουν εισητήριο 6 οβολών, και επιπλέον 1 αργύριο για την "εγκοίμηση".
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δημήτρης Μακρέας στις 29 Ιανουαρίου 2012, 11:24:29
Νομίζω ότι δεν έχει νόημα. Προσωπικά δυσκολεύομαι να το παρακολουθήσω.
Ζητήθηκε μετ'  επιτάσεως κάτι από τη rose και έκανε μια προσπάθεια να το στηρίξει, με τον τρόπο τον οποίο αντιλαμβάνεται.
Εμένα με κάλυψε, όχι με το ορθό των αντιλήψεών της, αλλά με το πάθος και την πίστη σε αυτό που κάνει.
Η εκτίμηση μου είναι ότι απέχουμε πάρα μα πάρα πολύ από μια ενιαία θεραπευτική θεωρία, η οποία να εκμεταλλεύεται τον πλούτο των διάφορων θεραπευτικών τεχνικών.
Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί και ο κυριότερος είναι ότι γύρω από κάθε τεχνική συγκροτείται ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο πλέγμα συμφερόντων.
Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε θεραπευτική τεχνική αναπτύχθηκε σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό-οικονομικό-πολιτισμικό περιβάλλον , έξω από το οποίο χάνει μεγάλο μέρος της θεραπευτικής της ικανότητας.
Ξαναγράφω ότι υπάρχουν πάρα πολλά τα οποία δεν αντιλαμβανόμαστε.
Η ιστορία της επιστήμης και της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από συνεχείς ανατροπές της κυρίαρχης άποψης για την επιστήμη, οι φορείς της οποία κάθε φορά ισχυρίζονται ότι αποτελεί τη μία και μόνη αλήθεια. Η σύγχρονη αντίληψη για την ιατρική (και όχι μόνο) πιθανότατα κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί. Πιθανώς οι θεραπευτές του μέλλοντος να γελάνε με τις βεβαιότητες μας. Πάντως για να μην παρεξηγηθώ και εγώ με αυτές πορεύομαι...

Υ.Γ Άραγε ο Βίλχεμ Ράιχ ήταν τρελός ή μισότρελος. Και γιατί κυνηγήθηκε με ανηλεή τρόπο?
Είχε όντως αναπτύξει μια νέα θεωρία ή ήταν ένας ακόμα τσαρλατάνος?
Οι γνώσεις μου είναι ελλιπέστατες , πέρα από την "Ανάλυση του χαρακτήρα " και το "άκου ανθρωπάκο", που έχω διαβάσει. Δε είμαι υποστηρικτής της θεωρίας του για την οποία γνωρίζω όσα ένας μέσος άνθρωπος. Απλώς και εγώ είχα την αντίληψη ότι ήταν ένας μισότρελος επιστήμονας. Μέχρι που διάβασα το "άκου ανθρωπάκο", το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά κείμενα για την ανθρώπινη φύση. Η ανάγνωση κλόνισε την εικόνα του τρελού...
Ελπίζω να μην ανοίγω και νέο κύκλο αντιπαράθεσης...
Γράφω με επιφύλαξη.
Ίσως αργότερα διηγηθώ και μια φοβερή ιστορία από το ιατρείο!

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 29 Ιανουαρίου 2012, 11:55:16
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Παράθεση
Άρα μιλάμε για μελέτη όπου η κλασσική χημειοθεραπεία είχε γίνει, και συζητάμε πόσο ευχαριστημένοι ήταν από τα υπόλοιπα...... Καμιά που να μην είχαν κανει την θεραπεία με κλασσική ιατρική έχετε;

και όλος αυτός ο πανικός από Links χωρίς νόημα, χειρότερη κι από spambot είσαι...

Αποφασίστε τι θέλετε... Από τη μια μου ζητάτε να καταθέσω έρευνες, και από την άλλη με αποκαλείται spambot.

Υπάρχουν επιστημονικές έρευνες που αποδυκνείουν την αξία της ομοιοπαθητικής...

http://www.vithoulkas.com/en/research/clinical-trial-randi.html

http://tech.pathfinder.gr/xpaths/x-science/701666.html

Ο Γ. Βυθούλκας, ο J. Randi, η ομοιοπαθητική και η μεγάλη πρόκληση των 1,000,000 δολαρίων

[spoiler]Ένας μακρόχρονος αγώνας που αφορά στην εγκυρότητα της Ομοιοπαθητικής διεξάγεται μεταξύ ενός από τους διασημότερους ομοιοπαθητικούς και του πασίγνωστου κυνηγού ‘τσαρλατάνωνΆ. Και ενώ έχουν περάσει πέντε χρόνια προετοιμασίας, τον Δεκέμβριο του 2008 η περίφημη πρόκληση της ομοιοπαθητικής συναντά μπροστά της εμπόδια που καθυστερούν τον αγώνα. Στη μια πλευρά βρίσκεται ο έλληνας ομοιοπαθητικός Γεώργιος Βυθούλκας, που η Διεθνής του Ακαδημία για την Κλασική Ομοιοπαθητική εδράζει στην Αλόννησο.

Η σκεπτικιστική πλευρά εκπροσωπείται από τον γνωστό αμερικανό ταχυδακτυλουργό και σκεπτικιστή James Randi, ο οποίος διευθύνει το επονομαζόμενο 'James Randi Educational Foundation' (Μορφωτικό Ίδρυμα του James Randi) που έχει την έδρα του στο Fort Lauderdale της Φλόριντα. Τόσο ο Βυθούλκας όσο και ο Randi είναι εξίσου παθιασμένοι με τις διαμετρικά αντίθετες οπτικές τους, χωρίς να δίνεται περιθώριο να συνεργαστούν τα δύο αυτά 'διάσημα πνεύματα'. Ο James Randi, στη 'σταυροφορία' του για να ξεσκεπάσει κάθε τσαρλατάνο ή ψευδοεπιστήμονα προσφέρει το χρηματικό έπαθλο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων σε όποιον του αποδείξει πειραματικά πως ο σκεπτικισμός του απέναντι σε εναλλακτικές προσεγγίσεις στην ιατρική ή σε παραφυσικά φαινόμενα δεν ευσταθεί.

Εδώ και αρκετά χρόνια προσφέρει ο James Randi το ένα εκατομμύριο δολάρια σε οποιονδήποτε μπορεί να επιδείξει παραφυσικές ή υπερφυσικές δυνάμεις και φαινόμενα. Δικαιολογημένα θέτει πολύ αυστηρά κριτήρια και κανόνες για την πρόκληση αυτή και μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει καταφέρει να περάσει ούτε καν τα προκαταρκτικά στάδια της διαδικασίας. Διάφοροι ψυχικοί, αστρολόγοι, αποκρυφιστές και ραβδοσκόποι έχουν προσπαθήσει να αναμετρηθούν με τον σκεπτικισμό του εδώ και πολλά χρόνια, γεμίζοντας τη λίστα των αποτυχημένων αιτήσεων που διατηρεί στην ιστοσελίδα του.

Όπως όλα τα μέλη της αδελφότητας των δύσπιστων, ο Randi είναι εναντίον της εναλλακτικής ιατρικής. Θεωρεί την ομοιοπαθητική ως ψευδοεπιστήμη και την κατηγοριοποιεί ως υπερφυσικό φαινόμενο γιατί οι ομοιοπαθητικοί χρησιμοποιούν ως φάρμακα ουσίες που αραιώνονται πέρα από τη σταθερά του Avogadro (οι ουσίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των  ομοιοπαθητικών φαρμάκων υφίστανται τόσο μεγάλη αραίωση που σε κάποια φάρμακα στο τέλος της αραίωσης η ποσότητα της ουσίας που παραμένει είναι σχεδόν ανύπαρκτη, δεν περιέχεται δηλαδή ούτε ένα μόριο της αρχικής ουσίας μέσα στο διάλυμα). Έτσι, σύμφωνα με τη συμβατική επιστήμη, τα φαρμακευτικά αυτά διαλύματα δε θα έπρεπε να έχουν κάποιο βιολογικό αποτέλεσμα. Ο Randi έχει συμμετάσχει σε αρκετές προσπάθειες απαξίωσης της ομοιοπαθητικής και είναι ένας από τους πιο αυστηρούς επικριτές της.

Μια ομάδα ομοιοπαθητικών υπό την ηγεσία του γνωστού έλληνα ομοιοπαθητικού Γεώργιου Βυθούλκα ξεκίνησε το 2003 τη διαδικασία για την προσπάθεια κατάκτησης του επάθλου των 1.000.000 δολαρίων από τον Randi. Ο Βυθούλκας ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος προς την κλασική ομοιοπαθητική στις δεκαετίες του '70 και του '80. Για τον Βυθούλκα, τα προηγούμενα πειράματα που είχαν σχεδιαστεί για να υποστηρίξουν την εγκυρότητα της ομοιοπαθητικής έπασχαν από κακό σχεδιασμό, κάτι το οποίο του δημιουργούσε ενόχληση. Ένα από αυτά τα αποτυχημένα πειράματα σχετιζόταν και με τον James Randi και παρουσιάστηκε στην τηλεόραση του BBC το 2003. Αυτό αποτέλεσε και μια εκ των κυριότερων ωθήσεων που έκανε τον Βυθούλκα να αποφασίσει να αντιπαραβάλλει την 40ετή του εμπειρία στην πρόκληση του Randi ώστε να ξεκαθαρίσει η υπόθεση.

Η αντιπροσωπεία του Randi κανονίστηκε να αποτελείται από μια ομάδα σκεπτικιστών. Αυτή η ομάδα μαζί με την ομάδα των ομοιοπαθητικών του Γ. Βυθούλκα ξεκίνησαν το 2003 τις διαδικασίες προετοιμασίας για το πείραμα. Επινοήθηκε ένα πρωτόκολλο από μια διεθνή ομάδα επιστημόνων και το πείραμα θα γινόταν σε ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Το πείραμα συμπεριλάμβανε ομοιοπαθητικούς που θα εργαζόντουσαν υπό την εποπτεία του Βυθούλκα και ορισμένες εξατομικευμένες θεραπείες που προοριζόντουσαν για έναν αριθμό ασθενών και που θα γινόντουσαν με το πρότυπο της διπλής τυφλής μελέτης, κατά την οποία οι μισοί ασθενείς λαμβάνουν την δοκιμαζόμενη θεραπεία, ενώ οι υπόλοιποι λαμβάνουν θεραπεία placebo. (Σ' αυτό το πρότυπο διπλής τυφλής μελέτης, εξετάζεται κατά πόσον η δοκιμαζόμενη θεραπεία θα παρουσιάσει στατιστικά σημαντική διαφορά στη βελτίωση της υγείας των ασθενών εάν αντιπαραβληθεί με μια ομάδα ελέγχου στην οποία οι ασθενείς λαμβάνουν ένα φάρμακο που στην ουσία είναι κάποια ουδέτερη ουσία που δεν προκαλεί κάποιο βιολογικό ή θεραπευτικό αποτέλεσμα placebo).

Όλα έδειχνα πως έβαιναν καλώς όταν τον Αύγουστο του 2006 ο Βυθούλκας έλαβε ένα συμφωνητικό υπογεγραμμένο από τον Randi, στο οποίο δήλωνε πως ήταν ικανοποιημένος με το προτεινόμενο πρωτόκολλο. Ακόμα περισσότερο, δεν ζητούσε να γίνει κάποιος προκαταρκτικός έλεγχος, ένα στάδιο κατά το οποίο έχουν ήδη αποτύχει όλοι όσοι έχουν δεχθεί την πρόκληση του Randi. Ωστόσο, ο Randi στη συνέχεια καθυστέρησε την έναρξη του πειράματος επικαλούμενος λόγους υγείας και έλλειψη ικανοποιητικού κονδυλίου. Ο Βυθούλκας ζήτησε προφανώς από τον Randi να ορίσει κάποιον εκπρόσωπο εφόσον ο ίδιος θα απουσίαζε, κάτι που δεν έγινε δεκτό από τον Randi. Συμπλήρωσε, ότι χρειαζόταν έξι μήνες για να αναρρώσει από τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε.

Αυτή η περίοδος των έξι μηνών, σύμφωνα με τον Βυθούλκα, ήταν εξαιρετικής σημαντικότητας. Συνέπεσε με τον διορισμό του νέου Δημάρχου της Αθήνας που εγκατέστησε νέο πρόεδρο στην επιτροπή επιστημόνων και νέο πρόεδρο στο νοσοκομείο που επρόκειτο να διεξαχθεί το πείραμα. Ο Βυθούλκας ισχυρίζεται πως ο Randi γνώριζε για τις επικείμενες αλλαγές και πως καθυστέρησε επίτηδες τη διαδικασία του πειράματος ώστε να αποφύγει την πρόκληση. Μια πρόκληση που είχε τα προσόντα της αυστηρότερης και καλύτερα οργανωμένης προσπάθειας για να κατακτηθεί το έπαθλο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων, από όσες είχαν μέχρι στιγμής προταθεί στον Randi. Έτσι, η ομάδα των ομοιοπαθητικών πιστεύουν πως ο Randi έκανε πίσω γι' αυτόν ακριβώς το λόγο.

Μετά από 2 ακόμα χρόνια περαιτέρω διαπραγματεύσεων με τις νέες τοπικές αρχές, η ομάδα των ομοιοπαθητικών κατάφερε και πάλι να προχωρήσει τη διαδικασία στην Αθήνα και ξεκίνησε τις τελικές προετοιμασίες για το πείραμα. Τον Σεπτέμβριο του 2008, πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα μια διμερής συνάντηση μεταξύ δύο αντιπροσώπων του Randi, του Δρ. Menachem Oberbaum που θα ήταν ο επικεφαλής κριτής για το πείραμα και του κ. Βυθούλκα. Μετά και από αυτή τη συνάντηση η ομάδα των ομοιοπαθητικών θεώρησε πως όλα ήταν έτοιμα για να συνεχιστεί η διαδικασία αλλά βρέθηκαν μπροστά σε μια νέα έκπληξη. Τον Οκτώβριο του 2008, ένα μήνα μετά από την προαναφερθείσα συνάντηση, έλαβαν το ακόλουθο μήνυμα από τον Randi:

"Ξεχάστε όλη την προηγούμενη αλληλογραφία που ανταλλάξαμε για το ζήτημα. Αυτό που ισχύει είναι η παρούσα κατάσταση. Πρώτον, απαιτείται από τον Γεώργιο Βυθούλκα να συντάξει μία κανονική, σωστά συμπληρωμένη αίτηση και να την υποβάλλει όπως απαιτείται από τον καθένα να κάνει. Εφόσον ληφθεί, θα προχωρήσουμε όπως και με κάθε άλλη συνήθη αίτηση, με τις ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανόμενης της απαίτησης για το προκαταρκτικό στάδιο."

Αυτή η νέα τροπή των γεγονότων εκνεύρισε δικαιολογημένα τον Γιώργο Βυθούλκα, εφόσον είχαν ήδη περάσει 5 χρόνια εργασίας επάνω στο ζήτημα. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα, όταν ο Randi ισχυρίστηκε στην ιστοσελίδα του ότι η ομάδα των ομοιοπαθητικών αποσύρθηκε από το πείραμα. Αυτή η κατηγορία αμφισβητήθηκε έντονα από τον Γ. Βυθούλκα.

Φαίνεται όμως πως δεν έχουν χαθεί όλα, εκτός ίσως από το ένα εκατομμύριο δολάρια. Το πείραμα πιθανώς μπορεί ακόμα να προχωρήσει με τη συμμετοχή των σκεπτικιστών Alec Gindis και Hrasko Gabor που αρχικά αντιπροσώπευαν τον Randi. Προφανώς θέλουν να δουν ποια θα είναι η κατάληξη αυτής της μακρόχρονης διαδικασίας. Επίσης, ο Βυθούλκας εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για τη διεξαγωγή του πειράματος, καθώς πιστεύει σθεναρά ότι το σωστό είδος πειράματος μπορεί να αποδείξει στους επικριτές της ότι η ομοιοπαθητική θεραπεία έχει όντως βιολογικό αποτέλεσμα.

Μια πλήρη αναφορά της ιστορίας, μπορεί να διαβάσει κανείς (στα αγγλικά) στην ιστοσελίδα του Γιώργου Βυθούλκα.

James Randi

Ο James Randi είναι συνταξιούχος επαγγελματίας ταχυδακτυλουργός (αποκαλείται συχνά 'Ο Καταπληκτικός Randi'), συγγραφέας, ομιλητής και ερασιτέχνης αρχαιολόγος και αστρονόμος. Γεννήθηκε το 1928 στο Τορόντο του Καναδά, όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο. Είναι σκεπτικιστής και υποστηρικτής της επιστημονικής μεθοδολογίας, ενώ είναι ευρέως γνωστός ως αμφισβητίας των παραφυσικών ισχυρισμών και της ψευδοεπιστήμης. Ξεκίνησε την καριέρα του ως επαγγελματίας μάγος, αλλά όταν συνταξιοδοτήθηκε στα 60 του χρόνια ξεκίνησε να ερευνά το πεδίο των παραφυσικών φαινομένων, τον αποκρυφισμό και τους ισχυρισμούς για υπερφυσικές δυνάμεις.

Αν και συχνά τον αναφέρουν ως άνθρωπο που απομυθοποιεί, ο Randi αποποιείται τον χαρακτηρισμό, περιγράφοντας τον εαυτό του ως ερευνητή. Έχει γράψει για τα παραφυσικά φαινόμενα, για τον σκεπτικισμό και για την ιστορία της μαγικής τέχνης. Έχει ιδρύσει το James Randi Educational Foundation και προσφέρει το έπαθλο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων σε οποιονδήποτε μπορεί να επιδείξει αποδείξεις για παραφυσικά, υπερφυσικά και αποκρυφιστικά φαινόμενα ή δυνάμεις, κάτω από συνθήκες ελέγχου που θα έχουν οριστεί από κοινού κι από τις δύο πλευρές. Για την ώρα, κανείς δεν έχει καταφέρει να κερδίσει το έπαθλο και η πρόκληση του Randi θα διακοπεί τον Μάρτιο του 2010. Τα χρήματα που προοριζόντουσαν να διατεθούν για το σκοπό αυτό, θα χρησιμοποιηθούν για άλλα προγράμματα, η φύση των οποίων θα ανακοινωθεί όταν διακοπεί η πρόκληση, τον Μάρτιο του ερχόμενου έτους.

Γεώργιος Βυθούλκας

Ο Γιώργος Βυθούλκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1932 και ασχολείται με την ομοιοπαθητική για πάνω από 40 χρόνια. Σπούδασε την ομοιοπαθητική στη Νότια Αφρική και το 1966 έλαβε δίπλωμα ομοιοπαθητικής από το Ινδικό Ινστιτούτο Ομοιοπαθητικής. Μετά από την απόκτηση του διπλώματος επέστρεψε στην Ελλάδα όπου και άσκησε την Κλασική Ομοιοπαθητική, καθώς επίσης ξεκίνησε να την διδάσκει σε ιατρούς σε ένα κέντρο στην Αθήνα, που τελικά ονομάσθηκε Κέντρο Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Το 1972 ξεκίνησε ένα ελληνικό περιοδικό για την ομοιοπαθητική. Το 1976 οργάνωσε το πρώτο από μια σειρά ετήσιων διεθνών ομοιοπαθητικών σεμιναρίων. Το 1994 ίδρυσε την Διεθνή Ακαδημία Κλασικής Ομοιοπαθητικής στην Αλόννησο, που παρέχει μεταπτυχιακή εκπαίδευση στο πεδίο της ομοιοπαθητικής.

Ο Γ. Βυθούλκας έχει γράψει μια πλειάδα βιβλίων για το αντικείμενο της ομοιοπαθητικής, δύο εκ των οποίων ('Ομοιοπαθητική, η Ιατρική του Νέου Ανθρώπου' και 'η Επιστήμη της Ομοιοπαθητικής') έχουν μεταφρασθεί σε άλλες γλώσσες. Στις προθέσεις του είναι να συγγράψει ένα μεγάλο έργο, το Materia Medica Viva, που θα αποτελεί ένα βιβλίο αναφοράς στις ομοιοπαθητικές θεραπείες και θα φτάσει τους 16 τόμους όταν ολοκληρωθεί, ενώ ήδη έχει εκδοθεί ο πρώτος τόμος. Συγχρόνως, έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε ομοιοπαθητικά περιοδικά και έχει αναπτύξει ένα έμπειρο σύστημα για να το χρησιμοποιούν όσοι ασκούν την ομοιοπαθητική ώστε να επιλέγουν θεραπείες για τους ασθενείς τους.

Έχει τιμηθεί με ποικίλες διακρίσεις. Τον Δεκέμβριο του 1996 τιμήθηκε στο Σουηδικό Κοινοβούλιο με το βραβείο Right Livelihood Award (Εναλλακτικό βραβείο Νόμπελ), που σύμφωνα με την σχετική αναφορά στην ιστοσελίδα του, το σκεπτικό του βραβείου είναι ότι:

απονέμεται για την εξαίρετη προσφορά του στην αναμόρφωση της Ομοιοπαθητικής γνώσης, έτσι ώστε να πάρει την θέση της σαν επιστήμη, και για τις ακούραστες προσπάθειες του στο να εκπαιδεύσει γιατρούς με τα υψηλότερα στάνταρ, ώστε η ομοιοπαθητική να θεωρείται σήμερα μέσα στον επιστημονικό χώρο σαν μια αποτελεσματική θεραπευτική μέθοδος.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 29 Ιανουαρίου 2012, 11:56:10
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Νομίζω ότι δεν έχει νόημα. Προσωπικά δυσκολεύομαι να το παρακολουθήσω.
Ζητήθηκε μετ'  επιτάσεως κάτι από τη rose και έκανε μια προσπάθεια να το στηρίξει, με τον τρόπο τον οποίο αντιλαμβάνεται.
Εμένα με κάλυψε, όχι με το ορθό των αντιλήψεών της, αλλά με το πάθος και την πίστη σε αυτό που κάνει.
Η εκτίμηση μου είναι ότι απέχουμε πάρα μα πάρα πολύ από μια ενιαία θεραπευτική θεωρία, η οποία να εκμεταλλεύεται τον πλούτο των διάφορων θεραπευτικών τεχνικών.
Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί και ο κυριότερος είναι ότι γύρω από κάθε τεχνική συγκροτείται ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο πλέγμα συμφερόντων.
Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε θεραπευτική τεχνική αναπτύχθηκε σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό-οικονομικό-πολιτισμικό περιβάλλον , έξω από το οποίο χάνει μεγάλο μέρος της θεραπευτικής της ικανότητας.
Ξαναγράφω ότι υπάρχουν πάρα πολλά τα οποία δεν αντιλαμβανόμαστε.
Η ιστορία της επιστήμης και της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από συνεχείς ανατροπές της κυρίαρχης άποψης για την επιστήμη, οι φορείς της οποία κάθε φορά ισχυρίζονται ότι αποτελεί τη μία και μόνη αλήθεια. Η σύγχρονη αντίληψη για την ιατρική (και όχι μόνο) πιθανότατα κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί. Πιθανώς οι θεραπευτές του μέλλοντος να γελάνε με τις βεβαιότητες μας. Πάντως για να μην παρεξηγηθώ και εγώ με αυτές πορεύομαι...

Υ.Γ Άραγε ο Βίλχεμ Ράιχ ήταν τρελός ή μισότρελος. Και γιατί κυνηγήθηκε με ανηλεή τρόπο?
Είχε όντως αναπτύξει μια νέα θεωρία ή ήταν ένας ακόμα τσαρλατάνος?
Οι γνώσεις μου είναι ελλιπέστατες , πέρα από την "Ανάλυση του χαρακτήρα " και το "άκου ανθρωπάκο", που έχω διαβάσει. Δε είμαι υποστηρικτής της θεωρίας του για την οποία γνωρίζω όσα ένας μέσος άνθρωπος. Απλώς και εγώ είχα την αντίληψη ότι ήταν ένας μισότρελος επιστήμονας. Μέχρι που διάβασα το "άκου ανθρωπάκο", το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά κείμενα για την ανθρώπινη φύση. Η ανάγνωση κλόνισε την εικόνα του τρελού...
Ελπίζω να μην ανοίγω και νέο κύκλο αντιπαράθεσης...
Γράφω με επιφύλαξη.
Ίσως αργότερα διηγηθώ και μια φοβερή ιστορία από το ιατρείο!

Όποιος δεν κρατά την αμφισβήτηση για καθετί που θεωρείται αξίωμα σίγουρα δεν είναι ο άνθρωπος που μπορείς να εμπιστευτείς.... Και είμαι σίγουρος ότι πολλά θα αλλάξουν τις επόμενες δεκαετίες στην ιατρική όταν κάθομαι και διαβάζω κάποιες εργασίες σε μοριακό επίπεδο..... Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάνε στο άλλο άκρο. Βαδίζουμε με βάση τι έχει τις περισσότερες αποδείξεις.
Τώρα ο Βίλχεμ Ράιχ πιστεύω ότι απλά μεθυσμένος από κάτι που ανακάλυψε ξέφυγε.... Εγώ δεν τον θεωρώ απατεώνα αλλά σίγουρα έχασε τον δρόμο του σαν επιστήμονας.....
Ένα πράγμα θα σου πω:
Εάν ξέρεις πως λειτουργεί ένα νευρωνικό δίκτυο που η λειτουργία του στηρίζεται σε αρχές παρόμοιες με αυτές που έχουμε στον εγκέφαλο και ξέρεις τι γίνεται στην πράξη όταν φτιάχνεται ένα κύκλωμα υπολογιστών τότε οι θεωρίες του Βίλχεμ δεν είναι κάτι το παράδοξο εάν αφαιρέσεις τις μυθοπλασίες του και το δεις λίγο τεχνοκρατικά....  Ούτε τα διάφορα dejavu και η αυθυποβολή... είναι απλές μαθηματικές εξισώσεις.... Μάλιστα οι ίδιοι φυσικοί νόμοι και οι χημικές ιδιότητες είναι ίδιες.... Οι ανατομικές παραλλαγές επίσης... Τα αρχικά "φορτία" (ηλεκτρικά-χημικά-ενεργειακά όπως θες πες τα) είναι παρόν στην έναρξη κάθε είδους κυκλώματος...
Εκεί σκέφτεσαι ότι σε αυτό τον κόσμο, λίγες μετοχές σε μια "φαρμακευτική" ομοιοπαθητικών ή λοιπόν τσαρλατάνων, μπορεί να μην είναι ηθικό αλλά σίγουρα είναι καλοδεχούμενο.... Έτσι, είναι η φύση που λέει και η rose.
Η μόνη διαφορά είναι ότι κάποιοι το καταλαβαίνουν και προσπαθώντας, απογοητεύονται από τον κόσμο γύρω τους, κάποιοι άλλοι το καταλαβαίνουν και το εκμεταλλεύονται οικονομικά και ματαιόδοξα και κάποιοι συνεχίζουν στον κόσμο τους....

Εγώ προσπαθώ να θεραπεύεται ο ασθενής, να μην τον κοροϊδεύω και να πέφτει σε εκμεταλλευτές και τηρώ κάποιο δικό μου κώδικα ηθικής....

Με αυτό το spam, τώρα εγώ ως διαχειριστής μου λέτε τι θα κάνω; μάλλον θα βάλω τα κατεβατά σε scroll....

Rose ξέχασα...
Μια μελέτη έχεις βάλει όλη κι όλη και το μόνο που λέει είναι ότι εάν έχεις ακολουθήσει την κλασσική με τις χημειοθεραπείες και κάνεις και εναλλακτικές μαζί τότε νιώθεις πιο ευχαριστημένος.
Για τα υπόλοιπα με γαργαλάει το κουμπί που γράφει διαγραφή...  Πάσα γνώμη από τους υπολοίπους για το πως θα το διαχειριστούμε είναι καλοδεχούμενη...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Αποστολή από: EzeΤΡΟΛ στις 29 Ιανουαρίου 2012, 18:02:51
Η οικονομική ομοιοπαθητική (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_29/01/2012_1297468)

Tου Πασχου Mανδραβελη

Σε όλο τον κόσμο ξέρουν ότι για να γίνει βιώσιμο ένα χρέος δεν αρκεί το «κούρεμά» του. Πρέπει να σταματήσει και η τροφοδοσία του. Πρέπει το κράτος να ξοδεύει για τη λειτουργία του λιγότερα απ’ όσα εισπράττει. Να το πούμε αλλιώς. Αν το 2009 «κουρεύαμε» όλο το χρέος και συνεχίζαμε την ίδια πολιτική με 24 δισ. πρωτογενές έλλειμμα, ακόμη κι αν μάς χάριζαν μηδενικά επιτόκια, το 2019 θα είχαμε πάλι χρέος 100% του ΑΕΠ. Ακόμη κι αν η οικονομία δεν ήταν σε ύφεση 2% όπως ήταν το 2009.

Στο γεγονός ότι τα ελλείμματα τροφοδοτούν το χρέος συμφωνούν όλοι: αριστεροί και δεξιοί. Οι μόνοι που διαφωνούν είναι οι Ελληνες· αριστεροί και δεξιοί. Στη χώρα μας βρίσκουμε διάφορες έννοιες για να παραμερίζουμε τα προφανή. Ενα από αυτά είναι η «ανάπτυξη», η οποία ως γνωστόν στην Ελλάδα σημαίνει να παράγουν οι άλλοι τα προϊόντα κι εμείς να τα διακινούμε μεταξύ μας. Ας μην ξεχνάμε ότι την περίοδο 1995-2004, παρά τη μεγάλη ονομαστική ανάπτυξη της οικονομίας το χρέος διογκώθηκε από το 101% του ΑΕΠ το 1995, στο 114% του ΑΕΠ το 2004 (OECD Factbook 2009: Economic, Environmental and Social Statistics). Ειρωνική σημείωση: 8,5 δισ. από τα δανεικά που τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε να καλύψουμε φέτος, είναι ομόλογα του 2002, τότε που η ανάπτυξη έτρεχε με 3,8%. (Το μεγαλύτερο μέρος από τα δανεικά που σκάνε τους επόμενους μήνες, δηλαδή 14,5 δισ., είναι ομόλογα του 2009. Είναι αυτά για τα οποία ο κ. Χρυσοχοΐδης κλαίει που δεν πήραμε περισσότερα).

Σε όλο τον κόσμο, λοιπόν, συμφωνούν ότι για να εξυγιανθεί μια οικονομία πρέπει το κράτος να συμμαζέψει τις δαπάνες και τα έσοδα. Μόνο στην Ελλάδα διάφοροι διακηρύσσουν την οικονομική ομοιοπαθητική: η πληγή του ελλείμματος, που αιμορραγεί ακατάσχετα, θεραπεύεται ανοίγοντας μια μεγαλύτερη πληγή. Και αυτό το βαφτίζουν κεϊνσιανισμό. Μιλώντας τις προάλλες στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Φίλιππος Σαχινίδης είπε κάτι σωστό για τους όψιμους Κεϊνσιανούς: «Ο Κέινς... φρόντισε να έχει στο βιβλίο του μονές και ζυγές σελίδες. Υπάρχουν, λοιπόν, οι επιλεκτικοί αναγνώστες του Κέινς, οι οποίοι διαβάζουν μόνο τις ζυγές σελίδες. Συγκεκριμένα διάβασαν εκείνα τα κομμάτια που έλεγαν ότι σε συνθήκες ύφεσης προτείνεται η παρέμβαση του κράτους μέσω μιας δημοσιονομικής επεκτατικής πολιτικής, προκειμένου να καταφέρουμε να ανέβει η ζήτηση σε ικανοποιητικά επίπεδα και με αυτόν τον τρόπο να ξεπεραστεί η ύφεση. Εάν, όμως, κάποιος έμπαινε στον κόπο να διαβάσει και τις μονές σελίδες του έργου, θα έβλεπε ότι ο Κέινς συνέχιζε λέγοντας ότι μετά, όταν αποκαθίστανται οι ισορροπίες και η οικονομία επανέρχεται στην ανάπτυξη, τότε η χώρα έχει την υποχρέωση, καθ’ όλο το διάστημα που έχει θετικούς ρυθμούς, να φροντίζει όχι μόνο να μειώνει τα ελλείμματα, αλλά να δημιουργεί πλεονάσματα μέσα από τα οποία θα απορροφούσε όλο το χρέος που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια των ελλειμμάτων».

Η Ελλάδα αμέλησε. Ετσι πληρώνει αυτό δεν έκανε την περίοδο της υψηλής -έστω με πήλινα πόδια- ανάπτυξης, 1996-2007. Δεν μείωσε το χρέος ώστε τώρα να έχει το περιθώριο για επεκτατικές πολιτικές ή έστω να χρηματοδοτήσει ένα ευπρεπές κοινωνικό κράτος για όσους πλήττονται. Αυτό ήταν το «μοιραίο λάθος» της οικονομίας που διέπραξε και ο κ. Σημίτης. Δεν ήταν το Μνημόνιο ή η «ρήτρα ύφεσης», όπως είπε ο ίδιος στο Βερολίνο. Διότι και τα δύο δεν εξαρτώνται μόνο από μας. Εξαρτώνται κυρίως από εκείνους που δίνουν τα λεφτά.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 29 Ιανουαρίου 2012, 23:58:23
Από τη μέχρι τώρα πείρα μου συμπεραίνω ότι όταν η απροϋπόθετη αγάπη σφραγίζει τη σχέση γιατρού-ασθενούς και συνοδεύεται από ορθή  ιατρική πρακτική μπορεί να μεγιστοποιήσει τη βοήθεια προς τον άρρωστο. Όταν αρχίσουν να μπαίνουν πάσης φύσεως σκοπιμότητες το σποτέλεσμα καθίσταται αμφίβολο. Όταν δε υπάρχει δόλος, αργά ή γρήγορα λουζόμαστε τις συνέπειες.
Στο μέτρο που αυτό που αποκαλώ "απροϋπόθετη αγάπη" συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα ίασης, το αποδέχομαι - άλλωστε έχει και νευροφυσιολογική βάση.  
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 30 Ιανουαρίου 2012, 10:28:52
Καλημέρα σε όλους. Συγγνώμη που δεν απάντησα ακόμη, αλλά το Σαββατοκύριακο το αφιερώνω αποκλειστικά στην οικογένεια και "αποσυνδέομαι".

Στο θέμα μας τώρα. Αγαπητή Rose διάβασα όλα τα άρθρα που έχεις παραθέσει ως ερευνητικά. Έχω να επισημάνω τα εξής:

1) βλέπω ότι επιχειρηματολογείς βάσει της μεθόδου της "αφηγηματικής ανασκόπησης" και μάλιστα όχι της "συστηματικής" αλλά της "αυθαίρετης" και χωρίς να την συστηματικοποιείς, μέσω διάφορων μεθόδων όπως μετα-ανάλυση, παραγοντική ανάλυση, ανάλυση αντιστοιχιών, ανάλυση κανονικών συσχετίσεων κλπ. Αυτή η διαδικασία που ακολουθείς αδικεί την προσπάθειά σου, διότι, εάν αληθεύουν όσα ισχυρίζεσαι είναι κρίμα που δεν τα αποδεικνύεις με τον ορθό τρόπο. Αν δεν αληθεύουν, τότε χάνεις την ευκαιρία να δεις την πραγματικότητα. Οπότε και στις δύο περιπτώσεις χάνεις.

2) Η αποτελεσματικότητα ενός θεραπευτικού μέτρου αποτελεί ΠΟΣΟΤΙΚΟ χαρακτηριστικό και γι'αυτό έχει την ανάγκη αριθμητικής έκφρασης. Περιμένω περισσότερα δεδομένα και αριθμητικά αποτελέσματα, ειδάλλως ισχύει ότι έγραψα και στο (1).

3) Τα θεραπευτικά μέτρα διακρίνονται σε φαρμακευτικά, χειρουργικά και υποστηρικτικά. Στα υποστηρικτικά ανήκουν και τα διάφορα ιατροκοινωνικά μέτρα, όπως ερσασιοθεραπεία, μουσικοθεραπεία, ομιλιοθεραπεία κλπ. Τα υποστηρικτικά μέτρα έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό ότι ΔΕΝ αντιμετωπίζουν προβλήματα με σοβαρό ή άμεσο κίνδυνο ζωής και μπορούν να εφαρμοστούν, μετά τη διάγνωση, χωρίς άμεση ιατρική εποπτεία ή ευθύνη. Τα φαρμακευτικά μέτρα υποδιαιρούνται σε "συμπτωματικά"(δεν επηρεάζουν τη φυσική ιστορία της νόσου, αλλά εξαλείφουν ή αμβλύνουν ορισμένα δυσάρεστα συμπτώματα) και "ουσιαστικά"(επηρεάζουν ευνοϊκά τη φυσική ιστορία της νόσου). Βασική προϋπόθεση, όμως, εφαρμογής οποιουδήποτε από τα προαναφερθέντα θεραπευτικά μέτρα είναι η προηγηθείσα διάγνωση. Δεν διαφωνώ στην ύπαρξη διαφόρων υποστηρικτικών θεραπευτικών μεθόδων. Η ουσία όμως του προβλήματος είναι η ΔΙΑΓΝΩΣΗ. Πώς θα ακολουθηθεί ένα θεραπευτικό σχήμα χωρίς διάγνωση; Εάν ισχυρίζεσαι ότι ακολουθείτε ένα θεραπευτικό σχήμα εφόσον διαγνώσετε, τότε θέλω και απάντηση για τις διαγνωστικές "εναλλακτικές" μεθόδους, όπως ακριβώς ζητάω και για τις θεραπευτικές μεθόδους. Εάν, από την άλλη, προτείνετε κάποιο θεραπευτικό σχήμα χωρίς διάγνωση τότε η οποιαδήποτε απάντηση περιττεύει και μιλάμε για εγκληματική ενέργεια.

Εγώ δεν θα σταθώ σε νομικά πλαίσια και εκπαιδευτικά συστήματα. Πίστεψέ με, Rose, προσπαθώ να καταλάβω και να αναλύσω αυτά που ισχυρίζεσαι. Χρειάζομαι όμως αποδείξεις, ειδάλλως δεν μπορώ να ακολουθήσω το ρεύμα των κειμένων σου.

Απλά να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Για να υπάρξει συνεργασία κλασικής ιατρικής με οποιαδήποτε "μη κλασική" μέθοδο(διαγνωστική ή θεραπευτική) απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ. Και η μόνη αποδεικτική μέθοδος που μέχρι σήμερα έχει παγκόσμια, διαχρονική και ολιστική ισχύ είναι τα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. Δεν θεοποιώ τη μαθηματική σκέψη, απλά τη δέχομαι σαν ένα παγκόσμιο καταλύτη των γνώσεων και ιδιαίτερα των υποθέσεων που μπορούμε να κάνουμε ως νοήμονα όντα.

Ευχαριστώ και πάλι συγγνώμη για την καθυστέρηση να απαντήσω.              
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 30 Ιανουαρίου 2012, 12:47:21
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Για τα υπόλοιπα με γαργαλάει το κουμπί που γράφει διαγραφή...  Πάσα γνώμη από τους υπολοίπους για το πως θα το διαχειριστούμε είναι καλοδεχούμενη...

Δεν είμαι υπέρ της "διαγραφής", διότι με αυτό τον τρόπο θα χάναμε αυτόματα το όποιο "δίκιο" διεκδικούμε και υποστηρίζουμε σε αυτή τη συζήτηση. Χωρίς ύβρεις και ευτελισμούς καταφέραμε μέχρι τώρα να διατηρήσουμε, στο σύνολο του, ένα ολόκληρο forum στη ζωή για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και, από ότι δείχνουν τα στατιστικά του, με μεγάλη ανταπόκριση και ενημέρωση.

Προσωπικά θεωρώ την όποια "διαγραφή" ως ύβρη και δεν θα επιθυμούσα τη μετουσίωση του παρόντος forum από αυτό που είναι σε μία ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ. Γιατί, όπως έχω ξαναπεί, μέσα από τις διάφορες αντιπαραθέσεις, προσωπικά, έχω διαφοροποιήσει αρκετές φορές κάποιες θέσεις μου και απόψεις. Και αυτό θα ήθελα να το συνεχίσουμε και να αφήνουμε όλες τις απόψεις να αιωρούνται και να κρίνονται.

Πιστεύω, κύριε Κουναλάκη, ότι απλά σκεφτήκατε τη διαγραφή λόγω του ότι βρεθήκατε "εκτός ορίων". Είναι όμως κάτι που συμβαίνει, πιστεύω, συχνά σε όλους μας και δεν πρέπει να παρασυρθούμε από μία εσωτερική παρόρμηση. Με έχετε, στο παρελθόν, "συγκρατήσει" από διάφορες παρορμήσεις και σας ευχαριστώ όλους και ιδιαίτερα εσάς. Αυτό δε σημαίνει ότι συμφωνώ πάντα με τις απόψεις σας αλλά σας χρειάζομαι ως συνομιλητή για να μπορώ να εξελίσσω τις απόψεις μου και τα πιστεύω μου. Ας το πράξουμε, λοιπόν, και τώρα σαν μία ομάδα που είμαστε και να διατηρήσουμε την δυναμική του παρόντος forum, προς όφελος όλων μας και όσων ακόμη δεν συμφωνούν με εμάς.

Ευχαριστώ.  
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 30 Ιανουαρίου 2012, 13:36:31
ΦΕΚ 2456/τ. Β'/3-11-2011, Άρθρο 9: "Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα και τα καλλυντικά δεν αποζημιώνονται"

Γιατί ο Ενιαίος Κανονισμός Παροχής Υγείας το λέει;
Αφού το κεντρικό δόγμα είναι να γλυτώσουμε χρήματα.
Θα μπορούσε π.χ. να λέει "δεν αποζημιώνονται ταυτόχρονα "κλασσικά" και ομοιοπαθητικά φάρμακα".
Αλλά όχι να τα βάζει και στην ίδια πρόταση με τα καλλυντικά!
Α, ρε Λοβ...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Zachariadis στις 30 Ιανουαρίου 2012, 16:25:41
Εμένα μ άρεσε και γέλασα πού ! ;D
Αυτοί που προσβάλονται ή το θεωρούν χυδαίο ....καθρεφτάκι.
Το πολύ πολύ να με διαγράψεται απο το forum μετά απο αυτό :
 :laugh: :laugh:
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 30 Ιανουαρίου 2012, 17:40:44
Όχι, όχι. Παράκληση να μη σε διαγράψουμε από το forum.
Έτσι κι αλλιώς το επιχείρημα που παράθεσες γίνεται πιο εύκολα αντιληπτό από τα citations των άρθρων του PubMed!!!
 8)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 31 Ιανουαρίου 2012, 18:27:21
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πίστεψέ με, Rose, προσπαθώ να καταλάβω και να αναλύσω αυτά που ισχυρίζεσαι. Χρειάζομαι όμως αποδείξεις, ειδάλλως δεν μπορώ να ακολουθήσω το ρεύμα των κειμένων σου.

Αγαπητέ Medicus,

ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σου, στην επιστημονική ανταλλαγή απόψεων.  Υποσχόμαστε να απαντήσουμε σε ότι ερωτήσεις ή απορίες, τεθούν στο φόρουμ, όμως λόγω έλλειψης χρόνου, μια και ασχολούμαστε με πολυποίκιλες δραστηριότητες ταυτόχρονα, θα καταθέτουμε τις θέσεις μας, ή απαντήσεις μας, μόλις μπορούμε. Θα επανέλθω σύντομα...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 1 Φεβρουαρίου 2012, 09:37:44
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πίστεψέ με, Rose, προσπαθώ να καταλάβω και να αναλύσω αυτά που ισχυρίζεσαι. Χρειάζομαι όμως αποδείξεις, ειδάλλως δεν μπορώ να ακολουθήσω το ρεύμα των κειμένων σου.

Αγαπητέ Medicus,

ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σου, στην επιστημονική ανταλλαγή απόψεων.  Υποσχόμαστε να απαντήσουμε σε ότι ερωτήσεις ή απορίες, τεθούν στο φόρουμ, όμως λόγω έλλειψης χρόνου, μια και ασχολούμαστε με πολυποίκιλες δραστηριότητες ταυτόχρονα, θα καταθέτουμε τις θέσεις μας, ή απαντήσεις μας, μόλις μπορούμε. Θα επανέλθω σύντομα...

Μέχρι τότε θα κάνω ένα συμμάζεμα εγώ... Μην ανησυχείς δεν σβήνω τίποτα.....
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Loumakis στις 1 Φεβρουαρίου 2012, 21:28:19
      Κατά περίεργη σύμπτωση όποτε "παίρνει φωτιά" μια συζήτηση στο φόρουμ, στην οποία θελω να εχω ενεργότερη συμμετοχή, τότε είμαι φορτωμενος με ένα σωρό προσωπικες και οικογενειακες υποχρεώσεις και δεν μπορω να παρω μέρος. Ως γενικός και ομοιοπαθητικος γιατρος, λοιπόν, ο ίδιος, θα ήθελα να εχω λόγο, εστω και καθυστερημένα, στην παραπάνω συζήτηση.
 
       @rose: Την Ομοιοπαθητική κατατάσσουν στις απόκρυφες επιστήμες κάποιοι λίγοι και στενόμυαλοι εκπρόσωποι του Χριστιανισμού. Οι περισσότεροι τη βλέπουν είτε θετικά, είτε ουδέτερα από θρησκευτική άποψη. Μπορείς να διαβάσεις σχετικά στο κείμενο της πρωτης, δικης μου ανάρτησης αυτού του νήματος συζήτησης (thread) και στους συνδεσμους που παραθέτω στο τελος. (Αν θελεις να απαντησεις πανω στην "πνευματική  διάσταση" της Ομοιοπαθητικής, κάν' το σε αυτό το thread (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3104.15.html)).
   Οσον αφορα το καθαρά επιστημονικό σκέλος της συζήτησης και τον τρόπο δράσης της Ομοιοπαθητικής, δεν γνωρίζουμε επακριβως ακόμα, αν και η επιστήμη πλέον δεν στεκεται περιφρονητικά, αλλά με θετικό ενδιαφέρον απεναντι στην Ομοιοπαθητική. Διάβασε εδώ  (http://www.huffingtonpost.com/dana-ullman/luc-montagnier-homeopathy-taken-seriously_b_814619.html)για σχετική έρευνα του νομπελίστα Luc Montagnier.
   Οσον αφορά την προσωπική μου άποψη, επειδή υποψιάζομαι ότι πολλοί από τους προλαλήσαντες δεν μπηκαν στον κόπο να ανατρεξουν στο σχετικό link (http://misha.pblogs.gr/2010/01/epistoles-peri-omoiopathhtikhs-sthn-peira-kh-ekklhsia-d.html) στο τελος του πρωτου post, θα την καταθεσω αντιγραφοντας αυτούσιο παλαιό άρθρο μου (στο περιοδικό "Πειραϊκή Εκκλησία") από την εποχή που μαινόταν ο πόλεμος για την επιστημονικότητα ή μή της Ομοιοπαθητικης και την υποτιθέμενη ανάμειξη αποκρυφιστικών δυνάμεων στη δράση της.
   
   
    Μέ αφορμή τό άρθρο του κ. Αθανασίου Αβραμίδη γιά τήν Ομοιοπαθητική (τεύχος Ιανουαρίου 1996), θά ήθελα νά εκφράσω τήν προσωπική μου άποψη πάνω στό θέμα, προερχόμενη άπό τήν αντίθετη πλευρά, ώς αντίλογο στίς θέσεις του κ. καθηγητού.
    Κατ' αρχάς τό θέμα της Ομοιοπαθητικής αναλύεται σέ δύο έπί μέρους ερωτήματα. Τό πρώτο είναι ΑΝ δρα ή Ομοιοπαθητική καί τό δεύτερο, σέ περίπτωση καταφατικής απάντησης στό πρώτο ερώτημα, ΠΩΣ δρά.
    Η απάντηση μου στό πρώτο ερώτημα είναι θετική και αυτή ή απάντηση δέν είναι προϊόν τυφλής, χωρίς έρευνα, πίστης, άλλά εμπειρίας. Προέρχεται άπό τήν εμπειρία τής θεραπείας δεκάδων ασθενών πού συχνά ανταποκρίνονται στήν ομοιοπαθητική αγωγή όχι απλώς καλά, άλλά θεαματικά. Προέρχεται επίσης άπό προσωπικό αύτοπειραματισμό, όπου είχα τήν ευκαιρία νά διαπιστώσω «ίδίαις αίσθήσεσι» τή δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Όποιος αμφιβάλλει άς πράξει τό ίδιο, άν καί δέν θά συνιστούσα νά γίνει ό αύτοπειραματισμός χωρίς τήν καθοδήγηση καί τήν επίβλεψη ομοιοπαθητικού ιατρού.
    Τήν άποψη ότι τά ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι όντως δραστικά ενισχύει έμμεσα καί ή εργαστηριακή έρευνα, όπως τό πείραμα του καθηγητή κ. Π. Μπούρκα καί του λέκτορα κ. Κ. Καραγιαννόπουλου τής έδρας Ηλεκτρολογίας - Μηχανικής του Ε.Μ.Π., πού ανακοινώθηκε στό τελευταίο Πανελλήνιο Συνέδριο Ομοιοπαθητικής καί πού έδειξε ότι ή ηλεκτρική αγωγιμότητα ενός ομοιοπαθητικά παρασκευασμένου διαλύματος μιας ουσίας (δηλαδή μέ τή διαδικασία τών πολλαπλών συνεχών δυναμοποιημένων αραιώσεων) είναι διαφορετική άπό τή θεωρητικά αναμενόμενη. Θά έπρεπε, μέ άλλα λόγια, ή ηλεκτρική αγωγιμότητα του ομοιοπαθητικού διαλύματος (τεράστιας, ώς γνωστόν, αραίωσης) νά είναι ίδια  αυτήν του άπεσταγμένου ύδατος, πράγμα πού δέν συνέβη.
    Πώς όμως δρα ή Ομοιοπαθητική; Μήπως μέ  placebo, δηλαδή αυθυποβολής; Μήπως ή πίστη του θεραπευόμενου στήν υποτιθέμενη δραστικότητα του ομοιοπαθητικού «φαρμάκου» είναι τελικά αυτή πού τόν θεραπεύει καί όχι αυτή καθ' εαυτήν ή ουσία; Ό ισχυρισμός αυτός εύκολα καταρρίπτεται, άν ληφθεί ύπ' όψη ότι ή Ομοιοπαθητική δρά στά ζώα, στά μικρά παιδιά, στά βρέφη, ακόμη καί σέ άρρωστους πού είναι σέ κώμα, περιπτώσεις επομένως όπου έχουμε ανύπαρκτη έως ελάχιστη συναίσθηση τής εφαρμοζόμενης θεραπείας.
    Eπίσης θά ανέμενε κανείς καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα κατά τό αρχικό, κυρίως, διάστημα τής θεραπείας ενός ασθενούς πού εγκαταλείπει τήν κλασική ιατρική καί καταφεύγει στήν Ομοιοπαθητική, λόγω τής αναπτέρωσης τών προσδοκιών καί τών ελπίδων του άπό τή νέα θεραπευτική άγωγή, συχνά όμως συμβαίνει τό αντίθετο. Τέλος, οί επιστημονικοί τίτλοι του θεράποντος ίατρού  παίζουν σημαντικότατο ρόλο στήν ενεργοποίηση τών μηχανισμών αυθυποβολής του άρρωστου. Πώς όμως μπορεί νά εξηγηθεί τό γεγονός ότι ομοιοπαθητικοί ιατροί, άσημοι άπό άποψη επιστημονικών τίτλων καί άγνωστοι στό πλατύ κοινό, καταφέρνουν νά θεραπεύσουν χρόνιες δυσίατες περιπτώσεις ασθενειών, στίς όποιες διάσημοι καί επώνυμοι συνάδελφοι τής κλασσικής ιατρικής έχουν αποτύχει;
    Μήπως όμως μεταφυσικές δυνάμεις κρύβονται πίσω άπό τήν αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής; Ό γράφων άσκεί τήν Ομοιοπαθητική καί μπορεί νά βεβαιώσει κατηγορηματικά γιά τό αντίθετο. Όσοι δυσπιστούν, δέν έχουν παρά νά υποβληθούν σέ ομοιοπαθητική αγωγή καί ταυτόχρονα σέ εξορκισμούς ή άλλες ευχές τής Εκκλησίας μας γιά εκδίωξη τών πονηρών πνευμάτων! Θά διαπιστώσουν ότι ή αποτελεσματικότητα τής αγωγής δέν καταργείται.

    Έν τέλει, πώς δρά ή Ομοιοπαθητική; Είναι αλήθεια πώς δέν γνωρίζουμε. Καί όχι μόνο δέν γνωρίζουμε, άλλά αποτελεί καί μεγάλο επιστημονικό παράδοξο, μέ βάση τίς τρέχουσες γνώσεις τής Φυσικής, ή δράση ενός διαλύματος μέσα στό όποίο δέν υπάρχει ούτε ίχνος της ούσίας-διαλύτη. Έχουν διατυπωθεί πολλές υποθέσεις γιά τήν εξήγηση του φαινομένου, όμως, έδώ θά συμφωνήσω μέ τόν καθηγητή, είναι ανεπαρκείς στό σύνολο ή σέ μέρος τους. Η ανυπαρξία ικανοποιητικής θεωρητικής εξήγησης είναι ή αίτια πού μερικοί καταφεύγουν σέ πνευματιστικές ερμηνείες γιά νά καλύψουν τό θεωρητικό κενό. Ασφαλώς θά εκλείψουν, όταν, αργά ή γρήγορα, εξηγηθεί τό ομοιοπαθητικό φαινόμενο, όπως, αντίστοιχα, κατέρρευσαν πλέον οί μυστικιστικές εξηγήσεις γιά μιά άλλη «εναλλακτική» θεραπευτική μέθοδο, τόν βελονισμό, άφ' ότου ερμηνεύθηκε επιστημονικά.
    Έφ' όσον όμως δέν είναι γνωστός ό τρόπος δράσης της Ομοιοπαθητικής, μπορεί νά θεωρηθεί επιστήμη; Έδώ πρέπει νά υπενθυμίσουμε ότι οί θετικές επιστήμες (καί ή επιστημονική έρευνα), διαιρούνται σέ βασικές καί εφαρμοσμένες. Ή κλινική ιατρική είναι εφαρμοσμένη επιστήμη, πράγμα πού σημαίνει ότι ενδιαφέρεται νά ανακαλύπτει καί νά τεκμηριώνει τή θεραπευτική δράση oυσιών, που  στή συνέχεια χρησιμοποιεί ώς φάρμακα γιά τή θεραπεία τών διαφόρων ασθενειών (εφαρμοσμένη έρευνα). Ή γνώση του τρόπου δράσης, του μηχανισμού δράσης τών φαρμάκων, αποτελεί αντικείμενο καί στόχο τής βασικής έρευνας. Όμως αυτή ή γνώση, μολονότι είναι επιθυμητή, δέν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση γιά τή θεραπευτική χρήση μιας ουσίας στήν κλινική πράξη. Στήν ιστορία της ιατρικής υπάρχουν πολλά παραδείγματα φαρμακευτικών ουσιών πού χρησιμοποιούνται ή χρησιμοποιήθηκαν γιά αρκετό διάστημα χωρίς νά είναι γνωστός ό τρόπος δράσης τους. Θά αναφέρω τό πιό χαρακτηριστικό: τήν ασπιρίνη, πού, ένώ είχε χρησιμοποιηθεί άπό τίς αρχές του αιώνα μας ώς παυσίπονο καί αντιπυρετικό, μόλις τή δεκαετία του 70 εξηγήθηκε ή δράση της μέ βάση τήν αναστολή σύνθεσης μιάς κατηγορίας ουσιών, τών προσταγλανδινών.
    Ή Ομοιοπαθητική είναι, ώς κλινική ιατρική, εφαρμοσμένη επιστήμη. Αν κάποιοι αμφιβάλλουν γιά τή δράση της, άντί νά αναλίσκονται, στό όνομα τής γνήσιας καί «καθαρής» επιστήμης, σέ περισπούδαστες αναλύσεις γύρω άπό τόν λόγο γιά τόν όποίο ή Ομοιοπαθητική είναι αγυρτεία καί κομπογιαννιτισμός, άς καταφύγουν στή μόνη ασφαλή καί βεβαία μέθοδο αποκάλυψης τής επιστημονικής αλήθειας, τή «λυδία λίθο» πού χρησιμοποιεί ή σύγχρονη επιστήμη γιά νά διακρίνει τό ψευδές άπό τό αληθές: τήν πειραματική έρευνα. Ή ιατρική ομοιοπαθητική κοινότητα, ήδη άπό χρόνου ικανού, προσκαλεί καί προκαλεί τούς ιατρούς-ερευνητές τής κλασικής ιατρικής νά θέσουν τήν Ομοιοπαθητική κάτω από τό μικροσκόπιο τής έρευνας. Ιδού ή Ρόδος, ιδού καί τό πήδημα...

    Συμπερασματικά καί επιγραμματικά: Ή Ομοιοπαθητική είναι επιστήμη, εφαρμοσμένη επιστήμη. Ούτε πονηρές, ούτε αγαθές υπερφυσικές πνευματικές δυνάμεις ευθύνονται γιά τή δράση της. Ή δράση της εδράζεται σέ άγνωστους ακόμα φυσικούς νόμους, πού θά αποκαλυφθούν στό μέλλον άπό τήν επιστημονική έρευνα.
    Καί μία τελευταία παρατήρηση: υπάρχει μία αξιοσημείωτη ομοιότητα ανάμεσα στή θεραπευτική άρχή τής Ομοιοπαθητικής («τά όμοια θεραπεύονται μέ τά όμοια») καί στόν τρόπο, στή μέθοδο, πού ό Θεός επέλεξε γιά τή σωτηρία του ανθρώπινου γένους, νά νικήσει δηλαδή τόν θάνατο μέ τόν θάνατο, νά διαλύσει τή φθορά μέ τή φθορά κ.λπ. (ομοιότητα πού, ενώ καί ο κ. Αβραμίδης επισημαίνει, έν τούτοις τήν αντιπαρέρχεται αρνητικά καί αδιάφορα). Παραβιάζοντας τά όρια τής δικαιοδοσίας μου ώς έπιστήμονα-ίατρού γιά νά μπώ στόν χώρο τής Θεολογίας καί έχοντας συναίσθηση ότι αυτό αποτελεί επικίνδυνο τόλμημα, τολμώ τή σκέψη ότι ό Θεός θέσπισε τόν «ομοιοπαθητικό» νόμο στή σωματική, υλική διάσταση του άνθρωπου ώς συμβολισμό καί απεικόνιση τής βαθύτερης πνευματικής πραγματικότητας, τήν όποια εγκαινίασε μέ τόν θάνατο καί τήν Ανάσταση Του μέ σκοπό τή σωτηρία μας.


     Αυτά έγραψα τότε. Να προσθέσω άλλο ένα επιχείρημα για τη δραστικότητα της Ομοιοπαθητικής. Στην αρχη της Ομοιοπαθητικής θεραπείας συχνα δεν εχουμε βελτίωση, αλλά επιδείνωση των συμπτωμάτων του ασθενούς (ιδίως σε δερματικά νοσήματα και κεφαλαλγίες). Με δεδομένο ότι οι περισσότεροι ασθενείς δεν το γνωρίζουν αυτό εκ των προτέρων (διότι αν το γνώριζαν θα μπορούσε να αποδοθεί σε nocebo effect), αποδεικνύεται ότι όντως τα Ομοιοπαθητικά σκευάσματα είναι θεραπευτικως δραστικά.
     Η Ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική και στα οξέα περιστατικά, όχι μόνο στα χρόνια (το γραφω επειδη κάποιος, δεν θυμαμαι ποιος, εγραψε το αντίθετο).
     Και τέλος, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και άσκοπων αντιπαραθέσεων, να επαναλάβω τη θέση μου ότι βλέπω την Ομοιοπαθητική ως συμπληρωματική προς την Κλασική Ιατρική (ή και αντίθετα  ;D) και όχι ως εναλλακτική μέθοδο που καταργεί την κλασική ιατρική.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 2 Φεβρουαρίου 2012, 00:51:21
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
    Η απάντηση μου στό πρώτο ερώτημα είναι θετική και αυτή ή απάντηση δέν είναι προϊόν τυφλής, χωρίς έρευνα, πίστης, άλλά εμπειρίας. Προέρχεται άπό τήν εμπειρία τής θεραπείας δεκάδων ασθενών πού συχνά ανταποκρίνονται στήν ομοιοπαθητική αγωγή όχι απλώς καλά, άλλά θεαματικά. Προέρχεται επίσης άπό προσωπικό αύτοπειραματισμό, όπου είχα τήν ευκαιρία νά διαπιστώσω «ίδίαις αίσθήσεσι» τή δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Όποιος αμφιβάλλει άς πράξει τό ίδιο, άν καί δέν θά συνιστούσα νά γίνει ό αύτοπειραματισμός χωρίς τήν καθοδήγηση καί τήν επίβλεψη ομοιοπαθητικού ιατρού.
Evidence-based medicine grade E, αν υποτεθεί ότι υπάρχουν πολλοί επαείοντες που μοιράζονται παρόμοιες εμπειρίες.
Μια που δεν απορρίπτετε την "κλασσική" ιατρική, νομίζω ότι αν υπάρχει κάτι καλύτερο από το Ε ως εναλλακτική λύση, καλό είναι να το προτιμούμε.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 2 Φεβρουαρίου 2012, 12:48:50
Πάνο, εγώ δεν αμφέβαλλα ποτέ για το ότι η ομοιοπαθητική έχει αποτελέσματα σε αρκετούς ανθρώπους.
Αμφέβαλλα σε δύο πράγματα:
α) Ότι δεν έχει καθολικό αποτέλεσμα σε όλους τους ασθενείς με το ίδιο συγκεκριμένο-προσδιορισμένο νόσημα
β) Ότι φαίνεται να έχει αποτέλεσμα σε νοσήματα που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το stress του ασθενή.

Αυτά τα δύο παραπέμπουν σε ένα πράγμα: Στη δύναμη του placebo. Και πριν πιάσουμε τις μελέτες κλινικής αποτελεσματικότητας ας δούμε κάτι άλλο.

Η διαφορά στις ηλεκτροχημικές ιδιότητες μεταξύ υγρών σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση καθώς εκεί αρχίζει να παίζει η κβαντική φυσική, και ένα πολύ αραιωμένο διάλυμα δεν έχει ποτέ την ίδια αγωγιμότητα με το απεσταγμένο νερό. Μπορείς να φανταστείς ακόμη και ένα μόριο σαν καταλύτη που επιφέρει αγωγιμότητα.
Και πριν μου πεις ότι το ίδιο γίνεται και στην ομοιοπαθητική, σου λέω ότι σε ένα κλειστό σύστημα μια διαλυμένη χημική ουσία σε ένα διαλύτη είναι εύκολο να μελετήσεις, αλλά σε ένα χαμό από χημικές ουσίες στο ανθρώπινο σώμα το συζητάμε τι γίνεται μέσα.... Για μένα πιο λογικό θα ήταν να πούμε ότι αρκούν 5 μόρια από μια συγκεκριμένη πρωτεϊνη για έχεις καταστολή σε ένα νόσημα παρά το Χ μαντζούνι. Η εφαρμογή της κβαντικής φυσικής θα φέρει πολλές αλλαγές στην ζωή μας αλλά ακόμη και τέτοιο υπόβαθρο να σκεφτούμε για την ομοιοπαθητική, οι ομοιοπαθητικοί μοιάζουν με τους μάγους και όχι με τους επιστήμονες στην χρήση της όποιας φυσικής δύναμης. Διαφωνείς;

Και το δεύτερο ερώτημα που εγώ έχω είναι το κόστος, το οποίο επίσης σχετίζεται με την αυθυποβολή και σε παρακαλώ Πάνο απάντησε μου το, το έχω μεγάλη απορία:
Γιατί τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα κοστίζουν πανάκριβα όταν έχουν προκύψει από από ατελείωτες αραιώσεις και έχεις τεράστιες ποσότητες τελικά από το χρησιμοποιούμενο τελικό διάλυμα; Τι κοστίζει τόσο ακριβά στην παρασκευή τους; Είναι τόσο εκμεταλλευτές οι κατασκευαστές τους ή είναι αυθυποβολή η θεραπεία και μέρος της αυθυποβολής είναι και το κόστος της θεραπείας; Έχεις δοκιμάσει ποτέ να δεις την διαφορετική θεραπευτική δράση στην ασθένεια που έχει μια Tb Depon 1000mg από μια Im apotel 1g; Ή την αντίδραση του ασθενή όταν του πεις ότι είναι το ίδιο;

Για μένα το αποτέλεσμα μετράει και ότι θεραπεύει τον ασθενή καλό είναι. Αλλά προκύπτουν ερωτήματα....
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 3 Φεβρουαρίου 2012, 00:54:35
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
1) βλέπω ότι επιχειρηματολογείς βάσει της μεθόδου της "αφηγηματικής ανασκόπησης" και μάλιστα όχι της "συστηματικής" αλλά της "αυθαίρετης" και χωρίς να την συστηματικοποιείς, μέσω διάφορων μεθόδων όπως μετα-ανάλυση, παραγοντική ανάλυση, ανάλυση αντιστοιχιών, ανάλυση κανονικών συσχετίσεων κλπ. Αυτή η διαδικασία που ακολουθείς αδικεί την προσπάθειά σου, διότι, εάν αληθεύουν όσα ισχυρίζεσαι είναι κρίμα που δεν τα αποδεικνύεις με τον ορθό τρόπο. Αν δεν αληθεύουν, τότε χάνεις την ευκαιρία να δεις την πραγματικότητα. Οπότε και στις δύο περιπτώσεις χάνεις.

Αγαπητέ Medicus,

η συμμετοχή μας, σε αυτό το διάλογο, δεν έχει ως στόχο να πείσουμε, και να κερδίσουμε οπαδούς, αλλά να παραθέσουμε κάποια στοιχεία, τα οποία θα αποτελέσουν ερεθίσματα, για τον κάθε καλοπροαίρετο αναζητητή της αντικειμενικότητας.

Στην επιστημονική έρευνα, γνωρίζεις ως επιστήμονας, πως υπάρχει και quantitative και qualitative research, όμως ακόμα και οι πλέον επιστημονικές έρευνες, δυστυχώς δημιουργούν πολλές υπόνοιες, για τις σκοπιμότητες που εξυπηρετούν και κατ' επέκταση, για την επιστημονική τους αντικειμενικότητα και αξία.  

"Χρειάζεται να κάνετε την έρευνα σας ελκυστική, έτσι ώστε να ελκύσετε την ανάλογη χρηματοδότηση", ήταν η οδηγία της υπεύθυνης καθηγήτριας, προς την ερευνητική ομάδα.

Από την άλλη μεριά, ακόμα και αν μία έρευνα έχει διενεργηθεί με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια, δεν σημαίνει απαραίτητα, πως καταλήγει σε αντικειμενικά συμπεράσματα.

Για παράδειγμα...

Στο εργαστήριο, γιατρός ερευνητής, πειραματίζεται με μία εκπαιδευμένη αράχνη. Της κόβει το ένα πόδι, και της ζητάει να περπατήσει, και αυτή περπατάει. Συνεχίζει και της κόβει και άλλο πόδι, και η αράχνη ανταποκρίνεται στην εντολή να περπατήσει. Ακόμα και όταν έχει μείνει με ένα πόδι μόνο, υπακούει στην εντολή, σπρώχνει το σώμα, και έτσι πάλι κινείται. 'Οταν ο γιατρός ερευνητής, της κόβει και το τελευταίο πόδι, η αράχνη δεν υπακούει στην εντολή του γιατρού μένοντας ακίνητη.

Το Επιστημονικό Συμπέρασμα πειράματος, που εξήγαγε ο συγκεκριμένος γιατρός ερευνητής, ήταν:

'Οταν σε μία αράχνη κόβουμε και τα 6 πόδια, η αράχνη κουφαίνεται.


Δυστυχώς έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών αντίστοιχων με το παραπάνω παράδειγμά μας, υποτιθέμενων επιστημονικών ερευνών, που έχουν φτάσει σε συμπεράσματα, το λιγότερο απαράδεκτα.

Το χλευαστικό βιντεάκι που αναρτήθηκε το οποίο δεν νομίζω πως είναι αντάξιο για το χώρο αυτό, εν' ολίγης υποστήριζε πως δεν μπορούμε να υποτιμούμε ή να αμφισβητούμε την αξία των χημικών - συνθετικών φαρμάκων, τα οποία στηρίζονται σε μια τεκμηριωμένη και πολύχρονη διαδικασία, για πολλά από τα οποία όμως, όπως μας τόνισε και ο κ. Μακρέας, ο χρόνος κυκλοφορίας τους στην αγορά, ήταν πολύ μικρότερος από τους υποτιθέμενους χρόνους ερευνών.  'Αλλωστε η ολιγόχρονη κυκλοφορίας τους, μας έδειξε την επικινδυνότητα και την αναποτελεσματικότητα τους, γεγονός που υποδηλώνει πως οι υποτιθέμενες υψηλού επιστημονικού κύρους πολύχρονες έρευνες, τελικά δεν έχουν την βαρύτητα την οποία κάποιοι θέλουν να τις αποδώσουν.

'Αρα λοιπόν, το πλέον αξιόπιστο κριτήριο, για την αξιολόγηση μιας ουσίας, ή ενός φαρμάκου, είναι η εμπειρία που αποκομίζουμε όταν αυτή η ουσία κυκλοφορεί ευρέως.  Με κριτήριο την εμπειρία της αποτελεσματικότητας ενός σκευάσματος, προφανές είναι πως τα παραδοσιακά φυτικά σκευάσματα, έχουν αποδειχθεί και ακίνδυνα και αποτελεσματικά, και έτσι δεν δικαιούμαστε να παραγνωρίσουμε αυτή την εμπειρική γνώση, η οποία στηρίζεται σε μία πολλών αιώνων ιστορία.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
2) Η αποτελεσματικότητα ενός θεραπευτικού μέτρου αποτελεί ΠΟΣΟΤΙΚΟ χαρακτηριστικό και γι'αυτό έχει την ανάγκη αριθμητικής έκφρασης. Περιμένω περισσότερα δεδομένα και αριθμητικά αποτελέσματα, ειδάλλως ισχύει ότι έγραψα και στο (1).

Θα ακολουθήσουν και άλλες επιστημονικές έρευνες, όπως και ερμηνείες για θεραπευτικές μεθόδους.  Φυσικά δεν μπορούμε να καταθέσουμε όλες τις εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας, αλλά επιλέγουμε κάποιες αντιπροσωπευτικές, οι οποίες βοηθάνε, έτσι ώστε να προσεγγίσουμε ολιστικά την ανθρώπινη ύπαρξη.

Πολλές από αυτές τις μελέτες που παραθέτουμε, δίνονται οι σύνδεσμοι, έτσι ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος, να αντλήσει περισσότερες πληροφορίες, όπως και τα αντίστοιχα scientific reports.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Βασική προϋπόθεση, όμως, εφαρμογής οποιουδήποτε από τα προαναφερθέντα θεραπευτικά μέτρα είναι η προηγηθείσα διάγνωση. Δεν διαφωνώ στην ύπαρξη διαφόρων υποστηρικτικών θεραπευτικών μεθόδων. Η ουσία όμως του προβλήματος είναι η ΔΙΑΓΝΩΣΗ. Πώς θα ακολουθηθεί ένα θεραπευτικό σχήμα χωρίς διάγνωση; Εάν ισχυρίζεσαι ότι ακολουθείτε ένα θεραπευτικό σχήμα εφόσον διαγνώσετε, τότε θέλω και απάντηση για τις διαγνωστικές "εναλλακτικές" μεθόδους, όπως ακριβώς ζητάω και για τις θεραπευτικές μεθόδους. Εάν, από την άλλη, προτείνετε κάποιο θεραπευτικό σχήμα χωρίς διάγνωση τότε η οποιαδήποτε απάντηση περιττεύει και μιλάμε για εγκληματική ενέργεια.

Αγαπητέ Medicus,

αυτό που προτείνουμε είναι μία ολιστική ιατρική, μία ιατρική προσέγγιση που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ολιστικά.  Στην ολιστική ιατρική που προτείνουμε μεγάλο ρόλο θα έχει η κλασσική ιατρική, τουλάχιστον στο θέμα της διάγνωσης, η οποία βέβαια μπορεί να εμπλουτιστεί, και με επιπλέον διαγνωστικά εργαλεία, χωρίς να ακυρώνει τα εργαλεία της κλασσικής ιατρικής, τα οποία μπορούν να συμβάλουν επικουρικά.

Και αναφερόμαστε σε διαγνωστικά εναλλακτικά εργαλεία, όπως η αστρολογική διάγνωση1, η διάγνωση μέσω αύρας2, η βιοενεργιακή3 διάγνωση, ιριδολογία4, thermal imaging5 κλπ.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Απλά να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Για να υπάρξει συνεργασία κλασικής ιατρικής με οποιαδήποτε "μη κλασική" μέθοδο(διαγνωστική ή θεραπευτική) απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ. Και η μόνη αποδεικτική μέθοδος που μέχρι σήμερα έχει παγκόσμια, διαχρονική και ολιστική ισχύ είναι τα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. Δεν θεοποιώ τη μαθηματική σκέψη, απλά τη δέχομαι σαν ένα παγκόσμιο καταλύτη των γνώσεων και ιδιαίτερα των υποθέσεων που μπορούμε να κάνουμε ως νοήμονα όντα.

Συμφωνούμε, με την προϋπόθεση πως όλα τα μεγέθη μπαίνουν σε μια στατιστική ανάλυση, με άλλα λόγια και αυτοί που ακόμα καταγράφονται ως θεραπευμένοι, αν και τι προβλήματα παρουσιάζουν στο μέλλον, και για πόσο διάστημα διατηρούν την υγεία τους.

Με άλλα λόγια αν ένα συγκεκριμένο σκεύασμα θεράπευσε το στομάχι μας, έχουμε εξετάσει παράλληλα και το ενδεχόμενο, ότι μπορεί να στάθηκε αιτία να ξεκινήσει ένα άλλο πρόβλημα, πχ. βλάβη στα νεφρά, το οποίο ίσως να εκδηλωθεί πολύ αργότερα?

Επίσης τα φάρμακα που δεν θεραπεύουν, αλλά απλά συντηρούν μία κατάσταση, σε ποια κατηγορία ανήκουν, αφού δεν είναι θεραπευτικά. Εν γνώση φυσικά της αλήθειας πως η μακρόχρονη χρήση κάποιων σκευασμάτων είναι αποδεδειγμένο ότι δημιουργεί βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό.                              

Υ.Γ. Θα συνεχίσουμε με βαθύτερες και πιο μεταφυσικές προσεγγίσεις και ερμηνείες, με προτεραιότητα την Ομοιοπαθητική, αλλά ας αφαιρέσει κάποιος το πλήκτρο delete, από το πληκτρολόγιο του κ. Κουναλάκη.  
________________________________________________________________________________

1
, http://books.google.gr/books?id=kVyLUPflpd8C&pg=PA63&lpg=PA63&dq=M.Sc+Psychological+Astrology&source=bl&ots=CE4N3rTwmR&sig=xt8jNiWH9r4T_79MBZUpw9Ib-rQ&hl=en&sa=X&ei=0jArT8bXKsjr8QPi_tGaDw&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false

2
feature=related,
feature=related

3
,
feature=related,

4 http://www.iris.com.gr/iridologia.html,

5
,
feature=related
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 3 Φεβρουαρίου 2012, 01:56:03
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Υ.Γ. Θα συνεχίσουμε με βαθύτερες και πιο μεταφυσικές προσεγγίσεις και ερμηνείες, με προτεραιότητα την Ομοιοπαθητική, αλλά ας αφαιρέσει κάποιος το πλήκτρο delete, από το πληκτρολόγιο του κ. Κουναλάκη.  

Πολύ γέλιο.... Δεν υπάρχει κανένα ομοιπαθητικό φάρμακο για αυτό;

Τελικά, πολύ μπλα-μπλα βλέπω αλλά εργασίες δεν είδα παρά μόνο μία....Και αυτή είχε ανάγκη την κλασσική ιατρική για να ζήσουν τα πειραματόζωα της.......
Το delete υπάρχει και περιμένει καθετι που δεν θα στηρίζεται σε ερευνητικούς κανόνες.

Αυτο τον τον πρώτο πληθυντικό επίσης, σκέφτομαι, τον θεραπεύει κανένα ομοιοπαθητικό ή πρέπει να χρησιμοποιήσουμε λίθιο;
Από την άλλη αυτή η έκφραση είναι ότι μου αρέσει περισσότερο γιατί επιβεβαιώνει απλά αυτά που γράφω....

Εμπρός να δούμε εάν γνωρίζουν τίποτα παραπάνω από έρευνα οι ομοιοπαθητικοί ή θα τη βγάλουμε με youtube πάλι.... (θυμήσου delete.....)
Ξέχασα και πάλι... Καληνύχτα και όνειρα γλυκά. Από την άλλη έχεις μετρήσει την βιονέργεια μιας ξανθιάς με μίνι τέτοια ώρα; Γιατί να μένουμε μόνο στο χέρι;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 3 Φεβρουαρίου 2012, 02:38:22
Υπάρχει και κάτι που δεν χρειάζεσαι ιριδολόγο....: Αγνοί φυτικοί απατεώνες....
Παράθεση
Green Coffee 800
A Natural Antioxidant and Weight Loss Enhancer

Green Coffee 800 is a "drug free" dietary supplement that was developed from a blend of powerful herbal extracts. When used with a healthy diet plan, Green Coffee 800 helps curb appetite and stimulates the body to burn fat and calories.

    A 100% natural and herbal beverage
    Green coffee may assist weight loss in conjunction with a healthy diet and exercise
    Easy to use and a powerful natural antioxidant
    Green coffee may help lower LDL (bad) and increase HDL (good) cholesterol
    May reduce red blood cell oxidative damage from free radicals that can cause cancer, arteriosclerosis, heart diseases and accelerating aging
    Ginseng helps maintain energy levels while dieting
 
How does Green Coffee 800 work so well?

Green coffee for slimming is an extract of organic unroasted raw coffee beans and carefully selected organic health and weight loss ingredients that help your body control your appetite. This in turn encourages your body to look for other sources of energy with the most obvious being your body's fat, which also releases various toxins.

To combat these released toxins it is important to drink a lot of water in order to flush them out of your body and prevent getting a headache, feeling dizzy or even constipation.

Green coffee is an excellent "anti-aging' food that supports a healthy immune system because it is full of antioxidants that may provide great health effects by protecting our cells from oxidative damage from free radicals that can cause cancer, arteriosclerosis, heart diseases and accelerating aging.

It is important to take your cup of Green Coffee 800 or green coffee pure black only once per day, preferably before breakfast. The difference between Green Coffee 800 and green coffee pure black is simply in their taste. They have the exact same slimming effect except for a slight variation in their ingredients. Green Coffee 800 contains milk and is ready once mixed with boiling water. Green Coffee Pure Black does not contain milk and is better suited for those that do not drink milk, or prefer soy or skim milk with their coffee.

Green Coffee 800 [Ingredients]: coffee, calcium, green tea leaf extract, vitamin B12, panax ginseng and chromium dinicotinate glycinate

Chromium dinicotinate glycinate plays an important role in production of insulin, controlling hunger and metabolism. Ginseng helps to maintain energy levels whilst dieting. Green Tea Leaf Extract is a major antioxidant that increases mental awareness and helps diminish appetite, and can also reduce the amount of harmful cholesterol in the body. Epigallocatechin gallate EGCG is the most powerful natural antioxidant in green tea, superior to Vitamin C and Vitamin E. It may provide positive health effects by protecting our cells from oxidative damage caused by free radicals. It may be effective in promoting fat oxidation and lowering body weight.

A number of chronic diseases have been associated with free radical damage, including cancer, arteriosclerosis, heart diseases and accelerated aging.

In November 1999 The American Journal of Clinical Nutrition published the results of a study at the University of Geneva in Switzerland. Researches there found that people who were given a combination of caffeine and green tea extract burned more calories than those given only caffeine.

Green Coffee 800 [Directions]: Take only one sachet a day with a cup of boiling water before or after breakfast. Recommended to drink up to 2L of water daily.

Green Coffee 800 [Contents]: 18 packs of Green Coffee 800 in a sealed box (18-day supply)
 
Green Coffee 800 [Important]: Not recommended for children under 16, pregnant or breast feeding woman, those suffering from cardiac conditions, high blood pressure or diabetes. If taking any medication please seek prior medical advice.
 
*Green Coffee 800 is not intended to diagnose, treat, cure or prevent any disease.
Πηγή: http://www.frutaplantaslim.com/green-coffee-800.html


Παράθεση
Προειδοποίηση για τα προϊόντα αδυνατίσματος Slimex και Green Coffee 800, που προωθούνται μέσω διαδικτύου, εξέδωσε ο ΕΟΦ.

Όπως προέκυψε από ενημέρωση των αρμόδιων αρχών της Δανίας, τα εν λόγω προϊόντα περιέχουν τη φαρμακολογικά δραστική ουσία σιβουτραμίνη και την ανάλογή της, BTS 54 505.

Όπως επισημαίνει ο ΕΟΦ, η σιβουτραμίνη αποσύρθηκε τον Ιανουάριο του 2010 από τις ευρωπαϊκές χώρες, λόγω αρνητικού προφίλ ασφάλειας.

Για το λόγο αυτό εφιστά την προσοχή των καταναλωτών, σε περίπτωση που έρθει στην κατοχή τους προϊόν με τα ανωτέρω χαρακτηριστικά, να μην το χρησιμοποιήσουν και να τον ενημερώσουν άμεσα.

Τέλος, ο ΕΟΦ σημειώνει πως η αγορά προϊόντων αρμοδιότητάς του από μη εγκεκριμένες πηγές, όπως είναι το διαδίκτυο, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία του καταναλωτή.

Πηγή: http://www.skai.gr/news/health/article/193468/eof-proeidopoiisi-gia-duo-proioda-adunatismatos/

Έχουμε τίποτα άλλο φυτικό τέτοιο;;;;;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 3 Φεβρουαρίου 2012, 09:21:53
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Το χλευαστικό βιντεάκι που αναρτήθηκε το οποίο δεν νομίζω πως είναι αντάξιο για το χώρο αυτό, εν' ολίγης υποστήριζε πως δεν μπορούμε να υποτιμούμε ή να αμφισβητούμε την αξία των χημικών - συνθετικών φαρμάκων, τα οποία στηρίζονται σε μια τεκμηριωμένη και πολύχρονη διαδικασία, για πολλά από τα οποία όμως, όπως μας τόνισε και ο κ. Μακρέας, ο χρόνος κυκλοφορίας τους στην αγορά, ήταν πολύ μικρότερος από τους υποτιθέμενους χρόνους ερευνών.  'Αλλωστε η ολιγόχρονη κυκλοφορίας τους, μας έδειξε την επικινδυνότητα και την αναποτελεσματικότητα τους, γεγονός που υποδηλώνει πως οι υποτιθέμενες υψηλού επιστημονικού κύρους πολύχρονες έρευνες, τελικά δεν έχουν την βαρύτητα την οποία κάποιοι θέλουν να τις αποδώσουν.

'Αρα λοιπόν, το πλέον αξιόπιστο κριτήριο, για την αξιολόγηση μιας ουσίας, ή ενός φαρμάκου, είναι η εμπειρία που αποκομίζουμε όταν αυτή η ουσία κυκλοφορεί ευρέως.  Με κριτήριο την εμπειρία της αποτελεσματικότητας ενός σκευάσματος, προφανές είναι πως τα παραδοσιακά φυτικά σκευάσματα, έχουν αποδειχθεί και ακίνδυνα και αποτελεσματικά, και έτσι δεν δικαιούμαστε να παραγνωρίσουμε αυτή την εμπειρική γνώση, η οποία στηρίζεται σε μία πολλών αιώνων ιστορία.
Καλημέρα!
Ας μου επιτραπεί να τοποθετηθώ επάνω στο θέμα των ιαματικών φυτών και κατ' επέκταση των φυτικών σκευασμάτων.
Τα ιαματικά φυτά είναι γνωστά από αρχαιοτάτων χρόνων και ουδείς αμφισβήτησε τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, οι οποίες μπορούν να αποδοθούν σε συγκεκριμένες ουσίες με συγκεκριμένη φαρμακολογική δράση.
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι θεραπευτικές δράσεις των ουσιών που πρέρχονται από φυτά (ή και από ζώα, όπως π.χ. οι ιρουδίνες, μία κατηγορία αντιπηκτικών που έχουν βάση στο έκκριμα της βδέλλας Hirudo medicinalis) έχουν αποτελέσει αντικείμενο εκτεταμένης φαρμακολογικής έρευνας, με αποτέλεσμα βελτιστοποίηση της δράσης και τιτλοποίηση της δόσης.
Το τελευταίο, δηλαδή η τιτλοποίηση της δόσης, είναι απαραίτητο για να μπορούν να γίνουν και μελέτες που να καλύπτουν στοιχειώδεις επιστημονικές προδιαγραφές όπως π.χ. παρόμοια έκθεση στο "φάρμακο".
Ένα παράδειγμα μη τιτλοποίησης - υπερδοσολογίας περιγράφει η ομάδα της Α' Πανεπιστημιακής Κλινικής του ΔΠΘ, αναφορικά με ένα περιστατικό οξείας ηπατοκυτταρικής βλάβης από το φυτό Teucrium polium, που είναι γνωστό για τις αντιδιαβητικές, υπολιπιδαιμικές κ.λ.π. ιδιότητές του:
Mimidis KP, Papadopoulos VP, Baltatzidis G, Giatromanolaki A, Sivridis E, Kartalis G. Severe acute cholestasis caused by Teucrium polium. J Gastrointestin Liver Dis. 2009 Sep;18(3):387-8. PubMed PMID: 19795041.
Δε λέω ότι όλα τα φυτά και τα φυτικά σκευάσματα μπορούν να κάνουν ζημιά. Θέλει όμως προσοχή στη χορήγηση και, εν πάσει περιπτώσει, αν δεν είναι κανείς σίγουρος, ας προτιμήσει ένα κλασσικό φαρμακολογικό σκεύασμα για το οποίο υπάρχει SPC.
Bέβαια η βοτανοθεραπεία είναι "κλασική" ιατρική των πρηγούμενων αιώνων και δεν έχει καμία σχέση με "εναλλακτικούς" τρόπους που εμπλέκουν στη θεωρία τους μη επιστημονικά ερείσματα. 
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 3 Φεβρουαρίου 2012, 16:08:31
Τώρα που βρήκα λίγο χρόνο να πάρουμε ένα-ένα...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
η συμμετοχή μας, σε αυτό το διάλογο, δεν έχει ως στόχο να πείσουμε, και να κερδίσουμε οπαδούς, αλλά να παραθέσουμε κάποια στοιχεία, τα οποία θα αποτελέσουν ερεθίσματα, για τον κάθε καλοπροαίρετο αναζητητή της αντικειμενικότητας.
Στην επιστημονική έρευνα, γνωρίζεις ως επιστήμονας, πως υπάρχει και quantitative και qualitative research, όμως ακόμα και οι πλέον επιστημονικές έρευνες, δυστυχώς δημιουργούν πολλές υπόνοιες, για τις σκοπιμότητες που εξυπηρετούν και κατ' επέκταση, για την επιστημονική τους αντικειμενικότητα και αξία.  
"Χρειάζεται να κάνετε την έρευνα σας ελκυστική, έτσι ώστε να ελκύσετε την ανάλογη χρηματοδότηση", ήταν η οδηγία της υπεύθυνης καθηγήτριας, προς την ερευνητική ομάδα.

Ίσως δεν έχεις καταλάβει πως λειτουργεί η έρευνα. Είναι νόμοι της φυσικής: δράση-αντίδραση. Όταν παρουσιαστεί μια επιστημονική μελέτη που δηλώνει κάτι ενδιαφέρον (ανεξάρτητα από που χρηματοδοτήθηκε) και την διαβάζει ένας άλλος ερευνητής που ασχολείται με το θέμα πάντα υπάρχει η τάση να την επιβεβαιώσει ή να την απορρίψει με νέα έρευνα, με λίγο διαφορετική ίσως μεθοδολογία. Και αυτός είναι ο λόγος που ενώ μπορεί να υπάρχουν κατευθυνόμενες μελέτες για να κυκλοφορήσει κάποιο φάρμακο, στο τέλος το απαγορεύουν να κυκλοφορεί.
Όμως αντίθετα δεν βλέπω κάτι ανάλογο στην ομοιοπαθητική. Αντίθετα, σχεδόν όλες οι υπάρχουσες διπλές τυφλές μελέτες κατατάσουν την ομοιοπαθητική στο placebo.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Από την άλλη μεριά, ακόμα και αν μία έρευνα έχει διενεργηθεί με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια, δεν σημαίνει απαραίτητα, πως καταλήγει σε αντικειμενικά συμπεράσματα.

Για παράδειγμα...
Στο εργαστήριο, γιατρός ερευνητής, πειραματίζεται με μία εκπαιδευμένη αράχνη. Της κόβει το ένα πόδι, και της ζητάει να περπατήσει, και αυτή περπατάει. Συνεχίζει και της κόβει και άλλο πόδι, και η αράχνη ανταποκρίνεται στην εντολή να περπατήσει. Ακόμα και όταν έχει μείνει με ένα πόδι μόνο, υπακούει στην εντολή, σπρώχνει το σώμα, και έτσι πάλι κινείται. 'Οταν ο γιατρός ερευνητής, της κόβει και το τελευταίο πόδι, η αράχνη δεν υπακούει στην εντολή του γιατρού μένοντας ακίνητη.

Το Επιστημονικό Συμπέρασμα πειράματος, που εξήγαγε ο συγκεκριμένος γιατρός ερευνητής, ήταν:
'Οταν σε μία αράχνη κόβουμε και τα 6 πόδια, η αράχνη κουφαίνεται.

Δυστυχώς έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών αντίστοιχων με το παραπάνω παράδειγμά μας, υποτιθέμενων επιστημονικών ερευνών, που έχουν φτάσει σε συμπεράσματα, το λιγότερο απαράδεκτα.

Πως ορίζεται η αντικειμενικότητα; Μου φαίνεται ότι πρέπει να το ορίσουμε για να μπορούμε να συννενοηθούμε...  Και έτσι, ορίζουμε τι μέθοδο ακολουθήσαμε για να πάρουμε αποτελέσματα, τι δείγμα ασθενών είχαμε με τα χαρακτηριστικά τους, εάν ήταν τυχαιοποημένο ή επιλεγμένο, και πως μετρήθηκαν τα αποτελέσματα.
Αυτός είναι και ο λόγος που προσωπικά, εάν μια μελέτη δεν έχει να διαβάσω την μέθοδο, το δείγμα και τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν, την απορρίπτω τελείως ως ερευνητική μελέτη. Όπως καταλαβαίνεις όλες αυτές οι περιγραφικές εμπειρίες σε βιντεάκια και κείμενα χωρίς να αναφέρονται ρητώς τα παραπάνω ισοδυναμούν με συζήτηση για σεξουαλικές εμπειρίες με πλήρη βαθμό υποκειμενικότητας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Το χλευαστικό βιντεάκι που αναρτήθηκε το οποίο δεν νομίζω πως είναι αντάξιο για το χώρο αυτό, εν' ολίγης υποστήριζε πως δεν μπορούμε να υποτιμούμε ή να αμφισβητούμε την αξία των χημικών - συνθετικών φαρμάκων, τα οποία στηρίζονται σε μια τεκμηριωμένη και πολύχρονη διαδικασία, για πολλά από τα οποία όμως, όπως μας τόνισε και ο κ. Μακρέας, ο χρόνος κυκλοφορίας τους στην αγορά, ήταν πολύ μικρότερος από τους υποτιθέμενους χρόνους ερευνών.  'Αλλωστε η ολιγόχρονη κυκλοφορίας τους, μας έδειξε την επικινδυνότητα και την αναποτελεσματικότητα τους, γεγονός που υποδηλώνει πως οι υποτιθέμενες υψηλού επιστημονικού κύρους πολύχρονες έρευνες, τελικά δεν έχουν την βαρύτητα την οποία κάποιοι θέλουν να τις αποδώσουν.

'Αρα λοιπόν, το πλέον αξιόπιστο κριτήριο, για την αξιολόγηση μιας ουσίας, ή ενός φαρμάκου, είναι η εμπειρία που αποκομίζουμε όταν αυτή η ουσία κυκλοφορεί ευρέως.  Με κριτήριο την εμπειρία της αποτελεσματικότητας ενός σκευάσματος, προφανές είναι πως τα παραδοσιακά φυτικά σκευάσματα, έχουν αποδειχθεί και ακίνδυνα και αποτελεσματικά, και έτσι δεν δικαιούμαστε να παραγνωρίσουμε αυτή την εμπειρική γνώση, η οποία στηρίζεται σε μία πολλών αιώνων ιστορία.

Εγώ δεν το εξέλαβα έτσι. Αντίθετα, το γεγονός ότι ένα λιγότερου του 3% των φαρμάκων έχει αποσυρθεί μετά την άδεια κυκλοφορίας, και ένα 20% των φαρμάκων τείνει να αντικαθίσταται από νεώτερα λόγω λιγότερων παρενεργειών αυτό δεν σημαίνει ότι απορρίπτουμε τα αδειοδοτημένα φάρμακα. Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι πολλά παλαιά που σήμερα δεν χρησιμοποιούνται λόγω παρενεργειών αυτό οφείλεται στο ότι δεν είναι συνθετικά αλλά προκύπτουν από επεξεργασία φυτικών ή ζωικών πρώτων υλών και κατά συνέπεια δεν είναι "καθαρά" αλλά περιέχουν και προσμίξεις με ότι παρενέργειες έχουν και αυτές. Αυτό μάλλον δεν βολεύει την φιλοσοφία σου περί φυτικών και συνθετικών. Ο Δημήτρης είναι πιο απαιτητικός όμως από μένα και απαιτεί (και καλά κάνει) να μην κυκλοφορεί και να υποστηρίζεται ένα φάρμακο που δεν έχει αποδείξει πολλαπλώς την αξία του, όχι με κουτσομπολιό και "εμπειρίες" αλλά με μετρήσεις και έλεγχο. Αλλά με αυτή τη λογική, τα ομοιοπαθητικά μάλλον ποτέ δεν θα μπορούν να δηλώσουν ότι θεραπεύουν και τα περισσότερα φυτικά σκευάσματα δεν έχουν μπει καν σε αυτή τη διαδικασία.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
2) Η αποτελεσματικότητα ενός θεραπευτικού μέτρου αποτελεί ΠΟΣΟΤΙΚΟ χαρακτηριστικό και γι'αυτό έχει την ανάγκη αριθμητικής έκφρασης. Περιμένω περισσότερα δεδομένα και αριθμητικά αποτελέσματα, ειδάλλως ισχύει ότι έγραψα και στο (1).

Θα ακολουθήσουν και άλλες επιστημονικές έρευνες, όπως και ερμηνείες για θεραπευτικές μεθόδους.  Φυσικά δεν μπορούμε να καταθέσουμε όλες τις εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας, αλλά επιλέγουμε κάποιες αντιπροσωπευτικές, οι οποίες βοηθάνε, έτσι ώστε να προσεγγίσουμε ολιστικά την ανθρώπινη ύπαρξη.

Πολλές από αυτές τις μελέτες που παραθέτουμε, δίνονται οι σύνδεσμοι, έτσι ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος, να αντλήσει περισσότερες πληροφορίες, όπως και τα αντίστοιχα scientific reports.
Ξαναλέω ότι scientific report χωρίς να αναφέρει λεπτομερώς μέθοδο, υλικό, τρόπο επιλογής και καταγραφής δεν υφίσταται. Εάν δεν τα έχει, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Βασική προϋπόθεση, όμως, εφαρμογής οποιουδήποτε από τα προαναφερθέντα θεραπευτικά μέτρα είναι η προηγηθείσα διάγνωση. Δεν διαφωνώ στην ύπαρξη διαφόρων υποστηρικτικών θεραπευτικών μεθόδων. Η ουσία όμως του προβλήματος είναι η ΔΙΑΓΝΩΣΗ. Πώς θα ακολουθηθεί ένα θεραπευτικό σχήμα χωρίς διάγνωση; Εάν ισχυρίζεσαι ότι ακολουθείτε ένα θεραπευτικό σχήμα εφόσον διαγνώσετε, τότε θέλω και απάντηση για τις διαγνωστικές "εναλλακτικές" μεθόδους, όπως ακριβώς ζητάω και για τις θεραπευτικές μεθόδους. Εάν, από την άλλη, προτείνετε κάποιο θεραπευτικό σχήμα χωρίς διάγνωση τότε η οποιαδήποτε απάντηση περιττεύει και μιλάμε για εγκληματική ενέργεια.

Αγαπητέ Medicus,
αυτό που προτείνουμε είναι μία ολιστική ιατρική, μία ιατρική προσέγγιση που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ολιστικά.  Στην ολιστική ιατρική που προτείνουμε μεγάλο ρόλο θα έχει η κλασσική ιατρική, τουλάχιστον στο θέμα της διάγνωσης, η οποία βέβαια μπορεί να εμπλουτιστεί, και με επιπλέον διαγνωστικά εργαλεία, χωρίς να ακυρώνει τα εργαλεία της κλασσικής ιατρικής, τα οποία μπορούν να συμβάλουν επικουρικά.

Και αναφερόμαστε σε διαγνωστικά εναλλακτικά εργαλεία, όπως η αστρολογική διάγνωση1, η διάγνωση μέσω αύρας2, η βιοενεργιακή3 διάγνωση, ιριδολογία4, thermal imaging5 κλπ.
Κατα αρχήν στην ιατρική υπάρχουν πολλές μέθοδοι με τις οποίες μπορείς να πάρεις πληροφορίες. Για μένα, κάθε κίνηση, έκφραση, λέξη, εικόνα του ασθενή που δίνει πληροφορίες για την υγεία του και τα παρατηρώ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορώ να πω ότι έβγαλα δική μου μέθοδο. Η κάθε μέθοδος δεν είναι απαραίτητα κτήμα ή απόκτημα κάποιου. Όταν βλέπεις να μπαίνει ταμπέλα σε μια τελείως απλή μέθοδο είτε για διάγνωση είτε για θεραπεία να ξέρεις ότι δύο πράγματα συμβαίνουν: Ή αυτός που την κάνει δεν είναι γιατρός και συνεπώς εμφανίζει την μέθοδο ότι διαγνώσκει και θεραπεύει ή χρειάζεται μια έξτρα πληρωμή και η κάθε μέθοδος κοστίζει στον ασθενή.  Επιπλέον, σε ένα παράδειγμα, στην κλινική διάγνωση υπάρχει η επισκόπηση, η ακρόαση, η επίκρουση, η ψηλάφηση, κλπ που όλες τελικά καταλήγουν να είναι ποσοτικές και με διακριτό περιεχόμενο όσο κι αν το αποτέλεσμα τους είναι ποιοτικό. Αυτό τις κάνει συγκρίσιμες. Για να μπορέσεις όμως να τις εκτιμήσεις πρέπει να είναι επαναλήψιμες στο ίδιο ερέθισμα και να επιβεβαιώνονται. Και κάθε μέθοδος έχει ευαισθησία και ειδικότητα. Και η μέτρηση αυτών των δύο μεταβλητών δεν θέτει περιορισμούς στο που μπορεί να εφαρμοστεί. Μπορείς να το κάνεις ακόμη και σε διαγνωστικές μεθόδους που δεν ξέρεις πως λειτουργούν. Αλλά προϋποθέτουν ένα πράγμα ότι ξέρεις από αυτά που μετράς τι είναι υγιές και τι νοσηρό, τι είναι θετικό και τι αρνητικό.  Δεν σου αρνείται κανείς καμιά μέθοδο, αλλά για να μπορείς να την προτείνεις για χρήση εκτός πειραμάτων, πρέπει να έχεις μετρήσει και να επιβεβαιώσει την ευαισθησία και την ειδικότητα τους. Όταν δεν ξέρεις αυτά τα νούμερα, οι μέθοδοι αυτοί δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς παρά μόνο για πειραματισμούς και όχι για διάγνωση ή θεραπεία.
Συμπέρασμα: Καλά τα youtube βίντεο αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Και εγώ τα θεωρώ απλά spam.... όταν δεν έχουν ακριβή στοιχεία για την μέθοδο που παρουσιάζουν.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Συμφωνούμε, με την προϋπόθεση πως όλα τα μεγέθη μπαίνουν σε μια στατιστική ανάλυση, με άλλα λόγια και αυτοί που ακόμα καταγράφονται ως θεραπευμένοι, αν και τι προβλήματα παρουσιάζουν στο μέλλον, και για πόσο διάστημα διατηρούν την υγεία τους.
Με άλλα λόγια αν ένα συγκεκριμένο σκεύασμα θεράπευσε το στομάχι μας, έχουμε εξετάσει παράλληλα και το ενδεχόμενο, ότι μπορεί να στάθηκε αιτία να ξεκινήσει ένα άλλο πρόβλημα, πχ. βλάβη στα νεφρά, το οποίο ίσως να εκδηλωθεί πολύ αργότερα?
Επίσης τα φάρμακα που δεν θεραπεύουν, αλλά απλά συντηρούν μία κατάσταση, σε ποια κατηγορία ανήκουν, αφού δεν είναι θεραπευτικά. Εν γνώση φυσικά της αλήθειας πως η μακρόχρονη χρήση κάποιων σκευασμάτων είναι αποδεδειγμένο ότι δημιουργεί βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό.                              

Εγώ θα σου το θέσω αλλιώς:
Έχεις σκεφτεί ότι ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο μπορεί να θεραπεύσει το άγχος και την μούρλα του ασθενή που επιδεινώνει το νόσημα του, αλλά κάνει χωρίς λόγο κακό στο πορτοφόλι του που επίσης χρηματοδοτεί το φαϊ των παιδιών του;
Και επιμένω,
- όταν μπορούμε να έχουμε τεράστια ποσότητα ομοιοπαθητικών φαρμάκων με την αραίωση γιατί η τιμή πώλησης τους είναι τόσο ακριβή;
- αφού τα φυτικά φάρμακα παράγονται από φυτικά προϊόντα γιατί οι τιμές τους απέχουν από το κόστος που κάνουν οι βιολογικές ντομάτες, τα αγγουράκια ή τα αβοκάντο (να πούμε και κάτι εξωτικό);

Έχεις απαντήσεις;;;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 6 Φεβρουαρίου 2012, 00:24:37
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Η εκτίμηση μου είναι ότι απέχουμε πάρα μα πάρα πολύ από μια ενιαία θεραπευτική θεωρία, η οποία να εκμεταλλεύεται τον πλούτο των διάφορων θεραπευτικών τεχνικών.
Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί και ο κυριότερος είναι ότι γύρω από κάθε τεχνική συγκροτείται ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο πλέγμα συμφερόντων.
Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε θεραπευτική τεχνική αναπτύχθηκε σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό-οικονομικό-πολιτισμικό περιβάλλον , έξω από το οποίο χάνει μεγάλο μέρος της θεραπευτικής της ικανότητας.
Ξαναγράφω ότι υπάρχουν πάρα πολλά τα οποία δεν αντιλαμβανόμαστε.
Η ιστορία της επιστήμης και της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από συνεχείς ανατροπές της κυρίαρχης άποψης για την επιστήμη, οι φορείς της οποία κάθε φορά ισχυρίζονται ότι αποτελεί τη μία και μόνη αλήθεια. Η σύγχρονη αντίληψη για την ιατρική (και όχι μόνο) πιθανότατα κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί. Πιθανώς οι θεραπευτές του μέλλοντος να γελάνε με τις βεβαιότητες μας.

To Μέλλον είναι ήδη ΕΔΩ!

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ίσως δεν έχεις καταλάβει πως λειτουργεί η έρευνα.

Θα κάνουμε1 μία μικρή παρένθεση, όσον αφορά την Αξιοπιστία των Επιστημονικών Ερευνών, πριν προχωρήσουμε στην παρουσίαση του πως λειτουργεί η Ομοιοπαθητική, και πως παρασκευάζονται τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, και θα επανέλθουμε στο θέμα στην συνέχεια.

Αλλά για να γίνει αντιληπτή η θέση μας, παραθέτουμε ως πρόλογο, την παρακάτω αρθρογραφία, καθώς και ένα αρκετά ενδιαφέρον βίντεο...

http://ccsvitalk.gr/blog/?p=856

[spoiler]Η διαβλητότητα των ιατρικών ερευνών
Δημοσιεύτηκε από Neutralis στις    11/04/2011

Ο Καθηγητής Πρόληψης Νοσημάτων και Παθολογίας Ιωάννης Ιωαννίδης, Διευθυντής τώρα του Stanford Prevention Research Center, έδωσε συνέντευξη στις 28-11-2010 στο περιοδικό Έψιλον της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, στην οποία αποκαλύπτει ιατρικούς μύθους γύρω από ασθένειες και φάρμακα.

Ο Έλληνας Καθηγητής είναι κυρίως διάσημος για δύο έρευνες διεθνούς βεληνεκούς, που δημοσιεύθηκαν σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά. Η πρώτη προέβλεπε υψηλά ποσοστά λάθους στις ιατρικές έρευνες που γίνονται (10% στις καλύτερες, 80% στην πλειοψηφία αυτών), καταλήγοντας ότι σε σημαντικό ποσοστό οι ερευνητές «μαγειρεύουν στοιχεία» ώστε να εξυπηρετήσουν ίδιους σκοπούς. Το άρθρο αυτό έχει τις περισσότερες αναγνώσεις στην ιστορία του περιοδικού στο οποίο δημοσιεύθηκε, PLoS MEDICINE:

Έρευνα

Σε προφορική συνέντευξή του για την τηλεόραση, ο Καθηγητής ανέφερε παραδειγματικά πως από τις 100 έρευνες που θα γίνουν για ένα φάρμακο, θα δημοσιευθούν τελικά μόνο αυτές που αποδεικνύουν την όποια χρησιμότητα του φαρμάκου, και θα αποσιωποιηθούν οι ουδέτερες ή αρνητικές έρευνες.  Έτσι, ενώ ένα φάρμακο είναι ουσιαστικά άχρηστο, παρουσιάζεται τελικά πολύ αποτελεσματικό (καμπανάκι για ιντερφερόνες).  Αν, ωστόσο, υπάρχουν αρνητικά στοιχεία για ένα φάρμακο που είναι αδύνατο να μείνουν κρυφά, η εταιρεία θα χρηματίσει έναν μεγαλογιατρό, ώστε αυτός να μιλήσει για το φάρμακο και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κοινού.  Τελείως αδιάκριτο, συμπληρώνει ο κ. Ιωαννίδης, είναι το καθεστώς σε συνέδρια: ακόμη και οι ξενοδόχοι απροκάλυπτα ρωτούν τους ιατρούς «ποιά φαρμακευτική εταιρεία θα καλύψει τη διαμονή σας;» ενώ αν ο γιατρός αναφέρει τουλάχιστο 3 φορές το όνομα ενός φαρμάκου στην παρουσίασή του στο συνέδριο, θα έχει αντίστοιχες απολαβές.

Γίνονται αυτά συνέχεια και από όλους;  Όχι βέβαια.  Συνήθως οι γιατροί, όπως και όλοι οι άνθρωποι, υποκινούνται από το ένστικτο της αγέλης και θέλουν να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους.  Όμως ο καθηγητής σημειώνει πως οι απάτες στην ιατρική είναι πολλές.  Για παράδειγμα: μικρές ερευνητικές ομάδες, που δεν συνεργάζονται, παράγουν μικρές έρευνες, χωρίς αυστηρά πρωτόκολλα, με ελάχιστη διαφάνεια, με στατιστική που δε μπορεί να ελεγχθεί, εξυπηρετώντας μεγάλα συμφέροντα.  Το PSA είναι ένα παράδειγμα: το προστατικό ειδικό αντιγόνο που υποτίθεται ότι ανιχνεύει τον καρκίνο του προστάτη, είναι κατά γενική ομολογία κακή διαγνωστική εξέταση, χρησιμοποιείται όμως ευρέως γιατί οι Ουρολόγοι ζουν από αυτή την εξέταση.

Η δεύτερη έρευνα του κ. Ιωαννίδη είναι δημοσιευμένη στο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης:

Έρευνα

Σε αυτήν, υποστηρίζει πως τα μεγάλα ποσοστά λάθους αφορούν κυρίως την αφρόκρεμα των ερευνών.  Ο γιατρός εξέτασε τις 49 σημαντικότερες ιατρικές έρευνες που από το 1990 είχαν συγκεντρώσει περισσότερες από 1000 παραπομπές στην ιατρική βιβλιογραφία.  Από αυτές, οι 45 ισχυρίζονταν πως είχαν βρει μία πετυχημένη θεραπεία.  Οι 34 είχαν υποβληθεί σε επανέλεγχο, που είχε δείξει πως οι 14 (41%) είχαν σοβαρά λάθη ή υπερβολές.

Τότε γιατί τις χρησιμοποιούμε;  «Λόγω αδράνειας, και, μερικές φορές, διότι διακινδυνεύονται τεράστια χρηματικά συμφέροντα» απαντά έμπλεος κυνισμού ο Δρ. Ιωαννίδης.  Αναφέρει χαρακτηριστικά ο γιατρός το παράδειγμα της ορμονοθεραπείας σε γυναίκες, βιομηχανία με τζίρο πάνω από 10 δις δολλάρια.  Το 2002 μία μελέτη έδειξε όχι μόνο ότι η ορμονοθεραπεία δεν κάνει καλό, αλλά αυξάνει τον κίνδυνο για έμφραγμα, καρκίνο του μαστού, εγκεφαλικό και άνοια.  Μόλις βγήκε η μελέτη, η βιομηχανία άρχισε να παράγει αντι-βιβλιογραφία (κάτι σαν τις εργασίες Νευρολόγων που δε βρίσκουν CCSVI σε κανέναν ασθενή με σκλήρυνση – μα σε κανέναν όμως).  Επαγγελματίες συγγραφείς έγραψαν άρθρα που έβγαζαν άχρηστη τη μελέτη, και ζήτησαν από καθηγητές Πανεπιστημίου να τα υπογράψουν, με αντάλλαγμα μία δημοσίευση με το όνομά τους σε έγκυρα περιοδικά.  «Έχουμε εγκαταλείψει στο έλεος της βιομηχανίας την κλινική έρευνα» δηλώνει ο Δρ. Ιωαννίδης.

Οι έρευνες που δείχνουν ότι το κάπνισμα είναι βλαβερό είναι αξιόπιστες, αν και η καπνοβιομηχανία έχει δημιουργήσει την εντύπωση πως χρειαζόμαστε περισσότερη έρευνα.  Οι έρευνες που είχαν γίνει για τα αγχολυτικά στην Αμερική ήταν οι μισές θετικές, οι μισές αρνητικές, όμως στην επιστημονική βιβλιογραφία οι δημοσιευμένες έρευνες είναι μόνο θετικές.  Οι εγχειρήσεις στη σπονδυλική στήλη για τον πόνο στη μέση, σε ποσοστό 50-70%, δεν έχει τεκμηριωθεί πως είναι χρήσιμες, ωστόσο είναι ακριβές και προτιμώνται.  Της ίδιας χαμηλής αξιοπιστίας είναι και οι δηλώσεις σε συνέδρια από «ειδικούς» ιατρούς της φαρμακοβιομηχανίας – δηλώσεις όμως που επηρεάζουν την κοινή γνώμη των λοιπών ιατρών και ασθενών.

Για όσους δε γνωρίζουν, ο Δρ. Ιωαννίδης έχει διδάξει στο Χάρβαρντ, στο Λονδίνο και στην Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων, ενώ οι έρευνές του τον έχουν κάνει περιζήτητο στην ιατρική κοινότητα.  Σύμφωνα με το έγκυρο αμερικανικό περιοδικό «The Atlantic» είναι ένας από τους επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.

Άντε να κατανοήσεις, μετά από όλα αυτά, πώς βοηθάει το Rebif 33% και πώς το Tysabri μειώνει τον κίνδυνο εξέλιξης της επιδείνωσης.

Αν ενδιαφέρεστε, παρακολουθήστε και βιντεοσκοπημένη ομιλία του για το National Institutes of Health με θέμα την αξιοπιστία των κλινικών ερευνών.[/spoiler]

John Ioannidis delivers grand rounds at the NIH on the topic of translation, replication, and credibility of biomedical research findings.

http://video.google.com/videoplay?docid=-1075176624492631545#
__________________________________________________________________________________

1 Ο πρώτος πληθυντικός κ. Κουναλάκη, είναι επειδή εκφράζουμε την άποψη της οργάνωσής μας, και όχι την μεμονωμένη προσωπική μας άποψη.  Ελπίζουμε τώρα να λύθηκε η απορία σας...  
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 6 Φεβρουαρίου 2012, 00:27:06
http://www.theatlantic.com/magazine/archive/2010/11/lies-damned-lies-and-medical-science/8269/

[spoiler]Lies, Damned Lies, and Medical Science

Much of what medical researchers conclude in their studies is misleading, exaggerated, or flat-out wrong. So why are doctors—to a striking extent—still drawing upon misinformation in their everyday practice? Dr. John Ioannidis has spent his career challenging his peers by exposing their bad science.


By DAVID H. FREEDMAN

(http://cdn.theatlantic.com/static/coma/images/issues/201011/john-ioannidis-wide.jpg)

IN 2001, RUMORS were circulating in Greek hospitals that surgery residents, eager to rack up scalpel time, were falsely diagnosing hapless Albanian immigrants with appendicitis. At the University of Ioannina medical school’s teaching hospital, a newly minted doctor named Athina Tatsioni was discussing the rumors with colleagues when a professor who had overheard asked her if she’d like to try to prove whether they were true—he seemed to be almost daring her. She accepted the challenge and, with the professor’s and other colleagues’ help, eventually produced a formal study showing that, for whatever reason, the appendices removed from patients with Albanian names in six Greek hospitals were more than three times as likely to be perfectly healthy as those removed from patients with Greek names. “It was hard to find a journal willing to publish it, but we did,” recalls Tatsioni. “I also discovered that I really liked research.” Good thing, because the study had actually been a sort of audition. The professor, it turned out, had been putting together a team of exceptionally brash and curious young clinicians and Ph.D.s to join him in tackling an unusual and controversial agenda.

Last spring, I sat in on one of the team’s weekly meetings on the medical school’s campus, which is plunked crazily across a series of sharp hills. The building in which we met, like most at the school, had the look of a barracks and was festooned with political graffiti. But the group convened in a spacious conference room that would have been at home at a Silicon Valley start-up. Sprawled around a large table were Tatsioni and eight other youngish Greek researchers and physicians who, in contrast to the pasty younger staff frequently seen in U.S. hospitals, looked like the casually glamorous cast of a television medical drama. The professor, a dapper and soft-spoken man named John Ioannidis, loosely presided.

One of the researchers, a biostatistician named Georgia Salanti, fired up a laptop and projector and started to take the group through a study she and a few colleagues were completing that asked this question: were drug companies manipulating published research to make their drugs look good? Salanti ticked off data that seemed to indicate they were, but the other team members almost immediately started interrupting. One noted that Salanti’s study didn’t address the fact that drug-company research wasn’t measuring critically important “hard” outcomes for patients, such as survival versus death, and instead tended to measure “softer” outcomes, such as self-reported symptoms (“my chest doesn’t hurt as much today”). Another pointed out that Salanti’s study ignored the fact that when drug-company data seemed to show patients’ health improving, the data often failed to show that the drug was responsible, or that the improvement was more than marginal.

Salanti remained poised, as if the grilling were par for the course, and gamely acknowledged that the suggestions were all good—but a single study can’t prove everything, she said. Just as I was getting the sense that the data in drug studies were endlessly malleable, Ioannidis, who had mostly been listening, delivered what felt like a coup de grâce: wasn’t it possible, he asked, that drug companies were carefully selecting the topics of their studies—for example, comparing their new drugs against those already known to be inferior to others on the market—so that they were ahead of the game even before the data juggling began? “Maybe sometimes it’s the questions that are biased, not the answers,” he said, flashing a friendly smile. Everyone nodded. Though the results of drug studies often make newspaper headlines, you have to wonder whether they prove anything at all. Indeed, given the breadth of the potential problems raised at the meeting, can any medical-research studies be trusted?

That question has been central to Ioannidis’s career. He’s what’s known as a meta-researcher, and he’s become one of the world’s foremost experts on the credibility of medical research. He and his team have shown, again and again, and in many different ways, that much of what biomedical researchers conclude in published studies—conclusions that doctors keep in mind when they prescribe antibiotics or blood-pressure medication, or when they advise us to consume more fiber or less meat, or when they recommend surgery for heart disease or back pain—is misleading, exaggerated, and often flat-out wrong. He charges that as much as 90 percent of the published medical information that doctors rely on is flawed. His work has been widely accepted by the medical community; it has been published in the field’s top journals, where it is heavily cited; and he is a big draw at conferences. Given this exposure, and the fact that his work broadly targets everyone else’s work in medicine, as well as everything that physicians do and all the health advice we get, Ioannidis may be one of the most influential scientists alive. Yet for all his influence, he worries that the field of medical research is so pervasively flawed, and so riddled with conflicts of interest, that it might be chronically resistant to change—or even to publicly admitting that there’s a problem.

THE CITY OF IOANNINA is a big college town a short drive from the ruins of a 20,000-seat amphitheater and a Zeusian sanctuary built at the site of the Dodona oracle. The oracle was said to have issued pronouncements to priests through the rustling of a sacred oak tree. Today, a different oak tree at the site provides visitors with a chance to try their own hands at extracting a prophecy. “I take all the researchers who visit me here, and almost every single one of them asks the tree the same question,” Ioannidis tells me, as we contemplate the tree the day after the team’s meeting. “‘Will my research grant be approved?’” He chuckles, but Ioannidis (pronounced yo-NEE-dees) tends to laugh not so much in mirth as to soften the sting of his attack. And sure enough, he goes on to suggest that an obsession with winning funding has gone a long way toward weakening the reliability of medical research.

He first stumbled on the sorts of problems plaguing the field, he explains, as a young physician-researcher in the early 1990s at Harvard. At the time, he was interested in diagnosing rare diseases, for which a lack of case data can leave doctors with little to go on other than intuition and rules of thumb. But he noticed that doctors seemed to proceed in much the same manner even when it came to cancer, heart disease, and other common ailments. Where were the hard data that would back up their treatment decisions? There was plenty of published research, but much of it was remarkably unscientific, based largely on observations of a small number of cases. A new “evidence-based medicine” movement was just starting to gather force, and Ioannidis decided to throw himself into it, working first with prominent researchers at Tufts University and then taking positions at Johns Hopkins University and the National Institutes of Health. He was unusually well armed: he had been a math prodigy of near-celebrity status in high school in Greece, and had followed his parents, who were both physician-researchers, into medicine. Now he’d have a chance to combine math and medicine by applying rigorous statistical analysis to what seemed a surprisingly sloppy field. “I assumed that everything we physicians did was basically right, but now I was going to help verify it,” he says. “All we’d have to do was systematically review the evidence, trust what it told us, and then everything would be perfect.”

It didn’t turn out that way. In poring over medical journals, he was struck by how many findings of all types were refuted by later findings. Of course, medical-science “never minds” are hardly secret. And they sometimes make headlines, as when in recent years large studies or growing consensuses of researchers concluded that mammograms, colonoscopies, and PSA tests are far less useful cancer-detection tools than we had been told; or when widely prescribed antidepressants such as Prozac, Zoloft, and Paxil were revealed to be no more effective than a placebo for most cases of depression; or when we learned that staying out of the sun entirely can actually increase cancer risks; or when we were told that the advice to drink lots of water during intense exercise was potentially fatal; or when, last April, we were informed that taking fish oil, exercising, and doing puzzles doesn’t really help fend off Alzheimer’s disease, as long claimed. Peer-reviewed studies have come to opposite conclusions on whether using cell phones can cause brain cancer, whether sleeping more than eight hours a night is healthful or dangerous, whether taking aspirin every day is more likely to save your life or cut it short, and whether routine angioplasty works better than pills to unclog heart arteries.

But beyond the headlines, Ioannidis was shocked at the range and reach of the reversals he was seeing in everyday medical research. “Randomized controlled trials,” which compare how one group responds to a treatment against how an identical group fares without the treatment, had long been considered nearly unshakable evidence, but they, too, ended up being wrong some of the time. “I realized even our gold-standard research had a lot of problems,” he says. Baffled, he started looking for the specific ways in which studies were going wrong. And before long he discovered that the range of errors being committed was astonishing: from what questions researchers posed, to how they set up the studies, to which patients they recruited for the studies, to which measurements they took, to how they analyzed the data, to how they presented their results, to how particular studies came to be published in medical journals.

This array suggested a bigger, underlying dysfunction, and Ioannidis thought he knew what it was. “The studies were biased,” he says. “Sometimes they were overtly biased. Sometimes it was difficult to see the bias, but it was there.” Researchers headed into their studies wanting certain results—and, lo and behold, they were getting them. We think of the scientific process as being objective, rigorous, and even ruthless in separating out what is true from what we merely wish to be true, but in fact it’s easy to manipulate results, even unintentionally or unconsciously. “At every step in the process, there is room to distort results, a way to make a stronger claim or to select what is going to be concluded,” says Ioannidis. “There is an intellectual conflict of interest that pressures researchers to find whatever it is that is most likely to get them funded.”

Perhaps only a minority of researchers were succumbing to this bias, but their distorted findings were having an outsize effect on published research. To get funding and tenured positions, and often merely to stay afloat, researchers have to get their work published in well-regarded journals, where rejection rates can climb above 90 percent. Not surprisingly, the studies that tend to make the grade are those with eye-catching findings. But while coming up with eye-catching theories is relatively easy, getting reality to bear them out is another matter. The great majority collapse under the weight of contradictory data when studied rigorously. Imagine, though, that five different research teams test an interesting theory that’s making the rounds, and four of the groups correctly prove the idea false, while the one less cautious group incorrectly “proves” it true through some combination of error, fluke, and clever selection of data. Guess whose findings your doctor ends up reading about in the journal, and you end up hearing about on the evening news? Researchers can sometimes win attention by refuting a prominent finding, which can help to at least raise doubts about results, but in general it is far more rewarding to add a new insight or exciting-sounding twist to existing research than to retest its basic premises—after all, simply re-proving someone else’s results is unlikely to get you published, and attempting to undermine the work of respected colleagues can have ugly professional repercussions.

In the late 1990s, Ioannidis set up a base at the University of Ioannina. He pulled together his team, which remains largely intact today, and started chipping away at the problem in a series of papers that pointed out specific ways certain studies were getting misleading results. Other meta-researchers were also starting to spotlight disturbingly high rates of error in the medical literature. But Ioannidis wanted to get the big picture across, and to do so with solid data, clear reasoning, and good statistical analysis. The project dragged on, until finally he retreated to the tiny island of Sikinos in the Aegean Sea, where he drew inspiration from the relatively primitive surroundings and the intellectual traditions they recalled. “A pervasive theme of ancient Greek literature is that you need to pursue the truth, no matter what the truth might be,” he says. In 2005, he unleashed two papers that challenged the foundations of medical research.

He chose to publish one paper, fittingly, in the online journal PLoS Medicine, which is committed to running any methodologically sound article without regard to how “interesting” the results may be. In the paper, Ioannidis laid out a detailed mathematical proof that, assuming modest levels of researcher bias, typically imperfect research techniques, and the well-known tendency to focus on exciting rather than highly plausible theories, researchers will come up with wrong findings most of the time. Simply put, if you’re attracted to ideas that have a good chance of being wrong, and if you’re motivated to prove them right, and if you have a little wiggle room in how you assemble the evidence, you’ll probably succeed in proving wrong theories right. His model predicted, in different fields of medical research, rates of wrongness roughly corresponding to the observed rates at which findings were later convincingly refuted: 80 percent of non-randomized studies (by far the most common type) turn out to be wrong, as do 25 percent of supposedly gold-standard randomized trials, and as much as 10 percent of the platinum-standard large randomized trials. The article spelled out his belief that researchers were frequently manipulating data analyses, chasing career-advancing findings rather than good science, and even using the peer-review process—in which journals ask researchers to help decide which studies to publish—to suppress opposing views. “You can question some of the details of John’s calculations, but it’s hard to argue that the essential ideas aren’t absolutely correct,” says Doug Altman, an Oxford University researcher who directs the Centre for Statistics in Medicine.

Still, Ioannidis anticipated that the community might shrug off his findings: sure, a lot of dubious research makes it into journals, but we researchers and physicians know to ignore it and focus on the good stuff, so what’s the big deal? The other paper headed off that claim. He zoomed in on 49 of the most highly regarded research findings in medicine over the previous 13 years, as judged by the science community’s two standard measures: the papers had appeared in the journals most widely cited in research articles, and the 49 articles themselves were the most widely cited articles in these journals. These were articles that helped lead to the widespread popularity of treatments such as the use of hormone-replacement therapy for menopausal women, vitamin E to reduce the risk of heart disease, coronary stents to ward off heart attacks, and daily low-dose aspirin to control blood pressure and prevent heart attacks and strokes. Ioannidis was putting his contentions to the test not against run-of-the-mill research, or even merely well-accepted research, but against the absolute tip of the research pyramid. Of the 49 articles, 45 claimed to have uncovered effective interventions. Thirty-four of these claims had been retested, and 14 of these, or 41 percent, had been convincingly shown to be wrong or significantly exaggerated. If between a third and a half of the most acclaimed research in medicine was proving untrustworthy, the scope and impact of the problem were undeniable. That article was published in the Journal of the American Medical Association.

DRIVING ME BACK to campus in his smallish SUV—after insisting, as he apparently does with all his visitors, on showing me a nearby lake and the six monasteries situated on an islet within it—Ioannidis apologized profusely for running a yellow light, explaining with a laugh that he didn’t trust the truck behind him to stop. Considering his willingness, even eagerness, to slap the face of the medical-research community, Ioannidis comes off as thoughtful, upbeat, and deeply civil. He’s a careful listener, and his frequent grin and semi-apologetic chuckle can make the sharp prodding of his arguments seem almost good-natured. He is as quick, if not quicker, to question his own motives and competence as anyone else’s. A neat and compact 45-year-old with a trim mustache, he presents as a sort of dashing nerd—Giancarlo Giannini with a bit of Mr. Bean.

The humility and graciousness seem to serve him well in getting across a message that is not easy to digest or, for that matter, believe: that even highly regarded researchers at prestigious institutions sometimes churn out attention-grabbing findings rather than findings likely to be right. But Ioannidis points out that obviously questionable findings cram the pages of top medical journals, not to mention the morning headlines. Consider, he says, the endless stream of results from nutritional studies in which researchers follow thousands of people for some number of years, tracking what they eat and what supplements they take, and how their health changes over the course of the study. “Then the researchers start asking, ‘What did vitamin E do? What did vitamin C or D or A do? What changed with calorie intake, or protein or fat intake? What happened to cholesterol levels? Who got what type of cancer?’” he says. “They run everything through the mill, one at a time, and they start finding associations, and eventually conclude that vitamin X lowers the risk of cancer Y, or this food helps with the risk of that disease.” In a single week this fall, Google’s news page offered these headlines: “More Omega-3 Fats Didn’t Aid Heart Patients”; “Fruits, Vegetables Cut Cancer Risk for Smokers”; “Soy May Ease Sleep Problems in Older Women”; and dozens of similar stories.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 6 Φεβρουαρίου 2012, 00:39:24
http://ccsvitalk.gr/blog/?p=3545

[spoiler] Έκθεση ιδεών
Δημοσιεύτηκε από Neutralis στις    02/02/2012

Ξέρετε πόσο στοιχίζει η σκλήρυνση στα κράτη-μέλη της Ευρώπης; 14.6 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο (εκτίμηση του 2010).

Η σκλήρυνση είναι η συχνότερη αιτία για την εμφάνιση αναπηρίας σε νεαρές ηλικίες, γεγονός που με τη σειρά του δημιουργεί ένα ντόμινο συνεπειών στην παραγωγικότητα, έλλειψη δημιουργικότητας, ανεργία, κατάθλιψη ή αυτοκτονία στις ηλικίες αυτές στις οποίες ένας άνθρωπος φυσιολογικά παράγει και δημιουργεί.

Η σκλήρυνση πρωτοπεριγράφηκε το 1868 από τον Charcot.  Τί έγινε και 150 χρόνια μετά εξακολουθεί να παραμένει ανίατη, με εξοντωτικές συνέπειες στο σώμα και το πνεύμα των ασθενών της, αλλά και όσων περιθάλπουν αυτούς;

Υπολογίζεται ότι σήμερα πάσχουν 2.500.000 άνθρωποι στον κόσμο.  O μέσος όρος ζωής τους είναι μικρότερος, όπως είναι και η ποιότητα όλης τους της ζωής, και φυσικά η πρόγνωση πως ένας ασθενής μπορεί να ζήσει έως και 35 χρόνια μετά τη διάγνωση δεν είναι η αισιόδοξη είδηση που θέλει να ακούσει κανείς, εκτός αν αυτός που την ανακοινώνει νομίζει πως είναι ευχάριστο να ζεις τυφλός, κουρασμένος, καταθλιπτικός, με ακράτεια, και στο καροτσάκι σου, για όλα τα χρόνια που σου λένε με χαρά ότι σου έχουν μείνει.

Στο Λύκειο γράφαμε εκθέσεις με αιτίες, αποτελέσματα και προτάσεις, για να κατανοήσουμε ένα φαινόμενο.  Ας επιχειρήσουμε το ίδιο και εδώ.

Ας συμφωνήσουμε πως η εξεύρεση αιτίας και θεραπείας στη σκλήρυνση είναι το κοινό ζητούμενο γιατρών και ασθενών.  Αναγκαστικά θα συμφωνήσουμε, επίσης, πως ένας ασθενής έχει συγκριτικά περισσότερη ανάγκη να βρεθούν η αιτία και η θεραπεία σε σχέση με τον γιατρό, ο οποίος δεν έχει τη βιασύνη του χρόνου στο δικό του σώμα, αλλά εργάζεται για λογαριασμό της έρευνας και της υγείας του συνόλου.

Ο τελευταίος, όσο αγαθές προθέσεις και να έχει, συνήθως διεκπεραιώνει το λειτούργημά του ως επάγγελμα: διαγιγνώσκει, συνταγογραφεί, και παρακολουθεί.  Έχει ελάχιστο χρόνο να παρακολουθεί τις τρέχουσες εξελίξεις, στις οποίες συμμορφώνεται μόνο όταν κάποιο πρωτόκολλο αλλάξει.  Ενίοτε, αμοίβεται και από φαρμακοβιομηχανίες για την παροχή συμβουλών σε ασθενείς.  Έστω και μη ηθελημένα λοιπόν, βρίσκεται σε ένα τέτοιο ισχυρό πλέγμα συμφερόντων στο οποίο αναπαράγει απλά την καθεστηκυία γνώση για τη σκλήρυνση και τα επικρατέστερα φάρμακά της.  Έμαθε στο Πανεπιστήμιο ότι η σκλήρυνση είναι αυτοάνοση, και αυτό λέει και παραέξω.  Δεν το αμφισβητεί, γιατί αυτό λένε και τα πανεπιστημιακά συγγράμματα και οι διδάσκοντές του.  Πράγματι, η γνώση που υπάρχει σήμερα για τη σκλήρυνση είναι πως είναι/θεωρείται αυτοάνοση.

Η σκλήρυνση, ως νόσος με νευρολογικά σημεία και συμπτώματα, ήταν αναμενόμενο να μελετάται εξ αρχής από νευρολόγους, οι οποίοι έψαχναν στο ίδιο το κεντρικό νευρικό σύστημα μία εντοπίσιμη παθολογία – π.χ. έναν ιό, ένα βακτήριο.  Δεν υπάρχει αποκλειστικός λόγος για τον οποίο η σκλήρυνση πρέπει να μελετάται και να θεραπεύεται από νευρολόγους, πέρα από τη δύναμη της συνήθειας 150 χρόνων και από το γεγονός ότι η νόσος εμφανίζεται με νευρολογικά συμπτώματα.  Σήμερα, με τη γνώση της ΧΕΝΦΑ, κατανοούμε πως ένας ασθενής με φλεβική ανεπάρκεια στα κάτω άκρα δε θα απευθυνθεί σε δερματολόγο για να του θεραπεύσει τα φλεβικά έλκη που απέκτησε, επειδή αυτά έτσι φαίνονται στο δέρμα, αλλά θα απευθυνθεί σε αγγειοχειρουργό για να διορθώσει την αρχική βλάβη.

Οι κυριότερες θεωρίες προέλευσης της σκλήρυνσης ήταν πάντα τρεις: ιογενής, φλεβική ή αυτοάνοση.  Η φλεβική χρονολογείται από το 1930 και τα πειράματα του νευρολόγου Putnam.  Το γιατί δε μελετήθηκε περισσότερο παρά το γεγονός ότι η συμφόρηση της κυκλοφορίας του αίματος που είχε προκαλέσει τότε ο Putnam σε εγκεφαλικές φλέβες σε σκύλους είχε δώσει απομυελινωτικές εστίες πανομοιότυτες με αυτές της σκλήρυνσης, απαντάται με πολλούς τρόπους.  Έλλειψη τεχνολογικού εξοπλισμού (υπέρηχοι, καθετήρες κλπ) για τον εντοπισμό του προβλήματος είναι ένας λόγος.  Η εξέλιξη των εμβολιών την ίδια δεκαετία και η πίστη πως η σκλήρυνση, σύμφωνα με το μοντέλο της ΕΑΕ, θα μπορούσε να θεραπευθεί ως μία αλλεργική αντίδραση έστρεψε το ενδιαφέρον στα ποντίκια και το πήρε από τον ασθενή.  Από εκεί και πέρα, όσες ενδείξεις αυτοανοσίας έχουμε για τη σκλήρυνση προέκυψαν από το λαθεμένο μοντέλο της ΕΑΕ.  Θεραπεύονται τα ποντίκια, αλλά ποτέ κανένας ασθενής.  Από το 1868, η νευρολογία δε θεράπευσε ποτέ ούτε έναν ασθενή – με το αντίτιμο των 14.6 δις ευρώ τον χρόνο στην Ευρώπη σήμερα. Οπότε, εύλογα αναρωτιέται κανείς αν η σκλήρυνση είναι όντως τόσο δύσκολη ασθένεια και 150 χρόνια δεν πάμε πουθενά, ή η νευρολογία αμέλησε να μελετήσει σοβαρότερα τις ενδείξεις του φλεβικού μοντέλου από το 1936.

Ας μην κοιτάμε την ασθενή κα. Ελένη που έκανε τρία επεισόδια σε όλη της τη ζωή και πέθανε στα πόδια της στα 80.  Ναι, υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις, αλλά ακόμη και αυτές θα μπορούσαν να μην είχαν κάνει ούτε καν τα τρία επεισόδια.  Ας κοιτάμε την δεκατετράχρονη Ελένη που πάσχει ήδη από αταξία κίνησης, έχει κάνει Ρεμπίφ δύο χρόνια χωρίς αποτέλεσμα, είναι μόνιμα μουδιασμένη από τη μέση και κάτω και ο γιατρός της πρόσφατα της πρότεινε Tysabri, μόνο και μόνο για να το πάρει και δέκα μήνες μετά να διαγνωσθεί με PML.

Tα πράγματα μπορεί να πάνε πολύ άσχημα, κι εμείς δεν εξαιρούμαστε από τις άσχημες πιθανότητες.  Πού είναι ο διαγνωστικός και προληπτικός ρόλος του νευρολόγου;  Δεν τον χρειάζεσαι όταν έχεις ύφεση, ούτε για να σου γράψει την κορτιζόνη, αλλά για να σου εξηγήσει γιατί ζαλίζεσαι δυο χρόνια και γιατί αυτός δε μπορεί να κάνει κάτι γι αυτό.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, 11 ασθενείς πέθαναν από Gilenya, 42 από PML και η δεκαεξαετής παρακολούθηση των ιντερφερονών δεν έδειξε κανένα όφελος στην αναπηρία.  Άρα το μοντέλο που η νευρολογία επέλεξε για να μελετήσει και θεραπεύσει την σκλήρυνση είναι μάλλον λάθος.  Δε θα πούμε ότι φταίει η νόσος που δε δουλεύουν τα φάρμακα, γιατί τα φάρμακα της ουρολοίμωξης στην ουρολοίμωξη δουλεύουν μια χαρά.  Φταίει ο τρόπος που εμείς βλέπουμε τη νόσο, και μας αναγκάζει να παράγουμε λάθος φάρμακα και λάθος θεωρίες.

Αν αυτά τα λάθη στοίχιζαν μόνο 14.6 δις, θα το έβλεπα κυνικά το θέμα.  Επειδή στοιχίζουν όμως τη ζωή των ανθρώπων και την ευτυχία των συγγενών τους, πρέπει να αποδώσουμε ευθύνες αυστηρά και να διορθώσουμε ό,τι μπορούμε.

Αφού λοιπόν η νευρολογία δε μπορούσε το 1935, ελλείψει εξοπλισμού, να κάνει μπαλόνι στους ασθενείς, γιατί το πρόβλημά μας λέγεται Χρόνια Εγκεφαλονωτιαία Φλεβική Ανεπάρκεια, θα μπορούσε να το ξαναπιάσει το θέμα τη δεκαετία του 70, τότε που εξελίχθηκαν οι καθετήρες και τα μπαλόνια.  Αν ακολουθούσε τις ενδείξεις, θα είχε φτάσει στις σφαγίτιδες νωρίτερα από τον Zamboni, όπως άλλωστε έφτασε στα μέσα της δεκαετίας του 80 ο Dr. Schelling.  Άρα αν η νευρολογία μελετούσε, ως επιστήμη, τις ενδείξεις, σήμερα κανείς δε θα ήταν ανάπηρος, ούτε θα έλειπαν τόσα λεφτά από ιατρικές δαπάνες.

Αν έχασες μόνο την όραση είσαι πιο επιεικής από αυτόν που έχασε τα πόδια του.  Τα πόδια μας είναι το τελευταίο οχυρό.  Ας ρωτήσουμε καλύτερα τους ασθενείς που τα έχασαν, ενώ ευλαβικά τηρούσαν όλες τις συμβουλές των νευρολόγων.

Αν η φλεβική ανεπάρκεια είχε μελετηθεί σοβαρά είτε από το 1936 είτε από το 1970, είτε τέλος από τότε που ο Schelling γυρνούσε τα Πανεπιστήμια ψάχνοντας κλινικές να τον ακούσουν (1990), σήμερα θα είχαμε ίσως λύσεις και για «ανίατα» προβλήματα όπως υποπλασίες, απλασίες, θρομβώσεις, καλύτερα στεντ, ασφαλή by-pass, τεχνητές βαλβίδες, ενιαίο πρωτόκολλο διάγνωσης και αποκατάστασης, δωρεάν επεμβάσεις και, τελικά, καθόλου σκλήρυνση.  Ποιός φταίει που δεν έχουμε τίποτα από όλα αυτά, αλλά έχουμε σκλήρυνση;

Η επιστήμη είναι συντηρητική, και έτσι θα προχωρήσει.  Θα αργήσει πολύ να προταθεί η ιδέα του υπερήχου στους ασθενείς και η αγγειοπλαστική ως θεραπεία, και αυτό γιατί απαιτούνται διπλά τυφλές κλινικές δοκιμές με ομάδες ελέγχου.  Οκ, κατανοητό.  Ποιός να χρηματοδοτήσει όμως τέτοιες μελέτες, όταν δεν υπάρχει οικονομικό συμφέρον;  Στις μελέτες των φαρμάκων τα χρήματα διατίθενται από φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες παραμένουν η επικερδέστερη βιομηχανία ακόμη και σήμερα, εν καιρώ κρίσης.  Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και προκατάληψη στην επιστήμη υπέρ της καθεστηκυίας γνώσης: προτιμώνται οι μελέτες εκείνες που στηρίζουν το ήδη υπάρχον μοντέλο μίας ασθένειας, και όχι προτάσεις που αμφισβητούν το κατεστημένο.  Έτσι, η ΧΕΝΦΑ πέφτει στα χέρια μιας μάζας απελπισμένων ασθενών και μετρημένων γιατρών, που κατηγορούνται οι πρώτοι για αφέλεια και ανοησία και οι δεύτεροι για οικονομική απομύζηση των πρώτων.  Οι μετρημένοι γιατροί, με μετρημένα χρήματα, πρέπει να αποδείξουν τώρα στην προκατειλημμένη ανθρωπότητα αυτό που η συντηρητική επιστήμη δε θέλει να αποδειχθεί.  Τρέχα γύρευε.

Προτάσεις λοιπόν: να σταματήσουν οι νευρολόγοι να σπαταλάνε δις ευρώ και δολλάρια σε μοντέλα της νόσου που αποδεδειγμένα δεν οδηγούν σε εξεύρεση θεραπείας.  Να συνεργαστούν με Επεμβατικούς Ακτινολόγους και να εκπονήσουν έρευνες σε μεγάλα Πανεπιστήμια και Νοσοκομεία προκειμένου να αποδειχθεί, ή όχι, η ΧΕΝΦΑ.  Να μελετήσουν τη φλεβική υπόθεση όλων των επιστημόνων, και όχι μόνο του Zamboni.

Δεν το έκαναν το 1936, δεν το έκαναν το 1970, δεν το έκαναν το 1990, δεν το κάνουν ούτε το 2012? Ε, τότε ο χαρακτηρισμός που τους ταιριάζει είναι αυτός που δεν αρμόζει καθόλου σε ένα γραπτό δοκίμιο.

Αν κάνω zoom out, η σκλήρυνση είναι η νόσος που ταλαιπωρεί ένα σωρό νέους ανθρώπους από τη στιγμή της διάγνωσης μέχρι να πεθάνουν, με οικονομικό και σωματικό κόστος.  Δεν υπάρχει θεραπεία, ούτε αιτία, λέει η νευρολογία.

Και τώρα κάνω zoom in στον χάρτη.  Σε έναν μήνα κλείνω έναν χρόνο μετά την επέμβαση.  Δεν υπάρχει επιδείνωση, δεν υπάρχουν νέα συμπτώματα, δεν έγινε καμία νέα υποτροπή.  Δε διορθώθηκε το πρόβλημα στο αριστερό μάτι, αλλά είμαι χαρούμενη και δυνατή.  Δεν ήμουν έτσι πριν την επέμβαση.  Ούτε χαρούμενη ούτε δυνατή.

Το σκοτεινό σημείο του ματιού μου είναι πλέον ο ισχυρότερος μεγεθυντικός φακός στην άθλια πραγματικότητα των νευρολόγων.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 6 Φεβρουαρίου 2012, 00:46:30
ΠΕΡΙ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΏΝ ΜΕΘΟΔΩΝ

Αναφερόμενος στις διαγνωστικές μεθόδους ο αείμνηστος Β. Αλβάνης, έγραφε: («Κλινική παρατήρηση», Θεσσαλονίκη 1940) «Ο βαθυστόχαστος όμως και έχων επίγνωση της υψηλότερης αποστολής του ιατρός, δεν ικανοποιείται μόνον από τις εργαστηριακές διαγνώσεις, αλλά φλεγόμενος από επιστημονικό ενδιαφέρον και υπό το κράτος του ενδιαφέροντός του προς τον ασθενή, αποπειράται να συλλάβει αυτόν σε όλη του την υπόσταση, ανακαλύπτοντας και συλλέγοντας όσο περισσότερες πληροφορίες γίνεται για την σωματική και ψυχική του κατάσταση. Από τις αρχές του προηγούμενου ακόμα αιώνα τονίζονταν ότι, τον πάσχοντα άνθρωπο οφείλουμε να εξετάζουμε όχι μονομερώς, αλλά στην ολική του υπόσταση και προσωπικότητα (Fr. Krauss «Pathologie der person»).

Με το παραπάνω σκεπτικό, προτείνουμε διεύρυνση και εμπλουτισμό των διαγνωστικών μεθόδων, με τεχνικές που επεκτείνονται και σε άλλες πτυχές της ανθρώπινης υπόστασης, αποσκοπώντας σε μια ολική, ακριβή και ολιστική εξέταση του πάσχοντος ανθρώπου, πρόταση όμως που δυστυχώς βρίσκει ανταπόκριση σε ελάχιστα ανοιχτά πνεύματα του σύγχρονου ιατρικού κόσμου.

Ο Ιπποκράτης είχε ήδη θέσει το πλαίσιο αυτής της αντίληψης όταν έγραφε: «Μέγα δε μέρος ηγούμαι της τέχνης είναι το δύνασθαι σκοπείν». Σε άλλο σημείο πάλι τόνιζε, δίνοντας οδηγίες για την διάγνωση από τον ιατρό, ότι: «πλείονα εμπιστοσύνην οφείλομεν να δίδωμεν εις τους οφθαλμούς μας, παρά εις τους λογικούς συλλογισμούς», το οποίο κατά μίαν έννοια μας προειδοποιεί ότι, από τις λεγόμενες επιστημονικές συστηματικές έρευνες μέσα από λογικές τυποποιημένες μεθόδους (π.χ. SPSS), καλό είναι περισσότερη εμπιστοσύνη να δίνουμε στην εμπειρία και στην προσωπική διάγνωση του έμπειρου ιατρού.

Όμως η πικρή αλήθεια είναι ότι, την ικανότητα της προσωπικής διάγνωσης την διαθέτουν όλο και λιγότεροι σύγχρονοι ιατροί, καθότι όπως δήλωνε ο Sergent για την αξία της διαγνωστικής μεθόδου της ακροάσεως, «η ακρόαση δεν χρεοκόπησε, αλλά ο τρόπος εκτέλεσής της είναι πλέον ως επί το πλείστον πλημμελής, επειδή, οι πολλοί (ιατροί) συνήθως ακούνε χωρίς όμως να ακροώνται». Ποιο είναι άραγε το χαρακτηριστικό του πετυχημένου ιατρού στην διάγνωση με παρατήρηση απλά και ακρόαση; Έχει κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες ή δεξιότητες ή μήπως κάποια μεταφυσικά χαρίσματα; Φαίνεται ότι, ναι, υφίστανται και κάποιες μη κλασσικά ερμηνεύσιμες ικανότητες, για τις οποίες εμείς υποστηρίζουμε ότι δύνανται να αναπτυχθούν στον κάθε έναν.

Ήδη από τα χρόνια της ραγδαίας εξάπλωσης των εργαστηριακών διαγνωστικών μεθόδων, αρκετοί αντιμετώπισαν το γεγονός με σκεπτικισμό, καθώς παρασυρόμενος ο ιατρός σε υπερβολική εκτίμηση των εργαστηριακών αποτελεσμάτων, χάνει σε μεγάλο βαθμό την επαφή του με τον άρρωστο, υποτιμώντας παράλληλα την σημασία των κλινικών δεδομένων, αγόμενος πολλές φορές σε χονδροειδή σφάλματα. Είναι μάλιστα στο σημείο αυτό το πιο αξιοκατάκριτο γεγονός της ιατρικής, το να φεύγει στην πράξη ο ασθενής από το επίκεντρο της ίασης και την θέση του να παίρνει μια αφηρημένη έννοια περί νόσου, η οποία αποσπά ολοκληρωτικά την έγνοια, προσοχή και φροντίδα του θεράποντα ιατρού, ο οποίος τείνει να αδιαφορεί για τον ασθενή άνθρωπο.

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Συντασσόμαστε με τον Kuhn θεωρώντας  ότι ο Λόγος, κτήμα του κάθε ανθρώπου, είναι το μόνο προαπαιτούμενο για να αντλήσουμε γνώση από την πρακτική ή διαλεκτική εμπειρία, φρονώντας ότι ο καθένας μπορεί να το κάνει το ίδιο καλά. Η προσέλευσή μας όμως στο φόρουμ, μας έδειξε πως οι υποψίες μας ότι η πρόοδος του πολιτισμού μας απειλείται επειδή τα άτομα παύουν να είναι λογικά, δυστυχώς επιβεβαιώνονται. Η απειλή εδώ φαίνεται πως προέρχεται από την ίδια την κοινωνία, καθώς οι κοινωνικές πιέσεις, τα πολιτικά πάθη, οι δογματισμοί, οι προκαταλήψεις και τα οικονομικά συμφέροντα μπορούν να επηρεάσουν την κρίση του ατόμου, με αποτέλεσμα να αρνείται άλογα την τροποποίηση μιας «αγαπημένης» του πεποίθησης, ή την αποδοχή μιας άλλης, δυσάρεστης για αυτόν. Είναι γεγονός πια ότι με τον χρόνο η δράση των κοινωνικών αυτών παραγόντων επιφέρει μια μεταβολή στην σκέψη, μετατρέποντάς την σε πολιτική ιδεολογία ή θρησκευτικό δόγμα.

Θεοποιήσαμε έναν άκρατο επιστημονισμό και πιστεύουμε σε αυτόν όπως ακριβώς πιστεύουμε σε έναν θρησκευτικό μύθο, επειδή μας διαμόρφωσαν έτσι ώστε να ταιριάζει καλά με τα υπόλοιπα σχήματα της σκέψης μας και της δράσης μας. Καλούμαστε να ακολουθούμε τυφλά μιαν επιστημονική θεώρηση η οποία περιγράφει τα φαινόμενα και τα εξηγεί με όρους που εφεύραν ή συγκρότησαν οι οπαδοί της. Έτσι προέκυψε η θεώρηση και η υποχρεωτική επιβολή μιας «κανονικής επιστήμης», η οποία έχει όμως ως βάση τις αξιωματικές παραδοχές που κατάρτισε μια συγκεκριμένη επιστημονική κοινότητα. Στα πλαίσια όμως αυτής της «κανονικής επιστήμης» ο Kuhn διέγνωσε ότι η επιστημονική γνώση δεν διδάσκεται ως κάτι υποθετικό και προσωρινό, ούτε ότι οι διδάσκαλοί της προσπαθούν να καλλιεργήσουν στους μέλλοντες επιστήμονες μια σκεπτική διάθεση ή την ευρύτητα σκέψης και αντιλήψεων, για να τους καταστήσουν εύκαμπτους και δεκτικούς στην νέα εμπειρία. Αντίθετα, η σύγχρονη επιστημονική εκπαίδευση είναι ασυνήθιστα αυταρχική και δογματική, ακριβώς για να προκαλέσει τον μεγαλύτερο βαθμό αφοσίωσης στα αποδεκτά «παραδείγματα» και την μικρότερη δυνατή ροπή προς το να σκέφτεται και να δρα έξω από αυτά.

Φτάνει και μια σύντομη ματιά, τόνισε ο μεγάλος θεωρητικός, στον χώρο της επιστήμης, η οποία μας δείχνει ότι πιθανότατα η επιστημονική εκπαίδευση είναι πολύ πιο αποτελεσματική στο να επιφέρει επαγγελματική ακαμψία, από ότι η εκπαίδευση σε άλλους τομείς, με εξαίρεση – ίσως – της συστηματικής θεολογίας.

Ο Kuhn μας ερμήνευσε πολύ ικανοποιητικά την σταθερότητα και την αφοσίωση στη σύγχρονη «κανονική» επιστήμη με όρους κοινωνιολογικούς, επικαλούμενος την ύπαρξη και λειτουργία ισχυρών μηχανισμών κοινωνικοποίησης και προπάντων κοινωνικού ελέγχου. Έτσι μας επιβλήθηκε μια «κανονική» επιστήμη, η οποία όμως σε μεγάλο βαθμό αυτοακυρώνεται, καθώς παράγει και προάγει αποκλειστικά έναν κόσμο στον οποίο θεωρείται αναμφισβήτητη.

Αυτήν την «κανονική» επιστήμη δογματικά προσπαθούν να επιβάλλουν, αναγνωρίζοντας μόνον αυτές τις διεργασίες που ενεργούνται αποκλειστικά στα δικά της στενά πλαίσια, αφορίζοντας κάθε άλλη έλλογη διαπραγμάτευση. Επισείοντας μάλιστα μιαν αναμφισβήτητη μαθηματική πλατφόρμα, αυτοϋποβάλλονται οι οπαδοί της για την μοναδικότητα της αλήθειας, ως ένα νέου τύπου θρησκευτικό δόγμα. Η «θεοπνευστία» αυτής όμως της δήθεν «κανονικής» επιστήμης, προκαλεί το μειδίαμα στον σύγχρονο Φυσικό αυθεντικό επιστήμονα για τον τρόπο χρήσης των μαθηματικών εργαλείων, προξενεί όμως παράλληλα οργή στον Μαθηματικό επιστήμονα για την ολοκληρωτική παραποίηση ακόμα και των στοιχειωδών κανόνων της μαθηματικής σκέψης. Η «Βιοστατιστική» των ιατρικών ερευνών και η αντικειμενικότητά τους, θα γίνει το καινούριο ανέκδοτο για την υφήλιο τα επόμενα χρόνια, μετά τα γνωστά «greek statistics».

Η έρευνα για την διαβλητότητα των ιατρικών ερευνών, μας αφήνει άφωνους για το θράσος των ερευνητών απέναντι στην κοινωνία, απέναντι στον άνθρωπο.

ΠΕΡΙ  ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ  ΔΙΑΛΟΓΟΥ

Εντύπωση προκαλεί η στάση του σύγχρονου ιατρικού κόσμου απέναντι σε νέες ιδέες σχετικές με την θεραπευτική, απέναντι στις οποίες κατά κανόνα ο σημερινός γιατρός κρατά εχθρική θέση, αρνούμενος ουσιαστικά να τις επεξεργαστεί, απορρίπτοντάς τες σχεδόν ασυζητητί. Ακόμα και στις λίγες εκείνες περιπτώσεις όπου φαινομενικά δέχεται να γίνουν αντικείμενο διαλόγου, στην πράξη αρνείται τον διάλογο, αναλισκόμενος στο να ψάχνει να διακρίνει κάποια αδύναμα στοιχεία – ακόμα και ελάχιστης σημασίας – τα οποία θα χρησιμοποιήσει ως επιχειρήματα αντίλογου, ουσιαστικά όμως χρησιμοποιώντας τα ως άλλοθι για να παραμείνει προσηλωμένος στις δογματικές και παγιωμένες αντιλήψεις του.

Με τέτοιες όμως προκαταλήψεις είναι αδύνατο να γίνει υγιής διάλογος, ή όπως όρισε ο Habermas, να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μιαν ιδανική ομιλιακή κατάσταση.

Σε μια τέτοια ομιλιακή κατάσταση θα φθάναμε αν όλα τα σχετικά εμπειρικά δεδομένα έρθουν στην επιφάνεια και ληφθούν υπόψη και αν τίποτα άλλο πέρα από έλλογα επιχειρήματα δεν επηρεάζει την επερχόμενη συναίνεση. Μια τέτοια ιδανική ομιλιακή κατάσταση χαρακτηρίζεται όμως αποκλειστικά από παντελή απουσία εξωτερικών καταναγκασμών, οι οποίοι θα επηρέαζαν όσους μετέχουν στην συζήτηση κατά την αξιολόγηση των υπό εξέταση δεδομένων και επιχειρημάτων και από το γεγονός ότι κάθε ενδιαφερόμενος έχει τις ίδιες ακριβώς ευκαιρίες να συμμετάσχει ισότιμα στην συζήτηση.

Είναι σαφές λοιπόν ότι τις περισσότερες φορές οι πραγματικές συνθήκες κοινωνικής διαντίδρασης και επικοινωνίας ουδόλως υπακούν σε τέτοιο πρότυπο.

Ήδη στον χώρο αυτόν αντιμετωπίσαμε μία κατάσταση η οποία ούτε στο ελάχιστο προσομοιάζει στην οριζόμενη ως ιδανική ομιλιακή κατάσταση από τον Habermas. Η άψογη στάση μερικών όπως του κ. Μακρέα. του κ. Βέρρα, του κ. Medicus, ή ακόμα και του κ. Παπαδόπουλου, δεν στάθηκε αρκετή για να αντισταθμίσει την πλημμελή στάση του κ. Κουναλάκη, του οποίου οι υποτιμητικοί και σεξουαλικοί του υπαινιγμοί συνοδευόμενοι από την καταφάνερη μεροληψία του ως admin, μαζί με την υφέρπουσα τάση φαλλοκρατικής κυριαρχίας, προκάλεσε και προσέλκυσε κακόγουστα σχόλια και εικόνες, όπως το κατάπτυστο βιντεάκι. Ήδη έχουμε πλέον κατανοήσει γιατί απουσιάζουν χαρακτηριστικά, ιατροί και επισκέπτες από το άλλο φύλο, καθώς είναι οφθαλμοφανής η έλλειψη σεβασμού προς αυτό.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 6 Φεβρουαρίου 2012, 01:51:05
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

To Μέλλον είναι ήδη ΕΔΩ!

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ίσως δεν έχεις καταλάβει πως λειτουργεί η έρευνα.

Ο Καθηγητής Πρόληψης Νοσημάτων και Παθολογίας Ιωάννης Ιωαννίδης, Διευθυντής τώρα του Stanford Prevention Research Center, έδωσε συνέντευξη στις 28-11-2010 στο περιοδικό Έψιλον της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, στην οποία αποκαλύπτει ιατρικούς μύθους γύρω από ασθένειες και φάρμακα.

Το ενδιαφέρον είναι ότι εάν έχεις γνωρίσει τον Γιάννη Ιωαννίδη, ξέρεις ήδη ότι η τεκμηριωμένη γνώση για αυτόν είναι οι μετα-αναλύσεις. Ο ίδιος δεν θεωρεί ότι υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση απλά με διπλές τυφλές πολυκεντρικές μελέτες. Και αυτό πρακτικά λέει πάντα. Το ερευνητικό ερώτημα προκύπτει από την παρατήρηση και είναι η αρχή για την πρώτη έρευνα. Τεκμηριωμένη γνώση θα έχουμε πολύ πολύ αργότερα... Θα σε απογοητεύσω επίσης εάν σου πω τι πιστεύει για μια απλή μελέτη.... και φυσικά δεν συζητάει καθόλου για "εμπειρική γνώση"....
Επίσης, είμαι περίεργος να δω τι θα μου απαντήσει η Αθηνά Τατσιώνη σχετικά.... Θα τη ρωτήσω.

Τώρα σχετικά με :
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ο Ιπποκράτης είχε ήδη θέσει το πλαίσιο αυτής της αντίληψης όταν έγραφε: «Μέγα δε μέρος ηγούμαι της τέχνης είναι το δύνασθαι σκοπείν». Σε άλλο σημείο πάλι τόνιζε, δίνοντας οδηγίες για την διάγνωση από τον ιατρό, ότι: «πλείονα εμπιστοσύνην οφείλομεν να δίδωμεν εις τους οφθαλμούς μας, παρά εις τους λογικούς συλλογισμούς», το οποίο κατά μίαν έννοια μας προειδοποιεί ότι, από τις λεγόμενες επιστημονικές συστηματικές έρευνες μέσα από λογικές τυποποιημένες μεθόδους (π.χ. SPSS), καλό είναι περισσότερη εμπιστοσύνη να δίνουμε στην εμπειρία και στην προσωπική διάγνωση του έμπειρου ιατρού.
Έχεις μια δυσκολία να καταλάβεις ακόμη και τα μεταφρασμένα από τα αρχαία ελληνικά. Τι μεθόδους είχαν την εποχή του Ιπποκράτη; Πρακτικά μόνο κλινική εξέταση και ιστορικό. Καμιά άλλη μέθοδο δεν περιγράφει ο ίδιος. Και ο Ιπποκράτης είναι κόντρα στο πνεύμα της εποχής τεχνοκράτης και τι λέει: ότι περισσότερη εμπιστοσύνη πρέπει να έχουμε σε ότι βλέπουμε και μας είναι ορατό και όχι να εμπιστευόμαστε τους συλλογισμούς και τις υποθέσεις που κάνουμε.
Σκέψου τώρα ότι η τελείως ψυχρή τεχνοκρατική σκέψη του Ιπποκράτη που στηρίζεται με οφθαλμοφανείς παρατηρήσεις και αποδείξεις υφίστανται "αληθείς" μέχρι σήμερα, ενώ με τις προσωπικές εμπειρίες και απόψεις των γιατρών της εποχής του απλά σήμερα γελάμε με το τι πιστεύαν τότε. Να είσαι σίγουρη ότι θα κάνουν το ίδιο και για μας στο μέλλον.
Πόση νοημοσύνη θέλει για να καταλάβεις ότι ο Ιπποκράτης χιλιάδες χρόνια πριν επιδιώκει να τεκμηριώσει την ιατρική γνώση με την μόνη μέθοδο που εμπιστεύεται, την παρατήρηση;


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ήδη στον χώρο αυτόν αντιμετωπίσαμε μία κατάσταση η οποία ούτε στο ελάχιστο προσομοιάζει στην οριζόμενη ως ιδανική ομιλιακή κατάσταση από τον Habermas. Η άψογη στάση μερικών όπως του κ. Μακρέα. του κ. Βέρρα, του κ. Medicus, ή ακόμα και του κ. Παπαδόπουλου, δεν στάθηκε αρκετή για να αντισταθμίσει την πλημμελή στάση του κ. Κουναλάκη, του οποίου οι υποτιμητικοί και σεξουαλικοί του υπαινιγμοί συνοδευόμενοι από την καταφάνερη μεροληψία του ως admin, μαζί με την υφέρπουσα τάση φαλλοκρατικής κυριαρχίας, προκάλεσε και προσέλκυσε κακόγουστα σχόλια και εικόνες, όπως το κατάπτυστο βιντεάκι. Ήδη έχουμε πλέον κατανοήσει γιατί απουσιάζουν χαρακτηριστικά, ιατροί και επισκέπτες από το άλλο φύλο, καθώς είναι οφθαλμοφανής η έλλειψη σεβασμού προς αυτό.
Δεν νομίζω ότι άφησα ίχνη φυλλετικής διάκρισης για να χαρακτηρίζομαι για "φαλλοκρατική κυριαρχία" συνεπώς εάν έχεις την μύγα κράτα την....
Έχω ήδη διαβάσει τις απαντήσεις του Μακρέα και του Παπαδόπουλου και δεν φαίνεται να έχουν πεισθεί από τα επιχειρήματα σου από αυτά που διαβάζω.
Ο Medicus μάλλον περιμένει ακόμη απάντηση σε αυτό που σε ρώτησε......
Συνεπώς... περιμένουμε....ακόμη.... να δούμε αποδείξεις....
Καλη νύχτα....

ΥΓ Από την παρατήρηση και μόνο φαντάζομαι ότι το "Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν" σου είναι άγνωστο.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 6 Φεβρουαρίου 2012, 09:52:16
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Ο Medicus μάλλον περιμένει ακόμη απάντηση σε αυτό που σε ρώτησε......
...

Καλημέρα σε όλες και όλους.

Αγαπητή Rose, για να διευκολύνω, κάπως, το διάλογο και την επιχειρηματολογία και συγχρόνως για να επιταχύνω τον χρόνο αναμονής θα σου θέσω ένα ερώτημα και θα ήθελα μία απάντηση άμεση, τόσο χρονικά όσο και ποιοτικά:

Υπέθεσε ότι δεν είμαι ιατρός, αλλά ένας άντρας 41 ετών που θα ήθελε να απευθυνθεί στο "ΡΟΔΟΚΗΠΟ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ" για θέματα υγείας. Ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω και για ποια συμπτωματολογία ή νόσο μπορώ να ζητήσω βοήθεια από εσάς; Θα εξεταστώ και με ποια μέθοδο, πριν μου δοθεί μία θεραπεία; Υπάρχει ωράριο και συγκεκριμένοι θεραπευτές που θα με δούνε; Γιατί εγώ από μόνος μου δεν γνωρίζω τα διάφορα "ιάματα" που διαθέτετε και ποιο πρέπει να πάρω και σε ποια δοσολογία.

Σε ευχαριστώ και περιμένω ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ απάντηση.    

 
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 6 Φεβρουαρίου 2012, 10:02:16
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Το ενδιαφέρον είναι ότι εάν έχεις γνωρίσει τον Γιάννη Ιωαννίδη, ξέρεις ήδη ότι η τεκμηριωμένη γνώση για αυτόν είναι οι μετα-αναλύσεις. Ο ίδιος δεν θεωρεί ότι υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση απλά με διπλές τυφλές πολυκεντρικές μελέτες. Και αυτό πρακτικά λέει πάντα. Το ερευνητικό ερώτημα προκύπτει από την παρατήρηση και είναι η αρχή για την πρώτη έρευνα. Τεκμηριωμένη γνώση θα έχουμε πολύ πολύ αργότερα... Θα σε απογοητεύσω επίσης εάν σου πω τι πιστεύει για μια απλή μελέτη.... και φυσικά δεν συζητάει καθόλου για "εμπειρική γνώση"....
Επίσης, είμαι περίεργος να δω τι θα μου απαντήσει η Αθηνά Τατσιώνη σχετικά.... Θα τη ρωτήσω.
Επειδή τυγχάνει να είμαι από τους ανθρώπους που γνώρισα από κοντά τον έξοχο Γιάννη Ιωαννίδη, του οποίου το έργο είναι πασιφανώς παγκόσμιου βεληνεκούς, μπορώ να πω ότι είναι πολέμιος του - επιστημονικού ιδίως - ψεύδους και υπέρμαχος της ορθής πρακτικής. Ως εκ τούτου, με τις μετα-αναλύσεις του στοχεύει κυρίως στη θεμελίωση της ιατρικής βασιζόμενης σε στοιχεία (evidence-based madicine). Όταν δω την πρώτη evidence-based μετα-ανάλυση από τον Γιάννη τον Ιωαννίδη πάνω σε μεθόδους εναλλακτικής ιατρικής, θα αποτελέσει για μένα και το καθοριστικό επιχείρημα.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Αποστολή από: Rose στις 6 Φεβρουαρίου 2012, 22:12:57
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Η οικονομική ομοιοπαθητική (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_29/01/2012_1297468)
[...]
Σε όλο τον κόσμο, λοιπόν, συμφωνούν ότι για να εξυγιανθεί μια οικονομία πρέπει το κράτος να συμμαζέψει τις δαπάνες και τα έσοδα. Μόνο στην Ελλάδα διάφοροι διακηρύσσουν την οικονομική ομοιοπαθητική: η πληγή του ελλείμματος, που αιμορραγεί ακατάσχετα, θεραπεύεται ανοίγοντας μια μεγαλύτερη πληγή.

Δεν πρόκειται για ομοιοπαθητική αλλά κυριολεκτικά για αφαίμαξη.  Ο ασθενής έχει αναιμία, και ο γιατρός συστήνει "πάρτε του κι΄άλλο αίμα", και μετά, έρχεται σαν σωτήρας, πουλώντας πανάκριβο αίμα.  :D

Δυστυχώς για να θεραπευτεί η Ελληνική Οικονομία, χρειάζεται πρώτα από όλα να θεραπευτεί η Ελληνική Κοινωνία, και μακάρι να γινόταν διαφορετικά, να αλλάξουμε συνειδησιακά, αλλά από το βόλεμα μας, δύσκολα ξεβολευόμαστε, και έτσι αναγκαστικά θα πονέσουμε, μέχρι να κατανοήσουμε τι έφταιξε και τι ακριβώς χρειάζεται να πράξουμε, έτσι ώστε να διορθώσουμε, τα κακώς κείμενα.

'Αρα τελικά, χρειάζεται να βρούμε την αιτία της ασθένειας πριν την θεραπεύσουμε, πριν θεραπευτούμε όλοι μας, από τη βέβαιη οικονομική και πολιτισμική μας κατηφόρα, και η λύση δεν είναι άλλη από το να αποκτήσουμε την κατάλληλη Ελληνική Παιδεία, τους κατάλληλους πνευματικούς ορίζοντες, την κατάλληλη συνειδητότητα, που θα μας καταστήσει Συν-δημιουργούς μιας Ενάρετης και Δημοκρατικής Κοινωνίας, και επομένως μιας Ευημερούσας Κοινωνίας.

Κατά μία έννοια λοιπόν, μπορεί να πονάμε προσωρινά, μπορεί φαινομενικά να ανοίγουμε βαθύτερες πληγές, αλλά η θεραπεία είναι καθ' οδόν, και σύντομα ο ασθενής θα σηκωθεί από το κρεβάτι.

Τι κάνουμε όμως εμείς, ο καθένας μας, για τη χώρα μας είναι η ερώτηση, και όχι τι περιμένουμε οι πολιτικάντηδες "των διαπλεκομένων συμφερόντων" να κάνουν για μας.  Και όσον αφορά τον χώρο της υγείας, πολλά μπορούν να γίνουν για να μειωθούν και οι ασθένειες, και οι δαπάνες θεραπείας, τουλάχιστον στο 10% του σημερινού κόστους.

Θέλουμε όμως να αλλάξουμε?  Θέλουμε να γίνουμε μέρος της λύσης, ή να παραμείνουμε μέρος του προβλήματος?

Αλλά ακόμα και αν δεν θέλουμε, να συνεργαστούμε με τα νέα δεδομένα, που επιβάλει η επικείμενη εποχή, θα αναγκαστούμε να αλλάξουμε, ακόμα και αν χρειαστεί να πονέσουμε γι΄αυτό.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 6 Φεβρουαρίου 2012, 23:12:33
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Έχω ήδη διαβάσει τις απαντήσεις του Μακρέα και του Παπαδόπουλου και δεν φαίνεται να έχουν πεισθεί από τα επιχειρήματα σου από αυτά που διαβάζω.
Ο Medicus μάλλον περιμένει ακόμη απάντηση σε αυτό που σε ρώτησε......
Συνεπώς... περιμένουμε....ακόμη.... να δούμε αποδείξεις....

Ο Αντίλογος είναι καλοδεχούμενος, μια και γονιμοποιεί την εμβάθυνση στο θέμα των εναλλακτικών θεραπειών, καθώς και μιας ολιστικής προσέγγισης στη Θεραπευτική.  Αν και έχουμε ήδη καταθέσει αρκετές τεκμηριωμένες έρευνες, δεν ολοκληρώθηκε η κατάθεση στοιχείων και ερευνών, καθώς ενδιάμεσα τίθενται και διάφορα ερωτήματα, που χρειάζεται να αντιμετωπίζουμε.

Υπάρχουν άλλωστε τόσες έρευνες, καταξιωμένων ερευνητών, έτσι ώστε να ενεργοποιήσουν πλέον, μία μαζική και καθολική επιστροφή στις φυσικές μεθόδους θεραπείας.

---------------------------------------------------
Σημείωση διαχειριστή: Όχι άλλη διαφήμιση
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 00:17:40
‘Όταν γνώρισα την Judy Jacka το 1994, όλες οι αμφιβολίες που είχα σχετικά με τους εναλλακτικούς θεραπευτές διαλύθηκαν.  Στα μαθήματα που παρακολουθήσαμε κοντά της, αποκαλύφθηκε μια προσωπικότητα που είχε όχι μόνο το χάρισμα της φυσικής θεραπείας και την ικανότητα της σκέψης με τους πιο αυστηρούς επιστημονικούς όρους.  Η αυστηρότητα και η ακρίβεια εφαρμογής των τεχνικών θεραπείας που τη διέκριναν, αρτιότερες αυτών πολλών τεχνικών της «ορθόδοξης» ή ακαδημαϊκής ιατρικής, μου έδειξαν ότι η θεραπευτική ή ιατρική συνείδηση δεν είναι προϊόν των πτυχίων ή κάποιων νομότυπων βεβαιώσεων, αλλά αποτέλεσμα μιας πνευματικής ευθύνης να είσαι ενδελεχώς αποτελεσματικός.

Ζούμε σε μια εποχή αποκάλυψης.  Καθώς η γνώση μας για τον κόσμο αλλάζει, εμφανίζονται κρυμμένες θεωρήσεις και για την υγεία και για την ασθένεια, που πολλές απ’ αυτές εφαρμόζονταν εμπειρικά για χιλιάδες χρόνια – όπως η βοτανοθεραπευτική ή ο βελονισμός κι άλλες γνωστές λιγότερο από δύο αιώνες, όπως η ομοιοπαθητική.  Αυτές οι θεωρήσεις κι εφαρμογές πέρα από την επικράτεια της «ορθόδοξης ιατρικής», ανήκουν στο χώρο της λεγόμενης εναλλακτικής ιατρικής. Ο χώρος αυτός διακρίνεται από την αποδοχή και λειτουργία με παράγοντες περισσότερο λεπτοφυείς απ΄ αυτούς που δέχεται η κατεστημένη ιατρική.  Στόχος των θεραπευτικών της τεχνικών είναι η αποκατάσταση της ισορροπίας δια μέσου αυτών των λεπτότερων παραγόντων κι εδώ διαφέρει από την επίσημη ιατρική που μέχρι πρόσφατα επέμενε να τους αρνείται.

Σήμερα η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός, η βοτανοθεραπευτική, το σιάτσου, η ρεφλεξολογία, η ιριδοδιαγνωστική κ.α. ερευνούνται και διδάσκονται σε πολλά πανεπιστημιακά και εξωπανεπιστημιακά ιατρικά κέντρα διεθνώς.  Η φυσική ιατρική, που μας εκθέτει [...] η Judy Jacka, με πλούσιο υλικό περιστατικών, θεραπευτικών οδηγιών και πορείας των νόσων, εμφανίζεται σαν η πιο αντιπροσωπευτική «οικολογική» ιατρική, που ενδιαφέρεται για την ισορροπία των στοιχείων του οργανισμού μας με το περιβάλλον.  Και οικολογική με την πολιτική έννοια του όρου, αυτής της ανάπτυξης και αποκατάστασης της αυτορρύθμισης.

                                                                          Γιώργος Α. Οικονομόπουλος
                                                                                         Ιατρός

Υ.Γ. Δυστυχώς δεν μπορώ να καταθέσω την πηγή αυτού του άρθρου γιατί θα θεωρηθεί διαφήμιση, μια και ήδη η αναφορά στο βιβλίο που προλογίζει ο Ιατρός κ. Γιώργος Οικονομόπουλος έχει σβηστεί από τον admin.  Λυπάμαι πραγματικά για τις επανειλημμένες τεχνικές φίμωσης, και ειλικρινά δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι ο διάλογος, όταν παρεμποδίζεται, η ελεύθερη έκφραση και η κατάθεση απόψεων και ερευνών.

Δεν γίνεται να ζητούνται έρευνες, από τη μια και από την άλλη να σου κλείνουν το στόμα.  Υπάρχουν ήδη πλήθος αναφορές σε φαρμακευτικά σκευάσματα και επιχειρήσεις στο φόρουμ, αυτά δεν θεωρήθηκαν διαφήμιση?  Τελικά ποιο είναι το κριτήριο, του τι θεωρείται διαφήμιση?
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 00:23:53
Λυπάμαι, αλλά μάλλον δε θα πάρουμε τις απαντήσεις που περιμένουμε ποτέ, καθώς αναλωνόμαστε σε θεωρίες επί θεωριών.
Ανακεφαλαιώνω:
1) Υπάρχει evidence-based εναλλακτική ιατρική σε επίπεδο μεγαλύτερο του Ε;
2) Γιατί δεν ασφαλίζεται κανείς εναλλακτικός από τις ασφαλιστικές εταιρείες για αστική ευθύνη αφού υπάρχει τόσο μεγάλη διεθνής εμπειρία;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 00:37:02
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Υ.Γ. Δυστυχώς δεν μπορώ να καταθέσω την πηγή αυτού του άρθρου γιατί θα θεωρηθεί διαφήμιση, μια και ήδη η αναφορά στο βιβλίο που προλογίζει ο Ιατρός κ. Γιώργος Οικονομόπουλος έχει σβηστεί από τον admin.
Εγώ ξέρω ότι τα επιστημονικά άρθρα δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά κατόπιν κρίσης από επιτροπή. Σας το διαβεβαιώ διότι έχω διατελέσει κριτής σε αρκετά διεθνή περιοδικά. Σε καμία περίπτωση η αναφορά της πηγής ενός επιστημονικού άρθρου δεν πρόκειται να θεωρηθεί διαφήμηση. Εκτός αν μπερδεύουμε τα επιστημονικά άρθρα με τα εκλαϊκευμένα άρθρα που δημοσιεύονται σε περιοδικά ποικίλης ύλης.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 01:02:42
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
       @rose: Την Ομοιοπαθητική κατατάσσουν στις απόκρυφες επιστήμες κάποιοι λίγοι και στενόμυαλοι εκπρόσωποι του Χριστιανισμού. Οι περισσότεροι τη βλέπουν είτε θετικά, είτε ουδέτερα από θρησκευτική άποψη.

Αγαπητέ Loumakis,

λυπούμαστε για την καθυστερημένη απάντηση, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος να απαντήσουμε σε όλα τα ερωτήματα, ταυτόχρονα, λόγω του ότι απαιτείται ιδιαίτερη εμβάθυνση, μια και το χάσμα ανάμεσα στην κλασσική ιατρική και την εναλλακτική φαίνεται πως είναι αρκετά μεγάλο, και μόνο ελάχιστοι τολμηροί και πρωτοπόροι γιατροί, έχουν τολμήσει να γεφυρώσουν αυτούς τους δύο δυστυχώς σήμερα ξέχωρους κόσμους.

'Οταν αναφερόμαστε σε απόκρυφη επιστήμη, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως είναι μία Επιστήμη, προϊόν της Αρχαίας Ελληνικής Παιδείας, που αφορίστηκε από τον θρησκευτικό φασισμό, και έτσι κατάντησε απόκρυφη, κρυφή από την κοινή θέα.

'Ομως είναι επιστήμη και μάλιστα Ελληνική. Είναι η γνώση των πρώτων Ελλήνων γιατρών και επιστημόνων, είναι η γνώση που διδασκόταν στα Εσώτερα μυστήρια των Αρχαίων Ελληνικών Μυητικών σχολών, που ουσιαστικά, αποτελούσαν τις Πνευματικές Ακαδημίες εκείνης της εποχής, από τις οποίες αποφοιτούσαν Φιλόσοφοι, Επιστήμονες, Θεραπευτές.

Αυτή η Αρχαία Ελληνική Γνώση, κυνηγημένη από έναν θρησκευτικό φασισμό, και από μία Φασιστική Ολιγαρχία, για λόγους καθαρά εκμετάλλευσης και κυριαρχίας, κυριολεκτικά σώζει και θεραπεύει τον κάθε άνθρωπο, και έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, χάρη στις απόκρυφες σχολές, της Ευρώπης, χάρη στους 'Αραβες που έσωσαν Ελληνικές έρευνες και δοκίμια από την ολιστική καταστροφή, χάρη στους Αναγεννητές των Επιστημών, την εποχή του Διαφωτισμού, και σήμερα όλη η Αρχαία Ελληνική χαμένη γνώση βρίσκεται στα χέρια μας, έτσι ώστε να κατανοήσουμε όλα τα ανεξήγητα φαινόμενα, τα οποία η σημερινή σύγχρονη σκοταδιστική επιστήμη, (μια και αρνείται να αντιμετωπίσει τον άνθρωπο ολιστικά), δεν κατανοεί και ίσως αρνείται πεισματικά να κατανοήσει.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
   Έν τέλει, πώς δρά ή Ομοιοπαθητική; Είναι αλήθεια πώς δέν γνωρίζουμε. Καί όχι μόνο δέν γνωρίζουμε, άλλά αποτελεί καί μεγάλο επιστημονικό παράδοξο, μέ βάση τίς τρέχουσες γνώσεις τής Φυσικής, ή δράση ενός διαλύματος μέσα στό όποίο δέν υπάρχει ούτε ίχνος της ούσίας-διαλύτη.

Θα εξηγήσουμε στην συνέχεια, του διαλόγου, πως δρα η Ομοιοπαθητική, και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως παρασκευάζονται τα Ομοιοπαθητικά φάρμακα, έτσι ώστε να τα ξεχωρίζουμε από τα placebo.  Μία αραίωση μπορεί να καταλήξει Placebo, όμως η δυναμοποίηση δεν είναι απλά αραίωση.  Επίσης δεν δρα η ελάχιστη ουσία ως φάρμακο, αλλά μία άλλη ουσία, που είναι παράγωγο μιας αλχημιστικής διαδικασίας, μέσω της δυναμοποίησης.  

Αυτή την κατανοήση λοιπόν κατείχαν οι Αρχαίοι Ημών πρόγονοι, αλλά σήμερα, ως Νεο-Ελληνες, όπως βλέπουμε προχωράμε τυφλοί.  Καιρός όμως να ξαναβρούμε το ΦΩΣ μας, μια και ήρθε η στιγμή να θυμηθούμε ποιοι είμαστε, ή τουλάχιστον ποιοι ήμασταν ως 'Ελληνες, τι γνωρίζαμε, και τι κοινωνίες είχαμε δημιουργήσει, πριν μας αποκόψουν από τις ρίζες μας.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 01:16:15
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εγώ ξέρω ότι τα επιστημονικά άρθρα δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά κατόπιν κρίσης από επιτροπή. Σας το διαβεβαιώ διότι έχω διατελέσει κριτής σε αρκετά διεθνή περιοδικά. Σε καμία περίπτωση η αναφορά της πηγής ενός επιστημονικού άρθρου δεν πρόκειται να θεωρηθεί διαφήμηση. Εκτός αν μπερδεύουμε τα επιστημονικά άρθρα με τα εκλαϊκευμένα άρθρα που δημοσιεύονται σε περιοδικά ποικίλης ύλης.

Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,

θα παραθέσουμε ξανά την πηγή διότι πρόκειται για μια πάρα πολύ αξιόλογη έρευνα που μάλιστα προλογίζει συνάδελφός σας γιατρός.

Πρόκειται για το βιβλίο της Τζούντι Τζάκα, "Θεραπείες με Φυσικά Μέσα", ‘Ολες οι ασθένειες από το Α ως το Ω και οι θεραπείες τους, με φυσικά μέσα και τρόπους.


Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 01:17:50
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εγώ ξέρω ότι τα επιστημονικά άρθρα δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά κατόπιν κρίσης από επιτροπή. Σας το διαβεβαιώ διότι έχω διατελέσει κριτής σε αρκετά διεθνή περιοδικά. Σε καμία περίπτωση η αναφορά της πηγής ενός επιστημονικού άρθρου δεν πρόκειται να θεωρηθεί διαφήμηση. Εκτός αν μπερδεύουμε τα επιστημονικά άρθρα με τα εκλαϊκευμένα άρθρα που δημοσιεύονται σε περιοδικά ποικίλης ύλης.

Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,

θα παραθέσουμε ξανά την πηγή διότι πρόκειται για μια πάρα πολύ αξιόλογη έρευνα που μάλιστα προλογίζει συνάδελφός σας γιατρός.

Πρόκειται για το βιβλίο της Τζούντι Τζάκα, "Θεραπείες με Φυσικά Μέσα", ‘Ολες οι ασθένειες από το Α ως το Ω και οι θεραπείες τους, με φυσικά μέσα και τρόπους.




Ορίστε; Έχει κριθεί το εν λόγω πόνημα όπως προβλέπεται για επιστημονικές δημοσιεύσεις;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 02:03:07
Δηλαδή κ. Παπαδόπουλε, για να καταλάβω το σκεπτικό σας, ας πούμε πως δεν έχει κριθεί βάση των ISO των επιστημονικών δημοσιεύσεων1, εσείς δεν θα το διαβάζατε για να κρίνετε από μόνος σας, αν έχουν αξία οι έρευνες που παραθέτονται στο βιβλίο?

Χρειαζόμαστε κάποιους "ειδικούς" για να μας καθορίζουν ποια έρευνα θα δεχόμαστε και ποια όχι?

Μας εμποδίζει κανείς να χρησιμοποιούμε ελεύθερα τον ορθολογισμό μας, και να αντλούμε μόνοι μας συμπεράσματα, βάση λογικής, δικής μας λογικής, και προσωπικής δικής μας εμπειρίωσης?

Απλή είναι η μέθοδος της έρευνας.  Δοκιμάζουμε αυτό που μας προτείνουν, και μετέπειτα κρίνουμε αν είναι αποτελεσματικό.

Αν δεν έχουμε προσωπική εμπειρία, πως θα κινούμαστε?  Βάση πίστης στα λόγια κάποιων ειδικών?

Αυτό ονομάζουμε επιστήμη?

Υ.Γ.  κ. Παπαδόπουλε, όταν εμπιστεύτηκα την μάνα μου, στα χέρια ειδικών, την σκότωσαν.  Από τότε, ειδικούς ξανά δεν εμπιστεύομαι.  Παίρνω μόνη μου την ευθύνη για κάθε απόφαση στη ζωή μου, και όταν μου προτείνει ένας ειδικός κάτι, κάνω διπλές τυφλές και πολλαπλές έρευνες για να σιγουρευτώ, και πάλι τίποτα δεν είναι σίγουρο, μέχρι να γίνει προσωπική εμπειρία.
___________________________________________________________________________

1 σας θυμίζω... τις οποίες επιστημονικές δημοσιεύσεις, ο κ. Ιωαννίδης καταρρίπτει σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό  
http://ccsvitalk.gr/blog/?p=856, http://video.google.com/videoplay?docid=-1075176624492631545#
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 02:12:12
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δηλαδή κ. Παπαδόπουλε, για να καταλάβω το σκεπτικό σας, ας πούμε πως δεν έχει κριθεί βάση των ISO των επιστημονικών δημοσιεύσεων1, εσείς δεν θα το διαβάζατε για κρίνετε από μόνος σας, αν έχουν αξία οι έρευνες που παραθέτονται στο βιβλίο?

Χρειαζόμαστε κάποιους "ειδικούς" για να μας καθορίζουν ποια έρευνα θα δεχόμαστε και ποια όχι?

Μας εμποδίζει κανείς να χρησιμοποιούμε ελεύθερα τον ορθολογισμό μας, και να αντλούμε μόνοι μας συμπεράσματα, βάση λογικής, δικής μας λογικής, και προσωπικής δικής μας εμπειρίωσης?

Απλή είναι η μέθοδος της έρευνας.  Δοκιμάζουμε αυτό που μας προτείνουν, και μετέπειτα κρίνουμε αν είναι αποτελεσματικό.

Αν δεν έχουμε προσωπική εμπειρία, πως θα κινούμαστε?  Βάση πίστης στα λόγια κάποιων ειδικών?

Αυτό ονομάζουμε επιστήμη?

Υ.Γ.  κ. Παπαδόπουλε, όταν άφησα την μάνα μου, στα χέρια ειδικών, την σκότωσαν.  Από τότε, ειδικούς ξανά δεν εμπιστεύομαι.  Παίρνω μόνη μου την ευθύνη για κάθε απόφαση στη ζωή μου, και όταν μου προτείνει ένας ειδικός κάτι, κάνω διπλές τυφλές και πολλαπλές έρευνες για να σιγουρευτώ, και πάλι τίποτα δεν είναι σίγουρο, μέχρι να γίνει προσωπική εμπειρία.
___________________________________________________________________________

1 σας θυμίζω... τις οποίες επιστημονικές δημοσιεύσεις, ο κ. Ιωαννίδης καταρρίπτει σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό  
http://ccsvitalk.gr/blog/?p=856, http://video.google.com/videoplay?docid=-1075176624492631545#
Τους δικούς μας ειδικούς τους δεχόμαστε.
Τους άλλους ειδικούς τους απορρίπτουμε.
Οταν ο Ιωαννίδης απορρίπτει (σωστά) κάποιες μελέτες, τον δεχόμαστε.
Οταν ο Ιωαννίδης δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με εναλλακτική (με τι υλικό άλλωστε) τον παρακάμπτουμε.
Ότι μας συμφέρει το αναφέρουμε.
Ότι δε μας συμφέρει το καταπίνουμε.
Σε ότι θέλουμε απάνταμε.
Σε ότι δεν μπορούμε ελπίζουμε απλά να ξεχαστεί.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 02:36:51
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τους δικους μας ειδικους τους δεχομαστε.
Τους αλλους ειδικους τους απορριπτουμε.

'Αρα συμφωνούμε λοιπόν, να ακούμε ΟΛΟΥΣ τους ειδικούς, από όλους τους χώρους, αλλά να αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι, κατόπιν προσωπικής μας έρευνας?  Και εφόσον ακολουθήσουμε αυτό το σκεπτικό, δεν είναι σώφρων να έχουμε ανοιχτούς τους πνευματικούς μας ορίζοντες, και να μελετάμε, και να ερευνούμε, όσο πιο πολλά και αντιφατικά ακόμα, τόσο πιο καλά, μέχρι να κατανοήσουμε την ολότητα ενός ζητήματος?

Η μόνη Αυθεντική Επιστημονική έρευνα, είναι η προσωπική μας έρευνα, όλα τα άλλα είναι πίστη, δόγμα, μέχρι να τα αποδείξουμε μόνοι μας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Οταν ο Ιωαννιδης απορριπτει (σωστα) καποιες μελετες, τον δεχομαστε.
Οταν ο Ιωαννιδης δεν εχει ασχοληθει ποτε με εναλλακτικη (με τι υλικο αλλωστε) τον παρακαμπτουμε.

Το θέμα μας δεν είναι αν ο Ιωαννίδης δέχεται ή όχι τις εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας, αλλά το ότι πολλές δήθεν επιστημονικές έρευνες, είχαν καταντήσει ένα δόγμα, επικίνδυνο, με εγκληματικές προεκτάσεις μέσα στην κοινωνία είτε για τους ασθενείς είτε ως κόστη θεραπείας.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 07:15:43
@Rose Eπειδή κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε τι σας λέω, αν θέλετε απαντήστε στους υπόλοιπους.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 08:22:13
Λοιπόν, Rose,
Οτιδήποτε δεν είναι βιβλιογραφική παραπομπή αλλά έχει εικονίτσες, ISBN, τιμή και όλα τα συναφή διαγράφεται ακόμη κι αν είναι οι Αφορισμοί του Ιπποκράτη.
Δεύτερον, η συνεχής επανάληψη δεν είναι διάλογος είναι γκεμπελική προγάνδα. Είναι το επόμενο που θα αρχίσω να σβήνω.
Τέλος, Θυμίζω για άλλη μια φορά ότι μη επαγγελματίες υγείας είναι φιλοξενούμενοι σε αυτό το forum. Δεν τους αρνείται κανείς τη συμμετοχή, αλλά εάν δεν διαθέτουν στοιχειώδη ικανότητα κατανόησης σε βασικούς ορισμούς και αρέσκονται σε spam, διαγράφονται.

Σχετικά με τον Ιωαννίδη:
Για τους έχοντες περιορισμένες δυνατότητες στην ανάγνωση
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Το ενδιαφέρον είναι ότι εάν έχεις γνωρίσει τον Γιάννη Ιωαννίδη, ξέρεις ήδη ότι η τεκμηριωμένη γνώση για αυτόν είναι οι μετα-αναλύσεις. Ο ίδιος δεν θεωρεί ότι υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση απλά με διπλές τυφλές πολυκεντρικές μελέτες. Και αυτό πρακτικά λέει πάντα. Το ερευνητικό ερώτημα προκύπτει από την παρατήρηση και είναι η αρχή για την πρώτη έρευνα. Τεκμηριωμένη γνώση θα έχουμε πολύ πολύ αργότερα... Θα σε απογοητεύσω επίσης εάν σου πω τι πιστεύει για μια απλή μελέτη.... και φυσικά δεν συζητάει καθόλου για "εμπειρική γνώση"....
Υπάρχει υλικό για την ομοιοπαθητική και την εμφανίζει ως placebo:
Kleijnen et al.[43] (1991)Όλοι/placebo, κλασική ιατρική 107 CCTsΤα ευρήματα είναι θετικά αλλά ανεπαρκή για την εξαγωγή οριστικών συμπερασμάτων.
Linde et al.[44] (1997)Όλοι/placebo89 RCTsΤα αποτελέσματα δεν είναι συμβατά με την υπόθεση πως η ομοιοπαθητική είναι στο σύνολό της φαινόμενο placebo, ωστόσο προέκυψαν ανεπαρκείς ενδείξεις από τη μελέτη σχετικά με το αν η ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική για οποιαδήποτε μεμονωμένη κλινική περίπτωση. Περαιτέρω μελέτη είναι αναγκαία.
Walach[45] (1997)Όλοι/placebo, κλασική ιατρική41 RCTsΤα αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής δεν είναι σημαντικά διαφορετικά από το φαινόμενο placebo.
Linde and Melchart[46] (1998)Κλασική/placebo, κλασική ιατρική32 RCTsΤα αποτελέσματα τυχαίων ελέγχων υποδεικνύουν πως η εξατομικευμένη ομοιοπαθητική υπερβαίνει τη δράση των εικονικών φαρμάκων. Η ένδειξη ωστόσο δεν είναι πειστική εξαιτίας μεθοδολογικής ανεπάρκειας και ασυνεπειών.
Cucherat et al.[47] (2000)Όλοι/placebo17 RCTsΥπάρχει ένδειξη πως οι ομοιοπαθητικές θεραπείες είναι περισσότερο αποτελεσματικές από τα placebo, ωστόσο η αξία της ένδειξης είναι μικρή εξαιτίας της κακής ποιότητας στη μεθοδολογία των δοκιμών. Οι μελέτες υψηλότερης μεθοδολογικής ποιότητας ήταν πιθανότερο να είναι αρνητικές.
Shang A et al.[35] (2005)Όλοι/placebo110 RCTsΠόλωση είναι εμφανής σε placebo-ελεγχόμενες δοκιμές τόσο στην ομοιοπαθητική όσο και στη συμβατική ιατρική. Όταν αυτή λήφθηκε υπόψη στην ανάλυση, υπήρχε ασθενής ένδειξη για συγκεκριμένη επενέργεια των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, αλλά ισχυρή ένδειξη για την επενέργεια των συμβατικών παρεμβάσεων. Το αποτέλεσμα αυτό είναι συνεπές με την υπόθεση πως τα κλινικά αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής είναι φαινόμενα placebo.

Έχεις κάτι άλλο που να περιλαμβάνει και να εμπεριέχει τα βασικά στοιχεία ενός επιστημονικού άρθρου (Υλικό, μέθοδος, κλπ) ώστε να μπορεί να το αξιολογήσει ή εάν θέλει να το επαναλάβει κάποιος;
Οποιοδήποτε άλλου είδους περιεχόμενο πλην των επικεντρωμένων στα ερωτήματα απαντήσεων που τόσοι σου έχουν θέσει θα διαγράφεται.
Τέλος.

Αλήθεια πως ορίζεται η εμμονή με την ψυχιατρική έννοια; Και δεν απευθύνεται στη Rose αυτή η ερώτηση.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 09:46:59
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Ο Medicus μάλλον περιμένει ακόμη απάντηση σε αυτό που σε ρώτησε......
...

Καλημέρα σε όλες και όλους.

Αγαπητή Rose, για να διευκολύνω, κάπως, το διάλογο και την επιχειρηματολογία και συγχρόνως για να επιταχύνω τον χρόνο αναμονής θα σου θέσω ένα ερώτημα και θα ήθελα μία απάντηση άμεση, τόσο χρονικά όσο και ποιοτικά:

Υπέθεσε ότι δεν είμαι ιατρός, αλλά ένας άντρας 41 ετών που θα ήθελε να απευθυνθεί στο "ΡΟΔΟΚΗΠΟ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ" για θέματα υγείας. Ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω και για ποια συμπτωματολογία ή νόσο μπορώ να ζητήσω βοήθεια από εσάς; Θα εξεταστώ και με ποια μέθοδο, πριν μου δοθεί μία θεραπεία; Υπάρχει ωράριο και συγκεκριμένοι θεραπευτές που θα με δούνε; Γιατί εγώ από μόνος μου δεν γνωρίζω τα διάφορα "ιάματα" που διαθέτετε και ποιο πρέπει να πάρω και σε ποια δοσολογία.

Σε ευχαριστώ και περιμένω ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ απάντηση.    

Θα περιμένω πολύ ακόμη αγαπητή Rose;
(http://2.bp.blogspot.com/_IvJnv3XA_JE/SXA8TTEOqcI/AAAAAAAAAGs/2YJy3mOIX4s/s400/wall2.jpg)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 11:30:13
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Θα περιμένω πολύ ακόμη αγαπητή Rose;

'Οχι δεν θα περιμένετε πολύ, φίλτατε Medicus, θα σας απαντήσουμε σύντομα.  Δεν θα μείνει κανένα θέμα αναπάντητο, αλλά λόγω του περιορισμένου χρόνου, και του μεγάλου όγκου θεματολογίας που αναπτύσσεται, υπάρχει η χρονική καθυστέρηση.

Θα παρακαλούσαμε όμως να μας δίνεται η ευχέρεια να επιλέγουμε εμείς πως θα απαντάμε και πότε θα απαντάμε.

Τα πιο σπουδαία θέματα τα αφήνουμε τελευταία, για να τα επεξεργαστούμε καλύτερα και πιο νηφάλια.
  
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δημήτρης Μακρέας στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 12:59:53
Ε, λοιπόν αυτή τη φορά όντως μου βγαίνει το "πατρικό", αλλά η συμπεριφορά αυτή είναι απράδεκτη.
Και είναι επαναλαμβανόμενη, απέναντι σε οποιονδήποτε δεν είναι γιατρός.
Ξεκαβαλήστε λίγο το καλάμι και απαρνηθείται για λίγο την ανάγκη για εξουσία...

Και κάτι πρακτικό. Μόλις χθες εξέτασα ένα γνωστό κοριτσάκι 6 χρονών με γριπώδη συνδρομή και ιστορικό άσθματος.
Κάθε χρόνο το κορίτσι έκανε τουλάχιστον τρεις σοβαρές κρίσεις και σίγουρα σε κάθε ιογεννή λοίμωξη.
Δεν διέκοπτε ποτέ την προφυλακτική θεραπεία.
Εδώ και ένα χρόνο κάνει ομοιοπαθητική. Δεν έχει κάνει καμία σοβαρή κρίση και δε χρειάζεται προφυλακτική αγωγή, ή άλλου είδους αγωγή.
Και δεν είναι το μόνο. Απλώς είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα.
Εγώ δε χρειάζομαι άλλου είδους τεκμηρίωση, για το γεγονός ότι το συγκεκριμένο καρίτσι βοηθήθηκε από την ομοιοπαθητική, εκεί που η "δικιά" μας είχε αποτύχει.
Και επαναλαμβάνω την άποψή μου ότι η "δική" μας ιατρική, έχει επίφαση τεκμηρίωσης σε πάρα πολλά ζητήματα. Και επίσης πολύ περισσότερες παρενέργειες.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 13:27:55
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ε, λοιπόν αυτή τη φορά όντως μου βγαίνει το "πατρικό", αλλά η συμπεριφορά αυτή είναι απράδεκτη.
Και είναι επαναλαμβανόμενη, απέναντι σε οποιονδήποτε δεν είναι γιατρός.
Ξεκαβαλήστε λίγο το καλάμι και απαρνηθείται για λίγο την ανάγκη για εξουσία...
Συμφωνώ με τον κ. Μακρέα, Rose. Yπάρχουν και άτομα που διαβάζουν το forum και δεν είναι γιατροί. Φτάνει πια η εξουσία του "πνεύματος" έναντι της "ύλης".
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 14:53:49
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ε, λοιπόν αυτή τη φορά όντως μου βγαίνει το "πατρικό", αλλά η συμπεριφορά αυτή είναι απράδεκτη.
Και είναι επαναλαμβανόμενη, απέναντι σε οποιονδήποτε δεν είναι γιατρός.
Ξεκαβαλήστε λίγο το καλάμι και απαρνηθείται για λίγο την ανάγκη για εξουσία...
Δεν είναι απλός πολίτης. Δεν αντιδρώ σε απλούς ανθρώπους έτσι. Είναι και αυτός έμπορος ελπίδας. Και αυτό φαίνεται και από τον τρόπο που γράφει και εκφράζεται, πέρα από το μαγαζάκι....

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Και κάτι πρακτικό. Μόλις χθες εξέτασα ένα γνωστό κοριτσάκι 6 χρονών με γριπώδη συνδρομή και ιστορικό άσθματος.
Κάθε χρόνο το κορίτσι έκανε τουλάχιστον τρεις σοβαρές κρίσεις και σίγουρα σε κάθε ιογεννή λοίμωξη.
Δεν διέκοπτε ποτέ την προφυλακτική θεραπεία.
Εδώ και ένα χρόνο κάνει ομοιοπαθητική. Δεν έχει κάνει καμία σοβαρή κρίση και δε χρειάζεται προφυλακτική αγωγή, ή άλλου είδους αγωγή.
Και δεν είναι το μόνο. Απλώς είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα.
Εγώ δε χρειάζομαι άλλου είδους τεκμηρίωση, για το γεγονός ότι το συγκεκριμένο καρίτσι βοηθήθηκε από την ομοιοπαθητική, εκεί που η "δικιά" μας είχε αποτύχει.
Και επαναλαμβάνω την άποψή μου ότι η "δική" μας ιατρική, έχει επίφαση τεκμηρίωσης σε πάρα πολλά ζητήματα. Και επίσης πολύ περισσότερες παρενέργειες.

Το πρώτο σκαλοπάτι για την αυτόματη ύφεση του παιδικού βρογχικού άσθματος είναι τα 3 έτη (ελάχιστα παιδιά), το δεύτερο σκαλοπάτι είναι 5-6 έτη (η μεγάλη πλειοψηφία), το τρίτο σκαλοπάτι είναι 8-12 έτη (ελάχιστα παιδιά). Όσα συνεχίσουν να έχουν μετά τα 15 έτη συμπτώματα και κρίσεις βρογχικού άσθματος έχουν και σε όλη τους τη ζωή.
Σε όλα τα άτομα με γονιδιακό υπόβαθρο βρογχικού άσθματος η ψυχική ηρεμία (όπως και το οικογενειακό οικονομικό υπόβαθρο) έχει ρόλο στην μείωση των κρίσεων.
Έχεις άλλη απορία;

Σημείωση: Εάν προσέξεις τις ηλικίες, θυμίζουν κάτι... που μου έχει προκαλέσει ερωτηματικά σε κοινωνικό και βιολογικό επίπεδο... Αλλά, δεν έχω τεκμηρίωση και δεν μπορώ να βάλω ιδέες.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 17:09:38
Η διαγνωστική, θεραπευτική και προληπτική προσέγγιση μπορεί να λάβει χώρα μέσω δύο μαθηματικών μεθόδων, την "εμπειρική" και την "Μπεϋζιανή".

Η "εμπειρική" χρησιμοποιεί μόνο πληροφορίες που προκύπτουν από τρέχουσα έρευνα και δεν ενσωματώνει στη συμπερασματική διαδικασία οποιαδήποτε άλλη πληροφορία, που ενδέχεται να έχουμε, σχετικά με την μελετώμενη επίδραση. Αυτή η μέθοδος περιγράφει το ποσοστό να προκύψουν τα αποτελέσματα, μίας υπόθεσης, από τύχη και δεν μελετά το ποσοστό της τύχης της αποτελεσματικότητας μίας υπόθεσης.

Η "Μπεϋζιανή" προσέγγιση υπολογίζει την πιθανότητα του να είναι μία υπόθεση αληθινή, ανασκευάζοντας διαρκώς προηγούμενες γνώμες σχετικές με την υπόθεση, κάθε φορά που είναι διαθέσιμα καινούργια δεδομένα.

Και οι δύο μέθοδοι χρησιμοποιούνται παράλληλα και συνεργικά προκειμένω να ληφθεί η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ απόφαση σε μία υπόθεση. Με τον φιλολογικό όρο "ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΥΝΑΤΗ" εννοούμε, σε μαθηματικό επίπεδο τον ΛΟΓΟ ΠΙΘΑΝΟΦΑΝΕΙΑΣ.

Είναι βέβαιο ότι οι μέθοδοι της κλασικής ιατρικής, ή όπως αλλιώς θέλετε ονομάστε την, δεν αγγίζουν την απόλυτη τελειότητα, τόσο σε επίπεδο διαγνωστικό όσο και θεραπευτικό ή προληπτικό. Κανείς νοήμων δεν το αρνείται αυτό, ειδάλλως δεν θα υπήρχε και ο ερευνητικός τομέας στην "κλασική" ιατρική. Όμως, μέσα στους αιώνες, έχει αποδειχτεί ότι μέχρι σήμερα η "κλασική" ιατρική διαθέτει καλύτερους και υψηλότερους ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΘΑΝΟΦΑΝΕΙΑΣ. Και αυτοί οι λόγοι(πιθανοφάνειας) δεν μετρώνται με "κλασική ιατρική ορολογία" αλλά με απλή αριθμητική(όχι μαθηματικά), τεκμηριωμένα από αρχαιοτάτων χρόνων. Αντίθετα οι εναλλακτικές ιατρικές χαρακτηρίζονται από πολύ χαμηλούς ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΘΑΝΟΦΑΝΕΙΑΣ. Ακόμη και ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει ότι θα προτιμήσουμε το "βέλτιστο", που ιστορικά είναι οι μέθοδοι της "κλασικής" ιατρικής.

Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν αρνούμαι την μελλοντική ύπαρξη καλύτερων, ακόμη, μεθόδων. Και αυτό επιδιώκει και το ερευνητικό κομμάτι της "κλασικής" ιατρικής. Βέβαια, μπορεί στο μέλλον να προκύψει και εναλλακτική μεθοδολογία που θα είναι ακόμη πιο "βέλτιστη". Και θα την αποδεχτώ. Η αποδοχή όμως προϋποθέτει ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ.

Οι μέχρι τώρα εναλλακτικές "ιατρικές", εμένα προσωπικά, δεν με καλύπτουν από άποψη τεκμηρίωσης. Και όταν μιλάμε για τεκμηρίωση, επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά(μπας και γίνω αντιληπτός) ότι δεν είναι ο απόλυτος αριθμός περιστατικών αλλά ο σχετικός λόγος. Και δεν μπορεί κάποιος να δέχεται την αρχαία ιατρική, την αρχαία φιλοσοφία, την αρχαία μηχανική, την αρχαία θεολογία και να μην δέχεται την αρχαία μαθηματική σκέψη, η οποία διαχρονικά μιλάει για ΣΧΕΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ και όχι για ΑΠΟΛΥΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ.

Έλεος πια!!! Από τη μία δεχόμαστε ότι πανάρχαιο υπάρχει, έστω και αν αμφισβητήθηκε πολλάκις ανά τους αιώνες και από την άλλη καταργούμε το μόνο πράγμα που δεν αμφισβητήθηκε ουδέποτε, την ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ.

Γι'αυτό Rose και οποιοσδήποτε άλλος θέλει να θέσει  θέμα αμφισβήτησης μεθοδολογίας ας το πράξει αλλά με οδηγό την τεκμηρίωση. Η φιλοσοφική ανάπτυξη μίας μεθοδολογίας δεν με αγγίζει. Όπως δε με αγγίζει και η τεκμηρίωση βασισμένη σε ένα ή δέκα ή και χίλια περιστατικά, όταν αυτά δεν παρουσιάζονται ως ποσοστό. Γιατί μέσα στο p=0,05 "κρύβονται" αυτά τα μεμονωμένα και προβλέψιμα(από την ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ) περιστατικά.

Συγγνώμη για το μέγεθος του κειμένου αλλά φαίνεται ότι έχουμε "κολλήσει" σε φιλοσοφικό φαύλο κύκλο, σχετικά με ένα θέμα που είναι καθαρά μαθηματικής, αν όχι αριθμητικής, φύσεως. Θα πρότεινα να μην διαγραφεί κανένα μήνυμα απλά να μεταφερθούν σε ένα "νήμα" καθαρά φιλοσοφικής αναζήτησης. Και δεν το λέω ειρωνικά. Ο καθένας μας μπορεί και δικαιούται να πιστεύει και να ενστερνίζεται διάφορες απόψεις και σκέψεις, με όλον τον πρέπον σεβασμό. Άλλο όμως η σκέψη και άλλο η απόδειξη. Άλλο η υπόθεση και άλλο η τεκμηρίωση. Άλλο η μέθοδος και άλλο η εικασία. Άλλο η ποίηση και άλλο τα μαθηματικά.

Ευχαριστώ.          
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δημήτρης Μακρέας στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 18:08:56
Δημήτρη, σε ευχαριστώ για το μάθημα...
Αν και ασθματικός από τα γεννοφάσκια μου, αν και γιατρός ασχολούμενος αρκετά με το παιδικό άσθμα στα πλαίσια της ειδικότητάς και του ρόλου μου, αν και αφιερώνω άπειρο χρόνο για να εξγηγήσω στους γονείς τη φύση της νόσου και την αντιμετώπιση της, αγνούσα...
Όπως σου είπα, ήταν απλώς ένα παράδειγμα.

Αγαπητέ medicus, η αριθμητική (αν κάνω λάθος διορθώστε με), λέει ότι η ιατρογεννής νοσηρότητα- ως αποτέλεσμα της κατά τα άλλα τεκμηριωμένης ιατρικής- αποτελεί την τρίτη αιτία θανάτου στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Επίσης με βάση την τεκμηρίωση, τους λόγους πιθανοφάνειας, τα μαθηματικά , μπορείς να μου τεκμηριώσεις την αποτελεσματικότητα στην ΠΦΥ, γιατρών που δεν έχουν κανενός είδους εκπαίδευση σε αυτήν?
Και για σε προλάβω, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι κάνεις αξιοπρεπέστατη δουλειά, αλλά η τεκμηρίωση δε μπορεί να λειτουργεί κατά το δοκούν.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 18:56:18
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Αγαπητέ medicus, η αριθμητική (αν κάνω λάθος διορθώστε με), λέει ότι η ιατρογεννής νοσηρότητα- ως αποτέλεσμα της κατά τα άλλα τεκμηριωμένης ιατρικής- αποτελεί την τρίτη αιτία θανάτου στον ανεπτυγμένο κόσμο.
...

Λέμε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Η ιατρογενής νοσηρότητα οφείλεται στο γεγονός ότι το πλείστον των ιατρικών αποφάσεων δεν στηρίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία για την αποτελεσματικότητά τους, αλλά συνήθως σε εμπειρικούς "κανόνες" και περισσότερο ακόμη σε διεφθαρμένη, οικονομικά, άσκηση και εξάρτηση του ιατρικού κόσμου. Γι'αυτό, όμως δεν ευθύνεται η ΚΛΑΣΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ αλλά η εκπροσώπησή της. Και, όπως καταλαβαίνεις, αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης πάνω στο οποίο έχω εκφράσει, σε άλλα "νήματα" την άποψή μου.



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Επίσης με βάση την τεκμηρίωση, τους λόγους πιθανοφάνειας, τα μαθηματικά , μπορείς να μου τεκμηριώσεις την αποτελεσματικότητα στην ΠΦΥ, γιατρών που δεν έχουν κανενός είδους εκπαίδευση σε αυτήν?
Και για σε προλάβω, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι κάνεις αξιοπρεπέστατη δουλειά, αλλά η τεκμηρίωση δε μπορεί να λειτουργεί κατά το δοκούν.
...

Δεν παρεξηγούμαι, μην στενοχωριέσαι. Το ξέρω ότι το ερώτημά σου είναι γενικότερο και όχι προσωπικό. Πιστεύω ότι ένας απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής οφείλει και υποχρεούται να είναι γνώστης της Πρωτοβάθμιας Υγείας. Το ότι ένας απόφοιτος, ιατρικής, δεν γνωρίζει διασωλήνωση ή βασική διαφοροδιάγνωση ηλεκτροκαρδιογραφήματος ή ακρόαση πνευμόνων, επί παραδείγματι, πιστεύω ότι είναι απαράδεκτο και το πρόβλημα είναι δικό του. Η βασική εκπαίδευση στη Ιατρική Σχολή δεν είναι ένας προθάλαμος για παραϊατρούς(paramedical) επαγγελματίες. Το τι νομίζουμε εμείς ή μας έχουν "επιβάλει" οι "ακαδημαΐκοί άρχοντες" από το τι πραγματικά αντιπροσωπεύει το δίπλωμα της Ιατρικής απέχει αρκετά, κατά την γνώμη μου.

Η μη αποτελεσματικότητα της ΠΦΥ δεν έχει δοκιμαστεί σε πραγματικά σενάρια, ακόμη, στον Ελλαδικό χώρο. Ούτε από τους ίδιους τους ειδικούς τους Γενικούς Ιατρούς. Η ιατρική, στην Ελλάδα, έχει εξειδικευτεί στη συνταγογράφηση και αυτό δείχνουν όλοι οι κοινωνικοί, οικονομικοί και επαγγελματικοί δείκτες. Αλλά και γι'αυτό δεν ευθύνεται η δόλια η Ιατρική Τέχνη. Η ευθύνη είναι δική μας.

Με δύο λόγια να "απολογηθώ" και για τη δική μου τεκμηρίωση στην ΠΦΥ. Έχω πτυχίο Ιατρικής(νομική κάλυψη), έχω διαβάσει και παρακολουθήσει με πολύ ζήλο και αυταπάρνηση τα πτυχιακά μαθήματα και πρακτικές(επιστημονική κάλυψη), συμμετάσχω(παθητικά και ενεργά) σε συνέδρια και ενημερώνομαι, ποικιλοτρόπως, για την Πρωτοβάθμια Υγεία(ηθική κάλυψη) και έχω, στατιστικά, εξαιρετική απόδοση σαν ιδιώτης ιατρός της Πρωτοβάθμιας Υγείας(μαθηματική-ασφαλιστική κάλυψη). Ο λόγος πιθανοφάνειας του καθενός μας εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες και είναι και αυτοί συγκρίσιμοι και υπό καθεστώς αμφισβήτησης κάθε ώρα και λεπτό, τόσο από την ιατρική κοινότητα όσο κυρίως από τους ασθενείς.

Βέβαια, για να είμαι και ειλικρινής, οι στόχοι μου και οι προσφερόμενες υπηρεσίες του ιατρείου μου έχουν αρκετά χαμηλότερα τον "πήχη" σε σχέση με έναν ειδικό νοσοκομειακό συνάδελφο, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται, προς όφελός μου, ο λόγος πιθανοφάνειας. Απλά αρκούμαι σε μικρότερους στόχους και σε πιο μετριοπαθή άσκηση της ιατρικής. Εάν, το έχω ξαναπεί, δεν θεωρείτε έντιμο αυτό που κάνω και δεν θέλετε την γνώμη μου, μέσα στο forum, σας το λέω ειλικρινά ότι δεν προσβάλλομαι και μπορώ να αποστασιοποιηθώ και απλά να παρακολουθώ χωρίς να σχολιάζω. Δεν είμαι Γενικός Ιατρός ούτε Παθολόγος, είμαι απλά ιατρός και ποτέ δεν διεκδίκησα τίτλο.

Ευχαριστώ    
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δημήτρης Μακρέας στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 19:13:59
Χαίρομαι που δεν το πήρες προσωπικά. Ειλικρινά.
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος στο ότι η ιατρογεννής νοσηρότητα, οφείλεται μόνο σε κακή πρακτική.
Βεβαίως, το ίδιο το γεγονός της κακής πρακτικής, αποτελεί από μόνο του επιστημολογικό πρόβλημα.
Για τα χάλια της εκπαίδευσης στη γενική ιατρική και την ουσιαστική ανυπαρξία ΠΦΥ, φαντάζομαι θα με ακούσει να γκρινιάζω, μέχρι βαρεμάρας.
Στην όλη συζήτηση αυτό που με ενοχλεί είναι η άνεση με την οποία χλευάζουμε την καμπούρα της rose και των "ενναλακτικών" θεραπευτικών μεθόδων, την ίδια στιγμή που η δική μας καμπούρα μας έχει φέρει με τη μύτη στο πάτωμα.
Τουλάχιστον εγώ νιώθω καμπούρης και άσχημος...
Βεβαίιως, ίσως είναι λάθος να μετατρέπω το προσωπικό μου αδιέξοδο και τις ανησυχίες μου σε γενικό κανόνα.
Επειδή δεν έχω σε πολύ μεγάλη εκτίμηση τον εαυτό μου ως θεραπευτή και την ιατρική που ασκώ συχνά αδιέξοδη, δε σημαίνει ότι το σύνολο των "κλασσικών" θεραπευτών, πρέπει να νιώθουν το ίδιο..
Από την άλλη δε μπορώ να κλείνω τα μάτια μου και να αγνοώ την εμπειρία μου...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 19:19:48
Μία απορία της στιγμής.Τα "ιατρικά" θαύματα του Χριστού υπήρξαν;Αν κάποιος πιστεύει πως υπήρξαν, μπορεί να μου εξηγήσει με ποια "κλασσική" ιατρική μέθοδο έγιναν;Η αριθμητική πάνω απ' όλα!Παρακαλώ πολύ, θα ήθελα τεκμηρίωση.Επειδή είμαι κι εγώ οπαδός της απόλυτης αλήθειας των μαθηματικών, χωρίς εξαιρέσεις, παραθέσεις φιλοσοφικών αναλύσεων γύρω από θρησκευτικά ζητήματα, σε περιπτώσεις που τυφλοί αρχίζουν να βλέπουν και ανάπηροι να περπατούν, δε με αφορούν.Είναι περιπτώσεις καθαρά μαθηματικής φύσης και χρειάζομαι τεκμηρίωση.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 19:26:36
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Στην όλη συζήτηση αυτό που με ενοχλεί είναι η άνεση με την οποία χλευάζουμε την καμπούρα της rose και των "ενναλακτικών" θεραπευτικών μεθόδων, την ίδια στιγμή που η δική μας καμπούρα μας έχει φέρει με τη μύτη στο πάτωμα.
...

Δημήτρη, το ξέρεις ότι διαφωνώ και εγώ με τα χλευαστικά σχόλια απ'όπου και να προέρχονται και που απευθύνονται σε άτομα επί προσωπικού. Τις εναλλακτικές μεθόδους δεν τις χλευάζω αλλά τις προσπερνάω όταν δεν με πείθουν. Αυτό ζητάω και από την Rose, πειστήρια. Να μην μπερδεύουμε όμως δύο ανόμοια πράγματα. Δεν γίνεται να συγκρίνουμε από την μία πλευρά μία μέθοδο(π.χ. ομοιοπαθητική) και από την άλλη πλευρά άτομα(π.χ. ιατρούς κλασικής ιατρικής). Είναι επιστημονικά άτοπο. Μπορούμε να συγκρίνουμε ομοοιπαθητική με κλασική ιατρική, ως προς την αποτελεσματικότητα, ή ομοιοπαθητικούς με κλασικούς ιατρούς, ως προς την επαγγελματικότητα. Αλλιώς συγκρίνουμε πορτοκάλια με κάδρα.   
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 19:38:43
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Μία απορία της στιγμής.Τα "ιατρικά" θαύματα του Χριστού υπήρξαν;Αν κάποιος πιστεύει πως υπήρξαν, μπορεί να μου εξηγήσει με ποια "κλασσική" ιατρική μέθοδο έγιναν;Η αριθμητική πάνω απ' όλα!Παρακαλώ πολύ, θα ήθελα τεκμηρίωση.Επειδή είμαι κι εγώ οπαδός της απόλυτης αλήθειας των μαθηματικών, χωρίς εξαιρέσεις, παραθέσεις φιλοσοφικών αναλύσεων γύρω από θρησκευτικά ζητήματα, σε περιπτώσεις που τυφλοί αρχίζουν να βλέπουν και ανάπηροι να περπατούν, δε με αφορούν.Είναι περιπτώσεις καθαρά μαθηματικής φύσης και χρειάζομαι τεκμηρίωση.

Τα ιατρικά θαύματα του Χριστού, όπως και όλων των κατηγοριών τα θαύματα του Χριστού, ανήκουν στην σφαίρα της ΠΙΣΤΗΣ σε εξωσυμπαντική και εξωχρονική "διάσταση". Άρα η πίστη δεν μπορεί να εξηγηθεί με ενδοσυμπαντικά μοντέλα και μέσα στο πλαίσιο των κοσμικών διαστάσεων. Η όποια πίστη ανήκει στην καρδιά και στη διάνοια ενός ανθρώπου και δεν πρέπει ούτε να επιβάλλεται ούτε να διώκεται.

Το γεγονός ότι πιστεύω στα θαύματα δεν σημαίνει ότι θα τα εφαρμόσω ως ιατρική μέθοδο. Πρώτον, διότι, η ίδια τους η ονομασία καθορίζει την σπανιότητα(θαύμα από το θαυμάσιο, το μοναδικό, το σπάνιο), άρα ανήκει στο p<0,00....(μαθηματική ερμηνεία) και δεύτερον διότι, κατ'εμέ, είναι δουλειά του Θεού και όχι δική μου, έχει δηλαδή εξειδικευμένη συνιστώσα ως ερμηνευτικός αιτιολογικός παράγοντας(μαθηματική ερμηνεία).
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 19:59:16
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Χαίρομαι που δεν το πήρες προσωπικά. Ειλικρινά.
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος στο ότι η ιατρογεννής νοσηρότητα, οφείλεται μόνο σε κακή πρακτική.
Βεβαίως, το ίδιο το γεγονός της κακής πρακτικής, αποτελεί από μόνο του επιστημολογικό πρόβλημα.
Για τα χάλια της εκπαίδευσης στη γενική ιατρική και την ουσιαστική ανυπαρξία ΠΦΥ, φαντάζομαι θα με ακούσει να γκρινιάζω, μέχρι βαρεμάρας.
Στην όλη συζήτηση αυτό που με ενοχλεί είναι η άνεση με την οποία χλευάζουμε την καμπούρα της rose και των "ενναλακτικών" θεραπευτικών μεθόδων, την ίδια στιγμή που η δική μας καμπούρα μας έχει φέρει με τη μύτη στο πάτωμα.
Τουλάχιστον εγώ νιώθω καμπούρης και άσχημος...
Βεβαίιως, ίσως είναι λάθος να μετατρέπω το προσωπικό μου αδιέξοδο και τις ανησυχίες μου σε γενικό κανόνα.
Επειδή δεν έχω σε πολύ μεγάλη εκτίμηση τον εαυτό μου ως θεραπευτή και την ιατρική που ασκώ συχνά αδιέξοδη, δε σημαίνει ότι το σύνολο των "κλασσικών" θεραπευτών, πρέπει να νιώθουν το ίδιο..
Από την άλλη δε μπορώ να κλείνω τα μάτια μου και να αγνοώ την εμπειρία μου...
Eίναι πάρα πολύ ωραία αυτή η τοποθέτηση και με εκφράζει σχεδόν απόλυτα. Κι εγώ δεν έχω σε καμία εκτίμηση τον ευατό μου ως ολοκληρωμένο "θεραπευτή". Από τις πολλές σφαλιάρες που έφαγα, οι περισσότερες οφείλονταν στην έπαρσή μου. Όταν μπορέσω να βρω, μέσα από την ταπείνωση, το δρόμο της απροϋπόθετης αγάπης, μπορεί να έχω βελτιωθεί λιγάκι και ως "θεραπευτής". Για το λόγο αυτό είμαι λικάγι σκεπτικιστής όταν βλέπω πολυπραγμοσύνη και περιτυλίγματα.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 20:03:45
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος στο ότι η ιατρογεννής νοσηρότητα, οφείλεται μόνο σε κακή πρακτική.
...

Γι'αυτό έγραψα "συνήθως"*. Σίγουρα δεν οφείλεται μόνο σε κακή πρακτική, αλλά έχει και αυτή μεγάλο έως και τεράστιο μερίδιο.


*Η ιατρογενής νοσηρότητα οφείλεται στο γεγονός ότι το πλείστον των ιατρικών αποφάσεων δεν στηρίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία για την αποτελεσματικότητά τους, αλλά συνήθως σε εμπειρικούς "κανόνες" και περισσότερο ακόμη σε διεφθαρμένη, οικονομικά, άσκηση και εξάρτηση του ιατρικού κόσμου.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 20:26:00
Αγαπητέ medicus,

δηλαδή καλή η αριθμητική αλλά έχει κι αυτή τις εξαιρέσεις της;Είναι μόνο για ενδοσυμπαντικά μοντέλα και στο πλαίσιο κοσμικών διαστάσεων; Την εξήγηση που δίνεις για τα θαύματα, μπορεί εγώ να την καταλαβαίνω ή να την ενστερνίζομαι κιόλας, αλλά θα σε σοκάρει πολύ το γεγονός (για να χρησιμοποιήσω και "κλασικές" ατάκες του forum) αν σου πω ότι μπορεί να υπάρχουν και κάποιοι που θα σκεφτούν πως έχεις φτιάξει μέσα σου ένα ωραίο "παραμυθάκι" για να δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα, όταν η "αριθμητική" σου ζορίζεται;Την πίστη να την αφήσουμε ήσυχη, έτσι; Γιατί;Τίποτα να μην αφήσουμε ήσυχο!Εξωσυμπαντική και εξωχρονική διάσταση, μάλιστα.Κάτι για μάντολες (κι άλλη κλασική ατάκα του forum) θα πρόσθεταν κάποιοι και τους ξέρεις.Κακώς όμως, κατά την άποψή μου.Εγώ δεν ρώτησα αν πιστεύει κάποιος στα θαύματα και αν τα εφαρμόζει ως ιατρική μέθοδο.Δεν ρώτησα αν είσαι Χριστός.Είσαι πολύ έξυπνος για να καταλάβεις το ερώτημα και που το πήγαινα :)
Μου αρέσει πολύ το γεγονός πως όλοι κρύβουμε μία Rose μέσα μας τελικά.

Θα σου θυμίσω τι έγραψες σε ένα άλλο νήμα:


"ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΒΙΑ

Έχουμε εξακριβώσει πως το παλαιό έθιμο του "σταυρώματος" του φαγητού και του ποτού προ του γεύματος περιέχει ένα βαθύτατο μυστικό νόημα. Πίσω του βρίσκεται και το πρακτικό αποτέλεσμα: το φαγητό κυριολεκτικά εξαγνίζεται, εν ριπή οφθαλμού. Πρόκειται για ένα μέγα θαύμα, το οποίο συμβαίνει καθημερινά", δήλωσε η φυσικός Αγγελική Μαλαχόφσκαγια.
Η Μαλαχόφσκαγια μελετά αυτή την δύναμη του Σταυρού επί δέκα περίπου έτη. Είχε ήδη πραγματοποιήσει μεγάλο αριθμό πειραμάτων, τα οποία επιβεβαιώνονταν κατ' επανάληψη, πριν προβεί στην δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων τους.
Αποκάλυψε ειδικότερα τις μοναδικές ιδιότητες που αποκτούσε το νερό μετά απόP την ευλογία του από την Ορθόδοξη Προσευχή και τον Τύπο του Σταυρού. Η μελέτη επίσης αποκάλυψε μια νέα και μέχρι πρότινος άγνωστη ιδιότητα του Λόγου του Θεού να μεταβάλει την ίδια την δομή του νερού, καθιστώντας την οπτική του πυκνότητα μεγαλύτερη, στην περιοχή του υπεριώδους φάσματος.
Οι επιστήμονες έχουν επαληθεύσει την επίδραση του "Πάτερ Ημών" και του Ορθοδόξου Σημείου του Σταυρού επάνω σε παθογόνα βακτηρίδια. Χρησιμοποιήθηκαν δείγματα νερού από διάφορους αποταμιευτήρες - πηγάδια, ποτάμια, λίμνες - για την έρευνα αυτή. Όλα τα δείγματα είχαν κάποια μορφή σταφυλόκοκκου - ένα κολοβακτηρίδιο. Απεδείχθη όμως, πως όταν προφέρθηκε το "Πάτερ Ημών" και τυπώθηκε το Σημείο του Σταυρού επάνω από τα δείγματα αυτά, ο αριθμός των επικίνδυνων βακτηριδίων μειωνόταν, κατά επτά, δέκα, εκατό, ακόμα και περισσότερο από χίλιες φορές.
Τα πειράματα αυτά πραγματοποιήθηκαν με τέτοιον τρόπο, ώστε να αποκλείεται κάθε πιθανότητα αυθεπιβολής. Η προσευχή προφερόταν και από πιστούς και μη-πιστούς, όμως ο αριθμός των παθογόνων βακτηριδίων σε ποικίλα περιβάλλοντα με διαφορετικές ομάδες βακτηριδίων πάλι μειωνόταν, σε σχέση με τα δεδομένα αναφοράς.
Οι επιστήμονες επίσης απέδειξαν την ωφέλιμη επίδραση της Προσευχής και του Σημείου του Σταυρού επί των ανθρώπων. Όλοι οι συμμετέχοντες στα πειράματα διαπίστωσαν μια εξισορρόπηση στην πίεση του αίματος και τους δείκτες του αίματος να βελτιώνονται. Η δε εκπληκτική διαπίστωση ήταν πως όλοι δείκτες άλλαζαν, ανάλογα με το είδος θεραπείας που ήταν αναγκαία - οι υποτασικοί παρατήρησαν άνοδο στην δική τους πίεση, ενώ στους υπερτασικούς μειωνόταν η πίεση.
Επίσης παρατηρήθηκε πως αν το Σημείο του Σταυρού γινόταν πρόχειρα, με τα τρία δάχτυλα ενωμένα ατάκτως ή να τοποθετούνται έξω από τα απαραίτητα σημεία - το κέντρο του μετώπου, το κέντρο του ηλιακού πλέγματος και στις κοιλότητες του δεξιού και του αριστερού ώμου - το θετικό αποτέλεσμα ήταν σημαντικά πιό αδύναμο, ή απουσίαζε τελείως."

"Όλες, οι σχετικές με το θέμα, αναφορές βρίσκονται σε διάφορα ιστολόγια σε ποικίλες γλώσσες(π.χ. http://www.eutimes.net/2007/03/russian-scientists-have-proven-the-miracles-of-god/). Ανεξάρτητα, πάντως, από την αξιοπιστία τους οι συγκεκριμένες μελέτες μου υπενθύμισαν μία απλή,πραγματική και καθημερινή απόδειξη των όσων ισχυρίζονται, τον Αγιασμό. Και δε μιλάω για τα μπουκαλάκια Αγιασμού που διατηρεί ένας ιερέας σε μία εκκλησία επί δεκαετίες, αλλά για Αγιασμούς που έχω εγώ(και αρκετοί από εσάς) στο σπίτι μου από παρελθόντα έτη(το παλαιότερο δείγμα είναι του 1988). Κανένα από αυτά τα δείγματα δεν έχει, μέχρι σήμερα, μουχλιάσει ή υποστεί οποιαδήποτε αλλοίωση. Το νερό της βρύσης μπορούμε να το βάλουμε σε ένα μπουκαλάκι πλαστικό και να δούμε εαν και σε πόσο χρονικό διάστημα θα αλλοιωθεί η γεύση του και τα γενικότερα χαρακτηριστικά του. Μία απλή και, κατά χιλιάδες φορές επαναλαμβανόμενη, παρατήρηση που βρίσκεται εμπρός των οφθαλμών μας. "

"Όπως δήλωσα και στην αρχή, δεν ενδιαφέρομαι να προσηλυτίσω κανέναν ούτε και να κρίνω. Θέλω απλώς να θέσω στο τραπέζι του διαλόγου, θέματα που αφορούν στην σχέση της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας με την Ιατρική. Δεν διαφωνώ ότι η άποψη μου, ή και άλλων μελών, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές κάποιων άλλων. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν δυνάμεθα και δεν δικαιούμεθα να έχουμε άποψη και να την ανταλλάσσουμε ή να την αναθεωρούμε, μέσα σε ένα διάλογο. Συμφωνώ απόλυτα να δημιουργηθούν και άλλα αντίστοιχα "νήματα", όπου άτομα με ίδιες πεποιθήσεις να ανταλλάσσουν απόψεις. Ο καθένας μπορεί να επιλέξει την "ομάδα" που του ταιριάζει καλύτερα.
Όσον αφορά το θέμα της ομοιοπαθητικής και της γιόγκα(και άλλων πολλών), δεν είναι "ξένα" με την ιατρική. Αν όχι σε όλα, τουλάχιστον, στην συντριπτική πλειοψηφία των βιβλίων της Γενικής Ιατρικής, οι ανωτέρω μεθοδολογίες παρουσιάζονται ως εναλλακτικές ή επικουρικές θεραπείες. Σε αυτό νομίζω ότι κανένας μας δεν διαφωνεί. Γιατί λοιπόν απαγορεύεται να υπάρχει μία ενημέρωση σχετικά με τις όποιες ενστάσεις μπορεί ο καθένας από εμάς να έχει; Μήπως η Ιατρική είναι ξεχωριστή θρησκεία ή δόγμα και δεν χωράει μέσα της καμία αντίρρηση ή αμφισβήτηση; Μήπως πρέπει ένας ιατρός να μην έχει θρησκευτικά πιστεύω;
Είμαι της άποψης ότι ένας ιατρός πρέπει να έχει πλήρη ελευθερία των πιστεύων του. Και με τη συζήτηση που άνοιξα, μέσω αυτού του "νήματος", θέλω ακριβώς αυτό να τονίσω. Δεν προσφέρω στους ασθενείς μου ούτε "αγιασμό" ούτε "ξεμάτιασμα", ως θεραπευτική μέθοδο. Και φυσικά ούτε απαιτώ να διδάσκονται οι παραπάνω μέθοδοι("αγιασμός", "ξεμάτιασμα") σε κανένα ιατρικό κείμενο.
Είναι κακό λοιπόν που επιθυμώ να μην με προσηλυτίζουν και οι όποιοι μη χριστιανικοί ορθόδοξοι κύκλοι στις δικές τους, μη επιστημονικά αποδεδειγμένες, μεθόδους τους;
Γνωρίζω ορισμένα λιγοστά πράγματα σε κάποια, θρησκευτικού περιεχομένου, θέματα και αγνοώ την πλειοψηφία τους. Είναι έγκλημα να θέλω να μοιραστώ αυτά που γνωρίζω και συγχρόνως να μάθω πολλά περισσότερα, από άλλα μέλη;
Επειδή αισθάνομαι ότι θίγονται τα θρησκευτικά μου πιστεύω, θέλω να εκθέσω την άποψή μου. Τίποτα παραπάνω!

Ευχαριστώ."

Τα πειράματα της Μαλαχόφσκαγια έχουν την τεκμηρίωση που επιζητείς;Τα μπουκαλάκια του αγιασμού;Σε τι διαφέρουν από τις παραθέσεις της Rose;
Αυτό που με ξενίζει εμένα, είναι τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά (δεν εννοώ από την πλευρά σου).
Δε θέλω να μπω σε διαλογική συζήτηση μαζί σου για την ουσία κάποιων θεμάτων, γιατί πολύ απλά καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και μπορεί να συμφωνούμε και να πιστεύω τα ίδια με σένα.Απλά, θέλω να μπορεί ο καθένας να εκφράζει αυτά που πιστεύει, χωρίς να τον εξευτελίζουν και να του κολλούν ταμπέλες κάποιοι που νομίζουν πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια.Όσοι διαβάζουμε το forum τι είμαστε;Πρόβατα και έχουμε ανάγκη από καθοδήγηση και τσοπάνηδες;Δεν έχουμε δική μας κρίση;Θα μας παρασύρει η κάθε Rose και ο κάθε medicus και οι αυτόκλητοι σωτήρες και φωστήρες θα μας σώσουν;
Ευτυχώς, η Rose δεν έχει ανάγκη από "πατερούληδες" για να την προστατέψουν.Είναι απτόητη και με πολύ ωραίο τρόπο συνεχίζει και σπάει τα νεύρα ορισμένων.Δεν καταλαβαίνει τίποτα.Και μόνο γι΄αυτό, η συνεισφορά της είναι ανεκτίμητη  ;D  Γι' αυτό όμως, το τέλος της (στο forum εννοώ) είναι προδιαγεγραμμένο και το γνωρίζουμε όλοι ... Ευτυχώς που υπάρχουν και οι νέοι "βάρβαροι" σε αυτό το forum ... ;) Οι παλιοί μας τελείωσαν ή μάλλον τους τελείωσαν οι δυνάμεις της απόλυτης αλήθειας, τρομάρα τους... ;)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 20:38:02
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δε θέλω να μπω σε διαλογική συζήτηση μαζί σου για την ουσία κάποιων θεμάτων, γιατί πολύ απλά καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και μπορεί να συμφωνούμε και να πιστεύω τα ίδια με σένα.Απλά, θέλω να μπορεί ο καθένας να εκφράζει αυτά που πιστεύει, χωρίς να τον εξευτελίζουν και να του κολλούν ταμπέλες κάποιοι που νομίζουν πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια.Όσοι διαβάζουμε το forum τι είμαστε;Πρόβατα και έχουμε ανάγκη από καθοδήγηση και τσοπάνηδες;Δεν έχουμε δική μας κρίση;Θα μας παρασύρει η κάθε Rose και ο κάθε medicus και οι αυτόκλητοι σωτήρες και φωστήρες θα μας σώσουν;
Ευτυχώς, η Rose δεν έχει ανάγκη από "πατερούληδες" για να την προστατέψουν.Είναι απτόητη και με πολύ ωραίο τρόπο συνεχίζει και σπάει τα νεύρα ορισμένων.Δεν καταλαβαίνει τίποτα.Και μόνο γι΄αυτό, η συνεισφορά της είναι ανεκτίμητη  ;D  Γι' αυτό όμως, το τέλος της (στο forum εννοώ) είναι προδιαγεγραμμένο και το γνωρίζουμε όλοι ... Ευτυχώς που υπάρχουν και οι νέοι "βάρβαροι" σε αυτό το forum ... ;) Οι παλιοί μας τελείωσαν ή μάλλον τους τελείωσαν οι δυνάμεις της απόλυτης αλήθειας, τρομάρα τους... ;)
Επειδή εγώ δε διαφήμησα ποτέ ότι θεραπεύω με ξεμάτιασμα ή άλλη τελετουργία επιτρέψτε μου να πω τα εξής:
1) Η Rose καλά κάνει και λέει αυτά που λέει.
2) Κάποιος άλλος, εκτός της Rose, θα μπορούσε να μου απαντήσει αν υπάρχει evidence-based εναλλακτική ιατρική και γιατί δεν καλύπτονται οι εναλλακτικοί για αστική ευθύνη; Αυτά μου φτάνουν.
3) Το ότι λέμε όλοι μας τη γνώμη μας δε σημαίνει αναγκαστικά ότι σπάμε τα νεύρα μας ή ότι έχουμε εμπαθείς λογισμούς.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 21:00:35
Αναφέρθηκα σε σας κύριε Παπαδόπουλε;  Δε νομίζω.
Ούτε κι εγώ θεραπεύω με ξεμάτιασμα ή άλλη τελετουργία.Επίσης δε χρησιμοποιώ αγιασμούς και "σταυρώματα".Ε, και;
Στο 1 συμφωνούμε.
Στο 2 έχω τα ίδια ερωτήματα και περιμένω κι εγώ απάντηση.
Στο 3 επίσης συμφωνούμε.Δεν έγραψα ότι λέγοντας τη γνώμη μας σπάμε τα νεύρα μας ή έχουμε εμπαθείς λογισμούς.Έγραψα πως η Rose λέγοντας τη γνώμη της και απαντώντας με τον τρόπο που απαντά, όπως έχει το δικαίωμα, σπάει τα νεύρα κάποιων, επειδή δεν μπαίνει στο καλούπι των απαντήσεων που θέλουν να δίνει.Και όσο επιμένουν αυτοί, τόσο πιο πολύ συνεχίζει το "χαβά" της η Rose.Η κοπέλα είναι τέρας ψυχραιμίας, σε αντίθεση με μένα για παράδειγμα, κι έχει πιάσει το νόημα, για το πως "επιβιώνεις" εδώ μέσα.Προσωρινά βέβαια και περιμένω να δω πόσο θα αντέξει.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 22:13:49
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αναφέρθηκα σε σας κύριε Παπαδόπουλε;  Δε νομίζω.
Ούτε κι εγώ θεραπεύω με ξεμάτιασμα ή άλλη τελετουργία.Επίσης δε χρησιμοποιώ αγιασμούς και "σταυρώματα".Ε, και;
Στο 1 συμφωνούμε.
Στο 2 έχω τα ίδια ερωτήματα και περιμένω κι εγώ απάντηση.
Στο 3 επίσης συμφωνούμε.Δεν έγραψα ότι λέγοντας τη γνώμη μας σπάμε τα νεύρα μας ή έχουμε εμπαθείς λογισμούς.Έγραψα πως η Rose λέγοντας τη γνώμη της και απαντώντας με τον τρόπο που απαντά, όπως έχει το δικαίωμα, σπάει τα νεύρα κάποιων, επειδή δεν μπαίνει στο καλούπι των απαντήσεων που θέλουν να δίνει.Και όσο επιμένουν αυτοί, τόσο πιο πολύ συνεχίζει το "χαβά" της η Rose.Η κοπέλα είναι τέρας ψυχραιμίας, σε αντίθεση με μένα για παράδειγμα, κι έχει πιάσει το νόημα, για το πως "επιβιώνεις" εδώ μέσα.Προσωρινά βέβαια και περιμένω να δω πόσο θα αντέξει.
Εγώ αναφέρθηκα σε σας, όχι εσείς σε μένα - ακριβώς γιατί θεωρώ ότι έχουμε κοινές απορίες. Για τη Rose, δυστυχώς δε μου έδωσε απαντήσεις στα δύο συγκεκριμένα θέματα και γι' αυτό απευθύνθηκα σε όποιον άλλον μπορεί να το κάνει. Οι ερωτήσεις είναι ακόμη στο τραπέζι και χαίρομαι που τις συμμερίζεστε.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 22:20:50
Ααα, οκ.Παρεξήγησα.Όπως ανέφερα, δεν έχω την ψυχραιμία της Rose  :D
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Zachariadis στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 22:37:54
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ο καθένας μας μπορεί και δικαιούται να πιστεύει και να ενστερνίζεται διάφορες απόψεις και σκέψεις, με όλον τον πρέπον σεβασμό. Άλλο όμως η σκέψη και άλλο η απόδειξη. Άλλο η υπόθεση και άλλο η τεκμηρίωση. Άλλο η μέθοδος και άλλο η εικασία. Άλλο η ποίηση και άλλο τα μαθηματικά.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ medicus,

δηλαδή καλή η αριθμητική αλλά έχει κι αυτή τις εξαιρέσεις της;Είναι μόνο για ενδοσυμπαντικά μοντέλα και στο πλαίσιο κοσμικών διαστάσεων; Την εξήγηση που δίνεις για τα θαύματα, μπορεί εγώ να την καταλαβαίνω ή να την ενστερνίζομαι κιόλας, αλλά θα σε σοκάρει πολύ το γεγονός (για να χρησιμοποιήσω και "κλασικές" ατάκες του forum) αν σου πω ότι μπορεί να υπάρχουν και κάποιοι που θα σκεφτούν πως έχεις φτιάξει μέσα σου ένα ωραίο "παραμυθάκι" για να δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα, όταν η "αριθμητική" σου ζορίζεται;Την πίστη να την αφήσουμε ήσυχη, έτσι; Γιατί;Τίποτα να μην αφήσουμε ήσυχο!Εξωσυμπαντική και εξωχρονική διάσταση, μάλιστα.Κάτι για μάντολες (κι άλλη κλασική ατάκα του forum) θα πρόσθεταν κάποιοι και τους ξέρεις.Κακώς όμως, κατά την άποψή μου.Εγώ δεν ρώτησα αν πιστεύει κάποιος στα θαύματα και αν τα εφαρμόζει ως ιατρική μέθοδο.Δεν ρώτησα αν είσαι Χριστός.Είσαι πολύ έξυπνος για να καταλάβεις το ερώτημα και που το πήγαινα :)
Μου αρέσει πολύ το γεγονός πως όλοι κρύβουμε μία Rose μέσα μας τελικά.

Παρακολουθώ την συζήτηση σε αυτό το thread και παρά το ότι η "επιστημονική" μου ως  τώρα συνεισφορά δεν ήταν παρα ενα "κατάπτυστο"  (όπως αναφέρει η Rose) ::) Video του
You Tube,εκπλήσσομαι με το ότι για το παραπάνω οφείλω να ταχθώ απο την πλευρά του Οδυσσέα.Έχει δικιο.Medicus ,δεν ξέρω αν το αντιλαμβάνεσαι αλλά στα γραφόμενα σου υπάρχει όντος
σαφή αντίφαση.Δεν γίνεται να χρησιμοποιούμε την επιστημονική μέθοδο εκλεκτικά.Άν θέλουμε να είμαστε συνεπής σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο με την επιστημονική σκέψη,δεν υπάρχει
οντότητα που να μην υπόκειται στην ίδια αναλυτική -μαθηματική σκέψη ακόμα και αν αυτή είναι....ο Θεός !
Αντιλαμβάνομαι πως η μικρή μου αυτή παρέμβαση μπορεί να "αποπροσανατολίσει" το Θεμα που φαίνεται να διαπραγματεύεται αυτό το ενδιαφέρον ( τελικά  ;) thread.
Δεν έχω τέτοιο σκοπό,γι'αυτό απλά προσπεράστε το.Είναι που δεν άντεξα να μήν επισημάνω κάτι που μου έκανε εντύπωση.
Προσωπικά,είμαι σχεδόν απόλυτα προσυλωμενος στην ιατρική  βάση ενδείξεων (evidenced based medicine).Μπορεί εσφαλμένα να μοιάζει μερικές φορές ότι υποτιμά ή και ακυρώνει
την εμπειρία του Ιατρού,την "εμπειρική" Ιατρική,αλλα δεν είναι έτσι.Η εμπειρία απλά τίθεται στην αυλαία της επιστημονικής έρευνας.Κάνει την προσωπική εμπειρία
κομμάτι αντικειμενικής και απαλλαγμένης απο σκοπιμότητες γνώση προσβάσιμη σε όλους τους Ιατρούς.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 22:41:54
Τελικά δεν κρατήθηκες συνάδελφε!Πάνε και τα νύχια και τα δόντια!
Τελικά, μεγάλη πλανεύτρα αυτή η Rose  :D :D :D (να κάνουμε και λίγο χιούμορ, έτσι;)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 22:48:49
Μ΄ αρέσει πολύ το θρεντ!
Γιατί μπερδεύουμε την evidence-based medicine με τα υπερκόσμια;
Ότι και να ανάγει ο άνθρωπος στο εγώ του και μόνο, το κάνει ελλιπές και μίζερο.
Αν κάποιος πιστεύει σε πνευματικές δυνάμεις, ας πάψει να παριστάνεται ως πρεσβευτής και δοχείο αυτών, και μάλιστα ως απολυτότητα.  Αφήστε τους πνευματικούς νόμους να ενεργήσουν σε όσους τους πιστεύουν.
Αλλά προς Θεού, ρε παιδιά, μη ζητάτε λεφτά γι' αυτό.
Δεν είναι δικές σας (μας) οι δυνάμεις.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:03:49
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Υπάρχει υλικό για την ομοιοπαθητική και την εμφανίζει ως placebo:
Kleijnen et al.[43] (1991)Όλοι/placebo, κλασική ιατρική 107 CCTsΤα ευρήματα είναι θετικά αλλά ανεπαρκή για την εξαγωγή οριστικών συμπερασμάτων.
Linde et al.[44] (1997)Όλοι/placebo89 RCTsΤα αποτελέσματα δεν είναι συμβατά με την υπόθεση πως η ομοιοπαθητική είναι στο σύνολό της φαινόμενο placebo, ωστόσο προέκυψαν ανεπαρκείς ενδείξεις από τη μελέτη σχετικά με το αν η ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική για οποιαδήποτε μεμονωμένη κλινική περίπτωση. Περαιτέρω μελέτη είναι αναγκαία.
Walach[45] (1997)Όλοι/placebo, κλασική ιατρική41 RCTsΤα αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής δεν είναι σημαντικά διαφορετικά από το φαινόμενο placebo.
Linde and Melchart[46] (1998)Κλασική/placebo, κλασική ιατρική32 RCTsΤα αποτελέσματα τυχαίων ελέγχων υποδεικνύουν πως η εξατομικευμένη ομοιοπαθητική υπερβαίνει τη δράση των εικονικών φαρμάκων. Η ένδειξη ωστόσο δεν είναι πειστική εξαιτίας μεθοδολογικής ανεπάρκειας και ασυνεπειών.
Cucherat et al.[47] (2000)Όλοι/placebo17 RCTsΥπάρχει ένδειξη πως οι ομοιοπαθητικές θεραπείες είναι περισσότερο αποτελεσματικές από τα placebo, ωστόσο η αξία της ένδειξης είναι μικρή εξαιτίας της κακής ποιότητας στη μεθοδολογία των δοκιμών. Οι μελέτες υψηλότερης μεθοδολογικής ποιότητας ήταν πιθανότερο να είναι αρνητικές.
Shang A et al.[35] (2005)Όλοι/placebo110 RCTsΠόλωση είναι εμφανής σε placebo-ελεγχόμενες δοκιμές τόσο στην ομοιοπαθητική όσο και στη συμβατική ιατρική. Όταν αυτή λήφθηκε υπόψη στην ανάλυση, υπήρχε ασθενής ένδειξη για συγκεκριμένη επενέργεια των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, αλλά ισχυρή ένδειξη για την επενέργεια των συμβατικών παρεμβάσεων. Το αποτέλεσμα αυτό είναι συνεπές με την υπόθεση πως τα κλινικά αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής είναι φαινόμενα placebo.

Έχεις κάτι άλλο που να περιλαμβάνει και να εμπεριέχει τα βασικά στοιχεία ενός επιστημονικού άρθρου (Υλικό, μέθοδος, κλπ) ώστε να μπορεί να το αξιολογήσει ή εάν θέλει να το επαναλάβει κάποιος;
Οποιοδήποτε άλλου είδους περιεχόμενο πλην των επικεντρωμένων στα ερωτήματα απαντήσεων που τόσοι σου έχουν θέσει θα διαγράφεται.
Τέλος.

Research in Homoeopathy

Author: Robert Medhurst

The author presents a formidable list of homeopathy research studies (abstracts) to counter any lingering claim that homeopathy is not proven.

I’m constantly amazed at the ease with which critics of homeopathy confidently declare that there’s no evidence for homeopathy, and even more amazed at the lack of scrutiny that’s given to this statement by the media. Whether this declaration is made through simple ignorance, stupidity or with the deliberate intent to deceive, would make an excellent topic for investigation. Either way, the assertion that there’s no evidence for homeopathy is plainly and clearly wrong. Shown below are abstracts from human, animal, plant and in-vitro scientific studies that attest the reality that there is indeed evidence for homeopathy, and lots of it.


[spoiler]Human studies

1. Albertini H, Goldberg W, Sanguy B, Toulza CL. Homeopathic treatment of dental neuralgia by Arnica and Hypericum. Journal of the American Institute of Homeopathy, 1985, 3, 126-129. Carried out at the Faculty of Medicine of Marseilles, this placebo controlled study was designed to determine the effectiveness of Arnica 7C and Hypericum 15C for people suffering from dental neuralgia. 60 people received either 4 pilules of Arnica alternated with 4 pilules of Hypericum every 4 hours or placebo administered in the same way. Pain levels were assessed over 3 days from the beginning of the trial. From this assessment it was found that 12 of the 30 people who received the placebo had a positive response to this intervention, and 23 of the 30 people given the homeopathic medicines responded positively to these.

2. Alibeu JP, Jobert J. Aconite in Post-Operative Pain and Agitation in Children, Pediatrie, 1990, 45, 7-8, 465-6. In this double blind placebo controlled trial, 50 children suffering from post-operative pain and agitation were given either Aconite or placebo. The effects of Aconite were significantly better than placebo

3. Ammerschlager H., Klein P., Weiser M., Oberbaum M. Treatment of inflammatory diseases of the upper respiratory tract – comparison of a homeopathic complex remedy with xylometazoline. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2005, Feb, 12, 1,:24-31. In a multi-centre, controlled, cohort study, 739 people suffering from rhinitis or sinusitis were given either xylometazoline (a drug commonly used for nasal congestion, sinusitis and hay fever) or a homeopathic combination. Both forms of therapy provided similarly effective results.

4. Baars EW, De Bruin A. The effect of Gencydo injections on hayfever symptoms: a therapeutic causality report. J Altern Complement Med. 2005 Oct, 11, 5, 863-9. In this study, 13 Dutch medical practitioners submitted patients (who between them had a mean history of hayfever of 9 years), for therapy involving injections of a combination homeopathic product. All but 1 patient were given the medication before the onset of the hayfever season and all were given it during the hayfever season. Of these 13, during the course of the trial 9 people found no increase in nasal and non-nasal hayfever symptoms when the hayfever season began or during it and only 1 of the 13 felt compelled to use conventional hayfever medication.

5. Baduluci S, Chirulescu Z, Chirila P, Rosca A.  Zinc: Immunoglobin Relationship in Patients with Cirrhosis of the Liver Before and After treatment with Zincum metallicum 5C. International Research Group on Very Low Dose and High Dilution Effects, 1993 Giri Meeting, British Homoeopathic Journal, April, 1994, 83, 84-100. 10 people suffering from Zinc deficiency as determined by atomic absorption spectrophotometry were treated with Zincum metallicum 5C. Analysis following this treatment showed a substantial improvement in zinc levels.

6. Banerjee A, Chakrabarty SB, Karmakar SR, Chakrabarty A, Biswas SJ, Haque S, Das D, Paul S, Mandal B, Naoual B, Belon P, Khuda-Bukhsh AR. Can Homeopathy bring additional benefits to Thalassemic Patients on Hydroxyurea Therapy? Encouraging Results of a Preliminary Study. Evidence Based Complementary and Alternative Medicine. 2010 March; 7(1): 129-136. In this observational study, 38 people suffering from thalassaemia who were taking hydroxyurea, were allowed to continue their use of hydroxyurea but were given one of several homeopathic medicines. The effects of this additional treatment were compared to the outcomes of another 38 people suffering from thalassaemia who used hydroxyurea alone, assessed immediately before and at 3 months after starting the homeopathic treatment. Of a range of haematological and clinical parameters, those people using the combined treatment showed an increase in levels of foetal haemoglobin over those on hydroxyurea alone, along with a reduction in serum ferritin. Where splenomegaly was present, a significant reduction in this was noted in those on the combined therapy and this group also noted an improvement in general health with a longer period allowed between blood transfusions.

7. Barnes J., Resch K-L., Ernst E. Homoeopathy for Post-Operative Ileus: A Meta-Analysis. Journal of Clinical Gastroenterology, 1997, Dec, 25, 4, 628- 633. 7 separate trials examining the effects of homoeopathic treatment for post-operative ileus after abdominal or gynaecological surgery when compared with placebo, specifically, for the time to first flatus after surgery. Subsequent analysis showed that homoeopathy provided superior results to placebo.

8. Bell IR, Lewis DA, Brooks AJ, Schwartz GE, Lewis SE, Walsh BT, Baldwin CM. Improved clinical status in fibromyalgia patients treated with individualized homeopathic remedies versus placebo. Rheumatology (Oxford). 2004 May;43(5):577-82. 53 people suffering from fibromyalgia took part in this trial, comparing individualised homoeopathic treatment to placebo. The levels of tender points and tender point pain as well as quality of life, mood and general health were assessed by the practitioners and subjects involved in the trial. 3 months after commencing treatment, all parameters were found to be improved by the use of homoeopathy when compared to placebo.

9. Belon P, Banerjee P, Choudhury SC, Banerjee A, Biswas SJ, et al. Can administration of potentized homeopathic remedy, Arsenicum album, alter antinuclear antibody (ANA) titre in people living in high-risk arsenic contaminated areas? I. A correlation with certain hematological parameters. Evid Based Complement Alternat Med. 2006 Mar; 3 (1):99-107. To investigate whether or not potentised Arsenicum album has an effect on arsenic-induced elevations of antinuclear antibody (ANA), selected inhabitants of arsenic affected villages in India’s West Bengal were randomly assigned to receive either Arsenicum album or placebo. After 2 months of administration, it was found that not only did the remedy provide superior results in reducing the ANA titre, it also caused a correction of arsenic-induced haematological changes such as total count of red blood cells and white blood cells, packed cell volume, haemoglobin content, erythrocyte sedimentation rate and blood sugar level.

10. Belon P, Banerjee A, Karmakar SR, et al. Homeopathic remedy for arsenic toxicity? Evidence-based findings from a randomized placebo-controlled double blind human trial. Sci Total Environ. 2007 Jul 10. This was a pilot study carried out on 25 people from an Indian village where arsenic contamination was endemic and 18 people from another Indian village without arsenic contamination. These people were randomly assigned to receive either Arsenicum album 30C or a succussed placebo control. After 2 months on either active medicine or placebo, these people had their blood and urine assessed for arsenic as well as several widely accepted toxicity biomarkers and pathological parameters related to arsenic toxicity. The use of Arsenicum album 30C had a beneficial effect on these biomarkers. It was also found to improve the appetite and general health of those people who previously exhibited signs and symptoms of arsenic toxicity.

11. Berrebi A, Parant O, Ferval F, Thene M, Ayoubi JM, Connan L, Belon P. Treatment of Pain due to Unwanted Lactation with a Homeopathic Preparation given in the Immediate Post-Partum Period. Gynecology, Obstetrics and Biological Reproduction, 2001, June, 30, 4, 353-7. 71 post- parturient women who were unwilling or unable to breast feed were divided into 2 groups, one being given a placebo and the other group being given a mixture of Apis 9C and Bryonia 9C, to determine the effects of either on lactation pain. A significant improvement was noted in the group using the mixture, when compared to those in the placebo group.

12. Bignamini M, Saruggia M, Sansonetti G. Homeopathic Treatment of Anal Fissures using Nitricum acidum Berlin Journal on Research in Homoeopathy, 1, 4/5, 286-287, December 1991. Patients using Nitricum acidum 9C once daily in a double blind placebo controlled trial found subjective relief with the medicine over the placebo.

13. Bornhoft G, Wolf U, Ammon K, et al. Effectiveness, safety and cost-effectiveness of homeopathy in general practice – summarized health technology assessment. Forsch Komplementarmed. 2006;13 Suppl 2:19-29. This was an effectiveness and safety study on homeopathy carried out for the Swiss Federal Office for Public Health. Using Internet-based resources, manual search and contact with experts, and assessed according to internal and external validity criteria, investigators found that the trend was in favour of a therapeutic benefit from homeopathic intervention. In addition, it was stated by the authors of the study that, “…effectiveness of homeopathy can be supported by clinical evidence and professional and adequate application be regarded as safe. ”

14. Brigo B, Serpelloni G, Homoeopathic Treatment of Migraine Berlin Journal on Research in Homoeopathy, 1, 2, March, 1991, 98-106. In this randomised, placebo controlled double blind study, 60 people suffering from migraine were treated using constitutional homoeopathy over a period of 4 months. Those patients in the control group experienced a reduction in migraine frequency from 9.9 attacks per month to 7.9 per month, while those in the treatment group reduced their monthly attack rate from 10 to between 1.8 and 3 per month.

15. Cairo J, Elliot BE, Barnouin J, Fleites P, Araoz A, Morales M, Verdura T, Sanchez M, Serrano C, Alvarez JL, Veillard JJ. Homeopathy in Cuban Epidemic Neuropathy: An Open Clinical Trial. British Homoeopathic Journal, 2001, 90, 150-157. In this uncontrolled trial, 15 people suffering from optic endemic neuropathy (group 1) and 16 people suffering from peripheral epidemic neuropathy (group 2) were given homeopathic Carbon sulph and homeopathic Tabacum for 30 days. The subjects were assessed for improvement in neurologic and ophthalmologic tests on commencement and again at 90 days after commencement of the trial. Those in group 1 experienced an averaged improvement of 73% and group 2 of 12.5%.

16. Campistranous- Lavout JL., et al. Hypertension Trial. Boletin Mexicano, 1999, 32, 42- 47. 68 people suffering from mild to moderate hypertension were enrolled in a double-blind randomised clinical trial comparing individualised homoeopathic therapy with placebo. Successful results were obtained with 82% of those using homoeopathy compared with 57% of those using placebo.

17. Castellsague API, Sturza CM. Retrospective Study in Asthma, Revista Homeopatica AMBH, 1998, 37, 5-21. In this multi-centre retrospective (uncontrolled) analysis, 196 people were treated for asthma with homoeopathy. Of the 196, 54 were claimed to have been cured and improvement was seen in a further 117.

18. Cavalcanti AM, Rocha LM, Carillo R Jr, Lima LU, Lugon JR. Effects of homeopathic treatment on pruritus of haemodialysis patients: a randomised placebo-controlled double-blind trial. Homeopathy. 2003 Oct;92(4):177-81. Pruritis, commonly experienced by those undergoing haemodialysis, was treated in 20 subjects under double-blind placebo-controlled randomised trial conditions comparing individualised homoeopathic treatment to placebo. Assessments were made at 15, 30, 45 and 60 days treatment, and after collating the results, researchers found that homoeopathic management reduced pruritis by 49%. The majority of the reduction in pruritis had occurred by day 30.

19. Chapman EH, Weintraub RJ, Milburn MA, Pirozzo TO, Woo E. Homoeopathic Treatment of Mild Traumatic Brain Injury. Journal of Head Trauma and Rehabilitation, 14, 6, December 1999, 521-42. In a randomised, double blind, placebo controlled trial involving 60 subjects and a 4 month follow-up period, homoeopathy provided significant improvement in parameters using measures such as “Difficulty with Situations”, “Symptoms Rating Scale” and a “Participation in Daily Activities” scale.

20. Chapman EH. Homeopathic treatment of patients with persistent mild traumatic brain injury. British Homeopathic Journal, 2000, 89, Suppl 1,S60. In a randomised, placebo-controlled trial, 50 people with persistent mild traumatic brain injury were treated either with their constitutional homeopathic remedy or placebo. The homeopathic treatment provided superior results to those from the placebo control.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:05:02
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]21. Clark J, Percivall AA. Preliminary Investigation into the Effectiveness of the Homoeopathic Remedy, Ruta graveolens, in the Treatment of Pain in Plantar Fasciitis. British Journal of Podiatry, 2000, 3, 3, 81- 85. In a randomised double-blind trial, 14 people suffering from plantar fasciitis were given Ruta graveleons 30C or placebo. Those using the Ruta reported a greater level of pain relief than those using placebo.

22. Clover A, Ratsey D. Homeopathic Treatment of Hot Flushes. British Homoeopathic Journal, 2002, 91, 75-79. Researchers at the Tunbridge Wells Homeopathic Hospital in the UK enrolled 31 female outpatients who had complained of menopausal flushes in this trial. They were treated using individualised homeopathic management and after their initial consultation and at least one follow-up, patients completed their own self-assessment rating of the treatment. 79% of the women enrolled in the study reported a reduction in both the severity and frequency of hot flushes as a result of the treatment.

23. Colin P. Homeopathy and respiratory allergies: a series of 147 cases. Homeopathy. 2006 Apr;95 (2):68-72. In this case series, 147 consecutive patients suffering from respiratory allergy who attended a private homeopathic clinic were assessed for their response to constitutional homeopathic treatment. Of these patients, 105 were sufferers of ear, nose and throat allergies. Only 2 of these patients failed to respond to treatment and none experienced an exacerbation of symptoms. The other 42 patients were sufferers of pulmonary allergies, all except 5 of whom experienced relief, with 2 of these experiencing an exacerbation of symptoms.

24. Davidson JRT, Morrison RM, Shore J, Davidson RT, Bedayn G. Homeopathic Treatment of Depression and Anxiety. Alternative Therapies, 3, 1, January 1997, 46-49. In this trial, 12 subjects suffering from major depression, social phobia or panic disorder, were treated for 7 to 80 weeks with individually prescribed homoeopathic remedies and assessed on a clinical global improvement scale (CGIS) or self-rated SCL-90 scale and the Social Phobia Scale (SPS). Subjects were given homoeopathic treatment either because they asked for it directly or because conventional treatment had been unsuccessful. The overall response rates for homoeopathy were 58% on the CGIS and 50% on the SCL-90 and SPS.

25. Derasse M, Klein P, Weiser M. The effects of a complex homeopathic medicine compared with acetaminophen in the symptomatic treatment of acute febrile infections in children: an observational study. Explore (NY). 2005 Jan;1(1):33-9. In this non-randomised observational study carried out in 38 Belgian clinics, 198 children suffering from acute febrile infections were assessed for their response to either acetaminophen or a combination of homeopathic medicines. The children had their infection symptoms, which included fever, cramps, disturbed sleep, crying, and difficulties eating or drinking, assessed and graded for a response to their respective medicines. After taking the results from all variables into account, it was found that the homeopathic combination was as effective as acetaminophen. The tolerance to medicines was also assessed as part of this trial and in this respect it was found that the homeopathic combination was superior to the acetaminophen.

26. Dorfman P, Lassere NM, Tetau M, Homoeopathic Medicines in Pregnancy and Labor, Cahiers de Biotherapie, 94, April 1987, 77-81. In this randomised double blind trial involving 93 women,  a combination of homeopathic Caulophyllum, Actea racemosa, Arnica, Pulsatilla and Gelsemium, all in 5C potency, was used to determine its effect on the length of labor and complication rates. The medicine was used from the beginning of the ninth month of pregnancy, and reduced the average time of labor to 5.1 hours, in comparison to the placebo, the use of which was associated with an average labor time of 8.5 hours. The rate of complications for those using the homoeopathic combination was 11.3% while the complication rate under placebo was 40%.
27. Eid P, Felisi E, Sideri M; Applicability of Homoeopathic Caulophyllum thalictroides during labour. British Homoeopathic Journal, October, 1993, 82, 245-248. 22 women experiencing their first pregnancies were given homoeopathic Caulophyllum and their post-treatment deliveries compared to 34 labours retrospectively selected on the criteria used to select the test subjects. On analysis it was found that the women who were given the homoeopathic remedy had a reduction of the duration of labour by an average of 90 minutes.

28. Ernst E, Saradeth T, Resch KL, Complementary Treatment of Varicose Veins.. Phebology, 1990, 5, 157-163. Over a period of 24 days, the effects of a homoeopathic complex preparation and placebo on varicose veins were tested in a double-blind trial of 61 people suffering from this condition. The homoeopathic complex produced an averaged 44% improvement in the condition while those given the placebo experienced an averaged worsening of the disorder.

29. Ferley JP, Zmirou D, D’Adhemar D, Balducci F. A Controlled Evaluation of a Homoeopathic Preparation in the Treatment of Influenza-like Syndrome..Br J Clin Pharmacol, 1989, Mar, 27, 3, 329-335. 487 people suffering from influenza were assigned to either Oscillococcinum (Anas barb.) 200CK or placebo, twice daily for 5 days. Significant results were achieved with the medicine over the placebo in all areas measured. This trial was repeated in 1998 (Papp R, Schuback G, Beck E, Burkard G, Bengel J, Lehrl S, Belon P. Oscillococcinum in Patients with Influenza-like Syndromes. British Homeopathic Journal, April 1998, 87, pp69-76) with 372 people with the same results.

30. Fisher P., Greenwood A, Huskisson EC, Turner P and Belon P.  Effect of Homoeopathic Treatment on Fibrositis. British Medical Journal, 5 August, 1989, 299, 365-366. Patients using Rhus tox 6C three times daily in a double blind placebo controlled crossover trial found significant relief with the medicine over the placebo.

31. Fisher P. An Experimental Double-blind Clinical Trial method in Homoeopathy- Use of a Limited Range of Remedies to Treat Fibrositis. British Homoeopathic Journal, 1986, July, 75, 3, 142-7. 24 subjects suffering from fibrositis were treated for the condition for 3 months with Arnica, Bryonia or Rhus tox, depending upon the similarity between the individuals’ symptoms and the clinical picture for the remedy. Using scores for pain, number of tender spots, and sleep quality to determine the response to the therapy, these remedies produced a statistically significant improvement, but only when the remedy was well indicated.

32. Frass M, Linkesch M, Banyai S, et al. Adjunctive homeopathic treatment in patients with severe sepsis: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial in an intensive care unit. Homeopathy. 2005 Apr; 94, 2, 75-80. In this study, 70 people admitted to an intensive care unit suffering from severe sepsis were treated either with individualised homeopathic treatment or placebo. On reviewing the signs of sepsis, organ failures, need for mechanical ventilation and other parameters at 180 days after beginning treatment, 76% of the patients using homeopathy met survival criteria versus 50% of those on placebo.

33. Frass M, Dielacher C, Linkesch M, et al. Influence of potassium dichromate on tracheal secretions in critically ill patients. Chest. 2005 Mar;127(3):936-41. Stringy tracheal secretions often complicate or even prevent extubation of people breathing with continuous positive airway pressure. This issue provoked the development of a study involving 50 people breathing spontaneously with continuous positive airway pressure who were randomly assigned to receive either 5 globules twice daily of Kali bic 30C or the same dose and frequency of placebo globules. The study results were assessed using the amount of tracheal secretions from day 2 of the study, the amount of time spent by the subjects in the ICU in which they were staying and the time until successful extubation. After the results were assessed, it was found that those who’d been given the Kali bic produced less tracheal secretions than those on placebo, their stay in the ICU was shorter than those on placebo as was their time to successful extubation.

34. Frei H, Thurneysen A. Treatment for Hyperactive Children: Homeopathy and Methylphenidate Compared in a Family Setting. British Homoeopathic Journal, 2001, 90, 183-188. 114 children attending a paediatric practice where conventional and homeopathic medicines were used, and who were previously diagnosed with ADHD, were given individualised homoeopathic medicines (increasing potencies of the most similar LM remedy).  On a parent assessed basis (confirmed by the clinician), if a minimum 50% improvement was not noted within a certain period of time they were placed on Methylphenidate. 75% of the children responded to homoeopathy and 22% required Methylphenidate. 3% of patients did not respond to either regime.

35. Frei H, Thurneysen A. Homeopathy in Acute Otitis Media in Children: Treatment Effect or Spontaneous Resolution? British Homeopathic Journal, 2001, Oct, 90, 4, 180-2. In a study involving 230 children with acute otitis media, homoeopathic treatment was compared with placebo to determine whether homoeopathic treatment provided a faster resolution of symptoms than placebo. After 12 hours, 72% of those using homoeopathy experienced significant relief of symptoms, which was 2.4 times faster than the response to placebo.

36. Frei H, Everts R, von Ammon K, et al. Homeopathic treatment of children with attention deficit hyperactivity disorder: a randomised, double blind, placebo controlled crossover trial. Eur J Pediatr. 2005 Dec, 164, 12, 758-67. 83 children diagnosed as suffering from ADHD using DSMIV criteria were treated with individually prescribed homeopathic medicines. Using the Connor’s Global Index scale it was determined that 63 of these children responded to treatment. These children were then randomised to receive either placebo or homeopathic medicines for 6 weeks and at this point were crossed over to receive placebo if they’d been using the homeopathics or visa versa. At the end of this period it was found that homeopathic therapy provided significantly better results than placebo.

37. Frenkel M, Hermoni D. Effects of Homeopathic Intervention on Medication Consumption in Atopic and Allergic Disorders. Alternative Therapies in Health and Medicine, 2002, Jan-Feb, 8, 1, 76-9. In a study carried out at the Technicon-Israel Institute in Haifa, Israel, 48 patients were treated for allergic disorders with both homoeopathic and conventional medicines, and monitored for their level of use of the conventional medicines. Over the 3 month monitoring period, 56% of patients reduced their conventional medication use by an average of 60%.

38. Friese KH, Kruse S, Ludtke R, Moeller H. The Homoeopathic Treatment of Otitis Media in Children. International Journal of Clinical Pharmacology and Therapeutics, 35, 7, 1997, 96-301. In this trial, 131 children suffering from medically diagnosed otitis media were split into two groups. 28 were treated by a team of four ear, nose and throat practitioners using singly or in combination, nasal drops, antibiotics, secretolytics or antipyretics (Group B). 103 children were treated by one homoeopath using single homoeopathic remedies (Group A). The average duration of pain for Group A was 2 days, as opposed to 3 days for Group B. 70.7% of the Group A children were free of recurrences within the first year of treatment and 29% had a maximum of 3 recurrences while in Group B, 56.5% were free of recurrences within the first year of treatment and 43.5% had a maximum of 6 recurrences.

39. Friese KH, Zabalotnyi DI. Homeopathy in acute rhinosinusitis : A double-blind, placebo controlled study shows the efficiency and tolerability of a homeopathic combination remedy. HNO (Organ of the Deutsche Gesellschaft der Hals-, Nasen- und Ohrenärzte) 2006 December, 19. Using a randomized, double-blind study method, 144 people with acute rhinosinusitis were treated with a either a combination of homeopathic remedies (Group A) or placebo (Group B) and assessed at days 0, 7, 14 and 21 of treatment using a 5 point sinusitis symptom score (the worst score being 20). After analysing the results it was found that those in Group A experienced a drop in symptom scores from 12.1+/-1.6 to 5.9+/-2.0 points after 7 days. Those in Group B found a decrease from 11.7+/-1.6 to 11.0+/-2.9 points (p<0.0001). The final results showed that the homeopathic combination resulted in freedom from complaints in 90.3% of the patients and improvement in a further 8.3%, whereas in the placebo group, the complaints remained unchanged or became worse in 88.9% of the patients.

40. Gasssinger CA, Wunstel G, Netter PA Controlled Clinical Trial for Testing the Efficacy of the Homoeopathic Drug, Eupatorium perfoliatum, D2 in the Treatment of Common Cold. Arznei Forsch, 1981, 31, 4, 732-736. Patients were randomly assigned to receive either Aspirin or Eupatorium perfoliatum 2X. The latter was found to be as effective as Aspirin in reducing the duration and severity of symptoms.
[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:06:18
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]41. Gerhard I, Wallis E. Individualised Homeopathic Therapy for Male Infertility, Homeopathy, 2002, 91, 133-144. An observational pilot study investigated the effect of individualised homeopathic therapy for 45 sub-fertile males, with specific reference to sperm count and quality, hormone levels and the general level of health. Sperm count and sperm motility were improved by homeopathy and the improvement was comparable with conventional treatment.

42. Gibson RG, Gibson SL, MacNeill AD, Gray GH, Dick WC, Buchanan WW. Salicylates and Homoeopathy in Rheumatoid Arthritis. British Journal of Clinical Pharmacology, 1978, 6, 5, 391-395. In this study, carried out at the Glasgow Homeopathic Hospital, 41 people suffering from rheumatoid arthritis were treated with enteric coated aspirin and 54 people suffering from the same condition were treated with individualised homeopathic treatment. The results of the two forms of therapy were compared at the end of the trial and it was found that those on homeopathic treatment did considerably better than those on aspirin. In addition, 16 of the 41 people taking aspirin during the trial experienced side effects while those taking homeopathics experienced no side effects.

43. Gibson RG, Gibson SL. Homoeopathic Therapy in Rheumatoid Arthritis: Evaluation by Double Blind Clinical Therapeutic Trial. Br J. Clin. Pharmac. 9, 1980, 453-459. 46 patients using a number of different homoeopathic medicines, prescribed according to homoeopathic principles, were given this medicine or a placebo with their normal anti-arthritic drug. The trial was carried out blind and significant results were achieved with the homeopathic medicine over the placebo in all areas measured.

44. Gimeno L.Q. Homoeopathic Treatment of Human Papilloma Virus infections previously treated by Other Methods. British Homoeopathic Journal, October 1996, 85, 194-197. In this study, 14 people suffering from recurrent HPV, previously unresponsive to microsurgical procedures, were treated with individualised homeopathy and assessed via cytology prior to treatment, during, and 1 year after commencing treatment. At the final 1year assessment, 11 of the 14 subjects were declared to be cured.

45. Gmnunder R, Kissling R. The Efficacy of homeopathy in the treatment of chronic low back pain compared to standardized physiotherapy. Zeitschrift für Orthopädie und ihre Grenzgebiete, 2002 Sep-Oct;140, 5, 503-8. In this controlled, randomised, prospective study, 43 people suffering from chronic low back pain were treated for two months either by homeopathy or by standardised physiotherapy. Assessment based on the initial and final clinical investigations, an Oswestry questionnaire, and visual analog scale, found that the most successful method of treatment was homeopathy.

46. Goldstein MS, Glik D. Use of and satisfaction with homeopathy in a patient population. Altern Ther Health Med. 1998 Mar;4(2):60-5. Carried out in 9 homeopathic clinics in the Los Angeles area, this study was done to determine the success or otherwise of constitutional homeopathic practice as assessed by the people who’d undergone this therapy. The study also looked at the characteristics of the people involved in the study. Information was provided by 77 clients. At 4 months after treatment, 71% of clients reported improvement in their health status. This is contrasted with the fact that 80% of all clients enrolled in this survey had had previous orthodox medical treatment for their condition which they had found unsuccessful. The most common presenting complaints involved the respiratory, gastrointestinal and female reproductive systems and most clients were highly educated but had little knowledge of homeopathy prior to their treatment with it.

47. Guthlin C., Lange O., Walach H. Measuring the Effects of Acupuncture and Homeopathy in General Practice: An Uncontrolled Prospective Documentation Approach. Biomed Central Public Health, 2004, 4, 1, 6. 5000 people were treated for various ailments using acupuncture, and 900 people were treated using individualised homeopathy, by medical practitioners in a number of clinics throughout Germany. Most of these people had previously been treated using conventional drugs. After treatment, of those being treated using acupuncture, 36% stated that they felt “very much better” and 49% felt, “somewhat better”. Of those being treated using homeopathy, 39% stated that they felt “very much better” and 38% felt, “somewhat better”.

48. Haidvogl M, Riley DS, Heger M. Homeopathic and conventional treatment for acute respiratory and ear complaints: a comparative study on outcome in the primary care setting. BMC Complement Altern Med. 2007 Mar 2;7:7 The aim of the authors of this study was to compare the effectiveness of homeopathic treatment for acute respiratory and ear complaints with orthodox medical treatment for the same conditions. 1577 clients from 57 clinics from Austria, Germany, The Netherlands, Russia, Spain, Ukraine, the United Kingdom and the USA were enrolled in the study. They were asked to rate their response to either therapy at 14 days after beginning treatment. 86.9% of those given homeopathic medicines declared that they had had either a complete recovery or major improvement in their symptoms. 86% of those given orthodox medical treatment reported the same thing. Subgroup analysis found that 88.5% of children given homeopathics reported a complete recovery or major improvement in symptoms whereas 84.5% of those given orthodox medical treatment reported similar success. In addition, the onset of improvement within the first 7 days after treatment was significantly faster in those with homeopathic treatment, both in children and adults.

49. Haila S, Koskinen A, Tenovuo J. Effects of homeopathic treatment on salivary flow rate and subjective symptoms in patients with oral dryness: a randomized trial. Homeopathy. 2005 Jul, 94, 3, 175-81. In this blind, placebo-controlled study, 28 people diagnosed with xerostomia (dryness of the mouth) were randomly assigned to receive either placebo or individually prescribed homeopathic medicines. Assessed using un-stimulated and wax-stimulated salivary flow rates and visual analogue scales at the end of the trial, 26 of those people using homeopathic treatment and none using placebo were found to have had significant relief. Following the assessment of these results those on placebo were switched to homeopathic therapy, after which all experienced relief from their xerostomia.

50. Harrison RE, Burge TS, et al. Homoeopathic Treatment of Burn Scars. British Homoeopathic Journal, October 1993, 82, 252-254. 4 people suffering from hypertrophic scarring subsequent to burns were treated with homeopathic Graphites for 3 months. All 4 subjects were relieved of these symptoms. No controls were used for comparison.

51. Hill N, Stam C, Tuinder S, van Haselen RA. A Placebo Controlled Clinical Trial investigating the efficacy of a Homoeopathic After-Bite Gel for Reducing Mosquito bite induced Erythema. Eur J Pharmacol, 1995, 49, 103-108. 68 people were bitten at least 3 times by mosquitoes. One of the bites was treated with an after-bite gel containing homoeopathic ingredients, another of the bites was treated with a placebo gel, and the third bite remained untreated. Erythema associated with the bites was measured before and regularly after treatment at all of the bite sites and the subjects rated the degree of pruritis experienced at the sites. The active gel provided results that were significantly superior to the placebo or no treatment.

52. Hitzenberger G, Kom A, Dorsci M, Bauer P, Wohlzogen FX. Controlled randomised Double Blind study for the Comparison of the Treatment of Patients with Essential Hypertension with Homoeopathic and Pharmacologically Effective Drugs. Weiner Klinische Wochenschrift (Klinische Wochenschrift), 1982, 94, 24, 665-670. In this randomized double-blind cross-over trial, 10 people suffering from essential hypertension were treated either with standard pharmaceutical products or homeopathic medicines. Pharmaceuticals were found to provide superior blood pressure reducing effects but homeopathic were found to be the better choice for the management of the subjective symptoms of hypertension.

53. Issing W., Klein P., Weiser M. The homeopathic preparation Vertigoheel versus Ginkgo biloba in the treatment of vertigo in an elderly population: a double-blinded, randomized, controlled clinical trial. Journal of Alternative and Complementary Medicine. 2005, Feb, 11, 1,155-60. Over a 6 week period, 170 people with an age range of 60- 80 years with atherosclerosis related vertigo were treated for this condition using either a homeopathic combination or herbal gingko biloba. Using a patient-assessed dizziness questionnaire and practitioner assessment via line walking and other tests as methods of measurement, participants found that the homeopathic combination provided outcomes as good as those with gingko.

54. Itamura R, Hosoya R. Homeopathic Treatment of Japanese patients with intractable Atopic Dermatitis. Homeopathy, 2003, 92, 108-114. In this uncontrolled study, 17 people suffering from intractable atopic dermatitis undertook individualised homoeopathic treatment for the condition in conjunction with their existing pharmaceutical therapy, for a period of up to 2 years and 7 months. On an objective assessment and the patient’s own assessment, all patients experienced in excess of 50% improvement by the end of the trial.

55. Itamura R. Effect of homeopathic treatment of 60 Japanese patients with chronic skin disease. Complement Ther Med. 2007 Jun;15(2):115-20. 60 people were enrolled in this uncontrolled trial which was carried out in Obitsu Sankei Hospital in Kawagoe which was designed to determine the effect of individualised homeopathic medicines on several common skin disorders. These disorders included atopic dermatitis, eczema, acne, urticaria, psoriasis and alopecia universalis. Treatment occurred over a period of 3 months to 2 years and 7 months and subjects were permitted to use conventional dermatological treatments while taking part in the trial. Using the trial participants’ own assessment, improvement or otherwise was assessed using a nine-point scale similar to the Glasgow Homeopathic Hospital Outcome Scale. On this basis, 6 people reported a complete recovery, 23 reported a 75% improvement, 24 found a 50% improvement and 7 had a 25% improvement). In all, 88.3% of patients reported over 50% improvement.

56. Jacobs J, Jiminez J, Gloyd SG, et al. Treatment of Acute Childhood Diarrhoea with Homoeopathic Medicine. Paediatrics, May, 1994 93, 5, 719-725. In a randomised, placebo controlled trial with 81 children suffering from acute diarrhoea, individually prescribed homoeopathic medicines were found to be superior to placebo.

57. Jacobs J, Jimenez M, Malthouse S, Chapman E, Crothers D, Masuk M, Jonas WB. Acute Childhood Diarrhoea- A Replication. Journal of Alternative and Complementary Medicine, 6, 2000, 131-139. In a replication of a previous trial carried out by Jacobs and others, 116 Nepalese children aged 6 months to 5 years suffering from diarrhoea were given an individualised homoeopathic medicine or placebo over a 5 day period. Results assessed at the end of this period showed homeopathy to be superior to placebo as a means of relieving diarrhoea.

58. Jacobs J, Springer DA et al. Homeopathic treatment of acute otitis media in children: a preliminary randomized placebo-controlled trial. Pediatr Infect Dis J, 2001, 20: 177-83. 75 children suffering from acute otitis media were given homeopathic treatment or were given treatment with placebo. On assessment it was found that homeopathy provided an improved outcome from this condition.

59. Jacobs J, Jonas WB, Jimenez-Perez M, Crothers D. Homeopathy for childhood diarrhea: combined results and meta-analysis from three randomized, controlled clinical trials. Pediatr Infect Dis J. 2003 Mar;22(3):229-34. In this meta-analysis (an analysis carried out to determine overall trends in a group of similar studies) three double blind clinical trials of diarrhoea in 242 children aged 6 months to 5 years were analysed as one group. The children received either an individualised homeopathic medicine or a placebo, for 5 days after each unformed stool. Records were kept by parents and the duration of diarrhoea was defined as the time until there were less than 3 unformed stools per day for 2 consecutive days. Diarrhoea ceased in those taking homeopathic medicines after 3.3 days and after 4.1 days in those using placebo.

60. Jacobs J, Herman P, Heron K, Olsen S, Vaughters L. Homeopathy for menopausal symptoms in breast cancer survivors: a preliminary randomized controlled trial. Journal of Alternative and Complementary Medicine. 2005, Feb, 11, 1,:21-7. This study compared the effects of an individualised homeopathic prescription with a homeopathic combination and placebo in 55 women suffering from menopausal symptoms for a period of 1 year. Both the individualised and combination homeopathic therapy provided an improvement in symptoms over placebo, with the individualised homeopathy showing the best outcomes over the first 3 months of the assessment period.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:07:13
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]61. Jeffrey SL, Belcher HJ. Use of Arnica to Relieve Pain after Carpal Tunnel Release Surgery. Alternative Therapies in Health and Medicine, 2002, Mar-Apr, 8, 2, 66-8. 37 patients who had undergone carpal tunnel release surgery were given a combination of Arnica tablets and Arnica ointment or placebo. After 2 weeks of therapy, the group using Arnica reported a significant reduction in pain.

62. Karow JH, Abt HP, Froehling M, Ackermann H. Efficacy of Arnica montana D4 for Healing of Wounds after Hallux valgus Surgery compared to Diclofenac. J Altern Complement Med. 2008 Jan-Feb;14(1):17-25. In this randomised, double-blinded, parallel group study, 88 people who were recovering from foot surgery were randomly assigned to receive either Arnica 4X at a rate of 10 pilules 3 times daily or Diclofenac 50mg 3 times daily. Both therapies were used for 4 days following the surgery. At day 4, subjects were assessed for their postoperative irritation, mobility, pain level, and their use of analgesics. Analysis of the results at this point showed that Arnica and Diclofenac provided the same level of reduction in wound irritation (including swelling) and mobility. Subjective assessment by patients rated Arnica as superior to Diclofenac for mobility. Diclofenac was superior to Arnica for pain reduction and there was no significant difference in analgesic use during the 4 days following surgery. It was also noted in the study that Arnica was 60% cheaper than Diclofenac.

63. Kassab S, Cummings M, Berkovitz S, van Haselen R, Fisher P. Homeopathic Medicines for Adverse effects of Cancer Treatments. Cochrane Database Systematic Review. 2009 Apr 15;(2):CD004845. Cochrane Reviews investigate the effects of interventions for prevention, or treatment of illness, or rehabilitation from illness, in a healthcare setting. Most Cochrane Reviews are based on overviews of randomized controlled trials and other forms of evidence that are deemed to be appropriate. This review was conducted to determine what, if any, evidence (in the opinion of the Cochrane reviewers) exists for the treatment by homeopathy of the effects of conventional cancer therapies. A search through numerous databases revealed 8 controlled trials involved in this area of study, 7 of which were placebo controlled and 1 of which was against an active treatment. In total, the trials covered the outcomes of 664 people who’d been variously suffering from the adverse effects of radiotherapy, chemotherapy or breast cancer treatment. Of the 8, 2 trials exhibited beneficial effects from homeopathy. One of these involved a comparison between the effects of a topical corticosteroid and a homeopathic mother tincture of calendula for the prevention of dermatitis from radiotherapy where the calendula proved to be superior to the drug. The other involved the successful use of a homeopathic complex for stomatatitis caused by chemotherapy.

64. Kayne S. A Pilot Trial to Study the Perceived Effectiveness of Homoeopathic remedies bought Over The Counter (OTC) in British Pharmacies. Journal of the Royal London Homoeopathic Hospital NHS Trust, 1997, January 23-24, 90-94. 1000 questionnaires were sent to 8 UK pharmacies, requesting them to pass the questionnaires to customers. These, questionnaires asked the customers whether or not they found OTC homoeopathic medicines effective for the conditions for which they were purchased. A total of 257 users responded, and the accumulated results showed that 83% of respondents felt better after taking the product.

65. Keil T, Witt CM, Roll S, Vancea W, Webera K, Wegscheiderb K,  Willich SN. Homoeopathic versus Conventional Treatment of Children with Eczema: A comparative Cohort Study. Complementary Therapies in Medicine (2008) 16, 15—21. This was a prospective, multi-centre, parallel-group, comparative cohort study was conducted in urban and mixed urban—rural regions of Germany. 118 children suffering from clinically defined eczema seen at 54 homeopathic practices and 64 conventional medical practices were treated for the condition with the respective therapeutic protocols normally used in these clinics, i.e. individualised homeopathic or conventional medical therapy. Treatment occurred over a period of 12 months and the outcomes of the 2 different methods of therapy were assessed at 6 months and 12 months by the children or their parents on the basis of eczema signs and symptoms and the quality of life. Overall, on the basis of clinical symptoms and quality of life, there was little difference in the response rates of both groups to their respective therapies although at 12 months after starting treatment, those children who were treated homeopathically had a greater level of recovery from symptoms than those treated with conventional medicine. No adverse reactions were reported for either group

66. Kim LS, Riedlinger JE, Baldwin CM, Hilli L, Khalsa SV, Messer SA, Waters RF. Treatment of seasonal allergic rhinitis using homeopathic preparation of common allergens in the Southwest Region of the US: A randomized, controlled clinical trial. Annals of Pharmacotherapy. 2005, Apr, 39, 4, 617-24. In this double-blind trial, 34 people diagnosed with moderate to severe seasonal allergic rhinitis were randomly assigned to receive either placebo or a combination of potentised allergens (made from the pollens of trees, grasses or weeds identified as allergens). After the 4 week treatment period using 2 sprays 3 times a day of either the potentised allergen mix or placebo, the trial subjects were assessed on the basis of their allergy specific symptoms using 3 separate questionnaire formats (RQLQ, MOS SF-36 and the WPAI). The potentised allergen mix showed significant positive changes compared to placebo.

67. Klopp R, Niemer W, Weiser M. Microcirculatory effects of a homeopathic preparation in patients with mild vertigo: an intravital microscopic study. Microvasc Res. 2005, 69, 1-2,10-6.The aim of this non-randomized, open study was to test the effectiveness of a homeopathic combination product on variables related to microcirculation in 16 people suffering from vestibular vertigo, compared to a control group of 16 untreated people also suffering from vestibular vertigo. Measurements were carried out in two areas (defined by selecting 60 blood-cell perfused nodal points of arterioles, venules, and capillaries with a mean diameter > or = 40 microns): the cuticulum/subcuticulum of the inside left lower arm and an area 5 mm behind the left earlobe. After 12 weeks of treatment, those people receiving the homeopathic preparation exhibited an increased number of nodal points, increased flow rates of erythrocytes in both arterioles and venules, increased vasomotion, and a slight reduction in hematocrit vs. baseline. None of these changes were observed in the control group. Measurements were also made of partial oxygen pressure and the numbers of cell-wall adhering leucocytes, both of which were significantly increased in the test group compared to the control group. All of these parameters were associated with a reduction in the severity of the vertigo symptoms, both on patient as well as practitioner assessment.

68. Kneusel O, Weber M, Suter A. Arnica montana Gel in Osteoarthritis of the Knee: an open, multicenter clinical trial. Advanced Therapies, 2002, Sep-Oct, 19, 5, 209-18. In this uncontrolled study, 79 people suffering from mild to moderate osteoarthritis of the knee were given a gel containing Arnica and asked to apply it twice daily. They were assessed at 3 and 6 weeks for pain, stiffness and functional ability of the knee. Both assessments showed a significant reduction in pain and stiffness, and a significant improvement in the functional ability of the knee.

69. Kulkarni A, Nagarkar BM, Burde GS. Radiation protection by use of homoeopathic medicines. Proceedings from the 8th Conference of Radiation Oncologists of India, Bombay, December 1986, reported in Hahnemann Homoeopath Sand, 1988 Jan,12, 1, 20-3. 82 patients receiving radiotherapy were randomly assigned to receive placebo, Cobaltum 30C or Causticum 30C as a means of assessing the effects of these against dermatological reactions to the radiotherapy. The homeopathic medicines provided a significant reduction in the degree of radiation reactions when compared to placebo

70. Lamont J., Homoeopathic Treatment of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). British Homoeopathic Journal, 1997, 86, 196-200. 43 children with ADHD were given either a placebo or an individualised homeopathic medicine, in accordance with a double blind partial crossover dose regime. When the results were compared at the end of the trial, it was found that the homeopathic treatment for ADHD was superior to that using placebo.

71. Launso L, Kimby CK, Henningsen I, Fonnebo V. An exploratory retrospective study of people suffering from hypersensitivity illnesses who attend medical or classical homeopathic treatment. Homeopathy. 2006 Apr;95 (2):73-80. This study reports the results of orthodox medical treatment compared to the homeopathic treatment of various hypersensitivity illnesses in 88 people. 34 of these people were treated using orthodox medical means and 54 using constitutional homeopathy. 24% of those treated medically experienced an improvement in their condition while 57% of those treated with homeopathy experienced similar relief.

72. Ludke R, Weisenauer M. A Meta-analysis of Homeopathic Treatment of Pollinosis with Galphimia glauca. Wiener Medizinische Wochenschrift, 1997, 147, 14, 323-7. In this analysis, 7 randomised double-blind placebo controlled trials and 4 trials without placebo controls were examined to determine the therapeutic benefits of Galphimia glauca in pollinosis. In all studies except for one, Galphimia showed significant benefit over placebo where placebo controls were used, or showed significant clinical benefit where the remedy was not compared to placebo. The recovery rates for Galphimia were comparable with those seen with conventional anti-histamines, but without the same side effects.

73. Maas HPJA. Ulcerative Colitis treated with Homoeopathy British Homoeopathic Journal, July 1993, 82, 179-185. In this retrospective case analysis, 24 people suffering from ulcerative colitis were treated in an Argentinian clinic using constitutional homoeopathy over periods of up to 19 years. Of these 24, 16 patients were assessed as having good outcomes.

74. Manchanda RK, Mehan N, Bahl R, Atey R. Double Blind Placebo Controlled Clinical Trials of Homoeopathic Medicines in Warts and Molluscum contagiosum, CCRH Quarterly Bulletin, 1997, 19, 25-29.  This trial was reported in two parts, one to evaluate the efficacy of homoeopathy for warts (remedies included Ruta graveolens, Nitricum acidum, Dulcamara, Causticum and Thuja) the other to evaluate the homoeopathic remedy, Calcarea carbonica, for Molluscum contagiosum. Placebo controlled studies involving a total of 147 subjects using single remedies in 30C potencies three times daily, 200C twice daily and 1M daily, for 15 days, showed that homoeopathy was superior to placebo. Thuja was the most successful of the remedies used for warts.

75. Marian F, Joost K, Saini KD, von Ammon K, Thurneysen A, Busato A. Patient Satisfaction and Side Effects in Primary Care: An observational study comparing Homeopathy and Conventional Medicine. BMC Complement Altern Med. 2008 Sep 18;8(1):52. This was a study carried out by the Swiss Federal Office of Public Health designed to determine levels of patient satisfaction and the perception of side effects following the use of homeopathic medicine. It was part of a national program designed to evaluate complementary and alternative medicine use in Switzerland. The bulk of the data used in the study came from questionnaires filled in over a specific 4 day period supplied by physicians using conventional medicine, physicians using homeopathic medicine, and from patients who’d filled in questionnaires mailed to them 1 month after treatment. 170 practitioners were involved in the study. A total of 3126 questionnaires were received by the researchers and analysis of these revealed the following.  21% of those treated with homeopathy reported “complete resolution” of the presenting complaint versus 28% of those on conventional therapy and 53% reported “complete satisfaction” with homeopathic treatment versus 40% of those given conventional therapy. The rate of side effects reported by those using homeopathy was less than those given conventional medicine.

76. Maronna U, Weiser M, Klein P. Comparison of the Efficacy and Tolerance of Zeel comp. and Diclofenac for the Oral Treatment of Gonarthrosis. Biological Medicine, 2000, 29, 3, 157-158. Diclofenac, a non-steroidal inflammatory drug, is a commonly prescribed medicine for rheumatic diseases. The effects of this drug were compared to those of Zeel, a homoeopathic complex preparation, with 121 people suffering from gonarthrosis. The trial was designed as a randomised, double-blind, actively controlled parallel study. Assessments for pain, stiffness and functional ability were carried out at 2, 4, 6 and 10 weeks after commencing treatments and by the end of the 10 week period, there were no statistical differences observed in the outcomes of both treatment regimes. The homoeopathic complex product and the drug were equally effective in the management of gonarthrosis.

77. Mathie RT, Farrer S. Outcomes from homeopathic prescribing in dental practice: a prospective, research-targeted, pilot study. Homeopathy. 2007 Apr;96(2):74-81. This paper presented the results of a study into the effectiveness of individualised homeopathic medicines for the management of common dental complaints and the effectiveness of a specific protocol used to collect such data. 14 dentists who routinely practice homeopathy contributed data to the study and data from the observations of and by 726 individual patients were collected. Of the 496 patients who were able to be followed up, 90.1% reported a positive outcome, 1.8% experienced a deterioration of the condition and 7.9% of patients reported no change.

78. Matusiewicz R. The effect of a homoepathic preparation on the clinical condition of patients with corticosteroid dependant bronchial asthma. Biomedical Therapy, 1997, June, 15, 3, 70-74. In this double-blind, randomised, placebo-controlled study, 40 people suffering from corticosteroid- dependant bronchial asthma were given either placebo or a combination homeopathic formula, every 5 to 7 days by subcutaneous injection. Using standard spirometry and granulocyte function to measure the response, researchers found that the combination product provided superior results to placebo.

79. McCutcheon LE. Treatment of anxiety with a homoeopathic remedy Journal of Applied Nutrition, 1996, 48, 1& 2, 2-6. 72 people with above-average levels of anxiety were enrolled in this double-blind, placebo-controlled trial and assigned to either a test or control (placebo) group to assess the relative benefits of a combination homeopathic product designed to relieve anxiety. Using sleep loss as a measure of anxiety, the combination product produced results that were better than those from placebo.

80. Milewska G, Trzebiatowska-Trzeciak O. Homoeopathic Treatment of Alcohol Withdrawal British Homoeopathic Journal, October 1993, 82, 249-251. Alcohol withdrawal and delirium tremens experienced by 30 alcoholics was the focus of this uncontrolled study carried out in a Polish medical clinic. Patients were treated with individualised homeopathy and their progress followed for 2 months. The treatment resulted in a reduced duration of alcohol withdrawal time and delirium tremens in all patients.
[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:08:17
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]81. Mohan GR, et al, Cervical Spondylosis- a Clinical Study, British Homoeopathic Journal, July 1996, 85, 131-133. In this uncontrolled study, 154 people suffering from cervical spondylosis were prescribed either homoeopathic Calcium fluoride, or a remedy selected via repertorisation of their mental and physical general symptoms, and their progress monitored for 1 year. Of those given Calc fluor, clinical improvement was seen in 60% of cases. 48% of those given the remedy arrived at by repertorisation reported clinical improvement.

82. Mohan GR, Anandhi KS. Efficacy of homeopathic drugs in dermatitis of atopic diathesis. Homoeopathic Links, 2003, Winter, 16, 4, 257-260. The authors treated 31 people suffering from either atopic skin and respiratory symptoms, or atopic skin symptoms alone. Both groups were treated with individualised homeopathic therapy over a period of 5 years. During a 6 month assessment period following this treatment, the authors determined that 41% of the group with skin and respiratory symptoms achieved not less than a 76% improvement in symptoms and 58% of the group with skin symptoms alone achieved this outcome.

83. Mohan GR. Efficacy of Homeopathy in Childhood Asthmas. Homeopathic Links, Summer 2007, Vol 20, 104-107. This paper reports of work done in India by homeopath, GR Mohan, looking at the results of the homeopathic treatment of 81 children suffering from clinically defined asthma who had previously been treated unsuccessfully with conventional medicine. This open study involved the use of individually prescribed homeopathic medicines for a period of 2 years as a means of reducing the recurrence of asthma attacks. Results were assessed according the 12 point Modified Borg Scale, a subjective scale used to assess the severity of dyspnoea. At the end of the allotted 2 year period, the results were analysed and it was found that asthma had become controlled in 60.5% of children who’d been treated with homeopathy, and some control was achieved in a further 21%. 12.3% of the group failed to respond to the treatment. The medicines used most frequently in this study were Arsenicum album, Merc solubilis, Hepar sulph, Arsenicum iod, Antimony tart, Pulsatilla and Calc carb.

84. Mojaver YN, Mosavi F, Mazaherinezhad A, Shahrdar A, Manshaee K.. Individualized homeopathic treatment of trigeminal neuralgia: an observational study. Homeopathy. 2007 Apr;96(2):82-6. This uncontrolled study, carried out in the Department of Oral Medicine at Iran’s Rafsanjan University of Medical Sciences, was designed to discover if individually prescribed homeopathic medicines could provide relief from medically diagnosed trigeminal neuralgia. 15 people suffering from the condition were enrolled in the study and after receiving their individual prescriptions they were assessed monthly using a Visual Analogue Scale to gauge the severity of their symptoms. After the results were assessed at 4 months it was found that individualised homeopathic treatment was associated with an average reduction in pain intensity of more than 60%.

85. Müller-Krampe B, Oberbaum M, Dipl-Math PK, Weiser M. Effects of Spascupreel versus hyoscine butylbromide for gastrointestinal cramps in children. Pediatr Int. 2007 Jun;49(3):328-34. In this observational cohort study, 204 children under 12 years of age suffering from gastrointestinal spasms and cramps were given either hyoscine butylbromide, a drug commonly prescribed for these conditions, or Spascupreel, a homeopathic complex. After a 1 week period of treatment, the results from these interventions were assessed by a practitioner reviewing reports from the child’s parent or carer using severity of spasms, pain or cramps, sleep disturbances, eating or drinking difficulties, and the frequency of crying, to measure outcomes according to a 4 point scale. Analysis of the results showed that both medicines provided similar levels of benefit.

86. Muscari-Tomaioli G, Allegri F, Miali E, Pomposelli R, Tubia P, Targhetta A, Castellini M, Bellavite P. Observational Study of Quality of Life in patients with Headache, receiving Homeopathic Treatment. British Homoeopathic Journal, 2001, 90, 189-197. In this study, 53 people suffering from headaches were treated by the individual study authors using constitutionally prescribed homeopathic medicines, completing SF-36 health-related quality of life questionnaires before and 4-6 months after beginning the treatment. More the 60% of the subjects experienced an improvement in the condition.

87. Oberbaum M, Schreiber R, Rosenthal C, Itzchaki M. Homeopathic Treatment in Emergency Medicine, a case series. Homeopathy, 2003, 92, 44-47. In this study, 15 people suffering from orthopaedic trauma were treated in a medical centre with homoeopathy, in addition to standard medical treatment. Treatment was commenced 24 hours after admission. All patients initially received homeopathic Arnica 200C and anxiety was treated with Aconite, Opium, Ignatia or Arsenicum album, all in 200C potency. 24 hours following this treatment, the majority of patients reported a reduction in pain and anxiety. 48 hours after admission, patients were treated with individualised homoeopathic remedies. At discharge, 67% of patients rated the homoeopathic treatment as successful.

88. Oberbaum M, Galoyan N, Lerner-Geva L, et al. The effect of the homeopathic remedies Arnica montana and Bellis perennis on mild postpartum bleeding–a randomized, double-blind, placebo-controlled study: preliminary results. Complement Ther Med. 2005 Jun, 13, 2, 87-90. Forty women experiencing post-partum bleeding were randomly assigned to receive a mixture of Arnica 30C and Bellis 30C, Arnica 6C and Bellis 6C, or placebo. Mean haemoglobin values were measured at 72 hours post-partum, at which point it was found that those women given homeopathic therapy experienced significantly less change in haemoglobin values than those given placebo.

89. Pai PN; Thiosinaminum in the Treatment of Plantar Fasciitis with Calcaneal Spurs. British Homoeopathic Journal, October, 1992, 81, 173-175. In this uncontrolled study, 43 people suffering from plantar fasciitis and calcaneal spurs were treated with homeopathic Thiosinimum, Thiosinimum and Merc cor, or Thiosinimum and Merc biniod. Thiosinimum alone proved to be the therapy most likely to be helpful in resolving recently developed cases.

90. Pai PN. Nephrotic Syndrome. British Homoeopathic Journal, 1969, 58, 94. In a case series, 23 children suffering from clinically diagnosed nephrotic syndrome were treated using individualised homeopathic medicines for periods varying from 1 month to 7 years. Subjects received acute and/or chronic treatment for the condition and in several acute episodes, corticosteroid therapy was used, in addition to homeopathic management. For the majority of the children treated either with homeopathic or a combination of homeopathic and corticosteroid therapy, the severity of the symptoms they had previously experienced was reduced. The main homeopathic remedies used in the cases mentioned in this study included homeopathic Apis mellifica, Arsenicum album, Natrum muriaticum and Silica.

91. Pomposelli R, Piasere V, Andreoni C, Costini G, Tonini E, Spalluzzi A, Observational study of Homeopathic and Conventional therapies in patients with Diabetic Polyneuropathy. Homeopathy. 2009 Jan;98(1):17-25. Researchers at the University of Verona in Italy designed this observational study to compare the effects of homeopathic therapy with conventional drug therapy for diabetic neuropathy. Over a 12 month period, 32 patients treated with homeopathy and 29 patients given conventional drug therapy were assessed for clinical symptoms and quality of life at baseline, 6 months and 12 months after beginning treatment. Improvement from baseline polyneuropathy symptoms was noted in both groups but only those treated homeopathically reached outcomes that were statistically significant. Both groups experienced improvements in blood pressure and body weight as well as levels of fasting blood glucose and glycated haemoglobin. In addition, only those in the homeopathy group noted an improvement in quality of life scores over the period of the study. It was also noted that homeopathic treatment was more economical than the conventional drug alternative.

92. Popov A.V. Homoeopathy in the Treatment of Patients with Fibromyoma of the Uterus. British Homoeopathic Journal, October 1992, 81, 164-167. In this study, 84 women suffering from various forms of uterine fibromyoma were prescribed individualised homeopathic medicines over a period of 1 to 3 years. Assessments at the end of the treatment period found that pain was improved in 79% of the subjects, abnormal bleeding was improved in 75% of subjects and in the majority of subjects the treatment resulted in a reduction of fibromyoma volume.

93. Rabe A., Weiser M., Klein P. Effectiveness and tolerability of a homoeopathic remedy compared with conventional therapy for mild viral infections. International Journal of Clinical Practice, 2004, Sep, 58, 9, 827-32. In this observational cohort study, 485 people with symptoms of mild viral infection (fever, headache, myalgia, cough or sore throat), were treated either via conventional medical means or with a homeopathic combination product. On a practitioner evaluation basis, at the end of the treatment period, the homeopathic combination provided a successful outcome in 78% of cases and conventional treatment in 52% of cases.

94. Rai Y. Treatment of Drug Dependants with Homoeopathy. CCRH Quarterly Bulletin, 16, 3&4, 1994, 25-28. 261 people suffering from symptoms related to the withdrawal from drugs of dependence were treated with individualised homoeopathy. Remedies were given at 8 to 12 hours after ceasing use of the drug.  209 (80%) of the subjects found the treatment to be effective.

95. Rastogi DP, Singh VP, Singh V, Dey SK, Rao K. Homeopathy in HIV infection. British Homoeopathic Journal, 1999, 88, 49-57. In a randomised, double-blind placebo controlled trial, 50 people with asymptomatic HIV infection and 50 people with symptomatic (persistent generalised lymphadenopathy) HIV infection and were given either placebo or an individualised homoeopathic medicine. Using numbers of pre and post treatment CD4+ve T-lymphocytes as a measure, it was found that homoeopathic treatment was successful for symptomatic HIV sufferers, but not for asymptomatic sufferers.

96. Reilly R, Taylor MA, McSharry C, et al. Is Homoeopathy a Placebo Response? Lancet, Oct 18, 1986, 881- 885. 144 people suffering from hayfever were enrolled in a randomised, placebo controlled trial. The use of 30C mixed grass pollens provided better clinical outcomes than placebo.

97. Riley D, Fischer M, Singh B, Haidvogl M, Heger M. Homeopathy and Conventional Medicine: An Outcomes Study Comparing Effectiveness in a Primary Care Setting. Journal of Alternative and  Complementary  Medicine, 2001, Apr, 7, 2, 149-59. In this study, carried out by 30 investigators, at 6 clinics in 4 countries, 456 patients suffering from upper respiratory allergies, lower respiratory allergies or ear disorders were assigned to one of two groups- those prescribed homeopathic medicines (group A) or those prescribed standard medical treatment (Group B). The outcome measure was the response to treatment after 14 days, as well as the speed of recovery, rate of side effects, level of general satisfaction and length of consultation. The response to treatment within 14 days was 82.6% in Group A and 68% in Group B. For recovery speed, 67% of Group A recovered within 3 days and 57% of Group A recovered at this speed. The side effect rate for Group A was 8% compared to 22% for Group B. Those claiming to be very satisfied with their respective treatments were 79% of Group A and 65% of Group B. The majority (60%) of both groups received consultations that lasted for between 5 and 15 minutes.

98. Riveron-Garrote M, et al. Clinical Trial of Asthma, Boletin Mexicano, 1998, 31, 54-61. In this double-blind, randomised, placebo-controlled trial, 63 asthma sufferers were treated for 4 months with either specific homoeopathic remedies or placebo. Assessed using peak flow rates, 97% of those taking homoeopathic medicines and 12% or those taking placebo experienced an improvement.

99. Robertson A, Suryanarayanan R, Banerjee A Homeopathic Arnica montana for post-tonsillectomy analgesia: a randomised placebo control trial. Homeopathy. 2007 January, 96, 1, 17-21. In this trial, 190 people undergoing tonsillectomy were randomly assigned to receive Arnica 30C or a placebo at a dose rate of 2 tablets 6 times in the first post-operative day and then 2 tablets twice a day for the next 7 days. On a patient-assessed 14 days post-operative visual analogue scale for pain, those given the Arnica 30C were found to have a statistically significant decrease in pain scores compared to placebo.

100. Robinson T. Responses to homeopathic treatment in National Health Service general practice. Homeopathy. 2006 Jan;95(1):9-14. This study was designed to determine the level of effectiveness of homeopathy as used in a general practice clinic where the standard 10 minute consultation time applies. To do this, 5,331 patient files, taken from one 12 month period in one general practice clinic, were examined and those files that described a consultation where a homeopathic medicine was given were separated out for analysis. This produced a total of 489 consultations that resulted in a homeopathic medicine prescription. Of these, 78% of patients had a positive response to their treatment with homeopathy, 19% had no response, and 3% had a negative response.
[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:09:15
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]101. Sanchez-Resendiz J, Guzman-Gomez F. Polycystic Ovary Syndrome. Boletin Mexicano de Homeopatica, 30, 1997, 11-15. 36 women suffering from Polycystic Ovary Syndrome (PCOS), and fitting the mental picture of the homoeopathic remedy Pulsatilla, were given Pulsatilla 6C, 4 hourly throughout the day for 2 weeks after the end of menstruation, and this was repeated for 4 consecutive cycles. At the end of the trial 30 of the 36 women had complete disappearance of the symptoms of PCOS and the production of normal ovulating follicles and a further 4 of the 36 became asymptomatic

102.Saruggia M, Corghi E. Effects of homoeopathic dilutions of China rubra on intradialytic symptomatology in patients treated with haemodialysis. British Homoeopathic Journal, 1992, April, 81, 2, 86-88. Using a double-blind, randomised, crossover, placebo- controlled trial design, 35 people with end-stage renal failure on regular haemodialysis were assessed to determine their response to either placebo or China rubra 9C. Those people using the China experienced statistically significant relief from asthenia, headache and lethargy.

103. Schlappack O. Homeopathic treatment of radiation induced itching in breast cancer patients. A prospective observational study. Homeopathy, 2004, 93, 210-215. 25 women suffering from post-radiotherapy induced itching were treated at the University of Vienna’s Department of Radiotherapy and Radiobiology using individualised homeopathic medicines. After assessment (1-27 days after beginning the treatment) it was found that homeopathic treatment had been successful in 21 of the women enrolled in the study.

104. Schmidt CA. Double Blind, Placebo-Controlled Trial: Arnica montana Applied Topically to Subcutaneous Mechanical Injuries. Journal of the American Institute of Homeopathy, Winter 1996, 89, 4, 186- 193. In this trial 141 runners were asked to use topical preparations containing placebo, Arnica 1X or Arnica 6C, and to rate the effectiveness of the preparations at relieving post-exercise muscle soreness. The preparation containing Arnica provided superior results to placebo and the preparation containing Arnica 1X was reported to be superior to that containing Arnica 6C.

105. Schmiedel V, Klein P. A complex homeopathic preparation for the symptomatic treatment of upper respiratory infections associated with the common cold: An observational study. Explore (NY). 2006 Mar;2 (2):109-14. 379 people suffering from upper respiratory infections were given either conventional medical treatment (antihistamines, anti-tussives, or nonsteroidal anti-inflammatory drugs) or a combination homeopathic product. Using variables such as fatigue, sensation of illness, chill/tremor, aching joints, overall severity of illness, sum of all clinical variables, and temperature to assess the effects of either form of therapy, the researchers found that both approaches were effective, although the homeopathic combination provided faster relief from symptoms (77% were improved within 3 days compared to 62%).

106. Schneider C, Klein P, Stolt P, Oberbaum M. A homeopathic ointment preparation compared with 1% diclofenac gel for acute symptomatic treatment of tendinopathy. Explore (NY). 2005 Nov, 1, 6, 446-52. In this non-randomised, observational study carried out in 95 German homeopathic and conventional medical clinics, 357 people with various forms of tendinopathy were given either an ointment containing a mixture of homeopathic remedies, or Diclofenac (a popular nonsteroidal anti-inflammatory agent), for up to 28 days. Using a four-degree scale on pain-related variables related to motility, and on overall treatment outcome, the ointment containing the mixture of homeopathic remedies provided a therapeutic outcome that was superior to Diclofenac.

107. Schneider C, Schneider B, Hanisch J, van Haselen R. The role of a homoeopathic preparation compared with conventional therapy in the treatment of injuries: an observational cohort study. Complement Ther Med. 2008 Feb;16(1):22-7. The researchers in this study set out to compare the effectiveness of a homeopathic combination product (Traumeel) with conventional medical treatment ,for injuries. 125 people suffering from various musculoskeletal injuries were treated either with the homeopathic combination or conventional medicine and were assessed for resolution of the complaint at the end of the trial period. At this point, the 59.4% of the group receiving the homeopathic combination had complete resolution compared with 57.8% of the group treated with conventional medicine. 6.3% of the latter group experienced adverse reactions to the treatment and none of those on the homeopathic combination experienced side effects.

108. Schroder D, Weiser M, Klein P. Efficacy of a Homeopathic Crataegus preparation compared with usual therapy for Mild Cardiac Insufficiency: Results of an Observational Cohort Study. European Journal of Heart Failure, 2003, June, 5, 3, 319-26. In a non-randomised cohort study, 212 people suffering from mild cardiac insufficiency were given Cralonin, a homoeopathic combination product, or a combination of an ACE inhibitor and diuretic (a combination medical therapy normally prescribed for this condition). Both products were similarly effective in controlling the condition.

109. Seeley BM, Denton AB, Ahn MS, et al. Effect of homeopathic Arnica montana on bruising in face-lifts: results of a randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trial. Arch Facial Plast Surg. 2006 Jan-Feb, 8, 1, 54-9. In this trial, 29 people who were undergoing facelifts were randomised to receive either perioperative homeopathic arnica, or placebo. They were examined post-operatively for bruising at days 1, 5, 7 and 10. Assessment done at days 1 and 7 showed a signification reduction in bruising when compared to placebo.

110. Sevar R. Audit of outcome in 829 consecutive patients treated with homeopathic medicines.  British Homeopathic Journal, 2000, 89, 178- 187. In this study, consecutive patient files in a single homeopathic clinic were examined to determine the success or otherwise of this form of treatment. Of the 829 patients surveyed, 61% had a sustained improvement from their constitutional homeopathic treatment.

111. Sevar R. Audit of outcome in 455 consecutive patients treated with homeopathic medicines. Homeopathy. 2005 Oct, 94, 4, 215-21. This study examined the effect of individualised homeopathic treatment of 455 consecutive patients in a homeopathic medical clinic who’d previously had unsuccessful orthodox medical treatment or were considered to be unsuitable for orthodox medical treatment. Of these, 67% derived benefit from homeopathic therapy, and 33% were able to stop or maintain a substantial reduction in their pharmaceutical drug therapy.

112. Shackleton M.F., Tondora CM, Whiting S, Whitney M. The Effect of Homeopathic Coca on High Altitude Mountain Sickness. Complementary Health Practice Review, 2000, 6, 1, 45- 55. 11 members of the 1998 Everest Challenge Expedition were given either placebo or Coca 200C daily. Assessed on the primary symptoms of altitude sickness as well as oxygen saturation, those using the homoeopathic medicine showed significantly less signs and symptoms of altitude sickness.

113. Shealy CN, Thomlinson PR, Cox RH, Bormeyer V. Osteoarthritis Pain: A Comparison of Homoeopathy and Acetaminophen. American Journal of Pain Management, 8, 3, July 1998, 89-91. In this trial, 65 sufferers of osteoarthritis (OA) were split into 2 groups, and through a double blinding process were given either a homoeopathic medicine or Acetaminophen, a commonly prescribed drug for pain relief in OA. Researchers found that homoeopathy provided a level of pain relief that was superior to Acetaminophen, and produced no adverse reactions.

114. Smith SA, Baker AE, Williams JH. Effective Treatment of Seborrhaic Dermatitis using a Low Dose Oral Homeopathic Medication. Alternative Medicine Reviews, 2002, Feb, 7, 1, 59-67. 41 patients with seborrhaic dermatitis received either placebo or a homoeopathic combination product for 10 weeks. Significant improvement was seen in the test group when compared to those using placebo.

115. Spence DS, Thompson EA, Barron SJ. Homeopathic treatment for chronic disease: a 6-year, university-hospital outpatient observational study. J Altern Complement Med. 2005 Oct, 11, 5, 793-8. This study looked at the effectiveness of individualised homeopathic therapy over a 6 year period in a UK homeopathic hospital outpatient department. The results from 6544 consecutive patients were examined, and when compared to baseline observations it was found that of these patients, 70% reported an improvement in their conditions.

116. Stanton HE. Test and Anxiety- A Five Drop Solution. Education News, 1981, 17, 6, 12-15. In this trial, 40 students suffering from test-induced anxiety were given either homeopathic Argentum nitricum 12X or placebo. The level of test-induced anxiety was significantly reduced from the homeopathic medicine when compared to the placebo and this effect appeared to persist over time.

117. Steinsbekk A, Ludtke R. Patients’ assessments of the effectiveness of homeopathic care in Norway: a prospective observational multicentre outcome study. Homeopathy, 2005, 94, 1, 10-6. In this prospective uncontrolled observational multi-centre outcome study, 654 people who’d visited 80 Norwegian homeopaths were asked to assess, via a Visual Analogue Scale (VAS) the effectiveness of this form of treatment comparing the VAS score at their first consultation with the VAS score 6 months later. After the results were collated it was found that 70% of those people visiting a Norwegian homeopath reported a meaningful improvement in their main complaint 6 months after the initial consultation.

118. Strauss LC. The Efficacy of a Homeopathic Preparation in the Management of Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Biomedical Therapy, 2000, 18, 2, 197- 201. 20 children suffering from ADHD, were given either placebo or a homoeopathic combination (Heel Selenium-Homaccord) and were assessed in accordance with pre and post test conduct and psychosomatic problems, impulsivity and anxiety. The homoeopathic combination provided superior results to those of placebo.

119. Taylor MA, Reilly D, Llewellan-Jones RH, McSharry C, Aitchison TC. Randomised Controlled Trial of Homoeopathy versus Placebo in Perennial Allergic Rhinitis with Overview of Four Trial Series. British Medical Journal, 2000, 321, 471-476, 19 August. 51 people suffering from allergic rhinitis were randomly assigned either homeopathically potentised allergens or placebo. Those given the medicine experienced significant relief over those assigned the placebo.

120. Trichard M, Chaufferin G, Nicoloyannis N. Pharmaco-economic comparison between homeopathic and antibiotic treatment strategies in recurrent acute rhinopharyngitis in children. Homeopathy. 2005, 94, 1, 3-9. In this 6 month prospective study involving 499 children suffering from acute rhinopharyngitis, the effectiveness, quality of life and cost of treatment with homeopathic (Group A) versus antibiotic (Group B) medicines, as prescribed by French medical practitioners, were assessed. Effectiveness, as measured by the numbers of episodes occurring subsequent to treatment, was 2.71 for Group A and 3.97 for Group B and quality of life as measured by the ParEnt-Qol scale was 21 for Group A versus 30 for Group B, which indicates a higher quality of life for those in Group A. In regard to costs, average direct medical costs were 88 Euros for Group A and 99 for Group B. Parental sick-leave affected 9.5% of the parents from Group A and 30% for Group B.
[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:10:27
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]121. Tuten C, McLung J. Reducing Muscle Soreness with Arnica Montana. Alternative and Complementary Therapies, December 1999, 5, 6, 369- 372. 23 people were given either placebo or Arnica 6X for the management of delayed onset muscle soreness after exercise. Outcomes were assessed subjectively by the participants themselves, and by creatinine kinase (CK) assays. CK levels are indicative of muscle or connective tissue damage. While there was only a small subjective difference between the 2 groups, the people using Arnica 6X produced less CK than those using placebo, which tends to indicate that those using Arnica experienced less tissue damage on exertion.

122. Tveiten D,  Bruset S, Borchgrevink CFS, Norsch J. Arnica and Muscle Soreness. Focus on Alternative and Complementary Medicine (FACT), 1998, 3 (4), 155-156. 46 competitors in the 3 day 1995 Oslo marathon were randomly assigned either homeopathic Arnica or placebo twice daily and assessed for muscle soreness after the event. Those using Arnica found significant relief with the medicine over the placebo.

123. Tveiten D, Bruset S. Effect of Arnica D30 in marathon runners. Pooled results from two double-blind placebo controlled studies. Homeopathy. 2003 Oct;92(4):187-9. In this study combing the effects of two clinical trials on homeopathic Arnica D30 (30X), the homoeopathic remedy was compared to placebo in 82 Oslo marathon runners for muscle enzymes, electrolytes and creatinine (indicating cell damage) and the subjective control of muscular soreness. Those runners taking Arnica experienced less muscle soreness when compared to placebo, but there was no difference between both groups for muscle enzymes, electrolytes and creatinine.

124. Van Erp VM, Brands M. Homoeopathic Treatment of Malaria in Ghana. British Homoeopathic Journal, 1996, April, 85, 2, 66-70. In a randomised double blind trial with limited numbers of subjects, homoeopathic treatment was compared to treatment by Chloroquine. The group using homoeopathic medicines experienced an 83.3% improvement, while the group using Chloroquine experienced a 72% improvement within the same time period.

125. Van Haselen RA, Fisher PA. A randomized controlled trial comparing topical piroxicam gel with a homeopathic gel in osteoarthritis of the knee. Rheumatology, 2000, Jul, 39, 7, 714-9. In this controlled double-blind trial, 172 people with radiographically confirmed symptomatic osteoarthritis of the knee were randomly assigned to receive treatment with either piroxicam gel (a commonly prescribed non-steroidal anti-inflammatory gel) or a gel containing 3 homeopathic ingredients (Symphytum, Rhus tox and Ledum). At the conclusion of the trial it was found that the gel containing the homeopathic ingredients was at least as effective as the piroxicam gel.

126. Van Wasserhoven M., Ives G. An Observational Study of Patients receiving Homeopathic Treatment. Homeopathy, 2004, 93, 3-11. 782 people suffering from a wide range of diseases who had visited 80 general medical practices in Belgium were treated with individualised homeopathic medicines over an average period of 9 years and 2 months. Most of these people had previously been treated using conventional drugs. The outcomes from this treatment were assessed both by the patients and the practitioners via questionnaires. 13% of the patients assessed in the study expressed satisfaction with previous conventional treatment and 89% of patients expressed satisfaction with their homeopathic treatment.

127. Von Gasssinger C. A., Wunstel G., Netter P. A Controlled Clinical Trial for Testing the Efficacy of the Homoeopathic Drug Eupatorium perfoliatum D2 in the Treatment of Common Cold. Arzneimittel Forschung, 1981, 31, 4, 732-736. In this trial, 53 people suffering from the common cold were given either acetylsalicylic acid or Eupatorium perfoliatum 2X. Eupatorium was shown to be as effective as the acetylsalicylic acid in its ability to provide benefit to those suffering from the common cold.

128. Walach H, Moellinger H, Sherr J, Schneider R. Homeopathic Pathogenetic Trials produce More Specific than Non-Specific Symptoms: Results from Two Double-Blind Placebo Controlled Trials. J Psychopharmacol. 2008 Jul;22(5):543-52. Professor Harold Walach of the University of Northampton and his colleagues have made something of a habit of carrying out provings of homeopathic medicines (particularly Belladonna) within fairly rigidly controlled settings. In this instance the researchers set up 2 studies, both of which were carried out in blinded conditions. The first of these compared the symptoms seen in a controlled proving of homeopathically prepared Ozone with the effects of a placebo used in the same way. The second test compared the symptoms seen in a controlled proving of homeopathically prepared Ozone and Iridium, used individually, with the symptoms seen from the use of placebo. On analysis, the results showed that both Ozone and Iridium, when used under proving conditions, produced a statistically significant level of symptoms specific to the original provings for the homeopathic preparation.

129. Waldschütz R, Klein P. The homeopathic preparation Neurexan Vs. Valerian for the Treatment of Insomnia: An observational study. Scientific World Journal. 2008 Apr 20; 8: 411-20. This German study, conducted across 89 clinics, compared the effects of a homeopathic combination preparation to valerian on sleep latency (the time take to fall asleep), sleep duration, the quality of sleep, and daytime fatigue, over a period of 28 days. 409 people were enrolled in the study and analysis of the results found an improvement from both medicines with a reduction in latency time (37.3 minutes for the combination versus 38.2 minutes for valerian) and increase in sleep duration (2.2 hours for the combination versus 2 hours for valerian). The primary difference between the 2 interventions appeared to be that the homeopathic combination resulted in less daytime fatigue than valerian- 49% versus 32%.

130. Weatherley-Jones E, Nicholl JP, Thomas KJ, Parry GJ, McKendrick MW, Green ST, Stanley PJ, Lynch SP. A randomised, controlled, triple-blind trial of the efficacy of homeopathic treatment for chronic fatigue syndrome. Journal of Psychosomatic Research. 2004, Feb, 56, 2, 189-97. In this well-controlled trial, where the practitioners, trial subjects and data analysts were all blinded to the group assignments until the end of the data collection period, individualised homeopathic prescriptions were compared to placebo in 79 people suffering from chronic fatigue syndrome (as determined by the Oxford criteria for CFS). The trial was carried out over a 6 month period with monthly observations used to determine clinical progress according to the Multidimensional Fatigue Inventory (MFI) as a primary measure and the Fatigue Impact Scale and Functional Limitations Profile as secondary measures. On the primary MFI measure, those using the individualised homeopathy had significant improvement over placebo.

131. Weiser M, Clasen BPE. Controlled Double Blind study of a Homoeopathic Sinusitis Medication. Biological Therapy, 1995, 13, 1, 4- 11. In a randomised double-blind placebo controlled trial, 155 people suffering from sinusitis were given either a placebo or a homoeopathic combination (Heel Euphorbium compositum). Subjective responses showed a greater improvement in those using the homoeopathic combination than those given placebo.

132. Weisser M, Strosser W, Klein P. Homeopathic vs Conventional Treatment of Vertigo. Arch Otolaryngol Head Neck Surg, 1998, Aug, 124, 8, 879-885. A study group of 119 people suffering from vertigo were treated either with betahistine hydrochloride (acting as an active control, commonly prescribed by medical authorities for this condition) or a homoeopathic complex. Both of the interventions were equally successful in relieving vertigo.

133. Weiser M, Gegenheimer LH, Klein P. A Randomised Equivalence Trial Comparing the Efficacy and Safety of Luffa comp.-Heel Nasal Spray with Cromolyn Sodium Spray in the Treatment of Seasonal Allergic Rhinitis. Forschende Komplementarmedizin, 1999, 6, 142-148. In this trial, 146 people suffering from hay fever were treated with either Luffa comp.-Heel Nasal Spray (a homoeopathic combination product) or with Cromolyn Sodium Spray (a pharmaceutical drug commonly prescribed for hay fever). The treatment outcomes were measured according to a quality of life scale and both medicines provided the same level of remission of the condition, which was rapid and persistent.

134. Widrig R, Suter A, Saller R, Melzer J. Choosing between NSAID and arnica for topical treatment of hand osteoarthritis in a randomised, double-blind study. Rheumatol Int. 2007 Apr;27(6):585-91. Using a double-blind protocol, 204 people suffering from radiologically confirmed and symptomatically active osteoarthritis were randomly assigned to receive either topical arnica or topical ibuprofen to be applied to the area where the condition was active. The success or failure of the treatments was assessed according to functional ability of the affected part and pain intensity in this area after 21 days of continuous treatment. Assessment of the results at the end of this period found that topical arnica was as successful as topical ibuprofen for the management of osteoarthritis.

135. Wiesenauer M, Haussler S, Gaus W.  Pollinosis therapy with Galphimia glauca. Fortschritte der Medezin, 1983, 101, 17, 811-814. Using a randomised, placebo-controlled, double-blind, multi-centre design in this trial, 86 people suffering from hay fever were treated for 5 and a half weeks with either homeopathic Galphimia glauca 4X or placebo. Therapeutic success was seen in 83% of those using the Galphimia and 47% of those using placebo.

136. Wiesenauer M, Gaus W, Haussler S. Treatment of Pollinosis with Galphimia glauca. Allergologie, 1990, 10, 359-363. 54 practitioners treated 201 people suffering from hay fever either with placebo or homeopathic Galphimia glauca. Assessment at the end of the 5 week treatment period found that nasal symptoms were cured or significantly improved in 77% of subjects using Galphimia versus 46% of those using placebo and eye symptoms were cured or significantly improved in 77% of subjects using Galphimia versus 51% of those using placebo.

137. Wiesenauer M, Gaus W. Proof of the Effectiveness of a Homeopathic Preparation in Chronic Polyarthritis. Erzten Akt Rheumatol, 1991, 16, 1-9. In this randomised, double-blind clinical trial, 111 people being treated by 6 general practitioners for rheumatoid arthritis were given either placebo or a combination of homeopathic Berberis, Bryonia, Ledum, Nux vomica and Ledum. Using pain, stiffness, inflammatory signs, fatigue and a functional index to determine clinical outcomes, at the end of the 12 week treatment period it was found that the homeopathic combination provided superior results to those of placebo.

138. Witt CM, Ludtke R, Baur R, Willich SN. Homeopathic medical practice: long-term results of a cohort study with 3981 patients. BMC Public Health. 2005 Nov, 3, 5, 115. In this study, 3981 patients being treated in private homeopathic medical clinics in Germany and Switzerland were assessed for the effectiveness of their homeopathic treatment over a 2 year period. When compared to baseline assessments taken immediately before treatment had begun, the adults in the study experienced a reduction in disease severity of 52% and children by 64%.

139. Witt C, Keil T, Selim D, Roll S, Vance W, Wegscheider K, Willich SN. Outcome and costs of homoeopathic and conventional treatment strategies: a comparative cohort study in patients with chronic disorders. Complement Ther Med. 2005 Jun;13(2):79-86. This cohort study, carried out in Germany, examined the outcomes of homeopathic treatment compared to the orthodox medical treatment of 493 people suffering from a range of chronic illnesses including headache, lower back pain, insomnia, depression, bronchial asthma, atopic dermatitis and allergic rhinitis. The patients’ assessments, taken at 6 months and 12 months from the beginning of the treatment, found that homeopathy provided a greater level of improvement in their illnesses than orthodox medical intervention. This difference appeared to be more pronounced in children than in adults. In regard to the cost of each type of therapy, this study showed these costs to be similar to each other.

140. Witt CM, Ludtke R, Mengler N, Willich SN. How healthy are Chronically Ill Patients after Eight years of Homeopathic Treatment? – Results from a long term observational study. BMC Public Health 2008, 8:413. German academic and researcher Professor Claudia Witt has been responsible for a number of excellent papers on homeopathy and in this, she and co-workers drew data from 103 Swiss and German homeopathic medicine clinics in an effort to determine the level of change to the health status of patients over periods of 2 and 8 years, as a result of homeopathic intervention, over these times. Data was collected from 3709 patients who were asked to assess the level of change to the severity of their medical complaints and quality of life, at the time of first consultation, at 2 years, and at 8 years from that point. The data from adults and children were assessed separately and the former experienced an average reduction in disease severity from 6.2 at baseline to 2.9 at 2 years to 2.2 at 8 years. For children, a reduction from a baseline disease severity of 6.1 to 2.1 at 2 years was noted and then to 1.7 at 8 years. Physical and mental quality of life scores for both groups increased significantly over the study period and interestingly, researchers found that, within the confines of this study, the younger the patient and the more severe the medical condition, the better the potential for the therapeutic success of homeopathy.

141. Wolf M, Tamaschke C, Mayer W, Heger M. Efficacy of Arnica in varicose vein surgery: results of a randomized, double-blind, placebo-controlled pilot study. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2003 Oct;10(5):242-7. In this trial homeopathic Arnica D12 (12X) was compared to placebo, to determine its effect on the size and pain of bruising after surgery. Arnica was used once prior to surgery and then 3 times a day for 2 weeks after surgery. 60 people participated in the trial and on completion it was found that Arnica reduced the size of the bruising by 76% compared to 72% for placebo and pain was reduced by 43% from arnica and by 28% from the placebo.

142. Yakir M, Kreitler S, et al. Homoeopathic Treatment of Premenstrual Syndrome. British Homoeopathic Journal, July, 1995, 84, 164-184. In a double blind randomised placebo controlled trial carried out in an Israeli hospital, 19 women suffering from clinically diagnosed PMS were treated with individualised homoeopathy or placebo. The homoeopathic treatment provided significant improvement over placebo.
143. Yakir M, Kreitler S, Brzezinski A, Vithoulkas G, Oberbaum M, Bentwich Z. Effects of Homeopathic Treatment in Women with Premenstrual Syndrome: a Pilot Study. British Homoeopathic Journal, 2001, 90, 148-153. 20 women suffering from PMS were enrolled into this randomised, controlled, double-blind trial to receive one of 5 symptomatically selected homeopathic remedies, or placebo. Using daily menstrual distress scores before and at the end of the trial, improvement greater than 30% was experienced by 90% of those using the homeopathic medicine and 37.5% of those using the placebo.

144. Zambrano OC. The Effects of a Complex Homoeopathic Preparation on Aerobic Resistance, Aerobic Capacity, Strength and Flexibility. Biomedical Therapy, 2000, 18, 1, 172- 175. 25 people were assessed before and after exercise for the effects of a homoeopathic combination (Rendimax) on their cellular oxygenation rate, lactate accumulation, and recovery time after exercise. These were compared with the same parameters for 25 people who had undergone the same exercise regime without the use of this medication. Those using the homoeopathic combination exhibited improvement in all parameters measured.

145. Zell J, Connert WG, Mau J, Feuerstake G. Treatment of Acute Sprains of the Ankle. Biological Therapy, 7, 1, 1989, 106. Under double blind placebo controlled trial conditions, patients using an ointment containing  homoeopathic ingredients for soft tissue injury found significant relief with the medicine when compared to the effects of placebo.
[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:11:34
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]Animal studies

1. Aboiutboul R. Snake remedies and eosinophilic granuloma complex in cats. Homeopathy, 2006 January, 95, 1, 15-19. An Israeli veterinary clinic compiled case records involving Eosinophilic granuloma complex (EGC) in cats taken over an 8 year period. 20 cases of the condition were seen during this period and details of 15 of these cases were recorded. EGC is a syndrome characterised by lesions affecting the skin and the oral cavity. Conventional treatment is mainly symptomatic and may have undesirable side effects. The cases recorded involved the use of homeopathic snake remedies (the most frequently used being Lachesis) and in all 15 cases, reactions were mostly quick, leading to significant improvements, including complete recoveries.

2. Banerjee P, Bhattacharyya SS, Pathak S, Naoual B, Belon P, Khuda-Bukhsh AR. Comparative Efficacy of Two Microdoses of a Potentized Homeopathic Drug, Arsenicum album, to Ameliorate Toxicity Induced by Repeated Sublethal Injections of Arsenic trioxide in Mice. Pathobiology. 2008;75(3):156-70. This subject has had previous attention by Datta, Kundu and others, and in this randomised controlled trial, 6C and 30C homeopathic potencies of Arsenicum album (Arsenic trioxide) were given to mice prior to exposure to material doses of arsenic trioxide, as a means of determining whether or not the potentised Arsenicum album had any influence on the effects of arsenic. Mice were divided into 6 groups with 1 group receiving 6C Arsenicum album, another group receiving 30C Arsenicum album, and the remaining 4 groups receiving various control substances. Cellular and various biochemical parameters such as acid and alkaline phosphatases, aspartate and alanine aminotransferases, glutathione, lipid peroxidation, catalase and succinate dehydrogenase were assessed at 30, 60, 90 and 120 days from the beginning of the study. On analysis of these results it was found that both the 6C and 30C potencies of Arsenicum album provided protection against the effects of arsenic trioxide, with the 30C providing a slightly better level of protection than the 6C.

3. Bhattacharjee N, Pathak S, Khuda-Bukhsh AR. Amelioration of Carcinogen-Induced Toxicity in Mice by Administration of a Potentized Homeopathic Drug, Natrum Sulphuricum 200. Evid Based Complement Alternat Med. 2009, 6, 1, 65-75. Researchers at India’s University of Kalyani, expanding on work that had been previously been done in area, designed a trial to discover whether or not the homeopathic product, Nat sulph 200C was able to protect mice against the effects of liver carcinogens, when compared to controls. Using various enzyme assays and other tests to determine the effects of the product, Nat sulph 200C was found to reduce genomic and other carcinogenic effects as well as liver tumor formation caused by hepatocarcinigens, and to also increase the in-vivo levels of glutathione.

4. Berchieri A Jr, Turco WC, Paiva JB, et al. Evaluation of isopathic treatment of Salmonella enteritidis in poultry. Homeopathy. 2006 Apr, 95, 2, 94-7. 180 chickens were divided into 4 groups. 2 of these groups were given pre-treatment with placebo and 2 were given different pre-treatment with preparations of a homeopathic nosode made from an antibiotic resistant strain of Salmonella enterica (Enteritidis) at a 30X potency, over a 10 day period. On day 17 the chickens were challenged with a culture of the same species of Salmonella from which the nosode was made. Cloacal swabs taken twice daily from the chickens at this point revealed that the birds that received the nosode showed a reduction in the growth of the bacteria compared to those given placebo.

5. Biswas SJ, Khuda-Bukhsh AR. Evaluation of protective potentials of a potentized homeopathic drug, Chelidonium majus, during azo dye induced hepatocarcinogenesis in mice. Indian Journal of Experimental Biology. 2004, Jul, 42, 7, 698-714. In this study, groups of mice were given substances that would normally be expected to induce the formation of liver cancer. At the same time, selected groups of these mice were given either homeopathic Chelidonium in 30C or 200C potencies or a placebo control. Both potencies of chelidonium provided a significant protective effect against the formation of liver cancers and favourably modulated some of the haematological markers normally associated with hepatotoxicity.

6. Biswas SJ, Pathak S, Bhattacharjee N, Das JK, Khuda-Bukhsh AR. Efficacy of the potentized homeopathic drug, Carcinosin 200, fed alone and in combination with another drug, Chelidonium 200, in amelioration of p-dimethylaminoazobenzene-induced hepatocarcinogenesis in mice. J Altern Complement Med. 2005 Oct;11(5):839-54. Mice suffering from liver cancers were given either homeopathic Carcinosin 200C, or a combination of Carcinosn 200C and Chelidonium 200C over a period of 120 days, and the ability of these to ameliorate the cancers was compared to the effects of potentised alcohol over the same period of time. After the results were analysed it was found that both of the homeopathic remedies were effective in ameliorating these cancers. In addition, they were both individually effective in protecting against the development of any further hepatocarcinogenesis and the combination of the 2 homeopathic medicines were slightly more so.

7. Cazin JC, Cazin M, Gaborit JL, et al. A Study of the Effect of Decimal and Centessimal Dilutions of Arsenic on the Retention and Mobilisation of Arsenic in the Rat. Human Toxicol, 1987, 6, 315-320. Radioactively labelled arsenious anhydride was administered to 60 rats. The rats were then given various homeopathic potencies (10X to 30X and 5C to 15C) of arsenicum album or a potentised water control. All of the potencies successfully increased the excretion rate of the radio-labelled arsenious anhydride when compared with the control, with the highest level of excretion being produced by the 14X and 7C potencies.

8. Chakrabarti J, Biswas SJ, Khuda-Bukhsh AR. Cytogenetical Effects of Sonication in Mice and their Modulations by Actinomycin D and a Homeopathic drug, Arnica 30. Indian Journal of Experimental Biology, 2001, December, 39, 12, 1235-42. Mice were exposed to ultrasonication (high frequency shaking) and assessed for the effects of the ultrasonication after the administration of either Arnica 30 or Actinomycin D. These interventions were assessed against controls for parameters such as chromosome aberrations, mitotic index, sperm head anomaly and micronucleated erythrocytes. In comparison the control mice, the mice that were given Arnica 30, had appreciably reduced effects from the ultrasonication, indicating that Arnica 30 can ameliorate the cellular and subcellular damage resulting from this form of physical trauma.

9. Chaudhuri S, Varshney JP Clinical management of babesiosis in dogs with homeopathic Crotalus horridus 200C. Homeopathy. 2007 Apr;96(2):90-4. Babesiosis is a protozoal disease suffered by dogs. It’s associated with infestation by Babesia gibsoni and is normally transmitted by ticks. In this clinical case comparison the effects of Crotalus horridus 200C on dogs suffering from this condition were compared with the effects of the standard pharmaceutical treatment, diminazine aceturate. At 18 days after the medications were given results were assessed and on the clinical scores for the various symptoms produced by the dogs in response to the protozoa, it was found that Crotalus horridus 200C provided the same level of clinical recovery from the illness as did diminazine aceturate.

10. Datta S, Mallick P, Bukhsh AR. Efficacy of a potentized homoeopathic drug (Arsenicum album-30) in reducing genotoxic effects produced by arsenic trioxide in mice: II. Comparative efficacy of an antibiotic, actinomycin D alone and in combination with either of two microdoses. Complement Ther Med. 1999 Sep;7(3):156-63. This study, carried out at the University of Kalyani in India’s West Bengal, was part of an ongoing series of trials looking at the use of homeopathically potentised arsenic to protect against the effects of exposure to material doses of arsenic, this latter being a serious health issue in several parts of India and elsewhere. The efficacy of Arsenicum album 30C and 200C have already been demonstrated to be effective against the toxicity from arsenic in previous experiments and in this particular study, the influence of the DNA transcription inhibitor, actinomycin D, on the protective effects of the homeopathic medicines was assessed. Compared to controls it was found that the use of the actinomycin D did inhibit the protective effects of Arsenicum album 30C and 200C against arsenic toxicity.

11. Datta SS, Mallick PP, Rahman Khuda-Bukhsh AA. Comparative efficacy of two microdoses of a potentized homoeopathic drug, Cadmium sulphuricum, in reducing genotoxic effects produced by cadmium chloride in mice: a time course study. BMC Complement Altern Med. 2001;1:9. In a similar study to that described above, researchers again tested the hypothesis that the homeopathically potentised version of a potentially toxic substance could protect against the effects of the substance from which it’s derived. In this case, the protective effects of homeopathic Cadmium sulph 30C and 200C were used in an attempt to control the genotoxic effects of cadmium in mice exposed to this element. When the results of this study were analysed it was found that the homeopathic medicine did provide a statistically significant protective action against the effects of cadmium.

12. Daurat V, Dorfman P, Bastide M. Immunomodulatory activity of low doses of interferon alpha,beta in mice. Biomed Pharmacother. 1988;42(3):197-206. This was a placebo controlled study designed to ascertain what effects, if any, divided doses of interferon alpha,beta, potentised to 10X, had on specific immune responses of mice, in particular the cytotoxic activity of allospecific T-cells and natural killer (NK) cells. The authors of the study found that, compared to the controls, mice given Interferon alpha,beta 10X produced a statistically significant increase in all of the specific immune response variables measured.

13. Day C. Stillbirth in Pigs. Veterinary Record, 1984, 9114, 216. 20 sows were randomly assigned to receive either homeopathic Caulophyllum 30C or placebo, to determine if the former had any affect on reducing the number of stillbirths experienced by these sows. On analysis, it was found that the sows given Caulophyllum had a stillbirth rate of 11.5%, and those given placebo had a rate of 26%, showing quite clearly that the homeopathic medicine successfully reduced the rate of stillbirths.

14. de Paula Coelho C, D’Almeida V, Pedrazzolli-Neto M, Duran-Filho C, Florio JC, Zincaglia LM, Bonamin LV. Therapeutic and pathogenetic animal models for Dolichos pruriens. Homeopathy. 2006 Jul, 95, 3, 136-43. This study was designed to determine the effect of various homeopathic potencies of Dolichos pruriens on artificially induced itch in laboratory rats, and also to determine if these potencies could elicit a proving effect in normal rats. In the first part of this study (performed blind) the rats with the induced itch were given ascending potencies of the remedy over a 30 day period and the results compared to placebo controls. It was found that all potencies of the remedy provided a therapeutic effect against the induced itch. In the second part of the study, also performed blind, no proving effects were seen.

15. Dos Santos AL, Perazzo FF, Cardoso LG, Carvalho JC. In vivo study of the anti-inflammatory effect of Rhus toxicodendron. Homeopathy. 2007 Apr;96(2):95-101. This study was essentially designed to do 2 things; to determine which homeopathic potency of Rhus tox provides the most effective anti-inflammatory action, and to reconfirm the results of previous studies aimed at demonstrating any anti-inflammatory effect of Rhus tox. Of 6C, 12C, 30C and 200C potencies of this remedy, 6C was found to provide the highest level of activity, and, using an in-vivo inflammation model, researchers confirmed the anti-inflammatory activity of the remedy by interfering with inflammatory processes involving histamine, prostaglandins and other inflammatory mediators, when compared with controls.

16. Eizayaga FX, Aguejouf O, Belon P, et al. Platelet aggregation in portal hypertension and its modification by ultra-low doses of aspirin. Pathophysiol Haemost Thromb. 2005;34(1):29-34. Researchers in this controlled study attempted to determine the effects of potentised aspirin on rats exhibiting reduced platelet aggregation associated with portal hypertension. Given that material doses of aspirin are known to be associated with a reduction in platelet aggregation, one of the aims of the study was to confirm that the reverse of this would be the case with if potentised aspirin were used. The researchers did, in fact, confirm this in their results which showed that, compared to controls, Aspirin 14C normalised deficiencies in platelet aggregation in the rats involved in this study.

17. Endler PC, et al. Pretreatment with Thyroxine 10-8 Enhances a Curative Effect of Homeopathically prepared Thyroxine 10-13 on Lowland Frogs. Forschende Komplementarmedizin Und Klassiche Naturheikunde, 2003, 10, 137-42. In this randomised, placebo-controlled trial carried out simultaneously by 3 independent researchers, tadpoles were exposed to an equivalent of a 13X potency of thyroxine. This hormone, normally responsible for promoting metamorphosis, was found to inhibit this process when potentised into a homeopathic medicine.

18. Epstein OI, Pavlov IF, Shtark MB. Improvement of Memory by Means of Ultra-Low Doses of Antibodies to S-100B Antigen. Evidence Based Complementary and Alternative Medicine. 2006 December, 3, 4, 541-545. Antigen S-100B of nervous tissue affects the mechanisms of nervous system plasticity and memory. In this trial, 28 rats were given either a placebo, or Antigen S-100B, at a 6C potency to determine the effect of either on three learning behavioral models; inhibitory avoidance, choosing of bowls with sucrose, and feeding behavior cessation after auditory signal. For all three tasks, parameters of reproduction of the learned skills improved after per oral administration of potentiated antibodies to S-100B antigen immediately after learning when compared to placebo.

19. Graunke H, Endler PC, Scherer-Pongratz W, Spranger H, Frass M, Lothaller H. Treatment of lowland frogs from the spawn stage with homeopathically prepared thyroxin (10(-30)). Scientific World Journal. 2007 Oct 22;7:1697-702. In this project, performed at the Interuniversity College for Health and Development in Graz, Austria, lowland frog spawn were exposed to thyroxine potentised to 30C to determine the effect, if any, of this remedy of the development of the spawn into 2 and then 4 legged frogs, when compared to controls. It would be normal for the development of frog spawn to be accelerated by exposure to material levels of thyroxine. In this instance, exposure to 30C thyroxine produced a statistically significant reduction in the speed of development from spawn to 4 legged lowland fogs.

20. Guajardo-Bernal G., Searcy-Bernal R., Soto-Avila J. Growth Promoting Effect of Sulphur 201C in Pigs. British Homoeopathic Journal, January, 1996, 85, 15-16. In a blind, placebo-controlled trial, Sulphur 201C was given to pregnant sows every 10 days, and extending into the feeding period after birth. By day 30 the piglets fed by the sows given the active remedy exhibited a higher final weight, mean total and daily weight gain, indicating that not only was the remedy effective, but that its effects were transmitted through the sows milk.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:12:22
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]21. Herkovits J, Perez-Coll CS. Could Potentized Microdoses of Cadmium change the Toxicological Effect of this Heavy Metal? Berlin Journal on Research in Homoeopathy, Report from the 4th Giri Symposium, 1991, June, 1, 3, 171. Toad embryos were exposed to Cadmium in 4X, 8X and 10X potencies. Either immediately or 24 hours later, the embryos were exposed to a (normally lethal) solution equivalent to 1mg/l of Cadmium. Both on immediate and delayed exposure, the potencies of cadmium exerted a statistically significant protective effect against the actions of the cadmium solution.

22. Jonas WB, Gaddipati JP, Rajeshkumar NV, et al. Can homeopathic treatment slow prostate cancer growth? Integr Cancer Ther. 2006 Dec;5(4):343-9. This US study examined the effects of the homeopathic remedies Thuja, Sabal, Conium and Carcinosin (made from the specific prostate cancer cell line used in this trial) in vitro on prostate cancer cell cultures and in vivo on 100 rats, all of which were suffering from prostate cancer. A double blind randomised design was used for this latter part of the study. The rats were given all 4 homeopathic medicines on a sequential basis over a period of 5 weeks. The in vitro part of the study, carried out over a period of 96 hours and assessed according to tumor cell viability and gene expression, showed that the cancer cell lines were unaffected by the homeopathic medicines. When the researchers assessed the results from the in vivo aspect of the study, it was found that, compared to the controls, the rats given the homeopathic medicines showed a 23% reduction in tumor incidence and a 38% reduction in the size of prostate tumors.

23. Kumar KH, Sunila ES, Kuttan G, et al. Inhibition of chemically induced carcinogenesis by drugs used in homeopathic medicine. Asian Pac J Cancer Prev. 2007 Jan-Mar;8(1):98-102. In this study, carried out at the Amala Cancer Research Centre in India’s Kerala State, rats and mice were treated for the development of liver tumors using homeopathic Hydrastis, Lycopodium, Phosphorus, Ruta or Thuja. Assessment was made on the basis of the development of tumors and their corresponding biochemical markers such as gamma-glutamyl transpeptidase, glutamate pyruvate transaminase, glutamate oxaloacetate transaminase and alkaline phosphatase in the serum and in liver. Of the 5 medicines tested, Ruta (in a 200C potency) and Phosphorous (in a 1M potency) provided the most benefit.

24. Kuzeff RM, Mecheva RP, Topashka-Ancheva MN. Inhibition of (-)-propranolol hydrochloride by its enantiomer in white mice–a placebo-controlled randomized study. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2004 Feb;11(1):14-9. Researchers in this trial from Swinburne University of Technology in Melbourne examined the effects on toxicity from (S)-(-)-propranolol hydrochloride of a homoeopathically prepared optical isomer version of the same substance. When used in mice prior to exposure to (S)-(-)-propranolol hydrochloride, a remedy made from (R)-(-)-propranolol hydrochloride was found to reduce the toxicity resulting from its isomer.

25. Labrecque G., Guilleminot J. Effect of Bryonia on Experimental Arthritis in Rats. Berlin Journal of Research in Homoeopathy, 1, 3, 1991, 169, (Congress Report Poster). In this study, 35 male rats suffering from arthritis were treated with placebo or 4X, 4C or 9C potencies of homeopathic Bryonia for 15 days and assessed at various stages using grip strength body weight as assessment criteria. At the end of the treatment period, all of the Bryonia potencies had improved the condition when compared to placebo, with Bryonia 4C providing the best outcomes.

26. Lingg G, Endler PC, Frass M, Lothaller H. Treatment of Highland Frogs from the Two-legged stage with Homeopathically prepared Thyroxin (10-11 – 10-21). Scientific World Journal. 2008 Apr 20;8:446-50. Researchers working in Austria conducted this study to determine the effects of thyroxine, homeopathically potentised to 11X and 21X, on the metamorphosis rates of highland frogs (Rana temporaria) when compared to controls. The assessment of the effects of these remedies was done on the basis of the number of 2 legged tadpoles that develop into frogs with 4 legs over fixed periods of time. 90 animals in all acted as the subjects in this trial. As would be expected, given that thyroxine would stimulate development, thyroxine 11X and 21X, when compared to controls, were found to suppress the development of tadpoles into frogs over the observation period.

27. Macedo SB, Ferreira LR, Perazzo FF, Carvalho JC. Anti-inflammatory activity of Arnica montana 6cH: preclinical study in animals. Homeopathy. 2004 Apr;93(2):84-7. Researchers in this study evaluated the protective effect of Arnica 6C on the acute inflammatory effects in mice of carregeenin and the chronic inflammatory effects of Nystatin. Arnica was given prior to the induction of both forms of inflammation and it was found to provide a protective effect against Nystatin, but not carrageenin induced inflammation.

28. MacLaughlin BW, Gutsmuths B, Pretner E, et al. Effects of homeopathic preparations on human prostate cancer growth in cellular and animal models. Integr Cancer Ther. 2006 Dec;5(4):362-72.To confirm the effectiveness of the homeopathic treatment of prostate cancer, the researchers in this trial assessed the effects of the homeopathic medicines Sabal serrulata, Conium maculatum and Thuja occidentalis against PC-3 and DU-145 human prostate cancer cell cultures and against the growth of prostate tumors in mice. Sabal reduced the proliferation of the PC-3 cell line by 33% in 72 hours and the DU-145 cell line by 23% in 24 hours. Compared to controls, Sabal also had a statistically significant effect on the tumors suffered by mice. The homeopathic medicines Conium maculatum and Thuja occidentalis showed no beneficial effect on the proliferation of the cell lines or tumors observed in this study.

29. Mallick P, Mallick JC, Guha B, Khuda-Bukhsh AR Ameliorating effect of microdoses of a potentized homeopathic drug, Arsenicum Album, on arsenic-induced toxicity in mice. BMC Complement Altern Med. 2003 Oct 22;3(1):7. In this study, Indian researchers using mice as a model for the management of human arsenic toxicity from drinking contaminated groundwater in rural India, assessed the toxicity from arsenic in mice pretreated with homoeopathic Arsenicum album 30C and 200C. When compared to controls, the homoeopathic remedies were found to reduce experimentally induced arsenic toxicity.

30. Mathie RT, Hansen L, Elliott MF, Hoare J. Outcomes from homeopathic prescribing in veterinary practice: a prospective, research-targeted, pilot study. Homeopathy. 2007 Jan;96(1):27-34. In this cohort study, 8 veterinarians trained in homeopathy collected clinical case outcome data over a 6 month period for animals treated by them using homeopathic medicines. The records for 767 consecutive patients were collected and the results analysed via an owner- assessed 7-point scale which compared the condition before and after homeopathic treatment. These patients consisted of 547 dogs, 155 cats, 50 horses, 5 rabbits, 4 guinea-pigs, 2 birds, 2 goats, 1 cow, and 1 tortoise. The results from 539 cases were amenable to analysis and from these an improvement was seen in 79.8% of the animals, 6.1% of animals experienced a deterioration of their condition and 11.7% had no response to treatment.

31. Oberbaum M, Weissman Z, Bentwich Z. Treatment of Murine SLE by Idiotype Isotherapy. Berlin Journal on Research in Homoeopathy, Congress Report, 1991, June, 1, 3, 168. Using the knowledge that Systemic Lupus Erythrematosis (SLE) is induced by anti-DNA idiotype 16/6, homoeopathic potencies were made of this material and it was administered to mice suffering from SLE. When compared to controls, 100% of the mice treated with the 30X potency of the idiotype had a positive response to the treatment.

32. Pathak S, Kumar Das J, Biswas S, Khuda-Bukhsh AR. Protective potentials of a potentized homeopathic drug, Lycopodium-30, in ameliorating azo dye induced hepatocarcinogenesis in mice. Mol Cell Biochem. 2006 Apr;285(1-2):121-31. The researchers in this study, which was carried out at the University of Kalyani in India’s West Bengal, used 210 mice in an experiment to determine the protective effect of Lycopodium 30C against the carcinogenic effects of p-dimethyl amino azo benzene and phenobarbital. When assessed using chomosomal aberrations as well as several morphological and biochemical parameters at 120 days from the beginning of the experiment, it was confirmed that Lycopodium 30C not only exhibited a protective effect, but also a restorative effect against the action of p-dimethyl amino azo benzene and phenobarbital.

33.Pedalino C.M.V., Perazzo F.F., Carvalho J.C.T., Matinho K.S., Massoco C. de O, Bonamin L.V. Effect of Atropa belladonna and Echinacea angustifolia in homeopathic dilution on experimental peritonitis. Homeopathy, 2004, 93, 193-198. 36 mice with experimentally induced peritonitis were given either echinacea angustifolia 4X, a combination of belladonna and echinacea in mixed homeopathic potencies, a combination of echinacea in mixed potencies , 2 separate combinations of belladonna in mixed potencies, or a control substance, and their progress was monitored over time. Outcomes were measured using polymorphnuclear cell migration, mononuclear cell percentages, degenerate leucocyte proportions and phagocytosis characteristics. All of the homeopathic test substances produced positive outcomes with the belladonna and echinacea potency combination providing the maximal increase in polymorphnuclear cell migration and phagocytosis.

34. Rajkumar R, Srivastava SK, Yadav MC, Varshney VP, Varshney JP, Kumar H. Effect of a Homeopathic complex on oestrus induction and hormonal profile in anoestrus cows. Homeopathy. 2006 Jul, 95, 3, 131-5. From a group of 12 anoestrus cows, 6 were selected to receive treatment with a combination of homeopathic medicines, given as 15 pills twice daily for 10 days. The remaining 6 cows acted as untreated controls. The treatment was effective in inducing oestrus in all of the 6 treated cows with an average of 1 conception per 1.83 services. In addition, the researchers found that oestradiol levels in the treated cows almost doubled from pre-treatment levels. Treatment results were seen at a mean interval of 27.5+/-5.3 days.

35. Reis LS, Pardo PE, Oba E, Kronka Sdo N, Frazatti-Gallina NM. Matricaria chamomilla CH12 decreases handling stress in Nelore calves. J Vet Sci. 2006 Jun;7 (2):189-92. In this study, 60 Nelore calves were randomly assigned to receive either Chamomilla 12C or no Chamomilla 12C in their feed. Following this they were subjected to short periods of handling stress after which blood samples were taken to assess their cortisol levels. After the results from the 2 groups had been compared, it was found the calves given Chamomilla 12C had significantly lower levels of blood cortisol than those that did not, indicating that they were better able to deal with stress as a result of ingestion of the homeopathic medicine.

36. Ruiz- Vega G, Perez- Ordaz L, Proa- Flores P, Aguilar- Diaz Y. An Evaluation of Coffea cruda effect on Rats. British Homeopathic Journal, 2000, 89, 122-126. This study tested the effects of Coffea 30C versus placebo on the sleep patterns of rats assessed using EEG readings. The results showed a statistically significant effect consistent with increased sleeping activity in those rats given the active medicine.

37. Ruiz-Vega G, Perez-Ordaz L, Leon-Hueramo O, Cruz-Vasquez E, Sanchez-Diaz N. Comparitive Effect of Coffea cruda Potencies on Rats. Homeopathy, 2002, 91, 80-84. 30C and 200C potencies of Coffea cruda and caffeine were administered orally to rats, and EEG data from the parietal region recorded. When compared with control animals, Coffea 30C and 200C were associated with changes in EEG patterns that were consistent with increased sleep activity.

38. Ruiz-Vega G,  Perez-Ordaz L, Cotez-Galvan L, Juarez-GFM. A Kinetic Approach to Caffeine-  Coffea cruda Interaction. Homeopathy, 2003, 92, 19-29. In this blinded and controlled study, rats were given caffeine and then Coffea 30C in an effort to determine what effects, if any, the Coffea 30C had on sleep characteristics. The homoeopathic remedy was found to increase the intensity of sleep in the rats when compared with the effects of the control used.

39. Ruiz-Vega G, Poitevin B, Perez-Ordaz L. Histamine at high dilution reduces spectral density in delta band in sleeping rats. Homeopathy. 2005 Apr, 94, 2, 86-91. Histamine in material doses is a central nervous system stimulant operating via H1 receptors. The researchers in this study examined the effects of histamine in 30C homeopathic potency on the sleep patterns of rats. Using the spectral density of the delta band in the sleep electroencephalogram to measure the effects of the remedy, which is higher during periods on non-REM sleep, researchers found that histamine 30C produced an increase in wakefulness when compared to controls.

40. Sakakura CE, Neto RS, Bellucci M, Wenzel A, Scaf G, Marcantonio E Jr. Influence of Homeopathic Treatment with Comfrey on Bone Density around Titanium Implants: A Digital Subtraction Radiography Study in Rats. Clinical Oral Implants Research. 2008 Jun;19(6):624-8. This controlled trial looked at populations of rats to discover what influence, if any, Symphytum 6C had on improving the density of bone around recent titanium implants. Implants were given to 2 groups of 24 rats; one group was given 10 drops of Symphytum 6C per day and the other was given a similar amount of a control substance. Animals were radiologically assessed for bone density around the implants at the beginning of the study period, and again at 7, 14 and 28 days. Radiographs taken at day 7 showed an increase in bone density over controls, although no statistically significant effect was seen for the radiographs taken on days 14 and 28.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:13:37
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]41. Sato DYO, Wal R, de Oliveira CC, Cattaneo RI, Malvezzi M, Gabardo J, Buchi D. de F. Histopathological and immunophenotyping studies on normal and sarcoma 180-bearing mice treated with a complex homeopathic medication. Homeopathy, 2005, Jan, 94, 1, 26-32. 55 mice with experimentally induced sarcomas were given placebo or a homeopathic combination product, and observed daily over a period of 21 days. Compared to those receiving placebo, the mice being given the homeopathic combination showed a reduction in tumor size, an increased infiltration by lymphoid cells, granulation tissue and fibrosis surrounding the tumor, all of which are indicative of a positive response to the medicine.

42. Sukul A., Sinhabau S.P., Sukul N.C., Reduction of Alcohol Induced Sleep time in albino mice by Potentised Nux vomica prepared with 90% Ethanol. British Homoeopathic Journal, 88, 1999, 58-61. In a controlled experiment to determine the effect of Nux vomica 30C on alcohol induced sleep, mice that had sleep induced via an injection of 25% ethanol were given a control substance or Nux vomica 30C. Nux vomica 30C prepared in 90% ethanol was effective in reducing sleep time.

43. Sukul NC, Ghosh S, Sinhababu SP, Sukul A. Strychnos nux vomica extract and its ultra high dilution reduce voluntary ethanol intake in rats. Journal of Alternative and Complementary Medicine, 2001, April, 7, 2, 187-193. In an attempt to determine the effect of homeopathic Nux vomica on alcoholism, potentially alcoholic laboratory rats housed in the Visva-Bharati University in West Bengal, India, after being divided into 4 groups, were given a choice of drinking from bottles containing either 20% ethanol in water or plain water. The rats were given diluent, or strychnine, or nux vomica tincture, or nux vomica 30C. When compared to the control group (diluent only) both the nux vomica tincture and nux vomica 30C groups of rats showed a distinct aversion to the 20% ethanol drinking bottle.

44. Sukul NC, Ghosh S, Sinhababu SP. Reduction in the number of infective Trichinella spiralis larvae in mice by use of homeopathic drugs. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2005 Aug, 12, 4, 202-5. Trichinellosis, a disease caused by Trichinella spiralis, which occurs in humans and animals, was the subject of this trial. Mice infected with this organism were given Podophyllum as a homeopathic mother tincture, Cina 30C, Santonin 30C, or ethanol 30C as a control substance. After 120 days the mice were examined for the presence of the T. spiralis larvae and this was compared with the larval load before therapy. At 120 days the mice given Podophyllum had their larval load reduced by 61% when compared to the control, those given Santonin had a reduction of 81% and the mice given Cina had a reduction of 84%.

45. Varshney JP, Naresh R. Evaluation of a homeopathic complex in the clinical management of udder diseases of riverine buffaloes. Homeopathy. 2004 Jan;93(1):17-20. Indian researchers involved in this trial developed a homoeopathic complex against mastitis and tested it, without placebo controls, with 102 riverine buffaloes suffering from various levels of mastitis. The treatment was deemed to be 80 to 97% effective against the disease, depending on the severity of the condition.

46. Varshney JP, Naresh R. Comparative efficacy of homeopathic and allopathic systems of medicine in the management of clinical mastitis of Indian dairy cows. Homeopathy. 2005, 94, 2, 81-5. Bovine mastitis is a serious problem in India and for many Indian dairy farmers, standard veterinary treatment, because of its cost, is not a viable option. With this in mind, researchers treated 96 lactating dairy cattle suffering from mastitis using a homeopathic combination product (Group A). These were compared with a group of the same number of lactating dairy cattle suffering from mastitis that were treated with antibiotics (Group B). The treatment outcomes, duration and costs were then compared. Cattle from Group A had a successful treatment response rate of 86.6%, a mean time to recovery of 7.7 days and a total cost of (US) 47 cents. Cattle from Group B had a successful treatment response rate of 59.2%, a mean time to recovery of 4.5 days and a total cost of (US) $3.28.

47. Varshney JP. Clinical management of idiopathic epilepsy in dogs with homeopathic Belladonna 200C: a case series. Homeopathy. 2007 January, 96, 1, 46-48. In this uncontrolled study, 10 dogs suffering from idiopathic epilepsy were given 3-4 drops of homeopathic Belladonna 200C during the seizure phase orally at 15min intervals until the seizure activity was reduced, and this was continued then four times daily. Four dogs with head shaking syndrome in addition to seizures were given an additional Cocculus 6C, 3-4 drops orally weekly for 3 months. As a result of this therapy, the numbers of fits reduced to 2-3 during first 2 weeks post-therapy and then became occasional in next 2 weeks. With continuation of Belladonna therapy, no fits were observed during 2-7 months follow-up. In two cases seizures reappeared within 15-25 days of cessation of therapy. Belladonna therapy was resumed and seizure control was again achieved. Owners were advised to continue the therapy at least twice daily until no fits occurred for at least 2 months.

48. Varshney JP, Chaudhuri S. Atrial paroxysmal tachycardia in dogs and its management with homeopathic Digitalis–two case reports. Homeopathy. 2007 Oct;96(4):270-2. Homeopathically prepared Digitalis 6C is a common prescription for those suffering from atrial tachycardia. This paper reports on the effects of Digitalis 6C, given at the Division of Medicine of the Indian Veterinary Research Institute in Izatnagar in India, to a Labrador dog and a German Shepherd dog, both of which were suffering from atrial paroxysmal tachycardia. Both dogs were given 4 drops of the medicine 4 times daily and their ECGs were assessed after 7 days of continuous treatment. At this point it was found that the heart rates of both dogs was stabilised and synchronized, with atrial and ventricular electrical activity appearing to be functioning normally.

49. Viriato EP, Bianchetti ES, dos Santos KC, Vaz AF, Campos RMV, Pereira AP, Bezerra RM,  Perazzo FF, Carvalho JCT. Study of high dilutions of copaiba oil on inflammatory process. Int J High Dilution Res 2009; 8(26): 9-149. This trial was a collaborative effort by researchers from several Brazilian universities and was designed to test the hypothesis that Copaiba oil, homeopathically potentised to 30C from either mother tincture or triturate, is as effective as Indomethacin in reducing inflammation induced by carageenan, and also to determine if it was capable of influencing tissue granulation when compared to conventional treatment. The 30C potency from mother tincture and triturate both reduced inflammation by up to 73%, and Indomethacin reduced inflammation by 55%. In addition, 6C potencies of Copaiba oil were able to produce a 48% inhibition of granulation, compared to a 57% reduction from the use of Dexamethasone.

50. Williamson AV, Mackie WL, Crawford WJ, Rennie B. A Trial of Sepia 200. British Homeopathic Journal, 84, 1, January 1995, 14-20. Using a randomised placebo control method, Sepia 200C was assessed for its ability to increase reproductive performance in a herd of Fresian cross diary cows. Sepia increased all parameters measured.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:14:34
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]Plant studies

1. Baumgartner S., Thurneysen A., Heusser P. Growth stimulation of dwarf peas (Pisum sativum L.) through homeopathic potencies of plant growth substances. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2004, Oct,11, 5,:281-92. In an effort to determine the effects of homeopathically potentised plant growth substances on the shoot growth characteristics of dwarf peas, plant cultures were immersed for 24 hours in solutions containing 4 different plant growth substances in 12X to 30X potencies. These were compared to cultures grown in a control substance. At shoot length measurement after a 14 day growth period, the cultures grown in the potentised growth substances showed a measurable effect on the seed growth characteristics when compared to the control substance, the most notable of these, gibberellin 17X, producing the largest growth stimulation.

2. Baumgartner S, Shah D, Schaller J, Kämpfer U, Thurneysen A, Heusser P. Reproducibility of dwarf pea shoot growth stimulation by homeopathic potencies of gibberellic acid. Complement Ther Med. 2008 Aug;16(4):183-91. In this Swiss study, which was slight variation of previous work done in this area by Hamman and others, dwarf pea seedlings in 4 batches containing seeds taken from adult plants in 1997, 1998, 1999 and 2000, were exposed to 17X and 18X potencies of Gibberellic acid (GA) and cultivated under controlled conditions, alongside dwarf pea seedlings that had received the same level of exposure to 2 negative control substances. GA in material doses is often used commercially to break periods of dormancy in seeds and has the capacity to stimulate the growth of seedlings and it’s an endogenous component of some seeds and is involved in the growth of seeds and alpha amylase activity within the plant.. After 14 days all of these seedlings had their lengths measured and at this point it was found that the controls had performed as predicted, the 1997 seedling batch previously exposed to GA 17X and GA 18X had exceeded the growth rate of the controls by an average of 11.2% and the 1998 batch responded with a mixture of either stimulation or suppression of growth. Batches from 1999 and 2000 failed to respond to either potency of GA.

3. Binder M, Baumgartner S, Thurneysen A. The effects of a 45x potency of arsenicum album on wheat seedling growth — a reproduction trial. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2005 Oct, 12, 5, 284-91. In a repeat performance of the previous trial, wheat seedlings previously exposed to sub-lethal doses arsenic were cultivated in either Arsenicum album 45X, water 45X or un-potentised water, and the seedling height measured at 7 days. The experiment was independently reproduced 8 times and after the results were collated the wheat seedlings cultivated in Arsenicum 45X showed a significant reduction in height when compared to the 2 controls.

4. Bornoroni C. Synergism of Action between Indolacetic Acid and Highly Diluted Solutions of Calc carb on the Growth of Oat Celeoptiles. Berlin J on Res in Hom, 1, 4/5, December 1991, 275-278. This study demonstrated that Calc carb 5X significantly increased the growth stimulating effects of the plant growth stimulant, indole acetic acid.

5. Brizzi M, Lazzarato L, Nani D, Borghini F, Peruzzi M, Betti L. A biostatistical insight into the As(2)O(3) high dilution effects on the rate and variability of wheat seedling growth. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2005 Oct, 12, 5, 277-83. Wheat seedlings previously stressed with sub-lethal doses of arsenic, a substance known to be lethal to this plant, were treated with various potencies of Arsenicum album (5X, 15X, 25X, 35X and 45X), equivalent potencies of water and equivalent un-succussed dilutions of arsenic trioxide. The stem lengths of the seedlings was assessed at day 7 and it was found that the 45X potencies of Arsenicum and the water but not the diluted arsenic trioxide induced an increase in seedling height.

6. Endler PC, Pongratz W. Homoeopathic Effect of a Plant Hormone? Berlin J on Res in Hom, 1, 3, June, 1991, 148-150. This study showed that Indole Butyric Acid, known at material levels to enhance the growth of new roots and leaves from plant slips, at a 33X potency, continued to provide an enhancement of growth

7. Jones RL, Jenkins MD. Plant Responses to Homoeopathic Medicines. British Homeopathic Journal, 70, 3, July 1981, 120-146. The authors of this work set out to study the effects of various homeopathic potencies of Silver nitrate on the growth characteristics of the leaf sheaths of wheat. On analysis of the results they found that potencies of silver nitrate were in fact able to either inhibit or stimulate growth, depending upon the potency applied.

8. Scherr C, Simon M, Spranger J, Baumgartner S. Effects of Potentised Substances on Growth Rate of the water plant Lemna gibba. Complementary Therapies in Medicine. 2009 Apr;17(2):63-70. Claudia Scherr and colleagues at the Research Institute of Organic Agriculture in Frick, Switzerland, conducted this randomised, controlled and blinded study to determine the extent to which various homeopathically potentised substances could influence the growth of Duckweed (Lemna gibba) when compared to controls. To do this, Duckweed was grown in 14X to 30X homeopathic potencies of Argentum nitricum, Lemna minor and Gibberelic acid (a known plant growth regulator), over a period of 7 days.  Measurements were taken over 0-3 days, 3-7 days and 0-7 days. Succussed and un-succussed water controls were used. Neither controls produced any statistically significant effect and the potencies that caused the most pronounced reduction in growth when compared to controls were those of Gibberelic acid, particularly the 15X, 17X, 23X and 24X potencies.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:15:11
Συνέχεια του προηγούμενου...

[spoiler]In-Vitro Studies

1. Aziz DM, Enbergs H. Stimulation of bovine sperm mitochondrial activity by homeopathic dilutions of monensin. Homeopathy. 2005 Oct, 94, 4, 229-32. Mitochondrial activity is an important marker for the health of sperm. It’s linked to sperm motility and in research laboratories monensin is commonly used as an inhibitor for sperm mitochondrial activity. The researchers in this study examined the effects of the 5X to the 14X homeopathic potencies of monensin on the activity of the mitochondria of sperm taken from mature bulls. All of the potencies produced a stimulatory effect on the bull sperm mitochondrial activity, with the 9X producing the strongest of these effects

2. Belon P, Cumps J, Ennis M, et al. Inhibition of Human Basophil Degranulation by Successive Histamine Dilutions. Inflammation Research, 48, Supplement 1, 1999, S17-18. In this controversial, blinded multi-centre trial (which confirmed earlier studies published in Nature in 1988), homeopathic potencies of histamine were found to substantially reduce the potential for degranulation by sensitised basophils when exposed to allergens.

3. Belon P., Cumps J., Ennis M., Mannaioni P.F., Roberfroid M., Sainte-Laudy J., Wiegant F.A. Histamine Dilutions Modulate Basophil Activation. Inflammation Research, 2004, May, 53, 5, 181-8. In this study, which was a replication of work by Jacques Benveniste published in Nature in 1988, the researchers attempted to use homeopathic dilutions of histamine to inhibit the activation of human basophils exposed to an inflammatory mediator. The study was carried out blind in 4 separate laboratories. Histamine dilutions equivalent to 30X and 38X were found to inhibit basophil activation and subsequent histamine release.

4. Casaroli- Marano RP, Alegre J, Campos B. Infrared Changes in Potentised Solutions. Revista Homeopatica, 1998, 38, 5- 12. In this experiment, 70% alcohol/water solutions were serially diluted 1 in 100 up to 30 times, with and without succussion at each step. On examination of each of these significant spectral differences were found between the solutions that were succussed and those that were not, indicating that dilution and succussion may produce structural changes to the molecules in the solution. This may provide further evidence for the possibility of a “memory” of water.

5. Chirila M, Hristescu S, Manda G, Neagu M, Olinescu A. The Action of Succussed Substances on the Human Lymphocytes and PMN Granulocytes in Vitro Stimulated with Phytohaemagglutinin (PHA) and Zymosin Opsonised (ZO). Berlin Journal on Research in Homoeopathy, Congress Report, 1991, June, 1, 3, 166-167. Peripheral blood lymphocytes were taken from people with a history of allergy to bee products (Group 1), and from people who were immunosuppressed (Group 2). These cells were incubated in culture media supplemented with a succussed water control, various homoeopathic potencies of bee venom (for Group 1 cells), or cortisone (for Group 2 cells), and the cells were grown. The proliferation of Group 1 cells was inhibited by the potencies of bee venom, indicating that these remedies may be useful in the management of allergies to bee products. The effects of the potencies of cortisone on the Group 2 cells varied from stimulation to inhibition.

6. Chirumbolo S, Signorini A, Bianchi I, Lippe G, Bellavite P. Effects of Homoeopathic Preparations of Organic Acids and Minerals on the Oxidative Metabolism of Human Neutrophils. British Homeopathic Journal, 1993, 82, 237-244. The in vitro adhesion and superoxide production of human neutrophils were monitored in the presence of various homoeopathic medicines. Of these, Sulphur 6X, Manganum phos 6X and 8X, and Magnesium phos 6X and 8X all lead to a 15-30% increase in these parameters.

7. Delbancut A, Barrouillet MA, Maury-Brachet R, Boudou A, Dorfman P, Cambar J. Mechanistic Approach to the Effect of High Dilutions of Cadmium to Protect from Cytotoxic Cadmium doses in Renal Tubular Cell Cultures. International Research Group on Very Low Dose and High Dilution Effects, 1993 Giri Meeting, BHJ, April, 1994, 83, 84-100 Material concentrations of cadmium have strong toxic effects on renal tubules. The researchers involved in this study found that pre-treatment with homeopathic cadmium 40X, and subsequent exposure to material concentrations of cadmium, led to a significant reduction in cadmium induced damage.

8. Enbergs H. Effects of the homeopathic preparation Engystol on interferon-gamma production by human T-lymphocytes. Immunol Invest. 2006, 35, 1, 19-27. In one of the few experiments carried out in this area to date, researchers conducting this study collected T-lymphocytes from 30 healthy human volunteers to investigate the ability or otherwise of a homeopathic combination product to increase the production of interferon-gamma from these cells. After exposure to various concentrations of this combination, when compared to control cells, interferon-gamma producing cell levels were increased by a means of 20.9% to over 24% with no dose-dependence of the effect at the concentrations tested.

9. Fougeray S, Moubry K, Vallot N, Bastide M. Effect of High Dilutions of Epidermal Growth Factor on in-vitro Proliferation of Keratinocyte and Fibroblast Cell Lines. 6th Giri Symposium, Munich, Oct 1992, reported in British Homeopathic Journal, 93, 82. In this experiment, it was shown that 19X and 45X homeopathic potencies of Epidermal Growth Factor inhibited the proliferation of Keratinocyte and Fibroblast Cell Lines.

10. Fleisbach A, Fejfar V, Spranger J. Effects of Homoeopathic Potencies: Growth of Saccharomyces cerevisiae in Potentised Copper Sulphate Dilutions. British Homeopathic Journal, 2000, 89, Supplement 1, S65. Material concentrations of copper sulphate inhibit the growth of Saccharomyces cerevisiae and in this study, researchers determined what effect if any a homeopathic medicine made from copper sulphate would have on this organism. On exposure to homeopathically potentised copper sulphate, a potency dependant inhibition or enhancement of growth was seen.

11. Gebhardt R Antioxidative, antiproliferative and biochemical effects in HepG2 cells of a homeopathic remedy and its constituent plant tinctures tested separately or in combination. Arzneimittelforschung. 2003, 53, 12, 823-30. This laboratory study examined the effect of a homeopathic combination product and its separate components for antioxidative, antiproliferative and biochemical effects on liver cells grown in laboratory tissue-culture. Protective effects against oxidation of the cells by tert-butyl hydroperoxide were shown by Carduus, China and Nux mosch, and the combination provided the same level of protection as these 3 individual remedies combined. Carduus, Chelidonium, Colocynthis and Veratrum alb all showed an antiproliferative effect against cell proliferation agents on the cells and the combination exhibited the same effect. Carduus and the combination both increased the conjugation effectiveness of glutathione.

12. Glatthaar-Saalmuller B, Fallier-Becker P. Antiviral Action of Euphorbium Compositum and its Componants. Forschende Komplementarmedizin Und Klassiche Naturheikunde, 2001, 8, 207-212. In this in-vitro study, human cell cultures were infected with influenza A virus, respiratory syncytial virus, human rhinovirus or herpes simplex virus type1, and then treated with Euphorbium compositum, a homeopathic complex. Various anti-viral drugs such as acyclovir, ribavirin and amatadine were used as positive controls against which to compare the results of the complex. When compared with control cells exposed to the same concentration of ethanol used in the complex, the homeopathic complex showed anti-viral properties comparable to the effects of the drugs against respiratory syncitial virus and herpes simplex virus type 1.

13. Glatthaar-Saalmuller B, Fallier-Becker P, Weiser M. Influence of homeopathically processed Coenzyme Q10 on proliferation and redifferentiation of endothelial cells. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd. 2004, Oct, 11, 5,:267-73. CoEnzyme Q10, known for its ability to regulate cell metabolism and proliferation, was assessed for its ability to promote the same functions after being homeopathically potentised. Undifferentiated human umbilical vein endothelial cell cultures were exposed to various potencies of CoQ10 (5X to 10X) The cell division rate was then assessed by flow cytometry and cell differentiation determined by von Willebrand factor expression. The 7X to 10X potencies of CoQ10, and particularly the 8X potency, increased cell proliferation while none of the potencies appeared to enhance cell differentiation.

14. Moss VA, Roberts A, Simpson K. Action of Remedies on Movement of Macrophages and Leucocytes. Homeopathy, 2002, 91, 113-114. Laboratory measurements of guinea pig macrophages and human leucocytes exposed to the homoeopathic remedies Belladonna, Hepar sulph, Pyrogenium, Silica and Staphylococcinum, showed that these remedies caused an increase in the movement of these cells through a Boyden micropore filter. This may indicate that the remedies produce an increase in this aspect of immune competence.

15. Oberbaum M, Glatthaar-Saalmüller B, Stolt P, Weiser M. Antiviral activity of Engystol: an in vitro analysis. J Altern Complement Med. 2005 Oct, 11, 5, 855-62. Cultured tissue cells infected with herpes simplex virus 1 (HSV-1), human rhinovirus (HRV), adeno 5 (A5V) and respiratory syncytial virus were exposed to Engystol, a homeopathic combination product. These cells were then assayed for virus clearance using plaque reduction, virus titration and Elisa methods. The results of these assays showed an 80% reduction in HSV-1 specific proteins, a 73% reduction in A5V specific proteins and a reduction in infectivity of RSV by 37% and HRV by 20%.

16. Pathak S, Multani AS, Banerji P, Banerji P. Ruta 6 selectively induces cell death in brain cancer cells but proliferation in normal peripheral blood lymphocytes: A novel treatment for human brain cancer. Int J Oncol. 2003 Oct;23(4):975-82. In this uncontrolled study, 15 people suffering from various intracranial tumors were treated with a combination Ruta 6C and homoeopathic calcium phosphate. All forms of tumors, particularly gliomas, were found to regress under treatment with these medicines and the trial subjects also exhibited an increase in normal peripheral blood lymphocytes.  Further examination of a possible mechanism for the tumor-killing effect of this combination found that it was due to cancer cell telomere erosion, causing a selective early death of these cells.

17. Poitevin B, Davenas E, Benveniste J. In Vitro Immunological Degranulation of Human Basophils is Modulated by Lung Histamine and Apis mellifica. Br J Clin Pharmacol, 1988, 25, 439-444. In this study, potentised dilutions of Apis mellifica and Histamine were found to significantly reduce basophil degranulation in vitro.

18. Ramachandran C, Nair PK, Clèment RT, Melnick SJ. Investigation of cytokine expression in human leukocyte cultures with two immune-modulatory homeopathic preparations. J Altern Complement Med. 2007 May;13(4):403-7. The aim of the researchers from Miami Children’s Hospital in Florida who carried out this study was to determine the effects of homeopathics on cellular signalling pathways, specifically, the effects of 2 anti-influenza homeopathic combination products on normal human leukocyte cultures. When the researchers compared the effects of the homeopathic combinations to 20% ethanol solvent controls, it was found that exposure to either of the homeopathic combinations stimulated the production of pro-and anti-inflammatory cytokines by these cells.

19. Singh L.M., Gupta G. Antiviral Efficacy of Homeopathic Drugs against Animal Viruses. British Homeopathic Journal, 1985, July, 74, 3. Researchers at the Indian Central Drug Research Institute in Lucknow carried out this study to determine the inhibiting effects, if any, of various potencies of 10 homeopathic remedies on chicken embryo virus and simliki forest virus, a virus capable of causing encephalitis, paralysis ad death in mice. Homeopathic typhoidinum 200C, hydrophobinum 1M, tuberculinum 1M, nux vomica 200C and malandrinum 1M all produced 100% inhibition of the chicken embryo virus.

20. Sukul NC, Sukul A, Sinhababu SP. Potentised Mercuric Chloride and Mercuric Iodide enhance Alpha Amylase activity in vitro. Homeopathy, 2002, 91, 217-220. In part a repetition of a trial published in 1954, researchers determined that Mercuric chloride 30C and Mercuric iodide 30C, both of which theoretically should contain no molecules of either of the original substance, were able to promote the hydrolysis of starch in vitro. This tends to support the view that the water molecules in the remedy retain the “memory” of the original molecule through the homeopathic potentisation process.

21. Sunila ES, Kuttan R, Preethi KC, Kuttan G. Dynamized Preparations in Cell Culture. Evid Based Complement Alternat Med. 2009, 6, 2, 257-263. This article describes a series of tests carried out at the Amala Cancer Research Centre in Kerala, India, on cells grown in the laboratory using various homeopathically prepared medicines to ascertain their effects on these cells. Mother tincture, 30C and 200C potencies of various substances as well as potentised alcohol controls were separately added to the individual growth media in which certain lymphoma, carcinoma, fibroblast and ovary cells were grown. After analysing the effects of these materials on the various cell cultures, it was found that some of these caused significant cell death during short and long term incubation when compared to alcohol controls. It was also found that some of the test materials inhibited thymidine uptake in lung fibroblasts (therefore inhibiting growth), Thuja, Hydrastis and Carcinosin specifically, induced cell death in lymphoma cells, and Carcinosin was able to induce the expression of p53, which has been found to be capable of causing tumor suppression.

22. Walchli C, Baumgartner S, Bastide MJ. Effect of low doses and high homeopathic potencies in normal and cancerous human lymphocytes: an in vitro isopathic study. Altern Complement Med. 2006 Jun, 12, 5, 421-7. The aim of this study was to determine the effect of pretreatment with either low doses, or homeopathic potencies, of cadmium chloride on the ability of normal lymphocyte or cancerous lymphocyte cultures to withstand exposure to toxic doses of cadmium. Normal lymphocytes exposed to toxic levels of cadmium which were pretreated with either low dose of cadmium or potentised cadmium showed a significant increase in viability. This effect was the same in the cancerous lymphocytes except that these cells showed no increase in viability after pre-treatment with potentised cadmium.

23. Witt CM, Bluth M, Albrecht H, Weisshuhn TE, Baumgartner S, Willich SN. The In-Vitro Evidence for an Effect of High Homeopathic Potencies–a Systematic Review of the Literature. Complementary Therapies in Medicine. 2007 Jun;15(2):128-38. This was essentially a meta-analysis of all of the in-vitro studies that have attempted to demonstrate a homeopathic effect to date, carried out by Professor Claudia Witt and colleagues at the Department of Epidemiology and Health Economics, Charité University Medical Center in Berlin, Germany. The aim here was to search all appropriate databases for relevant studies, determine which studies met the quality criteria set by the researchers, and then to determine which, if any of these, exhibited a statistically significant effect in this area. 67 papers were identified that met the quality criteria and of these, 73% found that an effect from high potencies can be demonstrated. The majority of these studies involved the effects of potentised substances on basophils. Replication of some of these studies has been carried out.

Πηγή: http://hpathy.com/scientific-research/research-in-homoeopathy/

Robert Medhurst

Robert Medhurst is a qualified Naturopath & Homoeopath with 27 years of clinical experience. He has written many articles & lectured throughout Australia & the US on homoeopathy. He previously operated several natural therapies practices in Sydney & was involved in teaching & research activities. He now lives in Adelaide and operates the research and development and education departments for a major homoeopathic manufacturer. He is the Expert Advisor on Homeopathy to the Federal Government of Australia, Dept of Health & Ageing.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 7 Φεβρουαρίου 2012, 23:42:46
Ποιες από τις κλινικές μελέτες έχουν ισχύ >0.8;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 00:00:54
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
γιατί δεν καλύπτονται οι εναλλακτικοί για αστική ευθύνη;

http://www.vsnaturopathy.com/aboutnd.html

Twenty Questions About Naturopathy

[spoiler]1. Is naturopathic medicine new?

No. Naturopathic medicine in the U.S has grown out of medical traditions from throughout the world, both ancient and modern. The majority of states have licensed naturopathic medicine at different times since its formation as a distinct American medical profession in 1902. Naturopathic medicine continues to grow and evolve, incorporating advances in diverse medical disciplines throughout the world.

2. How is naturopathic medicine different from conventional medicine?

The main difference is in philosophical approach. Naturopathic doctors treat patients by restoring overall health rather than suppressing a few key symptoms. Naturopathic doctors are more concerned with finding the underlying cause of a condition and applying treatments that work in alliance with the natural healing mechanisms of the body rather than against them. Naturopathic treatments result less frequently in adverse side effects, or in the chronic conditions that inevitably arise when the cause of disease is left untreated.

3. n what ways are naturopathic doctors and conventional physicians alike?

The academic training in medical sciences of naturopathic doctors and conventional physicians is similar. Both study modern physical, clinical and laboratory diagnosis. Both can diagnose a disease and predict its course. Naturopathic doctors also perform minor surgery, and prescribe some drugs (in states where permitted). Both naturopathic doctors and conventional physicians refer patients to other health care practitioners when appropriate.

4. What treatments does a naturopathic doctor employ?

Naturopathic doctors use therapies such as clinical nutrition, dietary and lifestyle modification, counseling, medical herbalism, homeopathy, hydrotherapy, physiotherapy, exercise therapy, oriental medicine, natural childbirth, minor surgery, and limited drug therapy. They apply these according to the naturopathic principles.

5. How are these treatments applied?

Naturopathic doctors consider the whole patient when treating illness. They work with the patient to determine the true cause of the illness, and apply their therapies in a way to restore overall health. They use therapies which themselves have little potential to cause harm. They may at times use palliative treatments or suppress symptoms, but only in he overall context of overall health restoration. Conventional doctors could conceivably adopt some naturopathic remedies, but MDs are not trained to apply them in a naturopathic way.

6. Are naturopathic doctors opposed to drugs and surgery?

No. Naturopathic doctors are not opposed to invasive or suppressive measures when these methods are necessary. They make referrals for such treatment when appropriate. Naturopathic medicine has both safer and less expensive alternatives to many kinds of non-emergency surgery.

7. What is the education of a naturopathic physician?

Naturopathic doctors (ND) receive undergraduate training in standard premedical courses, followed by four years of graduate level medical studies. The first two years – like those of an orthodox MD – are in basic medical sciences. The second two years emphasize clinical training in naturopathic therapeutics, described in question number four. Naturopathic physicians are clinically trained in a primary care outpatient setting rather than in a hospital. Their training leads to an ND degree – Doctor of Naturopathic Medicine.

8. Are naturopathic medical programs accredited?

Yes. The Council on Naturopathic Medical Education (CNME) is the accrediting body recognized by the U.S. Department of Education. Students attending programs accredited or recognized as candidates for accreditation by the CNME are eligible for federal educational loans.

9. Where are naturopathic physicians licensed?

Alaska, Arizona, California, Connecticut, District of Columbia, Hawaii, Idaho, Kansas, Maine, Minnesota, Montana, New Hampshire, North Dakota, Oregon, Utah, Vermont, Washington, Puerto Rico and the Virgin Islands all license naturopathic physicians. However, doctors of Naturopathic Medicine practice in all states, sometimes under other medical licenses and sometimes with a scope of practice substantially less than their training. There are 24 state naturopathic medical associations in the U.S.  The American Association of Naturopathic Physicians (AANP) supports legislation to license ND’s in all states in order to distinguish properly trained physicians from lesser trained individuals who may present a danger to the public.

10. Are there other kinds of "NDs" in the U.S.?

Yes. Unfortunately, some people obtain questionable ND degrees from brief correspondence courses, short seminars, or from schools that give credit for life experience but which do not require clinical training. Such degrees are usually not recognized by state degree-authorizing bodies. State naturopathic licensing boards currently require graduation from a four-year naturopathic medical college for licensing. AANP membership is limited to individuals who are eligible for licensing in states which issue licenses.

11. Is naturopathic medicine covered by insurance?

More than 90 insurance carriers cover naturopathic medicine in the U.S. and Canada. State legislatures in Connecticut and Alaska have mandated insurance reimbursement for medically necessary and appropriate naturopathic medical services.  Check with your insurance carrier to determine whether naturopathic services are covered.

12. Is naturopathic medicine cost-effective?

Yes. Because naturopathic doctors have alternatives to some expensive high-tech procedures, and because their preventive approach reduces the incidence of high-cost chronic conditions, naturopathic practice reduces both immediate and long-tem health care costs.

13. Is naturopathic medicine safe?

Yes. The safety records in states with review boards is excellent. Naturopathic doctors can purchase malpractice insurance at extremely low rates. As indicated by such rates, the chance of being injured through malpractice is low

14. Is naturopathic medicine scientific?

Yes. Naturopathic medicine has its own unique body of knowledge, evolved and refined for centuries. It also incorporates scientific advances from medical disciplines throughout the world. Many of the individual therapies of naturopathic medical practice have been scientifically validated,
especially in the areas of clinical nutrition, botanical medicine, homeopathy, immunology and hydrotherapy. The trend is that those naturopathic methods which are tested are validated. More detailed information is available from the AANP.  The research departments of naturopathic medical
colleges also conduct ongoing research, exploring experimental models appropriate to the eclectic and individualized approach of naturopathic practice. They have also produced state-of-the-art double-blind and placebo-controlled studies, published in peer-reviewed scientific journals.

15. Has conventional medicine adopted methods from the naturopathic body of knowledge?

Yes. Especially in the areas of nutrition, diet, exercise therapy, and mind-body correlations. The dangers of fats, oils and refined sugars; the benefits of fiber, whole foods, and some medicinal plants; the value of exercise; and the influence of mental and emotional attitudes on health are all part of the naturopathic body of knowledge. Some of this knowledge has been incorporated into conventional medicine in the last few years.

16. What is the status of naturopathic medicine in other countries?

No exact counterpart to American naturopathic medicine exists in other countries. (Standards are higher in the U.S.). Naturopathic methods and approaches are growing in popularity worldwide, especially in Europe and Asia, among both conventional and alternative practitioners. These methods often have government support and insurance reimbursement.

17. What is the position of naturopathic medicine on immunization?

Immunization is part of the naturopathic medical curriculum, and vaccination is included in the scope of practice in some naturopathic licensing laws in the U.S. In practice, most naturopathic doctors follow a policy of informing the patient of the possible risks and benefits of each type of immunization, and allowing the patient to decide. This practice is similar to that recommended by the U.S. Center for Disease Control. The naturopathic doctor may also recommend for or against immunization on the basis of an individual’s medical history and overall health status.

18. How do ND’s interact with other health professionals?

ND’s refer to other health care providers such as MD’s, MD specialists, DO’s, psychotherapists, acupuncturists, and chiropractors when appropriate. Most naturopathic practices have extensive cross-referrals to and from other practitioners.

19. Do naturopathic physicians practice natural childbirth?

All ND’s are trained in basic obstetrics. Some elect to get the further training necessary for licensing to practice home birth. Licensing laws vary from state to state.

20. Do naturopathic physicians practice acupuncture and oriental medicine?

Sometimes. Laws vary from state to state. All ND’s take courses in oriental medicine. Some get extra training and may be licensed separately as acupuncturists.

Source: American Association of Naturopathic Physicians[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 00:03:52
Eυχαριστώ για τα τεκταινόμενα στην Αμερική. Στην Ευρώπη και εν προκειμένω στην Ελλάδα;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 00:08:28
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Eυχαριστώ για τα τεκταινόμενα στην Αμερική. Στην Ευρώπη και εν προκειμένω στην Ελλάδα;

Είμαστε καταδικασμένοι να ξαναεισάγουμε το Ελληνικό ΦΩΣ, από την Αμερική με μία καθυστέρηση...
'Εχουμε καταντήσει να μας καθοδηγούν πλέον τα Αμερικανάκια, μέχρι να ξανασυνδεθούμε με τις αυθεντικές μας ρίζες.

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 00:24:41
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
2) Κάποιος άλλος, εκτός της Rose, θα μπορούσε να μου απαντήσει αν υπάρχει evidence-based εναλλακτική ιατρική

http://www.medscape.com/index/list_4775_0

EVIDENCE-BASED COMPLEMENTARY AND ALTERNATIVE MEDICINE

Evidence-based Complementary and Alternative Medicine Table of Contents and Abstracts

[spoiler]Anxiolytic Effect of Aromatherapy Massage in Patients with Breast Cancer
Can aromatherapy massage influence psychologic and immunologic parameters in breast cancer patients?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, March 2010

Influence of Honey on Suppression of Human LDL Peroxidation
Can bees help protect our hearts?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, March 2009

Variation Analysis of Sphygmogram
How does meditation affect the characteristics of the cardiovascular system?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, March 2009

Influence of Honey on the Suppression of Human LDL Peroxidation
Can honey--a dietary antioxidant--be protective against atherosclerosis? This study examines the antioxidant properties of different honey varieties in vivo.
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, March 2009

A Review of CAM for Procedural Pain in Infancy
Is there empirical evidence for complementary and alternative medicine approaches for the management of pain in infants up to 6 weeks of age?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, December 2008

Apitherapy: Usage And Experience In German Beekeepers
What are the potential benefits of bee products?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, December 2008

An Evaluation of the Additive Effect of Natural Herbal Medicine on SARS
This article examines whether natural herbal medicine is of any benefit as a supplementary treatment of SARS or SARS-like infectious disease.
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, September 2008

The Effectiveness of Acupuncture in the Treatment of Drug Addiction
Can acupuncture play an important role in reducing the effects of drug abuse?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, September 2008

Humor and Laughter May Influence Health: III. Laughter and Health Outcomes
How does laughter influence health outcomes; including muscle tension, cardio-respiratory functioning and various stress physiology measures?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, June 2008

Acupuncture Treatment of Dysmenorrhea Resistant to Conventional Treatment
Can acupuncture be indicated to treat dysmenorrhea related pain in those subjects where NSAID or oral contraceptives are contraindicated or refused?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, June 2008

Perspiration Reducing Effects of a Kampo Formula, Shigyaku-san
The effect of Shigyaku-san on 40 patients was evaluated based on changes in palmoplantar sweat volume and skin temperature before and after stress loading.
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, June 2008

Pulmonary Diseases and Respiratory-Related Conditions With Inhaled
Glutathione (GSH) is the first line of defense in the epithelial lining fluid of the lower respiratory tract. Can inhaling it improve respiratory conditions?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, May 2008

Alternative Approaches to Pain Relief During Labor
What are the effects of complementary and alternative medicine on pain during labor?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, December 2007

Yoga as a Complementary Treatment of Depression
Is yoga a promising intervention for depression?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, December 2007

Treatment Preferences for CAM in Children with Chronic Pain
What do children want for managing their pain?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, September 2007

Colony Collapse Disorder May Affect Complementary and Alternative Medicine
The mysterious massive loss of bees has a greater effect than just less plant pollination.
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, September 2007

Potential Synergism between Hypnosis and Acupuncture
Both hypnosis and acupuncture are considered effective treatments for various health conditions, but are usually administered separately. What are the pros and cons of concomitant administration?
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, June 2007

Effectiveness of Massage Therapy for Chronic, Non-malignant Pain: A Review
This article provides a broad overview of the effectiveness of massage therapy for a variety of chronic, non-malignant pain complaints to identify gaps in the research.
Evidence-based Complementary and Alternative Medicine: eCAM, February 2007[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 00:31:08
Θα κάνετε τον κόπο να ανεβάσετε ένα pdf από μία μελέτη που θεωρείτε ότι έχει grade πάνω από Ε;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 00:38:56
Επιπρόσθετες πληροφορίες: Evidence-based Complementary and Alternative Medicine

[spoiler]http://www.ingentaconnect.com/content/oup/ecam

Evidence-based Complementary and Alternative Medicine

Evidence-based Complementary and Alternative Medicine (eCAM) is an international, peer-reviewed journal that seeks to understand the sources and to encourage rigorous research in this new, yet ancient world of complementary and alternative medicine.
Publisher: Oxford University Press

26 issues are available electronically
__________________________________________________________________

http://online.liebertpub.com/doi/abs/10.1089/107555302317371514

The Journal of Alternative and Complementary Medicine

Teaching Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine: 1. A Learning Structure for Clinical Decision Changes
To cite this article:
Edward J. Mills, Taras Hollyer, Gordon Guyatt, Cory P. Ross, Ron Saranchuk, and Kumanan Wilson. The Journal of Alternative and Complementary Medicine. April 2002, 8(2): 207-214. doi:10.1089/107555302317371514.

Published in Volume: 8 Issue 2: July 5, 2004
___________________________________________________________________

http://scholar.google.gr/scholar?hl=el&q=Evidence+Based+Complementary+and+Alternative+Medicine&btnG=%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7&as_ylo=&as_vis=1
______________________________________________________________________

http://ccim.med.ucla.edu/?page_id=149

Evidence Based Complementary and Alternative Medicine

Visit Us: http://ecam.oxfordjournals.org/

Mission

eCAM is an international rigorously peer-reviewed journal devoted to the advancement of science in the field of basic research, clinical studies, methodology or scientific theory. It will include the following areas in Biomedical Sciences: Phytotherapy (Herbal Medicine); Ayurvedic-Medicine, Traditional Chinese Medicine (TCM); KAMPO-Medicine, TAIM (Traditional Arabic and Islamic Medicine); Homeopathy; Acupuncture/Acupressure, Hydrotherapy (Balneology) and Relevant Animal Molecules (RAMS) and Neuroimmune Mechanisms (NIMS).

Only papers that are of highest scientific quality concisely written and comply with the Guidelines for Authors will be accepted. Manuscripts involving volunteers and patients must include a statement that the trial protocol has been approved by an ethical committee and thus meets the standards of the Declaration of Helsinki. The journal welcomes studies on herbal and animal products, identification of the active ingredients, their mechanisms of action, combinatorial studies, and quality control and quality assurance. These will follow the ICH (International Conference on Harmonization of Technical Requirements for Registration of Pharmaceuticals for human use) guidelines, preclinical evaluations encompassing, animal models, in vitro studies, toxicity and safety evaluations, dosimetry, efficacy assessments, clinical investigations. These will include retrospective and prospective studies with matched controls, placebos, randomized trial, comparisons with existing protocols and pharmaceuticals for treatment, and different phases of the clinical trials. Contributions will be reviewed in one of the following categories: Original Articles, Reviews, Editorials, Commentaries, and a Lecture Series.[/spoiler]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 00:41:41
Ποια μελετη επιλεξατε με grade ανω του Ε;
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Loumakis στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 00:58:01
Τα ερωτήματα πολλά, ο διαθέσιμος χρόνος λίγος, παρ' όλα αυτά ας αρχίσουμε σιγα-σιγα να απαντάμε, καλλιεργώντας ένα γόνιμο διάλογο αντίθετων απόψεων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Λυπάμαι, αλλά μάλλον δε θα πάρουμε τις απαντήσεις που περιμένουμε ποτέ, καθώς αναλωνόμαστε σε θεωρίες επί θεωριών.
Ανακεφαλαιώνω:
1) Υπάρχει evidence-based εναλλακτική ιατρική σε επίπεδο μεγαλύτερο του Ε;
2) Γιατί δεν ασφαλίζεται κανείς εναλλακτικός από τις ασφαλιστικές εταιρείες για αστική ευθύνη αφού υπάρχει τόσο μεγάλη διεθνής εμπειρία;

   Ερώτημα 1: Σε μεμονωμένες έρευνες ναί, εάν δεις το θέμα συνολικά, δηλαδη πάρεις το "αλγεβρικό άθροισμα" όλων των ερευνών με θετική και μη-θετική απάντηση στο ερώτημα "είναι η Ομοιοπαθητική αποτελεσματική;" τότε ίσως όχι [αν και το προηγούμενο κατεβατό ερευνών από τη rose μπορεί να με κανει να αναθεωρήσω/ τι ξεφτίλα κι αυτή, ομοιοπαθητικός γιατρός ο ίδιος να πληροφορούμαι από άλλους, μη γιατρούς, δεδομένα ενισχυτικά της μεθόδου που χρησιμοποιώ  :D ]. Τονίζω το "μη-θετική", διότι η μη-θετική απάντηση δεν ταυτίζεται, ως γνωστόν, με την αρνητική, πραγμα το οποίο οι πολέμιοι της Ομοιοπαθητικής αποσιωπούν. Το να πώ "η έρευνα μου δεν απέδειξε την αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικης αγωγής" δεν ταυτίζεται νοηματικά με τη φράση "η έρευνα μου απέδειξε την αναποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικης αγωγής". Στην πρώτη περίπτωση σημαίνει ότι η έρευνα μου δεν έδειξε διαφορά μεταξύ Ομοιοπαθητικης αγωγης και placebo σε επίπεδο στατιστικά σημαντικό, όχι απαραίτητα λόγω αναποτελεσματικότητας  της Ομοιοπαθητικης αγωγης, αλλά λόγω ανεπαρκούς ισχύος της συγκεκριμένης έρευνας ως επιστημονικού εργαλείου για να αναδείξει τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα της (π.χ. μικρός αριθμός ασθενών, λανθασμένη μεθοδολογία κλπ.). Παρ' όλα αυτά οι πολέμιοι της Ομοιοπαθητικής συγχέουν (σκόπιμα; ) τις δύο εκφράσεις, εκλαμβάνουν τη "μη-θετικότητα" ως αρνητικότητα και προβάλλουν στα ΜΜΕ και στον απλό κόσμο με τον ίδιο τρόπο τα αποτελέσματα των ερευνών (αν δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά ένας γιατρός, πολύ λιγότερο ή μάλλον καθόλου δεν θα την καταλάβει ο δημοσιογράφος και απλός πολίτης).
   Μίλησα παραπάνω για λανθασμένη μεθοδολογία. Κάτι που πολλοί αγνοούν είναι ότι πολλες "ομοιοπαθητικες" ερευνες γίνονται από κλασικούς γιατρούς άσχετους με τους κανόνες της Ομοιοπαθητικής. Παίρνουν μια ομαδα ασθενων, τους δίνουν το ίδιο ομοιοπαθητικό φάρμακο, μία άλλη ομάδα σύγκρισης και τους δίνουν placebo και μετράνε τη διαφορά. π.χ. ειχαν πάρει μια ομάδα ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα, εδωσαν σε όλους το ομοιοπαθητικό φάρμακο Rhus-Tox (συχνα χρησιμοποιούμενο στη Ρ.Α. από την Ομοιοπαθητική), στην ανάλυση βγήκε (φυσικό και αναμενόμενο από την πλευρά της Ομοιοπαθητικής) ότι δεν υπήρχε διαφορα από το placebo και θριαμβολογούσαν. Αυτό είναι εξωφρενικό, διότι στην Ομοιοπαθητική εξατομικεύεις τη θεραπεία με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ασθενούς, όπως προκύπτουν από το ομοιοπαθητικό ιστορικό. Δέκα ασθενείς με την ίδια ακριβώς πάθηση ενδέχεται να πάρουν δέκα διαφορετικες (ομοιοπαθητικές) θεραπείες, αναλογα με τα ατομικά χαρακτηριστικά τους. Αρα, εάν θέλουμε να γίνουν μεθοδολογικά σωστες έρευνες πάνω στο θέμα, πρεπει να συνεργασθούν γιατροί της κλασικης και της ομοιοπαθητικής ιατρικης, ώστε να βρεθεί ο κοινός τόπος των κανόνων των δύο πλευρών και με βαση αυτόν τον κοινό τόπο να γίνουν οι έρευνες. Αυτό είναι κατι που η Ομοιοπαθητική επιθυμεί διακαώς και δέχεται την πρόκληση, αλλά που ο σνομπισμός των εκπροσώπων της κλασικης ιατρικης απέναντι της δεν αφήνει να γίνει (πρώτο εμπόδιο στην καθιέρωση της Ομοιοπαθητικής, κρατήστε το, γιατι υπαρχουν κι άλλα).
   Είπα οτι για να ανέβει επίπεδο στην κλίμακα αξιολόγησης της evidence-based medicine η ομοιοπαθητική ιατρική, χρειάζονται έρευνες με μεγάλο αριθμό ασθενών. (Συνειρμικά αυτή η αξιολόγηση μου φερνει στο νού τις αξιολογήσεις των εθνικων οικονομιών από οίκους τύπου Standard's and Poor's, Moody's κλπ., αξιολογήσεις συχνα όχι αντικειμενικες, αλλά κατευθυνόμενες από υποκρυπτόμενα συμφέροντα.) Πώς να γίνουν όμως τέτοιες έρευνες όταν τα απαιτούμενα κονδύλια είναι τεράστια και δεν είναι διαθέσιμα από ομοιοπαθητικής πλευράς; Οι περισσότερες ερευνες σήμερα, ως πασίγνωστον, χρηματοδοτούνται από φαρμακευτικες εταιρείες, οι οποίες βέβαια δεν τρελλάθηκαν να επιχορηγήσουν μια θεραπευτική μέθοδο, που αν επικρατήσει θα φέρει "τα πάνω κάτω" στον χώρο της αγοράς του φαρμάκου. Θα ήταν καθαρή αυτοκτονία εκ μέρους των. (Δεύτερο εμπόδιο στην καθιέρωση ή αναβάθμιση της Ομοιοπαθητικής)

  Διακόπτω εδώ, χωρις να έχω ολοκληρώσει, γιατί η κούραση από τις δραστηριότητες της ημέρας δεν με αφήνει να συνεχίσω. Θα επανέλθω στο θέμα, ελπίζω σύντομα.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 01:00:19
http://www.plosmedicine.org/article/info:doi/10.1371/journal.pmed.1000094

The GRADE System for Rating Clinical Guidelines

Citation: Kavanagh BP (2009) The GRADE System for Rating Clinical Guidelines. PLoS Med 6(9): e1000094. doi:10.1371/journal.pmed.1000094

Introduction

Professional medical groups commonly issue clinical practice guidelines. Such guidelines are traditionally the result of consensus conferences or expert panels and represent attempts to synthesize—from the best available evidence and expertise—practical guidance on the best possible care. Beyond issuing a guideline, many organizations have felt the need to provide a grading of each guideline's quality, thereby conveying to the reader a sense of the confidence that might be placed in it. This article addresses only the grading of guidelines, not their use or development.

The idea that evidence in the medical literature should be graded was initially proposed in publications from McMaster University [1]–[3], with the idea of categorizing individual studies into grades of reliability ranging from randomized controlled trials (most reliable) to case reports with expert opinion (least reliable). Grading of guidelines followed, but this has been besieged with problems. To give one example, a guideline by Ferraris and colleagues gave the use of aprotonin during high-risk cardiac surgery a “high-grade” recommendation [4], but this intervention was subsequently shown to increase mortality [5].

The pursuit of better approaches to grading guidelines has resulted in GRADE (Grades of Recommendation Assessment, Development and Evaluation), introduced in 2004 [6]. GRADE has been adopted “unchanged or with only minor modifications” by national and international professional medical societies, health-related branches of government, health care regulatory bodies, and UpToDate, an on-line medical resource that is accessed by trainees and physicians in most US academic medical centers (Box 1) [7],[8].

[...]

Is GRADE Internally Consistent?

Inter-rater agreement of GRADE.
In 2005, the GRADE working group—all experts who themselves developed the GRADE system—published a pilot study of the system [16]. The study found that the kappa value (i.e., the inter-rater agreement beyond chance) for 12 judgments about the quality of evidence was very low (mean κ = 0.27; κ<0 for four judgments). The authors stated that “with discussion” they were able to considerably improve their system, but provided no supportive data. Furthermore, the presentation of GRADE that had been published a year earlier in 2004 contains neither assessment of reliability, agreement, nor proof of usefulness [6].

[...]

GRADE experts versus content experts.

Comparing expert opinion on sepsis with the result of the GRADE process further suggests that GRADE lacks internal consistency.

First, glucose control in the critically ill is a complex issue [17]. Recent clinical data suggest no benefit to widespread application of “tight” glucose control (i.e., intensive insulin therapy) in most intensive care unit (ICU) patients [18]–[21]. Brunkhorst and colleagues state that intensive insulin therapy has “no measurable consistent benefit in critically ill patients in a medical ICU regardless of whether the patients have severe sepsis and that such therapy increases the risk of hypoglycemic episodes” [18]. Yet the senior author of that report [18], Konrad Reinhart, is a coauthor of the SSC guidelines that gave a grade 1 ranking (strong recommendation) for “moderate” glucose control and a grade 2 endorsement (a suggestion) for “tight” glucose control [11]. No evidence exists for moderate glucose control in this context, whereas the value of tight control was supported by one single-centre randomized controlled trial (RCT) [22] and opposed by four others [18],[20]–[21],[23]. Since the 2008 SSC forum [11], the largest multicentre study, the NICE-Sugar trial, reported that tight glucose control increased ICU mortality by 2.6% (OR 1.14) [24].

Second, the SSC strongly recommends (i.e., grade 1) specific resuscitation targets (blood pressure, urine output, central venous pressure, central venous oxygenation) [11], on the basis of the protocol of a commonly cited single-centre study [25]. In a different forum, the SSC states: “It is impossible to determine from the study which particular facet of the protocol was beneficial for the patients, so the protocol as a whole must be recommended” [26]. But there is considerable debate about the usefulness of this protocol—two ongoing studies are examining if the protocol is effective [27]–[28]. One of these studies is led by Derek Angus, an author of the SSC guidelines [11]. Thus, I see an inconsistency in a grading system where the most authoritative expert in the SSC panel is investigating if the protocol is useful versus the aggregate panel decision concluding a strong recommendation that it should be used [11].

Is GRADE Inherently Logical?

Strength of recommendation and quality of evidence.
GRADE provides an expression of the strength of the recommendation and also provides a rating on the quality of the evidence upon which the recommendation is based. In terms of strength, GRADE considers evidence to be “strong” or “weak.” The GRADE group considers strength to reflect “the degree of confidence that the desirable effects of adherence to a recommendation outweigh the undesirable effects” [7]. This component makes sense, but less so when the strength of the recommendation is dissociated from its foundation (i.e., the quality of the evidence that underpins the recommendation). The group emphasizes the importance of making this dissociation: “Separating the judgments regarding the quality of evidence from judgments about the strength of recommendations is a critical and defining feature of this new grading system” [7]. One can envision having “high-quality” knowledge that points to a small effect (high quality, low strength). The converse, low quality knowledge that yields a high-strength recommendation seems implausible, other than perhaps the avoidance of substances such as potent toxins.

Combining incommensurate elements.
Another problem is the “leveling” process proposed to determine the quality of the evidence. GRADE ranks the quality of evidence on the basis of the type of study, “quality” issues (e.g., blinding, follow-up, sparseness of data), consistency, directness (generalizability), and effect size. The graders are instructed to raise or lower the level of quality and trade off, for example, the presence of sparse data against demonstration of a dose-response effect [6]; of course these are fundamentally different and can therefore be neither added nor subtracted.

GRADE Has Not Been Validated

The basis for the GRADE system is articulated in several publications [6]–[7],[9],[16],[29]–[31], but none contains supportive data, proof, or logical argument for the system. Rather, there is extensive reference to other papers written largely by the same group but with no data (except a very low kappa value for inter-observer agreement) [16]. Thus, there is no literature-based proof of the validity of the GRADE system; indeed using approaches for appraising evidence proposed by the Evidence-Based Medicine Working Group [32], I would conclude that there is little basis for GRADE.

The GRADE documents suggested that strong recommendations should require little debate and would be implemented in most circumstances [7],[29]. At first glance, this may seem reasonable but there could be unanticipated consequences, such as stifling debate about many important topics, with the result that there is less thought and less research on that topic. High-level recommendations using other grading systems strongly advocated use of beta-blockade (class I, IIa) [33]–[34] and aprotinin (class 1a) [4] in specific surgical populations. But assuming that the subsequent RCTs were appropriately conducted [5],[35], the original high-level recommendations were clearly misguided [4],[33]–[34]. A major concern about any grading system is that if enshrined, potentially life-saving prospective studies might not be permitted by research ethics boards on the basis that because a guideline has been assigned a “confident” grading, equipoise does not exist.

Popularity and Uptake

The GRADE system has been adopted as is, or with minor modifications, by a large number of professional, statutory, and medically related governance organizations (Box 1). It is hard to understand why so many organizations, many of them leading regulatory or professional groups, would adopt a system that has no proof of effectiveness and has demonstrated inconsistency [16]. There are several possible reasons for its popularity: (1) a perceived need to regulate and reduce “unnecessary” and potentially harmful variation in health care [36]; (2) GRADE uses attractive language (such as “clarity,” “consistency,” “helpfulness,” and “rigor”) [6],[37]–[38]; (3) the attraction of the promise of clinical excellence being obtainable through such a system; (4) influential bodies may adopt GRADE in order not to be left behind what some view as a “state-of-the-art” scientific advance.

GRADE: Potential for Bias

The SSC describes in detail how members of the GRADE group interacted with the sepsis experts and influenced the grading decisions [11]. But it is not clear to me why the GRADE group needed to be involved at all in the grading decisions given that all the SSC members are experts. Given also that the GRADE criteria are conveyed as “explicit and clear” [6], there should be little need for intensive methodological consultation from the GRADE group when experts produce guidelines. While grading experts might be helpful to explain technical elements of grading, the above scenario raises the possibility of the grading process shaping the medical message.

GRADE: Implications for Practice and Policy

The GRADE group writes that for clinicians, strong recommendations should be seen as a quality criterion or performance indicator, and for policy makers, be adopted as policy [7]. There are similar efforts underway to synthesize studies and implement practice guidelines in several countries, including the UK and the US [39]–[41]. But knowing which studies and guidelines are best (or are valid) [42] is not straightforward—high-grade recommendations (such as [4],[33]–[34]) have been later proved wrong [5],[35].

It is not clear that the opinion of a conscientious, judicious, well-educated, and experienced clinician would necessarily be inferior to a systemized opinion, such as GRADE, especially if GRADE is not valid. Conferring a “strong” rating upon a guideline will constitute a major deterrent to a clinician considering an alternative clinical route, particularly if GRADE recommendations were to be adopted as a policy by regulatory bodies [7]. Indeed warnings have been issued about proposals to convert guidelines into law [43]–[44].

What Should Replace GRADE?

A key question that arises when a system is questioned is: what is the alternative? There is a very good alternative to using the GRADE system to rate clinical guidelines: clinicians and organizations should use published guidelines while considering the clinical context, the credentials, and any conflicts of interest among the authors, as well as the expertise, experience, and education of the practitioner. If in the future a guideline grading system is shown to improve outcome and is without harm, it could usefully be incorporated into clinical practice.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 01:02:00
http://www.plosmedicine.org/article/info:doi/10.1371/journal.pmed.1000094

The GRADE System for Rating Clinical Guidelines

Citation: Kavanagh BP (2009) The GRADE System for Rating Clinical Guidelines. PLoS Med 6(9): e1000094. doi:10.1371/journal.pmed.1000094

Introduction

Professional medical groups commonly issue clinical practice guidelines. Such guidelines are traditionally the result of consensus conferences or expert panels and represent attempts to synthesize—from the best available evidence and expertise—practical guidance on the best possible care. Beyond issuing a guideline, many organizations have felt the need to provide a grading of each guideline's quality, thereby conveying to the reader a sense of the confidence that might be placed in it. This article addresses only the grading of guidelines, not their use or development.

The idea that evidence in the medical literature should be graded was initially proposed in publications from McMaster University [1]–[3], with the idea of categorizing individual studies into grades of reliability ranging from randomized controlled trials (most reliable) to case reports with expert opinion (least reliable). Grading of guidelines followed, but this has been besieged with problems. To give one example, a guideline by Ferraris and colleagues gave the use of aprotonin during high-risk cardiac surgery a “high-grade” recommendation [4], but this intervention was subsequently shown to increase mortality [5].

The pursuit of better approaches to grading guidelines has resulted in GRADE (Grades of Recommendation Assessment, Development and Evaluation), introduced in 2004 [6]. GRADE has been adopted “unchanged or with only minor modifications” by national and international professional medical societies, health-related branches of government, health care regulatory bodies, and UpToDate, an on-line medical resource that is accessed by trainees and physicians in most US academic medical centers (Box 1) [7],[8].

[...]

Is GRADE Internally Consistent?

Inter-rater agreement of GRADE.
In 2005, the GRADE working group—all experts who themselves developed the GRADE system—published a pilot study of the system [16]. The study found that the kappa value (i.e., the inter-rater agreement beyond chance) for 12 judgments about the quality of evidence was very low (mean κ = 0.27; κ<0 for four judgments). The authors stated that “with discussion” they were able to considerably improve their system, but provided no supportive data. Furthermore, the presentation of GRADE that had been published a year earlier in 2004 contains neither assessment of reliability, agreement, nor proof of usefulness [6].

[...]

GRADE experts versus content experts.

Comparing expert opinion on sepsis with the result of the GRADE process further suggests that GRADE lacks internal consistency.

First, glucose control in the critically ill is a complex issue [17]. Recent clinical data suggest no benefit to widespread application of “tight” glucose control (i.e., intensive insulin therapy) in most intensive care unit (ICU) patients [18]–[21]. Brunkhorst and colleagues state that intensive insulin therapy has “no measurable consistent benefit in critically ill patients in a medical ICU regardless of whether the patients have severe sepsis and that such therapy increases the risk of hypoglycemic episodes” [18]. Yet the senior author of that report [18], Konrad Reinhart, is a coauthor of the SSC guidelines that gave a grade 1 ranking (strong recommendation) for “moderate” glucose control and a grade 2 endorsement (a suggestion) for “tight” glucose control [11]. No evidence exists for moderate glucose control in this context, whereas the value of tight control was supported by one single-centre randomized controlled trial (RCT) [22] and opposed by four others [18],[20]–[21],[23]. Since the 2008 SSC forum [11], the largest multicentre study, the NICE-Sugar trial, reported that tight glucose control increased ICU mortality by 2.6% (OR 1.14) [24].

Second, the SSC strongly recommends (i.e., grade 1) specific resuscitation targets (blood pressure, urine output, central venous pressure, central venous oxygenation) [11], on the basis of the protocol of a commonly cited single-centre study [25]. In a different forum, the SSC states: “It is impossible to determine from the study which particular facet of the protocol was beneficial for the patients, so the protocol as a whole must be recommended” [26]. But there is considerable debate about the usefulness of this protocol—two ongoing studies are examining if the protocol is effective [27]–[28]. One of these studies is led by Derek Angus, an author of the SSC guidelines [11]. Thus, I see an inconsistency in a grading system where the most authoritative expert in the SSC panel is investigating if the protocol is useful versus the aggregate panel decision concluding a strong recommendation that it should be used [11].

Is GRADE Inherently Logical?

Strength of recommendation and quality of evidence.
GRADE provides an expression of the strength of the recommendation and also provides a rating on the quality of the evidence upon which the recommendation is based. In terms of strength, GRADE considers evidence to be “strong” or “weak.” The GRADE group considers strength to reflect “the degree of confidence that the desirable effects of adherence to a recommendation outweigh the undesirable effects” [7]. This component makes sense, but less so when the strength of the recommendation is dissociated from its foundation (i.e., the quality of the evidence that underpins the recommendation). The group emphasizes the importance of making this dissociation: “Separating the judgments regarding the quality of evidence from judgments about the strength of recommendations is a critical and defining feature of this new grading system” [7]. One can envision having “high-quality” knowledge that points to a small effect (high quality, low strength). The converse, low quality knowledge that yields a high-strength recommendation seems implausible, other than perhaps the avoidance of substances such as potent toxins.

Combining incommensurate elements.
Another problem is the “leveling” process proposed to determine the quality of the evidence. GRADE ranks the quality of evidence on the basis of the type of study, “quality” issues (e.g., blinding, follow-up, sparseness of data), consistency, directness (generalizability), and effect size. The graders are instructed to raise or lower the level of quality and trade off, for example, the presence of sparse data against demonstration of a dose-response effect [6]; of course these are fundamentally different and can therefore be neither added nor subtracted.

GRADE Has Not Been Validated

The basis for the GRADE system is articulated in several publications [6]–[7],[9],[16],[29]–[31], but none contains supportive data, proof, or logical argument for the system. Rather, there is extensive reference to other papers written largely by the same group but with no data (except a very low kappa value for inter-observer agreement) [16]. Thus, there is no literature-based proof of the validity of the GRADE system; indeed using approaches for appraising evidence proposed by the Evidence-Based Medicine Working Group [32], I would conclude that there is little basis for GRADE.

The GRADE documents suggested that strong recommendations should require little debate and would be implemented in most circumstances [7],[29]. At first glance, this may seem reasonable but there could be unanticipated consequences, such as stifling debate about many important topics, with the result that there is less thought and less research on that topic. High-level recommendations using other grading systems strongly advocated use of beta-blockade (class I, IIa) [33]–[34] and aprotinin (class 1a) [4] in specific surgical populations. But assuming that the subsequent RCTs were appropriately conducted [5],[35], the original high-level recommendations were clearly misguided [4],[33]–[34]. A major concern about any grading system is that if enshrined, potentially life-saving prospective studies might not be permitted by research ethics boards on the basis that because a guideline has been assigned a “confident” grading, equipoise does not exist.

Popularity and Uptake

The GRADE system has been adopted as is, or with minor modifications, by a large number of professional, statutory, and medically related governance organizations (Box 1). It is hard to understand why so many organizations, many of them leading regulatory or professional groups, would adopt a system that has no proof of effectiveness and has demonstrated inconsistency [16]. There are several possible reasons for its popularity: (1) a perceived need to regulate and reduce “unnecessary” and potentially harmful variation in health care [36]; (2) GRADE uses attractive language (such as “clarity,” “consistency,” “helpfulness,” and “rigor”) [6],[37]–[38]; (3) the attraction of the promise of clinical excellence being obtainable through such a system; (4) influential bodies may adopt GRADE in order not to be left behind what some view as a “state-of-the-art” scientific advance.

GRADE: Potential for Bias

The SSC describes in detail how members of the GRADE group interacted with the sepsis experts and influenced the grading decisions [11]. But it is not clear to me why the GRADE group needed to be involved at all in the grading decisions given that all the SSC members are experts. Given also that the GRADE criteria are conveyed as “explicit and clear” [6], there should be little need for intensive methodological consultation from the GRADE group when experts produce guidelines. While grading experts might be helpful to explain technical elements of grading, the above scenario raises the possibility of the grading process shaping the medical message.

GRADE: Implications for Practice and Policy

The GRADE group writes that for clinicians, strong recommendations should be seen as a quality criterion or performance indicator, and for policy makers, be adopted as policy [7]. There are similar efforts underway to synthesize studies and implement practice guidelines in several countries, including the UK and the US [39]–[41]. But knowing which studies and guidelines are best (or are valid) [42] is not straightforward—high-grade recommendations (such as [4],[33]–[34]) have been later proved wrong [5],[35].

It is not clear that the opinion of a conscientious, judicious, well-educated, and experienced clinician would necessarily be inferior to a systemized opinion, such as GRADE, especially if GRADE is not valid. Conferring a “strong” rating upon a guideline will constitute a major deterrent to a clinician considering an alternative clinical route, particularly if GRADE recommendations were to be adopted as a policy by regulatory bodies [7]. Indeed warnings have been issued about proposals to convert guidelines into law [43]–[44].

What Should Replace GRADE?

A key question that arises when a system is questioned is: what is the alternative? There is a very good alternative to using the GRADE system to rate clinical guidelines: clinicians and organizations should use published guidelines while considering the clinical context, the credentials, and any conflicts of interest among the authors, as well as the expertise, experience, and education of the practitioner. If in the future a guideline grading system is shown to improve outcome and is without harm, it could usefully be incorporated into clinical practice.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Zachariadis στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 06:16:15
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τελικά δεν κρατήθηκες συνάδελφε!Πάνε και τα νύχια και τα δόντια!
Τελικά, μεγάλη πλανεύτρα αυτή η Rose  :D :D :D (να κάνουμε και λίγο χιούμορ, έτσι;)

Χμμ,δεν ξέρω αν είναι πλανεύτρα ομως μετα απο τα εντελώς ατοπα και spam κατεβατά που έκανε paste εδώ,
αρχίζω σοβαρά να υποπτεύομαι πως είναι διαταραγμένο άτομο.Και μήν πείτε πως γίνομαι εχθρικός ή φαλοκράτης
( το φύλο της μου είναι εντελως αδιάφορο) αλλά νομίζω ότι έχει "ξεφύγει"...Δεν υπάρχει κανένας λόγος για αυτην την προσβλητική
στάση απέναντι στο forum.Δεν θα μπώ στην ουσία του περιεχομένου αυτων που τόσο επιδεικτικά" μας τρίβει στην μούρη",
εκτός απο το γεγονός ότι επιβεβαιώνουν στην ουσία την ένδεια κατανόησης της επιστημονικής μελέτης και ότι αυτό συνεπάγεται
για τους υποστηρικτές της ομοιοπαθητικής.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 10:43:59
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Ο Medicus μάλλον περιμένει ακόμη απάντηση σε αυτό που σε ρώτησε......
...
Καλημέρα σε όλες και όλους.
Αγαπητή Rose, για να διευκολύνω, κάπως, το διάλογο και την επιχειρηματολογία και συγχρόνως για να επιταχύνω τον χρόνο αναμονής θα σου θέσω ένα ερώτημα και θα ήθελα μία απάντηση άμεση, τόσο χρονικά όσο και ποιοτικά:
Υπέθεσε ότι δεν είμαι ιατρός, αλλά ένας άντρας 41 ετών που θα ήθελε να απευθυνθεί στο "ΡΟΔΟΚΗΠΟ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ" για θέματα υγείας. Ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω και για ποια συμπτωματολογία ή νόσο μπορώ να ζητήσω βοήθεια από εσάς; Θα εξεταστώ και με ποια μέθοδο, πριν μου δοθεί μία θεραπεία; Υπάρχει ωράριο και συγκεκριμένοι θεραπευτές που θα με δούνε; Γιατί εγώ από μόνος μου δεν γνωρίζω τα διάφορα "ιάματα" που διαθέτετε και ποιο πρέπει να πάρω και σε ποια δοσολογία.
Σε ευχαριστώ και περιμένω ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ απάντηση.    

Είμαι ακόμη στην αναμονή...
===========================================================================


Σχετικά, τώρα, με τα πιστεύω μου, θα ήθελα απλά να σας παρακαλέσω να τα σέβεστε, όπως και τα πιστεύω του οποιουδήποτε μέλους του παρόντος forum.

Εάν, αγαπητή, Rose ή οποιοσδήποτε άλλος αισθάνεται ότι τον έχω θίξει, θα ήθελα να μου το αναφέρει και του ζητάω εκ των προτέρων συγγνώμη. Το τόνισα, όμως, δεν απαξιώνω την Rose και το δικαίωμά της να πιστεύει ότι θέλει. Απλά δεν δέχομαι την εφαρμογή της θεωρητικής της ανάλυσης εάν δεν πεισθώ. Και δεν έχω ακόμη πεισθεί και είναι δικαίωμά μου. Και επιμένω στην αρχική μου θέση, δηλαδή στη μη διαγραφή κανενός σχολίου. Αυτό τα λέει όλα.

Με ρωτήσατε εάν τα πειράματα της Μαλαχόφσκαγια έχουν την τεκμηρίωση που επιζητώ. Για ιατρική πράξη σίγουρα όχι. Το συγκεκριμένο κείμενο τέθηκε για προβληματισμό θρησκευτικού(και όχι θρησκειολογικού) περιεχομένου. Το ίδιο και για τα μπουκαλάκια του αγιασμού. Σε τι διαφέρουν από τις παραθέσεις της Rose; Σχετικά με τον αγιασμό, την προσευχή, τη νηστεία ή το ξεμάτιασμα, ανεξάρτητα με το τι πιστεύω, δεν αφορά στην άσκηση της ιατρικής και ουδέποτε τα έχω συστήσει στους ασθενείς μου, πολύ περισσότερο να τα εμπορευθώ. Οπότε αυτά τα σχόλια αφορούν σε άλλο "νήμα" και δεν με καθιστούν υπόλογο και αντιφατικό.

Rose είναι τόσο δύσκολο να μου απαντήσεις στο παραπάνω ερώτημά μου που εκκρεμεί; Δεν ζήτησα στατιστικά δεδομένα ούτε τη μισή βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Ζήτησα κάτι απλό και με αυθόρμητη απάντηση. Εάν κάποιος με ρωτήσει για το ωράριο του ιατρείου μου και τι πραγματεύομαι δε θα μου πάρει καθόλου σκέψη για να του απαντήσω. Προς τι αυτή η καθυστέρηση; Γιατί βλέπω ότι αφιερώνεις χρόνο για πολύ πιο δυσεύρετες και πολύπλοκες πληροφορίες.

Εν αναμονή λοιπόν............
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 16:24:38
Υπάρχει τεχνικό πρόβλημα Admin? Γιατί δεν εμφανίζονται τα μηνύματα μου?
Μάλλον τελικά, κάποια special characters στο κείμενο, αντιδρούσαν και μαγικά το κείμενο εξαφανιζόταν...  :D

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ποια μελετη επιλεξατε με grade ανω του Ε;

Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,

αν θέλετε κοιτάξτε στον παρακάτω σύνδεσμο, όπου περιγράφεται η αναξιοπιστία του Grading System, καθώς και περαιτέρω προβλήματα που δημιουργεί η χρήση του.

http://www.plosmedicine.org/article/info:doi/10.1371/journal.pmed.1000094

The GRADE System for Rating Clinical Guidelines

Citation: Kavanagh BP (2009) The GRADE System for Rating Clinical Guidelines. PLoS Med 6(9): e1000094. doi:10.1371/journal.pmed.1000094
[...]
A major concern about any grading system is that if enshrined, potentially life-saving prospective studies might not be permitted by research ethics boards on the basis that because a guideline has been assigned a “confident” grading, equipoise does not exist.

GRADE: Potential for Bias
[...]
 Given also that the GRADE criteria are conveyed as “explicit and clear” [6], there should be little need for intensive methodological consultation from the GRADE group when experts produce guidelines. While grading experts might be helpful to explain technical elements of grading, the above scenario raises the possibility of the grading process shaping the medical message.
[...]
It is not clear that the opinion of a conscientious, judicious, well-educated, and experienced clinician would necessarily be inferior to a systemized opinion, such as GRADE, especially if GRADE is not valid.

Y.Γ. Θα απαντήσουμε σε όλους τους σχολιασμούς, απλά χρειαζόμαστε λίγο χρόνο... Σήμερα θα λάβετε απάντηση Φίλτατε Medicus, η οποία όπως θα δείτε δεν είναι τόσο απλή...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 16:38:14
"Με ρωτήσατε εάν τα πειράματα της Μαλαχόφσκαγια έχουν την τεκμηρίωση που επιζητώ. Για ιατρική πράξη σίγουρα όχι. Το συγκεκριμένο κείμενο τέθηκε για προβληματισμό θρησκευτικού(και όχι θρησκειολογικού) περιεχομένου. Το ίδιο και για τα μπουκαλάκια του αγιασμού. Σε τι διαφέρουν από τις παραθέσεις της Rose; Σχετικά με τον αγιασμό, την προσευχή, τη νηστεία ή το ξεμάτιασμα, ανεξάρτητα με το τι πιστεύω, δεν αφορά στην άσκηση της ιατρικής και ουδέποτε τα έχω συστήσει στους ασθενείς μου, πολύ περισσότερο να τα εμπορευθώ. Οπότε αυτά τα σχόλια αφορούν σε άλλο "νήμα" και δεν με καθιστούν υπόλογο και αντιφατικό."

Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό.Δε ήθελα να σε καταστήσω υπόλογο απέναντι σε τίποτα και δεν έχω το δικαίωμα άλλωστε.Άλλοι είναι αυτοί που καθιστούν τους ανθρώπους υπόλογους για τα πιστεύω  τους, εδώ μέσα.Τον αγιασμό μπορεί εσύ να μην τον συστήνεις ως ιατρική πράξη, αλλά υπάρχουν μη ιατροί που τον συστήνουν.Και τον πωλούν επίσης.Διαφέρουν σε κάτι από τη Rose;Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν πως θεραπεύθηκαν από ασθένειες, με την προσευχή και την ευλογία μοναχών.Τι είναι αυτοί; Δεν ξέρουν τι τους γίνεται; Ορκίζονται πως θεραπεύτηκαν.Αν πιστεύει κάποιος αυτούς που λένε πως θεραπεύτηκαν από μία θεία δύναμη, τότε πρέπει να πιστέψει και αυτούς που λένε πως θεραπεύθηκαν από  τα "μαγικά" φίλτρα της κάθε Rose.Αν πρόκειται για αυθυποβολή, τότε είναι αυθυποβολή για όλους.Όχι αυθυποβολή και άχρηστο το "πράσινο" ζουμί του Ροδόκηπου και θεραπευτικό και στείρο μικροβίων το πανάγιο "νεράκι" που πουλάει το μοναστήρι.Αν πιστεύω πως ο αγιασμός είναι ιερός και έχει κάποια δύναμη, φυσικά απορρίπτω τα άλλα "δόγματα", αλλά έχω συναίσθηση πως είμαι μία άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.
Και ρωτάω:
Υπέθεσε ότι δεν είμαι ιατρός, αλλά ένας άντρας 41 ετών που θα ήθελε να απευθυνθεί στον μοναχό γέροντα Χαρίδημο για θέματα υγείας. Ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω και για ποια συμπτωματολογία ή νόσο μπορώ να ζητήσω βοήθεια από αυτόν; Θα εξεταστώ και με ποια μέθοδο, πριν μου δοθεί μία θεραπεία; Υπάρχει ωράριο και συγκεκριμένοι θεραπευτές-μοναχοί που θα με δούνε; Γιατί εγώ από μόνος μου δεν γνωρίζω τις διάφορες "προσευχές" που διαθέτει και κάθε πότε πρέπει να τις επαναλαμβάνω.
Και για να είμαι ξεκάθαρος, είμαι με την πλευρά που θεωρεί πως ο αγιασμός δεν είναι απλό νεράκι.Απλά, από τη στιγμή που ασπάζομαι πιστεύω, που θεωρώ πως υπάρχουν πέρα από την ιατρική, δεν είμαι τόσο επίμονος στο να κολλάω τον άλλο στον τοίχο, ζητώντας evidence, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως δε μπορεί να την παρουσιάσει, γιατί όπως λες κι εσύ υπάρχουν και θέματα έξω από τις "δικές" μας χωροχρονικές διαστάσεις.Δηλαδή για τα δικά της, να μας φέρει έγκριτες μελέτες και για τα δικά μας (που κάποιοι τα εμπορεύονται εξίσου) δε χρειάζεται τίποτα;Και αφού βλέπουμε πως δεν παραθέτει κάτι που να μας πείθει, γιατί επιμένουμε σώνει και καλά να μας απαντήσει;Δε γουστάρει ρε παιδάκι μου ή δεν έχει τι να πει ή θα το πει αργότερα ή νομίζει ότι το λέει ή.. ή... ή... Τι να κάνουμε τώρα; Βάρα το, δε το βαρώ, την αμπολιάσαμε την κοπέλα, που λένε και οι Σκοπελίτες. :)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 17:04:04
Πολύ σωστό!
Αν θέλεις πίστευε στο Θεό.
Άν θέλεις πίστευε στην Ομοιοπαθητική.
Αν θέλεις πίστευε στον ευατό σου.
Αν θέλεις μη πιστεύεις πουθενά.
Κάποτε όμως μπορεί να χρειαστείς την κλασσική ιατρική.
Έστω και για ταπείνωση.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Zachariadis στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 17:12:43
Υπάρχει μία σοβαρή διαφορά όμως εδώ.
Η παρεχόμενη θεραπεία κάποιου Γέροντα Χαρίδημου,ο Αγιασμός ,η προσευχή και το ξεμάτιασμα της γιαγιάς δεν διεκδικούν να γίνουν αποδεκτά απο
την επιστημονική κοινότητα και την κοινωνία γενικότερα σαν επιστημονική μέθοδος που εναπόκειται σε αντικειμενική θεώρηση με βάση της αρχές της επιστήμης.
Έχουν να κάνουν με ενα κατ εξοχήν μεταφυσικό στοιχείο που εμπεριέχει έννοιες οπως η Πίστη,πνεύματικότητα και ψυχή.
Η Ομοιοπαθητική αντίθετα διεκδικεί την θέση επιστημονικά τεκμηριωμένης ιατρικής  μεθόδου που δεν σχετίζεται με κάποια μεταφυσική ή φαντασιακή πρακτική.
Είναι φυσικό λοιπόν να υπόκειται σε κάθε λογική αμφισβήτηση και επίκριση όταν αυτή δεν στηρίζεται ή δεν προκύπτει σαφώς απο  επιστημονικά δεδομένα.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 17:20:57
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πολύ σωστό!
Αν θέλεις πίστευε στο Θεό.
Άν θέλεις πίστευε στην Ομοιοπαθητική.
Αν θέλεις πίστευε στον ευατό σου.
Αν θέλεις μη πιστεύεις πουθενά.
Κάποτε όμως μπορεί να χρειαστείς την κλασσική ιατρική.
Έστω και για ταπείνωση.
Το μήνυμα έχει κι άλλη ανάγνωση:
Αν θέλεις πίστευε στην κλασσική ιατρική.
Αν θέλεις πίστευε στην Ομοιοπαθητική.
Αν θέλεις πίστευε στον ευατό σου,
Αν θέλεις μη πιστεύεις πουθενά.
Κάποτε όμως μπορεί να χρειαστείς το Θεό.
Έστω και για ταπείνωση.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 17:26:45
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
"Με ρωτήσατε εάν τα πειράματα της Μαλαχόφσκαγια έχουν την τεκμηρίωση που επιζητώ. Για ιατρική πράξη σίγουρα όχι. Το συγκεκριμένο κείμενο τέθηκε για προβληματισμό θρησκευτικού(και όχι θρησκειολογικού) περιεχομένου. Το ίδιο και για τα μπουκαλάκια του αγιασμού. Σε τι διαφέρουν από τις παραθέσεις της Rose; Σχετικά με τον αγιασμό, την προσευχή, τη νηστεία ή το ξεμάτιασμα, ανεξάρτητα με το τι πιστεύω, δεν αφορά στην άσκηση της ιατρικής και ουδέποτε τα έχω συστήσει στους ασθενείς μου, πολύ περισσότερο να τα εμπορευθώ. Οπότε αυτά τα σχόλια αφορούν σε άλλο "νήμα" και δεν με καθιστούν υπόλογο και αντιφατικό."

Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό.Δε ήθελα να σε καταστήσω υπόλογο απέναντι σε τίποτα και δεν έχω το δικαίωμα άλλωστε.Άλλοι είναι αυτοί που καθιστούν τους ανθρώπους υπόλογους για τα πιστεύω  τους, εδώ μέσα.Τον αγιασμό μπορεί εσύ να μην τον συστήνεις ως ιατρική πράξη, αλλά υπάρχουν μη ιατροί που τον συστήνουν.Και τον πωλούν επίσης.Διαφέρουν σε κάτι από τη Rose; Όχι, και μάλιστα είναι μέγιστοι υποκριτές.

Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν πως θεραπεύθηκαν από ασθένειες, με την προσευχή και την ευλογία μοναχών.Τι είναι αυτοί; Δεν ξέρουν τι τους γίνεται; Ορκίζονται πως θεραπεύτηκαν. Κάποιοι είναι ψεύτες, κάποιοι άλλοι "πειραγμένοι" και κάποιοι αληθινοί. Σίγουρα δεν αληθεύουν όλες οι ιστορίες θαυμάτων και χρησιμοποιούνται προς όφελος κάποιων, αλλά και σίγουρα ένα ποσοστό τους αληθεύει.

Αν πιστεύει κάποιος αυτούς που λένε πως θεραπεύτηκαν από μία θεία δύναμη, τότε πρέπει να πιστέψει και αυτούς που λένε πως θεραπεύθηκαν από  τα "μαγικά" φίλτρα της κάθε Rose. Αυτό ισχύει εάν πιστεύεις γενικά σε μία θεία δύναμη και δεν αποδέχεσαι συγκεκριμένη άποψη και θέση για το θέμα της πίστης. Σχετικά με την Ορθόδοξη Εκκλησία και Παράδοση η θέση για τα θαύματα είναι διαφορετική από αυτή της γενικότερης αποδοχής απ'όλους και με κάθε μέσο, όπως μου την έθεσες παραπάνω. Ο καθένας που επιλέγει την Ορθοδοξία ως οδηγό του σε θέματα πίστεως και Θεϊκής ύπαρξης δεν δέχεται τα "μαγικά" φίλτρα της Rose. Δε νομίζω όμως ότι είναι το θέμα μας αυτό και όποιος επιθυμεί αναλύσεις θρησκευτικού, θρησκειολογικού και θεανθρωπιστικού χαρακτήρα μπορεί να αναζητήσει αυτές τις πληροφορίες οπουδήποτε αλλού εκτός από εμένα.    

Αν πρόκειται για αυθυποβολή, τότε είναι αυθυποβολή για όλους.Όχι αυθυποβολή και άχρηστο το "πράσινο" ζουμί του Ροδόκηπου και θεραπευτικό και στείρο μικροβίων το πανάγιο "νεράκι" που πουλάει το μοναστήρι. Αυτοί που πουλάνε τον αγιασμό και τα κομποσκοίνια(και είναι πολλοί) είναι, για μένα, ΑΓΥΡΤΕΣ.

Αν πιστεύω πως ο αγιασμός είναι ιερός και έχει κάποια δύναμη, φυσικά απορρίπτω τα άλλα "δόγματα", αλλά έχω συναίσθηση πως είμαι μία άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Ή ένα άλλο νόμισμα...


Και ρωτάω:
Υπέθεσε ότι δεν είμαι ιατρός, αλλά ένας άντρας 41 ετών που θα ήθελε να απευθυνθεί στον μοναχό γέροντα Χαρίδημο για θέματα υγείας. Ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω και για ποια συμπτωματολογία ή νόσο μπορώ να ζητήσω βοήθεια από αυτόν; Θα εξεταστώ και με ποια μέθοδο, πριν μου δοθεί μία θεραπεία; Υπάρχει ωράριο και συγκεκριμένοι θεραπευτές-μοναχοί που θα με δούνε; Γιατί εγώ από μόνος μου δεν γνωρίζω τις διάφορες "προσευχές" που διαθέτει και κάθε πότε πρέπει να τις επαναλαμβάνω. Ένας σωστός "πνευματικός" δεν έχει ωράριο, ούτε εξετάζει, ούτε απορρίπτει την ιατρική, ούτε πληρώνεται. Αυτοί που λειτουργούν διαφορετικά δεν είναι "πνευματικοί". Επειδή υπάρχουν και των δύο κατηγοριών, οι δεύτεροι ίσως σε μεγαλύτερο ποσοστό, είναι στην ευθύνη σου να αναζητήσεις κάποιον της πρώτης κατηγορίας. Εάν και εφόσον το επιθυμείς, δεν είναι υποχρεωτικό.


Και για να είμαι ξεκάθαρος, είμαι με την πλευρά που θεωρεί πως ο αγιασμός δεν είναι απλό νεράκι.Απλά, από τη στιγμή που ασπάζομαι πιστεύω, που θεωρώ πως υπάρχουν πέρα από την ιατρική, δεν είμαι τόσο επίμονος στο να κολλάω τον άλλο στον τοίχο, ζητώντας evidence, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως δε μπορεί να την παρουσιάσει, γιατί όπως λες κι εσύ υπάρχουν και θέματα έξω από τις "δικές" μας χωροχρονικές διαστάσεις.Δηλαδή για τα δικά της, να μας φέρει έγκριτες μελέτες και για τα δικά μας (που κάποιοι τα εμπορεύονται εξίσου) δε χρειάζεται τίποτα;Και αφού βλέπουμε πως δεν παραθέτει κάτι που να μας πείθει, γιατί επιμένουμε σώνει και καλά να μας απαντήσει;Δε γουστάρει ρε παιδάκι μου ή δεν έχει τι να πει ή θα το πει αργότερα ή νομίζει ότι το λέει ή.. ή... ή... Τι να κάνουμε τώρα; Βάρα το, δε το βαρώ, την αμπολιάσαμε την κοπέλα, που λένε και οι Σκοπελίτες. :) Μα δεν πουλάω εγώ τον αγιασμό και φυσικά δεν το επικροτώ. Ούτε ξεματιάζω τους ασθενείς με κεφαλαλγία. Και η Rose δεν με ρώτησε για την Ορθοδοξία. Αντίθετα μιλάει για ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ και ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ. Εκείνη παρουσιάζεται ως "ρασοφόρος", όχι εγώ. Τα ίδια ερωτήματα θέτω πάντα και στους μοναχούς ή μοναχές όταν πάνε να μου πουλήσουν ένα κομποσκοίνι. Δεν ζητάω αποδείξεις για την κοσμοθεωρία της αλλά για το εφαρμόσιμο στην ιατρική. Και το διευκρινίζω, μπορεί να ισχύουν όλα όσα υποστηρίζει, αλλά μέχρι να αποδειχτούν δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται επίσημα ως θεραπεία.  
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 17:26:58
Και για τη Rose μπορεί να έχει την ανάγνωση:
Αν θέλεις πίστευε στην κλασσική ιατρική.
Αν θέλεις πίστευε στο Θεό.
Αν θέλεις πίστευε στον ευατό σου.
Αν θέλεις μη πιστεύεις πουθενά.
Κάποτε όμως μπορεί να χρειαστείς την ομοιοπαθητική.
Έστω και για όποιο λόγο νομίζει εκείνη. ;)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 17:29:52
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Έστω και για όποιο λόγο νομίζει εκείνη. ;)
Θα ήταν ενδιαφέρον να βάλουμε ένα λόγο προς χάριν πληρότητας!
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 17:42:30
"Αν πιστεύω πως ο αγιασμός είναι ιερός και έχει κάποια δύναμη, φυσικά απορρίπτω τα άλλα "δόγματα", αλλά έχω συναίσθηση πως είμαι μία άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Ή ένα άλλο νόμισμα..."
Όπως και να 'χει, νόμισμα πάντως...

Για τα υπόλοιπα, δε θα απαντήσω γιατί το ζήτημά μου δεν είσαι εσύ και τα πιστεύω σου, αγαπητέ medicus.Αν απαντούσα, μπορεί να έδινα τις ίδιες απαντήσεις με σένα.Είναι παρόμοιες με τις δικές μου απόψεις.Έθεσα ζήτημα λειτουργίας του forum, αλλά τσιμέντο να γίνει.Σταματώ γιατί καταντά κουραστικό και νήμα του τύπου "έρχεται η σειρά των φμφ".Αρχίζω να καταλαβαίνω την περιθωριοποίηση ή απομάκρυνση μελών που δεν τα πρόλαβες, αλλά όπως έχει θίξει και o jack ( http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3122.0.html (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3122.0.html) ), έδιναν άλλη πνοή στο forum  ;)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Βέρρας Οδυσσέας στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 17:49:03
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Έστω και για όποιο λόγο νομίζει εκείνη. ;)
Θα ήταν ενδιαφέρον να βάλουμε ένα λόγο προς χάριν πληρότητας!

Ναι, βεβαίως κύριε Παπαδόπουλε.Ας περιμένουμε να βάλει.Εδώ την "αμπολιάσαμε" για άλλα και άλλα, στο λόγο θα κολλήσουμε;
Με συγχωρείτε για όλα, αν κάποιον έθιξα.Χαιρετώ και εις το επανιδείν, σε κάποιο άλλο νήμα ίσως.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 19:11:20
Αγαπητή Rose αληθεύει η σχέση σας με την Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα*;



*http://www.amra.gr/forum/index.php?PHPSESSID=eoquubkfam67hfe4sk2vv6v803;www (http://www.amra.gr/forum/index.php?PHPSESSID=eoquubkfam67hfe4sk2vv6v803;www)

*http://www.amra.gr/forum/index.php?action=search2 (http://www.amra.gr/forum/index.php?action=search2) (σημείωση: στην αναζήτηση που θα σας ζητηθεί γράψτε Rose)



Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: EzeΤΡΟΛ στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 19:25:04
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητή Rose αληθεύει η σχέση σας με την Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα*;

The plot thickens!  8)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 20:56:40
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητή Rose αληθεύει η σχέση σας με την Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα*;

Αγαπητέ Medicus,

θεωρούμε πως η ερώτησή σας, δεν έχει σχέση με το θέμα "ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ".  'Ομως για να προλάβουμε πολλές και ίσως λανθασμένες εντυπώσεις που πιθανότατα να πυροδοτηθούν, μέσω της σιωπής μας, αναγκαζόμαστε να απαντήσουμε πρώτα σε αυτή την ερώτηση σας, και οι υπόλοιπες απαντήσεις θα ακολουθήσουν αμέσως μετά, έτσι ώστε να μην υπάρχουν άλλες εκκρεμότητες.

Η ΑΜΡΑ - Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα, έχει δύο ιδρυτές, τον αδελφό Ορφέα, και εμένα.  Αποτελεί την πρώτη Ελληνική Μυητική Σχολή Εσωτερικής Φιλοσοφίας, μετά από 1700 χρόνια περίοδο πνευματικού σκοταδισμού για την χώρα μας. H ΑΜΡΑ είναι υπό την αιγίδα του Ροδόκηπου των Φιλοσόφων, και αποτελεί μία από τις 8 δράσεις της Μη Κερδοσκοπικής εταιρείας.  Η συμμετοχή στις διδασκαλίες της ΑΜΡΑ είναι δωρεάν.

Διαχωριζόμαστε πλήρως από την Αmorc - Ancient Mystical Order Rosae Crucis, η οποία αποκαλείται η μεγαλύτερη διεθνής "Ροδοσταυρική" Οργάνωση.  

Υπήρξα Διαχειρίστρια της Αμορκ για την Ελλάδα, αλλά κατανόησα πως πρόκειται για απάτη, και όσον αφορά τις διδασκαλίες τους, και ότι εκμεταλλεύονταν οικονομικά, τα μέλη τους, όπως και όλες οι θρησκείες άλλωστε, και έτσι αποχώρησα, καταγγέλνοντας τους δημόσια, και συνιδρύοντας ταυτόχρονα το καλοκαίρι του 2007, την ΑΜΡΑ.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως ως Αυθεντικοί Ροδόσταυροι, διαχωριζόμαστε πλήρως από θρησκευτικές αιρέσεις, όπως οι χριστιανοί ροδόσταυροι, που τμήμα της αποτελεί και η Αμορκ, και συνδεόμαστε με τον Αυθεντικό Ροδοσταυρισμό, με τον Ελληνικό Διαφωτισμό, που είναι Πνευματική Επιστήμη.

Ο Ροδοσταυρισμός είναι Διαφωτισμός, είναι Εσωτερική Φιλοσοφία και Ελληνική Επιστήμη, και διαμετρικά αντίθετος ιδεολογικά με οποιοδήποτε θρησκευτικό δόγμα.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως η Φιλοσοφία και η Επιστήμη, είναι διαμετρικά αντίθετες ως έννοιες από την θρησκευτική Πίστη.

Αν έχετε κάποιες άλλες ερωτήσεις, μπορείτε μέσω της ΑΜΡΑ, να επικοινωνήσετε με την Rose, και θα χαρούμε να σας απαντήσουμε για τα υπόλοιπα, μια και σεβόμενοι το παρόν θέμα, δεν θέλουμε να επεκταθούμε περισσότερο.
Τίτλος: Απ: Ομοιοπαθητκή και ...τί άλλο;
Αποστολή από: EzeΤΡΟΛ στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 21:11:07
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αποτελεί την πρώτη Ελληνική Μυητική Σχολή Εσωτερικής Φιλοσοφίας, μετά από 1700 χρόνια περίοδο πνευματικού σκοταδισμού για την χώρα μας.

Nα υποθέσω ότι αναφέρεστε στο χρονολογικό ορόσημο της επικράτησης των χριστιανικών διδαχών ως επίσημης λατρείας στον ελληνο-βυζαντινό χώρο από τον αυτοκράτωρα Κωνσταντίνο το 313 μ.Χ.; (είναι 1699 χρόνια, για την ακρίβεια)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 21:42:40
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Χμμ,δεν ξέρω αν είναι πλανεύτρα ομως μετα απο τα εντελώς ατοπα και spam κατεβατά που έκανε paste εδώ,
αρχίζω σοβαρά να υποπτεύομαι πως είναι διαταραγμένο άτομο.Και μήν πείτε πως γίνομαι εχθρικός ή φαλοκράτης
( το φύλο της μου είναι εντελως αδιάφορο) αλλά νομίζω ότι έχει "ξεφύγει"...Δεν υπάρχει κανένας λόγος για αυτην την προσβλητική
στάση απέναντι στο forum.Δεν θα μπώ στην ουσία του περιεχομένου αυτων που τόσο επιδεικτικά" μας τρίβει στην μούρη",
εκτός απο το γεγονός ότι επιβεβαιώνουν στην ουσία την ένδεια κατανόησης της επιστημονικής μελέτης και ότι αυτό συνεπάγεται
για τους υποστηρικτές της ομοιοπαθητικής.

Να εκλάβουμε ότι τα στοιχεία που παραθέσατε μέχρι τώρα – όπως το πρόστυχο βιντεάκι, οι ιταμοί χαρακτηρισμοί και ο στρουθοκαμηλισμός σας για φαινόμενα ενδοχωροχρονικά και άρα φυσικά και όχι μεταφυσικά– χαρακτηρίζουν το εύρος των ικανοτήτων και δυνατοτήτων της συνεισφοράς σας στο θέμα; Η μήπως να κάνω χρήση των εφοδίων μου από τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στην Ψυχολογία για να περιγράψω "μη υγιείς" συμπεριφορές όπως του admin και την δική σας; Λυπάμαι, αδυνατώ να σας ακολουθήσω σε τέτοια ολισθήματα.

Περί κατανόησης της επιστημονικής μελέτης, το πρώτο μου πτυχίο στην αληθινή επιστήμη, που είναι τα Μαθηματικά, μου έδειξε την ευρεία και θρασύτατη παραποίηση ερευνών, μέσω των μαθηματικών εργαλείων από σπουδαστές μη θετικών επιστημών και την ανερυθρίαστη επίκληση της αυθεντίας της μαθηματικής λογικής, για να δώσουν βαρύτητα σε επιπόλαιες αλλά προκατασκευασμένες δήθεν επιστημονικές έρευνες. Για να αποφύγω να αναδείξω την γύμνια των ιατρικών ερευνών που θα αποκάλυπτε την προσβλητική για τον κλάδο αντιεπιστημονικότητα – υπηρεσία στα γνωστά συμφέροντα – για την οποία πιστεύω ότι η πλειοψηφία των ιατρών δεν ευθύνεται γιατί έτσι διδάχθηκε και εξαπατήθηκε, προσπάθησα ο διάλογος να γίνει στα πλαίσια της κοινής λογικής που είναι κτήμα κάθε υγιούς νοητικά ανθρώπου. Η αλαζονεία όμως που τυφλώνει και οι ανεξήγητες εμμονές, μου επέβαλαν επιτακτικά να παραθέσω έρευνες - επιστημονικά τεκμήρια, που στηρίζουν τις θέσεις μου.

Εκπροσωπώντας μια μη κερδοσκοπική φιλανθρωπική και φιλοσοφική οργάνωση, αποπειράθηκα να φανεί ότι, στην αναζήτηση της αλήθειας, είναι θεμιτή – και ζητούμενη από εμάς, κάθε αντιπαράθεση και αυστηρή κριτική, η οποία μπορεί να εμπεριέχει κάθε είδους χαρακτηρισμούς για τις θεωρίες, απόψεις, θέσεις, ιδέες και δοξασίες που κατατίθενται, σεβόμενη όμως τον φορέα που τις εκφράζει. Είχαμε την ελπίδα ότι η ιερά εξέταση και οι σκοταδιστικοί διωγμοί του μεσαίωνα ενάντια σε κάθε διαφορετική δοξασία, έχουν μείνει στο παρελθόν. Φαίνεται όμως πως τον θρησκευτικό σκοταδισμό τον αντικατέστησε ένας ιδιότυπος νεοφανής μισαλλόδοξος παρωπιδισμός, ο οποίος έχει φανατίσει μεγάλη μερίδα από την επιστημονική κοινότητα, ωθώντας την σε σύγχρονο και απάνθρωπο ιδιότυπο κυνήγι μαγισσών.

Μπορεί ο Πόπερ εδώ και πολλές δεκαετίες να διακήρυξε πως, στον σύγχρονο «πολιτισμένο» κόσμο, ναι μεν δεν έπαψε η βία που πάσχιζε να εξολοθρεύσει κάθε νέα ιδέα που αξίωνε να μεταλλάξει την κατεστημένη αντίληψη, έπαψε όμως η βία ενάντια στον φυσικό φορέα της. Φαίνεται όμως ότι δεν είναι ακριβώς έτσι, γιατί, ναι μεν δεν θανατώνεται άμεσα ο φορέας νέων ιδεών, υφίσταται όμως συκοφαντίες, χλευασμούς, υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και γίνεται προσπάθεια παρουσίασής του ως διαταραγμένου, παρανοϊκού, ή ακόμα σατανιστή και δαιμονισμένου, με σκοπό να καταστεί ανήμπορος, να στηρίξει και να συνεχίσει να διαδίδει, τον όποιο νεωτερισμό, που διαφοροποιείται από την κατεστημένη παγιωμένη αντίληψη.

Το ελπιδοφόρο όμως σημάδι είναι ότι, τέτοιου είδους αναχρονιστικές συμπεριφορές όχι μόνο δεν τις ασπάζονται πλέον οι πολλοί, αλλά τουναντίον τις καταδικάζουν, αποστασιοποιούμενοι από αυτές.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 8 Φεβρουαρίου 2012, 21:46:53
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Nα υποθέσω ότι αναφέρεστε στο χρονολογικό ορόσημο της επικράτησης των χριστιανικών διδαχών ως επίσημης λατρείας στον ελληνο-βυζαντινό χώρο από τον αυτοκράτωρα Κωνσταντίνο το 313 μ.Χ.; (είναι 1699 χρόνια, για την ακρίβεια)

Ακριβώς, πολύ σωστά υποθέσατε, μόνο που δεν πρόκειται για επικράτηση, αλλά για συνεχόμενη επιβολή, και επομένως πνευματική κατοχή, μέχρι σήμερα.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 9 Φεβρουαρίου 2012, 00:17:44
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Υπέθεσε ότι δεν είμαι ιατρός, αλλά ένας άντρας 41 ετών που θα ήθελε να απευθυνθεί στο "ΡΟΔΟΚΗΠΟ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ" για θέματα υγείας. Ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω και για ποια συμπτωματολογία ή νόσο μπορώ να ζητήσω βοήθεια από εσάς; Θα εξεταστώ και με ποια μέθοδο, πριν μου δοθεί μία θεραπεία; Υπάρχει ωράριο και συγκεκριμένοι θεραπευτές που θα με δούνε; Γιατί εγώ από μόνος μου δεν γνωρίζω τα διάφορα "ιάματα" που διαθέτετε και ποιο πρέπει να πάρω και σε ποια δοσολογία.

Αγαπητέ Medicus,

καταρχήν ανταποκρινόμαστε άμεσα σε σχέση με το ΕΣΥ, ;D ανάλογα φυσικά και με την σοβαρότητα του περιστατικού.

Για θέματα υγείας προτείνουμε να συμβουλευτούν αρχικά, έναν κλασσικό γιατρό, όσον αφορά την διάγνωση της ασθένειας, στον υλικό φορέα, ο οποίος να είναι απαραίτητα και εναλλακτικός, ή τουλάχιστον ομοιοπαθητικός.  Αποκλείονται όμως εναλλακτικοί θεραπευτές - ομοιοπαθητικοί που δεν είναι γιατροί.  Αν δεν μπορεί να βρεθεί ο συνδυασμός εναλλακτικού γιατρού, μπορεί να έχουμε συνδυασμό δύο ατόμων, ενός κλασικού γιατρού, και ενός εναλλακτικού.

Παράλληλα συντάσσουμε δωρεάν, έναν αστρολογικό χάρτη, ο οποίος μας δείχνει τις προδιαθέσεις του ατόμου, για πιθανές ασθένειες, και τις ευαισθησίες, που παρουσιάζει το συγκεκριμένο διάστημα.  Τα στοιχεία αυτά παρέχονται στο γιατρό, ως επικουρικά, έτσι ώστε να βοηθήσουν σε μια πιο επιτυχή και ολοκληρωμένη διάγνωση.

Στοιχεία που προκύπτουν από την αστρολογική ανάλυση που αφορούν την ψυχική ιδιοσυγκρασία του ατόμου, θα είναι χρήσιμα στην πρώτη εξέταση, όταν ο γιατρός είναι και ομοιοπαθητικός.

Καλό είναι επίσης, ο γιατρός να έχει στην κατοχή του, και κάποια άλλα εναλλακτικά διαγνωστικά εργαλεία όπως αναφέραμε, σε προηγούμενο μήνυμά μας, τα οποία θα βοηθήσουν να δούμε πιθανά προβλήματα στον ενεργειακό φορέα του ατόμου.  Αν δεν τα έχει ο πρώτος γιατρός, στην συνέχεια, θα συμβουλέψουμε τον ασθενή, να πάει συμπληρωματικά αλλού, να κάνει και κάποιες άλλες εξετάσεις, για διάγνωση προβλημάτων του ενεργειακού του φορέα, ή όποιες άλλες εναλλακτικές εξετάσεις επιλέξει.

Το 'Οραμά μας είναι η δημιουργία ενός Ολιστικού Θεραπευτηρίου, το οποίο θα περιέχει πραγματικά μία γκάμα από κάποια επιλεγμένα εναλλακτικά διαγνωστικά εργαλεία, (στα οποία η εξέταση είναι ολιγόχρονη, και με πολύ ελάχιστο κόστος), κάτω από την επίβλεψη ενός Κλασσικού - Εναλλακτικού γιατρού, σε συνεργασία με κάποιους άλλους θεραπευτές, επιλεγμένων εναλλακτικών θεραπειών.

Μέχρι αυτό το σημείο συνδράμουμε επικουρικά, όσον αφορά την διάγνωση ασθενειών του υλικο-αιθερικού φορέα. Από εδώ και πέρα ξεκινάει και η δική μας πραγματικά εφαρμογή της θεραπευτικής όσον αφορά, τον ψυχικό φορέα, τον νοητικό φορέα και τον πνευματικό φορέα.

Η θεραπεία που προσφέρουμε εμείς είναι πολύχρονη, και θα έχει σαν αποτέλεσμα την ψυχική του εναρμόνιση, την νοητική του ευταξία, και τον συντονισμό του με πνευματικές αξίες και ιδεώδη.

Η ζωή θα αποκτήσει νόημα, και φυσικά, τα νοσήματα θα εξαφανιστούν, μια και αποτελούν, τα αποτελέσματα πραγματικά, αιτιών που βρίσκονται σε ανώτερους φορείς από τον υλικο-αιθερικό φορέα.

Ο αποσυντονισμός του ατόμου, από τις ρίζες των πνευματικών αξιών, επιφέρει αταξία στην νοητική του διάσταση, με αποτέλεσμα την παντελή δυσαρμονία του ψυχικού του κόσμου, και επομένως την εκδήλωση πραγματικά ενεργειακών προβλημάτων στον αιθερικό φορέα, και εμφάνιση νόσων στον υλικό φορέα.

Υ.Γ. Στην συνέχεια θα αναπτύξουμε το πως λειτουργεί η Ομοιοπαθητική και πως παρασκευάζονται τα Ομοιοπαθητικά φάρμακα, καθώς επίσης θα ρίξουμε φως σε μεταφυσικά φαινόμενα, που είναι απολύτως φυσικά.  Θαύματα δεν υπάρχουν, στην Φύση.  'Ολα εξηγούνται με την Μαθηματική Λογική...  ;)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 9 Φεβρουαρίου 2012, 00:56:48
Αν μιλάμε για αστρολογία, μάλλον παρεξήγησα το θρεντ.
Αν το ήξερα από την αρχή, πιθανότατα δε θα με είλκυε.
Καθώς δεν κατέχω το αντικείμενο, ας κάνω αυτό που νομίζω ότι ξέρω:
Να κάνω την προσευχούλα μου και να προσπαθώ να μη βλάψω κανένα.
Έτσι κι αλλιώς τα μεγάλα και τα ωραία, εδώ και τώρα, είναι για άλλους.
Ευχαριστώ για τη βοήθεια που μου δώσατε να αναλογιστώ κάποια πράγματα.
Εγώ, ο υλιστής, ο γήϊνος, ο αλλοπαρμένος.
Δεν λέω ότι τα λέτε εσείς - προς Θεού.
Είναι δική μου γραφή κι ανάγνωση αντάμα.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 9 Φεβρουαρίου 2012, 01:29:14
Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,

δεν φταίει κανένας μας, για την περιοριστική παρωπιδιστική εκπαίδευση την οποία μας επιβάλλανε και ουσιαστικά μας εκπαίδευσαν να σκεφτόμαστε ρομποτικά και όχι ελεύθερα.  Φταίμε όμως όταν μας δίνεται η δυνατότητα να σπάσουμε τα κάγκελα, και δεν το τολμούμε.  Αλλά όπως βλέπουμε, ένα άνωθεν σχέδιο, μας σπρώχνει πλέον, προς την Υπέρβαση, προς την Ολιστική Μόρφωση και Θεραπευτική.  Εκεί βρίσκεται η 'Ιαση μας, σε όλους τους τομείς.

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 9 Φεβρουαρίου 2012, 09:53:56
Αγαπητή Rose, καλημέρα σας.

Να σας ευχαριστήσω, αρχικά, για τις απαντήσεις σας. Θεωρώ ότι καλύψατε το φάσμα των αποριών μου. Συγχρόνως, μέσω του ιστολογίου της ΑΜΡΑ(Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα), έχω τη δυνατότητα να λύσω διάφορες απορίες σχετικά με την κοσμοθεωρία που εκπροσωπείτε.

Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, οφείλω να ομολογήσω ότι, βάσει των μέχρι τώρα γνώσεων μου και πεποιθήσεων, βρίσκομαι εκ διαμέτρου αντίθετος με τα όσα πρεσβεύετε. Αυτό δεν σημαίνει ότι σας καταδικάζω ή σας στιγματίζω, απλά δεν συμφωνούμε. Και επιμένω στη μη διαγραφή των μηνυμάτων.

Και είναι ορθό που τοποθετηθήκατε ανοιχτά, σχετικά με τον Ροδοσταυρισμό και την αδελφότητά σας. Ο καθένας μας είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι νομίζει πιο αληθινό. Απλώς, το λέω ως παράκληση, μην παρεμβαίνουμε σε άλλες θεωρίες, υπαρξιακές ή μεταφυσικές.

Τι θέλω να πω με αυτό. Η ιατρική, η κλασική όπως την ορίζετε, έχει τις δικές της βάσεις και απόψεις τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Ανεξάρτητα από το βαθμό ορθότητά της σου δίνει το δικαίωμα επιλογής. Όποιος θέλει την συμβουλεύεται, όποιος δεν θέλει αναζητεί αλλού την αλήθεια. Η "κλασική" Ιατρική, όπως και οποιαδήποτε άλλη-διαφορετική Ιατρική πορεύονται με το δικό τους τρόπο και τα δικά τους "δόγματα". Αν πιστεύουμε ότι δεν μας καλύπτει τότε απομακρυνόμαστε από αυτήν και στρεφόμαστε εκεί που θα βρούμε το πιο υγιές σύστημα. Και σας εγγυώμαι ότι εάν υπάρχει ένα σύστημα Χ(π.χ. Ροδοσταυρισμός) το οποίο βελτιώνει το βαθμό της υγείας, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, ο απλός κόσμος θα το ακολουθήσει. Είναι νόμος της κοινωνιολογίας και της "οικονομίας των ειδών"

Άρα εσείς απλώς να λέτε ποιοι είστε και τι πρεσβεύετε και ο χρόνος θα δείξει. Δεν χρειαζόταν να γραφτούν τόσα πολλά, μιας και είναι ήδη τοποθετημένα τα πιστεύω σας σε συγκεκριμένο ιστολόγιο.

Πιστεύω ότι αρκετά σας κούρασα(θα συμφωνήσω σε αυτό με τον κύριο Βέρρα) και θα κλείσω εδώ την κουβέντα μου δηλώνοντας ότι κάτι έμαθα και βοηθήθηκα αρκετά σε ότι αφορά τα πιστεύω μου, χωρίς να χρειάζεται να τα καταθέσω διότι είναι θέματα προσωπικών επιλογών.

Καλή σας ημέρα και σας ευχαριστώ.

     
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Zachariadis στις 9 Φεβρουαρίου 2012, 12:56:57
Αχ,Βασίλη και medicus...τί ευγενικοί κύριοι που είσαστε.
Συγρατημένοι,συγκαταβατικοί,μετρημένοι,ταπεινοί.Λοιπόν δεν μπορεί θα φταίει το ζώδιο!
Ποιά ειναι τα ζώδια σας παιδιά ; Ιχθύς ...Καρκίνος ...ααα οχι ! Το βρήκα ο medicus είναι σίγουρα Αιγόκερος
και ο Βασίλης Παρθένος ! ;D
Ε λοιπόν Rose,αντίθετα με τους παραπάνω κυρίους εγω ειμαι ενας εγωπαθής,αγενής ,προσβλητικός και
χυδαίος Λέοντας που δεν έχει διπλώματα στην ψυχολογία ,τα μαθηματικά και την Αστρολογία όπως εσύ.
Είμαι ένας συνηθισμένος Καρδιολόγος του συρμού με κάτι χαζο εκπαιδεύσεις στην παιδοηχοκαρδιογραφία
σε κάτι Πανεπηστήμια της πλάκας όπως αυτό της Βιέννης.
Για φαντάσου,αρχικά το video το  έβαλα για πλάκα.΄Ετσι για να γελάσουμε.
Ξέρεις αυτό το χιούμορ ελεεινών φαλοκρατών  ανδρών.
Τώρα όμως στο αφιερώνω Rose.Σε σενα και όλους τους πιστούς των ροδοπετάλων.
Και αν καποιοι νομίζουν ότι έιμαι προσβλητικός ,πρόστυχος και χυδαίος εχουν απόλυτο δικιο ! ;D

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: D-Michalis στις 9 Φεβρουαρίου 2012, 22:21:41
Αγαπητή rose, τα κείμενα που παρέθεσες –και μάλιστα σε 3+ σελίδες- δεν είναι πρακτική επιλογή.
Πρακτικότερο είναι σε κάθε παράθεσή σου να βάλεις μία μικρή περίληψη σαν αρχή και στη συνέχεια, είτε link, είτε «ένθετο κείμενο». Έτσι θα μπορέσουμε και πιο συνεκτικούς διαλόγους να έχουμε, και να διευκολύνεται ο αναγνώστης να εντοπίσει αυτά που τον ενδιαφέρουν να διαβάσει.
Παρακαλώ, προσπάθησε να το κάνεις και για αυτά που ανέβασες, αλλά και για τα μελλοντικά.

Ως προς τα κενά μηνύματα, ήδη απάντησες μόνη σου.

Παρακαλώ και τους λοιπούς, να διατηρηθεί το κόσμιο –λεκτικά- επίπεδο, ακόμη και στις περιπτώσεις που διαφωνούμε πλήρως ή τοποθετούμαστε με «ακραίες» ή «ανατρεπτικές» θέσεις.
Κάπου μάλιστα υπάρχει από ανώνυμο αγενής χαρακτηρισμός για την rose που παρακαλώ να ξαναδιατυπωθεί η καταχώρησή του στο σημείο εκείνο.

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 10 Φεβρουαρίου 2012, 01:06:22
Οι μηχανές αναζήτησης έχουν δώσει την δυνατότητα να γράψεις "homeopathy research" και να σου επιστρέψουν ένα πλήθος μελετών που βία έχουν 60 άτομα δείγμα ανά εξεταζόμενη ομάδα ώστε καλύπτουν οριακά τον όρο "στατιστικά σημαντικό". Λες και είναι τόσο ακριβά τα φάρμακα να παρασκευαστούν των τόσο αραιώσεων ώστε να τρέξουν μια μελέτη της προκοπής. Αυτή είναι η απάντηση σε μετα-αναλύσεις που παραθέτω όταν λίγα ποστ πιο πάνω χειροκροτούμε τον Ιωαννίδη που δεν θεωρεί γνώση ότι δεν προέρχεται μετα-ανάλυση.

Φυσικά, το γιατί κοστίζουν ακριβά τα φάρμακα που προκύπτουν σε τεράστιες ποσότητες από αραιώσεις κανείς δεν το ξέρει. Επίσης, κανείς δεν ξέρει γιατί τα φυτικά φάρμακα κοστίζουν 20 φορές πάνω τα υλικά κατασκευής τους.... Και ωραία αυτό δεν το ξέρουμε αλλά η homeopathy είναι το ίδιο πράγμα με την naturopathy. Εγώ πάλι νομίζω ότι δεν έχουν καμιά σχέση, αλλά το άλμα είναι δεδομένο και η ισότητα πιστοποιημένη. Και έχουμε ολιστική θεραπεία όταν βάλουμε τα πάντα μέσα, κατά το δοκούν και κατά το συμφέρον μέσα από ένα Θεραπευτήριο που δεν έχει καμιά σχέση με την δωρεάν ιατρική των αρχαίων χρόνων που ευαγγελιζόμαστε στην αρχή (πριν την κολοτούμπα....).

Ιστορικά, ένα αστρικό μοντέλο ουρανίων σωμάτων έχει αποδειχτεί ο καλύτερος δούρειος ίππος στην σκέψη του άρχοντα για να επηρεάσει τις επιλογές του: Ο μέγας αστρολόγος συνιστά στον άρχοντα τις διορθώσεις που πρέπει να κάνει στις αποφάσεις του ώστε να έχει την εύνοια των άστρων, την πρόβλεψη των μελλούμενων και ότι άλλο βολεύει μια νοσηρά ομάδα υπόγειων ραδιούργων κάθε αυλής και τάξης. Αυτό το μοντέλο καλείται να βοηθήσει τον γιατρό στο Ολιστικό Θεραπευτήριο στις αποφάσεις του για τον ασθενή: Άραγε τι τον συμβουλεύει; Τι δωρεές πρέπει να κάνει στο Θεραπευτήριο ο ασθενής; Ή τι εξετάσεις και παραπροϊόντα σηκώνει το βαλάντιο του;

Έμπορος ελπίδας σε μια δύσκολη κοινωνικο-οικονομική συγκυρία-ευκαιρία ή μια αθώα ψυχή που παλεύει για τα πιστεύω της; Ρομαντικά λάτρης της παρατήρησης, βλέπω και παρατηρώ ένα-ένα τα βήματα, γυρνώ πίσω και ξαναδιαβάζω από την αρχή... Ίσως η φύση να έχει το ρόλο της με μια φυσική θεραπεία και να αρκεί το τρίτο στοιχείο του περιοδικού πίνακα αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι τόσο απλή η αιτία. Άραγε για τους υπόλοιπους, άρνηση, ορατότης μηδέν ή συνπάθηση είναι η πιο επικίνδυνη;

Καληνύχτα, πραγματικά και μεταφορικά
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 13 Φεβρουαρίου 2012, 14:06:27
Λυπάμαι για την αργοπορημένη απάντηση, αλλά λόγω μιας επιδημίας γρίπης, σε όλη την οικογένεια, δεν είχα ούτε την ψυχική ηρεμία, ούτε την υγεία να σας απαντήσω.  Θα επανέλθουμε σύντομα για τη συνέχεια.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 15:08:51
Αγαπητέ Medicus, και εμείς ευχαριστούμε για το κάλεσμα σε διάλογο, και είναι πραγματικά μεγαλείο, άνθρωποι, από διαφορετικές ιδεολογίες, να μπορούν να συνδιαλέγονται ειρηνικά.  'Ολοι θεωρώ πως κερδίζουμε όταν υπάρχει σεβασμός στον συνομιλητή, ανεξάρτητα από τις θέσεις του, ακόμα και αν αυτές είναι ακραίες, αλλά δυστυχώς όπως είδαμε, υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν, προσωπικά κακοπροαίρετα, αποκρουστικά, και συκοφαντικά σχόλια, παρά και τις συστάσεις του αγαπητού admin D-Michalis.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να παραθέσω κάποιες πληροφορίες όσον αφορά την απαγορευμένη και απόκρυφη επιστήμη της Αστρολογίας, που καταδικάστηκε, από έναν θρησκευτικό και αργότερα όπως γινόμαστε μάρτυρες από έναν επιστημονικό σκοταδισμό, καθώς επίσης οφείλουμε και μία απάντηση όσον αφορά πως ακριβώς λειτουργεί η Ομοιοπαθητική και πως παρασκευάζονται τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, έτσι ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο γύρω από την Ομοιοπαθητική, αλλά και να μάθουμε να διαχωρίζουμε ποιο σκεύασμα μπορεί να είναι Placebo, και ποιο ομοιοπαθητικό.

Επίσης οφείλουμε μία απάντηση στον admin Κουναλάκη, όσον αφορά το θέμα περί εμπόρων ελπίδας, και πραγματικά δεν μας μένει άλλο περιθώριο, από το να έρθουμε στην δυσάρεστη θέση να ξεσκεπάσουμε κάποιες πληροφορίες, και ας κρίνει ο καθένας μετέπειτα ποιος είναι ο πραγματικός έμπορος ελπίδας και ποιος όχι.

Εμείς από την πλευρά μας έχουμε δεχτεί δεκάδες επιθέσεις, συκοφαντίες, απειλές, εμπόδια, προσχώματα, για να μην προχωρήσουμε και να ολοκληρώσουμε το έργο μας, προσφοράς για τον άνθρωπο, και ειδικά για την χώρα μας, που κινδυνεύει πλέον καθημερινά, αψηφήσαμε κινδύνους, δαπανήσαμε δεκάδες χιλιάδες ευρώ, για να στήσουμε το μη κερδοσκοπικό "μαγαζάκι" (όπως το αποκαλεί ο admin Κουναλάκης), με τεράστιο προσωπικό κόστος, ενώ θα μπορούσαμε κάλλιστα να επενδύσουμε όλες αυτές τις χιλιάδες ευρώ σε επιχειρηματικότητα κερδοσκοπική, όμως προτιμήσαμε να τολμήσουμε ένα όραμα ψυχής, σε μία πάρα πολύ δύσκολη στιγμή που περνάμε όλοι μας, και ως Ελλάδα, και ως Ανθρωπότητα.

Κυνηγοί του εγκλήματος, της απάτης, της διαφθοράς, του σκοταδισμού, του ψεύδους, και της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης, είμαστε πάρα πολύ συνηθισμένοι στην έννοια του καθημερινού αγώνα, και έχουμε κηρύξει τον πόλεμο, εδώ και πολλά χρόνια, ενάντια σε κάθε αιτία που γονατίζει και καταστρέφει την ανθρώπινη ύπαρξη.

Θα παραθέσουμε παρακάτω τα στοιχεία ως συνέχεια αυτού του μηνύματος, και θα αποχωρίσουμε διότι πραγματικά υπάρχει πάρα πολύ ελάχιστος χρόνος και υπάρχουν πάρα πολλά που έχουμε σε εκκρεμότητα, τα οποία χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε άμεσα. Δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο μακρύ διάλογο, απλά θελήσαμε να παραθέσουμε κάποια στοιχεία για την Ομοιοπαθητική, αλλά όπως βλέπουμε η πληγή είναι βαθιά στον χώρο της υγείας, και σκαλίζοντας το θέμα της Ομοιοπαθητικής, βρέθηκαν πολλά υπόγεια θέματα και συναισθήματα, που δυστυχώς εμποδίζουν σήμερα, μία Υπέρβαση και στον χώρο της Υγείας, τολμώντας να ολοκληρώσουμε, και να ενοποιήσουμε την Ιατρική, καθιστώντας την πιο αποτελεσματική θεραπευτική, αλλά και ως αρωγό ουσιαστικής βοήθειας στον κάθε άνθρωπο, από πολλές απόψεις, όπως θα αναλύσουμε και στην συνέχεια.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 15:22:49
Παραθέτουμε κάποιες αρθρογραφίες, που καταδεικνύουν πως ο Πατέρας της Ιατρικής Επιστήμης, Ιπποκράτης, ήταν σύμφωνα με τις σύγχρονες ορολογίες, ένας Εναλλακτικός, ένας Εσωτεριστής, ένας Αποκρυφιστής, ένας Αστρολόγος, ή ακόμα ένας ειδωλολάτρης, ένας εθνικός, ένας δαιμονισμένος ή ένας σατανιστής (από μια θρησκευτική άποψη)1.

Από το παρακάτω κείμενο...

Ο Ιπποκράτης έλεγε ότι: «μόνο ένας μωρός θα θεράπευε ασθενείς χωρίς προηγουμένως να συμβουλευτεί το ωροσκόπιό τους, διότι πρέπει να θεραπεύουμε τον ασθενή και όχι την ασθένεια».
[...]
 Στο σημαντικότερο κείμενο της Αρχαίας Ελληνικής Ιατρικής, το περίφημο Coprus Hippocraticum, υπάρχει η εξής παράγραφος: «Πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην Ανατολή των αστέρων, και Ιδιαίτερα του Σείριου και του Αρκτούρου, καθώς και στην δύση των Πλειάδων, γιατί οι περισσότερες αρρώστιες παρουσιάζουν κρίσεις σε αυτές τις περιόδους». Αλλού, στο ίδιο σύγγραμμα, υπενθυμίζεται στους γιατρούς ότι η αστρολογία «δεν είναι δευτερεύουσας αλλά ουσιαστικής σημασίας γνώση για την τέχνη της ιατρικής».

 
http://www.astrogr.com/arthra/arthraastrologias/10-2011-06-20-20-48-24.html

Ι Α Τ Ρ Ι Κ Η και Α Σ Τ Ρ Ο Λ Ο Γ Ι Α
Λίγα λόγια από τον Πέρρη Κρητικό


__________________________________________________________________________________

1 Σχόλια: Μήπως πραγματικά χρειάζεται να αναλογιστούν οι σημερινοί ασκούμενοι της κλασσικής Ιατρικής, που δεν ασπάζονται παγανιστικούς αποκρυφισμούς, πως ίσως θα πρέπει να υιοθετήσουν άλλα σύμβολα, από το Κηρύκειο του Ερμή (ένα καθαρά αποκρυφιστικό σύμβολο πανθεϊστικής κοσμοθεωρίας), ούτε φυσικά να ορκίζονται, σε έναν αγύρτη, εσωτεριστή, τσαρλατάνο, εναλλακτικό, αστρολόγο, «ειδωλολάτρη», και «εθνικό», όπως ο Ιπποκράτης?

Ακόμα και το σύμβολο του Ερυθρού Σταυρού, "Ρόδινος Σταυρός", είναι ένα σύμβολο των Ναϊτών, (όσον αφορά την σοφία και τον ιπποτισμό τους), και συσχετίζεται άμεσα με τα σύμβολα του Ρόδου και του Σταυρού, δηλαδή τον Ροδοσταυρισμό, συμβολισμός μιας ολιστικής θεραπευτικής προσέγγισης, αλλά και πνευματικού ιδεώδους.

Τελικά μήπως αλλιώς μας τα λένε στα κατοχικά σχολειά μας, και στα δήθεν πανεπιστήμια που φοιτήσαμε, και αλλιώς έχει η Αλήθεια? Και χωρίς την Αλήθεια πραγματικά ίαση υπάρχει?

Και η αλήθεια είναι, πως τα σημερινά πανεπιστήμια βγάζουν δυστυχώς τεχνίτες και όχι πανεπιστήμονες, μη παρέχοντας ολοκληρωμένες βασικές σπουδές ανώτατης εκπαίδευσης, ούτε φυσικά διδάσκουν την ελεύθερη και επιστημονική σκέψη, αλλά την αναπαραγωγή επιστημονικών δογματισμών, που έχουν καταντήσει, οι νέες αιρέσεις της Επιστήμης.

Σημείωση Διαχειριστή: Το link αρκεί. Όποιος θέλει πάει και το διαβάζει.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 15:26:23
http://www.astrologicon.org/general/iatro-astrologia.html

Ἰατρικὴ Ἀστρολογία      
Γενικὰ ἄρθρα ἀστρολογίας
Ἀπὸ: Σεμίραμις Δ. Παπανικολοπούλου     
Ζηνία, 29 Νοέμβριος 2007 03:37

Σημείωση Διαχειριστή: Επίσης το link αρκεί.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 15:30:04
ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ: Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

ΣΠΥΡΟΣ ΠΙΠΕΡΑΚΗΣ, ΥΠ.ΔΙΔ. ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑΣ


http://www.studyofreligion.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=65&Itemid=65&lang=el

Από το παρακάτω κείμενο...

Στο Περὶ ἀέρων, ὑδάτων, τόπων ο Ιπποκράτης φέρεται να υποστηρίζει: Η αστρονομία δεν συμβάλλει σε μικρό βαθμό στην ιατρική, αλλά σε πολύ μεγάλο.[28]

Σημείωση διαχειριστή: Επίσης το link αρκεί.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 15:56:37
Περί Εμπόρων Ελπίδας...

Θα παραθέσουμε μία προσωπική αλληλογραφία με τον κ. Κουναλάκη, μόνο από την δική μας πλευρά, σεβόμενοι το απόρρητο της αλληλογραφίας, και ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.

Στόχος μας ήταν, να ενημερώσουμε το χώρο της ΠΦΥ, για μία καινοτομική έρευνα στον χώρο των κατακλίσεων, όπου όχι μόνο έσωζε ανθρώπινες ζωές, μια και σε πολλές δύσκολες περιπτώσεις οι κατακλίσεις ήταν ανίατες, όχι μόνο η θεραπεία ήταν επιτεύξιμη σε ελάχιστο χρόνο, σε σύγκριση με γνωστές μεθόδους θεραπείας κατακλίσεων, αλλά και μείωνε το κόστος των ταμείων στο 1%, μόνο για το ζήτημα των κατακλίσεων. (Το κόστος των κατακλίσεων υπολογίζεται πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ ετήσια δαπάνη για τα ασφαλιστικά ταμεία).

'Ομως ο κ. Κουναλάκης το θεώρησε διαφήμιση και το έσβησε, ενώ ταυτόχρονα πλήθος άλλα σκευάσματα (όπως και για κατακλίσεις1), αναφέρονται ελεύθερα, στο φόρουμ της ΠΦΥ.

[spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Κουναλάκη,

χθες καταθέσαμε, μία έρευνα μας, στον χώρο των κατακλίσεων και αιτηθήκαμε αν υπάρχει κάποιος σοβαρός και αξιόλογος επιστήμονας στον κύκλο σας, που θα ενδιαφερόταν, να συνεργαστεί μαζί μας, έτσι ώστε να γίνει μία κλινική έρευνα.

Το αποτέλεσμα, ήταν να διαγραφεί το μήνυμά μας.

Επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά με τον κ. [Αργυρίου], ο οποίος αναφέρεται ως Συντονιστής, στο συγκεκριμένο θέμα, και μας είπε, [...]

"Κοριτσάκι μου, ότι είναι αντίθετο με το δικό μας mentallity ή νοοτροπία, ότι δεν μας συμφέρει, ουσιαστικά, απλά το σβήνουμε." και πως μάλλον το έσβησε ο κ. Κουναλάκης.

Δεν θα εστιαστώ στο απαράδεκτο της συμπεριφοράς, του κ. [Αργυρίου], απλά θέλω να ρωτήσω, για το mentallity σας.

Θέλουμε να ξέρουμε γιατί σβήσατε το μήνυμα, για την Καινοτόμα έρευνα μας, στον χώρο των κατακλίσεων, μια και αναφέρεστε ως Φόρουμ - Αγορά - Διάλογος, και θεωρούμε πως καταλαβαίνουμε ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

Σας ενημερώσαμε πως δεν πρόκειται για κερδοσκοπική διαφήμιση αλλά για ενημέρωση, με σκοπούς αποκλειστικά ανθρωπιστικούς.

Αναμένουμε την απάντηση σας, ειδάλλως είμαστε υποχρεωμένοι να κοινοποιήσουμε δημόσια το συμβάν.

Η πρόεδρος της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας
Ο Ροδόκηπος των Φιλοσόφων.
[/spoiler]

[spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Κουναλάκη,

καταρχήν ευχαριστούμε για την άμεση απάντησή σας.  Λυπούμαστε που δεν σας δώσαμε να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται επακριβώς.

'Οταν αναφερθήκαμε σε έρευνα, εννοούσαμε έρευνα σε Μυστικές Παραδοσιακές συνταγές, οι οποίες αντιμετώπιζαν πολύ δύσκολα έλκη, τραύματα κλπ.

Τα παραδοσιακά προϊόντα δεν χρειάζονται κλινική έρευνα, και κάποιου άλλου είδους επιστημονική τεκμηρίωση, για να κυκλοφορήσουν στην αγορά.  Οι επί πολλές δεκαετίες, χρήση του αναφερόμενου σκευάσματος, επιβεβαιώνουν την θεραπευτική του δράση, μέσω μαρτυριών.  

Απλά το μόνο που εμείς ζητήσαμε, είναι η κλινική πλέον παρακολούθηση και η επιβεβαίωση της θεραπευτικής του δράσης.

Εμείς γνωρίζουμε, βάση των δεκάδων περιπτώσεων που έχουν κάνει χρήση της Κηραλοιφής, ότι δρα πάρα πολύ αποτελεσματικά, και μάλιστα είναι στο 100% των περιπτώσεων.

Την μόνη συνεργασία που ζητήσαμε ανοιχτά, ήταν να δοκιμαστεί, και να διαγνωστεί επίσημα, η όποια αποτελεσματικότητα της Κηραλοιφής για Κατακλίσεις.

Υπάρχουν πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας, που υποφέρουν, και ταλαιπωρούνται μακροχρόνια αυτοί και το οικείο περιβάλλον τους.

Δικοί μας σκοποί και στόχοι είναι πραγματικά να βοηθήσουμε αυτούς τους πάσχοντες.

Ευελπιστούμε ότι κάπου συγκλίνουν οι στόχοι μας, με το θεραπευτικό ιατρικό λειτούργημα.

Τονίζουμε πως η Κηραλοιφή για Κατακλίσεις προτείνεται ήδη από Καταξιωμένους γιατρούς Μεγάλων νοσοκομείων που έγιναν μάρτυρες της θεραπευτικής της δράσης, και το μόνο που ζητήσαμε, είναι να διαγνώσετε αν έχει όντως την θεραπευτική δράση την οποία παρουσιάζουμε.

Με εκτίμηση,

Η πρόεδρος της Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας
Ο Ροδόκηπος των Φιλοσόφων

Υ.Γ. Επίσης αν δεν το προσέξατε, ξανατονίζουμε πως διατίθεται από το εμπορικό τμήμα Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, για καθαρά ανθρωπιστικούς σκοπούς.
[/spoiler]

[spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Κουναλάκη,

ο μόνος λόγος που τραβήξατε την προσοχή μας, είναι η δημοσίευσή σας, πως δεν πιστεύετε πως υπάρχει κανένα "μαντζούνι" που θεραπεύει τις κατακλίσεις.

Επικοινωνήσαμε λοιπόν, για να σας αποδείξουμε, πως εμείς έχουμε βρει ένα μαντζούνι που δουλεύει, και είμαστε στην διάθεσή σας, για να σας το αποδείξουμε, και να το διαπιστώσετε από μόνος σας, μια και έχετε ήδη μία σημαντική εμπειρία με τις κατακλίσεις.

Επίσης επικρατεί η άποψη στο έκπτωτο πλέον χώρο της ιατρικής, πως όσοι ασχολούνται με την εναλλακτική θεραπευτική, είναι τσαρλατάνοι. Είναι αλήθεια πως υπάρχουν πολλοί τσαρλατάνοι, αλλά υπάρχουν και πολλοί σοβαροί ερευνητές, και επιστήμονες, που ασχολούνται με την Παραδοσιακή Εναλλακτική Θεραπευτική σοβαρά, μια και η αυθεντική ιατρική βασίζεται σε μαντζούνια, όπως και ο Ιπποκράτης, ήταν ο πρώτος κατασκευαστής φυσικών θεραπευτικών σκευασμάτων.

Αν και είμαστε επιστήμονες, και μπορώ να σας παραθέσω ενδεικτικά, δημοσιευμένες επιστημονικές αρθρογραφίες μου, για να το διαπιστώσετε και μόνος σας, ότι γνωρίζω τι σημαίνει Scientific Research...

[...]

καθώς και διδακτορική μελέτη ή ακόμα δημιουργία νέου κλάδου επιστήμης.

[...]

ο τομέας "ίασης" όμως στον οποίο δραστηριοποιούμαστε είναι διαφορετικός, από την κλασσική παθολογία, και έτσι ζητήσαμε συνεργασία, διότι είδαμε και την λέξη "HERO" ως επίθετο, που χρησιμοποιήσατε, και μια και εμείς ως Ροδόσταυροι, ως Παραδοσιακή Μυητική σχολή, που αναγέννησαμε τις Επιστήμες στην Ευρώπη (βλέπε Francis Bacon), διδάσκουμε πέρα της Ενναλακτικής1 Θεραπευτικής, και τον Ηρωϊσμό, θεωρήσαμε, πως μπορεί να υπάρξει μία κοινή φιλοσοφία.

Αυτά ως διευκρινιστικά σχόλια, όσον αφορά το ποιοί είμαστε.  'Αλλωστε έχουμε και εμείς ένα αντίστοιχο φόρουμ, http://www.amra.gr/forum/index.php αλλά διαφορετικής κατεύθυνσης, από την δική σας ειδίκευση, στην κλασσική ιατρική και παθολογία.

Και σε αυτό το σημείο, ζητούμε να μας απαντήσετε, μετά που θα τα σκεφτείτε όλα αυτά που σας παρουσιάσαμε, αν δέχεστε να συνεργαστούμε, και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας, που άδικα ταλαιπωρούνται και κυριολεκτικά άδικα σαπίζουν.

Ως γνήσιοι εναλλακτικοί θεραπευτές, (και όχι τσαρλατάνοι, που συμφωνούμε πως υπάρχουν ακόμα και στο χώρο της κλασσικής ιατρικής) είμαστε συνάδελφοί σας, άλλων σχολών, όχι των ειδικευμένων φασόν ιατρικών σχολών αλλά της γνήσιας PhD Ιδέας και Φιλοσοφίας.

Δεν αμπελοφιλοσοφούμε αλλά δημιουργούμε νέους κλάδους επιστήμης, θεραπευτικές λύσεις, είτε ατομικές, είτε κοινωνικές.  Ο κεντρικός και κύριος στόχος μας λοιπόν είναι η ίαση, και στα πλαίσια αυτού του στόχου, κάνουμε έρευνες πάνω σε παραδοσιακές θεραπευτικές λύσεις.

Μία από αυτές τις έρευνες ήταν και η Κηραλοιφή για Κατακλίσεις, και θα ακολουθήσουν πολλά άλλα, προσπαθώντας να αντικαταστήσουμε, μια μέρα, πλήρως, όλες τις χημικές ουσίες (με πλήθος παρενέργειες), με φυσικές, χωρίς παρενέργειες, που θα είναι πραγματικά αποτελεσματικά θεραπευτικές και όχι μία συντήρηση της ασθένειας για κερδοσκοπικούς λόγους.

Αν λοιπόν θεωρείτε πως μοιραζόμαστε την ίδια αγνή ιδέα της θεραπευτικής, με στόχο να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους συνανθρώπους μας, σας καλούμε προς μια ανιδιοτελή και ανθρωπιστική συνεργασία, και αναμένουμε την απάντηση σας.

Αν πάλι θεωρείτε, πως δεν ενδιαφέρεστε, ενημερώστε μας, έτσι ώστε να μην σας ξαναενοχλήσουμε.  Τόσο απλά.

Με εκτίμηση

['Ονομα, τηλέφωνο]
________________________________________________________________________

1 Ο Ιπποκράτης ως ολιστικός θεραπευτής, ήταν και εναλλακτικός θεραπευτής, όπως ορίζεται σήμερα, κάτι που οι σημερινοί γιατροί ξεχνούν, παρά τον όρκο του Ιπποκράτη.
[/spoiler]

Σε αυτό το σημείο ο κ. Κουναλάκης μας απάντησε έμμεσα... όπως και στο φόρουμ παρακάτω...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Άρα ξαναερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα: φράγκα υπάρχουν; εάν υπάρχουν όλα γίνονται.

[spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Κουναλάκη,

ευχαριστούμε για τον χρόνο σας, και για την κατατοπιστική ενημέρωση.  Σίγουρα ευελπιστούμε, πως μία μέρα θα υπάρξουν τα κεφάλαια να οργανώσουμε τις κατάλληλες "διπλές τυφλές πολυκεντρικές μελέτες", για τις οποίες συμφωνούμε μαζί σας, πως χρειάζονται, όμως μέχρι τότε, ίσως ήμασταν λίγο ρομαντικοί, και θεωρήσαμε, πως ίσως υπάρχουν ευσυνείδητοι γιατροί που θα ήθελαν να δοκιμάσουν την θεραπευτική δράση της Κηραλοιφής στους ασθενείς τους, και να μας καταθέσουν την άποψη τους.

'Αλλωστε γνωρίζουμε πως ένα εναλλακτικό φυσικό προϊόν δεν έχει παρενέργειες, και έτσι και αλλιώς την ευθύνη την παίρνει επώνυμα οργανισμός.  

Υπάρχουν ήδη γιατροί που έχουν καταθέσει την άποψη τους, και προτείνουν την Κηραλοιφή, στους ασθενείς τους.

Απλά επειδή εσείς δεν γνωρίζατε, πως υπάρχει "μαντζούνι" που θεραπεύει τις κατακλίσεις και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε σχέση με άλλες "λύσεις", εκτός φυσικά των πιο προχωρημένων περιπτώσεων με πολύ αργό μεταβολισμό και κατασταλτικά φάρμακα (πχ aloperidin) όπου αργεί, όχι η επούλωση, αλλά η τελική διαδικασία ανάπλασης κυττάρων και ιστών.

Αν λοιπόν θέλετε να δοκιμάσετε το σκεύασμα σε ασθενή σας, και να διαπιστώσετε τη θεραπευτική δράση, από μόνος σας, μπορείτε να προμηθευτείτε την Κηραλοιφή για την θεραπεία από εμάς δωρεάν, και μετέπειτα να μας καταθέσετε την άποψή σας.

'Οσον αφορά, για τα κέρδη από τις Κηραλοιφές και πως θα χρησιμοποιούνται, από την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία μας, είναι στην κρίση της Διοίκησης της Εταιρείας, όπου ο πρόεδρος της δεν πληρώνεται, αλλά στοχεύουμε σε πολυποίκιλες δράσεις, κοινωνικού και ανθρωπιστικού χαρακτήρα, και χρειαζόμαστε να αντλήσουμε τα κατάλληλα κεφάλαια για το φιλόδοξο ανθρωπιστικό μας έργο, μετάλλαξης μιας πανανθρώπινης κοινωνίας.

Επίσης, πολιτική της εταιρείας είναι, να διαθέτει τα θεραπευτικά μας σκευάσματα, δωρεάν, σε άτομα, που αδυνατούν να πληρώσουν, καθώς και άλλες υπηρεσίες συμβουλευτικού και θεραπευτικού χαρακτήρα που προσφέρουμε δωρεάν.

Αυτό όμως που ειλικρινά με απογοητεύει είναι πως "το Hero, μπαίνει αυτόματα, και δεν κρύβει καμιά άλλη σημασία", και πραγματικά, οι καιροί έχουν αλλάξει, και χρειάζεται να σκεφτούμε σοβαρά, πως ίσως ο "doctor" μπαίνει αυτόματα, και δεν κρύβει καμιά άλλη σημασία, παρά μόνο μία φιλόδοξη επαγγελματική καριέρα...

Κατανοώ πως πάρα πολλοί συνάδελφοί σας, έχουν δεχτεί αυτό το ιατρικό κατεστημένο ως φυσιολογικό, ως μία ιατρική νόρμα, αλλά μόνο ένας φιλοσοφημένος άνθρωπος βλέπει πως άνθρωποι σαπίζουν, πεθαίνουν, βασανίζονται, δις εκατομμύρια ευρώ χάνονται ετησίως, από τα δημόσια ταμεία, ενώ απλές παραδοσιακές θεραπευτικές λύσεις δεν στηρίζονται, καθώς επιστήμονες, έχουν απομακρυνθεί από τα αυθεντικά ιδεώδη της επιστήμης, και ειδικά της θεραπευτικής.

Με άλλα λόγια όλα για την κονόμα και όχι για τον άνθρωπο.

Μετά λύπης λοιπόν, διαπιστώνουμε, μέσα από την ειλικρινή σας απάντηση, το έκπτωτο ιατρικό κατεστημένο, που δεν συμβάλλει στον ανθρωπισμό, και στην κοινωνική αρωγή, υποστηρίζοντας αληθινές θεραπευτικές λύσεις και έρευνες, και όχι κερδοσκοπικές απάτες φαρμακοβιομηχανιών, και σε αυτό το σύστημα, το έργο μας αντιτίθεται, αποσκοπώντας σε έναν εξαγνισμό, και επιστροφή, στα Αυθεντικά Ιπποκράτεια Ιδεώδη.

Οι επιστημονικές έρευνες στα Πανεπιστήμια και στα Νοσοκομεία της χώρας μας, θα έπρεπε να ήταν δωρεάν, καθώς και η αμοιβή των ιατρών δωρεές, αλλά τι συζητάμε τώρα, φαίνεται ουτοπική σήμερα η Αρχαία Ελληνική μας Κοινωνία.

Λυπάμαι ειλικρινά, για αυτήν την σημερινή "επιστημονική" κατάντια, στην οποία έχετε εισέλθει και αποδεχτεί ασυνείδητα ως κατεστημένο, και το μόνο που ζητώ, καθαρά ανθρώπινα είναι το εξής.

Την επόμενη φορά, που θα αντιμετωπίσετε έναν ασθενή με κατάκλιση και θα ταλαιπωρηθεί επί μήνες, αναλογιστείτε, πως ίσως να υπήρχε μία θεραπευτική λύση που θα γλίτωνε τον άνθρωπο και τους συγγενείς από μία κόλαση και ίσως εντέλει του έσωζε ακόμα και τη ζωή, και ίσως εσείς αρνηθήκατε να του την παρέχετε.

Τώρα γνωρίζετε πως υπάρχει "μαντζούνι", και αν αρνείστε να το δοκιμάστε, και συνεχίζετε να επιμένετε πως δεν υπάρχει λύση, συγχωρέστε με, αλλά θα το θεωρήσω ένα επιστημονικό σκοταδισμό, επικίνδυνο για τον άνθρωπο.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
[/spoiler]

Υ.Γ. Να λοιπόν γιατί η Ελλάδα μας καταστράφηκε... 'Ολα για τα φράγκα και όχι για τον άνθρωπο...
Ευτυχώς όμως η εποχή άλλαξε, και δεν βρισκόμαστε πλέον στην εποχή της Υπατίας, αλλά απεναντίας οι Κερδοσκόποι, οι τυχοδιώκτες, οι μασκαράδες, και οι απατεώνες, από ότι φαίνεται, δεν είναι πλέον της μόδας.
_______________________________________________________________________________

1 http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,2388.0.html, και ειδικά...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
1."Suprasorb® A System for successful Wound Healing"   Επιθέματα    Suprasorb,  παραγγελια  210-26-18-342,
2. Aktovegin κρεμα + inj. (η άλλα παρόμοια:  Tarontal (Pentoxifylline),  Hirudo medicinalis  κ.τ.λ.)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Argirios Argiriou στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 19:24:20
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Περί Εμπόρων Ελπίδας...

Θα παραθέσουμε μία προσωπική αλληλογραφία με τον κ. Κουναλάκη, μόνο από την δική μας πλευρά, σεβόμενοι το απόρρητο της αλληλογραφίας, και ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.

Στόχος μας ήταν, να ενημερώσουμε το χώρο της ΠΦΥ, για μία καινοτομική έρευνα στον χώρο των κατακλίσεων, όπου όχι μόνο έσωζε ανθρώπινες ζωές, μια και σε πολλές δύσκολες περιπτώσεις οι κατακλίσεις ήταν ανίατες, όχι μόνο η θεραπεία ήταν επιτεύξιμη σε ελάχιστο χρόνο, σε σύγκριση με γνωστές μεθόδους θεραπείας κατακλίσεων, αλλά και μείωνε το κόστος των ταμείων στο 1%, μόνο για το ζήτημα των κατακλίσεων. (Το κόστος των κατακλίσεων υπολογίζεται πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ ετήσια δαπάνη για τα ασφαλιστικά ταμεία).

'Ομως ο κ. Κουναλάκης το θεώρησε διαφήμιση και το έσβησε, ενώ ταυτόχρονα πλήθος άλλα σκευάσματα (όπως και για κατακλίσεις1), αναφέρονται ελεύθερα, στο φόρουμ της ΠΦΥ.

[spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Κουναλάκη,

χθες καταθέσαμε, μία έρευνα μας, στον χώρο των κατακλίσεων και αιτηθήκαμε αν υπάρχει κάποιος σοβαρός και αξιόλογος επιστήμονας στον κύκλο σας, που θα ενδιαφερόταν, να συνεργαστεί μαζί μας, έτσι ώστε να γίνει μία κλινική έρευνα.

Το αποτέλεσμα, ήταν να διαγραφεί το μήνυμά μας.

Επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά με τον κ. [Αργυρίου], ο οποίος αναφέρεται ως Συντονιστής, στο συγκεκριμένο θέμα, και μας είπε, [...]

"Κοριτσάκι μου, ότι είναι αντίθετο με το δικό μας mentallity ή νοοτροπία, ότι δεν μας συμφέρει, ουσιαστικά, απλά το σβήνουμε." και πως μάλλον το έσβησε ο κ. Κουναλάκης.

Δεν θα εστιαστώ στο απαράδεκτο της συμπεριφοράς, του κ. [Αργυρίου], απλά θέλω να ρωτήσω, για το mentallity σας.

Θέλουμε να ξέρουμε γιατί σβήσατε το μήνυμα, για την Καινοτόμα έρευνα μας, στον χώρο των κατακλίσεων, μια και αναφέρεστε ως Φόρουμ - Αγορά - Διάλογος, και θεωρούμε πως καταλαβαίνουμε ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

Σας ενημερώσαμε πως δεν πρόκειται για κερδοσκοπική διαφήμιση αλλά για ενημέρωση, με σκοπούς αποκλειστικά ανθρωπιστικούς.

Αναμένουμε την απάντηση σας, ειδάλλως είμαστε υποχρεωμένοι να κοινοποιήσουμε δημόσια το συμβάν.

Η πρόεδρος της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας
Ο Ροδόκηπος των Φιλοσόφων.
[/spoiler]

[spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Κουναλάκη,

καταρχήν ευχαριστούμε για την άμεση απάντησή σας.  Λυπούμαστε που δεν σας δώσαμε να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται επακριβώς.

'Οταν αναφερθήκαμε σε έρευνα, εννοούσαμε έρευνα σε Μυστικές Παραδοσιακές συνταγές, οι οποίες αντιμετώπιζαν πολύ δύσκολα έλκη, τραύματα κλπ.

Τα παραδοσιακά προϊόντα δεν χρειάζονται κλινική έρευνα, και κάποιου άλλου είδους επιστημονική τεκμηρίωση, για να κυκλοφορήσουν στην αγορά.  Οι επί πολλές δεκαετίες, χρήση του αναφερόμενου σκευάσματος, επιβεβαιώνουν την θεραπευτική του δράση, μέσω μαρτυριών.  

Απλά το μόνο που εμείς ζητήσαμε, είναι η κλινική πλέον παρακολούθηση και η επιβεβαίωση της θεραπευτικής του δράσης.

Εμείς γνωρίζουμε, βάση των δεκάδων περιπτώσεων που έχουν κάνει χρήση της Κηραλοιφής, ότι δρα πάρα πολύ αποτελεσματικά, και μάλιστα είναι στο 100% των περιπτώσεων.

Την μόνη συνεργασία που ζητήσαμε ανοιχτά, ήταν να δοκιμαστεί, και να διαγνωστεί επίσημα, η όποια αποτελεσματικότητα της Κηραλοιφής για Κατακλίσεις.

Υπάρχουν πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας, που υποφέρουν, και ταλαιπωρούνται μακροχρόνια αυτοί και το οικείο περιβάλλον τους.

Δικοί μας σκοποί και στόχοι είναι πραγματικά να βοηθήσουμε αυτούς τους πάσχοντες.

Ευελπιστούμε ότι κάπου συγκλίνουν οι στόχοι μας, με το θεραπευτικό ιατρικό λειτούργημα.

Τονίζουμε πως η Κηραλοιφή για Κατακλίσεις προτείνεται ήδη από Καταξιωμένους γιατρούς Μεγάλων νοσοκομείων που έγιναν μάρτυρες της θεραπευτικής της δράσης, και το μόνο που ζητήσαμε, είναι να διαγνώσετε αν έχει όντως την θεραπευτική δράση την οποία παρουσιάζουμε.

Με εκτίμηση,

Η πρόεδρος της Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας
Ο Ροδόκηπος των Φιλοσόφων

Υ.Γ. Επίσης αν δεν το προσέξατε, ξανατονίζουμε πως διατίθεται από το εμπορικό τμήμα Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, για καθαρά ανθρωπιστικούς σκοπούς.
[/spoiler]

[spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Κουναλάκη,

ο μόνος λόγος που τραβήξατε την προσοχή μας, είναι η δημοσίευσή σας, πως δεν πιστεύετε πως υπάρχει κανένα "μαντζούνι" που θεραπεύει τις κατακλίσεις.

Επικοινωνήσαμε λοιπόν, για να σας αποδείξουμε, πως εμείς έχουμε βρει ένα μαντζούνι που δουλεύει, και είμαστε στην διάθεσή σας, για να σας το αποδείξουμε, και να το διαπιστώσετε από μόνος σας, μια και έχετε ήδη μία σημαντική εμπειρία με τις κατακλίσεις.

Επίσης επικρατεί η άποψη στο έκπτωτο πλέον χώρο της ιατρικής, πως όσοι ασχολούνται με την εναλλακτική θεραπευτική, είναι τσαρλατάνοι. Είναι αλήθεια πως υπάρχουν πολλοί τσαρλατάνοι, αλλά υπάρχουν και πολλοί σοβαροί ερευνητές, και επιστήμονες, που ασχολούνται με την Παραδοσιακή Εναλλακτική Θεραπευτική σοβαρά, μια και η αυθεντική ιατρική βασίζεται σε μαντζούνια, όπως και ο Ιπποκράτης, ήταν ο πρώτος κατασκευαστής φυσικών θεραπευτικών σκευασμάτων.

Αν και είμαστε επιστήμονες, και μπορώ να σας παραθέσω ενδεικτικά, δημοσιευμένες επιστημονικές αρθρογραφίες μου, για να το διαπιστώσετε και μόνος σας, ότι γνωρίζω τι σημαίνει Scientific Research...

[...]

καθώς και διδακτορική μελέτη ή ακόμα δημιουργία νέου κλάδου επιστήμης.

[...]

ο τομέας "ίασης" όμως στον οποίο δραστηριοποιούμαστε είναι διαφορετικός, από την κλασσική παθολογία, και έτσι ζητήσαμε συνεργασία, διότι είδαμε και την λέξη "HERO" ως επίθετο, που χρησιμοποιήσατε, και μια και εμείς ως Ροδόσταυροι, ως Παραδοσιακή Μυητική σχολή, που αναγέννησαμε τις Επιστήμες στην Ευρώπη (βλέπε Francis Bacon), διδάσκουμε πέρα της Ενναλακτικής1 Θεραπευτικής, και τον Ηρωϊσμό, θεωρήσαμε, πως μπορεί να υπάρξει μία κοινή φιλοσοφία.

Αυτά ως διευκρινιστικά σχόλια, όσον αφορά το ποιοί είμαστε.  'Αλλωστε έχουμε και εμείς ένα αντίστοιχο φόρουμ, http://www.amra.gr/forum/index.php αλλά διαφορετικής κατεύθυνσης, από την δική σας ειδίκευση, στην κλασσική ιατρική και παθολογία.

Και σε αυτό το σημείο, ζητούμε να μας απαντήσετε, μετά που θα τα σκεφτείτε όλα αυτά που σας παρουσιάσαμε, αν δέχεστε να συνεργαστούμε, και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας, που άδικα ταλαιπωρούνται και κυριολεκτικά άδικα σαπίζουν.

Ως γνήσιοι εναλλακτικοί θεραπευτές, (και όχι τσαρλατάνοι, που συμφωνούμε πως υπάρχουν ακόμα και στο χώρο της κλασσικής ιατρικής) είμαστε συνάδελφοί σας, άλλων σχολών, όχι των ειδικευμένων φασόν ιατρικών σχολών αλλά της γνήσιας PhD Ιδέας και Φιλοσοφίας.

Δεν αμπελοφιλοσοφούμε αλλά δημιουργούμε νέους κλάδους επιστήμης, θεραπευτικές λύσεις, είτε ατομικές, είτε κοινωνικές.  Ο κεντρικός και κύριος στόχος μας λοιπόν είναι η ίαση, και στα πλαίσια αυτού του στόχου, κάνουμε έρευνες πάνω σε παραδοσιακές θεραπευτικές λύσεις.

Μία από αυτές τις έρευνες ήταν και η Κηραλοιφή για Κατακλίσεις, και θα ακολουθήσουν πολλά άλλα, προσπαθώντας να αντικαταστήσουμε, μια μέρα, πλήρως, όλες τις χημικές ουσίες (με πλήθος παρενέργειες), με φυσικές, χωρίς παρενέργειες, που θα είναι πραγματικά αποτελεσματικά θεραπευτικές και όχι μία συντήρηση της ασθένειας για κερδοσκοπικούς λόγους.

Αν λοιπόν θεωρείτε πως μοιραζόμαστε την ίδια αγνή ιδέα της θεραπευτικής, με στόχο να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους συνανθρώπους μας, σας καλούμε προς μια ανιδιοτελή και ανθρωπιστική συνεργασία, και αναμένουμε την απάντηση σας.

Αν πάλι θεωρείτε, πως δεν ενδιαφέρεστε, ενημερώστε μας, έτσι ώστε να μην σας ξαναενοχλήσουμε.  Τόσο απλά.

Με εκτίμηση

['Ονομα, τηλέφωνο]
________________________________________________________________________

1 Ο Ιπποκράτης ως ολιστικός θεραπευτής, ήταν και εναλλακτικός θεραπευτής, όπως ορίζεται σήμερα, κάτι που οι σημερινοί γιατροί ξεχνούν, παρά τον όρκο του Ιπποκράτη.
[/spoiler]

Σε αυτό το σημείο ο κ. Κουναλάκης μας απάντησε έμμεσα... όπως και στο φόρουμ παρακάτω...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Άρα ξαναερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα: φράγκα υπάρχουν; εάν υπάρχουν όλα γίνονται.

[spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Κουναλάκη,

ευχαριστούμε για τον χρόνο σας, και για την κατατοπιστική ενημέρωση.  Σίγουρα ευελπιστούμε, πως μία μέρα θα υπάρξουν τα κεφάλαια να οργανώσουμε τις κατάλληλες "διπλές τυφλές πολυκεντρικές μελέτες", για τις οποίες συμφωνούμε μαζί σας, πως χρειάζονται, όμως μέχρι τότε, ίσως ήμασταν λίγο ρομαντικοί, και θεωρήσαμε, πως ίσως υπάρχουν ευσυνείδητοι γιατροί που θα ήθελαν να δοκιμάσουν την θεραπευτική δράση της Κηραλοιφής στους ασθενείς τους, και να μας καταθέσουν την άποψη τους.

'Αλλωστε γνωρίζουμε πως ένα εναλλακτικό φυσικό προϊόν δεν έχει παρενέργειες, και έτσι και αλλιώς την ευθύνη την παίρνει επώνυμα οργανισμός.  

Υπάρχουν ήδη γιατροί που έχουν καταθέσει την άποψη τους, και προτείνουν την Κηραλοιφή, στους ασθενείς τους.

Απλά επειδή εσείς δεν γνωρίζατε, πως υπάρχει "μαντζούνι" που θεραπεύει τις κατακλίσεις και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε σχέση με άλλες "λύσεις", εκτός φυσικά των πιο προχωρημένων περιπτώσεων με πολύ αργό μεταβολισμό και κατασταλτικά φάρμακα (πχ aloperidin) όπου αργεί, όχι η επούλωση, αλλά η τελική διαδικασία ανάπλασης κυττάρων και ιστών.

Αν λοιπόν θέλετε να δοκιμάσετε το σκεύασμα σε ασθενή σας, και να διαπιστώσετε τη θεραπευτική δράση, από μόνος σας, μπορείτε να προμηθευτείτε την Κηραλοιφή για την θεραπεία από εμάς δωρεάν, και μετέπειτα να μας καταθέσετε την άποψή σας.

'Οσον αφορά, για τα κέρδη από τις Κηραλοιφές και πως θα χρησιμοποιούνται, από την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία μας, είναι στην κρίση της Διοίκησης της Εταιρείας, όπου ο πρόεδρος της δεν πληρώνεται, αλλά στοχεύουμε σε πολυποίκιλες δράσεις, κοινωνικού και ανθρωπιστικού χαρακτήρα, και χρειαζόμαστε να αντλήσουμε τα κατάλληλα κεφάλαια για το φιλόδοξο ανθρωπιστικό μας έργο, μετάλλαξης μιας πανανθρώπινης κοινωνίας.

Επίσης, πολιτική της εταιρείας είναι, να διαθέτει τα θεραπευτικά μας σκευάσματα, δωρεάν, σε άτομα, που αδυνατούν να πληρώσουν, καθώς και άλλες υπηρεσίες συμβουλευτικού και θεραπευτικού χαρακτήρα που προσφέρουμε δωρεάν.

Αυτό όμως που ειλικρινά με απογοητεύει είναι πως "το Hero, μπαίνει αυτόματα, και δεν κρύβει καμιά άλλη σημασία", και πραγματικά, οι καιροί έχουν αλλάξει, και χρειάζεται να σκεφτούμε σοβαρά, πως ίσως ο "doctor" μπαίνει αυτόματα, και δεν κρύβει καμιά άλλη σημασία, παρά μόνο μία φιλόδοξη επαγγελματική καριέρα...

Κατανοώ πως πάρα πολλοί συνάδελφοί σας, έχουν δεχτεί αυτό το ιατρικό κατεστημένο ως φυσιολογικό, ως μία ιατρική νόρμα, αλλά μόνο ένας φιλοσοφημένος άνθρωπος βλέπει πως άνθρωποι σαπίζουν, πεθαίνουν, βασανίζονται, δις εκατομμύρια ευρώ χάνονται ετησίως, από τα δημόσια ταμεία, ενώ απλές παραδοσιακές θεραπευτικές λύσεις δεν στηρίζονται, καθώς επιστήμονες, έχουν απομακρυνθεί από τα αυθεντικά ιδεώδη της επιστήμης, και ειδικά της θεραπευτικής.

Με άλλα λόγια όλα για την κονόμα και όχι για τον άνθρωπο.

Μετά λύπης λοιπόν, διαπιστώνουμε, μέσα από την ειλικρινή σας απάντηση, το έκπτωτο ιατρικό κατεστημένο, που δεν συμβάλλει στον ανθρωπισμό, και στην κοινωνική αρωγή, υποστηρίζοντας αληθινές θεραπευτικές λύσεις και έρευνες, και όχι κερδοσκοπικές απάτες φαρμακοβιομηχανιών, και σε αυτό το σύστημα, το έργο μας αντιτίθεται, αποσκοπώντας σε έναν εξαγνισμό, και επιστροφή, στα Αυθεντικά Ιπποκράτεια Ιδεώδη.

Οι επιστημονικές έρευνες στα Πανεπιστήμια και στα Νοσοκομεία της χώρας μας, θα έπρεπε να ήταν δωρεάν, καθώς και η αμοιβή των ιατρών δωρεές, αλλά τι συζητάμε τώρα, φαίνεται ουτοπική σήμερα η Αρχαία Ελληνική μας Κοινωνία.

Λυπάμαι ειλικρινά, για αυτήν την σημερινή "επιστημονική" κατάντια, στην οποία έχετε εισέλθει και αποδεχτεί ασυνείδητα ως κατεστημένο, και το μόνο που ζητώ, καθαρά ανθρώπινα είναι το εξής.

Την επόμενη φορά, που θα αντιμετωπίσετε έναν ασθενή με κατάκλιση και θα ταλαιπωρηθεί επί μήνες, αναλογιστείτε, πως ίσως να υπήρχε μία θεραπευτική λύση που θα γλίτωνε τον άνθρωπο και τους συγγενείς από μία κόλαση και ίσως εντέλει του έσωζε ακόμα και τη ζωή, και ίσως εσείς αρνηθήκατε να του την παρέχετε.

Τώρα γνωρίζετε πως υπάρχει "μαντζούνι", και αν αρνείστε να το δοκιμάστε, και συνεχίζετε να επιμένετε πως δεν υπάρχει λύση, συγχωρέστε με, αλλά θα το θεωρήσω ένα επιστημονικό σκοταδισμό, επικίνδυνο για τον άνθρωπο.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
[/spoiler]

Υ.Γ. Να λοιπόν γιατί η Ελλάδα μας καταστράφηκε... 'Ολα για τα φράγκα και όχι για τον άνθρωπο...
Ευτυχώς όμως η εποχή άλλαξε, και δεν βρισκόμαστε πλέον στην εποχή της Υπατίας, αλλά απεναντίας οι Κερδοσκόποι, οι τυχοδιώκτες, οι μασκαράδες, και οι απατεώνες, από ότι φαίνεται, δεν είναι πλέον της μόδας.
_______________________________________________________________________________

1 http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,2388.0.html, και ειδικά...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
1."Suprasorb® A System for successful Wound Healing"   Επιθέματα    Suprasorb,  παραγγελια  210-26-18-342,
2. Aktovegin κρεμα + inj. (η άλλα παρόμοια:  Tarontal (Pentoxifylline),  Hirudo medicinalis  κ.τ.λ.)

Η πρόεδρος του λεγόμενου “Ροδόκηπου των Φιλοσόφων”, μου τηλεφώνησε πριν μερικές εβδομάδες και με επιθετικό τόνο στην φωνή (παρόλο που δεν είχαμε ξαναμιλήσει ποτέ) με ρώτησε για ποιο λόγο σβήστηκε κάποιο δημοσίευμά της στο φόρουμ αλλά και για ποιο λόγο δεν δημοσίευσα μια πρόσφατη απάντησή της σε κάποιο post που είχα ανεβάσει παλαιότερα στο προσωπικό μου blog ( www.argiriou.blogspot.com ).  Της απάντησα τότε ότι δεν είχα ιδέα για το δημοσίευμά της στο φόρουμ, ούτε και είχα προλάβει να διαβάσω την απάντησή της στο blog μου. Επειδή όμως ο τόνος της φωνής της εξακολουθούσε να είναι επιθετικός της εξήγησα ότι δεν είμαστε στο κάτω - κάτω και υποχρεωμένοι να δημοσιεύουμε ότι θέλει ο οποιοσδήποτε, και ότι μπορεί αν το επιθυμεί να κάνει το δικό της φόρουμ ή blog και να δημοσιεύει εκεί ότι έχει ευχαρίστηση. Τότε άρχισε να φωνάζει από τηλεφώνου ότι  καταπατώ τον όρκο του Ιπποκράτη και ότι θα μου κάνει δημόσια καταγγελία. Επειδή άρχισα να νιώθω ότι με χειραγωγεί, και είχα και ασθενή μέσα στο δωμάτιο, της έκλεισα το τηλέφωνο.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: timex στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 21:01:40
Αν και δέχομαι κάποια πράγματα στην ομοιοπαθητική, εκείνο που έχω να πω είναι πως πολύ καλά έκανες και έκλεισες το τηλέφωνο.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Γ.Κτιστάκης στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 21:55:04
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
........ και επειδή άρχισα να νιώθω ότι με χειραγωγεί, και είχα και ασθενή μέσα στο δωμάτιο, της έκλεισα το τηλέφωνο.
Το αυτό ένοιωσα και εγώ από τα παραπάνω ποσταρίσματα. Καλά έκανες. Εγώ πάντως σε τέτοια e-mail ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩ. Άλλωστε δεν έχω την υποχρέωση, όπως νομίζει ο αποστολέας.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 22:40:14
Αγαπητέ κ. Αργυρίου,

προς αποφυγή παρεξηγήσεων στη συζήτηση, καλό είναι να διευκρινιστεί πως μάλλον δεν θυμάστε καλά, ή με μπερδεύετε με κάποιον άλλον, ούτε σας φώναξα, ούτε σας επιτέθηκα, (και υπάρχει μάρτυρας που μπορεί να το πιστοποιήσει), αλλά μου κλείσατε το τηλέφωνο γιατί σας ρώτησα, αν θεωρείτε πως με αυτό το mentallity σας, καταπατάτε τον όρκο του Ιπποκράτη.

Και φυσικά έχετε δικαίωμα, να φιμώσετε την αλήθεια στο προσωπικό σας ιστολόγιο1, και φυσικά, το κάθε ιστολόγιο έχει δικαίωμα να υιοθετήσει, το mentallity, που αναφέρετε πως "ότι μας "συμφέρει" το προωθούμε, ότι δεν μας "συμφέρει" το κόβουμε", και φυσικά ο καθένας μας έχει δικαίωμα, να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Αλλά τελικά η ερώτηση είναι: Μας συμφέρει αυτό το Mentallity?

Υπάρχουν συνάνθρωποί μας, που επισκέπτονται τις παρακάτω δύο σελίδες και θεωρούν πως δεν υπάρχει λύση για τις κατακλίσεις, και βάση αυτού του mentallity, συνανθρωποί μας, υποφέρουν, τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν εκατομμύρια ευρώ ή ακόμα δις ευρώ ετήσια, όλη η Ελληνική Κοινωνία, ολισθαίνει προς την καταστροφή, και τελικά, ακόμα και οι γιατροί την πληρώνουν (βλέπε περικοπές στους μισθούς).

Ας κάνει λοιπόν ο καθένας μας, την αυτοκριτική του, για το πόσο τελικά το κάθε mentallity μας, βοηθάει την χώρα μας ή δεν την οδηγεί στον ολιστικό κατήφορο.

Και αναρωτιέμαι ως ένας απλός πολίτης, πόσες άλλες έρευνες εναλλακτικές φιμώνονται από αυτού του είδους το Mentallity, που θα μπορούσαν να σώσουν εκατομμύρια συνανθρώπους μας, καθώς και όλο το χώρο της υγείας, και στην προκειμένη περίπτωση τον χώρο της ΠΦΥ?

Μήπως τελικά είμαστε υπόλογοι για την καταστροφή μας?
__________________________________________________________________________________________________________

1http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,2698.msg18036.html#msg18036, http://argiriou.blogspot.com/2011/04/blog-post_30.html

Έχω δοκιμάσει πολλά μαντζούνια,επώνυμα και μη, φυτικά και μη, ακριβά και φτηνά, κοκ. Το συμπέρασμα σε όλες τις περιπτώσεις ήταν ένα: Για να φτιάξει μια κατάκλιση πρέπει να ανατρέψεις τους μηχανισμούς που την προκάλεσαν. Όλα τα υπόλοιπα είναι μαντζούνια. ΤΕΛΟΣ.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 15 Φεβρουαρίου 2012, 23:44:33
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,

δεν φταίει κανένας μας, για την περιοριστική παρωπιδιστική εκπαίδευση την οποία μας επιβάλλανε και ουσιαστικά μας εκπαίδευσαν να σκεφτόμαστε ρομποτικά και όχι ελεύθερα.  Φταίμε όμως όταν μας δίνεται η δυνατότητα να σπάσουμε τα κάγκελα, και δεν το τολμούμε.  Αλλά όπως βλέπουμε, ένα άνωθεν σχέδιο, μας σπρώχνει πλέον, προς την Υπέρβαση, προς την Ολιστική Μόρφωση και Θεραπευτική.  Εκεί βρίσκεται η 'Ιαση μας, σε όλους τους τομείς.


Αναφορικά με την παρωπιδιστική εκπαίδευση ανέφερα σαν παράδειγμα το δάσκαλο από τον οποίο τη διδάχθηκα (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3519.msg26605.html#msg26605).
Όσο για τα δικά μου κάγκελα, σπάνε διαβάζοντας το άρθρο στο οποίο αντιστοιχεί ο τελευταίος σύνδεσμος της συγκεκριμένης δημοσίευσης.
Σας ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να καταθέσω την άποψή μου.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 16 Φεβρουαρίου 2012, 00:21:38
Κατ αρχήν γιατί δεν μας λες σε ποιο βιβλίο του Coprus Hippocraticum είναι γραμμένη αυτή η φράση για να δούμε ποιος το έγραψε....
Αν δεν το γνωρίζεις ήδη το Coprus Hippocraticum δεν είναι γραμμένο από τον ίδιο τον Ιπποκράτη αλλά πολλούς συγγραφείς που κάποιοι ίσως δεν είχαν καν γνωρίσει και τον Ιπποκράτη. Επίσης, για την εποχή του θα του δικαιολογήσουμε και μερικές λάθος εμπειρικές εκτιμήσεις..... Γιατί στα άστρα δεν μπόρεσε να πάει...

Ο Ιπποκράτης βέβαια είπε κι άλλα που δεν συνάδουν με την βρώσιμη προπόλη που ανακάλυψε ο αδερφός "Ορφέας" στα βιβλία του και που έφτιαξε την θεια σου που θα έφτιαχνε έτσι κι αλλιώς:
Είπε: Ὁ μὲν βίος βραχύς, ἡ δὲ τέχνη μακρή, ὁ δὲ καιρὸς ὀξύς, ἡ δὲ πεῖρα σφαλερή, ἡ δὲ κρίσις χαλεπή (Αφορισμοί 1.1)
Και αυτό δεν ταιριάζει με την εμπειρική γνώση που έχεις κάνει λάβαρο, αφού τόσο τον αγαπάς...

Τώρα εάν ο τέλειος έμπορος ελπίδας την κοπάνησε από την AMORC (http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,264.0.html) όταν ανακάλυψε ότι σαν διαχειριστής το χρήμα στην οργάνωση το διαχειρίζονταν άλλοι και το έριξε στο να πουλάει κηραλοιφές και λαδάκια σε αδαείς, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει με το ζόρι να το δεχτούμε.

Τελικά έχεις τίποτα άλλο το επιστημονικά τεκμηριωμένο ή θα τη βγάλουμε πάλι με αρλούμπες που ονειρεύτηκε ο κάθε πικραμένος; Προσωπικά, το διασκεδάζω πλέον....
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 16 Φεβρουαρίου 2012, 11:07:35
Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,

είναι γεγονός πως υπάρχουν πολλά διαμάντια ανάμεσα μας, και πραγματικά, αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι, χρειάζεται αυτά τα διαμάντια να τα προστατεύουμε και να τα υποστηρίζουμε.  Σίγουρα ένας κούκος δεν φέρνει την 'Ανοιξη, αλλά αν μαζευτούμε όλοι μαζί, αυτοί που διαμαρτυρόμαστε για τα κακώς κείμενα, και αυτοί που έχουμε μέσα μας, τον σπόρο της 'Ανοιξης, πολλά μπορούν να αλλάξουν.  Ευτυχώς δεν χάθηκαν όλα.  Μέσα από τα συντρίμια και τα ερείπια της Ελλάδας μας, κάτι ανασταίνεται, και είναι μεταδοτικό.

'Επρεπε δυστυχώς να φτάσουμε σε τέτοια κατηφόρα για να κατανοήσουμε το αυτονόητο, τον χρηστό λόγο, ανεξάρτητα ποιας εξωτερικής ιδεολογίας?  Μαρτυρική η περίοδος που θα περάσουμε, αλλά και άκρως ευεργετική, αν τα καταφέρουμε και σωθούμε.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 16 Φεβρουαρίου 2012, 21:54:28
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τώρα εάν ο τέλειος έμπορος ελπίδας την κοπάνησε από την AMORC (http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,264.0.html) όταν ανακάλυψε ότι σαν διαχειριστής το χρήμα στην οργάνωση το διαχειρίζονταν άλλοι

Και στις δύο περιπτώσεις είτε πριν ως Διαχειρίστρια της Αμορκ για την Ελλάδα, είτε τώρα ως Διαχειρίστρια του Ροδόκηπου, έχω ξοδέψει χιλιάδες ευρώ και έχω εργαστεί εθελοντικά. Αν έχετε λοιπόν στοιχεία εναντίον μου, καταθέστε τα, ειδάλλως θα κατηγορηθείτε ως κοινός συκοφάντης.

'Οσον αφορά την κηραλοιφή για κατακλίσεις, πλήθος είναι οι ευγνωμοσύνες που δεχόμαστε, από ανθρώπους που σώθηκαν, από τα χέρια εμπόρων ελπίδας, όπως τους αποκαλείτε.

Ευτυχώς όμως υπάρχουν αρκετοί γιατροί που τολμούν και συστήνουν εναλλακτικά σκευάσματα, ή πρωτοπορούν οι ίδιοι, ως εναλλακτικοί ή ολιστικοί γιατροί, παρά τους χλευασμούς, και τον πόλεμο που δέχονται από έναν επιστημονικό σκοταδισμό κάποιων συναδέλφων τους, και αυτή είναι η πραγματική ελπίδα, που περιμένουμε όλοι μας, αυτοί οι άνθρωποι να βγουν μπροστά, να μην αποτελούν τις εξαιρέσεις αλλά τον κανόνα, διότι πλήθος συνάνθρωποί μας υποφέρουν καθημερινά, και ακόμα χάνουν και τη ζωή τους.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 19 Φεβρουαρίου 2012, 14:07:24
κ. Κουναλάκη, αποκαταστείστε παραπάνω τα μηνύματα μου που για πολλοστή φορά αλλοιώσατε, διότι πολλές φορές οι σύνδεσμοι χάνονται και έτσι το περιεχόμενο κατά αυτό τον τρόπο σώζεται, για να γίνεται κατανοητή η επιχειρηματολογία. 'Οπως γνωρίζετε, χρησιμοποίησα ένθετο κείμενο κατά την υπόδειξη του κ. Μιχάλη.

Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 19 Φεβρουαρίου 2012, 21:26:23
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
κ. Κουναλάκη, αποκταστείστε παραπάνω τα μηνύματα μου που για πολλοστή φορά αλλοιώσατε, διότι πολλές φορές οι σύνδεσμοι χάνονται και έτσι το περιεχόμενο κατά αυτό τον τρόπο σώζεται, για να γίνεται κατανοητή η επιχειρηματολογία. 'Οπως γνωρίζετε, χρησιμοποίησα ένθετο κείμενο κατά την υπόδειξη του κ. Μιχάλη.

Επιστημονικό κείμενο δεν έχω σβήσει. Για μη επιστημονικά κείμενα σε αυτό το φορουμ αρκούν και τα links.
Φαντάζομαι ότι αξιόπιστα κείμενα είναι διαχρονικά στο διαδίκτυο.
Μόλις έχω χρόνο θα δω πιο επισταμένα και τα προηγούμενα σου μηνύματα μια και μου το θύμησες....
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Loumakis στις 20 Φεβρουαρίου 2012, 00:49:50
Μιά και βρηκα χρόνο σήμερα, ας ολοκληρώσω την απάντηση που είχα αφήσει μισή.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Λυπάμαι, αλλά μάλλον δε θα πάρουμε τις απαντήσεις που περιμένουμε ποτέ, καθώς αναλωνόμαστε σε θεωρίες επί θεωριών.
Ανακεφαλαιώνω:
1) Υπάρχει evidence-based εναλλακτική ιατρική σε επίπεδο μεγαλύτερο του Ε;
2) Γιατί δεν ασφαλίζεται κανείς εναλλακτικός από τις ασφαλιστικές εταιρείες για αστική ευθύνη αφού υπάρχει τόσο μεγάλη διεθνής εμπειρία;

   Ερώτημα 1: Σε μεμονωμένες έρευνες ναί, εάν δεις το θέμα συνολικά, δηλαδη πάρεις το "αλγεβρικό άθροισμα" όλων των ερευνών με θετική και μη-θετική απάντηση στο ερώτημα "είναι η Ομοιοπαθητική αποτελεσματική;" τότε ίσως όχι [αν και το προηγούμενο κατεβατό ερευνών από τη rose μπορεί να με κανει να αναθεωρήσω/ τι ξεφτίλα κι αυτή, ομοιοπαθητικός γιατρός ο ίδιος να πληροφορούμαι από άλλους, μη γιατρούς, δεδομένα ενισχυτικά της μεθόδου που χρησιμοποιώ]. Τονίζω το "μη-θετική", διότι η μη-θετική απάντηση δεν ταυτίζεται, ως γνωστόν, με την αρνητική, πραγμα το οποίο οι πολέμιοι της Ομοιοπαθητικής αποσιωπούν. Το να πώ "η έρευνα μου δεν απέδειξε την αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικης αγωγής" δεν ταυτίζεται νοηματικά με τη φράση "η έρευνα μου απέδειξε την αναποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικης αγωγής". Στην πρώτη περίπτωση σημαίνει ότι η έρευνα μου δεν έδειξε διαφορά μεταξύ Ομοιοπαθητικης αγωγης και placebo σε επίπεδο στατιστικά σημαντικό, όχι απαραίτητα λόγω αναποτελεσματικότητας  της Ομοιοπαθητικης αγωγης, αλλά λόγω ανεπαρκούς ισχύος της έρευνας ως επιστημονικού εργαλείου για να αναδείξει τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα της (π.χ. μικρός αριθμός ασθενών, λανθασμένη μεθοδολογία κλπ.). Παρ' όλα αυτά οι πολέμιοι της Ομοιοπαθητικής συγχέουν (σκόπιμα;) τις δύο εκφράσεις, εκλαμβάνουν τη "μη-θετικότητα" ως αρνητικότητα και προβάλλουν στα ΜΜΕ και στον απλό κόσμο με τον ίδιο τρόπο τα αποτελέσματα των ερευνών (αν δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά ένας γιατρός, πολύ λιγότερο ή μάλλον καθόλου δεν θα την καταλάβει ο δημοσιογράφος και απλός πολίτης).
   Μίλησα παραπάνω για λανθασμένη μεθοδολογία. Κάτι που πολλοί αγνοούν είναι ότι πολλες "ομοιοπαθητικες" ερευνες γίνονται από κλασικούς γιατρούς άσχετους με τους κανόνες της Ομοιοπαθητικής. Παίρνουν μια ομαδα ασθενων, τους δίνουν το ίδιο ομοιοπαθητικό φάρμακο, μία άλλη ομάδα σύγκρισης και τους δίνουν placebo και μετράνε τη διαφορά. π.χ. ειχαν πάρει μια ομάδα ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα, εδωσαν σε όλους το ομοιοπαθητικό φάρμακο Rhus-Tox (συχνα χρησιμοποιούμενο στη Ρ.Α. από την Ομοιοπαθητική), στην ανάλυση βγήκε (φυσικό και αναμενόμενο από την πλευρά της Ομοιοπαθητικής) ότι δεν υπήρχε διαφορα από το placebo και θριαμβολογούσαν. Αυτό είναι εξωφρενικό, διότι στην Ομοιοπαθητική εξατομικεύεις τη θεραπεία με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ασθενούς, όπως προκύπτουν από το ομοιοπαθητικό ιστορικό. Δέκα ασθενείς με την ίδια ακριβώς πάθηση ενδέχεται να πάρουν δέκα διαφορετικες (ομοιοπαθητικές) θεραπείες, αναλογα με τα ατομικά χαρακτηριστικά τους. Αρα, εάν θέλουμε να γίνουν μεθοδολογικά σωστες έρευνες πάνω στο θέμα, πρεπει να συνεργασθούν γιατροί της κλασικης και της ομοιοπαθητικής ιατρικης, ώστε να βρεθεί ο κοινός τόπος των κανόνων των δύο πλευρών και με βαση αυτόν τον κοινό τόπο να γίνουν οι έρευνες. Αυτό είναι κατι που η Ομοιοπαθητική επιθυμεί διακαώς και δέχεται την πρόκληση, αλλά που ο σνομπισμός των εκπροσώπων της κλασικης ιατρικης απέναντι της δεν αφήνει να γίνει (πρώτο εμπόδιο στην καθιέρωση της Ομοιοπαθητικής, κρατήστε το, γιατι υπαρχουν κι άλλα).
   Είπα οτι για να ανέβει επίπεδο στην κλίμακα αξιολόγησης της evidence-based medicine η ομοιοπαθητική ιατρική, χρειάζονται έρευνες με μεγάλο αριθμό ασθενών. (Συνειρμικά αυτή η αξιολόγηση μου φερνει στο νού τις αξιολογήσεις των εθνικων οικονομιών από οίκους τύπου Standard's and Poor's, Moody's κλπ., αξιολογήσεις συχνα όχι αντικειμενικες, αλλά κατευθυνόμενες από υποκρυπτόμενα συμφέροντα.) Πώς να γίνουν όμως τέτοιες έρευνες όταν τα απαιτούμενα κονδύλια είναι τεράστια και δεν είναι διαθέσιμα από ομοιοπαθητικής πλευράς; Οι περισσότερες ερευνες σήμερα, ως πασίγνωστον, χρηματοδοτούνται από φαρμακευτικες εταιρείες, οι οποίες βέβαια δεν τρελλάθηκαν να επιχορηγήσουν μια θεραπευτική μέθοδο, που αν επικρατήσει θα φέρει "τα πάνω κάτω" στον χώρο της αγοράς του φαρμάκου. Θα ήταν καθαρή αυτοκτονία εκ μέρους των. (Δεύτερο εμπόδιο στην καθιέρωση ή αναβάθμιση της Ομοιοπαθητικής)
   Ξέχωρα από τα συμφεροντα των φαρμακευτικων εταιρειών και τον σνομπισμό των γιατρών υπάρχει και μια άλλη αιτία που δεν υπαρχουν αρκετες ερευνες για την Ομοιοπαθητική, με τα κριτήρια που ζητάει η κλασική ιατρική εννοώ, γιατί η Ομοιοπαθητική εχει δικες της ερευνες, των οποίων όμως η κλασικη ιατρικη αμφισβητεί την αξιοπιστία της μεθοδολογίας. Ειναι η σπουδή και η τάση των εκπροσώπων της κλασικης ιατρικης να αποδίδουν όλα τα θετικά αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής σε φαινόμενο placebo. Θρονιασμένοι στην ακράδαντη πεποίθηση τους ότι Ομοιοπαθητική = αυθυποβολή, απορρίπτουν a priori την παραμικρή πιθανότητα η Ομοιοπαθητική να είναι ενδεχομένως αποτελεσματική και αρνούνται να ελέγξουν πειραματικά αυτη την πιθανότητα. Είναι αρνητικοί και απρόθυμοι στη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας, τη στιγμή που τα εκπληκτικα αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής αντιμετώπισης μιας πλειάδας δυσκολων κλινικων περιστατικων θα έπρεπε να τους ειχαν κάνει λιγότερο δογματικούς στην άποψη τους. Δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω αυτή τη στάση. Τυφλό δογματισμό; Στρουθοκαμηλισμό; Αλαζονεία; Αυταπάτη επιστημονικης παντογνωσίας, την ψευδαίσθηση δηλαδή ότι η σύγχρονη επιστήμη εχει εξηγήσει τα πάντα, εχοντας φθάσει στο τέρμα της ιστορικης διαδρομής της;
   Πάρτε παραδειγμα από την ερμηνεία της θεραπείας περιστατικού παιδικού ασθματος με Ομοιοπαθητική, που ανέφερε ο συναδελφος Δημήτρης Μακρέας (σελ.8, απάντηση 113 αυτου του thread), από τον συναδελφο και φίλο Δημ. Κουναλάκη. Χωρίς δεύτερη σκέψη απέδωσε την ίαση σε συμπτωση. Ειχε φθάσει το παιδί, κατά την άποψη του, στην ηλικία να υποχωρήσει το ασθμα του, οπότε το γεγονος της υποχωρησης της πάθησης κατα τη διάρκεια της Ομοιοπαθητικής θεραπείας ηταν τυχαίο και συμπτωματικό. Κατι σαν τις ιωσεις που υποχωρούν εχοντας ολοκληρώσει τον κύκλο τους και όχι λογω της αντιβίωσης που παιρνει παράλληλα ο ασθενης, ας πούμε. Στην απολυτότητα της κρίσης του δεν άφησε ούτε το παραμικρό περιθώριο για το ενδεχόμενο η θεραπεία να ηταν αποτελεσμα της Ομοιοπαθητικής αγωγης και όχι τυχαίο γεγονός.
   Θα αναφέρω άλλο χαρακτηριστικό παραδειγμα, από τα πάμπολλα που υπάρχουν, προσωπικό αυτή τη φορά. Πριν πολλα χρόνια, προτού ενταχθώ στο ΕΣΥ, εργαζόμουν αποκλειστικά ως ομοιοπαθητικος γιατρός στην Αθήνα. Ανέλαβα να βοηθήσω, όσο ηταν δυνατόν, ένα παιδί 15 ετών, που επασχε από μυϊκή δυστροφία, πάθηση ανίατη. 10 μηνες μετα την εναρξη της Ομοιοπαθητικής αγωγής οι τιμες CPK ειχαν πέσει στο 1/3 των αρχικών και, παρά κάποια σκαμπανεβάσματα στη συνέχεια, εξακολούθησαν να πέφτουν. Ο θεράπων νευρολόγος απορούσε, διερωτώμενος εάν πρόκειται για κάποιο θαύμα (η μητέρα του παιδιού ειχε αποφασίσει να μην αποκαλύψει ότι το παιδί της κάνει Ομοιοπαθητική). Μετά από αυτή τη θαυμαστή ανταπόκριση αποφάσισα να υποβάλω το περιστατικό για ανακοίνωση και σε Πανελλήνιο Νευρολογικό Συνέδριο (μετα το Πανελλήνιο Ομοιοπαθητικό), ως απλό case report και τίποτε παραπάνω. Απορρίφθηκε, προφανώς ως ανάξιο λόγου. Αποτάθηκα σε 4 νευρολογικες κλινικες νοσοκομείων της Αθήνας (οι δύο Παίδων) με πρόταση για διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας και "έφαγα πόρτα", άλλοτε ευγενικά, άλλοτε όχι. Προφανώς για τους νευρολόγους συναδέλφους, εκπροσώπους της κλασικής ιατρικής, δεν άξιζε τον κόπο να δοκιμάσουν μια θεραπεία για πάθηση ανίατη από την κλασική ιατρική. "Που να μπλέκουμε με αγυρτείες και κομπογιαννιτισμούς", ίσως σκέφθηκαν, "θα μας κακοχαρακτηρίσουν οι υπόλοιποι του συναφιού μας για συνεργασία με τσαρλατάνους". Από τότε παράτησα τη σχετική προσπάθεια.

  Παραθέτω την καμπύλη τιμών της CPK του προαναφερθέντος περιστατικού για να κρίνετε εάν μπορεί να οφειλόταν σε τυχαίο γεγονός.

  (http://img837.imageshack.us/img837/1087/cpk2.png)

  Ένα επιπλέον σχόλιο για τις evidence-based κλιμακες αξιολόγησης, που τις επικαλείσαι με τεράστιο σεβασμό. Θεωρώ ότι πρεπει να τις βλέπουμε ως ένα "μπούσουλα", ένα βοήθημα στο κλινικό μας έργο και όχι ως ιερά και απαραβίαστα δόγματα, όπως περίπου εχουν οι Χριστιανοί το Ευαγγέλιο και οι Μουσουλμάνοι το Κοράνι. Αλλωστε η κλίμακα αξιολόγησης αξιολογεί την ποιότητα των ερευνών που σχετίζονται με μια θεραπεία (και τροποποιεί ανάλογα το μέγεθος της εμπιστοσύνης ή της αμφιβολίας μας σ' αυτή) και όχι την αποτελεσματικότητα καθαυτή της θεραπείας. Η δακτυλίτιδα, λόγου χάρη, παρα τις αμέτρητες άριστα τεκμηριωμένες σχετικες έρευνες, είναι το ίδιο αποτελεσματική σήμερα για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας, όσο ηταν και πριν πάμπολλα χρόνια, όταν κάποιος τυχαία παρατήρησε ότι το εκχύλισμα του ομώνυμου φυτού εξαφανίζει  τα οιδήματα της "υδρωπικίας", παρ' ότι η παρατήρηση του θα αξιολογούνταν με τα σημερινά κριτήρια ως evidence-based επιπέδου μικρότερου του Ε.

   Οσον αφορά τη δεύτερη ερώτηση σου για ασφάλιση των εναλλακτικων γιατρων, ναι, ειχα ασφάλιση αστικης ευθύνης όταν εργαζόμουνα και μάλιστα αποκλειστικά ως ομοιοπαθητικός γιατρός, εν γνώσει της ασφαλιστικης εταιρείας.

 
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πάνο, εγώ δεν αμφέβαλλα ποτέ για το ότι η ομοιοπαθητική έχει αποτελέσματα σε αρκετούς ανθρώπους.
Αμφέβαλλα σε δύο πράγματα:
α) Ότι δεν έχει καθολικό αποτέλεσμα σε όλους τους ασθενείς με το ίδιο συγκεκριμένο-προσδιορισμένο νόσημα
...

Αυτό συμβαίνει γιατί δεν εχει δοθεί το σωστό, το "όμοιο" φάρμακο (ίαμα, για την ακρίβεια). Το να βρεις το σωστό ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι συχνά πολύ δύσκολο.

 
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
β) Ότι φαίνεται να έχει αποτέλεσμα σε νοσήματα που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το stress του ασθενή.

Αυτά τα δύο παραπέμπουν σε ένα πράγμα: Στη δύναμη του placebo.
...

Όχι, δεν οφείλεται σε placebo, σε παραπέμπω στην παραπάνω περίπτωση του παιδιού με τη μυϊκή δυστροφία και επιπλέον σου θυμίζω ότι η Ομοιοπαθητική δρά σε βρέφη, ζώα, οξείες καταστάσεις, ακόμα και ασθενείς σε κώμα. 

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
 Και πριν πιάσουμε τις μελέτες κλινικής αποτελεσματικότητας ας δούμε κάτι άλλο.
Η διαφορά στις ηλεκτροχημικές ιδιότητες μεταξύ υγρών σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση καθώς εκεί αρχίζει να παίζει η κβαντική φυσική, και ένα πολύ αραιωμένο διάλυμα δεν έχει ποτέ την ίδια αγωγιμότητα με το απεσταγμένο νερό. Μπορείς να φανταστείς ακόμη και ένα μόριο σαν καταλύτη που επιφέρει αγωγιμότητα.
Και πριν μου πεις ότι το ίδιο γίνεται και στην ομοιοπαθητική, σου λέω ότι σε ένα κλειστό σύστημα μια διαλυμένη χημική ουσία σε ένα διαλύτη είναι εύκολο να μελετήσεις, αλλά σε ένα χαμό από χημικές ουσίες στο ανθρώπινο σώμα το συζητάμε τι γίνεται μέσα.... Για μένα πιο λογικό θα ήταν να πούμε ότι αρκούν 5 μόρια από μια συγκεκριμένη πρωτεϊνη για έχεις καταστολή σε ένα νόσημα παρά το Χ μαντζούνι. Η εφαρμογή της κβαντικής φυσικής θα φέρει πολλές αλλαγές στην ζωή μας αλλά ακόμη και τέτοιο υπόβαθρο να σκεφτούμε για την ομοιοπαθητική, οι ομοιοπαθητικοί μοιάζουν με τους μάγους και όχι με τους επιστήμονες στην χρήση της όποιας φυσικής δύναμης. Διαφωνείς;
...

   Διαφωνώ, αλλά για να μη μακρηγορούμε αντιπαρατιθέμενοι πανω σε παλιες έρευνες, θα επισυνάψω πάλι μια πρόσφατη και πολύ σημαντική, από πολύ σοβαρό επιστήμονα, τον Montagnier, που δικαιώνει την Ομοιοπαθητική.

 
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Και το δεύτερο ερώτημα που εγώ έχω είναι το κόστος, το οποίο επίσης σχετίζεται με την αυθυποβολή και σε παρακαλώ Πάνο απάντησε μου το, το έχω μεγάλη απορία:
Γιατί τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα κοστίζουν πανάκριβα όταν έχουν προκύψει από από ατελείωτες αραιώσεις και έχεις τεράστιες ποσότητες τελικά από το χρησιμοποιούμενο τελικό διάλυμα; Τι κοστίζει τόσο ακριβά στην παρασκευή τους; Είναι τόσο εκμεταλλευτές οι κατασκευαστές τους ή είναι αυθυποβολή η θεραπεία και μέρος της αυθυποβολής είναι και το κόστος της θεραπείας; Έχεις δοκιμάσει ποτέ να δεις την διαφορετική θεραπευτική δράση στην ασθένεια που έχει μια Tb Depon 1000mg από μια Im apotel 1g; Ή την αντίδραση του ασθενή όταν του πεις ότι είναι το ίδιο;
...

  Αυτό που ανεβάζει το κόστος είναι η διαδικασία της παρασκευής τους και όχι τόσο η αξία του μητρικου διαλύματος. Για να καταλάβεις, δυο συχνα χρησιμοποιούμενες αραιώσεις είναι η 200 CH και η 1M. 200 CH σημαίνει 200 διαδοχικες εκατοστιαίες δυναμοποιημένες αραιώσεις του αρχικού διαλύματος και 1Μ σημαίνει 1000 αντίστοιχες αραιώσεις. Αρα η δεύτερη συνεπάγεται 800 επιπλέον διαδικασίες αραίωσης, πραγμα που επιβαρύνει το κόστος παρασκευής, εστω και αν οι αραιώσεις γίνονται πλέον αυτοματοποιημένα με μηχανήματα. Δεν συμφωνώ όμως ότι κοστίζουν πανάκριβα. Εχουν λογικότατη τιμή, σαφως μικρότερη από τα περισσότερα φάρμακα της κλασικης ιατρικής. Εκτος εάν εχεις παραπλανηθεί από περιστατικά κερδοσκοπίας ομοιοπαθητικων φαρμακοποιων, γιατι συμβαίνουν και αυτά.

 
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Για μένα το αποτέλεσμα μετράει και ότι θεραπεύει τον ασθενή καλό είναι...............................

  Σ΄αυτό συμφωνούμε απόλυτα.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 20 Φεβρουαρίου 2012, 02:19:50
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
  Μίλησα παραπάνω για λανθασμένη μεθοδολογία. Κάτι που πολλοί αγνοούν είναι ότι πολλες "ομοιοπαθητικες" ερευνες γίνονται από κλασικούς γιατρούς άσχετους με τους κανόνες της Ομοιοπαθητικής. Παίρνουν μια ομαδα ασθενων, τους δίνουν το ίδιο ομοιοπαθητικό φάρμακο, μία άλλη ομάδα σύγκρισης και τους δίνουν placebo και μετράνε τη διαφορά. π.χ. ειχαν πάρει μια ομάδα ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα, εδωσαν σε όλους το ομοιοπαθητικό φάρμακο Rhus-Tox (συχνα χρησιμοποιούμενο στη Ρ.Α. από την Ομοιοπαθητική), στην ανάλυση βγήκε (φυσικό και αναμενόμενο από την πλευρά της Ομοιοπαθητικής) ότι δεν υπήρχε διαφορα από το placebo και θριαμβολογούσαν. Αυτό είναι εξωφρενικό, διότι στην Ομοιοπαθητική εξατομικεύεις τη θεραπεία με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ασθενούς, όπως προκύπτουν από το ομοιοπαθητικό ιστορικό. Δέκα ασθενείς με την ίδια ακριβώς πάθηση ενδέχεται να πάρουν δέκα διαφορετικες (ομοιοπαθητικές) θεραπείες, αναλογα με τα ατομικά χαρακτηριστικά τους. Αρα, εάν θέλουμε να γίνουν μεθοδολογικά σωστες έρευνες πάνω στο θέμα, πρεπει να συνεργασθούν γιατροί της κλασικης και της ομοιοπαθητικής ιατρικης, ώστε να βρεθεί ο κοινός τόπος των κανόνων των δύο πλευρών και με βαση αυτόν τον κοινό τόπο να γίνουν οι έρευνες. Αυτό είναι κατι που η Ομοιοπαθητική επιθυμεί διακαώς και δέχεται την πρόκληση, αλλά που ο σνομπισμός των εκπροσώπων της κλασικης ιατρικης απέναντι της δεν αφήνει να γίνει (πρώτο εμπόδιο στην καθιέρωση της Ομοιοπαθητικής, κρατήστε το, γιατι υπαρχουν κι άλλα).

'Ετσι ακριβώς! 'Εχουμε να κάνουμε με αντιεπιστημονικούς επιστήμονες.  Γι' αυτό το λόγο, οι έρευνες αυτές είναι biased, γιατί γίνονται με στόχο να καταφερθούν ενάντια σε μία συγκεκριμμένη άποψη, και όχι για να καταθέσουν αντικειμενικά την Αλήθεια.  Είδα πραγματικά από πολύ κοντά την απάτη των δήθεν επιστημονικών ερευνών από την πλευρά της ψυχολογίας, όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου, και ειλικρινά αγανάκτησα, για την διαφθορά και το έγκλημα στον χώρο της υγείας, με θύματα εκατομμύρια ανθρώπους παγκόσμια.

Κάτι ανάλογο με την Ομοιοπαθητική γίνεται και με την Επιστήμη της Αστρολογίας.  Ο κάθε αστρολογικός χάρτης αποτελείται από πάρα πολλές συνιστώσες και είναι ένας μοναδικός ατομικός συνδυασμός από τουλάχιστον 12 κύριους παράγοντες ή ζώδια, καθώς και πολλές άλλες λεπτομέρειες.  'Ενας λοιπόν "ξύπνιος επιστήμονας", θέλησε να αποδείξει πως η Αστρολογία είναι απάτη.  Πήρε λοιπόν, από δημογραφικά στοιχεία, τις ημερομηνίες γέννησης χωρισμένων ζευγαριών, και προσπάθησε να δει αν τα ζώδια που δεν ταίριαζαν, χώριζαν.  Φυσικά δεν μπορούσε να βγει ένα τέτοιο συμπέρασμα, γιατί ακριβώς όπως και στην Ομοιοπαθητική, ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως μία μοναδική προσωπικότητα, ως ένας μοναδικός συνδυασμός, και έτσι χρειάζεται να αντιμετωπίζεται από ολιστικές προσεγγίσεις είτε επιστημονικές, είτε θεραπευτικές.

Δυστυχώς η "κλασσική" ιατρική βλέπει τον άνθρωπο μόνο σαν μηχανή, και όχι ως μία ολοκληρωμένη οντότητα, και έτσι αποτυγχάνει να τον θεραπεύσει ολιστικά, μια και έχει αποκλίνει από την πραγματική έννοια της θεραπείας, που στηρίζεται στον Πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη.

"Επειδή και αυτοί οι ιατροί κάνουν χρήση σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό του προγνωστικού μέρους της τέχνης τους, για το λόγο αυτόν αποδέχτηκαν την αστρολογία και αν όχι όλοι, τότε οι περισσότεροι. Ο Ιπποκράτης […] είπε ότι ο νους όσων δεν έχουν χρησιμοποιήσει τη φυσιογνωμική βρίσκεται στο σκοτάδι. Αλλά το φυσιογνωμικό τμήμα της αστρολογίας είναι το μεγαλύτερο μέρος της.[31]"1
________________________________________________________________________________________________________

1 http://www.studyofreligion.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=65&Itemid=65&lang=el#_ftn39
[31] Γαληνός, Περὶ κατακλίσεως 1, έκδ. C. G. Kühn, ό.π., τόμ. 19, σελ. 529-30: ὅτι καὶ αὐτοὶ οἱ ἰατροὶ διὰ τὸ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι τὸ προορατικὸν μέρος τῆς αὑτῶν τέχνης, τοῦτο τῇ μαθηματικῇ ἐπιστήμῃ ἀπένειμαν, καὶ εἰ μὴ πάντες, κατά γε τὸ πλεῖστον. ῾Ιπποκράτης […] ἀνὰ σκότος γὰρ ἔφη τὴν γνώμην πλανᾶσθαι τῶν τῇ φυσιογνωμίᾳ μὴ χρησαμένων. τὸ δὲ φυσιογνωμονικὸν μέρος τῆς ἀστρολογίας ἐστὶ μέγιστον μόριον.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 20 Φεβρουαρίου 2012, 02:44:09
Θα είμαι λακωνικός και περιεκτικός.
Βαρέθηκα την έλλειψη ερευνών και την ανάγκη διαφορετικών μαθηματικών για να εξηγήσουμε την αξία της ομοιοπαθητικής. Επίσης, βαρέθηκα την αιτιολογία ότι δεν μπορεί στην ίδια νόσο να δοθεί το ίδιο φάρμακο αλλά πρέπει να βρούμε κάτι το ιδιαίτερο... και τη δικαιολογία ότι αυτή είναι η αιτιολογία για την εξίσωση με το placebo. Αυτό μου δημιουργεί μια εικόνα ότι πρόκειται για κάτι το μαγικό και όχι το επιστημονικό.
Να σου πω μια πρακτική Ρεθεμνιωτών ιατρών περίπου το 1740 για την πυώδη αμυγδαλίτιδα στα παιδιά: μια τούφα από τα μαλλιά του παιδιού, 2 αυγά, 5-10 σπόροι από ένα χόρτο που μόνο την κρητική του ονομασία έχω ακουστά και άφθονο λεμόνι. Όλα τα έκανες στο τηγάνι ομελέτα και τα έβαζες καυτά πάνω στις αμυγδαλές του παιδιού πριν δέσει η ομελέτα. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι βάση των ιστορικών στοιχείων, η θεραπεία αυτή είχε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Εγώ έχω λογική εξήγηση, εσύ έχεις; Φυσικά, δεν ξέρω κανένα που να την κάνει πλέον.
Αλήθεια, σχετικά με το άσθμα και το Μακρέα, γιατί είδες την "απόλυτη" άποψη μου και δεν πρόσεξες και τον σχολιασμό μου στο τέλος; Περίεργες δεν είναι οι ηλικίες; Σου θυμίζουν κάτι; Ψάξε να βρεις τους παράγοντες που έχουν βρεθεί να σχετίζονται με τις παροξύνσεις του άσθματος τα τελευταία χρόνια. Είναι πολύ εντυπωσιακό πως μπορείς να μειώσεις τις εξάρσεις με οποιοδήποτε "φάρμακο" ακόμη και με το ζουμί του καβρού.

Σχετικά με την δυστροφία.... Αλήθεια, τι είδους μυική δυστροφία ήταν; έχει θέση στην πορεία της νόσου, το ανοσολογικό σύστημα; Αν ναι, έχει και η αυθυποβολή....  Χρησιμοποιούν και κορτιζόνη, λουτρά και σωματική άσκηση;;;; Γιατί;

Για το όμοιο ίαμα... δεν θα ξανασχολιάσω, μη επαναληψιμότητα ισοδυναμεί με τύχη.... Σε διαβεβαιώ ότι τα βρέφη έχουν άγχος, και σχετίζεται άμεσα με τους παλμούς της καρδιάς και τον τόνο των μυών της μητέρας. Τα βρέφη αναγνωρίζουν την μυρωδιά και τον ήχο της αναπνοής επίσης ακόμη κι όταν έχουν κλειστά τα μάτια. Για το κώμα, δεν ξέρω να σου πω, αλλά μπορώ να σου πω ότι υπάρχουν άνθρωποι που σε χειρουργείο με γενική αναισθησία, ακούν τα πάντα, ενώ είναι σε μυοχάλαση και αναισθησία, και μάλιστα μου έχει τύχει ένα τέτοιο περιστατικό σαν φοιτητής. Συνεπώς, μην ορκίζεσαι για το κώμα.

Και ο αγαπητός Luc που ανακάλυψε τον ιό των λεμφαδένων αλλά δεν πήρε χαμπάρι ότι ήταν το AIDS σαφώς και έκανε μια μελέτη πάνω στην αναμετάδοση ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων από μόρια DNA μετά από αραιώσεις, αλλά όπως και ο ίδιος δέχτηκε, σε σημαντικά μικρότερες αραιώσεις από αυτές που χρησιμοποιούνται στην ομοιοπαθητική. Αυτό δεν σου το αρνιέμαι αν και δεν έχω ακόμη μελέτη από άλλο που να την επιβεβαίωσε. Και πρώτος σου είπα, ότι έχουμε πράγματα να μάθουμε από την χημεία σε κβαντικό επίπεδο. Αλλά υπό αυτές τις συνθήκες, η ομοιοπαθητική, ακόμη και έτσι να την σκεφτείς είναι ραντεβού στα τυφλά, ή καλύτερα δελτίο λοττο.
Θα μου επιτρέψεις συνεπώς αντί να βαδίζω στα τυφλά, απλά να περιμένω να δω κάτι πιο χειροπιαστό. Και μην ξεχνάμε ότι η βάση της κβαντικής χημείας είναι τα μαθηματικά και όχι η εμπειρία.

Τελειώνοντας δεν πείστηκα σχετικά με το κόστος. Γιατί όσο και ακριβή να είναι η διαδικασία, έχεις στο τέλος εκατομμύρια δόσεις. Συνεπώς, αρκεί ένας πολλαπλασιασμός για να δεις τα κέρδη.

Τελειώνοντας σου λέω ξανά, ότι κοινωνικώς προέχει η θεραπεία του ασθενή και όχι του νοσήματος του.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 20 Φεβρουαρίου 2012, 03:25:50
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
εστω και αν οι αραιώσεις γίνονται πλέον αυτοματοποιημένα με μηχανήματα.

Η δυναμοποίηση δεν είναι απλή αραίωση. Δυναμοποιώ σημαίνει ενεργειακά φορτίζω την ουσία, είναι μία "μαγική" τελετουργία.

Μπορεί ο αγιασμός και η θεία κοινωνία1 να γίνουν με μηχανήματα?  'Ετσι λοιπόν και ένα ομοιοπαθητικό δεν "δυναμοποιείται", δεν φορτίζεται ενεργειακά, με μηχανήματα.2

Για να το αποδείξουμε, καλό είναι να κάνουμε το εξής πείραμα, από μόνοι μας, αντί να περιμένουμε οι κάθε είδους "ειδικοί" να μας πείσουν.

1. Σε ένα ποτήρι με νερό να βουτήξουμε για λίγο βασιλικό3, και χωρίς τελετουργία να το αποθηκεύσουμε, σε ένα μπουκαλάκι.

2. Σε ένα άλλο ποτήρι με νερό να βουτήξουμε για λίγο βασιλικό, και με την παρουσία κόσμου ειδικά, να γίνει μία τελετουργία αγιασμού, και κατόπιν να αποθηκεύσουμε το νερό, σε ένα άλλο μπουκαλάκι.

3. Ας συγκρίνουμε τα δύο μπουκαλάκια μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, να δούμε ποιο από τα δύο δεν θα μουχλιάσει.  
________________________________________________________________________________________________

1 Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια, που αργότερα οικειοποιήθηκαν από τον χριστιανισμό.  'Εχουν σαν βάση την ενεργοποίηση ή δυναμοποίηση μιας ουσίας, με το ψυχικό εγρηγορός των ανθρώπων που συμμετέχουν στην τελετουργία, μία γνώση που δυστυχώς την έκρυψαν σκοπίμως (απόκρυφη), και έτσι θεωρείται ακόμη και σήμερα, ως θαύμα, από θρησκευόμενους, ενώ πρόκειται για μία απλή ερμηνεία των νόμων της φύσης.

2 Και αυτό θέτει το εξής ερώτημα.  Είναι όλα τα ομοιοπαθητικά που κυκλοφορούν γνήσια, ή κάποια είναι απλές αραιώσεις, δηλαδή ίσως placebo?  Τελικά μήπως πρέπει να γνωρίζουμε ποιος τα φτιάχνει και πως τα φτιάχνει, για να είμαστε πιο σίγουροι, για την αποτελεσματικότητα της θεραπευτικής τους δράσης?

3 Αντισηπτικό http://www.etherio.gr/basil.htm
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 20 Φεβρουαρίου 2012, 11:37:32
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Η δυναμοποίηση δεν είναι απλή αραίωση. Δυναμοποιώ σημαίνει ενεργειακά φορτίζω την ουσία, είναι μία "μαγική" τελετουργία.
Είναι κάτι σαν αυτό στη χρονική στιγμή 4:15 στο βιντεάκι που ανέβασε ο Ζαχαριάδης εδώ (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3147.msg26407.html#msg26407);
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 20 Φεβρουαρίου 2012, 16:33:10
@Loumakis
Κύριε Λουμάκη, επιτρέψτε μου να καταθέσω ορισμένες σκέψεις, με το δεδομένο ότι ασπάζεσθε την ορθοδοξία:
1) Ας δεχθούμε ότι μπορούν να θεραπεύσουν τόσο η "κλασσική" όσο και οι λοιπές "εναλλακτικές" ιατρικές.
2) Για μας τους χριστιανούς είναι δεδομένο ότι μπορούν να γίνονται θαύματα και από την Παναγία και τους Αγίους και "θαύματα" από τον εξ' από 'δώ. Και οι δύο ενέργειες (θεϊκή και δαιμονική) μπορούν να πει κανείς ότι κάνουν πολύ εντυπωσιακότερα πράγματα από το να βελτιώσουν μία Duchenne
3) Όταν παρακάμπτουμε την πεπατημένη για την επιστήμη οδό της απόδειξης και εισερχόμαστε σε υπερβατικές λογικές ("θαύματα", "δυναμοποίηση", "μαγικά", "τελετουργίες") τότε σαφώς και μιλούμε πλέον για θέματα τα οποία μπορούν (ανεξαρτήτως πολλές φορές από τα "πιστεύω" του θεραπευτή) να κινητοποιήσουν "θετική ενέργεια" - ας την ονομάσουμε "αυθυποβολή" για να συνεννοούμαστε (μολονότι πιστεύω ότι δεν είναι ακριβώς αυτό).
Δεν ξέρω ειλικρινά τι είναι όλα αυτά. Όμως αυτό που διαβάζω δε με αναπαύει - ίσα ίσα, μου φέρνει πολλές φορές ταραχή - και για το λόγο αυτό πιστεύω ότι κάτι δεν πάει καλά.
Δεν μπορώ να πω περισσότερα, γιατό δεν έχω εντριφήσει αλλά ούτε έχω και θεολογικές γνώσεις. Δεν είμαι ο κατάλληλος για πολλά - πολλά, είμαι όμως ένας απλός γιατρός που δέχομαι την πίστη πρου πρεσβεύετε κι εσείς και ως εκ τούτου έχω όλα αυτά τα ερωτήματα.

Υ.Γ. Για τη Duchenne σαφώς και έχω αρκετά επιχειρήματα τόσο από την κλασσική ιατρική, όσο και από τη Μοριακή Ιατρική - δέχομαι όμως ότι το περιστατικό πράγματι βοηθήθηκε με "θαυματουργικό" τρόπο.
Επίσης δέχομαι ότι όλες οι αναφερόμενες θεραπείες μπορεί να έχουν αποτέλεσμα.
Αυτό που δεν ξέρω είναι πώς.
Και μη βιαστούμε να απαντήσουμε, αν είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 20 Φεβρουαρίου 2012, 17:35:23
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Η δυναμοποίηση δεν είναι απλή αραίωση. Δυναμοποιώ σημαίνει ενεργειακά φορτίζω την ουσία, είναι μία "μαγική" τελετουργία.
Είναι κάτι σαν αυτό στη χρονική στιγμή 4:15 στο βιντεάκι που ανέβασε ο Ζαχαριάδης εδώ (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3147.msg26407.html#msg26407);

Από ότι φαίνεται κ. Κουναλάκη, υπάρχει ένα χάσμα γνώσεων, όπως καταλαβαίνετε, και έτσι δυσκολεύει πολύ η επικοινωνία μας.  'Ομως ειλικρινά, χαίρομαι που αυτή τουλάχιστον την φορά, δεν σπεύσατε, να κατακρίνετε, αλλά ρωτήσατε απλά, και ευχαρίστως να απαντήσουμε.

Θα χρειαστούν προφανέστατα, κάποια introductory courses, Magic 101, Alchemy 101, Ancient Greek Mysteries 101, Hermetic Sciences 1011, αλλά θα προσπαθήσουμε να συνοψίσουμε όσο γίνεται περισσότερο την κεντρική ουσία, της απόκρυφης2 σοφίας των προγόνων μας.

Κρίμα όμως που δεν αρπάξατε την ευκαιρία, να δικαιωθείτε, πως όντως κάποια σκευάσματα που πλασάρονται ως ομοιοπαθητικά, μπορεί να είναι Placebo, όχι όλα, αλλά κάποια, ειδικά όσα φτιάχνονται από αδαείς, ή μηχανήματα...

'Οπως βλέπουμε η γνώση του εσωτερισμού, η γνώση της Αρχαίας Ελληνικής Πραγματείας, είναι χρυσάφι, και χωρίς αυτήν είναι αδύνατον, είτε να προσεγγίσουμε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα, του τι είναι ο άνθρωπος, είτε να κατανοήσουμε πως είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας, και για ποιο στόχο.

Λυπούμαστε που η Αλήθεια αναστατώνει, αλλά είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως υπάρχει μεγάλο έλλειμμα γνωσιολογικό, με αποτέλεσμα, οι συνάνθρωποι μας, γύρω μας, να ταλαιπωρούνται άδικα.  

Θα καταθέσουμε σύντομα τον ορθό τρόπο παρασκευής ενός ομοιοπαθητικού, και πως ακριβώς λειτουργεί στον οργανισμό που τον λαμβάνει.
________________________________________________________________________________________________________

1 Ευελπιστούμε πως στο μέλλον θα συσταθεί μία ολοκληρωμένη Ελληνική Πνευματική Ακαδημία, έτσι ώστε να μπορούμε να παρέχουμε ακαδημαϊκά πτυχία, μεταπτυχία, και διδακτορικά, στις Εσωτερικές Επιστήμες, αλλά μέχρι εκείνη την ώρα, οι γνώσεις εσωτερισμού, παρέχονται μέσω των Δωρεάν διδασκαλιών της ΑΜΡΑ, για όποιον ενδιαφέρεται περαιτέρω.

2 την έκρυψαν (κυνήγησαν) πολύ καλά από ότι φαίνεται, αρκετούς αιώνες τώρα, για να νιώθουμε την Αυτόχθονη Πνευματική μας κληρονομιά, παντελώς ξένη, ή ακόμα του εξ' από 'δώ...
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: timex στις 22 Φεβρουαρίου 2012, 09:22:24
Εγω παντως θελω να μαθω τη λογικη εξηγηση της ομελετας πανω στις αμυγδαλες   :D
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 22 Φεβρουαρίου 2012, 21:38:14
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εγω παντως θελω να μαθω τη λογικη εξηγηση της ομελετας πανω στις αμυγδαλες   :D

'Οσο και να μας φαίνεται παράξενο, υπάρχουν εξηγήσεις για όλα αυτά.  Δεν γνωρίζω την συγκεκριμένη "μαγική" συνταγή που έχει αναφέρει ο κ. Κουναλάκης, αλλά γνωρίζω το πώς η τελετουργία και τα αυγά χρησιμοποιούνται, ως θεραπευτικά εργαλεία.

Καταρχήν, μας συμφέρει πραγματικά, να ερευνήσουμε όλα αυτά που φαντάζουν σήμερα, παράξενα και "μαγικά", γιατί θα αναγνωρίσουμε, πως λείπει μία υψηλή γνώση, από το χώρο της σύγχρονης κλασσικής ιατρικής, που ειλικρινά κατέχοντας αυτή την γνώση και κατανόηση γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί θεραπευτές, διότι κατανοούμε πιο ολοκληρωμένα την ανθρώπινη φύση, και έτσι θεραπεύουμε τον άνθρωπο, και όχι την ασθένεια, όπως μας τονίζει και ο Πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης.

Πριν προχωρήσουμε σε μία ολοκληρωμένη παρουσίαση, με απώτερο και κεντρικό στόχο, την κατανόηση της Ομοιοπαθητικής, είναι σημαντικό να ορίσουμε κάποιες έννοιες, έτσι ώστε να μην δημιουργούνται προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες, ή λοιπές παρεξηγήσεις.

Καταρχήν ως Μαγεία, ορίζεται η υψηλή γνώση και κατανόηση, που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ολιστικά, δηλαδή, πέρα από τον υλικό του φορέα, αντιμετωπίζει και τον αιθερικό του φορέα, το συναισθηματικό (αστρικό) του φορέα, το νοητικό και το πνευματικό του φορέα.

Μαγεία λοιπόν, είναι μία πολύ αρχαία έννοια, ισοδύναμη με την σημερινή έννοια Phd, αν και το σημερινό Phd, είναι περιορισμένων γνώσεων και αντιλήψεων, λόγω της επιβολής ενός θρησκευτικού και αργότερα όπως γίναμε μάρτυρες, ενός επιστημονικού σκοταδισμού.

Με άλλα λόγια, Μάγος, Μάγιστρος, Ιερέας, Ιεροφάντης, Δάσκαλος, Μεγάλος ή ακόμα Μάγκας είναι συνώνυμες έννοιες.

Απλά ένα μάρκετινγκ μιας άλλης θρησκευτικής αντίληψης, καταδίκασε αυτές τις έννοιες ως αρνητικές, και απογορευμένες, υοθέτησε τα Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια, σε ένα νέου τύπου εκκλησιασμού, και η μαγεία συνεχίστηκε κάτω από ένα άλλο όνομα, αλλά όχι ως φορέας φωτός, και κατανόησης των μυστηρίων, αλλά ως ακατανόητα θαύματα, που μόνο κάποιος συγκεκριμένος Μάγος, ή Μάγκας θεός μπορούσε να πράξει, και όχι εμείς οι απλοί θνητοί.

'Ομως οι Αρχαίοι και Αυτόχθονοι Πρόγονοί μας, κατείχαν μία πιο ολοκληρωμένη κατανόηση του πως λειτουργεί η φύση, και ειδικά η ανθρώπινη φύση μας, και γνώριζαν πολύ καλά, και εμπειρικά, πως είμαστε κάτι πολύ παραπάνω από μόνο το φυσικό μας φορέα, πως έχουμε δηλαδή και πνεύμα και ψυχή, και πως αν το ψυχικό ή νοητικό ή πνευματικό μας κομμάτι, ήταν υγιές, τότε και το σώμα μας θα προσαρμοζόταν, σε αυτά τα δεδομένα, δηλαδή με άλλα λόγια "νους υγιής εν σώματι υγιή".

Επίσης ο Ηνίοχος1 της Ελληνικής Αρχαιότητας, συμβόλιζε ακριβώς αυτή την κατανόηση, που είχαν οι Πρόγονοι μας, πως είμαστε πολύ περισσότερα από το όχημα μας, το σώμα μας (άμαξα), είμαστε και τα συναισθήματα μας, ή το ψυχολογικό μας κομμάτι (ά-λογα), είμαστε και το νοητικό μας κομμάτι, ή ο Διαχειριστής του οχήματος μας (ο Ηνίοχος).

Εφόσον λοιπόν, ως Θεωρία, αντιληφθούμε, πως υπήρχε μία πληροφορία, προσιτή και κατανοητή, στους Αρχαίους Προγόνους μας, η οποία ειδικά μετά το 300 μκχ περίπου, φανατικά κυνηγήθηκε, και κρύφτηκε, και χάθηκε από την κοινή θέα, μπορούμε να προχωρήσουμε και σε βαθύτερη μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών κειμένων, ή ακόμα σύγχρονων "μεταφυσικών" πειραμάτων, για να γίνει επιστημονικά κατανοητό και αντιληπτό το γεγονός, πως δεν είμαστε μόνο ύλη, δεν είμαστε μόνο μία μηχανιστική λειτουργία και τίποτα παραπάνω, όπως βλέπει δυστυχώς σήμερα η κλασική ιατρική, τον άνθρωπο, ή ακόμα και η σύγχρονη ψυχολογία, η οποία έχει καταντήσει μία συμπεριφοριστική ρύθμιση μέσω τεχνικών ή ακόμα και συνθετικών φαρμάκων (ψυχιατρική), φέροντας επικίνδυνες ή ακόμα θανατηφόρες προεκτάσεις2 και συνέπειες σε όσους αναζητήσουν την θεραπεία, από σύγχρονους "ειδικούς".

Για να κατανοήσουμε λοιπόν την Ομοιοπαθητική, και πως λειτουργούν τα Ομοιοπαθητικά φάρμακα, χρειαζόμαστε να προσεγγίσουμε, αυτή την υψηλή κατανόηση των Αυτοχθόνων Ελλήνων προγόνων μας, που σήμερα δεν είναι ευρέως γνωστή, από επιστημονικούς και ειδικά από ακαδημαϊκούς θεραπευτικούς κύκλους.

Δηλαδή πως οι ασθένειες είναι ψυχοβιολογικά φαινόμενα, και πως η ψυχή και το σώμα είναι συγκοινωνούντα δοχεία.  Με άλλα λόγια επειρεάζοντας την ψυχολογία μας, μπορούμε να επηρεάσουμε και την χημεία του σώματος μας, ή επηρεάζοντας την χημεία του σώματός μας, επηρεάζουμε την ψυχολογία μας.

Φυσικά αυτό είναι κατανοητό μέσω των σύγχρονων και επικίνδυνων συνθετικών ψυχοτρόπων ουσιών που χορηγούνται μέσω της σύγχρονης ψυχιατρικής, όπου το χημικό συνθετικό φάρμακο επηρεάζει την ψυχολογία μας, αλλά και μέσω φυσικών ουσιών, όπως μία μπύρα, ένα ποτήρι κρασί, ένα ποτηράκι τσίπουρο, ή ακόμα ένα χαμόγελο.

Η κλασσική ιατρική λοιπόν ασχολείται με συνθετικά ή χημικά φάρμακα και μέσω του υλικού φορέα, προσπαθεί να θεραπεύσει την ασθένεια.

Η Ομοιοπαθητική ακριβώς αντίθετα, ασχολείται με αυτή τη χαμένη υψηλή γνώση, ή "μαγική" γνώση, που κατείχαν οι πρόγονοί μας, όπου επηρεάζοντας τον αιθερικό (βιοενεργειακό) φορέα, ή ακόμα τον συναισθηματικό (αστρικό) φορέα, επηρεάζουμε τον υλικό φορέα, δηλαδή γιατρεύεται η ασθένεια που εκδηλώθηκε στο σώμα μας.

Η Ομοιοπαθητική λειτουργεί όπως το εμβόλιο, αλλά όχι ως ένα χημικό εμβόλιο, αλλά ως ένα αιθερικό (βιοενεργειακό) εμβόλιο.

Με άλλα λόγια το Ομοιοπαθητικό φάρμακο, δρα από το αιθερικό (βιοενεργειακό) προς τον υλικό φορέα.

Για να κατανοήσουμε πως συμβαίνει αυτό χρειάζεται να κατανοήσουμε πρώτα από όλα πως παρασκευάζονται τα Ομοιοπαθητικά φάρμακα, τα οποία δεν είναι απλές αραιώσεις, και μετέπειτα μέσω πειραματισμών και κλινικών μελετών, έρχεται και η επιβεβαίωση της θεωρίας, πως είμαστε πολύ περισσότερα από τον υλικό μας φορέα.

Υ.Γ. Θα ακολουθήσει η συνέχεια σύντομα έτσι ώστε να ολοκληρωθεί η παρουσίαση της λειτουργίας της Ομοιοπαθητικής.
________________________________________________________________________________________________

1 http://www.sikyon.com/Delphi/Art/delphi_gr02.html
2
feature=related
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Zachariadis στις 22 Φεβρουαρίου 2012, 22:11:48
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εγω παντως θελω να μαθω τη λογικη εξηγηση της ομελετας πανω στις αμυγδαλες   :D

'Οσο και να μας φαίνεται παράξενο, υπάρχουν εξηγήσεις για όλα αυτά.  Δεν γνωρίζω την συγκεκριμένη "μαγική" συνταγή που έχει αναφέρει ο κ. Κουναλάκης, αλλά γνωρίζω το πώς η τελετουργία και τα αυγά χρησιμοποιούνται, ως θεραπευτικά εργαλεία

1:54 ως τέλος σκηνής  ;D   (Robert De Niro στο ρόλο του εωσφόρου)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 23 Φεβρουαρίου 2012, 00:26:15
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Να σου πω μια πρακτική Ρεθεμνιωτών ιατρών περίπου το 1740 για την πυώδη αμυγδαλίτιδα στα παιδιά: μια τούφα από τα μαλλιά του παιδιού, 2 αυγά, 5-10 σπόροι από ένα χόρτο που μόνο την κρητική του ονομασία έχω ακουστά και άφθονο λεμόνι. Όλα τα έκανες στο τηγάνι ομελέτα και τα έβαζες καυτά πάνω στις αμυγδαλές του παιδιού πριν δέσει η ομελέτα. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι βάση των ιστορικών στοιχείων, η θεραπεία αυτή είχε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Εγώ έχω λογική εξήγηση, εσύ έχεις; Φυσικά, δεν ξέρω κανένα που να την κάνει πλέον.

Μάλλον τελικά η ομελέτα, κινητοποίησε το ενδιαφέρον,  :D και πραγματικά θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου, να ακούσω την λογική εξήγηση του κ. Κουναλάκη.  Η αλήθεια είναι πως η μεταφορά της αιθερικής δυσαρμονίας, σε αυγά λειτουργεί φανταστικά, όμως εμείς χρησιμοποιήσαμε ως πειραματισμό, άβραστα αυγά.

Αυτή η αρχαία γνώση, που μεταφέρθηκε από στόμα σε στόμα, μέχρι στις μαμές, στις πρακτικές, των χωριών, είναι πραγματικά πολύτιμη, να σωθεί και να κατανοηθεί, ως θεραπευτική πρακτική παράδοση.

Η θεωρία αυτής της πρακτικής είναι η εξής.  Η ασθένεια αντιμετωπίζεται ως ένα "φάντασμα", ένας "δαίμονας" (πνεύμα-αιθερικό). Επιστημονικά, ως φορέας πέρα του υλικού, και ενός αιθερικού (βιοενεργειακού) αντίστοιχου φορέα, το οποίο προβάλλεται ως (ιονισμένο πλάσμα).

Για να κατανοήσουμε πως ο άνθρωπος εκτός από ένα υλικό σώμα, κατέχει ταυτόχρονα και ένα βιονεργειακό, αιθερικό-διπλό σώμα, όπως ονομάζεται, αρκεί μία φωτογράφιση της αύρας, ή του αιθερικού, ενός ανθρώπου που έχει χάσει το ένα σκέλος του, για παράδειγμα ένα πόδι του.  Στην φωτογραφία της αύρας, θα φανεί το αιιθερικό του ποδιού1, ενώ στην ουσία το υλικό του πόδι θα λείπει.  Με άλλα λόγια ο άνθρωπος έχει τουλάχιστον δύο φορείς, έναν υλικό και έναν αιθερικό (βιοενεργειακό φορέα), τα οποία μπορούμε να δούμε ή να φωτογραφίσουμε, μέσω βιοενεργειακών διαγνωστικών εργαλείων, πχ Κίρλιαν φωτογράφιση.

Αυτό λοιπόν που γινόταν με τα αυγά, είναι να μεταφέρουν τον "κακοδαίμονα" ή την "αιθερική δυσαρμονία" που προκαλούσε την ασθένεια πχ αμυγδαλίτιδα, μέσα στα αυγά, διότι το αιθερικό της ασθένειας, χρειάζεται ένα αντίστοιχο ζωντανό υλικό, για να υπάρξει, αλλιώς διαλύεται. Μετά την μεταφορά της ασθένειας, τα αυγά, χρειάζεται να θαφτούν, μακριά, έτσι ώστε να μην μεταφερθεί η βιοενεργειακή υπόσταση της ασθένειας, και μολύνει άλλο ζωντανό οργανισμό.

'Αρα μιλάμε για μία υψηλή γνώση, πολύ κακώς κρυφή, η οποία είναι χρήσιμη, στην θεραπευτική, και μόνο ο πειραματισμός και η προσωπική εμπειρίωση, αποδυκνείουν πραγματικά, την ορθότητα αυτών των πρακτικών, οι οποίες επεμβαίνουν στον αιθερικό φορέα, και θεραπεύοντας, τον αιθερικό φορέα, θεραπεύεται και ο αντίστοιχος υλικός φορέας, μια και αποτελούν συγκινονούντα δοχεία.

Με τον ανάλογο τρόπο δρα και η Ομοιοπαθητική, καθώς και η αρωματοθεραπεία, η θεραπεία με αιθέρια έλαια, που ουσιαστικά, ονομάζονται στοιχειακές ενώσεις, είναι στην κυριολεξία, τα ψυχικά σώματα των φυτών, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν τον αιθερικό φορέα, λύνοντας κυριολεκτικά το πρόβλημα ταυτόχρονα και στον υλικό φορέα.

Η διαφορά ανάμεσα στα ομοιοπαθητικά σκευάσματα και στην χρήση των αιθερίων ελαίων, είναι πως τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα χρειάζεται να φορτιστούν ενεργειακά, (δυναμοποίηση)2, από κάποιον παρασκευαστή, ή "τελετουργό", μεταφέροντας την αιθερική ιδιοσυχνότητα, μιας φυσικής ή φυτικής ουσίας, σε νερό, ενώ τα αιθέρια έλαια, είναι από μόνα τους φορτισμένα, σε μία συγκεκριμένη βιοενεργειακή ιδιοσυχνότητα από την ίδια την φύση.  

Με άλλα λόγια η θεραπεία του υλικού φορέα μέσω του βιοενεργειακού ή αιθερικού, αποτελεί μία ολόκληρη επιστήμη, από μόνη της, με πολλές προεκτάσεις, όπως είναι τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα, η αρωματοθεραπεία (μέσω αιθερίων ελαίων), ή ακόμα η βιοενεργειακή θεραπευτική, είτε από μηχανήματα3 είτε από τον ίδιο τον άνθρωπο4.

Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να θυμίσω την αρχική μας κατάθεση, περί Ροδοσταυρικής Θεραπευτικής, ή σύγχρονης Ιπποκράτειας θεραπευτικής.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Ο Ροδοσταυρισμός αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ολιστικά, δηλαδή, αντιμετωπίζει ταυτόχρονα το υλικο-αιθερικό, το συναισθηματικό (αστρικό), το νοητικό, και το πνευματικό του επίπεδο, και ως σύνολο2 επιδιώκει να τον θεραπεύσει.  'Ενα από τα βασικά αξιώματα της Ροδοσταυρικής θεραπευτικής είναι ότι η ρίζα της ασθένειας, βρίσκεται στο αμέσως παραπάνω επίπεδο, και είναι αυτό που σιγά σιγά ξανα-ανακαλύπτει η σύγχρονη επιστήμη, αποδεχόμενη ότι η αιτία, πολλών ασθενειών είναι ψυχολογικής - συναισθηματικής φύσης.
_______________________________________________________________________________________

1 Treating 'phantom limb pain' with mirror therapy

aura movie.wmv

Πηγή: http://www.haxan.com/portfolio/freakylinks/WWWFRE~1.COM/FREAKO~1/SCIENC~1/AURA_P~1.HTM
Velope showed me some examples of her work and I was surprised at how vivid the auras appear. She pointed to one picture of a woman. "This lady had her right arm amputed several years before I photographed her but you can still see the faint aura of the arm and hand which was left behind."

Velope believes that these "ghost auras" are what allow some amputees to keep experiencing feelings from the missing arm or leg long after it has been removed. "Sometimes people will even be able to make a fist with a hand that's not there any more." Velope told me. "I bet that if you took a aura photograph of them, you would see that the ghost aura was still there and trying to do what the brain was telling it to."

2 TeleKinesis 2 PSIs http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=eX23ePWpiT8

AquaKinesis
feature=related

Water has Memory
feature=related

How Thoughts Affect Our Reality? a must see!!!
feature=related

3 Testimony IMEB PAPIMI
Papimi [Pan.Papas] (Meros2o)

4 Reiki Therapy Offered To Crouse Patients
,
Reiki in hospital Ramón y Cajal (Madrid, Spain)  
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 23 Φεβρουαρίου 2012, 02:00:54
Ζούμε σε μία εποχή που επιζητά διακαώς να θεραπευτεί, και να σωθεί από τον επικίνδυνο ιό που λέγεται σύγχρονος άνθρωπος.

Για όσους δεν τα έχουν δει ακόμη...

1. What the bleep do we know - full movie
feature=related

2. What the bleep do we know? Down the rabbit hole. (2o Μέρος στα ελληνικά)

What The Bleep Do We Know! (greek sub) 1/16

Εδώ ολοκληρώθηκε η κατάθεσή μας.  Καλή συνέχεια σε όλους...[/color]
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: medicus στις 23 Φεβρουαρίου 2012, 16:24:24
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
...
Μαγεία λοιπόν, είναι μία πολύ αρχαία έννοια, ισοδύναμη με την σημερινή έννοια Phd, αν και το σημερινό Phd, είναι περιορισμένων γνώσεων και αντιλήψεων, λόγω της επιβολής ενός θρησκευτικού και αργότερα όπως γίναμε μάρτυρες, ενός επιστημονικού σκοταδισμού.
Με άλλα λόγια, Μάγος, Μάγιστρος, Ιερέας, Ιεροφάντης, Δάσκαλος, Μεγάλος ή ακόμα Μάγκας είναι συνώνυμες έννοιες.
Απλά ένα μάρκετινγκ μιας άλλης θρησκευτικής αντίληψης*, καταδίκασε αυτές τις έννοιες ως αρνητικές, και απογορευμένες, υοθέτησε τα Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια, σε ένα νέου τύπου εκκλησιασμού, και η μαγεία συνεχίστηκε κάτω από ένα άλλο όνομα, αλλά όχι ως φορέας φωτός**, και κατανόησης των μυστηρίων, αλλά ως ακατανόητα θαύματα, που μόνο κάποιος συγκεκριμένος Μάγος, ή Μάγκας θεός μπορούσε να πράξει, και όχι εμείς οι απλοί θνητοί.
...

Εάν σας ενοχλεί η *Ορθόδοξος Χριστιανική διδασκαλία(βλέπε εικόνες παρακάτω από δείγμα δηλώσεών σας σε άλλο φόρουμ) μπορείτε να την προσπεράσετε, να την αγνοήσετε και να ακολουθήσετε τη σωστή, για εσάς, **θρησκεία-μαγεία, ως φορέα φωτός(=Εωσφόρος).

Τουλάχιστον σεβαστείτε, όπως σας σέβονται, όσους πιστεύουν στο χριστιανισμό. Ή μήπως σας φοβίζουν τόσο πολύ που δεν θέλετε ούτε να τους ακούτε; Γιατί δεν ασχολείστε, με τόσο μίσος και απέχθεια, και με άλλες "απάτες" και "απατεώνες"; Υπάρχουν μυριάδες ανάμεσά μας.

Τελικά, λύστε μου μία απορία, για εσάς η Ομοιοπαθητική είναι "φορέας φωτός"; Γιατί δεν νομίζω ότι όσοι ασχολούνται με την Ομοιοπαθητική, έχουν αυτή την άποψη. Μπορείτε, ως γνώστες της Αλήθειας, να με διαφωτίσετε;

Ευχαριστώ
 



(http://3.bp.blogspot.com/-6y1CkzmWNXM/TnoV8fHmmkI/AAAAAAAAAcI/ZH6a2TNW_Bc/s1600/anti+xristou7.png)

(http://1.bp.blogspot.com/-aPf182nAkAc/TnoV3h3r6uI/AAAAAAAAAcA/VwPC0d18DFc/s1600/anti+xristou.png)
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 23 Φεβρουαρίου 2012, 18:12:14
Πολύ ενδιαφέρον το "εναλλακτικό" φόρουμ. Thanks, medicus.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 23 Φεβρουαρίου 2012, 22:17:48
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εάν σας ενοχλεί η *Ορθόδοξος Χριστιανική διδασκαλία(βλέπε εικόνες παρακάτω από δείγμα δηλώσεών σας σε άλλο φόρουμ) μπορείτε να την προσπεράσετε, να την αγνοήσετε και να ακολουθήσετε τη σωστή, για εσάς, **θρησκεία-μαγεία, ως φορέα φωτός(=Εωσφόρος).

Τουλάχιστον σεβαστείτε, όπως σας σέβονται, όσους πιστεύουν στο χριστιανισμό. Ή μήπως σας φοβίζουν τόσο πολύ που δεν θέλετε ούτε να τους ακούτε; Γιατί δεν ασχολείστε, με τόσο μίσος και απέχθεια, και με άλλες "απάτες" και "απατεώνες"; Υπάρχουν μυριάδες ανάμεσά μας.

Φίλτατε Medicus,

όσον αφορά την ΑΜΡΑ, και τον Ροδόκηπο των Φιλοσόφων, δεν προάγεται καμία θρησκεία, ή θρησκειολογία, ή θρησκευτική αίρεση, (προσωπικά είμαι άθρησκη), αλλά μία Ροδοσταυρική Φιλοσοφία, έχοντας ως βάση την Αρχαία Ελληνική μας Παράδοση.  Επίσης στα πλαίσια της ανεξιθρησκίας που προάγουμε, σεβόμαστε το δικαίωμα του κάθε συνανθρώπου μας, να θρησκεύεται ελεύθερα, όπως επιθυμεί.

'Ομως, λόγω του ότι βρισκόμαστε σε πολύ ακραίες εποχές, καταστροφής όλης της ανθρωπότητας, διότι έχουμε ξεφύγει ως είδος, και καταστρέφουμε και τον εαυτό μας, αλλά και όλο τον πλανήτη, γίνεται ένας Απολογισμός, βρισκόμαστε σε Εποχή Εσωτερικής και Κοινωνικής Κρίσης, και ο λόγος μας μπορεί να φαντάζει ακραίος, αλλά ας μη συγχέουμε τον χαρακτήρα της Δημόσιας Καταγγελίας, με συναισθήματα μίσους και απέχθειας, που δεν ταιριάζουν σε φιλοσοφημένους νόες, αλλά καλύτερα σε δογματισμένους και φανατισμένους νόες1.

Η αλήθεια είναι πως, για να επέλθει ουσιαστική και ολιστική θεραπεία σε όλη την ανθρωπότητα, που περιλαμβάνει όλους τους τομείς της ζωής μας, ή ακόμα όλες τις διαστάσεις της ύπαρξης, στον πλανήτη Γη, χρειάζεται να αγγίξουμε την ρίζα του κακού, την βαθύτερη αιτία μιας Παγκόσμιας Δυσαρμονίας2, που στις μέρες μας, φαντάζει ως μία βαθιά κρίση αξιών και θεσμών, μία γενική κατάρρευση του δυτικού κοινωνικο-πολιτικού μοντέλου, αλλά και ταυτόχρονα αναδύεται και μία δημιουργική αντίδραση, ή επανάσταση3 ενάντια σε ότι καταδυναστεύει τον άνθρωπο.

Γνωρίζοντας που θα οδηγήσει το κύμα της παρούσας εποχής4, προσπαθώντας να γεφυρώσουμε το χάσμα ανάμεσα στα ερείπια του παλιού κόσμου, και στη γέννηση ενός νέου κόσμου5, καταγγέλλουμε6 κακώς κείμενα, αλλά ταυτόχρονα αντι-προτείνουμε7 νέες λύσεις, θεσμούς, και κινήσεις.

Μέσα στα πλαίσια λοιπόν, του ανθρωπίνου δικαίου, και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταγγέλλουμε απάτες8, διαφθορές9, και εγκλήματα10, και ασκούμε ακόμα και καυστική κριτική, όπου διαπιστώνουμε νοητικούς ή πνευματικούς ιούς11, που δένουν, ή καταδυναστεύουν την ανθρώπινη ύπαρξη.

Ειλικρινά το θέμα του χριστιανισμού, είναι ένα βαθύ τραύμα12, μία βαθιά πληγή, στην ψυχή του Ελληνισμού13, αλλά και ολάκερου του Δυτικού κόσμου, και είστε ειλικρινά ευπρόσδεκτος να συμμετέχετε στο φόρουμ της ΑΜΡΑ, και να συζητήσουμε περαιτέρω, επί του θέματος.

Πριν 11 χρόνια περίπου είχα περάσει την εμπειρία της χριστόνυμφης14, και κατανοώ το πως αισθάνεται ένας θρησκευόμενος στον χριστιανισμό, όμως ειλικρινά, θα ήθελα να σας προειδοποιήσω, πως αν συνεχίσετε να σκαλίζετε τον Διαφωτισμό που προτείνουμε, κινδυνεύετε, να βρεθείτε σε μία παράλληλη διάσταση, κινδυνεύετε να αλλάξετε τελείως τις απόψεις σας, περί χριστιανισμού15, αλλά ταυτόχρονα ίσως έχετε την ευκαιρία, μια μέρα, να βρείτε, τον πραγματικό παράδεισο16.

Οι περισσότεροι από εμάς που ξεκινήσαμε, κατηχημένοι από τα σχολειά μας, ως χριστιανοί17, και τυχαία ίσως ανακαλύψαμε μία απόκρυφη (κρυφή) πραγματικότητα, που δίδασκαν σε κάποια ίσως κρυφά σχολειά18, εν΄ μέσω πνευματικής κατοχής, πάθαμε ειλικρινά σοκ, μείναμε άναυδοι, παραλήσαμε αρχικά, μπροστά σε αυτή τη διαχρονική απάτη και πλεκτάνη εκμετάλλευσης, που είχαν στήσει μερικοί επιτήδειοι, πίσω από την πλάτη μας, απομυζώντας και ελέγχοντας την ζωή μας.

Γι' αυτό το λόγο αγαπητέ Medicus, έχουμε χρέος να λέμε την αλήθεια, όσο οδυνηρή και αν είναι αυτή, και έχει ως μοναδικό στόχο την αφύπνιση, και την κάθαρση κάθε μορφής απάτης, εξαπάτησης, διαφθοράς, εκμετάλλευσης ή ακόμα και ψυχικής ή διανοητικής νόσου.

Στοχεύοντας λοιπόν, σε μια επιστροφή πίσω σε μία Χρυσή Εποχή, σε μία Ενάρετη και Ευημερούσα Κοινωνία, έναν Αληθινό Παράδεισο, δημοσιεύουμε τις έρευνές μας, είτε ως καταγγελίες είτε ως προτάσεις.
 
Είναι σημαντικό επίσης να ξεκαθαριστεί πως έχουμε δεχτεί αρκετές προσωπικές επιθέσεις από δογματισμένους ή φανατισμένους συνανθρώπους μας, ενώ η δική μας θέση είναι πάντα ο καυτηριασμός ιδεών και όχι προσώπων. Με άλλα λόγια δεν είμαστε κυνηγοί χριστιανών, όπως πολλοί χριστιανοί έπρατταν επί εκατοντάδες χρόνια, σε αλλόδοξους, μέχρι προσφάτως, είμαστε όμως κυνηγοί της απάτης, της διαφθοράς, και του εγκλήματος.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τελικά, λύστε μου μία απορία, για εσάς η Ομοιοπαθητική είναι "φορέας φωτός"; Γιατί δεν νομίζω ότι όσοι ασχολούνται με την Ομοιοπαθητική, έχουν αυτή την άποψη. Μπορείτε, ως γνώστες της Αλήθειας, να με διαφωτίσετε;

'Οσον αφορά την Ομοιοπαθητική, δεν έχει καμία σχέση με θρησκείες, ή θρησκειολογίες, αλλά είναι μία ολιστική επιστήμη, που αντιμετωπίζει ολοκληρωμένα τον άνθρωπο, όπως έχουμε αναφέρει και στα προηγούμενα μηνύματά μας, δηλαδή, και ως υλικό φορέα αλλά και ως ψυχικό.

Επίσης είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί αγαπητέ Medicus, ως Φιλοσοφία και όχι θρησκειολογία, που προάγουμε, ο "Εωσφόρος" ή "φορέας φωτός", είναι ένα επίθετο που προσδιορίζει την ιδιότητα, ή ακόμα ένα αρχέτυπο, και όχι κάποιας μορφής οντότητα.
______________________________________________________________________________________________

1 http://epanastasi-gr.blogspot.com/2011/12/12-forum.html

2 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2949.msg16561.html#msg16561

3 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2685.0.html

4 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2019.0.html

5 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,320.msg15243.html#msg15243

6 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2550.0.html

7 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2910.0.html

8 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1859.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1061.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,945.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2037.0.html

9 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,938.0.html

10 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1175.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2572.0.html

11 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1010.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1301.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2259.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2609.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1996.0.html

12 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,870.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1149.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1312.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2461.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2704.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,865.0.html

13 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,877.0.html

14 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2032.msg12952.html#msg12952

15 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2431.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2245.0.html, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1042.0.html

16 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,302.msg3495.html#msg3495, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2949.msg16592.html#msg16592, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2431.msg14566.html#msg14566

17 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,840.0.html

18 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1004.0.html
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Δ. Κουναλάκης στις 23 Φεβρουαρίου 2012, 22:35:09
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εγω παντως θελω να μαθω τη λογικη εξηγηση της ομελετας πανω στις αμυγδαλες   :D
Έχεις δοκιμάσει να αφαιρέσεις τα βύσματα από τις αμυγδαλές χωρίς να ματώσουν και ταυτόχρονα να αυξήσεις την αιμάτωση τους;

Σχετικά με την Rose και τα όσα γράφει, εγώ διασκεδάζω και γελάω με τους ανοιχτόμυαλους υποστηριχτές της από το παρελθόν....
Τέτοιο μαργαριτάρι....θα νιώθει μοναξιά κλεισμένο σε forum μόνο με ροδόσταυρους.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 23 Φεβρουαρίου 2012, 23:34:05
Μην κρίνετε εξ΄ιδίον τα αλλότρια κ. Κουναλάκη.  Από τον ελάχιστο χρόνο που μας έχει απομείνει προσπαθήσαμε από την μεριά μας να καταθέσουμε στο θέμα της Ομοιοπαθητικής, παρά τις αντιδράσεις, αντιστάσεις, και χλευασμούς που δεχτήκαμε, αλλά εδώ σας αποχαιρετούμε.  Καλή συνέχεια.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 23 Φεβρουαρίου 2012, 23:45:32
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Μην κρίνετε εξ΄ιδίον τα αλλότρια κ. Κουναλάκη.  Από τον ελάχιστο χρόνο που μας έχει απομείνει προσπαθήσαμε από την μεριά μας να καταθέσουμε στο θέμα της Ομοιοπαθητικής, παρά τις αντιδράσεις, αντιστάσεις, και χλευασμούς που δεχτήκαμε, αλλά εδώ σας αποχαιρετούμε.  Καλή συνέχεια.
Όχι και να το παίζουμε και θύματα...
Αυτά που είπατε μετά τις αποκαλύψεις του @medicus ήταν βαθειά προσβλητικά για μένα προσωπικά - που δε σας προσέβαλλα - και εκτιμώ και για αρκετούς άλλους.
Δε φταίει ούτε ο Κουναλάκης, ούτε ο Ζαχαριάδης για το ότι επιτέλους καταλάβαμε τι πρεσβεύετε.
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Rose στις 24 Φεβρουαρίου 2012, 00:09:09
Η Αλήθεια όντως είναι σοκαριστική, όμως χρειάζεται να γίνει κατανοητό, πως άλλο είναι η παρουσίαση της Αλήθειας και άλλο οι προσωπικές προσβολές.  'Αλλωστε δεν βρισκόμαστε πλέον στην εποχή όπου καταδικαζόμαστε για την παρουσίαση των θέσεών μας, ειδικά όταν βασίζεται σε δυνατή επιχειρηματολογία, και ιστορικά επιβεβαιωμένη πραγματικότητα.
_____________________________________________________________________________

"«Ο καλός χριστιανός δεν κάνει διάλογο με τον άπιστο αλλά καρφώνει το ξίφος στην κοιλιά όσο πιο βαθιά μπορεί» (Bernard Gui, ιεροεξεταστής). 

Για το πώς επεκράτησε στην ανθρωπότητα ο Χριστιανισμός, ο μέσος άνθρωπος πιστεύει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι μία φορά κι έναν καιρό ήσαν κάποιοι άνθρωποι που ζούσαν στα… «σκοτάδια της ειδωλολατρίας» και κάποτε εμφανίσθηκε κάποιος κύριος μ’ ένα βιβλίο στο χέρι και ένα χαμόγελο στα χείλη και τους είπε κάτι ωραία λόγια και μετά εκείνοι… «εφωτίσθησαν» και έγιναν αυτομάτως χριστιανοί (κάποιοι μάλιστα θύμωσαν κιόλας που τόσες χιλιάδες χρόνια λάτρευαν «είδωλα» και τα έσπασαν μόνοι τους).

Πολύ καλό για να’ ναι αληθινό, να όμως που δισεκατομμύρια άνθρωποι μοιάζει να το πιστεύουν.
[...]
Θα σταματήσω εδώ. Οι χιλιάδες σελίδες που θα μπορούσαν να γραφούν επάνω στον φασισμό των φασισμών, στο κακούργημα των κακουργημάτων, στην απάτη των απατών και στη θρασύτητα των θρασυτήτων, είναι ούτως ή άλλως μυριάδες (αρκεί να υπάρχει η απαραίτητη παρρησία και αφοβία, κύρια χαρακτηριστικά των αληθινών Ελλήνων προγόνων μας). Ας αφήσουμε λοιπόν να μιλήσει περισσότερο περιληπτικά και περιεκτικά η ίδια η αληθινή, δηλαδή ανεξίθρησκη, Ιστορία. Τα συμπεράσματα δικά σου, φίλε αναγνώστη και φίλη αναγνώστρια. Εγώ, θέλω απλώς να σου δωρίσω το προνόμιο να γνωρίζεις από εδώ και εμπρός το γιατί βρίσκεσαι και δράς στην από εδώ ή στην από εκεί όχθη του βαθυτάτου χάσματος που δεν επιτρέπει ουδετερότητες και συγχώρεσέ με εάν τυχόν ζημιά σού κάνω ακυρώνοντας κάποια πολύ-πολύ βολικά άλλοθι. Καλή ανάγνωση και, κυρίως, καλή επιλογή.


Πηγή: http://www.rassias.gr/9021.html
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 24 Φεβρουαρίου 2012, 00:21:10
Αντί απάντησης, μια αφιέρωση:
Τίτλος: Απ: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Αποστολή από: Denominator στις 12 Μαρτίου 2015, 18:28:05
Οδηγία του Υπουργείου Υγείας και του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας της Αυστραλίας σχετικά με την Ομοιοπαθητική.