Συνάδελφοι μια και έχουμε μοιραστεί τόσους μήνες τις ανησυχίες και προβληματισμούς μας απευθύνομαι σε εσάς για μια άλλη φορά για να πω τον πόνο μου!!
Οι αδικίες και τα στραβά του ΕΣΥ υπάρχουν από την γέννηση του. Κάποιοι παλεύουν με σθένος και προσωπικό κόστος και σε χρόνο και σε χρήμα και ψυχικό και σωματικό να τα διορθώσουν, κάποιοι λιγότερο και κάποιοι άλλοι τα εκμεταλλεύονται (τα λεγόμενα «γκρίζα ανθρωπάκια» όπως λέει επιτυχημένα ο συνάδελφος) για ανέλιξη στην ιεραρχία ,κάποιοι άλλοι για οικονομικό όφελος και κάποιοι άλλοι για διάφορους άλλους και ποικίλους λόγους και για αυτό συνεχίζουν και υπάρχουν αυτά τα στραβά.(γιατί αυτοί είναι δυστυχώς περισσότεροι ‘η έχουν περισσότερη δύναμη και θέλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν).
Για τον λόγο αυτό όταν μιλάμε για κινητοποιήσεις και συμμετοχή στις κινητοποιήσεις, πρέπει να έχουμε καθορίσει ξεκάθαρα τον στόχο κάποιου αγώνα για να ξεχωρίσουμε το ποιοι πραγματικά αγωνίζονται για την επίτευξή του, ποιοι πολεμούν για την μη επίτευξή του και ποιοι κρατούν στάση «γκρίζα».
Εγώ δουλεύω σε ένα Κ.Υ σε θέση αγροτικού ΕΠΙΜ Β΄, και περνώ τα ίδια με εσένα συνάδελφε, και σε καταλαβαίνω σε μεγάλο βαθμό. Έχω έρθει σε διαμάχη με πολλούς, θες με τους ιδιώτες συναδέλφους , θες με το ΕΚΑΒ, θες με την Διοίκηση του Νοσοκομείου, θες με την ΥΠΕ, θες με τον κόσμο που δεν καταλαβαίνει το ότι εμείς που «κινητοποιούμαστε» το κάνουμε και για το δικό του όφελος, όμως για να συμμετέχω και εγώ στην διόρθωση αυτών των στραβών και επειδή πιστεύω στην δωρεάν υγεία για όλους, επέλεξα το ΕΣΥ και όχι το ιδιωτικό. Μου αρέσει να συνεργάζομαι με άλλους με στόχο την βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου και λέγω ΜΑΣ και εννοώ όλων μας ως άνθρωποι.
Από την ειδικότητα αρκετοί μου έλεγαν ότι δεν κάνω για ιδιώτης και ίσως αυτό με επηρέασε στην επιλογή μου, αλλά και ίσως είναι στην ιδιοσυγκρασία μου και στον χαρακτήρα μου. Δεν θέλω να θίξω τους συναδέλφους ιδιώτες, αλλά από την στιγμή που πιστεύω στην δωρεάν υγεία για όλους, πιστεύω ότι θα μου ήταν δύσκολο να ζητώ χρήματα από έναν ασθενή για τις υπηρεσίες μου και σαν ιδιώτης ή δεν θα μπορούσα να επιβιώσω ή θα αναγκαζόμουν να κάνω πίσω στο πιστεύω μου.
Ίσως είμαι λάθος, αλλά αυτό νιώθω και έτσι πράττω και επειδή δεν θέλω να γίνω και εγώ ένα από τα γκρίζα ανθρωπάκια συνεχίζω και αγωνίζομαι μέσα από την θέση μου και όσο και να με έχουν φέρει αρκετές φορές στο σημείο να πω ότι «δεν πάει άλλο και πρέπει να παραιτηθώ» ή «να πάω και εγώ σε ένα Π.Ι να γράφω φασόν» (και το έχω πει αρκετές φορές) την ίδια στιγμή σκέπτομαι και λέω ότι «ΟΧΙ δεν θα σας περάσει ή δεν θα με κάνετε το ίδιο με εσάς γκρίζο ανθρωπάκι»
Έτσι συνεχίζω και είμαι στην θέση μου διεκδικώ τα δικαιώματα μου και προσπαθώ να βοηθήσω στην διόρθωση των στραβών του ΕΣΥ, γιατί είναι συμφέρον ΜΟΥ πρωταρχικά και ΟΛΩΝ ΜΑΣ δευτερευόντως. Θέλω να είμαι από τους ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΥΣ και όχι από τους χαμένους, για να απαντήσω στον φίλο ΑΡΗΣ.
** αγαπητή mandreou δεν θέλω να βλέπω παλαιότερους να νοιώθουν έτσι και να το εκφράζουν, γιατί τότε τι θα πούμε εμείς οι νεώτεροι? Δεν αξίζει τον κόπο και τα παρατάμε?
Αγωνίσου για αυτό που πιστεύεις, διεκδίκησε τις συνθήκες ζωής που θα σου έδιναν χώρο να αναπνεύσεις , χωρίς να χάσεις την αξιοπρέπεια σου και ιδίως χωρίς να τους χαριστείς τίποτα από αυτά που με κόπο δικό σου έχεις αποκτήσει.