200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821

[Δ. Κουναλάκης]

Για την σημερινή επέτειο, θα ακουστούν διάφορα. Δύο σημεία που δεν θα ακουστούν, είναι πολύ σημαντικά:

α) ότι δεν θα είχαμε καμιά γενικευμένη επανάσταση του 1821 εάν δεν είχε θεμελιωθεί η εθνική συνείδηση του Έλληνα που πολέμησε τον Τούρκο. Εκείνη την εποχή οθωμανούς πολίτες είχαμε και ξεχασμένη την ιστορία μας. Και την δημιουργία εθνικής ταυτότητας την πέτυχαν τα "κρυφά" σχολειά της εποχής (που λειτούργησαν ως φανερά εκκλησιαστικά) που άρχισαν να ξεχωρίζουν τον τούρκο από τον έλληνα, τον χριστιανό από τον μωαμεθανό, μορφώνοντας τον χριστιανικό πληθυσμό. Μια απόδειξη της εθνικής συνείδησης που σχηματίζονταν ήταν η χρήση των "Αρματολών", μια πολιτικά πονηρή προσπάθεια των Τούρκων να ελεγχθούν οι επιθέσεις και οι κλοπές από τους έλληνες "Κλέφτες" στους οθωμανούς.

β) ότι και αυτή η ελληνική επανάσταση δεν θα είχε καλό τέλος εάν δεν είχαν χρησιμοποιηθεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της εποχής στα παλάτια της Ευρώπης, όπως ο πίνακας του Ντελακρουά (Η σφαγή της Χίου), ή ο πίνακας του Λανσακ (Η αυτοθυσία της μάνας) ή οι προσωπογραφίες του Ανταμ Φρίντελ. Και δεν ήταν ο απλός λαός, ήταν οι ευγενείς και οι πλούσιοι της Ευρώπης, οι πρεσβευτές και οι επίσημοι επισκέπτες.
Καταπιεσμένοι και υποδουλωμένοι ήταν πολλά χρόνια και πολλές επαναστάσεις είχαν προηγηθεί αλλά δεν πέτυχαν. Βλέπεις η μάζα λαού μόνη της δεν μπορεί να πετύχει σε εξέγερση όσο κι αν την καταπιέσεις. Οι αμιγείς "λαϊκές επαναστάσεις" είναι απλά μια απάτη μελετώντας την ιστορία.

Πολύ ήθελε η Ρωσία της εποχής να μην εξαρτάται η έξοδος της στη Μεσόγειο μόνο από τους Οθωμανούς, αλλά δεν θα τα τσούγκριζε μαζί τους.
Οι Άγγλοι που ήταν αρχικά εναντίον μιας ελληνικής επανάστασης, ξαφνικά έγιναν σύμμαχοι μας όταν είδαν ότι οι Έλληνες είχαν κερδίσει το συναίσθημα των υπολοίπων....
Αλλά, εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η λέξη Έλληνας. Ρωμιοί ήταν οι ΡΩΜΑΙΟΙ πολίτες που ήταν υποδουλωμένοι στους οθωμανούς στις περιοχές της πρώην ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (ή Βυζαντίου). Υπήρχαν μόνο σαν διάκριση οι "χριστιανοί" και οι "μουσουλμάνοι". Πενήντα χρόνια πριν την επανάσταση, διανοούμενοι όπως πχ ο Α. Κοραής, θεωρούν ότι πρέπει να γυρίσουμε στις ελληνικές ρίζες μας αλλά και ότι η έλλειψη παιδείας και οι δεισιδαιμονίες έπρεπε να αντιμετωπιστούν. Και κάπου εκεί ξεκινά η ελληνική επανάσταση, στη γλώσσα, στην παιδεία και στην θρησκεία.

Η ελληνική επανάσταση δεν ήταν μια πολεμική σύρραξη εννέα ετών όπως πιστεύουν κάποιοι. Ούτε μια επανάσταση στην καταπίεση που πιστεύουν κάποιοι άλλοι. Ούτε ο αγώνας μιας φυλετικής ομάδας που κατοικούσε σε ένα μέρος. Ήταν μια μακρόχρονη διαδικασία που ξεκίνησε από την αναζωπύρωση της εθνικής ελληνικής συνείδησης, άρχισε με την κινητοποίηση των "χριστιανών", και συνέχισε με την αξιοποίηση της "ευρωπαϊκής βοήθειας" για τους ομόθρησκους και απόγονους του πολιτισμού Έλληνες.
Η επανάσταση του 1821 δεν τέλειωσε με την δημιουργία του Ελληνικού Κράτους. Οι ίδιοι οι σύμμαχοι που πιέστηκαν να την στηρίξουν, έτρεξαν κατόπιν να την υποσκάψουν: Οι Ρώσοι χρηματοδοτώντας και υποβοηθώντας τους Βούλγαρους να δημιουργήσουν αρχικά την Εξαρχία και το ψευδο-"μακεδονικό έθνος". Οι Άγγλο-Γαλλο-Αυστριακοί δολοφονώντας τον Καποδίστρια και προσπαθώντας οικονομικά να την έχουν υπόδουλη. Ακόμη και οι ίδιοι οι Έλληνες πολιτικοί έκαναν ότι μπορούσαν τα τελευταία χρόνια για εξαλείψουν την ελληνική παιδεία και ιστορία. Στα Ελληνικά σχολεία, δεν διδάσκεται η Ελληνική ιστορία και οι εθνικές προδοσίες των τελευταίων 100 χρόνων. Αντίθετα, γίνεται κάθε προσπάθεια να εξαφανιστεί η ελληνική ταυτότητα.

Οι "επαναστάσεις" αλλάζουν απλά τυράννους. Η πραγματική επανάσταση είναι εξελικτική, μορφωτική και δημιουργική διαδικασία που διατηρεί μακρόπνοους στόχους και μακροχρόνια πορεία. Δεν γιορτάζουμε απλά τα 200 χρόνια. Αναλογιζόμαστε τις αποκλείσεις και τις εκτροπές μας από τους στόχους της επανάστασης του 1821 και εφαρμόζουμε τις διορθώσεις που χρειάζονται.
Χρόνια πολλά σε όσους μπορούν να νοιώσουν Έλληνες.