Συμφέρουν από άποψης κόστους - αποτελέσματος τα αντιανοϊκά φάρμακα;

[Argirios Argiriou]

Με αφορμή σχετική συζήτηση που ξεκίνησε σε άλλο μέρος του φόρουμ
( Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος ),
παραθέτω δύο σχετικά άρθρα:

NICE proposes to withdraw Alzheimer's drugs from NHS. (  BMJ 05.03.2005 )

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

και μερικούς μήνες αργότερα:

NICE recommends drugs for moderate Alzheimer's disease. ( BMJ 28.01.2006)

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Στο τελευταίο αυτό άρθρο γράφει μεταξύ των άλλων
........
.............
donepezil, galantamine, and rivastigmine should be considered in the treatment of people with Alzheimer's disease of moderate severity, defined as those with a minimental state examination score of 10-20 points.
....................
Πόσοι όμως Έλληνες Ιατροί κάνουν στους ασθενείς τους το mini mental test πριν τους συνειστήσουν αγωγή με αντιανοϊκό φάρμακο;

Και πόσοι Έλληνες Ιατροί συνεχίζουν να κάνουν κατά τακτά διαστήματα mini mental test στους ασθενείς τους που ήδη παίρνουν αντιανοϊκά φάρμακα, έτσι ώστε να διακόψουν την χορήγηση των φαρμάκων αυτών όταν ένας τέτοιος ασθενής τους βαθμολογηθεί με λιγότερο από 10 στο mini mental test (όπως υπονοείται, σε αυτό το τελευταίο άρθρο, ότι πρέπει να κάνουμε);

Ίσως πάντως και να άξιζε να τα ελέγχουμε αυτά τα πράγματα αν σκεφτεί κανείς ότι αυτή τη στιγμή που γράφω το κόστος της συνηθισμένης δοσολογίας (σε λιανική τιμή) ανέρχεται για το Reminyl στα 1.355 Ευρώ/έτος, για το Exelon στα 1.456 Ευρώ/έτος, για το Aricept στα 1.577 Ευρώ/έτος ενώ για το  Ebixa στα 1.668 Ευρώ/έτος.

Ίσως μάλιστα και οι ίδιοι οι συγγενείς του Ασθενούς να μας ρωτάγαν αν πραγματικά χρειάζεται να παίρνει ο Ασθενής τέτοια φάρμακα, αν αντί για 0% συμμετοχή στο κόστος του φαρμάκου πληρώναν ένα 10%.

Στο ίδιο άρθρο επίσης συνεχίζει
.......
...........
that donepezil, galantamine, and rivastigmine were clinically and cost effective in patients with moderate Alzheimer's disease—around 40% of patients with the disease. It did not recommend the use of memantine, because there was insufficient evidence of its clinical benefit for patients with moderately severe or severe Alzheimer's.
................

[flone]

Είναι τα ‘αντιανοϊκά’ cost effective? – PART I: Διάγνωση

Βασική επισήμανση: είναι –κατά τη γνώμη μου- απαράδεκτο που δεν προβλέπεται άσκηση των γενικών γιατρών στη Νευρολογία και πρέπει να αποτελεί αντικείμενο διεκδίκησης από όλους μας

Έχει ο ασθενής άνοια;
Όλοι μας έχουμε την εμπειρία του ασθενούς που μας επισκέπτεται μόνος του στο ιατρείο λέγοντας ‘γιατρέ, ξεχνάω…’. Οι περισσότεροι από αυτούς θα αποδειχτεί ότι δεν έχουν άνοια (ακόμα και αν στο βιβλιάριό τους είναι γραμμένα αντιανοϊκά εδώ και 5 χρόνια, που είναι ένας λόγος παραπάνω για να πούμε ότι δεν πάσχουν από άνοια). Η διάκριση της άνοιας από την κατάθλιψη, ιδίως στις μεγαλύτερες ηλικίες δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Αντίθετα, ο ασθενής που θα έρθει συνοδευόμενος από τους συγγενείς του χωρίς να παραδέχεται το πρόβλημα και αλλάζοντας θέμα συζήτησης είναι καλός υποψήφιος για την τελική διάγνωση. Το να δώσουμε σε έναν καταθλιπτικό με διαταραχές συγκέντρωσης και προσοχής ένα ‘φάρμακο για τη μνήμη’ –που μπορεί και να έχει αποτέλεσμα ως placebo- εκτός των άλλων, σαφώς δεν είναι cost effective, αφού τα αντικαταθλιπτικά είναι φθηνότερα.

Έχει ο ανοϊκός ασθενής άνοια τ. Alzheimer;
Για να μιλήσουμε για cost effectiveness πρέπει απαραίτητα να εξασφαλιστεί ότι μόνον οι ασθενείς που πάσχουν από άνοια τύπου Alzheimer παίρνουν την αγωγή. Προσέξτε ότι δεν μιλάμε για ‘νόσο Alzheimer’ –που είναι νευροπαθολογική διάγνωση, δηλ. post-mortem- αλλά για άνοια ‘τύπου Alzheimer’. Αυτό σημαίνει ότι, ιδίως τα αρχικά συμπτώματα, μπορεί να τα βρει κανείς και σε άλλες καταστάσεις γνωστικής έκπτωσης. Υπενθύμιση: άνοια αγγειακού τύπου, μετωποκροταφική άνοια (περιλαμβάνει πολλές υποκατηγορίες), άνοια με σωμάτια Lewy, οι πιο συχνές (και οπωσδήποτε πολύ πιο συχνές από ό,τι πιστεύαμε πριν μερικά χρόνια). Αν βάλουμε και άλλες υποφλοιώδεις άνοιες (Parkinson και Parkinson Plus σύνδρομα) η λίστα γίνεται πιο περίπλοκη. Τα γνωστά φάρμακα όμως έχουν ένδειξη, με μία εξαίρεση, μόνο για την άνοια τ. Alzheimer (αν και έχουν δοκιμαστεί και σε μερικές από τις άλλες καταστάσεις).
Συγκεκριμένα:
(αλφαβητικά)
Donepezil-Aricept (αναστολέας ACHεστεράσης) ήπια, μέτρια και σοβαρή άνοια τύπου Alzheimer
Galantamine-Reminyl (αναστολέας ACHεστεράσης) ήπια και μέτρια άνοια τύπου Alzheimer
Memantine-Ebixa (αγωνιστής NMDA) μέτρια και σοβαρή άνοια τύπου Alzheimer
Rivastigmine-Exelon (αναστολέας ACHεστεράσης) ήπια και μέτρια άνοια τύπου Alzheimer, ήπια και μέτρια άνοια σε νόσο Parkinson

Θεωρώ γνωστό σε όλους μας ότι ο προβλεπόμενος απεικονιστικός και μεταβολικός έλεγχος είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη διάγνωση. Τελικά, η άνοια τύπου Alzheimer είναι ‘διάγνωση εξ αποκλεισμού’ και προσωρινή. Με τον καιρό μπορεί να προστίθενται συμπτώματα και σημειολογία που μπορεί να την αναθεωρήσουν.

Το άλλο πάλι, αρκετοί (συγγενείς ασθενών αλλά και μερικοί γιατροί) θεωρούν τα αρχικά συμπτώματα της νόσου ως φυσιολογική συνέπεια του γήρατος (‘ε, τι περιμένεις γιατρέ, 70 χρονώ είναι ο παππούς’). Αυτό που παλιά λέγαμε ‘γεροντική άνοια’. Μπορείτε να απαντάτε με το παράδειγμα του Ζολώτα ή του Μητσοτάκη (αν εφημερεύετε, καλύτερα να αποφύγετε το τελευταίο… )

Τι σταδίου άνοια τ. Alzheimer έχει ο ασθενής και περί Mini Mental State Examination (MMSE)
Όπως πολύ σωστά παρατηρεί ο συνάδελφος Αργυρίου, είναι απαραίτητο να γίνεται τόσο στην πρώτη εξέταση όσο και στο follow-up. Είναι πανεύκολο, μικρή εξάσκηση απαιτείται. Ζητήστε από τους ιατρικούς επισκέπτες να σας φέρουν μπλοκ με έντυπα και καταχωρείτε το συμπληρωμένο φύλλο στις σημειώσεις της εξέτασης.
Όμως, προσοχή:
1.   Πάντα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη το εκπαιδευτικό και πολιτισμικό υπόβαθρο των εξεταζόμενων. Όχι μόνο για τις αφαιρέσεις και τη γραφή. Π.χ. μια γιαγιά στο χωριό μπορεί να μην ήξερε ποτέ πόσο έχει ο μήνας, γιατί δεν της χρειαζόταν. Και για να αστειευτούμε και λίγο, όταν δεν παίρνω στη Φλώρινα απάντηση στην ερώτηση ‘και σε ποια χώρα’ δεν λογαριάζω τον πόντο (!!!).
2.   Σε περιπτώσεις που το ανωτέρω υπόβαθρο είναι πολύ χαμηλό, και δεν βγάζετε άκρη με πολλές ερωτήσεις, δώστε μεγάλη βαρύτητα στο σχήμα. Το καλό σχήμα δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι, αλλά το λάθος σημαίνει πολλά (εφόσον δεν έχει καταρράκτη). Επίσης, κάντε το τεστ με το ρολόι (π.χ. ‘ζωγράφισέ μου ένα ρολόι όπως αυτά που έχουμε στον τοίχο που να δείχνει οκτώ και είκοσι’)
3.   Το MMSE είναι πολύ αδρή προτυποποιημένη εξέταση και μερικές φορές χρειάζεται κατά περίπτωση συμπληρώματα. Π.χ. μπορεί να σου ονοματίσει το ρολόι και το μολύβι αμέσως, αν του δείξεις το τηλέφωνο να το πει αμέσως τηλέφωνο, αλλά αν του δείξεις το κινητό να ζορίζεται ή να σου πει ‘κομπιούτερ’ ή ‘τηλεκοντρόλ’. Τα κινητά μπήκαν στη ζωή του πιο πρόσφατα και ακολουθείται κι εδώ ο νόμος του Ribot (τα πρόσφατα χάνονται πρώτα).
4.   Συμπληρώστε την εξέταση με άλλες ερωτήσεις (σε τι μοιάζουνε και σε τι διαφέρουνε ένα πουλί και ένα αεροπλάνο ή μια λίμνη και ένα ποτάμι, ποιο δρόμο θα πάρω για να έρθω στο χωριό/σπίτι σου, τι σημαίνει η τάδε παροιμία)
5.   Μερικές φορές είναι καλό να σημειώνουμε και τις απαντήσεις, εκτός από το να τσεκάρουμε τα κουτάκια (συνήθως σε καταθλιπτικούς μαζεύονται πολλές απαντήσεις του τύπου ‘δεν ξέρω’, επίσης συνήθως στην Alzheimer οι απαντήσεις στον προσανατολισμό είναι λίγο πιο πριν από τις σωστές, π.χ. αντί για Πέμπτη Τετάρτη, αντί για Νοέμβριο Οκτώβριο κλπ)

Είναι επίσης απαραίτητο να ξέρουμε ότι η γνωστική κατάσταση σε αρκετούς ασθενείς εμφανίζει διακυμάνσεις. Ένα 11 MMSE σήμερα (‘μέτρια’) μπορεί να γίνει 9 αύριο (‘σοβαρή’) και 10 μεθαύριο.

Η συνέχεια στο επόμενο…

[flone]

Είναι τα ‘αντιανοϊκά’ cost effective? – PART ΙI: evidence-based medicine (ευχή και κατάρα…)

Βασική επισήμανση: Αν ένας ασθενής έχει διάγνωση από Νευρολόγο/Ψυχίατρο ‘άνοια τύπου Alzheimer’ δεν θεωρούμε ότι αυτό είναι…evidence!

Αφού λοιπόν εξασφαλίσαμε ότι α) μιλάμε για ανοϊκό ασθενή και β) πρόκειται για άνοια τύπου Alzheimer και έχουμε εκτιμήσει αδρά το στάδιο (ήπια-σοβαρή-μέτρια), μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη λίστα με τις ενδείξεις των αντιανοϊκών.

Κλινικές μελέτες

Cochrane Database Syst Rev. 2006 Jan 25;(1):CD005593.

The three cholinesterase inhibitors are efficacious for mild to moderate Alzheimer's disease. It is not possible to identify those who will respond to treatment prior to treatment. There is no evidence that treatment with a ChEI is not cost effective. Despite the slight variations in the mode of action of the three cholinesterase inhibitors there is no evidence of any differences between them with respect to efficacy. There appears to be less adverse effects associated with (x) compared with (z). It may be that (a) and (b) match (c) in tolerability if a careful and gradual titration routine over more than three months is used. Titration with (d) is more straightforward and the lower dose may be worth
(Οι υπογραμμίσεις από flone, τα γράμματα στις παρενθέσεις είναι ονόματα φαρμάκων στο προτότυπο κείμενο, για ευνόητους λόγους!)

Όλοι ξέρουμε ότι οι κλινικές μελέτες στήνονται και χρηματοδοτούνται από τις αντίστοιχες φαρμακευτικές εταιρίες. Αυτό είναι η μια πλευρά της αμφιβολίας. Πολύ λίγοι όμως θυμόμαστε όταν εξετάζουμε ότι ο ασθενής μας δεν ήταν από αυτούς που πήραν μέρος στη μελέτη, ενώ κάποιον που έχει πάρει μέρος είναι μάλλον απίθανο να τον εξετάσουμε εμείς. Είναι διαγνωσμένος state-of-the-art, έχει περάσει από 2 και 3 Νευρολόγους, και δεν συντρέχουν πάνω του τα exclusion criteria (προσοχή στα ψιλά γράμματα). Σε μια μελέτη για ένα αντιανοϊκό, βγάζανε έξω ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, με αρρύθμιστη υπέρταση, έξω με το ένα έξω με το άλλο, και μας λέγανε στο τέλος ότι το φάρμακο ήταν ασφαλές! Προφανώς και δεν χρειάζεται ούτε μπορούμε να επαναλάβουμε τη μελέτη στο ιατρείο μας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να μην κάνουμε λάθος στην ακριβή διάγνωσή μας, και εφαρμόζοντας όλα τα διαγνωστικά κριτήρια, μπορούμε να διακόψουμε την αγωγή σε ‘ασθενείς’ που φυσικά δεν έχουν άνοια σε ένα αρκετά καλό ποσοστό (ανάλογα με την περιοχή, τις ταξιδιωτικές ανησυχίες των προκατόχων μας κλπ). Έτσι αυξάνουμε την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου στους ασθενείς μας.

Οι μελέτες λένε ότι τα φάρμακα αυτά στην ένδειξή τους είναι αποτελεσματικά, όλα περίπου το ίδιο αποτελεσματικά. Το αποτέλεσμα αυτό στην στατιστική του επεξεργασία δεν είναι εντυπωσιακό. Από την άλλη, κάποιοι ασθενείς μπορεί να ωφελήθηκαν περισσότερο, αλλά δεν ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί ούτε γιατί ωφελήθηκαν περισσότερο.

Οι μελέτες αυτά λένε. Και όσο παρανοϊκοί κι αν είμαστε (και οφείλουμε να είμαστε) δεν μπορούμε να τα αμφισβητήσουμε, ιδίως όταν έχουν περάσει από τα φίλτρα οργανισμών όπως ο FDA. Η αναπαράσταση της μελέτης στο ιατρείο είναι αδύνατη. Ένας ασθενής που παίρνει Dementex μπορεί να χειροτερεύει μέχρι την επόμενη εξέταση, αλλά δεν ξέρουμε αν χειροτέρευε περισσότερο χωρίς το φάρμακο.

ΠΡΟΣΟΧΗ: εξηγούμε στους συγγενείς όλα αυτά και για να μην δημιουργούμε ψεύτικες προσδοκίες και για να μην μας αδειάσει και κοροϊδεύει τον κόσμο ο Dr Bonusmiles, ‘εμ βέβαια, το Dementex που σας έδωσε δεν κάνει, θα σας δώσω εγώ το Memorex που είναι καλύτερο!’.

USA vs UK
Πολύ ενδιαφέροντα τα κείμενα που μας έδωσε Link ο συνάδελφος Αργυρίου.
Το αν είναι δικαιολογημένα τα ανέκδοτα για τους Σκοτσέζους δεν το ξέρω, αλλά γενικά σε περιβάλλον NHS υπάρχει μια δυσκοιλιότητα με ακριβές θεραπείες που δεν έχουν εντυπωσιακά αποτελέσματα και οι μελέτες τους μπάζουν λίγο μεθοδολογικά. Η αντίληψη ότι τα πάντα μπορεί να μετρηθούν με λογιστικά πρότυπα δεν με βρίσκει σύμφωνο. Ωστόσο – επίσης προσωπική μου γνώμη- το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η χώρα που αντιστέκεται (πολλές φορές σωστά) στην εξ Αμερικής φαρμακομανία και κριτικάρει τα πάντα με πιο Ευρωπαϊκό ορθολογιστικό τρόπο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σηκώνονται διαμαρτυρίες από εταιρίες ασθενών και να αναγκάζονται να τροποποιούν τις οδηγίες τους.

Αν δηλαδή το Dementex έκανε 1000 ευρώ το μήνα και θεράπευε (= σταματούσε τη νόσο) σε 5 από τους 100 που το παίρνανε, τι θα λέγαμε;  Δεν μπορεί να αποτιμηθεί η υγεία 5 ανθρώπων, θα λέγαμε. Και γιατί μπορεί να αποτιμηθεί η αναβολή της επιδείνωσης ή η μικρή προσωρινή βελτίωση ή η με μικρότερο ρυθμό επιδείνωση;

Νομίζετε ότι αυτοί που δίνουν εγκρίσεις ή κόβουν ενδείξεις νοιάζονται μόνο για τους ασθενείς και όχι για τα ελλείμματα; Μάλλον όχι. Ναι, αλλά πώς μετράνε πόσο κοστίζει μια πάθηση και τα συμπτώματά της;

Υπάρχει λογιστική μονάδα μέτρησης για τα αντιανοϊκά;

Και όμως υπάρχει… Και δείτε πώς αμέσως το σκηνικό αλλάζει και δικαιολογημένα ο συνάδελφος Διακομιστής έθεσε το ερώτημα.

Στο επόμενο…
(γιατί έχουμε και μια εφημερία, μια από τις 17, αλίμονό μας αν πάθει εγκεφαλικό αρεοπαγίτης με 29 χρόνια υπηρεσίας και δεν βρει Νευρολόγο στο νοσοκομείο... )

[flone]

Είναι τα ‘αντιανοϊκά’ cost effective? – PART ΙII: family affair…

Όπως ακριβώς σημειώσαμε ότι ο ασθενής του ιατρείου μας δεν πήρε ποτέ μέρος σε καμία κλινική μελέτη, έχουμε ένα λόγο παραπάνω να θυμόμαστε ότι καμία κλινική μελέτη δεν έγινε ποτέ στην Ελλάδα (μιλάμε για τις πολυκεντρικές προοπτικές τυχαιοποιημένες κλπ που πάνω τους μπαίνει η ένδειξη στο φάρμακο).

Η Ελλάδα είναι μια πολύ όμορφη χώρα, με ένα σύστημα υγείας που πετάει με τον αυτόματο πιλότο αλλά και υποστηριζόμενο από εθελοντική κακοπληρωμένη (βλ. ιατροί κλάδου ΕΣΥ) ή και δωρεάν εργασία (βλ. συνοδοί=συγγενείς=οικογένεια). Η οικογένεια δεν είναι μόνο αυτό που μαζευόμαστε όλοι τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, ούτε ο συρφετός που κουβαλιέται (πεθερά, κουνιάδοι, μπατζανάκια κλπ) απρόσκλητος στο εξοχικό το σαββατοκύριακο. Οικογένεια σημαίνει επίσης ότι ο παππούς και η γιαγιά με την άνοια μένει μαζί μας ή πολύ κοντά μας και τον/την φροντίζουμε (μερικές φορές με… rotation) μέχρι πολύ προχωρημένα στάδια της νόσου και στην -συντριπτική- πλειοψηφία μέχρι το τέλος. Οι περιπτώσεις που ο ασθενής θα αφεθεί στην τύχη του σε κάποιο από τα ιδιωτικά ιδρύματα που επονομάζονται ‘Νευρολογικές Κλινικές’ είναι σαφώς η εξαίρεση.

Στην Εσπερία όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η κοινωνία έχει διαφορετική δομή (σχετικά με τα κατεστημένα ήθη και πρότυπα) και υπάρχει ένα σύστημα που υποστηρίζει χρονίως πάσχοντες ασθενείς με εξειδικευμένα κέντρα που απασχολούν ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό και προσφέρουν υπηρεσίες ποιότητας. Η λογιστική μονάδα μέτρησης των συνεπειών της άνοιας είναι ο χρόνος κατά τον οποίο θα απαιτηθεί η εισαγωγή του ασθενούς στο nursing home. Εκεί η παραμονή του δεν θα κοστίζει βέβαια όσο στις προαναφερθείσες ‘Κλινικές’. (Πήγα κι εγώ κάποτε να κάνω ‘εφημερίες’ σε τέτοιο πράγμα και έφυγα τρέχοντας την πρώτη μέρα, αλλά το θέμα μας εδώ δεν είναι αυτό). Αν διαβάσουμε δε τα objectives σε αρκετές μελέτες αντιανοϊκών, θα δούμε ότι το παραπάνω στοιχείο χρησιμοποιείται συχνά. Το συμπέρασμα είναι ότι τα φάρμακα αυτά καθυστερούν την ανάγκη για είσοδο σε nursing home για τάδε χρονικό διάστημα και αν λάβουμε υπόψη και τη γήρανση του πληθυσμού κλπ και γίνουνε οι πολλαπλασιασμοί, μετά συγκρίνουμε τα νούμερα, πόσα δώσαμε για τα φάρμακα πόσα κερδίσαμε από την καθυστέρηση της εισαγωγής και λέμε ότι τα φάρμακα συμφέρουν ή δεν συμφέρουν. Φαίνεται ότι τα στοιχεία λένε ότι συμφέρουν.

Για τη χώρα μας βέβαια τέτοια στοιχεία δεν υπάρχουν και δεν μπορούν να υπάρξουν για τους παραπάνω λόγους. Άρα, από καθαρά λογιστική άποψη, το ερώτημα που αποτέλεσε την αφορμή αυτής της κουβέντας, και τουλάχιστο για την Ελλάδα, δεν μπορεί να απαντηθεί. Το να παραθέσω την προσωπική και μόνο εκτίμησή μου ότι αν μπορούσαν να μελετηθούν αυτές οι παράμετροι τα αποτελέσματα θα ήταν μάλλον αρνητικά δεν έχει βέβαια ιδιαίτερη σημασία.

Μετά από την φλύαρη ανάλυση του νευρολόγου, ας συνοψίσουμε…

[EzeΤΡΟΛ]

Το να πω ότι έμεινα εντυπωσιασμένος από την προσέγγιση του ζητήματος, είναι απλά πολύ λίγο...

[flone]

Είναι τα ‘αντιανοϊκά’ cost effective? – PART IV: conclusion

1.  Σαφώς τα αντιανοϊκά δεν μπορεί να είναι cost-effective όταν συνταγογραφούνται εκτός ενδείξεων (αυτό ισχύει και για τις ενδείξεις με βάση τη βαρύτητα της νόσου που έχει κάθε φάρμακο)

2.  Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι η παραπάνω προϋπόθεση ισχύει, δεν υπάρχουν δεδομένα ότι τα αντιανοϊκά στη χώρα μας θα ήταν cost-effective (με την αυστηρά οικονομική/λογιστική έννοια του όρου). Προσωπικά, έχω μια αίσθηση ότι μπορεί και να μην ήταν.

3.  Δεδομένης της κλινικής (έστω και πενιχρής) αποτελεσματικότητας των φαρμάκων αυτών και της αδυναμίας πρόβλεψης της απάντησης που θα παρατηρηθεί στον κάθε ασθενή, δεν μπορούμε να στερήσουμε κανέναν από μια σωστή και τεκμηριωμένη αγωγή, αφού τα οφέλη αυτά δεν μπορούν να μετρηθούν σε χρήματα.

Δεν ξέρω αν βοήθησα ή αν μπέρδεψα.

Μια καλή ιδέα θα ήταν να ξεκινήσει μια συζήτηση στους γιατρούς της ΠΦΥ για τους τρόπους που θα μπορούσαν να περιορίσουν την καταχρηστική συνταγογράφηση των ομολογουμένως πανάκριβων αντιανοϊκών (για την οποία βέβαια –κατάχρηση- δεν είναι αυτοί υπεύθυνοι).

[EzeΤΡΟΛ]

για τους τρόπους που θα μπορούσαν να περιορίσουν την καταχρηστική συνταγογράφηση των ομολογουμένως πανάκριβων αντιανοϊκών (για την οποία βέβαια –κατάχρηση- δεν είναι αυτοί υπεύθυνοι).[/i]

To ζήτημα αυτό με έχει απασχολήσει πολλές φορές, έχω επιχειρήσει κάποτε να το προσπαθήσω, αλλά όσες φορές το αποπειράθηκα, ηττήθηκα κατά κράτος. Οι λόγοι που οδήγησαν στην ήττα και αναδίπλωση μου είναι ετερογενείς και όχι πάντοτε επιστημονικοί. Οι συχνότεροι είναι:

1. Οι Ασθενείς έχουν ήδη παραλάβει το σκεύασμα από τον πάντα εξυπηρετικό (με το αζημίωτο) Φαρμακοποιό και προσέρχονται στον ιατρό μόνο για την ετεροχρονισμένη συνταγογραφία του ("ξέπλυμα", στην αργκό της ΠΦΥ.) Το να προσπαθήσω με τα λόγια να τους αλλάξω συνήθειες, είναι το ίδιο αποτελεσματικό με το να σκουπίζει κανείς τη μύτη του με υαλόχαρτο, και λιγότερο διασκεδαστικό ακόμη και από το να πνίγεται.

2. Το βαθιά ριζωμένο στην πεποίθηση της κοινής γνώμης μοντέλο "Φάρμακο = Γιατρειά ή τουλάχιστον Ελπίδα" και "Μη φάρμακο = Καταδίκη και ’Ασχετος ιατρός." Το φάρμακο δίνει πάντα ελπίδα, που είναι ευθέως ανάλογη της τιμής του. Πόσο μάλλον δελεαστική γίνεται η λήψη του, όταν χορηγείται με συμμετοχή 00%.

3. Αν δεν το γράψω εγώ θα το γράψει κάποιος άλλος συνάδελφος, αφού η πρόσβαση είναι ελεύθερη, οπότε γίνομαι και κακός + περίεργος (εκτός από άσχετος)

4. Όταν η συνταγή προέρχεται από Ειδικό, και μάλιστα Celebrity, είναι επιπλέον και αντιδεοντολογικό να προβώ σε αμφισβήτιση/τροποποίηση της αγωγής. Έστω και αν η εν λόγω Celebrity έχει πετύχει, με τις άοκνες προσπάθειες της, να μπήξει σε όλα τα χωριά της ’Ανω - Κάτω Μακεδονίας άφθονα Έμπηξα.

5. Δεν έχω να αντιπροτείνω τίποτε καλύτερο, με εξαίρεση ίσως το εκχύλισμα από ginko biloba, που έχω δει σε ανασκοπήσεις να παίρνει ένδειξη κλάσης "C" (δηλαδή ούτε οφελεί ούτε βλάπτει) για την άνοια.

Και έτσι, η χώρα των Ελ συνεχίζει να πορεύεται με τον αυτόματο…

[flone]

NICE proposes to withdraw Alzheimer's drugs from NHS. (  BMJ 05.03.2005 )

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

και μερικούς μήνες αργότερα:

NICE recommends drugs for moderate Alzheimer's disease. ( BMJ 28.01.2006)

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

2009/037 Update on NICE appraisal of drugs for Alzheimer's disease following Court of Appeal ruling

The National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) has today (11 June 2009) announced that, following consultation with stakeholders on the economic model that underpinned NICE’s 2006 guidance on the use of drugs to treat Alzheimer’s disease, the resulting draft guidance remains unchanged.
(...)
our Independent Advisory Committee concluded that these were not enough to make these treatments a cost-effective use of NHS resources in the mild stages of the disease.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

και αναλυτικά: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[EzeΤΡΟΛ]

2009/037 Update on NICE appraisal of drugs for Alzheimer's disease following Court of Appeal ruling

The National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) has today (11 June 2009) announced that, following consultation with stakeholders on the economic model that underpinned NICE’s 2006 guidance on the use of drugs to treat Alzheimer’s disease, the resulting draft guidance remains unchanged.
(...)
our Independent Advisory Committee concluded that these were not enough to make these treatments a cost-effective use of NHS resources in the mild stages of the disease.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

και αναλυτικά: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Γιατί, flone, γιατί μου το κάνεις αυτό; Ωραία, μαθαίνουμε ότι δεν είναι κοστ-εφέκτιβ. Θα αλλάξει κάτι; Θα τα περιορίσουμε; Θα πάψουμε να τα συνταγογραφούμε;

Με τέτοια ποστ, το μόνο αποτέλεσμα είναι να πονάνε πιο πολύ τα μυαλά μου όταν τα γράφω!

Παρεμπίπταμπλυ, εσχάτως έχω αρχίσει ν΄αναπαράγω συνταγές γνωστής στο χώρο της Β. Ελ σελέμπριτι Νευρολόγου, που κοπανάει αδυσώπητα Εξελόν μαζί με Εμπίξα, προφανώς για καλύτερα αποτελέσματα (στη μετοχή των πολυεθνικών φαρμακευτικών κολοσσών, και από σπόντα, και στις τραπεζικές καταθέσεις του οικείου εκζανετζή¹).

¹Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τον όρο -που πραγματικά χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στο Φόρουμ- εκζανές (eczane) λέγεται το φαρμακείο στα Τούρκικα και εκζανετζής (eczaneçi) o φίλος μας που το λειτουργεί.

[flone]

το μόνο αποτέλεσμα είναι να πονάνε πιο πολύ τα μυαλά μου

"...και ο προστιθείς γνώσιν προσθήσει άλγημα" (Εκκλησιαστής, Α 18)

[orfeo]

Παρεμπίπταμπλυ, εσχάτως έχω αρχίσει ν΄αναπαράγω συνταγές γνωστής στο χώρο της Β. Ελ σελέμπριτι Νευρολόγου, που κοπανάει αδυσώπητα Εξελόν μαζί με Εμπίξα, προφανώς για καλύτερα αποτελέσματα (στη μετοχή των πολυεθνικών φαρμακευτικών κολοσσών, και από σπόντα, και στις τραπεζικές καταθέσεις του οικείου εκζανετζή¹).

Για να μην πουν κάποιοι ότι καλύπτουμε την κάστα μας, ας παραδεχτούμε ότι ο Νευρολόγος-ντίβα που αναφέρεις, πιθανώς στοχεύει στο συμφέρον φαρμακευτικών εταιρειών και φαρμακοπολών επειδή έχει αδυναμία στον "πλούσιο εσωτερικό τους κόσμο" -που ενίοτε εξωτερικεύεται- καθώς διακατέχεται και ο ίδιος από "λεφτά" αισθήματα...
Το "παρεμπίπταμπλυ" πολύ μου άρεσε...