Πότε ορίζεται ένα ατύχημα ως εργατικό;

[Argirios Argiriou]

28/02/2009,  (ΤΟ ΒΗΜΑ).

Εργατικό ατύχημα για το Εφετείο, απλό ατύχημα για τον Αρειο Πάγο.
 
Το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου αναίρεσε απόφαση του Εφετείου Αθηνών που είχε δικαιώσει εργαζομένη στα ΕΛΤΑ, κρίνοντας ότι είχε υποστεί εργατικό ατύχημα κατά τη διάρκεια της εργασίας της.

Η υπάλληλος σε υποκατάστημα των ΕΛΤΑ στην Καλλιθέα στα μέσα του 2002 άρχισε να παρουσιάζει ιλίγγους και απώλεια συνειδήσεως και μεταφέρθηκε από συναδέλφους της στο Τζάνειο του Πειραιά. Τα ίδια συμπτώματα παρουσιάστηκαν και ενώ ήταν στο σπίτι της με αναρρωτική άδεια. Επιστρέφοντας στη δουλειά της ζήτησε να αλλάξει πόστο ώστε να μην έρχεται σε συνεχή επαφή με το κοινό, αλλά ο προϊστάμενός της αρνήθηκε την υπηρεσιακή αλλαγή. Μέσα σε λίγες ημέρες είχε νέο λιποθυμικό επεισόδιο και έπεσε με το κεφάλι στο δάπεδο, με συνέπεια να υποστεί κάκωση στο κεφάλι και να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς». Εκτοτε η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε παρουσιάζοντας απώλεια συνειδήσεως, πονοκεφάλους και άλλα συμπτώματα, ενώ συνεχώς μπαινόβγαινε σε νοσοκομεία.

Το Εφετείο έκρινε ότι σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά πρόκειται για εργατικό ατύχημα. Το Εφετείο κατέληξε στην κρίση αυτή με δεδομένο ότι «αφότου εκδηλώθηκαντα συμπτώματα της προϋπάρχουσας νόσου,δηλαδήοι ίλιγγοι και τα λιποθυμικάεπεισόδια,οι προϊστάμενοικαι υπεύθυνα στελέχη,ενώγνώριζαν το πρόβληματης υγείας της, το οποίο τους το είχε γνωστοποιήσεικαι μάλιστα είχε εξαιτίαςαυτού παραπεμφθεί στην υγειονομική επιτροπή της υπηρεσίας,από αμέλεια και αδιαφορία τουςδεν έλαβαν τα αναγκαία μέτρα προστασίαςτης υγείας της». Τα αναγκαία μέτρα, σύμφωνα με το Εφετείο, ήταν η «ανάθεση σε αυτήν ελαφρότερωνκαθηκόντων,ώστε να αποφευχθεί η ψυχολογική της πίεση από τη συναλλαγή με το κοινό και κατ΄ επέκτασηη δημιουργία προσφορότερωνσυνθηκών για την επανεμφάνιση των συμπτωμάτωναυτών». Οι αρεοπαγίτες σημειώνουν ότι σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία εργατικό ατύχημα θεωρείται εκείνο το ατύχημα που επέρχεται σε εργάτη ή υπάλληλο από βίαιο συμβάν κατά τη διάρκεια της εργασίας του ή εξ αφορμής αυτής.

Στην περίπτωση της εργαζομένης στα ΕΛΤΑ, υπογραμμίζουν οι αρεοπαγίτες, δεν στοιχειοθετείται από το Εφετείο «βίαιο συμβάν».


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
 

[flone]

Όλα μέρα σκεφτόμουν τι μπορεί να έχει αυτή η κυρία.

Να το πάμε πολλαπλής επιλογής?
Α. Ημικρανία της βασικής
Β. Vertiginous epilepsy
Γ. «Λειτουργική» διαταραχή
Δ. Meniere
E. Άλλο (και τι?)

Εκείνο το «μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία» μπερδεύει αρκετά (ή μπορεί και να ξεκαθαρίζει).
Στο Ριζοσπάστη (Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος) αναφέρεται μια απόφαση  Υγειονομικής Επιτροπής που μάλλον περισσότερη σύγχυση δημιουργεί, αφού η συμπτωματολογία που αναφέρεται «δεν κολλάει».
Από την άλλη, όλοι γνωρίζουμε ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις τα δικαστήρια βασίζονται (εκτός των άλλων) σε επίσημες γνωματεύσεις και σε εκθέσεις ιατρικής πραγματογνωμοσύνης που παραγγέλλονται κατά την κρίση τους.
Το αν κάποιος συγκεκριμένος παράγοντας στον χώρο εργασίας ευθύνεται για κάτι ξαφνικό που θα συμβεί στον εργαζόμενο και θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την πρόκληση βλάβης στην υγεία του είναι μάλλον πολύ δύσκολο να το αποφασίσει ο εφέτης ή ο αρεοπαγίτης (έστω και αν έχει 29 χρόνια προϋπηρεσία). Είναι πιθανό ότι οι αποφάσεις και του Εφετείου και του Άρειου Πάγου έλαβαν υπόψη τους αυτά που τους είπαν οι γιατροί και αυτά που είπαν οι γιατροί θα είναι αντίστοιχα της διάγνωσης που έβαλαν. Θα είχε ενδιαφέρον αν ήταν δυνατό να βρούμε περισσότερες πληροφορίες για όλα αυτά. Ποια θα μπορούσε να είναι η πάθηση που η «επαφή με το κοινό» θα μπορούσε να λειτουργήσει ως trigger? Και πώς θα μπορούσε η «επιδείνωση» να σχετίζεται αιτιολογικά με την αναφερόμενη κάκωση κεφαλής?

Παράδειγμα:
Αν αυτό που δεν ξέρουμε ήταν «διαταραχή πανικού με αγοραφοβία», τότε πώς θα μπορούσε να πει το δικαστήριο ότι οι συνθήκες εργασίας ήταν αμέτοχες? (βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση δεν το παθαίνει κανείς στο σπίτι). Ακόμα κι αν η κάκωση κεφαλής δεν είχε καμία ιατρικά αποδεδειγμένη συνέπεια. Από μόνη της είναι μια βλάβη.

Αλλά προφανώς είναι πολλά αυτά που δεν ξέρουμε (και ίσως να υπάρχουν και άλλες πτυχές: γιατί να φτάσει στον Άρειο Πάγο μια τέτοια υπόθεση…).

Θέλω να πω, ότι αφού οι νόμοι ερμηνεύονται κατά την εφαρμογή τους ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες κάθε περίπτωσης και με την επικουρία όλων των αναγκαίων κατά περίπτωση γνωμοδοτήσεων των ειδικών, δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι στον ορισμό του εργατικού ατυχήματος, παρά το ότι η είδηση αυτή βρήκε μεγάλη δημοσιότητα και μάλιστα, όπως στην περίπτωση του Ριζοσπάστη, με σχόλια που της προσδίδουν χαρακτηριστικά αντεργατικής ανατροπής.

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Κάτι που ξεκαθάρισα σήμερα είναι ότι,
ένα ατύχημα θεωρείται εργατικό ανεξάρτητα αν ο εργαζόμενος ήταν ή δεν ήταν υπαίτιος του ατυχήματος.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Ελευθεροτυπία, 19/07/2011.

Αποζημίωση 500.000 ευρώ για εργατικό ατύχημα σε οικοδομή.


Αποζημίωση 500.000 ευρώ επιδίκασε ο Άρειος Πάγος σε 51χρονο οικοδόμο, ο οποίος έμεινε ανάπηρος αφού έπεσε από ύψος 3,5 μέτρων σε οικοδομή, όπου δεν είχαν ληφθεί τα προβλεπόμενα από την εργατική νομοθεσία μέτρα.
 
 Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε εφετειακή απόφαση, η οποία προέβλεπε την καταβολή 500.000 ευρώ στον οικοδόμο για την ηθική βλάβη που υπέστη.

Το περιστατικό σημειώθηκε τον Μάιο του 2003. Ο 51χρονος βρισκόταν στον πρώτο όροφο διώροφης οικοδομής στον Άλιμο και έπεσε στον ακάλυπτο χώρο. Αρχικά μεταφέρθηκε στο Ασκληπιείο Βούλας και στη συνέχεια στο ΚΑΤ, όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και πλαστική επέμβαση και νοσηλεύθηκε για πέντε μήνες.

Ο 51χρονος υπέστη πλήρη αισθητικοκινητική παραπληγία και παρέμεινε ανάπηρος ολικά και ισόβια ανίκανος για κάθε εργασία, ενώ δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί.

Οι δικαστές έκριναν πως η πτώση του οικοδόμου αποδείχθηκε ότι οφείλεται στο ότι η επιβλέπουσα μηχανικός και η κατασκευάστρια εταιρεία της διπλοκατοικίας, ως εργολάβος του έργου, δεν είχαν τοποθετήσει τα απαιτούμενα από την εργατική νομοθεσία προστατευτικά κιγκλιδώματα ή δίχτυ σε ύψος 3 μέτρων.

(Πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε εφετειακή απόφαση, η οποία προέβλεπε την καταβολή 500.000 ευρώ στον οικοδόμο για την ηθική βλάβη που υπέστη.

Ηθική βλάβη υπέστη;

[Δ. Κουναλάκης]

Αυτή η τελευταια απόφαση για τον ναυτικό είναι πολύ σημαντική και πάει στο άλλο άκρο την όλη κατάσταση στα πλαίσια της "αγοράς" την κατάσταση στην Ελλαδα.

Ας υποθέσουμε ότι ένας συνάδεφος καλείται να απαντήσει σαν ιατρός εργασίας εάν ο χ υπάλληλος είναι επικίνδυνος για οξύ καρδιαγγειακό επεισόδιο με πιθανότητα θανάτου. Τι θα πει εάν ο χ υπάλληλος έχει κληρονομικό ιστορικό, καπνίζει και έχει και υπερλιπιδαιμία σαν παραγοντες κινδύνου; Ότι σαφώς και έχει.

Πάμε τώρα στην πλευρά του εργοδότη (πλοιοκτήτρια εταιρεία): Εάν είχες δύο υπάλληλους να επιλέξεις για να προσλάβεις, ένα με κίνδυνο και ένα χωρίς τέτοιου βαθμού κινδύνου, τι θα επέλεγες; Σαφώς, εφόσον σου κάνουν την δουλειά και οι δύο, θα προτιμήσεις αυτόν που δεν θα κινδυνεύσεις να τον αποζημιώσεις για 500.000. Ή να το πω καλύτερα, μηπως σε συμφέρει να τον απολύσεις από μια ηλικία και πέρα, όταν αρχίζει να γίνεται "επικίνδυνος" για καρδιαγγειακά;

Κατά τη γνώμη μου αυτές οι αποφάσεις είναι προς το "σωστό" δρόμο. Γιατί σήμερα τα πράγμα είναι στο μιλητό αλλά σε 10 χρόνια με την ηλεκτρονική συνταγογραφία τα πράγματα θα είναι ανεξάρτητα της όποιας καλής θέλησης του συναδέλφου ιατρού εργασίας. Και τότε οι "υψηλού κινδύνου" εργαζόμενοι πρακτικά θα είναι υποχρεωμένοι να ασφαλίζονται για ασφάλεια ζωής πριν πάνε να εργαστούν. Δεν ξέρω εάν αυτό δεν είναι και καλύτερο ίσως...

Νομίζω ότι εάν χαρακτηρίζει νοημοσύνη τους δικαστικούς θα πρέπει να κινούνται σε πλαίσια, τι μπορούσε να προλάβει ο εργοδότης και τι μέτρα ελάμβανε. Δηλαδή, ένας εργοδότης που φροντίζει για την προληπτική υγεία των εργαζομένων του και έχει μέτρα πρόληψης τέτοιων καταστάσεων δεν θα έπρεπε να πληρώνει "την ασφάλεια ζωής" για την χηρα του εργαζόμενου. Ξέρω ότι ακούγεται σκληρό, αλλά ο εργοδότης δεν είναι ταυτόχρονα και ασφαλιστική εταιρία.

[Argirios Argiriou]

Αυτή η τελευταια απόφαση για τον ναυτικό είναι πολύ σημαντική και πάει στο άλλο άκρο την όλη κατάσταση στα πλαίσια της "αγοράς" την κατάσταση στην Ελλαδα.

Ας υποθέσουμε ότι ένας συνάδεφος καλείται να απαντήσει σαν ιατρός εργασίας εάν ο χ υπάλληλος είναι επικίνδυνος για οξύ καρδιαγγειακό επεισόδιο με πιθανότητα θανάτου. Τι θα πει εάν ο χ υπάλληλος έχει κληρονομικό ιστορικό, καπνίζει και έχει και υπερλιπιδαιμία σαν παραγοντες κινδύνου; Ότι σαφώς και έχει.

Πάμε τώρα στην πλευρά του εργοδότη (πλοιοκτήτρια εταιρεία): Εάν είχες δύο υπάλληλους να επιλέξεις για να προσλάβεις, ένα με κίνδυνο και ένα χωρίς τέτοιου βαθμού κινδύνου, τι θα επέλεγες; Σαφώς, εφόσον σου κάνουν την δουλειά και οι δύο, θα προτιμήσεις αυτόν που δεν θα κινδυνεύσεις να τον αποζημιώσεις για 500.000. Ή να το πω καλύτερα, μηπως σε συμφέρει να τον απολύσεις από μια ηλικία και πέρα, όταν αρχίζει να γίνεται "επικίνδυνος" για καρδιαγγειακά;

Κατά τη γνώμη μου αυτές οι αποφάσεις είναι προς το "σωστό" δρόμο. Γιατί σήμερα τα πράγμα είναι στο μιλητό αλλά σε 10 χρόνια με την ηλεκτρονική συνταγογραφία τα πράγματα θα είναι ανεξάρτητα της όποιας καλής θέλησης του συναδέλφου ιατρού εργασίας. Και τότε οι "υψηλού κινδύνου" εργαζόμενοι πρακτικά θα είναι υποχρεωμένοι να ασφαλίζονται για ασφάλεια ζωής πριν πάνε να εργαστούν. Δεν ξέρω εάν αυτό δεν είναι και καλύτερο ίσως...

Νομίζω ότι εάν χαρακτηρίζει νοημοσύνη τους δικαστικούς θα πρέπει να κινούνται σε πλαίσια, τι μπορούσε να προλάβει ο εργοδότης και τι μέτρα ελάμβανε. Δηλαδή, ένας εργοδότης που φροντίζει για την προληπτική υγεία των εργαζομένων του και έχει μέτρα πρόληψης τέτοιων καταστάσεων δεν θα έπρεπε να πληρώνει "την ασφάλεια ζωής" για την χηρα του εργαζόμενου. Ξέρω ότι ακούγεται σκληρό, αλλά ο εργοδότης δεν είναι ταυτόχρονα και ασφαλιστική εταιρία.

Η περίπτωση στην οποία αναφέρεται ο Δημήτρης  είναι η εξής:

Ελευθεροτυπία, 26/07/2011.

Άρειος Πάγος για τα εργατικά ατυχήματα

Υπέρ μίας χήρας ναυτικού που πνίγηκε μόλις σχόλασε από την εργασία του, αποφάσισε ο Άρειος Πάγος και της επικύρωσε το ποσό των 38.000 ευρώ.

Συγκεκριμένα η υπόθεση έχει ως εξής, τον Δεκέμβριο του 2003 πλοίο ήταν πλαγιοδετημένο σε άλλο δεξαμενόπλοιο σε προβλήτα στο Πέραμα και η αποβίβαση από το πλοίο γινόταν μέσω του παράπλευρου δεξαμενόπλοιου. Ο εν λόγω ναύτης μετά το τέλος της εργασίας του καθόταν στη δέστρα της προβλήτας περιμένοντας τον πλοίαρχο του πλοίου για να αναχωρήσουν για τα σπίτια τους. Ο πλοίαρχος αποβιβάστηκε από το πλοίο και αναζήτησε το ναύτη, ο οποίος δεν υπήρχε πουθενά. Μετά από έρευνες, εντοπίστηκε το πτώμα του άτυχου ναύτη να επιπλέει μεταξύ του δεξαμενόπλοιου και της προβλήτας.

Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση ο θάνατος του ναυτικού επήλθε από πνιγμό, ενώ καταγράφονται στην έκθεση ότι ο ναύτης είχε υποβληθεί σε by-pass,λόγω εμφράγματος. Στην ιατροδικαστική έρευνα ως πιθανή εκδοχή θανάτου αναφέρεται η απώλεια των αισθήσεων από καρδιακό επεισόδιο, που είχε ως συνέπεια την πτώση του στη θάλασσα, όπου αναίσθητος πλέον πνίγηκε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη ναυτεργατική νομοθεσία (Ν. 551/1915) "ατύχημα από βίαιο συμβάν, είναι και εκείνο το οποίο επέρχεται ακόμη και εκτός του τόπου και του χρόνου της εργασίας, συνδέεται όμως με αυτή (εργασία) με σχέση αιτίου και αποτελέσματος, όταν δηλαδή λόγω της εργασίας δημιουργήθηκαν οι ιδιαίτερες εκείνες πραγματικές συνθήκες και περιστάσεις που ήταν αναγκαίες για την επέλευση του ατυχήματος και οι οποίες δεν θα υπήρχαν χωρίς την εργασία".

Το Εφετείο αποφάσισε ότι "υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ του ατυχήματος και της ναυτικής εργασίας, καθόσον το συγκεκριμένο ατύχημα δεν θα είχε συμβεί, αν ο παθών δεν εργαζόταν στο δεξαμενόπλοιο και ότι πρόκειται τελικά για εργατικό ατύχημα", επιδικάζοντας στη σύζυγο του ναυτικού το ποσό των 38.000 ευρώ.

Ο Άρειος Πάγος με την υπ' αριθμ. 1111/2011 απόφασή του, επικύρωσε την εφετειακή απόφαση και απέρριψε την αίτηση αναίρεσης της πλοιοκτήτριας εταιρείας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Denominator]

Εργατικό ατύχημα ο θάνατος στις διαδρομές για δουλειά


Μια σημαντική απόφαση για το τι συνιστά εργατικό ατύχημα εξέδωσε ο Αρειος Πάγος, δικαιώνοντας χήρα ναυτικού οποίος πνίγηκε το 2003 στο Πέραμα ενώ είχε σχολάσει από την εργασία του.

Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ο θάνατος εργαζομένου που σημειώνεται το διάστημα που πηγαίνει ή επιστρέφει από τον τόπο εργασίας στο σπίτι του αποτελεί εργατικό ατύχημα. Με το σκεπτικό αυτό τα μέλη του Αρείου Πάγου επικύρωσαν το ποσό των 38.000 ευρώ που είχε επιδικαστεί υπέρ της χήρας του άτυχου ναυτικού ως αποζημίωση.

Αρχικά το Εφετείο δέχτηκε ότι ο θάνατος του ναυτικού από πνιγμό συνιστά εργατικό ατύχημα, το οποίο μπορεί να μη συνέβη την ώρα της εργασίας του αλλά έλαβε χώρα με αφορμή αυτή.

Το τραγικό συμβάν συνέβη ενώ ο άτυχος άνδρας ετοιμαζόταν να επιστρέψει στο σπίτι του έχοντας τελειώσει την εργασία του. Συνάδελφοί του τον βρήκαν να επιπλέει στη θάλασσα. Είχε αποβιβαστεί από το πλοίο όπου εργαζόταν μέσω παράπλευρου δεξαμενόπλοιου προκειμένου να φτάσει στη δέστρα (μπίντα) της προβλήτας, όπου είχε ραντεβού με τον πλοίαρχο.

Το Εφετείο, εξετάζοντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το δυστύχημα, έκρινε ότι «υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ του ατυχήματος και της ναυτικής εργασίας, καθόσον το συγκεκριμένο ατύχημα δεν θα είχε συμβεί αν ο παθών δεν εργαζόταν στο δεξαμενόπλοιο και ότι πρόκειται τελικά για εργατικό ατύχημα». Ετσι το Εφετείο επιδίκασε στη σύζυγο του ναυτικού το ποσό των 38.000 ευρώ.

Την απόφαση του Εφετείου επικύρωσε και ο Αρειος Πάγος κρίνοντας ότι «ο θάνατος του ναυτικού οφείλεται σε βίαιο συμβάν (πνιγμό) που επήλθε με αφορμή την εργασία του και δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στην κατάσταση της υγείας αυτού (ιστορικό καρδιακού νοσήματος).


ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ web only, 26/7/2011

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Δικαιώματα Εργαζομένων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Ορθοπαιδικός]

Δικαιώματα Εργαζομένων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

   Οι ταλαίπωροι ΕΕ ιατροί δικαιούνται επιδόματος εργατικού ατυχήματος; Το ρωτάω γιατί τα ταμεία ενοποιήθηκαν (υποτίθεται) και οι έτεροι ΕΕ ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ έπαιρναν επίδομα σε εργατικό ατύχημα.
   Και βέβαια πληρώνουμε κρατήσεις και για ΟΑΕΔ. Φαντάζομαι όταν είμαστε άνεργοι (ακόμα και αν κλείσουμε το ιατρείο) δικαιούμαστε και επίδομα...

[Argirios Argiriou]

Αντιγράφω από Ιατρική ομάδα του facebook στις 26/03/2020:

Απορία.
Το να κολλήσει ένας ιατρός εν ώρα υπηρεσίας και τελικά να πεθάνει από αυτό, θεωρείται εργατικό ατύχημα ή όχι ?
Θα πάρουν αποζημίωση ή σύνταξη οι δικοι του ή όχι ?
Δεν ακούω καμμιά ρύθμιση γι αυτό..

[Argirios Argiriou]

Αντιγράφω από Ιατρική ομάδα του facebook στις 26/03/2020:

Απορία.
Το να κολλήσει ένας ιατρός εν ώρα υπηρεσίας και τελικά να πεθάνει από αυτό, θεωρείται εργατικό ατύχημα ή όχι ?
Θα πάρουν αποζημίωση ή σύνταξη οι δικοι του ή όχι ?
Δεν ακούω καμμιά ρύθμιση γι αυτό..

Μου απαντά σε σχετικό email φίλος Ιατρός Εργασίας:

Πρόκειται περί επαγγελματικού νοσήματος. Οι όροι
συνταξιοδότησης δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικοί. Ενδιαφέρον έχουν μόνο
γιά τους χειρόνακτες εργάτες.

[Argirios Argiriou]

Το καφέ που δούλευε αρνήθηκε να του αναγνωρίσει το ατύχημα που είχε ως εργατικό, όμως τελικά το θύμα δικαιώθηκε.

Ντελιβεράς δικαιώθηκε και θα πάρει αποζημίωση 17.944 ευρώ!

20/05/2021

Το καφέ που δούλευε αρνήθηκε να του αναγνωρίσει το ατύχημα που είχε ως εργατικό, όμως τελικά το θύμα δικαιώθηκε.

Η λεγόμενη… μαύρη εργασία, τα μειωμένα ένσημα, η μη καταβολή δώρων και επιδομάτων, είναι μόνο μερικά από προβλήματα που έχουν διογκωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης. Οι διανομείς και ειδικά οι ντελιβεράδες είναι ένας από τους κλάδους που το φαινόμενο αυτό είναι πιο συχνό, καθώς κάποιοι εκμεταλλεύονται την αβεβαιότητα που υπάρχει στην αγορά εργασίας, μειώνοντας τα έξοδά τους εις βάρος των υπαλλήλων.

Κάπως έτσι σκέφτονταν και οι υπεύθυνοι καφέ στην Θεσσαλονίκη, όμως πλέον είναι αναγκασμένοι να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, καθώς επέλεξαν να μην αναγνωρίσουν ως εργατικό το ατύχημα που είχε ένας ντελιβεράς εν ώρα εργασίας.

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση της «Επιτροπής Αγώνα Διανομέων», το θύμα δεν το έβαλε κάτω. Κατήγγειλε στις αρμόδιες υπηρεσίες το ατύχημά του ως εργατικό, τη μη παροχή ΜΑΠ, την υποδηλωμένη εργασία του, καθώς και τη μη καταβολή δώρων, υπερωριών, ενώ την ίδια ώρα η επιχείρηση κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας του, χωρίς αποζημίωση απόλυσης και ενώ βρισκόταν ακόμη σε αναρρωτική άδεια από τον ΕΦΚΑ και υπέβαλε εναντίον του μήνυση για το αδίκημα της εκβίασης κατηγορώντας τον ότι βρισκόταν εκτός ωραρίου εργασίας, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι τον ασφάλιζε μόνο τις μισές ώρες.

Επίσης κατέθεσε αγωγή αποζημίωσης 60.000 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον του και εναντίον δύο ακόμη διανομέων που διεκδίκησαν τα εργατικά τους δικαιώματα.

Ποιος βγήκε νικητής; Ο διανομέας, καθώς το Μονομελές Εφετείο Θες/νίκης υποχρεώνει την επιχείρηση να του καταβάλει, το συνολικό ποσό των 17.944,70 ευρώ με τους νόμιμους τόκους, για διαφορές δεδουλευμένων!

Αναλυτικά η ανακοίνωση

Σε γνωστή αλυσίδα καφέ στην περιοχή Ιπποκρατείου, συνάδελφος διανομέας είχε εργατικό ατύχημα. Ο συνάδελφος τραυματίστηκε σοβαρά και χειρουργήθηκε.

Η επιχείρηση αρνήθηκε να δηλώσει το ατύχημα ως εργατικό, φοβούμενη ότι θα αποκαλυφθεί η υποδηλωμένη εργασία όλων των διανομέων της καθώς και η μη παροχή Μέσων Ατομικής Προστασίας όπως ορίζει ο νόμος.

Ο εργαζόμενος θέλοντας να τηρηθούν όλες οι νόμιμες διαδικασίες και με τη βοήθεια της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων, κατήγγειλε στις αρμόδιες υπηρεσίες το ατύχημά του ως εργατικό, τη μη παροχή ΜΑΠ, ην υποδηλωμένη εργασία του, καθώς και τη μη καταβολή δώρων, υπερωριών κ.τ.λ.

Η επιχείρηση σε απάντηση των καταγγελιών, κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας του συναδέλφου, χωρίς αποζημίωση απόλυσης και ενώ βρισκόταν ακόμη σε αναρρωτική άδεια από τον ΕΦΚΑ και υπέβαλε εναντίον του μήνυση για το αδίκημα της εκβίασης κατηγορώντας τον ότι βρισκόταν εκτός ωραρίου εργασίας, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι τον ασφάλιζε μόνο τις μισές ώρες. Επίσης κατέθεσε αγωγή αποζημίωσης 60.000 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον του και εναντίον δύο ακόμη διανομέων που διεκδίκησαν τα εργατικά τους δικαιώματα.

-Ο ΕΦΚΑ, το Μονομελές Πρωτοδικείο Θες/νίκης (Διαδικασία Εργατικών Διαφορών) και το Μονομελές Εφετείο αναγνώρισαν το ατύχημα του εργαζομένου ως εργατικό.
-Η Επιθεώρηση Εργασίας επέβαλε πρόστιμο στην επιχείρηση για τη μη παροχή ΜΑΠ.
-Τα ΠΕΚΑ Κ. Μακεδονίας αναγνώρισαν την πλήρη απασχόληση των 3 διανομέων.
-Οι Εισαγγελέας Πρωτοδικών και Εισαγγελέας Εφετών Θεσ/νίκης, απέρριψαν με διάταξη τη μήνυση και την προσφυγή της επιχείρησης κατά του εργαζομένου, χαρακτηρίζοντας ψευδή τα όσα αναφέρουν οι δύο εργοδότες.
-Το Μονομελές Εφετείο Θες/νίκης υποχρεώνει την επιχείρηση να καταβάλει στον εργαζόμενο, το συνολικό ποσό των 17.944,70 ευρώ με τους νόμιμους τόκους, για διαφορές δεδουλευμένων!​

Πηγή: gazzetta.gr

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος