Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα
Συνταγογραφία κατά την εφημερία
flone:
Μπέρδεμα με τους νόμους του ΕΣΥ...
Οι μικτές καθιερώθηκαν με το άρθρο 20 του 2703/99
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
αλλά μάλλον θέλει...ανασκαφή στις τροπολογίες!!!
---------------------------------------------------------------------------------------
Η τροπολογία είναι αυτή Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος και η Εισηγητική Έκθεση αναφέρει:
"Με την πρώτη παράγραφο του άρθρου καθιερώνεται νέα εφημερία, για τους γιατρούς και οδοντιάτρους που εφημερεύουν στα Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., μεικτού τύπου, κατά την οποία ο εφημερεύων παραμένει για 6 ώρες, μετά την εξάντληση του τακτικού ωραρίου, στο Νοσοκομείο και μετά συνεχίζει να βρίσκεται σε εφημερία ετοιμότητας μέχρι τη συμπλήρωση του 16ώρου. Καθορίζεται επίσης η συνολική αμοιβή αυτής της εφημερίας".
Στο τελικό κείμενο του Νόμου προστέθηκε "και των κέντρων υγείας".
O 3205 απλά επαναλαμβάνει τα περί μικτής.
Καμία αναστάτωση. Προφανώς, μέχρι να ψηφιστούν οι νόμοι... παραδίδουν το "πνεύμα".
Αγωνιστική Παρέμβαση:
Μερικές φορές διυλίζομεν τον κώνωπα και καταπίνομεν την κάμηλον.
Η συνταγογράφηση είναι ιατρική πράξη.
Γιατρός σε ώρα υπηρεσίας δεν μπορεί να αρνηθεί ιατρική πράξη.
Στη διάρκεια ενεργού και μικτής εφημερίας ο γιατρός υποχρεούται να παρευρίσκεται στο χώρο εργασίας για διαφορετικό κάθε φορά χρονικό διαστημα.
Την ευθύνη των ιατρικών πράξεων και του ασθενούς την έχει ο γιατρός.
Οι ιατρικές πράξεις διακρίνονται σε επείγουσες και μη επειγουσες και εναπόκειται στο γιατρό (σαν υπηρεσία , αλλά και σαν άτομο να κρίνει το επείγον ή όχι) και να "διευθητήσει" τη σειρά αντιμετώπισης των περιστατικών
Είθισται η σκέτη συνταγογράφηση να θεωρείται μη επείγουσα ιατρική πράξη και είθισται να εκτελείται σε συγκεκριμένες μέρες και ώρες κατα το πρωινό ωράριο.(Αποφάσεις Διοικήσεων,ΔΙΥ,Επιστημονικών Συμβουλίων)-Τετοιο έχει συμβεί σε μας.Ανακοινώσεις έξω από τις αίθουσες ενημερώνουν το κοινό.
Τώρα αν κατα τη διάρκεια της εφημερίας , όταν δεν έχεις κάποιο περιστατικό και σου έλθει κάποιος "φουκαριάρης", η κάποιος παππούς η γιαγιά που αμέλησε να επικαιροποιήσει τη συνταγή του και ξέμεινε από φάρμακα , δεν νομίζω ότι θα είναι ιδιαίτερος κόπος να αφιερώσεις τρια λεπτά και να "αντιγράψεις" τη συνταγή.
Αν πάλι διακρίνεις δόλο , ευγενικά τον ενημερώνεις ότι μπορεί να έλθει την επομένη το πρωί και να εξυπηρετηθεί.
Αν πάλι πνίγεσαι στη δουλειά , τον ενημερώνεις ότι δεν μπορείς να τον εξυπηρετήσεις και θα καθυστερήσει πολύ, γι αυτό καλό θα ήταν να επανέλθει την επομένη το πρωί στο χώρο συνταγογράφησης.Τον ενημερώνεις ότι μπορεί να πάρει το φάρμακό του από το φαρμακοποιό της γειτονιάς του( μην σκάτε, όλοι έχουν τον οικογενειακό... φαρμακοιποιό τους) και την επομένη να προσκομίσει την ιατρική συνταγή.
Μερικές φορές ειδικά όταν δεν έχουμε περιστατικά ο χρόνος που αφιερώνουμε στο να διαπληκτισθούμε με τον πολίτη είναι πολλαπλάσιος του χρόνου που θα αφιερώναμε για να συνταγογραφήσουμε.
Ασε που χαλάμε και τη...ζαχαρένια μας με τους καυγάδες, για ώρες ,όταν πέσουμε και σε κανένα ζόρικο.
Εξ άλλου με τη συνταγογράφηση δεν σου κόβει και την καλημέρα :) (ειδικά σε κωμοπόλεις και μικρές πόλεις), λέει και κανένα καλό λόγο για σένα :) και επειδή υπάρχει και... φιλότιμο σε αυτή τη χώρα ακόμη ...μπορεί να φας και κανένα κόκκορα
χωριάτικο η καμια καθαρή συναγρίδα :D :D
Γιατί ψέμματα λέω;
Δ. Κουναλάκης:
Υποψιάζομαι ότι η Αγωνιστική παρέμβαση δουλεύει σίγουρα σε νοσοκομείο και όχι σε κέντρο υγείας ή περιφερειακό ιατρείο. Και η αλήθεια είναι με το μέρος της εάν είναι έτσι. Αλλά...
Η συνταγογραφία είναι ιατρική πράξη, όχι απλά θα συμφωνήσω, αλλά θα υπενθυμίσω για άλλη μια φορά, ότι με εξαίρεση τους ανειδίκευτους, για όλους τους υπόλοιπους δεν υπάρχει η έννοια της "συνταγογράφησης" επίσημα. Κάθε φάρμακο που φέρει στο βιβλιάριο την σφραγίδα σου, έχεις την ευθύνη του ακέραια, όποιος και να το σύστησε. Το γνωστό προεδρικό διάταγμα ορίζει στις υποχρεώσεις των ιατρών, να εξετάζουν των ασθενή, υποχρεωτικά πριν γράψουν το οποιοδήποτε φάρμακο, ακόμη και το χρόνιο. Συνεπώς, δεν είναι τρία λεπτά για έναν ασθενή που δεν γνωρίζεις.
Μπορεί να ανατρέξει κανείς τους νόμους παραπάνω και θα ανακαλύψει ότι οι εφημερίες δηλώνονται ρητά ότι είναι για την αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών. Και τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση; Είναι επείγον να μην έχει φάρμακα για την πίεση, την στεφανιαία νόσο, κλπ, κλπ;
Η αλήθεια είναι ότι δυνητικά μπορεί να βλαφτεί η υγεία του. Κοκκορα δεν θα πάρεις εάν δεν έχεις την αίγλη του νοσοκομειακού ή εάν δεν προσφέρεις κάποια εκδούλευση. Και η αναγραφή των φαρμάκων ακόμη και σε ώρα εφημερίας έχει πάψει να θεωρείται εκδούλευση. Ίσως βέβαια να υπάρχουν παρθένες περιοχές που να υπάρχουν άνθρωποι με φιλότιμο, αλλά τις αρπαχτές των νοσοκομειακών συναδέλφων όταν ο ασθενης βρίσκεται στην ανάγκη, τις πληρώνουν οι υπόλοιποι καθώς ο ασθενείς θέλει να βγάλει το άχτι του κάπου.
Προσωπικά, τι κάνω; Αφήνω τον όποιο θέλει συνταγογράφηση να περιμένει στο τέλος όλων των επειγόντων περιστατικών αφού του εξηγήσω σύντομα ότι θα δω τα φάρμακα που λαμβάνει και θα του γράψω μέγιστο 1 κουτί από κάθε σκεύασμα που κρίνω ότι είναι απαραίτητο για την υγεία του μέχρι την επόμενη εργάσιμη μέρα που θα μπορεί να τα γράψει και όχι απαραίτητα όσα λαμβάνει. Στην ιδέα αυτή, οι περισσότεροι φεύγουν χωρίς να περιμένουν. Αυτοί που τσαμπουκαλεύονται μένουν με τον τσαμπουκά, δεν το παζαρεύω. Γράφω μόνο τα απολύτως απαραίτητα φάρμακα και σε αριθμό τέτοιο που εντός μηνός θα ξαναέρθει σίγουρα. Ταυτόχρονα, σημειώνω το περιστατικό στον ιατρικό φάκελο ή στο βιβλιάριο του και την επόμενη φορά που θα το επαναλάβει τρώει πόρτα. Προτιμώ την "καλημέρα" τύπου ιατρού ή την απουσία της, από την καλημέρα τύπου "βολευτή".
Να σημειώσω ακόμη ότι ο παπούλης που δεν πρόσεξε και του τελείωσε ένα φάρμακο, έρχεται χωρίς τσαμπουκά και λέει: "Έχασα το νου μου και μου τελείωσε το Χ φάρμακο, μπορείς σε παρακαλώ να μου το γράψεις;" και δεν έχει την απαίτηση να του γράψεις όλη τη χρόνια αγωγή. Σε αυτόν δεν θα το αρνηθώ ποτέ, αλλά αυτό το είδος σπανίζει.
Να υπενθυμίσω ότι ηλικιωμένοι που πολυ-ξεχνάνε τα φάρμακα τους και που ίσως έχουν κάποιου βαθμού άνοια, μάλλον πρέπει να ειδοποιήσετε τον κοινωνικό λειτουργό της "Βοήθειας στο σπίτι", του ΚΑΠΗ, του νοσοκομείου, εάν δεν έχει αναλάβει κάποιος την προσοχή του, πριν κάνετε την πιστοποίηση θανάτου ένα πρωι από φάρμακα που πήρε και μόνο ο Θεός και το "CSI" θα ξέρουν σε τι δόσεις. Βλέπεις, δεν είναι μόνο να προσέχεις να μην μείνει από φαρμάκια... συγνώμη φάρμακα.....
Τα λέω ψέματα, ΑΠ;
Αγωνιστική Παρέμβαση:
Κατ αρχήν σέβομαι την προσωπική επιλογή του καθένα για το πως θα χειριστεί το ζήτημα της συνταγογράφησης.
Εξέφρασα μια απόψη ,όπως και ο καθένας , για το πώς μπορεί να χειριστεί κάποιος μια αντίστοιχη κατάσταση που αντιμετώπισε η συνάδελφος και νομίζω ότι είναι αρκετοί οι συνάδελφοι που ακολουθούν κάποιο παρόμοιο. .Ελπίζω επίσης να μην παρεξηγήθηκε ο σκωπτικός τρόπος αυτής της έκφρασης.
Αλλά αλήθεια, δεν έτυχε ποτέ να συνταγογραφήσεις κ. Κουναλάκη χωρίς να εξετάσεις πλήρως τον ασθενή;Εννοώ δεν μπήκες ποτέ στη διαδικασία να αναγράψεις τα φάρμακα που παίρνει ο ασθενής ,στο βιβλιάριό του τα οποία είχε αναγράψει άλλος συνάδελφος απλά γιατί του τέλειωσαν τα φάρμακα;
Είναι άγνωστη αυτή η πρακτική στα ΚΥ αλλά και σε ΠΙ;
Είναι βέβαια, όπως θα γνωρίζεις, μια πάγια τακτική στα περισσότερα νοσοκομεία και είναι αρκετά αυτά που απασχολούν ξεχωριστό γιατρό , σε ξεχωριστό χώρο μόνο για τη συνταγογράφηση.
Δεν εξετάζω το ορθόν ή όχι της διαδικασίας.Είναι προφανές ποιο είναι ή ποιο έπρεπε να είναι.
Δεν μπαίνω επίσης στη λογική αντιπαράθεσης νοσοκομειακών συναδέλφων και συναδέλφων που εργαζόνται στην ΠΦΥ (ΚΥ,ΠΦΥ κλπ) .Καθείς εφ ώ ετάχθη
Γνωρίζω πάντως ότι κοκκόρια δεν χρειάζεται να έχεις την "αίγλη νοσοκομειακού συναδέλφου" για να λάβεις :)
Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΗ συνταγογράφηση είναι ιατρική πράξη. Γιατρός σε ώρα υπηρεσίας δεν μπορεί να αρνηθεί ιατρική πράξη.
Στη διάρκεια ενεργού και μικτής εφημερίας ο γιατρός υποχρεούται να παρευρίσκεται στο χώρο εργασίας για διαφορετικό κάθε φορά χρονικό διαστημα.
Την ευθύνη των ιατρικών πράξεων και του ασθενούς την έχει ο γιατρός.
Οι ιατρικές πράξεις διακρίνονται σε επείγουσες και μη επειγουσες και εναπόκειται στο γιατρό (σαν υπηρεσία , αλλά και σαν άτομο να κρίνει το επείγον ή όχι) και να "διευθητήσει" τη σειρά αντιμετώπισης των περιστατικών
Είθισται η σκέτη συνταγογράφηση να θεωρείται μη επείγουσα ιατρική πράξη και είθισται να εκτελείται σε συγκεκριμένες μέρες και ώρες κατα το πρωινό ωράριο.(Αποφάσεις Διοικήσεων,ΔΙΥ,Επιστημονικών Συμβουλίων)-Τετοιο έχει συμβεί σε μας.Ανακοινώσεις έξω από τις αίθουσες ενημερώνουν το κοινό.
--- Τέλος παράθεσης ---
Δεν νομίζω ότι διαφωνούμε σε τίποτα από τα παραπάνω, πλην ίσως του ότι οι αποφάσεις των τοπικών οργάνων δεν μπορούν να ορίσουν μη επείγουσα εργασία στην εφημερία. Και ξέρεις πολύ καλά, ότι καλές οι οδηγίες αλλά δεν τις είδα ποτέ να φτάσουν σε σημείο να ορίζουν το επείγον στην ελληνική πραγματικότητα και κυρίως δημόσια διοίκηση στο ΕΣΥ.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΤώρα αν κατα τη διάρκεια της εφημερίας , όταν δεν έχεις κάποιο περιστατικό και σου έλθει κάποιος "φουκαριάρης", η κάποιος παππούς η γιαγιά που αμέλησε να επικαιροποιήσει τη συνταγή του και ξέμεινε από φάρμακα , δεν νομίζω ότι θα είναι ιδιαίτερος κόπος να αφιερώσεις τρια λεπτά και να "αντιγράψεις" τη συνταγή.
Αν πάλι διακρίνεις δόλο , ευγενικά τον ενημερώνεις ότι μπορεί να έλθει την επομένη το πρωί και να εξυπηρετηθεί.
Αν πάλι πνίγεσαι στη δουλειά , τον ενημερώνεις ότι δεν μπορείς να τον εξυπηρετήσεις και θα καθυστερήσει πολύ, γι αυτό καλό θα ήταν να επανέλθει την επομένη το πρωί στο χώρο συνταγογράφησης.Τον ενημερώνεις ότι μπορεί να πάρει το φάρμακό του από το φαρμακοποιό της γειτονιάς του( μην σκάτε, όλοι έχουν τον οικογενειακό... φαρμακοιποιό τους) και την επομένη να προσκομίσει την ιατρική συνταγή.
--- Τέλος παράθεσης ---
Πως ορίζεις τον φουκαριάρη; Γιατί 3 χρόνια στο νοσοκομείο, ποτέ δεν ένοιωθα σίγουρος για το ποιος είναι ο "φουκαριάρης", εαν εννοούμε το ίδιο. Αντίθετα, μετά από 6 χρόνια στο ΚΥ, μπορώ να σου πω ότι οι πραγματικοί φουκαριάριδες δεν θα έρθουν στην εφημερία, γιατί λέω καλημέρα με πολλούς που πλέον γνωρίζω. Όλοι οι υπόλοιποι μπορεί, οι ντόπιοι φουκαριάδες σπάνια. Κι αυτό τολμώ πλέον να το πω, γιατί ξέρω πλέον μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Να σου πω, ποιοι είναι οι πραγματικοί φουκαριάδες που έρχονται με τσαμπουκά; Αυτοί που παίρνουν το λεωφορείο από την πόλη, να έρθουν στο χωριό να γράψουν τα φάρμακα. Γιατί τα ραντεβού στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, το ανύπαρκο ΙΚΑ ιδίως και αυτό το χάλι με την "συνταγογραφία" και τα φασόν έχει φέρει ανθρώπους σε εξαθλίωση. Όχι γιατί είναι κακοί, αλλά γιατί έχοντας νιώσει στο πετσί τους το κάθε νοσοκομείο ξεσπούν στον ιατρό του κέντρου υγείας και του περιφερειακού ιατρείου, που δεν έχει τους σεκιουριτάδες να τον πετάξουν έξω.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΑλλά αλήθεια, δεν έτυχε ποτέ να συνταγογραφήσεις κ. Κουναλάκη χωρίς να εξετάσεις πλήρως τον ασθενή;Εννοώ δεν μπήκες ποτέ στη διαδικασία να αναγράψεις τα φάρμακα που παίρνει ο ασθενής ,στο βιβλιάριό του τα οποία είχε αναγράψει άλλος συνάδελφος απλά γιατί του τέλειωσαν τα φάρμακα;
Είναι άγνωστη αυτή η πρακτική στα ΚΥ αλλά και σε ΠΙ;
Είναι βέβαια, όπως θα γνωρίζεις, μια πάγια τακτική στα περισσότερα νοσοκομεία και είναι αρκετά αυτά που απασχολούν ξεχωριστό γιατρό , σε ξεχωριστό χώρο μόνο για τη συνταγογράφηση.
--- Τέλος παράθεσης ---
Έτυχε αλλά είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Η συνταγογράφηση για μένα σημαίνει να ξέρω πως παίρνει τα φάρμακα του ο ασθενής, ποιος τα έδωσε, με τι ιστορικό ξεκίνησε να τα παίρνει, θα δω ότι εξετάσεις κουβαλάει μαζί του (και κρατώ αρχείο για τις περισσότερες), θα δω τα ζωτικά του, και θα εκμαιεύσω τυχόν παρενέργειες. Ότι κλινική εξέταση γίνει μαζί με ότι αποτελέσματα εξετάσεων κρίνω σκόπιμα θα κρατηθούν στο φάκελο ασθενή του ΚΥ. Να σου ότι ουκ ολίγες φορές έχω κόψει φάρμακα που έχουν δώσει άλλοι συνάδελφοι, ανεξαρτήτως ειδικότητας; Σε μεγάλο ποσοστό, δεν γράφω φάρμακα που δεν έχουν μια λογική και ακόμη κι αν τα έδωσε και καθηγητής μου.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΓνωρίζω πάντως ότι κοκκόρια δεν χρειάζεται να έχεις την "αίγλη νοσοκομειακού συναδέλφου" για να λάβεις :)
--- Τέλος παράθεσης ---
Το πόσα "κοκόρια" θα λάβεις είναι καθαρά θέμα marketing... Και υπάρχουν συνάδελφοι που τους χαίρομαι και δεν τους ζηλεύω που είναι αστέρια σε αυτό τον τομέα ανεξαρτήτως του πόσο καλοί ιατροί είναι.
Όμως το "κοκόρι" δεν είναι κάτι σαν το φακελάκι του φουκαριάρη ;
Να θυμηθούμε λίγο τους λόγους που δίνει ο έλληνας φακελάκι;
α) Θέλει να επιλέξει ιατρό, ημερομηνία, θάλαμο, ανέσεις
β) Θέλει να προσπεράσει την ουρά στην λίστα αναμονής
γ) Θέλει να σιγουρευτεί ότι θα τον προσέξουν, όντας άγνωστος σε ένα άγνωστο περιβάλλον (νοσοκομείο) που μετατρέπει τα πρόσωπα σε νούμερα και τους ανθρώπους σε διαγνώσεις (πχ. "βάλε το εμπύρετο μέσα...")
δ) Θέλει να πείσει τους συγγενείς και γείτονες ότι κάνει τα πάντα για το αγαπημένο του πρόσωπο που ασθενεί ("του δώσαμε χ ευρώ φακελάκι")
ε) Θέλει να ευχαριστήσει τον ιατρό του γιατί σε μια δύσκολη στιγμή του στάθηκε.
Πίστεψε με μόνο το τελευταίο παίζει στην πρωτοβάθμια και όταν προσφέρεις εκδουλεύσεις το (α) Όλα τα υπόλοιπα που αποτελούν και την πλειοψηφία είναι "κοκορια" του νοσοκομείου. Έχω δεχτεί "κοκορια", αφού όμως πάντα ξεκαθαρίζω ότι εγώ θα κάνω την δουλειά μου και αυτό που πρέπει πάρω-δεν πάρω "κοκορι".
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση