Επίσης, για την περίπτωση του ..."20%":
N 3580/07
Άρθρο 18
Τα εδάφια β΄ και γ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 65 του ν. 2071/1992 (ΦΕΚ 123 Α΄) τροποποιούνται ως εξής:
« β΄. Για την κατάληψη θέσης
επιμελητή Α΄, απαιτείται η άσκηση ειδικότητας για δύο (2) τουλάχιστον χρόνια και ηλικία μέχρι πενήντα πέντε
(55) ετών.
γ) Για την κατάληψη θέσης
διευθυντή, απαιτείται η άσκηση ειδικότητας για τέσσερα (4) τουλάχιστον χρόνια και ηλικία
μέχρι 60 ετών.»
Βέβαια, μυστήριο παραμένει γιατί πολλές προκηρύξεις εξακολουθούν να αναφέρουν ότι "τα ανωτέρω όρια ηλικίας δεν ισχύουν για όσους υπηρετούν στον κλάδο ΕΣΥ". Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι πρόκειται για βιαστικό "copy-paste" των διοικητικών υπαλλήλων.
Αλλά, αν διαβάσουμε ξανά το σχετικό διευκρινιστικό έγγραφο του ΥΥΚΑ (Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος):
1. Η αποδοχή της παραίτησης γίνεται με απόφαση του Υπουργού
2. Ο υποψήφιος πρέπει να υποβάλλει δήλωση ότι "έχω παραιτηθεί ... προκειμένου να θέσω υποψηφιότητα στην παρούσα προκήρυξη...Η παραίτησή μου έγινε αποδεκτή με την απόφαση...(
κάτι που δεν πρόκειται να γίνει σε 20 μέρες) ή για την παραίτησή μου δεν έχει εκδοθεί απόφαση παραίτησης και υποχρεούμαι ...όταν εκδοθεί το ΦΕΚ κλπ κλπ".
Δηλαδή, όταν καταθέτω υποψηφιότητα, εξακολουθώ και υπηρετώ στον κλάδο ΕΣΥ, ανεξάρτητα από το αν έχω υποβάλει παραίτηση, μέχρι να την κάνει δεκτή ο Υπουργός. Άρα δεν ισχύουν τα όρια? (εφόσον μέχρι τη λήξη της προθεσμίας ήμουν στο ΕΣΥ).
Τραβηγμένο, θα πείτε, αλλά μου κάνει εντύπωση η επιμονή ότι η παραίτηση πρέπει να γίνει αποδεκτή με ΥΑ (εντάξει, έτσι είναι, αλλά γιατί το λένε και το ξαναλένε?). Η ίδια (παρανοϊκή) σκέψη δημιουργεί και την απορία, αν μπορώ να υποβάλλω παραίτηση για να θέσω υποψηφιότητα, να κόψω κίνηση (ποιοι είναι υποψήφιοι) και αν δω ότι δεν με παίρνει, τα ανακαλώ όλα (πάντα βέβαια σε..."συνεννόηση").
Το σίγουρο είναι ότι με ένα τέτοιο νόμο θα βρούνε δουλειά πολλοί δικηγόροι, αρκετές από τις προκηρύξεις μπορούν να προσβληθούν (δεν αναφέρουν καν την "απαγόρευση") και θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μάθουμε ποιος θα είναι ο πρώτος έχων έννομο συμφέρον που θα προσφύγει κατά της εν λόγω διάταξης περί αποκλεισμού των υπηρετούντων από τις "νέες θέσεις" (για να μην πιάσουμε το "20%") στα αρμόδια δικαστήρια.
Γιατί αν μπορεί ο κάθε υπουργός να νομοθετεί χωρίς καμία προειδοποίηση αυθαίρετους και με ημερομηνία λήξης περιορισμούς στο δικαίωμα πολιτών να διεκδικούν θέσεις στο Δημόσιο, τότε μπορούμε να μετονομάσουμε και την πλατεία Συντάγματος και να την πούμε, για παράδειγμα, πλατεία Συλλογικών Συμβάσεων.