Γενικά > Γενική συζήτηση
Προτάσεις, σχόλια, σχετικά με το Β αναθεωρημένο Νομοσχέδιο.
Δ. Κουναλάκης:
Το πως πρέπει να είναι η πρωτοβάθμια είναι λίγο πολύ γνωστό και οι οδηγίες είναι από παλαιά. Η περίφημη διακήρυξη της Αλμα-Ατα επίσης βάζει ένα γενικό πλαίσιο. Η επιτροπή σοφών ίσως θυμίζει πολλά στους παλιούς. Η στρατηγική της παγκόσμιας τράπεζας επίσης γνωστή. Και η πολιτική του επιλέγειν το λιγότερο χειρότερο, επίσης γνωστή, ειδικά όταν δεν είσαι σε θέση ισχύος σε μια δημόσια διαβούλευση αλλά είσαι συντάκτης μιας θέσης.
Σίγουρα η στροφή προς την ιδιωτικοποίηση ξεκίνησε από την πρώτη τροποποίηση το 1986 του ιδρυτικού νόμου του ΕΣΥ. Και στροφή στο ρεύμα αυτό υπήρξε η πολιτική του Παπαδόπουλου ως υπουργού υγείας που μόνο οι πανεπιστημιακοί δεν τον έδιωξαν.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλά πράγματα που ξεχνάμε.
- Άλλο δωρεάν υγεία, άλλο εργοδότης το κράτος σε ιατρούς και νοσηλευτές.
- Άλλο ποιότητα υπηρεσιών υγείας και άλλο κόστος υπηρεσιών υγείας
- Άλλο εποπτεία των υπηρεσιών υγείας και άλλο οργάνωση των υπηρεσιών υγείας.
- Άλλο οργάνωση υγείας με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, άλλο ιδιωτική υγεία.
- Άλλο βέλτιστες υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας άλλο προσφερόμενες υπηρεσίες με εργοδότη το κράτος.
Τελικά, το νομοσχέδιο από ποια πλευρά το κρίνουμε:
α) Των υπηρεσιών που θα έχει ο πολίτης και με τι ποιότητα;
β) Του βαθμού παροχής των υπηρεσιών με εργοδότη το δημόσιο;
γ) Του οικονομικού κόστους των υπηρεσιών αυτών;
Τ.Μαλλές:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Τελικά, το νομοσχέδιο από ποια πλευρά το κρίνουμε:
α) Των υπηρεσιών που θα έχει ο πολίτης και με τι ποιότητα;
β) Του βαθμού παροχής των υπηρεσιών με εργοδότη το δημόσιο;
γ) Του οικονομικού κόστους των υπηρεσιών αυτών;
--- Τέλος παράθεσης ---
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο από όποια πλευρά κι αν το κρίνουμε,ελπιδοφόρα απάντηση δεν έχουμε.Δεν φαίνεται να έχει καμία πρόθεση να απαντήσει το "νομοσχέδιο" αυτό,με θετικό τρόπο σε κανένα από τα ερωτήματα σου ,συνάδελφε.
Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Τελικά, το νομοσχέδιο από ποια πλευρά το κρίνουμε:
α) Των υπηρεσιών που θα έχει ο πολίτης και με τι ποιότητα;
β) Του βαθμού παροχής των υπηρεσιών με εργοδότη το δημόσιο;
γ) Του οικονομικού κόστους των υπηρεσιών αυτών;
--- Τέλος παράθεσης ---
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο από όποια πλευρά κι αν το κρίνουμε,ελπιδοφόρα απάντηση δεν έχουμε.Δεν φαίνεται να έχει καμία πρόθεση να απαντήσει το "νομοσχέδιο" αυτό,με θετικό τρόπο σε κανένα από τα ερωτήματα σου ,συνάδελφε.
--- Τέλος παράθεσης ---
- Προσωπική μου γνώμη είναι ότι μόνο από την πλευρά του περιορισμού του κόστους που καταβάλει το ταμείο έχει θετικά σημεία. Για το συνολικό κόστος εκεί μάλλον θα βάλει πολύς κόσμος το χέρι στην τσέπη.
- Από την πλευρά της διοίκησης, το γεγονός ότι αρχίζει να ξεχωρίζει την πρωτοβάθμια με ξεχωριστή υπηρεσια και με "ανταποκριτές" στις Δυπε και αυτό είναι θετικό
- Από την πλευρά της ποιότητας, δεν το αγγίζει καθόλου για να μην πω ότι μάλλον χειρότερα πιστεύω ότι θα καταλήξουν.
- Από την πλευρά της ιδιωτικής υγείας, νομιμοποιεί την υπάρχουσα κατάσταση εισάγοντας με σχεδόν ίσους όρους δημόσιο και ιδιωτικό τομέα να συναγωνιστούν, βάζοντας όμως ένα τεράστιο βαρίδι στο δημόσιο τομέα που λέγεται βραδύτητα και αυτοματοποίηση στα πάντα, ενώ ο ιδιώτης είναι σαφώς πιο ευέλικτος.
- Από την πλευρά της γενικής ιατρικής χειροτερεύει σαφώς τα πράγματα καθώς ισοβαθμίζει και νομοθετικά πλέον την γενική ιατρική με άλλες ειδικότητες που δεν ανήκουν στην πρωτοβάθμια, κάτι που νομοθετικά μέχρι τώρα δεν ίσχυε και αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτού του νομοσχεδίου για την ειδικότητα και όχι τα περί ιατρών του δημοσίου.
Από εκεί και πέρα κάθε γνώμη σεβαστή....
πρώτη & καλύτερη:
Κάπου σε αυτή τη χώρα υπάρχει ένα Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αυτό το ινστιτούτο έχει και ιστοσελίδα. Κάποτε εκεί δημοσιεύτηκε ένα κείμενο για την ΠΦΥ (προφέρεται πππφφφι με κοφτό ί).
Η ΠΦΥ δυστυχώς παραμένει μακριά από τις προδιαγραφές των περισσοτέρων κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιταγών που ορίζει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, επιβεβαιώνοντας 20 χρόνια μετά το Νόμο 1397/83 τη συνεχιζόμενη αναντιστοιχία μεταξύ νομοθετικών πρωτοβουλιών και πρακτικής ανικανότητας του κυβερνώντος κόμματος. Η αγεφύρωτη αυτή απόσταση αντικατοπτρίζεται:
1. στην υποβάθμιση του ρόλου των Κέντρων Υγείας (ανεπάρκεια υλικοτεχνικών υποδομών - ανθρωπίνου δυναμικού) με αποτέλεσμα την μειωμένη προσβασιμότητα του αγροτικού και ημιαστικού πληθυσμού στις Υπηρεσίες Υγείας, το συνωστισμό στα Νοσοκομεία και την ανταποδοτικότητα και αναποτελεσματικότητα του Εθνικού Συστήματος Υγείας
2. στη στελέχωση των Περιφερειακών Ιατρείων με ανειδίκευτο προσωπικό (Ιατροί Υπηρεσίας Υπαίθρου) που πέρα από την αναποτελεσματική άσκηση της Ιατρικής οδηγεί στην πολυφαρμακία και την απώλεια αισθήματος ασφάλειας των κατοίκων των απομακρυσμένων από τα αστικά κέντρα περιοχών
3. στην έλλειψη οργανωμένης από το Εθνικό Σύστημα Υγείας επαρκούς ΠΦΥ στα Αστικά Κέντρα, κάτι που συνεπάγεται την συμφόρηση και το πολυκερματισμό των Εξωτερικών Ιατρείων των Νοσοκομείων και την αύξηση της Ιδιωτικής Δαπάνης
4. στην περιορισμένη αναλογία ειδικευμένων Γενικών Ιατρών / Συνολικό αριθμό Ιατρών σε σχέση με τις οδηγίες των ειδικών ευρωπαϊκών επιτροπών, αλλά και την ανεπαρκή συνεχιζόμενη εκπαίδευση των υπαρχόντων
5. στην έλλειψη ειδικευμένων Γενικών Γιατρών (Η χώρα μας χρειάζεται συνολικά 27.000 γιατρούς και διαθέτει 60.000, χρειάζεται 7.000 Γενικούς Γιατρούς και διαθέτει 1.100 ειδικούς και 500 ειδικευόμενους Γενικής Ιατρικής, σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς που παρακολουθούν την ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο).
Η κατάσταση αυτή οδηγεί επιπλέον στην αναποτελεσματική διαχείριση των νοσημάτων της κοινότητας - κατάσταση που γίνεται ολοένα και πολυπλοκότερη με την ραγδαία αλλαγή των δημογραφικών και επιδημιολογικών δεδομένων στη χώρα μας λόγω της μετανάστευσης.
Αν και θα μπορούσαν πολλά ακόμα να γραφούν αναφορικά με την δυσμενή κατάσταση της ΠΦΥ στη χώρα μας αξίζει να αναφερθεί κανείς στο ότι μόνο το 9,7% των πόρων του ΕΠ ''Υγεία - Πρόνοια 2000-2006'' προβλέπεται για την δράση 1.1 που αφορά την ΠΦΥ ανοίγοντας ακόμη περισσότερο την ψαλίδα μεταξύ πολιτικών ανακοινώσεων (δημιουργία Ενιαίου Φορέα Υγείας, Νομοσχέδιο για "τον εκσυγχρονισμό του Συστήματος Υγείας", επιτροπές για την ανάπτυξη της ΠΦΥ) και προοπτικών επίλυσης των πραγματικών προβλημάτων.
Επίσης, η στελέχωση των Πε.Σ.Υ στην μεγάλη τους πλειοψηφία και ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες περιοχές με εκλεκτούς του κομματικού μηχανισμού ή βετεράνους της δημόσιας διοίκησης, που στερούνται επιστημονικής κατάρτισης γύρω από ζητήματα πολιτικής υγείας, αλλά και η έλλειψη ξεκάθαρου θεσμικού πλαισίου λειτουργίας τους, αποστερεί από τους φορείς αυτούς περιφερειακής ανάπτυξης τη δυνατότητα ανάληψης ουσιαστικών πολιτικών πρωτοβουλιών για την βελτίωση της κατάστασης γενικότερα αλλά και της ΠΦΥ ειδικότερα.
Αναφορικά με την ιατρική εκπαίδευση - η οποία αγνοείται παντελώς από τις προβλεπόμενες δράσεις του ΕΠ ''Υγεία - Πρόνοια 2000-2006'' - τα μεγάλα προβλήματα του υπερπληθωρισμού των φοιτητών ιατρικής (που προκαλεί των υπερπληθωρισμό των γιατρών), του ανεξέλεγκτου των μεταγραφών του εξωτερικού που δημιουργεί ιατρικές σχολές με αριθμό φοιτητών που υπερβαίνει τις δυνατότητες των υποδομών εκπαίδευσης, των μεγάλων αναμονών για εισαγωγή στην εκπαίδευση κατά την ειδικότητα, του ανύπαρκτου πλαισίου συνεχιζόμενης εκπαίδευσης που κινείται σε εθελοντική βάση και υπό την καθοδήγηση των συμφερόντων των φαρμακευτικών εταιρειών, αντιμετωπίζονται επιφανειακά και με ερασιτεχνισμό που εκφράζεται από την εκπόνηση ημιτελών νομοσχεδίων και αδιαφορίας της πολιτικής ηγεσίας, που προσεγγίζει την εκπαίδευση του υγειονομικού προσωπικού αποσπασματικά, χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν το θεμελιώδη ρόλο της στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.
Κλείνοντας, πέρα από την γενικολογία των στόχων του Μέτρου 1.1 του Ε.Π "Υγεία - Πρόνοια 2000-2006" για την "Ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας" πρέπει:
1. να εκπονηθεί το συντομότερο δυνατόν ο περιβόητος ''Υγειονομικός Χάρτης της Χώρας'', όπου θα καταγράφονται οι υγειονομικές ανάγκες του πληθυσμού ανά περιφέρεια, τα δαπανώμενα ποσά, η δύναμη του ιατρικού και νοσηλευτικού δυναμικού κτλ, γιατί χωρίς την παρουσία δεδομένων, καμία τεκμηριωμένη πολιτική υγείας που να στοχεύει σε ένα αποτελεσματικό και αποδοτικό Σύστημα Υγείας δεν μπορεί να αναπτυχθεί.
2. να δοθούν κίνητρα στο προσωπικό της ΠΦΥ για την στελέχωση των απομακρυσμένων περιοχών με ειδικευμένο προσωπικό (ιατρικό και νοσηλευτικό) για την επίλυση του προβλήματος ορθολογικής κατανομής και την επίτευξη υψηλότερου βαθμού προσβασιμότητας.
3. να αναπτυχθούν τα Αστικού τύπου Κέντρα Υγείας για ολοκληρωμένη παροχή Υπηρεσιών ΠΦΥ στις πόλεις
4. να αναβαθμιστούν τα Πε.Σ.Υ τόσο θεσμικά όσο και σε επίπεδο στελεχών
5. να εφαρμοστούν προγράμματα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης του προσωπικού ΠΦΥ για την αντιμετώπιση των συνεχώς εξελισσόμενων επιστημονικών, υγειονομικών και δημογραφικών δεδομένων
6. να αναβαθμιστεί η ιατρική και νοσηλευτική εκπαίδευση με την εισαγωγή νέων εκπαιδευτικών μεθόδων, αντικειμένων και στόχων
7. να προωθηθεί η έννοια και ο ρόλος του Γενικού Γιατρού ώστε να πάψει να θεωρείται ειδικότητα όπου "καταλήγουν ιατροί περιορισμένων ικανοτήτων", "χωρίς αντικείμενο" ή "αδιάφοροι επιστημονικά" και σε συνδυασμό με τα κατάλληλα κίνητρα να επιλέγεται από περισσότερους ιατρούς
8. να υπάρξει συνεργασία των Υπουργείων Υγείας και Παιδείας ("επανίδρυση του κράτους" όπως λέει και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστας Καραμανλής) για τη διασύνδεση των αποφοίτων των Σχολών Επιστημών Υγείας με την αγορά εργασίας, κάτι που επιτυγχάνεται με την ανάλυση δεδομένων του υγειονομικού χάρτη (Πόσους ιατρούς χρειαζόμαστε;, Τι ειδικότητας; Πού;)
9. να αναληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες σε περιφερειακό επίπεδο, βασιζόμενες στην τεκμηρίωση, απαλλαγμένες από κομματικούς και συνδικαλιστικούς εγκλωβισμούς, με μόνο κίνητρο την καλύτερη παροχή φροντίδας υγείας για τον πληθυσμό.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Δ. Κουναλάκης:
Εγώ θα συμφωνήσω σε όλα με την προλαλήσα "πρώτη και καλύτερη" με την προσθήκη μιας ακόμη διάστασης;
Οι ιατροί αξιολογούνται για το έργο τους με βάση δείκτες υγείας στους ασθενείς που παρακολουθούν οι ίδιοι και υπάρχουν κίνητρα για να λειτουργήσουν καλύτερα και βελτιώσουν την υγεία των ασθενών τους. Κίνητρα και οικονομικά και ανέλιξης στην διοικητική πυραμίδα. Υπάρχει ήδη εμπειρία από μοντέλα υποκίνησης των γενικών ιατρών να βελτιώσουν δείκτες όπως π.χ. θνητότητα, επίτευξη γλυκαιμικής ρύθμισης, απώλειας και διατήρησης βάρους των ασθενών τους, που έγιναν πχ στην Πορτογαλία και στην Ισπανία, εξίσου μεσογειακές χώρες με την Ελλάδα. Όχι στα επιδόματα "παραγωγικότητας" με βάση την αξιολόγηση του διευθυντή που καταλήγουν να τα παίρνουν όλοι εκτός αυτών που δεν "γουστάρουμε".
Η συνεχιζόμενη εκπαίδευση δεν σημαίνει υποχρεωτικά μάθηση και ακόμη περισσότερο αλλαγή των συνηθειών μας και βελτίωση των δεικτών υγείας και της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχουμε.
Δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το να υπάρχει άμιλλα βελτιώνει την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας, και δεν μπορώ να δεχτώ ότι ακόμη και το 2008 διατηρούμε νοοτροπίες της τουρκικής κατοχής περί πως θα αντιδράσω και θα καταστρατηγήσω κάθε νόμο και κανόνα ως καταπιεσμένος.
Ακόμη χειρότερα δεν μπορώ να δεχτώ ότι το έργο του ιατρού θα κρίνεται μόνο από το πόσο "ευχαριστημένος" είναι ο πελάτης που δεν γνωρίζει καθόλου τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της χρήσης ή της απουσίας των ιατρικών υπηρεσιών αλλά στηρίζεται στο πόσο του κάνουν τα χατίρια όπως προτείνεται από το παρόν νομοσχέδιο.
Εάν δεν ορίσουμε εμείς κρίση του έργου μας στη άσκηση της ιατρικής, θα το κάνει ο "πελάτης" με βάση το πόσο ελαστικοί είμαστε.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση