Αντιγράφω ανάρτηση συναδέλφου σε Ιατρική ομάδα του facebook στις 21/07/2022:
Παλαιότερα, είχα κληθεί σε διεθνή συνέδρια να παρουσιάσω το ελληνικό εθνικό σύστημα υγείας.
Πλέον δε θα μπορούσα. Γιατί στην πράξη δεν υπάρχει, δεν είναι "σύστημα" είναι ένα κουφάρι τυχαίων γεγονότων, παραλογισμων της διοίκησης και εξουθενωμενων ιατρών.
-Δεν γίνεται να υπάρχουν κλινικές με 2-3 επιμελητές και άλλους 2-3 επικουρικους.
-Δεν γίνεται να ανοίγουν /κλείνουν /μετάκινούνται κλινικές εν μια νυκτί
-Δεν γίνεται να θεωρείται λύση η άσκηση ιατρικής τύπου : κάθε μέρα σε άλλο πόστο (μια μέρα εδώ, δύο μέρες σε άλλη δομή, μετά μια εφημερία σε άλλη δομή κλπ).
-Δεν γίνεται να θεωρείται λύση αντιμετώπισης πανδημίας το : γιατρός να ναι κ ας έχει οποία ειδικότητα να ναι.
- δεν γίνεται να θεωρείται λύση το δεν δίνουμε άδειες για μήνες κ χρόνια.
- δεν γίνεται να θεωρούμε λύση την επίταξη ιδιωτών, 2 χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας.
- δεν γίνεται να θεωρούμε λύση το: διακοπές και εφημερία σε ελληνικά νησιά, τη στιγμή που δεν υπάρχει διαμονή δεν υπάρχει υποστήριξη.
- δεν είναι λύση το ΣΔΙΤ για κάλυψη παγίων αναγκών και με καθυστέρηση πληρωμών.
- δεν γίνεται να θεωρούνται οι ιδιώτες "μαφιόζοι" για την συνταγογραφηση, ή για τις γνωματεύσεις αλλά απόλυτα κατάλληλοι για να καλύψουν τα κενά του ΕΣΥ όταν μας αρέσει.
- δεν γίνεται να θες ΠΦΥ κ να λες κάνω ΠΙ όλες τις ειδικότητες. Ούτε ο σκοπός της ΠΦΥ είναι να μπλοκάρει την πρόσβαση στο νοσοκομείο για να μειωθεί το κόστος.
- δεν γίνεται να θες ΠΦΥ και να αποσπας το προσωπικό μονίμως στα νοσοκομεία (που βέβαια έχουν ελλείψεις).
- δεν γίνεται να δουλεύεις στο ΕΣΥ και να σου επιτίθενται ασθενείς κ συνοδοί κ να μην κινείται νομικά το νοσοκομείο.
- δεν γίνεται ο Εοπυυ να κοστολογεί την ιδιωτική επίσκεψη όσο ένας καφές, ούτε το ΕΣΥ την ώρα εφημερίας 4€ (όσο του delivery...
Θεωρώ ότι η κατάσταση έχει ξεπεράσει προ πολλού το critical level και πλέον είναι άκρως επικίνδυνη η λειτουργία του ΕΣΥ για όλους, τους ασθενείς και τους εργαζόμενους. Και πλέον είναι εγκληματικό. Όσο και να τεντωσεις το προσωπικό δεν φτάνει. ΔΕΝ ΦΤΆΝΕΙ.
Αναρωτιέμαι που τελειώνει η αυταπάρνηση και που αρχίζει η αυτόκαταστροφή και η συνενοχή σε σωματικές βλάβες.
Η αποστολή μας και ο όρκος μας είναι να βοηθάμε τον ασθενή και τον πάσχοντα, δεν είναι να γινόμαστε πιόνια πολιτικών παιχνιδιών.
Ένα καράβι που βυθίζεται και μπάζει νερά πρέπει να το επισκευάσεις, να βρεις λυση, δεν δίνεις κουβάδες στο πλήρωμα να αδειάζει το νερό....για έτσι στο τέλος θα πνιγούμε όλοι... Ήδη πνιγομαστε