Θέματα Εργασίας > Εργασία στον ιδιωτικό τομέα (αυτοαπασχόληση)

Ιδιωτικό Ιατρείο ως γενικός ιατρος

(1/1)

Sandman:
Γειά σας! Ειμαι ειδικευομενος γενικής ιατρικής που τελειώνω σε έναν χρόνο περίπου, ήθελα να ρωτήσω κατά πόσο πιστεύετε ότι μπορεί σε μια μεγάλη πόλη (Αθήνα - Θεσσαλονίκη) να σταθεί ένα πρωτοβαθμιο ιατριεο ιδίως με τόσους ιδιώτες ιατρούς(ωρλ κδ πνευμονολογους) και κατά πόσο μπορείς να ξεφύγεις από την συνταγογραφηση. Υπάρχει εμπιστοσύνη από την πλευρά των ασθενών? Είναι κάτι που χτίζεται η πάντα θα μένουμε στν προσπάθεια, με τον ασθενή να καταλήγει σε κάποιον ειδικό για πχ ρύθμιση αυ η σδ. Αυτό το σκέφτομαι κυριως επειδή υπάρχει αυτή η λογική στην Ελλάδα βήχω πάω πνευμονολογους κτλ εντελώς λανθασμενα. Επίσης σαν σκέψη ειχα να κάνω πρώτα ένα επικουρικό που θα με βοηθήσει να έχω και σωστές διασυνδέσεις με άλλους επαγγελματίες όταν χρειαστεί να παραπέμψω.

Argirios Argiriou:


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

fanisgp:
Επαρχία μέχρι 40 χιλιάδες κατοίκους αν  θες να είσαι καλά, οικονομικά μιλώντας.Εννοείται πως στην μεγάλη πόλη θα επισκεφτεί το υψηλά εξειδικευμένο (πλεονάζων)ιατρικό προσωπικό όπως συνηθίζει να λέει ο πρόεδρος. .Γιατί νομίζεις δεν θέλουν να φτιάξουν ποτέ την πρωτοβάθμια;Αν λύνει τα προβλήματα ο παθολογογενικός τι θα κάνουν του Κολωνακίου και οι ιδιωτικές κλινικές;

Sandman:
Ευχαριστώ για την απάντηση! Θα ήθελα να ακούσω και εμπειρίες από συναδέλφους που δουλεύουν Αθήνα/Θεσσαλονίκη γιατί έχω δει ιατρεία και να πω την αλήθεια έχω ακούσει κάποιους να λένε υπερβολικά αισιόδοξα πραγματα. Όμως ο γενικός ιατρός βολεύει από την άποψη ότι θα ρυθμίσει τα περισσότερα προβλήματα του ασθενούς (που σίγουρα συμφέρει περισσότερο τον ασθενη) και προσφέρει μια συνέχεια της παρακολούθησης της υγείας του ασθενούς. Συν τις πόσες λοιμώξεις κοινότητας που κάποιος πρέπει να τις δει

Γιώργος Κανελλόπουλος:
Έκανα ειδικότητα σε μεγάλο νοσοκομείο και προσπάθησα να αποκτήσω skills, με σκοπό τη χρήση τους στο ιδιωτικό ιατρείο. Πίστευα όμως πως θα πάνε χαμένα σε μεγάλη πόλη, λόγω του πληθωρισμού από specialists, κι ότι μόνο σε νησί θα μπορώ να κάνω αυτά που έμαθα και μου άρεσαν. Όμως, όταν άνοιξα στην Αθήνα, είδα πως υπάρχει θέση για την ειδικότητά μας, σε όλο της το εύρος, παρά τις αντιξοότητες από το κράτος. Οι άνθρωποι στη μεγάλη πόλη κρέμονται από εσένα, φοβούνται το νοσοκομείο και θα σε καλέσουν για πράγματα που δεν περιμένεις. Έχω ανατάξει ώμο, ανοίξει βαρθολίνειο, κάνω ράμματα, σπιρομέτρηση, χρησιμοποιώ υπέρηχο σαν εργαλείο, βάζω αντλία σε παρηγορητικούς αρρώστους. Με σεβασμό στον ασθενή και στον ειδικό κι όχι για να τα πάρω και πάντα δίνοντας εναλλακτικές. Από την άλλη, πράγματα που βαριέμαι ή δεν μου αποφέρουν χρήματα, τα κάνω outsourcing και delegate σε συνεργάτες που θα το εκτιμήσουν.
Έχω το ιατρείο δυο χρόνια, είμαι ικανοποιημένος αρκετά και σε γενικές γραμμές το συστήνω.
Όσον αφορά τις συνεργασίες με τους ειδικούς, δεν μπορώ να πω πως θα είναι το άμεσό σου μέλημα όταν ανοίξεις. Θα βρεθούν έμπιστοι συνεργάτες, αλλά μην περιμένεις πως θα ζήσεις με τις παραπομπές τους. Οι περισσότεροι δεν απαντούν καν στο παραπεμπτικό σημείωμα. Σιγά σιγά θα φτιάξεις τον κύκλο σου, αλλά η δουλειά μας είναι πολύ μοναχική.

Μια ανασκόπηση για κινήσεις ή τυχαία γεγονότα που με βοήθησαν:
- Άνοιξα σε γειτονιά και όχι στην κεντρική πιάτσα ιατρείων. Άνοιξα σε καλό προάστιο, όπου πληρώνουν καλά και χαίρονται να ακούν μια ακριβή τιμή.
- Το ιατρείο είναι ισόγειο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επικράτησε στην Ελλάδα τα ιατρεία να είναι σε διαμερίσματα.
- Έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, επένδυσα σε εξοπλισμό που αφορά στις δεξιότητές μου.
- Δεν ντρέπομαι να μιλήσω για εμένα ούτε να ζητήσω βοήθεια. Υπάρχει έμφυτη ανάγκη στον κόσμο να σε βοηθήσει και σου παρουσιάζουν ιδέες που δεν είχες φανταστεί.
- Ασχολήθηκα να μάθω για το business και το marketing. Το ότι είσαι καλός στην επιστήμη σου δεν σημαίνει πως είσαι καλός επιχειρηματίας και κανείς δεν μας έμαθε λέξη για το πώς να τρέξουμε μια επιχείρηση.
- Περισσότερο παραπέμπω στους γύρω παθολόγους/γενικούς ιατρούς, παρά σε ειδικούς. Με έχει βοηθήσει απίστευτα να έχω ένα δίκτυο κοντινών συνεργατών που να βοηθάμε ο ένας τον άλλον όταν λείπουμε ή δεν προλαβαίνουμε να δούμε έναν άρρωστό μας.
- Ο στόχος μου πάντα ήταν ένα επιτυχημένο ιδιωτικό ιατρείο, που να δουλεύει όπως με ικανοποιεί και δεν έκανα κινήσεις που να με απομακρύνουν από το στόχο μου. Είχα βάλει δυο φορές χαρτιά για επικουρικό, από ανασφάλεια, αλλά αποφάσισα πως, όσο πιο νωρίς ανοίξω, τόσο πιο κοντά είμαι στον μακρινό μου στόχο.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων