Ανοίγω αυτό το θέμα για να καταγράφουμε διάφορα περιστατικά απο τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης που μας "βγάζουν έξω απο τα ρούχα μας". Το εγκαινιάζω με προσωπικό περιστατικό.
Διορίσθηκα πρόσφατα σε θέση επιμελητή Α' Γενικής Ιατρικής στο Κέντρο Υγείας Αγιάς Λάρισας (έχοντας αποκτήσει προηγουμένως το βαθμό του διευθυντή). Ελαβα την πρόσκληση από το Υπουργείο Υγείας για ανάληψη υπηρεσίας εντός προθεσμίας 20 ημερών με αναφορά όλων των εγγράφων που θα έπρεπε να είχα μαζί μου κατά την παρουσίαση μου στο νοσοκομείο Λάρισας. Λόγω εκκρεμοτήτων στον προηγούμενο τόπο διαμονής μου, το Παράλιο Αστρος Κυνουρίας, καθυστέρησα τη μετάβαση μου στη νέα θέση και εμφανίσθηκα μία μέρα πριν την εκπνοή της προθεσμίας.
Η υπάλληλος του Τμήματος Προσωπικού του Νοσοκομείου Λάρισας μου ζήτησε τα απαιτούμενα έγγραφα (των οποίων την πληρότητα είχα κατ' επανάληψη ψυχαναγκαστικά ελέγξει) και της τα έδωσα. Τα κοίταξε όλα προσεκτικά μέχρι που έφθασε στο "πιστοποιητικό υγείας και αρτιμέλειας", που είχε εκδοθεί από ειδικευμένο γενικό ιατρό του Κέντρου Υγείας Αστρους.
- "Αυτό δεν είναι έγκυρο, δεν μπορώ να το δεχθώ, έπρεπε να έχει εκδοθεί από τη Διεύθυνση Υγιεινής της Νομαρχίας."
- "Πώς το λέτε αυτό; Στην έγγραφη πρόσκληση του Υπουργείου Υγείας για ανάληψη υπηρεσίας δεν αναφέρει κάτι τέτοιο. Γράφει απλά: πιστοποιητικό υγείας και αρτιμέλειας, χωρίς να καθορίζει την εκδίδουσα αρχή"
- "Ολοι όσοι έρχονται εδώ για διορισμό παίρνουν το πιστοποιητικό από τη Διεύθυνση Υγιεινής της Νομαρχίας. Είστε ο μόνος που δεν γνωρίζει ότι δεν είναι έγκυρη η βεβαίωση από άλλη αρχή πλην της Διεύθυνσης Υγιεινής της Νομαρχίας"
- "Πώς να το ξέρω από τη στιγμή που η πρόσκληση δεν το αναφέρει; Και, εν πάση περιπτώσει, εάν το υπουργείο θεωρεί αναξιόπιστο και ανίκανο έναν ειδικευμένο γιατρό του ΕΣΥ να βεβαιώσει ότι ενας εξεταζόμενος είναι υγιής και ότι διαθέτει δύο χέρια και δύο πόδια, ας το γράψει ρητά στην πρόσκληση διορισμού, να το γνωρίζουμε. Δεν χρωστάω σε τίποτα, όμως, να πληρώσω τις παραλείψεις του υπουργείου."
- "Να πάρετε τηλέφωνο το υπουργείο να τους το πείτε αυτοπροσώπως."
- "Δεν πρόκειται να πάρω τηλέφωνο κανέναν. Να τους το πείτε εσείς."
- "Εγω πάντως τα έγγραφα σας δεν τα παραλαμβάνω, εάν δεν μου προσκομίσετε το πιστοποιητικό υγείας και αρτιμέλειας από τη Διεύθυνση Υγιεινής της Νομαρχίας"
Απελπισία και αδιέξοδο. Αναγκάζομαι να υποταχθώ στις απαιτήσεις της υπαλλήλου.
- "Τι θέλετε να κάνω;"
- "Θα κάνετε μία γενική αίματος, μία ακτινογραφία θώρακος και ψυχιατρική εξέταση και με τα αποτελέσματα θα πάτε στην επιτροπή της Διεύθυνσης Υγιεινής της Νομαρχίας, που συνεδριάζει μία φορά την εβδομάδα, κατά σύμπτωση σήμερα."
Αγωνία και άγχος. Πότε να τα κάνω όλα αυτά και να προλάβω και την επιτροπή; Τρέχω στα ΤΕΠ του Νοσοκομείου Λάρισας, θερμοπαρακαλώ όλους, προσωπικό και γιατρούς, να εξυπηρετηθώ κατά προτεραιότητα, εξηγώντας τον λόγο και τα καταφέρνω. Παίρνω τα αποτελέσματα των εξετάσεων και φεύγω βολίδα για την "επιτροπή". Η γραμματέας με ενημερώνει ότι, και αν ακόμη με εξετάσει η επιτροπή χωρίς ραντεβού, δεν θα μπορέσει να μου δώσει το πιστοποιητικό αυθημερόν. Τα παρακάλια μου την κάμπτουν όσον αφορά τη δική της εμπλοκή στη διαδικασία, αλλά τι γίνεται με τυχόν άρνηση των γιατρών της επιτροπής; Πληροφορούμαι τη σύνθεση της επιτροπής και αρχίζω τηλέφωνα προς γνωστούς για να βρεθούν γιατροί, φίλοι του προέδρου της επιτροπής, που να "μεσιτεύσουν" προς αυτόν να εξετασθώ παρα την έλλειψη ραντεβού. Και, επιπλέον, νέα παρακάλια προς τα άτομα της ουράς αναμονής, καμμιά 50ριά άτομα που περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους, να προηγηθώ, εξηγώντας για πολλοστή φορά τους λόγους. Ας είναι καλά οι άνθρωποι για την κατανόηση τους.
Για να μη σας τα πολυλογώ, τα κατάφερα επιτέλους, μετά από απίστευτο τρέξιμο, ταλαιπωρία και άγχος. Αλλά αναρωτιέμαι τι θα είχε συμβεί, εάν δεν προλάβαινα ή δεν είχα την τύχη η εβδομαδιαία επιτροπή της Διεύθυνσης Υγιεινής να συνεδριάζει τη μέρα ακριβώς που παρουσιάσθηκα για ανάληψη υπηρεσίας, αλλά άλλη μέρα, μετά την εκπνοή της προθεσμίας. Εχοντας περάσει με επιτυχία όλη αυτή τη δοκιμασία και βγάζοντας στεναγμούς ανακούφισης, έδιωξα από το μυαλό μου αυτή τη σκέψη. Πάντως, και για αυτό το ενδεχόμενο, φρόντισα να προετοιμασθώ, και το γράφω για τους συναδέλφους που, ίσως, βρεθούν στην ίδια, απευκταία, με μένα θέση. Σύμφωνα με συμβουλή δικηγόρου, σε περίπτωση άρνησης παραλαβής εγγράφων, καταθέστε τα έγγραφα στο Τμήμα Πρωτοκόλλου με ένδειξη να προωθηθούν στο αρμόδιο τμήμα (στην προκείμενη περίπτωση το Τμήμα Προσωπικού). Αποφεύγετε έτσι την ενδεχόμενη εκπνοή προθεσμίας και έχετε τη δυνατότητα να προσβάλετε την άρνηση του αρμόδιου τμήματος χωρίς χρονική πίεση.
Από όλη αυτή την ιστορία τι να πρωτοσχολιάσω; Τη δυνατότητα που έχει κάθε δημόσιος υπάλληλος να αυθαιρετεί, ερμηνεύοντας κατά το δοκούν τον νόμο και ταλαιπωρώντας τον πολίτη; Η τις παραλείψεις των αρμοδίων (του Υπουργείου Υγείας, εν προκειμένω) να ορίζουν επακριβώς τους όρους των διαδικασιών, ώστε να αποφεύγονται τα παραπάνω περιστατικά αυθαιρεσίας; Εκτός και αν ο υπεύθυνος είμαι εγώ, που είχα την απρονοησία να παρουσιασθώ μία μέρα πριν την εκπνοή της προθεσμίας διορισμού μου, χωρίς να λάβω υπ' όψη τον παραλογισμό της Ελληνικής πραγματικότητας.
Θέμα: Περιστατικά δυσλειτουργίας,αυθαιρεσίας,παραλογισμού ή φαιδρότητας στο Δημόσιο (Αναγνώστηκε 4092 φορές)
21 Φεβρουαρίου 2010, 00:49:36