Το παρακάτω δημοσιεύτηκε στις 26/11/2017 από τον Γενικό Ιατρό Παναγιώτη Κούστα, που εδώ και 10 μήνες εργάζεται στην Γαλλία, στην ομάδα "ΓΕΝΙΚΟΙ / ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΕΛΛΑΔΑΣ" στο facebook, και το δημοσιεύω εδώ μετά από άδειά του:ΜΕΡΟΣ 3
Συνεχίζω με την επισκόπηση του γαλλικού συστήματος υγείας, από τη μία για να καταλάβετε πως δουλεύει (όσο το ξέρω κι εγώ) κι από την άλλη για να δείτε που μπορεί να βρει δουλειά ένας γενικός γιατρός, και όποιος ενδιαφέρεται, να είναι σε θέση να κατανοήσει τις αγγελίες εργασίας. Εδώ να τονίσω πως οι Γάλλοι αναγνωρίζουν την ειδικότητα που έχουμε κάνει Ελλάδα (πράγμα που αμφιβάλλω αν ισχύει για όλες τις χώρες της ΕΕ).
Οι Γάλλοι έχουν τρομερή ανάγκη σε γιατρούς, αλλά σε γενικές γραμμες, για να πάρουν κάποιον, πρέπει ο τελευταίος να δείξει ότι έχει κάποια σχετική εμπειρία σε σχέση με το αντικείμενο της δουλειάς.
Να προσθέσω επίσης για τις νοσοκόμες, ότι μπορεί να δουλεύουν και σε δικά τους γραφεία. Πάνε στα σπίτια των ασθενών και κάνουν αλλαγές τραυμάτων, ενέσεις κλπ. Κάποιος για παράδειγμα που κάνει ινσουλίνη, πάει νοσοκόμα και του την κάνει. Αυτά απ'όσο ξέρω τα δικαιολογεί η ασφάλεια κατόπιν συνταγογράφησης από τον médecin traitant(θεράπων ιατρός).
Urgences: Είναι τα επείγοντα των νοσοκομείων. Στη Γαλλία υπάρχει ένα τμήμα επειγόντων οπού εκεί πάνε όλα. Επείγοντα δεν κάνει ο κάθε πονεμένος, αλλα συγκεκριμένοι γιατροί, οι urgentistes, οι οποίοι πληρώνονται καλά, αλλά εννοείται ξεσκίζονται στη δουλειά.
Θα σας περιγράψω τι γίνεται στο μικρό νοσοκομείο που δουλεύω, στα μεγάλα δε ξέρω. Υπάρχουν δυο γιατροί στα επείγοντα. Είναι οι μόνοι που κάνουν ενεργείς εφημερίες (γιατί όλοι οι υπόλοιποι εφημερεύουμε από το σπίτι) οπότε πληρώνονται τις εφημερίες στο μάξιμουμ.
Στη Γαλλία υπάρχουν εταιρείς ιδιωτικών ασθενοφόρων. Αν πάθει πχ μια γιαγιά εγκεφαλικό εκεί που δουλεύω, έρχεται ιδιωτικό ασθενοφόρο και την παει νοσοκομείο(ο κάθε ασθενής έχει την δικιά του εταιρεία). Αν συμβεί κάτι επείγον οπουδήποτε (τροχαίο κλπ) οι πρώτοι που πάνε είναι οι πυροσβέστες (sapeurs pompiers) με ασθενοφόρο. Αν χρειαστεί παέι και το γαλλικό ΕΚΑΒ (το SAMU). Ο ένας από τους δυο γιατρούς των επειγόντων είναι υπεύθυνος για το SMUR(Service Mobile d'Urgences et de Réanimation). Δηλαδή στο επείγον (πχ μια ανακοπή στο δρόμο) θα πάει κι αυτός με αυτοκίνητο μαζί με το ασθενοφόρο των πυροσβεστών. Οι γιατροί των επειγόντων λοιπόν, θα ξεκαθαρίσουν το περιστατικό και θα το βάλουν εισαγωγή στην κατάλληλη κλινική του νοσοκομείου. Αν χρειαστεί θα φωνάξουν πχ χειρουργό απο τη διπλανή ιδιωτική κλινική να το δει, ή γαστρεντερολόγο να του κάνει υπέρηχο κοιλίας και να το εκτιμήσει ή θα τηλεφωνήσουν σε άλλο νοσοκομείο που έχει καρδιολόγο να πάρουν τη γνώμη του. Διπλα στα επείγοντα είναι ο αξονικός.
Médecine polyvalente: είναι ουσιαστικά η παθολογική κλινική ή η παθολογία ή όπως το λέω εγώ, όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω. Εμείς οι γενικοί γιατροί, από όσο ξέρω, αν θέλουμε να πάρουμε θέση ΕΣΥτη (και να ανεβούμε μισθολογικά στο δημόσιο κερδίζοντας καλά λεφτά) μπόρούμε να διεκδικήσουμε θέση médecin polyvalent ως ειδικότητα.
Médecine A: έτσι λένε κάποιες φορές την παθολογική κλινική
SSR(Soins de Suite et de Réadaptation): Είναι κλινικές αποκατάστασης. Μπορεί να είναι ιδιωτικές ή δημόσιες, SSR-P(SSR-polyvalent δέχεται δηλαδή όλους τους ασθενείς) ή SSR-G(SSR-gériatrique δέχεται ηλικιωμένους ασθενείς πάνω από 60 χρονών). Στη Γαλλία πχ ένα εγκεφαλικό, ή ένας ηλικιωμένος με επαναλαμβανόμενες πτώσεις, θα μπει στο νοσοκομείο, θα σταθεροποιηθεί και μετά μπορεί να πάει σε αυτές τις κλινικες για ανάρρωση(convalescence).Εκεί μπορεί να μείνει μήνες, να κάνει φυσικοθεραπείες, εργοθεραπείες..., οι γιατροί να του ρυθμίσουν την αγωγή κλπ, μέχρι να έρθει στα ίσα του και να μπορέσει να γυρίσει σπίτι του. Ο Socratis Revis
(έχω την άδειά του για να δημοσιευτεί το όνομά του) που δουλεύει σε SSR, τα ξέρει καλύτερα. Στη Γαλλία δεν έχει κρατάμε το εγκεφαλικό για μερικές μέρες νοσοκομείο και μετά το ξαποστέλνουμε σπίτι του μαζί με μια βλαχοελληνοβουλγαρορωσίδα άσχετη και τους συγγενείς να προσπαθούν να το διαχειριστούν μόνοι τους και ο θεός βοηθός.
ΥΓ Η Γαλλία διοικητικά χωρίζεται σε régions(οι ελληνικές περιφέρειες) και σε départements (οι νομοί ελληνιστοί). Στη μητροπολιτική Γαλλία(γιατί η Γαλλία έχει και υπερπόντιες κτήσεις), μετά τη συνένωση του 2016 οι régions είναι 16. Το κάθε département έχει ένα νούμερο (πάνε με αλφαβητική σειρά, τώρα πρόσφατα το ανακάλυψα...). Εγώ είμαι στο département του Cher που είναι το 18. Σε κάθε région υπεύθυνη για την υγεία είναι η ARS(Agence Régional de Santé, κάτι σαν τις δικές μας ΥΠΕ, σας το ξαναλέω οι Γάλλοι τη βρίσκουν με τις συντομογραφίες). Το SAMU είναι το SAMU 18.
ΥΓ2 Σωστά, στραβά ή ανάποδα, όχι για να περιαυτολογώ, όποιος ενδιαφέρεται για τη Γαλλία εγκυκλοπαιδικά ή επαγγελματικά, να τα διαβάσει προσεκτικά αυτά που γράφω, δε θα τα βρείτε πουθενά μαζεμένα στα ελληνικά: Η Γαλλία ιατρικά είναι άγνωστη χώρα. Έτσι πχ αν δείτε τώρα αγγελία ή σας προτείνουνε ότι Centre Hospitalier στη Val d'Oise (95) ψάχνει γιατρό για το SSR του, ξέρετε τι σημαίνει: Δημόσιο νοσοκομείο ψάχνει γιατρό για την κλινική αποκατάστασης(για τα μπικικίνια θα πούμε εν ευθέτω χρόνω τί σημαίνει αυτό)
Την επόμενη φορά αν έχω όρεξη, θα σας μιλήσω για τη filière gériatrique που δουλεύω εγώ.
A bientôt
Σχόλιο του καλού συναδέλφου και φίλου Socratis Revis που εργάζεται σε ιδιωτικό SSR: " Στο SSR δε μένει μήνες.Το ελάχιστο είναι 2 βδομάδες και το μέγιστο 6 βδομάδες.Ο μέσος όρος στη Γαλλια είναι περίπου 37 μέρες και πρέπει να πέσει και άλλο για να μην είναι ασύμφορο για το σύστημα γιατί κοστίζουμε λιγο λιγότερο από το νοσοκομείο. Περα από το ιατρικό και νοσηλευτικό υπάρχουν φυσιοθεραπευτες,ψυχοθεραπευτές, διαιτολόγος,νευροψυχολογος,ψυχολογος,γυμναστής,λογοθεραπευτης και κοινωνικη λειτουργος. Αναλαμβάνουμε όλα τα γηριατρικά σύνδρομα συν την ανάρρωση από όλη την παθολογία και τη χειρουργική.Στην ουσία ο κάθε ασθενής μόλις κάπως σταθεροποιηθεί στο νοσοκομείο τον βγάζουν άρον άρον και τον στέλνουν σε μενα να βγάλω το φίδι από την τρύπα. Εγώ αφου τον παραλάβω οργανώνω όλο το projet νοσηλείας .Σκοπος πάντα σε ευλογο χρονικο διάστημα ο ασθενής να αναρρωσει πλήρως ή αν αυτο ειναι αδυνατο να επιστρέψει σπιτι του όπου θα αναλάβουν οι κοινωνικές υπηρεσιες.Δηλαδη νοσοκόμα για τα φάρμακα, βοηθός νοσοκόμα για την καθαριότητα του ασθενούς, καθαρίστρια για το σπιτι, delivery το φαγητό και άλλα πολλά ασύλληπτα για το ελληνικό μυαλό μας..."
Και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση κάτω από την παραπάνω ανάρτηση:- Σας ευχαριστούμε , ολους εσάς του εξωτερικού για όλες αυτές τις χρήσιμες πληροφορίες.
Είναι σημαντικότατες ακόμη και αν κάποιος δεν σκέφτεται την μετανάστευση προς απόκτηση γνώσης των άλλων συστημάτων υγείας. Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι και στην Ελλάδα υπάρχει η επιλογή του κέντρου αποκατάστασης. Έπειτα από εγκεφαλικό, τροχαίο (πολυκαταγματιας), μείζον ορθοπεδικές επεμβάσεις και σε κάποια πιο σπάνια νοσήματα όπως ΜS, Gulain Barre, έξαρση ρευματοειδούς. Η διαφορά είναι ο χρόνος νοσηλείας που μπορεί να φτάσει έως 5 μήνες σε ένα εγκεφαλικό (πάντως 6 εβδομάδες μου φαίνεται πολύ λίγο για αποκατάσταση μιας ημιπληγιας). Έως και 20 μέρες μετά σε πιο ήπιες διαγνώσεις όπως μυοπάθεια εκ μοναδος.Τα κέντρα αποκατάστασης κι εδώ είναι ιδιωτικά αλλά το νοσηλειο το πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ και είναι 150€/ ανά ημέρα. Η μεγάλη και σημαντικότατη διαφοράς εδώ είναι ότι αν μια ημιπληγία δεν αποκατασταθεί και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αυτονομηθεί, το κράτος τον αφήνει στο έλεος με όλες αυτές τις βλαχορωσιδοβουλγαρες δηλαδή δεν υπάρχει πρόβλεψη για την συνεχόμενη παροχή φροντίδας στην κοινότητα.
- Εδώ (στην Γαλλία) είναι και δημόσια (και καλύπτεται πλήρως η νοσηλεία) και ιδιωτικά.
- Στο ΑΕΕ εξαρτάται από τον τύπο, την ηλικία ,συννοσηρότητα κτλ.Αν είναι νέος, τότε στην Γαλλία, πάει σε ακόμα πιο ειδικά κέντρα αποκατάστασης όπου μένει όντως μήνες.Αν είναι με το ένα πόδι στον τάφο και το άλλο παράλυτο 6 -8 βδομάδες φτάνουν και περισσεύουν...