Αυτό που προσπάθησα να εξηγήσω, είναι οι ηθελημένες από τον συντάκτη ανακρίβειες που περιέχονται στο άρθρο που παραθέσατε.
Έτσι, προωθούνται αποφάσεις που στοχεύουν στην αύξηση της συνταγογράφησης των γενοσήμων κατά 15% φθανοντας στο 30%
όταν το ποσοστό τους είναι 36%, ήδη από το 2021.
Δεν συζητάμε ότι έπρεπε να μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη άπό την άκρατη σπατάλη προ της οικ. κρίσης.
Ο ΙΟΒΕ δεν θέλει κάτι συγκεκριμένο, απλή καταγραφή της πραγματικότητας κάνει.
Αν δείτε λοιπόν την εν λόγω μελέτη, παρουσιάζεται η αύξηση από 416 εκ. € το 2009 σε 650 εκ € το 2021 (αύξηση >56%) της συμμετοχής των ασφαλισμένων, σε θεσμοθετημένη συμμετοχή: 0% ή 10% ή 25% επί της τιμής αποζημίωσης και η επιβάρυνση που προκύπτει από τη διαφορά Λιανικής Τιμής και Τιμής Αποζημίωσης όταν ο ασθενής λαμβάνει φάρμακα με λιανική τιμή Υψηλότερη της Τιμής Αποζημίωσης. Και αυτό το νούμερο θέλουν να το αυξήσουν άλλα 30 εκ. €.
Έτσι η μείωση της συνολικής φαρμ. δαπάνης των συνταγογραφημένων σκευασμάτων ΔΕΝ πέρασε στους ασφαλισμένους - το αντίθετο συνέβη.
Στα παραπάνω ΔΕΝ περιλαμβάνονται οι λοιπές out of pocket, ιδιωτικές πληρωμές για φάρμακο και αφορούν:
• είτε σε φάρμακα μη συνταγογραφούμενα (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.),
• είτε σε συνταγογραφούμενα που δεν αποζημιώνονται (Αρνητική Λίστα)
• είτε σε συνταγογραφούμενα φάρμακα που όμως ο ασθενής επέλεξε να μην κάνει χρήση του ασφαλιστικού του δικαιώματος και επέλεξε να τα πληρώσει εξ’ ολοκλήρου από την τσέπη του.
και οι οποίες φθάνουν τα 950 εκ. € το 2021.(σελ.49 της μελέτης).
Τέλος εκτός από ελλείψεις σε βασικά και φθηνά φάρμακα στην Ελλάδα, που οφείλονται σε αρκετά μεγάλο βαθμό στις παράλληλες εξαγωγές των φαρμαποθηκών, σε λίγο θα έχουμε και ελλείψεις και σε ακριβότερα, επειδή το claw back για αυτά δεν αφήνει καθόλου κέρδος.
Παράδειγμα για το τελευταίο, είναι η εγκατάλειψη σκευασμάτων ερυθροποιητίνης από 2 φαρμ. εταιρείες πρόσφατα και η μη κυκλοφορία τελικώς στην Ελλ. αγορά ενός καινούργιου καλιοδεσμευτικού.