Όταν έκανα Ορθοπεδική ως ειδ/νος, ήμουν σε μια χάι κλινική που αν και δημόσια, λειτουργούσε (περίπου) ως ιδιωτική με τους γιατρούς της να φέρνουν εκεί τους "εκλεκτούς" πελάτες τους. Εκτελώντας το ρόλο του παρατρεχάμενου (διεκπεραίωση εισαγωγών, αποστολή και συλλογή εργαστηριακών κ.α.), είχα την τύχη να γνωρίσω αρκετούς ιδιαίτερα εύπορους πολίτες που είχαν παρατήσει το σχολείο στη β' δημοτικού: Τον βασιλιά των τζαμιών της Β. Ελλάδας που εισάγει τόνους γυαλιού και τους κόβει σε τζάμια, έναν ιδιοκτήτη μεταφορικής εταιρίας (επίσης κλειστό επάγγελμα) με 8 ανατρεπόμενα στην κατοχή του, έναν μεγαλοεργολάβο κηδειών (φτου κακά) από την Καλαμαριά, έναν ασφαλισμένο του ΟΓΑ από τη Χαλκιδική με 4 ελαιοτριβεία και 4 φορτηγά ψυγεία τροφοδοσίας κρεάτων σε σουπερ-μάρκετ που δεν ήξερε να βάζει την υπογραφή του, κ.α.
Δηλαδή, θέλω να πω, ότι δεν πρέπει να στεκόμαστε σε στερεότυπα τύπου "γιατρός=κύρος=μόρφωση+οικονομική επιφάνεια" γιατί έχουν προ πολλού ξεπεραστεί.
Αλλά μήπως δεν είναι και πιο εύκολο να γίνεις γιατρός (ειδικά στην ΕΛ) παρά να μπεις στο κλειστό κλαμπ των λιμενεργατών με τις αστρονομικές αμοιβές; Τέσπα, το θέμα είναι μεγάλο, έχει πολλές όψεις και δεν εξαντλείται εύκολα.
Θέμα: Πλούσιοι λιμενεργάτες (Αναγνώστηκε 17523 φορές)
10 Σεπτεμβρίου 2020, 00:48:31