Μετά τα makisfacts και τα kougiasfacts, κυκλοφορούν και veltsosfacts.
Για όσους δεν έχουν ακουστά για τον καθηγητή κ. Γιώργο Βέλτσο, πρόκειται για έναν φιλόσοφο, νομικό, κοινωνιολόγο, επικοινωνιολόγο, θεατρικό συγγραφέα, κριτικό, καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου και εσχάτως ποιητή, μαθητή του διάσημου Jacques Derrida, που αποτελεί τον καθ' ημάς Απόστολο του Μετά- και των Μεταμοντέρνων φιλοσοφικών τάσεων που ακμάζουν στην Εσπερία. Απίστευτα εκκεντρικός και ιδιόρρυθμος, μορφή του πνεύματος υπερτεράστια, τιτανοπαμμέγιστη, διαγαλαξιακή, κυριολεκτικά μυθική και ταυτόχρονα αμύθητη έως ανύπαρκτη. Όπως άλλωστε κι ο ίδιος δηλώνει: «ο Γιώργος Βέλτσος δεν υπάρχει, υπάρχει μόνον ο αντι-Βέλτσος ή αλλιώς ο μη-Βέλτσος».
Πρόσφατα, προλόγησε το τελευταίο πόνημά του «Η Μη-Κοινωνιολογία» με το παρακάτω απόσπασμα:
«Περισσότερο από φιλοσοφία του υποκειμένου και της συνείδησης, μετά τό στρουκτουραλισμό και μετά τή διαλεκτική – ακόμα και στην αρνητική αντορνική εκδοχή της που απορρίπτει τις «συνθέσεις» των κοινωνικών επιστημών – μετά και από κάθε θεωρία της κοινωνίας που επαγγέλλεται τη χειραφέτηση είτε ως ριζική κριτική της γνώσης, είτε ως κριτική της ιδεολογίας και πάντως ως συνολική κριτική της κοινωνίας εν ονόματι ένός κανονιστικού και ουτοπικού ιδεώδους, κυρίως εναντίον κάθε «συνολιστικής αρχής» πού υποθετικά ενοποιεί ό,τι ουδέποτε πραγματικά θεματοποιείται από τον ακατονόμαστο βιωμένο κόσμο και τέλος με τη βεβαιότητα της εγγενούς αλήθειας του όλου και τη γνώση του αμφιβόλου αποτελέσματος της υπέρβασης, η μη-κοινωνιολογία, χωρίς την προκατάληψη του «αρνητισμού», την αισιοδοξία του «καθολικού προγραμματισμού» ή την υποκρισία του κάθε «ανθρωπολογισμού» αλλά με διάθεση αποκαταστατική της αυτοδιαψευσμένης νεοτερικότητας, ούτε ανακατασκευή του μαρξισμού, ούτε κριτική του κοινωνικού εξορθολογισμού αλλά ούτε και θεωρία της επικοινωνιακής δράσης στο αγγελικό πεδίο ενός δι-υποκειμενικού, κατανοητικού και ηθικού διαλόγου υπέρ του καθολικού consensus, αναδεικνύεται αποσπασματικά εκεί όπου η ενδο-υποκειμενική εννόηση έχει το λόγο ως γραφή σ’ ένα διαρκώς ανολοκλήρωτο έργο: το κείμενο, κατεξοχήν σημείο του καντιανού Υψηλού, δείγμα γραφής της μετα-μοντέρνας εποχής μας και πεδίο αυτού που ήδη υπάρχει μετα-γραφόμενο».
Ας δούμε τώρα και μερικά veltsosfacts:
1. Κάποτε είχε πάρει τον πάκο με τα γραπτά εξετάσεων που έπρεπε να βαθμολογήσει και είπε πως θα τα πετάξει όλα στον αέρα, και όποια «κάτσουν» με τη «μούρη», δηλ. απο τη μεριά που είναι γραμμένο το όνομα του φοιτητή κλπ, θα περάσουν. Όσα «κάτσουν» με την «όπισθεν», δεν πιάνουν τη βάση.
2. Άλλο που είχε πει κάποτε: «Όποιος πάει και περάσει τη Συγγρού απο πάνω, πηδώντας δηλ. το διαχωριστικό, και όχι απο την υπόγεια διάβαση, θα του βάλω 10 στις εξετάσεις».
3. Όταν κάποιος φοιτητής δεν την πάλεψε με τα θέματα των εξετάσεων και του ζωγράφισε στην κόλλα αναφοράς ένα ανδρικό μόριο, ο Βέλτσος του έβαλε 10!
4. Μια φορά μπήκε στο αμφιθέατρο και διέταξε: "Σηκωθείτε όλοι όρθιοι, τώρα!". Αφού όλοι υπάκουσαν, τους είπε: "Είστε ζώα, είστε άβουλα πρόβατα, γιατί να με ακούσετε και να σηκωθείτε;"
5. Είχε βάλει θέμα εξετάσεων με μοναδική ερώτηση "Γιατί;" και ο μόνος που πέρασε ήταν αυτός που έγραψε "Γιατί όχι;"
6. Ο Γιώργαρος μπήκε μια φορά στο αμφιθέατρο και άρχισε να φωνάζει: "Φέρτε μου εδώ ένα τούβλο! Δεν κάνω μάθημα αν δε μου φέρετε αμέσως ένα τούβλο μπροστά μου!".
7. Λέγεται πως τριγυρνά στη Μύκονο μονίμως μεθυσμένος, αγκαλιά με βελτσοκρουσμένες, βελτσοκουρεμένες φοιτήτριές του.