Θεραπεία Λόξυγγα με βελονισμό.

[Argirios Argiriou]

Αντιγράφω, χρήσιμη κατά την γνώμη μου, ανάρτηση του Ορθοπεδικού Γεωργίου Λαζάρου από την επαγγελματική του σελίδα στο facebook ( Ορθοπεδικό Ιατρείο Γεωργίου Λαζάρου  ):

Ορθοπεδική και Λόξυγγας

Τί κοινό μπορεί να έχει ο λόξυγγας με την Ορθοπεδική; Κατ’ αρχάς, τί είναι ο λόξυγγας; Ο λόξυγγας αποτελεί ένα αντανακλαστικό του οργανισμού με ακαθόριστη χρησιμότητα, σε αντίθεση με τον βήχα ή το πτέρνισμα, τα οποία αποσκοπούν στον καθαρισμό των αεροφόρων οδών. Ο λόξυγγας αφορά έντονη ακούσια σύσπαση, στην ουσία μυοκλονικό σπασμό, του διαφράγματος και των μεσοπλευρίων μυών, σε συνδυασμό με απότομο κλείσιμο της γλωττίδας και παραγωγή χαρακτηριστικού ήχου χικ – hic (εξ ού και hiccough>hiccup). Χρονικά, ο λόξυγγας διακρίνεται σε οξύ, με διάρκεια έως 48 ώρες, και χρόνιο, με διάρκεια πάνω από 48 ώρες. Ο χρόνιος λόξυγγας με τη σειρά του ταξινομείται περαιτέρω σε επίμονο - persistant, με διάρκεια από 48 ώρες έως ένα μήνα και ανήκεστο - intractable, με διάρκεια πάνω από ένα μήνα. Όσοι έχουν ολιγόλεπτη εμπειρία από αυτό το μάλλον δυσάρεστο αντανακλαστικό, ας προσπαθήσουν να διανοηθούν πώς θα ήταν η ζωή τους με λόξυγγα διαρκείας μηνών ή/και ετών.
 
Ο χρόνιος λόξυγγας χαρακτηρίζεται επισήμως ως σπάνια πάθηση, καθώς απουσιάζει το ενδιαφέρον τόσο από μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, όσο και από τους περισσότερους κλινικούς ιατρούς, με συνέπεια να μην υπάρχει καθορισμένη αγωγή – standard of care ούτε σκευάσματα ειδικά για το λόξυγγα ή έστω με επίσημη ένδειξη τον λόξυγγα. Επιπρόσθετα, παραμένει ασαφές ποιά ακριβώς ιατρική ειδικότητα ασχολείται με το λόξυγγα και σε ποιόν ειδικό θα πρέπει να απευθυνθεί ο ασθενής που πάσχει από χρόνιο λόξυγγα. Θα πρέπει να αναζητήσει γενικό οικογενειακό ιατρό, ειδικό παθολόγο, γαστρεντερολόγο, πνευμονολόγο, γενικό χειρουργό, θωρακοχειρουργό, ορθοπεδικό χειρουργό, αναισθησιολόγο;
 
Κατά καιρούς έχουν προταθεί διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα, όπως αμανταδίνη (ντοπαμινεργικό-αντιπαρκινσονικό), βαλπροϊκό νάτριο (αντιεπιληπτικό), βακλοφαίνη (μυοχαλαρωτικό με κεντρική δράση), γκαμπαπεντίνη (αντιεπιληπτικό), πρεγκαμπαλίνη (αντιεπιληπτικό, αγχολυτικό και αναλγητικό σε ειδικές μορφές πόνου), αλοπεριδόλη (αντιψυχωσικό, με ένδειξη σχιζοφρένεια, μανία, ντελίριο, διέγερση, ψύχωση, ψευδαισθήσεις), καθώς και το μοναδικό με επίσημη ένδειξη από το FDA, χλωροπρομαζίνη (αντιψυχωσικό-κατευναστικό-αντιεμετικό).
 
Με δεδομένο το μηχανισμό δράσης των ουσιών αυτών και των πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών τους, μη φαρμακολογική αντιμετώπιση προβάλλει ως ιδιαίτερα ελκυστική. Οι πρακτικές οδηγίες αντιμετώπισης που εφαρμόζονται στον οξύ λόξυγγα, όπως κράτημα της αναπνοής, γρήγορη κατάποση παγωμένου νερού, αναπνοή σε χάρτινη σακούλα, κατάποση ξηρής κρυσταλλικής ζάχαρης, συμπλησίαση των γονάτων στο στήθος, προφανώς δεν έχουν εφαρμογή στον χρόνιο λόξυγγα, διότι εάν ήταν επιτυχείς στο οξύ στάδιο, δεν θα είχαμε μεταπέσει σε κατάσταση χρονιότητας.
 
Ο επίμονος λόξυγγας απαντά συχνά σε ογκολογικούς ασθενείς, από τους οποίους 75% αντιμετωπίζουν μόνοι τους τον λόξυγγα αλλά περίπου 10% καταλήγει στο ΤΕΠ ή κάνει εισαγωγή σε ογκολογικό νοσοκομείο, ειδικά για την παρηγορητική αντιμετώπιση του επίμονου λόξυγγα. Περιγράφεται επίσης ο επίμονος μετεγχειρητικός λόξυγγας, ο οποίος αφορά κυρίως παθήσεις της περιτοναϊκής κοιλότητας, με συνοδό ερεθισμό του διαφράγματος. Πιθανώς οφείλεται σε φάρμακα ή σε ιατρικές παρεμβάσεις (διασωλήνωση, τοποθέτηση ρινογαστρικού σωλήνα) κατά τη γενική αναισθησία και όταν επιμένει, μπορεί να οδηγήσει σε αϋπνία, καταβολή, ευερεθιστότητα, ακόμα και αφυδάτωση και ακούσια απώλεια βάρους λόγω αδυναμίας πρόσληψης τροφής, στερεάς είτε υγρής, μέχρι και διάσπαση τραύματος από τη συνεχή μυική σύσπαση. Άλλες συσχετίσεις του λόξυγγα περιγράφονται μετά από οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου – ΟΕΜ και κυρίως μετά από εγκεφαλικό αγγειακό επεισόδιο – ΑΕΕ.
 
Αναφέρεται επίμονος μετεγχειρητικός λόξυγγας ακόμη και σε ασθενείς με πρωτογενή ολική αρθροπλαστική ισχίου ή γόνατος, σημείο επαφής του λόξυγγα με την ειδικότητα της Ορθοπεδικής. {Xu J, Qu Y, Yue Y, Zhao H, Gao Y, Peng L, Zhang Q. Treatment of persistent hiccups after arthroplasty: effects of acupuncture at PC6, CV12 and ST36. Acupunct Med. 2019 Feb; 37(1): 72-76}. Το άρθρο αυτό είναι λιτό, περιεκτικό και προτείνει σαφή, όσο και απλή θεραπεία του λόξυγγα, με εφαρμογή μόλις 3 σημείων βελονισμού: CV-12, PC-6 αμφω, ST-36 αμφω, 5 συνολικά βελόνες ανά ασθενή, μέθοδος εξαιρετικά αποτελεσματική, με βάση και τη μικρή δική μας εμπειρία.
 
Από την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, προκύπτει πως τα περισσότερα άρθρα αφορούν παρουσίαση περιστατικών – case reports, τα οποία συνιστούν την χαμηλότερη βαθμίδα απόδειξης στην ιεράρχηση των αποδείξεων, σύμφωνα με το πρότυπο της «βασισμένης σε αποδείξεις ιατρικής» - evidence based medicine. Ωστόσο, όταν όλες οι άλλες βαθμίδες απόδειξης απουσιάζουν, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει στην περίπτωση του χρόνιου λόξυγγα, τότε ακόμα και η παραμικρή ένδειξη αποκτά βαρύνουσα σημασία. Οι προτεινόμενες παρεμβάσεις σαφέστατα περιλαμβάνουν τον βελονισμό, όπως και τόσο παράδοξες άλλες οδηγίες, που τελικά ο βελονισμός προκύπτει ως η λογικότερη από τις διαθέσιμες επιλογές. Συγκεκριμένα περιγράφονται έλξη της γλώσσας του ασθενούς, προσευχή, έλξη των γονάτων στο στήθος, σεξουαλική επαφή (Peleg R, Peleg A. Case report: sexual intercourse as potential treatment for intractable hiccups. Can Fam Physician. 2000; 46: 1631–1632) και δακτυλική μάλαξη του ορθού! (Odeh M, Bassan H, Oliven A. Termination of intractable hiccups with digital rectal massage. Journal of Internal Medicine 1990; 227 (2): 145–6).
 
Συμπερασματικά, ο βελονισμός μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα του χρόνιου λόξυγγα, με εξαιρετικά απλό και ασφαλή τρόπο, ειδικά συγκρινόμενος με τις υπόλοιπες διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις, ειδικά την χορήγηση φαρμάκων εκτός ενδείξεων, η οποία πολύ συχνά προτείνεται παρά την επίσημη ταξινόμησή της ως «κακή άσκηση ιατρικής» - malpractice. Ας αναρωτηθεί λοιπόν ο κάθε κλινικός ιατρός, κατά πόσον ο ίδιος θα επέλεγε την χορήγηση ισχυρών φαρμάκων, με βέβαιη δράση στο νευρικό σύστημα και πιθανή (έως απίθανη) δράση στο λόξυγγα αντί για βελονισμό και ας πράξει αναλόγως και για τους ασθενείς του!