Αλέξης Πατέλης: Εξιλασμός

[Argirios Argiriou]

Καθημερινή, 11/12/2024
Μιχάλης Τσιντσίνης

Όποτε κι αν έφευγε, θα τον ρωτούσαν «γιατί τώρα;». Η 31η Δεκεμβρίου ήταν η πιο ενδεδειγμένη επιλογή για μια αποχώρηση που οφείλει να φαίνεται προμελετημένη, συμφωνημένη και βελούδινη. Ο Αλέξης Πατέλης, άλλωστε, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε δίπλα στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ως ο πρώτος τη τάξει οικονομικός του σύμβουλος, δεν κουραζόταν να επαναλαμβάνει ότι «δεν είναι πολιτικός». Η πολιτική ούτε τον ενδιέφερε ούτε την απολάμβανε. Γρήγορα φάνηκε ότι το «δεν είμαι πολιτικός» επιστρατευόταν και ως συνώνυμο του «δεν χρειάζεται να είμαι αβρός και διαλλακτικός», «δεν χρειάζεται να σου εξηγώ αυτό που δεν καταλαβαίνεις, επειδή δεν έχεις διδακτορικό», «δεν χρειάζεται να απασχολεί εμένα το πολιτικό κόστος».

Ο Πατέλης ενσάρκωνε έτσι τον αγέρωχο τεχνοκράτη, που «κάνει τη δουλειά» ως ειδήμων χωρίς τους λαϊκίστικους περισπασμούς του επαγγέλματος της πολιτικής. Τώρα, που αποφάσισε να επιστρέψει στο φυσικό του επάγγελμα, λέει ότι θα σπάσει τη βιβλιογραφική κοινοτοπία για την Ελλάδα, που βρίθει από ερμηνείες της χρεοκοπίας, με ένα χρονικό υπέρβασης της χρεοκοπίας – την κατά Πατέλη ιστορία της οικονομικής πολιτικής των τελευταίων πέντε ετών.

Αυτό που διαφεύγει από την επίσημη εξιστόρηση –και πιθανότατα δεν θα περάσει ούτε σαν υποσημείωση στο βιβλίο– είναι ότι ο Πατέλης είχε σκοπό (διάβαζε και «cause») όταν αποφάσιζε να αφήσει την προσοδοφόρα σταδιοδρομία του για να στρατευθεί παρά τω Μητσοτάκη. Μπορεί η πολιτική γενικώς να του ήταν αδιάφορη, αλλά η πολιτική ανισότητα ως προς τα δικαιώματα στην Ελλάδα ήταν ένα προσωπικό κίνητρο που τον καθοδηγούσε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να δίνει την εντύπωση ότι δεν βρισκόταν στο Μαξίμου για το επίσημο χαρτοφυλάκιό του. Οτι προσέφερε τις υπηρεσίες του ως οικονομικός σύμβουλος, προκειμένου να μπορέσει να προωθήσει από θέση ισχύος μια θεσμική αλλαγή.


Γι’ αυτή την αλλαγή εργάστηκε μεθοδικά στον «εξωσχολικό» του χρόνο, ήδη από την πρώτη τετραετία. Είχε δεχθεί τη διαβεβαίωση ότι «δεν είναι ακόμη η ώρα, θα το φέρουμε μετά τις εκλογές». Είχε εργαστεί για να είναι όλα έτοιμα την επομένη κιόλας της δεύτερης εκλογικής νίκης. Η διαβεβαίωση τηρήθηκε. Αλλά τίποτε άλλο δεν πήγε όπως είχε σχεδιαστεί. Κυρίως δεν επιβεβαιώθηκε η εκτίμηση ότι η ισότητα στον γάμο θα ψηφιστεί και θα την έχουμε ξεχάσει όλοι την επομένη το πρωί.

Μετά τις ευρωεκλογές, που σηματοδότησαν την πρώτη εκλογική υποχώρηση του μητσοτακικού κεφαλαίου, ο Πατέλης (και ο υπουργός που αποκαλεί «αδελφό του») στοχοποιήθηκε αγρίως. Για τη βαθιά Ν.Δ. έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος – ο «ξένος» που έπρεπε να θυσιαστεί για τον εξιλασμό της παράταξης.

Ο ίδιος φαίνεται ότι αναδέχθηκε ψυχρά αυτόν τον ρόλο. Η αποστολή (του) είχε άλλωστε εκτελεστεί. Η έξοδός του από το Μαξίμου είναι, λένε, μια ανακούφιση. Και για τον ίδιο και για το Μαξίμου.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος