(Aπό τα ενημερωτικά e-mail του Δημήτρη, επανέρχομαι στο θέμα του κ. Λουμάκη και το οποιοδήποτε σχόλιο περιττεύει. Καλό θα ήταν η επιστολή του συναδέλφου
προς τους ασθενείς του, που επισυνάπτεται, να κυκλοφορήσει σε όλα τα ΚΥ και ΠΙ, σ' όλη την Ελλάδα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αγαπητέ συνάδελφε Δημήτρη
Θα ήθελα να σου γνωστοποιήσω ένα γεγονός με τις επακόλουθες επιπτώσεις του που συνέβη στο Κέντρο Υγείας Άστρους και είναι αποκαλυπτικό της σκληρής και
απάνθρωπης πολιτικής του Υπουργείου Υγείας και της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης γενικότερα.
Πριν από 2 περίπου χρόνια και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο 2006 εγινε αιφνιδιαστικός έλεγχος στο Κέντρο Υγείας Αστρους Αρκαδίας από κάποια κυρία του
Υπουργείου Υγείας, η οποία τότε ήταν τμηματάρχης και μετά τις τελευταίες εκλογές αναβαθμίσθηκε σε Γενική Γραμματέα, υψηλόβαθμο δηλαδή στέλεχος του
Υπουργείου, προφανώς λόγω τής γνωστής φιλίας και "κουμπαριάς" της με τον πρωθυπουργό. Η εν λόγω κυρία, διερχόμενη προς το γειτονικό Λεωνίδιο, απ' όπου
κατάγεται, θεώρησε σκόπιμο να περάσει από το Κέντρο Υγείας Αστρους και να ελέγξει αν η εφημερεύουσα παιδίατρος ήταν στο χώρο του Κέντρου Υγείας. Όταν
διαπίστωσε ότι δεν ήταν εκεί, απαίτησε (με αυταρχικό τρόπο, όπως μου αναφέρθηκε) από τη διευθύντρια του Κέντρου Υγείας να κινήσει τη διαδικασία ένορκης
διοικητικής εξέτασης εις βάρος της παιδιάτρου και την εξανάγκασε ουσιαστικά να την τιμωρήσει, απειλώντας ότι θα επιβληθεί ούτως ή άλλως ποινή στην παιδίατρο,
αν δεν της επιβληθεί από τη διεύθυνση του Κέντρου Υγείας.
Η τιμωρία της συναδέλφου ήταν εξωφρενικά άδικη και απαράδεκτη για τους παρακάτω αξιοσημείωτους λόγους:
Η ώρα "εφόδου" της κυρίας τμηματάρχου ήταν περίπου 3.30' μ.μ., ώρα που συχνότατα οι εφημερεύοντες γιατροί έχουν πάει στο σπίτι τους για φαγητό και λίγη
ξεκούραση. Δεν υπήρχε παιδιατρικό περιστατικό στο Κέντρο Υγείας να περιμένει για εξέταση.
Η απόσταση του σπιτιού της παιδιάτρου από το Κέντρο Υγείας είναι 250 μέτρα και όταν κληθεί έρχεται στο Κέντρο Υγείας με το αυτοκίνητο της σε ένα λεπτό
(κυριολεκτικά). Η "έφοδος" έγινε μετά από μυστική προφορική καταγγελία (χρησιμοποιώ αυτόν τον ευφημιστικό όρο για όσους ενοχλούνται από τη λέξη ρουφιανιά,
που όμως είναι καταλληλότερη) υπαλλήλου του Κέντρου Υγείας, που ήθελε να την εκδικηθεί για λόγους που αυτός/ή γνωρίζει.
Οι επιπτώσεις αυτού του συμβάντος ήταν καταλυτικές για όλους τους γιατρούς του Κέντρου Υγείας Αστρους. Η διευθύντρια μάς ζήτησε πλέον να είμαστε μέχρι
κεραίας νομότυποι, δηλαδή να μην απομακρυνόμαστε καθόλου στη διάρκεια της εφημερίας μας από το Κέντρο Υγείας. Πράγμα που αποδεχθήκαμε απρόθυμα μεν,
αλλά με τη συναίσθηση ότι δεν γινόταν κι αλλιώς. Από τότε ακόμα και η οδοντίατρος του Κέντρου Υγείας παραμένει στη διάρκεια της μεικτής εφημερίας της μέχρι τις
10.00' το βράδυ.Καταλαβαίνετε, βέβαια, ότι αυτό είναι εξοντωτικό και ότι το μόνο που πέτυχε η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Υγείας είναι τη διαρκή και
παρατεινόμενη σωματική και ψυχική φθορά μας, την απομάκρυνση από τις οικογένειες μας και τη δημιουργία μέσα μας βασανιστικών αισθημάτων πικρίας και
αγανάκτησης. Πικρία και αγανάκτηση έχουμε για την αγνωμοσύνη των εκπροσώπων του Ελληνικού κράτους προς τους γιατρούς του ΕΣΥ, τους οποίους αντί να
ευγνωμονούν γιατί με τη φιλοτιμία και την επίμοχθη εργασία τους αποτρέπουν την κατάρρευση του ΕΣΥ, τούς επιβάλλουν να δουλεύουν σαν κατάδικοι κωπηλάτες
σε ρωμαϊκή γαλέρα, ενώ οι ίδιοι χτυπάνε σαδιστικά όλο και πιο γρήγορα το τύμπανο του κωπηλατικού ρυθμού. Αν, βέβαια, είχαμε την οικονομική άνεση θα μειώναμε
δραστικά τις εφημερίες, εξοικονομώντας χρήματα για το Ελληνικό κράτος και δίνοντας του τη δυνατότητα να τα τοποθετήσει (επενδυτικά) εκεί που ξέρει, δεν μπορείς
όμως να το κάνεις με τέτοιους άθλιους μισθούς, όταν δεν έχεις άλλους πόρους και τα αναγκαία και ανελαστικά έξοδα της οικογένειας σου καλπάζουν αδυσώπητα όλο
και ψηλότερα. Με την κατάσταση έτσι διαμορφωμένη, οι γιατροί του Κ.Υ. Αστρους ζητήσαμε με εξώδικη δήλωση τον Σεπτέμβριο 2007 από τη Διοίκηση του Νοσοκομείου
Τρίπολης τη χορήγηση ρεπό μετά από εφημερία. Το Νοσοκομείο έκανε για πολλούς μήνες ότι δεν άκουσε ή ότι δεν κατάλαβε. Μη πετυχαίνοντας να κινητοποιήσω τους
συναδέλφους να διεκδικήσουμε από κοινού τα δικαιώματα μας, αναγκάσθηκα να προχωρήσω μόνος μου. Ετσι άρχισα επίσχεση εργασίας τον Ιούλιο 2008, μόνο για τις
ημέρες που ακολουθούσαν ενεργό εφημερία μου, ουσιαστικά εφαρμόζοντας μονομερώς τον νόμο που το εξευτελισμένο Ελληνικό κράτος έχει ψηφίσει αλλά αρνείται να
εφαρμόσει. Παράλληλα συνέταξα και διένεμα στους ασθενείς του Κέντρου Υγείας μία σχετική ενημερωτική επιστολή, επειδή πιστεύω ότι όσες απεργίες, επισχέσεις κλπ.
και να κάνουμε οι γιατροί του ΕΣΥ, αν οι πολίτες δεν είναι επαρκώς πληροφορημένοι ή είναι παραπληροφορημένοι, ματαιοπονούμε.
Ο Διοικητής του Νοσοκομείου της Τρίπολης, μη έχοντας νομικά θεμελιωμένο τρόπο να αντιμετωπίσει την ενέργεια μου, κατέφυγε σε ωμό εκβιασμό, τον οποίο δεν
είχε μάλιστα το θάρρος να μου ανακοινώσει αυτοπροσώπως, αλλά έβαλε την Διευθύντρια του Κέντρου Υγείας Αστρους να μου διαμηνύσει: "Αφού ο κ. Λουμάκης
κουράζεται με τόσες εφημερίες, όπως λέει στο εξώδικο του, πές του ότι το νοσοκομείο θα πάρει απόφαση να κάνει μόνο δύο από τον Σεπτέμβριο" (Εγώ δεν είχα
ζητήσει βέβαια μείωση εφημεριών, αλλά ρεπό μετά απο εφημερία). Στην αρχή δεν το πίστεψα τελείως, αλλά ένα τηλεφώνημα μου στον Διοικητή, ο οποίος μου
μίλησε σε απαράδεκτα αυταρχικό και απειλητικό ύφος και στο τέλος μού έκλεισε το τηλέφωνο μη επιτρέποντας μου να ολοκληρώσω την υπεράσπιση των θέσεων μου,
επιβεβαίωσε την αρχική είδηση. Βέβαια με χτύπησαν εκεί που με πονάει, γιατί έχοντας τέσσερα παιδιά, τη γυναίκα μου χωρίς δουλειά, χωρίς άλλα έσοδα και με ένα σωρό
οικονομικές υποχρεώσεις (φροντιστήρια παιδιών και μάλιστα για εισαγωγικές Πανεπιστημίου, στεγαστικό δάνειο κλπ.), ήξεραν ότι ήταν απίθανο να μην υποκύψω στον
(αισχρό) εκβιασμό. Όπως και έκανα δυστυχώς, διακόπτοντας αναγκαστικά την επίσχεση εργασίας και υποχωρώντας στις άθλιες τακτικές της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης
που, για ακόμα μια φορά, αποκάλυψε το αποκρουστικό της πρόσωπο. Έβαλα λοιπόν κάτω το κεφάλι και συνεχίζω να κάνω 10 ενεργείς (πραγματικές) εφημερίες και
κανονική εργασία την επόμενη ημέρα, ελπίζοντας μόνο σε θεία βοήθεια για να αποφύγω τη σωματική και ψυχολογική κατάρρευση μου.
Αυτή η αλυσίδα γεγονότων πιστοποιεί αδιαμφισβήτητα αυτό που έγραψα σε μία παράγραφο του ενημερωτικού κειμένου που διένεμα στους ασθενείς στη διάρκεια της
επίσχεσης εργασίας μου: "Το Ελληνικό κράτος αποδεικνύεται πρωταγωνιστής στην καταπάτηση των νόμων, τη στιγμή που το ίδιο απαιτεί από τους πολίτες να τους
τηρούν με σχολαστικότητα και αυστηρότητα". Νομίζω ότι τώρα αποδεικνύεται επιπλέον ωμός και αδίστακτος εκβιαστής.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Παναγιώτης-Σωκράτης Λουμάκης
Γενικός γιατρός
Κ.Υ. Αστρους Αρκαδίας