Λουκουμόσκονη...
Διπλά Βιβλία H δουλοπρέπεια είναι κακό πράγμα. Επίσης, δεν ταιριάζει σε κινηματίες. Ούτε στους αυτοαποκαλούμενους στυλοβάτες ταιριάζει. Γενικά, κανείς δεν θέλει να φαίνεται δουλοπρεπής. Πολλοί, όμως, δεν μπορούν παρά να είναι. Νομίζουν ότι αυτό είναι το πιο ισχυρό διαπραγματευτικό τους όπλο. Από αυτούς πάλι, πολλοί νομίζουν σωστά!
Το αφεντικό πολύ θα λυπηθεί με τα ρεπό. Μα, βρε παιδιά, πώς θα λειτουργήσει το μαγαζί; Άμα τώρα το αφεντικό αρχίζει και λυπάται, στενοχωριόμαστε όλοι. Σου λέει, δεν ξέρεις πώς θα ξυπνήσει αύριο. Βέβαια, είναι και ο νόμος. Και να δεις που γι’ αυτό το νόμο τρέχουμε εδώ και καιρό. Αλλά πες μου, τι να τους κάνω τους νόμους άμα ξεφυσάει το αφεντικό. Όχι, πες μου. Α στο καλό τους, από το να βάλει τα κλάματα, ας πάει κι ο νόμος από κει που ήρθε.
Σκέφτεται τώρα το αφεντικό: Εδώ μέσα είναι δυο τρεις άκαρδοι, που δεν θα ιδρώσει το αυτάκι τους άμα μου βουλώσει εμένα μια στεφανιαία αύριο. Και πάνε τα βράδια και βγάζουνε και τους απινιδωτές από την πρίζα. Τι να τους κάνω, δυο τρεις είναι. Όσο τους ζορίζω, θα με ζορίζουνε. Χαζός είμαι; Αφού ζητάνε, ας τους να πάρουνε. Αιτείτε και δοθήσεται υμίν. Είναι και άλλοι που θέλουνε κι αυτοί, αλλά άμα τους παίξω το παραμύθι ότι τάχατες κάτι με σφίγγει στο στήθος, τρέχουνε να πιάσουνε τον καρδιογράφο. Αυτούς σου τους συγυρίζω εγώ μια χαρά. Αφήνω να πέσει στο διάδρομο ένα καρδιογράφημα, τάχα πως είναι δικό μου, αλλά χωρίς τα στοιχεία μου επάνω –μη μας βγει και το όνομα και μας στείλουνε σπίτι με αναπηρική. Το πιάνουνε αυτοί, βλέπουνε τα κύματα ΕΦ που έχουν αναστραφεί και έχουνε γίνει ΕΤ, χλομιάζουνε. Σιγά μη σκεφτούνε ποιανού είναι, βρε γυναίκα, το καρδιογράφημα. Να δεις που θα πάθω στ’ αλήθεια κάτι καμιά μέρα κι αυτοί θα με ξαποστείλουνε, άμωμο εν οδώ αλληλούια…Φτου, φτου, φτου. Έρχονται μετά και μου λένε, καλά, αφεντικό, εμείς μην κοιτάς που σου ζητήσαμε οκτώ. Δώσε μας τρία, κι είμαστε εντάξει. Οπότε τηλεγραφώ κι εγώ στην εταιρία, μην στείλετε άλλους και ξοδευόμαστε, μέρες που είναι, μια χαρά βγαίνει η δουλειά. Τώρα για τους τελευταίους, που μ’ αγαπάνε και με νοιάζονται, δεν έχω να πω και τίποτα. Ας είναι καλά! Έτσι κι αλλιώς, αυτοί πάντα παίρνανε ό,τι μου ζητούσανε.
Λαμπρά… Και το αφεντικό σκέφτεται πάλι. Κάτσε τώρα, γιατί άμα του τη γυρίσει κανενός και αρχίζει και τρέχει αύριο σε τίποτα εφοριακούς και ελεγκτές και μου κουβαληθεί εδώ κανένα κλιμάκιο για έλεγχο, τότε την χτυπάω την κοιλιακή ταχυκαρδία και με φυτεύουνε στο προαύλιο με άγαλμα από πάνω. Μάλλον λέω να το κάνω έτσι. Θα έχω διπλά βιβλία! Τα μπλε και τα κόκκινα.
Στα μπλε θα γράφω αυτά που δουλεύουνε. Εφ, ετ, μου (μου μου το μοσχάρι) και τέτοια. Αυτά, όποιος θέλει τα βλέπει. Ό,τι κάναμε μέχρι τώρα. Στα κόκκινα θα γράφουμε αυτά που δουλεύουνε και δίπλα αυτά που τους δίνω. Τα ρέπος, πώς τα λένε. Εκείνοι οι δυο τρεις, οι αχρείοι, τι ζητήσανε, τα γράφω. Όχι ό,τι λέει ο νόμος. Μόνο ό,τι ζητήσανε. Οι άλλοι με τον καρδιογράφο, τα συμφωνήσαμε. Θα γράφω οκτώ και θα παίρνουνε τρία. Αλλά στα κόκκινα βιβλία θα γράφω οκτώ. Για τους φίλους μου, που δεν ζητήσανε τίποτα, θα τους γράφω δέκα, βρε εγώ και παραπάνω από το νόμο τους δίνω. Κι άμα έρθει κανείς, βγάζω τα κόκκινα βιβλία, ορίστε, κύριε εγώ εφαρμόζω το νόμο. Αυτά όμως δεν κάνει να τα κυκλοφορήσουμε. Γιατί θα την ψωνίσουνε οι δυο τρεις και θα λένε, μας δουλεύετε, ρε; Άσε που μπορεί να γυρίσει ανάποδα και το μάτι κανενός από τους άλλους με τον καρδιογράφο. Άμα τώρα στραβώσει τίποτα και πούνε αύριο, αυτοί που πήρανε τα ρέπος, παρακαλώ να καταθέσουνε το αντίστοιχο ποσό στο λογαριασμό της εταιρίας, τότε κάνω και πράσινα βιβλία, βρε αδερφέ, ή δεν κάνω και τίποτα, κι άσ’ τους όλους να πάθουνε και ανακοπές. Ή βάζω αυτούς που με αγαπάνε από τώρα να κάνουνε δηλώσεις και καλά ότι δεν γουστάρουνε ρέπος, γιατί, λέει και πουθενά ότι είναι υποχρεωτικά, και κόβω από τους άλλους.
Μαράκι, γράφε. Προς την εταιρία κλπ κλπ. Μην στείλετε νέο προσωπικό Στοπ Υπάρχοντες δουλέψουν μέχρι θανάτου Στοπ Πρότασή μας δίνουμε λιγότερα Στοπ Μου πλένουνε αυτοκίνητο μου σφουγγαρίζουνε κουφώματα Στοπ Συγχαρητήρια διευθύνοντα σύμβουλο Στοπ.
Τόσο απλά ήταν τα πράγματα κι εγώ έσκαγα… Για σιγά να τινάξω και τη λουκουμόσκονη. Τι κακό ήταν κι αυτό, δεν έμεινε λουκούμι για λουκούμι.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν είναι μυθιστόρημα, είναι ρεπορτάζ...