Θέρμανση Κ.Υ. και Π.Ι.

[EzeΤΡΟΛ]

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εδώ ο χειμώνας έχει σφίξει για τα καλά, το ψύχος είναι δριμύ και τον έχουμε δαγκώσει κανονικά (και βάλτε μπιπ στο "κανονικά").
Η κατάσταση δεν πάει άλλο, με τους ασφαλισμένους να ξεπαγιάζουν κυριολεκτικά περιμένοντας ώρες ολόκληρες για να πάρουν συνταγή ή, πολύ χειρότερα, για να εξεταστούν ( ! ) από γιατρούς που φοράνε παλτό, σκούφο και/ή γάντια. Διάφορα αυτοσχέδια ηλεκτρικά θερμαντικά σώματα που τυχόν επιστρατεύονται, προκαλούν υπερφόρτωση και πτώση της τάσης με αποτέλεσμα να σβήνει και ο Η/Υ και να χάνονται και οι συνταγές. Αν δεν ήταν τόσο τραγική η κατάσταση, θα ήταν για γέλια.

[Βοσσου Μαρια]

Κ εδω που ειμαι εγω(Κ.Υ Γκουρας) συμβαινει το ιδιο.Δεν υπαρχει σταγονα πετρελαιου κ το ΓΝ Κορινθου οταν περνουμε τηλ να ρωτησουμε ποτε θα μας βαλουν πετρελαιο μας απαντα "Δεν υπαρχουν λεφτα".Οποτε ειμαστε με ηλεκτρικα καλοριφερ κ αεροθερμα(το μπουφαν φυσικα δεν βγαινει απο πανω μας).TRAGIC!!!!

[Harper]

το ΓΝ Κορινθου οταν περνουμε τηλ να ρωτησουμε ποτε θα μας βαλουν πετρελαιο μας απαντα "Δεν υπαρχουν λεφτα".

Δε νομιζω ομως στο ΓΝ Κορινθου να ξεπαγιαζουν.Εκει υπαρχουν λεφτα για πετρελαιο.
Αν δε βαλουν πετρελαιο πολυ απλα κλειδωνουμε το ιατρειο.Ακραια λυση θα μου πειτε αλλα και το καραγκιοζιλικι του παγωμενου ιατρου να εξεταζει παγωμενους ασθενεις με πυρετο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ.Ειναι κοροιδια και ψυχαναγκασμος!
Επίσης το να αγοραζουμε οι ιατροι ηλεκτρικα σωματα και να τα κουβαλαμε απο ιατρειο σε ιατρειο και αυτο δεν ειναι λυση,ουτε το να κανουμε τα ΔΗΜΟΣΙΑ ΙΑΤΡΕΙΑ ιδιωτικα και να επωμιστουμε εμεις το κοστος της θερμανσης,ποσο μάλλον σε εποχη με τσεκουρεμενους μισθους.
Τα λεω γιατι κ εγω αντιμετωπιζω αναλογα προβληματα και αρχιζω να σκεφτομαι τι θα γινει τους επομενους παγωμενους μηνες οταν ηδη η κατασταση ειναι τραγικη!

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Για να ζητάτε πετρέλαιο σημαίνει ότι έχετε υποδομές για καλοριφέρ τυχερούληδες!
Τουλάχιστον θα έχετε να θυμάστε: "κάποτε ανάβαμε καλοριφέρ".
Για να δούμε, για πόσο ακόμη θα έχουν ρεύμα τα ιατρεία!

[timex]

Περσι το χειμωνα που ημουν σε ΚΥ σε περιοχη που δεν ηταν ορεινη, ανοιγαμε το καλοριφερ το πρωι που ειχε κοσμο και μετα τις 2 το κλειναμε. Μετά, κατα τη διάρκεια της εφημερίας, ειχαμε ενα σωμα καλοριφερ με ρεύμα  στο εφημερειο και ενα ειχε η νοσηλευτρια. Ηταν η πρωτη φορα που εβλεπα να γινεται οικονομια στο πετρελαιο και πραγματικα θελω να δωσω συγχαρητηρια στη διευθυντρια!
Θυμαμαι πριν 5-6 χρονια που εκανα αγροτικο σε ορεινη περιοχη, λειτουργουσε το καλοριφερ οχι μονο το χειμωνα που πραγματικα ειχε παρα πολυ κρυο, αλλα και μεχρι τον Ιουλιο!! Μαλιστα ειχε τοσο ζεστη που δεν αντεχαμε και ανοιγμα το παραθυρο!

Επισης, φιλη μου που εκανε αγροτικο σε αλλη περιοχη, παλι ορεινη μου ειπε πως σε εκεινο το ΚΥ ειχαν το θερμοστατη εξω απο το ΚΥ!!!!!!!!!!!!!

Ολα αυτα πληρωνουμε τωρα!

[Denominator]

Περσι το χειμωνα που ημουν σε ΚΥ σε περιοχη που δεν ηταν ορεινη, ανοιγαμε το καλοριφερ το πρωι που ειχε κοσμο και μετα τις 2 το κλειναμε. Ειχαμε ενα σωμα καλοριφερ στο εφημερειο και ενα ειχε η νοσηλευτρια.Ηταν η πρωτη φορα που εβλεπα να γινεται οικονομια στο πετρελαιο και πραγματικα θελω να δωσω συγχαρητηρια στη διευθυντρια!
Θυμαμαι ππριν 5-6 χρονια που εκανα αγροτικο σε ορεινη περιοχη,λειτουργουσε το καλοριφερ οχι μονο το χειμωνα που πραγματικα ειχε παρα πολυ κρυο αλλα και μεχρι τον Ιουλιο!! Μαλιστα ειχε τοσο ζεστη που δεν αντεχαμε και ανοιγμα το παραθυρο!

Επισης, φιλη μου που εκανε αγροτικο σε αλλη περιοχη, παλι ορεινη μου ειπε πως σε εκεινο το ΚΥ ειχαν το θερμοστατη εξω απο το ΚΥ!!!!!!!!!!!!!

Ολα αυτα πληρωνουμε τωρα!

Θυμάμαι, αγαπητοί μου συνάδελφοι και φίλοι, πριν από 15 χρόνια που έκανα αγροτικό στο Σέλερο, ένα μουσουλμανοχώρι 10 χιλιόμετρα ανατολικά της Ξάνθης, ότι περιμέναμε, τα κρύα πρωινά του χειμώνα, να μπούμε μέσα στο χώρο του ιατρείου και να ζεσταθούμε από τη θαλπωρή που εξέπεμπε η μεγάλη, αρχοντική ξυλόσομπα. Την ξυλόσομπα αυτή άναβε ως πρώτο και κύριο μέλημα η αδελφή του ιατρείου και όποτε είχε άδεια, έπεφτε σε μένα (που είχα προλάβει να μάθω τι εστί ξυλόσομπα από τα μικρά μου) να την ανάβω. Κατά θεία πρόνοια, δίπλα στο ιατρείο είχε μια μάντρα με καυσόξυλα και ο Σαλή κάθε λίγο μας έφερνε και καμιά δεκαριά καρότσια μόνος του και τα ξεφόρτωνε δίπλα στην εξώπορτα, έτσι "για να έχουν ζέστη ο γιατρός, η νοσοκόμα και οι συγχωριανοί του". Ο Σαλή λοιπόν ήταν υγιής και ποτέ δε φανταζόταν ότι θα χρειαστεί το ιατρείο, ωστόσο όμως έφερνε ξύλα όποτε τα χρειαζόταν όλοι. Κάποια όμως στιγμή, χρειάστηκε κι αυτός το ιατρείο και ένα πρωινό του Φεβρουαρίου του 1998 μπήκε τουρτουρίζοντας και η πρώτη του κίνηση ήταν να αγκαλιάσει σχεδόν τη σόμπα που εκείνος φρόντιζε τόσο καιρό. Να μην τα πολυλογώ, έγινε σε λίγες μέρες καλά από την πνευμονία, είχε όμως φροντίσει πρώτα να βοηθηθούν εκατοντάδες συγχωριανοί του και να μη πουντιάσει ο γιατρός με την αδελφή. Τότε βέβαια δεν είχαμε ξηλώσει τα μπουριά, υπήρχε και κάποιος που τα τίναζε και μαύριζε στην κυριολεξία, και κάποιος που μεριμνούσε να λειτουργεί το σύστημα. Αυτό ξέφτισε, βάλαμε καλοριφέρ - ένεκα του ότι αισθανόμεθα Ευρωπαίοι - και τώρα φέρνουμε στις μνήμες μας, με παγωμένα σώματα και καρδιές, εκείνες τις ωραίες στιγμές.

[carlita]

Σε ενα απο τα ιατρεια μου τολμησα τις προαλλες να αναψω τη σομπα πετρελαιου με το λιγοστο πετρελαιο που εχει απο περυσι.Σε μια ωρα ηρθε ο παππας του χωριου και μου λεει ''ας τη σβησουμε γιατι με αυτο το πετρελαιο θα βγαλουμε ολο το χειμωνα''

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Περσι το χειμωνα που ημουν σε ΚΥ σε περιοχη που δεν ηταν ορεινη, ανοιγαμε το καλοριφερ το πρωι που ειχε κοσμο και μετα τις 2 το κλειναμε. Μετά, κατα τη διάρκεια της εφημερίας, ειχαμε ενα σωμα καλοριφερ με ρεύμα  στο εφημερειο και ενα ειχε η νοσηλευτρια. Ηταν η πρωτη φορα που εβλεπα να γινεται οικονομια στο πετρελαιο και πραγματικα θελω να δωσω συγχαρητηρια στη διευθυντρια!

Ο χώρος εξέτασης δεν είχε θέρμανση; Ο χώρος βραχείας νοσηλείας; Ο χώρος παραμονής του οδηγού; (αν υπήρχε οδηγός). Η κουζίνα;
Έτσι όπως τα περιγράφεις μήπως χρησιμοποιούσατε παγοπέδιλα το βράδυ για τις μετακινήσεις σας;

Σε ενα απο τα ιατρεια μου τολμησα τις προαλλες να αναψω τη σομπα πετρελαιου με το λιγοστο πετρελαιο που εχει απο περυσι.Σε μια ωρα ηρθε ο παππας του χωριου και μου λεει ''ας τη σβησουμε γιατι με αυτο το πετρελαιο θα βγαλουμε ολο το χειμωνα''

Προφανώς αναφέρεσαι σε εξυπηρετούμενο ιατρείο. Εκεί κι αν είναι τραγικές οι συνθήκες.

Θυμάμαι, αγαπητοί μου συνάδελφοι και φίλοι, πριν από 15 χρόνια που έκανα αγροτικό στο Σέλερο, ένα μουσουλμανοχώρι 10 χιλιόμετρα ανατολικά της Ξάνθης, ότι περιμέναμε, τα κρύα πρωινά του χειμώνα, να μπούμε μέσα στο χώρο του ιατρείου και να ζεσταθούμε από τη θαλπωρή που εξέπεμπε η μεγάλη, αρχοντική ξυλόσομπα. Την ξυλόσομπα αυτή άναβε ως πρώτο και κύριο μέλημα η αδελφή του ιατρείου και όποτε είχε άδεια, έπεφτε σε μένα (που είχα προλάβει να μάθω τι εστί ξυλόσομπα από τα μικρά μου) να την ανάβω.

Σήμερα:
- Το ιατρείο δεν θα είχε νοσοκόμα.
- Στην απίθανη περίπτωση που είχε νοσοκόμα, θα αρνούνταν να ανάψει τη σόμπα λέγοντας ότι δεν περιλαμβάνεται στα καθήκοντά της.

Κατά θεία πρόνοια, δίπλα στο ιατρείο είχε μια μάντρα με καυσόξυλα και ο Σαλή κάθε λίγο μας έφερνε και καμιά δεκαριά καρότσια μόνος του και τα ξεφόρτωνε δίπλα στην εξώπορτα, έτσι "για να έχουν ζέστη ο γιατρός, η νοσοκόμα και οι συγχωριανοί του". Ο Σαλή λοιπόν ήταν υγιής και ποτέ δε φανταζόταν ότι θα χρειαστεί το ιατρείο, ωστόσο όμως έφερνε ξύλα όποτε τα χρειαζόταν όλοι.

Σήμερα:
- Ο έμπορος δεν θα έφερνε δωρεάν καυσόξυλα ή θα έφερνε πολύ λιγότερα.
- Αν έμεναν δίπλα στην εξώπορτα είναι σίγουρο ότι δεν θα υπήρχαν την επόμενη μέρα.

[timex]

Περσι το χειμωνα που ημουν σε ΚΥ σε περιοχη που δεν ηταν ορεινη, ανοιγαμε το καλοριφερ το πρωι που ειχε κοσμο και μετα τις 2 το κλειναμε. Μετά, κατα τη διάρκεια της εφημερίας, ειχαμε ενα σωμα καλοριφερ με ρεύμα  στο εφημερειο και ενα ειχε η νοσηλευτρια. Ηταν η πρωτη φορα που εβλεπα να γινεται οικονομια στο πετρελαιο και πραγματικα θελω να δωσω συγχαρητηρια στη διευθυντρια!

Ο χώρος εξέτασης δεν είχε θέρμανση; Ο χώρος βραχείας νοσηλείας; Ο χώρος παραμονής του οδηγού; (αν υπήρχε οδηγός). Η κουζίνα;
Έτσι όπως τα περιγράφεις μήπως χρησιμοποιούσατε παγοπέδιλα το βράδυ για τις μετακινήσεις σας;

Κατα τις πρωινες ωρες που ερχοταν οι ασθενεις ειχε παντου θερμανση. Μετα τις 2 το μεσημερι ομως το κλειναμε και αναβαμε ενα σωμα καλοριφερ με ρευμα στο εφημερειο και ενα εκει που ηταν η νοσηλευτρια. Στο υπολοιπο ΚΥ δεν υπηρχε καλοριφερ. Στο χωρο εξετασης, στο χωρο βραχειας νοσηλειας και στη κουζινα οταν χρειαζοταν ανοιγαμε το κλιματιστικο. Οταν ειχε οδηγο καθοταν μαζι με την νοσηλευτρια και στο δωματιο που κοιμοταν ειχε και εκεινος ενα σωμα καλοριφερ με ρευμα. Γιατί όπως ελεγε και η προισταμενη , το ρευμα δε το κοβουν, το πετρελαιο ομως τελειωνει και δεν ξαναφερνουν αλλο!

[EzeΤΡΟΛ]

Σε μια ωρα ηρθε ο παππας του χωριου και μου λεει ''ας τη σβησουμε γιατι με αυτο το πετρελαιο θα βγαλουμε ολο το χειμωνα''

Ο ίδιος όμως σε γάμους και βαπτίσεις, χρεώνει τους πιστούς με τα έξοδα θέρμανσης και ηλεκτροφωτισμού της Εκκλησίας, συχνά μάλιστα υπέρογκα.
Ο ιατρός του ΠΙ, που θα καταλήξει αργά ή γρήγορα με πνευμονία, ποιόν θα χρεώσει;

[Denominator]

Θυμάμαι, αγαπητοί μου συνάδελφοι και φίλοι, πριν από 15 χρόνια που έκανα αγροτικό στο Σέλερο, ένα μουσουλμανοχώρι 10 χιλιόμετρα ανατολικά της Ξάνθης, ότι περιμέναμε, τα κρύα πρωινά του χειμώνα, να μπούμε μέσα στο χώρο του ιατρείου και να ζεσταθούμε από τη θαλπωρή που εξέπεμπε η μεγάλη, αρχοντική ξυλόσομπα. Την ξυλόσομπα αυτή άναβε ως πρώτο και κύριο μέλημα η αδελφή του ιατρείου και όποτε είχε άδεια, έπεφτε σε μένα (που είχα προλάβει να μάθω τι εστί ξυλόσομπα από τα μικρά μου) να την ανάβω.

Σήμερα:
- Το ιατρείο δεν θα είχε νοσοκόμα.
- Στην απίθανη περίπτωση που είχε νοσοκόμα, θα αρνούνταν να ανάψει τη σόμπα λέγοντας ότι δεν περιλαμβάνεται στα καθήκοντά της.

Κατά θεία πρόνοια, δίπλα στο ιατρείο είχε μια μάντρα με καυσόξυλα και ο Σαλή κάθε λίγο μας έφερνε και καμιά δεκαριά καρότσια μόνος του και τα ξεφόρτωνε δίπλα στην εξώπορτα, έτσι "για να έχουν ζέστη ο γιατρός, η νοσοκόμα και οι συγχωριανοί του". Ο Σαλή λοιπόν ήταν υγιής και ποτέ δε φανταζόταν ότι θα χρειαστεί το ιατρείο, ωστόσο όμως έφερνε ξύλα όποτε τα χρειαζόταν όλοι.

Σήμερα:
- Ο έμπορος δεν θα έφερνε δωρεάν καυσόξυλα ή θα έφερνε πολύ λιγότερα.
- Αν έμεναν δίπλα στην εξώπορτα είναι σίγουρο ότι δεν θα υπήρχαν την επόμενη μέρα.

Γι' αυτό λοιπόν, Διαμαντή, τελειώνω με τη συγκεκριμένη φράση. Διότι αυτά που κάποτε θεωρούνταν αυτονόητα, σήμερα αναφέρονται στην καλύτερη περίπτωση σε εξωγαλαξιακά συστήματα και όποιος τα θυμάται μάλλον είναι μαμμούθ.