ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Αποσπάσματα από τον έντυπο & ηλεκτρονικό τύπο

Διατροφή.

(1/34) > >>

Argirios Argiriou:
Η διατροφή μας, το τι τρώμε, παίζει μεγάλο ρόλο για την Υγεία μας και της αξίζει ένα δικό της κεφάλαιο σε αυτό το φόρουμ.

Argirios Argiriou:
Ελευθεροτυπία,
22/12/2009.

Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΞΕΝΟΣ, κλινικός διαιτολόγος Μ.Sc. Μ.Sc. in Nutritional Medicine - University of Surrey, αντιπρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Διατροφής.


[spoiler]

Οι πιο κάτω οδηγίες εστιάζουν στη μειωμένη πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών, αλατιού και αλκοόλ, κάτι που πρέπει να αποτελεί μέριμνα πολλών ατόμων που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Επίσης, επειδή πολλοί είναι αυτοί που προβληματίζονται και με τα κιλά τους, καλό θα ήταν να δοθεί έμφαση ώστε την περίοδο των εορτών, αν όχι να χάσει κάποιος βάρος, τουλάχιστον να μην πάρει...


1 Προσέξτε την κατανάλωση αλκοόλ, προσδίδει πολλές θερμίδες χωρίς να προκαλεί κορεσμό. Μην αυταπατάστε ότι το λευκό κρασί είναι πιο «light» από το κόκκινο. Επίσης μη λησμονείτε ότι η μπίρα αποδίδει λιγότερες θερμίδες από την αντίστοιχη ποσότητα κρασιού!

*1 ποτηράκι (145 ml) κρασί κόκκινο αποδίδει κατά μέσο όρο 125 θερμίδες και εμπεριέχει 15,6 γρ. αλκοόλ.

*1 ποτηράκι (145 ml) κρασί λευκό αποδίδει κατά μέσο όρο 122 θερμίδες και εμπεριέχει 15,1 γρ. αλκοόλ.

Βλέπουμε δηλαδή ότι η θερμιδική διαφορά μεταξύ λευκού και κόκκινου κρασιού είναι ανύπαρκτη και θα πρέπει κάποιοι να πάψουν να προτείνουν το λευκό κρασί σαν πιο «light».

2 Προτιμήστε μελομακάρονο από κουραμπιέ. Αποδίδει λιγότερες θερμίδες (110 Kcal έναντι 155 του κουραμπιέ) και έχει υψηλότερη διαθρεπτική αξία αφού εμπεριέχει ελαιόλαδο αντί για βούτυρο και μέλι αντί για ζάχαρη!

3 Πριν φύγετε για το εκάστοτε γιορτινό κάλεσμα, μην είστε τελείως νηστικοί και άρα έτοιμοι να ενδώσετε σε κάθε «ορεκτικό», που ουσιαστικά δεν εξυπηρετεί και κανέναν σκοπό αφού συνήθως από όρεξη άλλο τίποτα...

Καλές εναλλακτικές για ένα γρήγορο και θρεπτικό σνακ που θα κοντρολάρει την όρεξη και θα σας βοηθήσει να δείξετε «καλή διαγωγή» στο γιορτινό τραπέζι είναι ένα ποτήρι γάλα με λίγες νιφάδες βρώμης (έχουν πολύ υψηλό σκορ κορεσμού) ή ένα μικρό μπολ σαλάτας ή 2 φρυγανιές με λίγο τυρί ανθότυρο.

4 Εφόσον ετοιμάζετε εσείς γιορτινό τραπέζι, επιλέξτε εδέσματα που να εξυπηρετούν την τέρψη αλλά και να συνάδουν με έναν πιο ισορροπημένο τρόπο διατροφής. Για παράδειγμα, για αλλαντικά, επιλέξτε ποικιλία με χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος αλλά και 30% λιγότερο αλάτι. Δεν στερούνται γεύσης και μειώνετε την κατανάλωση 2 στοιχείων (λίπος - αλάτι), στα οποία παρατηρείται υπερβολή αυτές τις ημέρες.

5 Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να εγκλωβιστείτε σε σκέψεις του τύπου «δεν θα πάω στο κάλεσμα» ή «παρακαλώ για εμένα μόνο σαλάτα». Απωθημένα και ενδογενείς πιέσεις θα σας οδηγήσουν την επομένη να παραδοθείτε αμαχητί στο ταψί με τα λαχταριστά μελομακάρονα ή (και) τους κουραμπιέδες. Η σύνεση στο μέτρο κατανάλωσης και η συνειδητοποίηση πως η χαρά της συνεύρεσης με την αγαπημένη μας παρέα είναι το ζητούμενο αρκούν, να προφυλάξουν τον καθένα από υπερβολές με αντίκτυπο στην υγεία του και το βάρος του.

6 Αξιοποιήστε τον φούρνο σας και όχι το τηγάνι σας. Για παράδειγμα, οι ψητές πατάτες φούρνου αποτελούν ένα γευστικότατο έδεσμα που μπορεί να συνοδεύει οποιοδήποτε ψητό, γλιτώνοντάς σας από την κατανάλωση τεράστιας ποσότητας λίπους, που σαν «σφουγγάρι» τραβούν οι τηγανητές πατάτες...

7 Πείτε ναι στη ρίγανη, το θυμάρι και τα μυρωδικά της ελληνικής γης, που όχι μόνο αντικαθιστούν επάξια το αλάτι προσδίδοντας εξαιρετικά ιδιαίτερη γεύση, αλλά και είναι πλούσια σε σημαντικά αντιοξειδωτικά συστατικά, ωφέλιμα για την υγεία της καρδιάς και των αγγείων.

8 Προσέξτε ιδιαίτερα τις κρυμμένες πηγές αλατιού στα εορταστικά εδέσματα, όπως τα διαφόρων λογής τουρσιά, τις «πικάντικες» ελιές, την κάππαρη. Καλό είναι, αν οπωσδήποτε πρέπει να «στολίσετε» το εορταστικό σας τραπέζι με κάποιο από τα παραπάνω, να τα ξαλμυρίσετε πρώτα.

9 Για τα άτομα εκείνα που μπορεί να είναι επιρρεπή και να ενδίδουν στις γιορτινές διατροφικές παρασπονδίες, η τήρηση ακραίων διατροφικών σχημάτων ή νηστείας την επόμενη ημέρα αντενδείκνυται.

Ας αναλογιστούμε ότι οι αυστηρές μονοδίαιτες και «φρουτοθεραπείες» και αποσυντονίζουν εντελώς το μεταβολικό ρολόι του οργανισμού μας, αλλά και μας οδηγούν σε απώλεια κυρίως υγρών και γλυκογόνου και άρα σε μια εικονική απώλεια, αφού η μείωση του λιπώδους ιστού που είναι το ζητούμενο δεν επιτυγχάνεται στο βαθμό που θα θέλαμε. Οσο λοιπόν παράδοξο και αν ακούγεται, μετά την οποιαδήποτε διατροφική ατασθαλία, η ένταξή μας σε ένα ισορροπημένο διατροφικά σιτηρέσιο πρέπει να αποτελεί μονόδρομο, ασχέτως ενδείξεως της ζυγαριάς.[/spoiler]



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Ελευθεροτυπία, 22/05/2007.


Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΓΟΣ, υφηγητής Παιδιατρικής, διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΩΝ

Με την επιμέλεια του Ελληνικού Ιδρύματος Γαστρεντερολογίας Διατροφής.
[spoiler]


Ενώ στη βρεφική ηλικία οι διατροφικές ανάγκες είναι σαφώς ορισμένες και υπάρχουν επίσημες διαιτητικές κατευθύνσεις για παιδιάτρους και γονείς, μετά τον πρώτο χρόνο ζωής δεν υπάρχουν σαφείς διαιτητικές οδηγίες, ιδιαίτερα δε για την πρώτη νηπιακή ηλικία. Μελέτες έχουν δείξει ότι 9% των παιδιών 2 ετών παρουσιάζουν σιδηροπενική αναιμία. Επίσης υπάρχει αυξημένη επίπτωση διαταραχών της θρέψης με τη μορφή παχυσαρκίας ή υποθρεψίας σε παιδιά και εφήβους.

Οι στόχοι της διατροφής μετά τον 1ο χρόνο θα πρέπει να είναι:

*Η παροχή ενέργειας και θρεπτικών συστατικών για καλή ανάπτυξη.

*Η προσφορά ποικιλίας τροφών καθημερινά απ' όλες τις ομάδες τροφών της Διατροφικής Πυραμίδας.

*Η ανάπτυξη γευσιγνωσίας, αποδοχής και απόλαυσης τροφής.

*Η υιοθέτηση διατροφικής συμπεριφοράς με σκοπό να τεθούν οι βάσεις για σωστή διατροφή μακροπρόθεσμα.

Το διαιτολόγιο του παιδιού προσαρμόζεται σταδιακά στο διαιτολόγιο της οικογένειας, η οποία πρέπει συνολικά να ακολουθεί τους κανόνες υγιεινής διατροφής.

Οι θερμιδικές ανάγκες προσαρμόζονται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Ετσι, ενώ ένα παιδί ενός έτους χρειάζεται περίπου 1.000 kcal, στη συνέχεια ανά έτος ηλικίας προστίθενται 100 kcal/έτος μέχρι το 11ο και μετά 100 kcal/έτος για κορίτσια 11-15 ετών και 200 kcal/έτος για αγόρια 11-15 ετών

Οι τροφές περιέχουν μακροθρεπτικά συστατικά, που είναι οι πρωτεΐνες, οι υδατάνθρακες και τα λίπη, και μικροθρεπτικά συστατικά, που είναι οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία.

Οι πρωτεΐνες πρέπει να αποτελούν το 15-20% του ημερήσιου διαιτολογίου και να είναι ζωικής προέλευσης και φυτικής προέλευσης.

Οι υδατάνθρακες αποτελούν το 50-55% του ημερήσιου διαιτολογίου. Το 90% αυτών πρέπει να είναι με τη μορφή των πολυσακχαριτών (άμυλο, γλυκογόνο κυτταρίνη, πηκτίνες, γλουκάνη) και μόνο 10% σαν ολιγοσακχαρίτες (φρουκτόζη, γλυκόζη, γαλακτόζη, λακτόζη).

Οσον αφορά τα λίπη δεν γίνεται περιορισμός του λίπους σε παιδιά κάτω των 2 ετών. Μετά τα 2 έτη αρχίζει σταδιακή μείωση του λίπους μέχρι 30% (και όχι κάτω του 20%). Πρέπει τα κεκορεσμένα λίπη (π.χ. ζωικά λίπη) να είναι κάτω του 10%, τα .πολυακόρεστα (π.χ. σπορέλαια) κάτω του 10%, ενώ τα μονοακόρεστα, δηλαδή κυρίως το ελαιόλαδο, να υπερισχύουν σε αναλογία (10-15%).

Ο σίδηρος, το ασβέστιο, ο φωσφόρος, ο ψευδάργυρος αποτελούν σημαντικά μικροθρεπτικά συστατικά των τροφών. Τροφές πλούσιες σε σίδηρο είναι το κρέας από μοσχάρι, αρνί, κατσίκι, αλλά και οι σαρδέλες, το σπανάκι, οι φακές, το μαύρο ψωμί, τα αμύγδαλα.

Οι ημερήσιες ανάγκες σε ασβέστιο κυμαίνονται από 500 mg στη νηπιακή ηλικία μέχρι 1.300 mg στους εφήβους.

Κυριότερες πηγές ασβεστίου είναι κυρίως τα γαλακτοκομικά, αλλά και άλλες τροφές, όπως φαίνεται στον πίνακα.

Τροφές πλούσιες σε φωσφόρο είναι το γάλα αγελάδας, η φέτα, το αβγό, το μοσχάρι, τα ψάρια, τα αμύγδαλα. Τροφές πλούσιες σε ψευδάργυρο είναι το μοσχάρι, το χοιρινό, τα αμύγδαλα, το πίτουρο σιταριού, οι φακές.

Οι καθημερινές διατροφικές ανάγκες καλύπτονται πλήρως αν κανείς ακολουθήσει την Πυραμίδα Διατροφής.

Για να εκτιμήσουμε αν το διαιτολόγιο ενός παιδιού είναι σωστό πρέπει να υποβάλουμε τα εξής ερωτήματα:

*Πόσα γεύματα γίνονται την ημέρα;

*Υπάρχει πρόγραμμα;

*Υπάρχει αναλογία με τη Διατροφική Πυραμίδα;

*Υπάρχουν ομάδες τροφών που δεν καταναλώνονται ποτέ;

*Πόσα γεύματα γίνονται εκτός σπιτιού;

*Καταναλώνονται προϊόντα χαμηλά σε λίπος σε οικογένειες με παιδιά κάτω των δύο ετών;

*Καταναλώνονται υπερβολικές ποσότητες τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος και αλάτι;

Η έτοιμη τυποποιημένη τροφή (fast food), οι διάφορες λιχουδιές δεν πρέπει να αποτελούν στοιχεία του παιδικού διαιτολογίου, όχι μόνο γιατί ανεπαρκούν διαιτητικά, αλλά γιατί, δυστυχώς, εγκαθίστανται ως διαιτητικές συνήθειες που ακολουθούνται μέχρι την ενήλικη ζωή.

Μικρές συμβουλές, αλλά με μεγάλη αξία, αν υιοθετηθούν στη διατροφική συμπεριφορά αποτελούν οι ακόλουθες:

1 Τα γεύματα να είναι 5 ημερησίως. Τρία κύρια και δύο ενδιάμεσα (τα οποία είναι φρούτα, γιαούρτι ή κάτι άλλο ελαφρύ).

2 Να παίρνει αρκετές άπεπτες φυτικές ίνες, δηλαδή χορταρικά, όσπρια, δημητριακά και φρούτα, για να αποφύγει και τη δυσκοιλιότητα.

3 Τις βιταμίνες θα τις πάρει από το γάλα, τα φρούτα, τα δημητριακά, τα χορταρικά και το κρέας (τη βιταμίνη Β12).

4 Το σίδηρο, που και αυτός είναι απαραίτητος, θα το πάρει από το κόκκινο κρέας και όχι από φακές, σπανάκι κ.ά. Αυτό οφείλεται στο ότι ο σίδηρος από το κρέας απορροφάται κατά 40%, ενώ ο φυτικός (φακές κ.λπ.) μόνο κατά 5%!!!

5 Μεγάλη σημασία έχει η αποφυγή προτύπων της τηλεόρασης ή διαφόρων διαφημιστικών εντύπων και να αποφεύγονται τα ενδιάμεσα snacks (πατατάκια, γαριδάκια, μπισκότα κ.λπ.), αφού είναι αποδεδειγμένο ότι 50 επιπλέον θερμίδες ημερησίως -όσες δηλαδή περιέχονται σε ένα μπισκότο- προκαλούν αύξηση του βάρους κατά 10 kg μέσα σε 4 χρόνια.

6 Τέλος, στις διατροφικές οδηγίες θα πρέπει να τονισθεί ότι και η άσκηση θα πρέπει να μπει μέσα στο πρόγραμμα του παιδιού.[/spoiler]




Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
[spoiler]Οι αλλεργίες επηρεάζουν περισσότερο από το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού ενώ οι τροφικές αλλεργίες περίπου το 6% των παιδιών και 2-3% των ενηλίκων. Τα τελευταία 20 χρόνια μάλιστα  έχει αυξηθεί η επικράτηση των αλλεργιών στα πιο ανεπτυγμένα κράτη, ενώ παρουσιάζεται αντίστοιχη αύξηση και στα περιστατικά άσθματος. Κατά πόσο ένα άτομο θα εμφανίσει συμπτώματα αλλεργίας εξαρτάται από τις συνδυασμένες επιδράσεις γενετικών, περιβαλλοντικών, λοιμογόνων, φυσικών ή και ορμονικών παραγόντων. Η συνέργεια και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των παραγόντων δεν είναι πλήρως κατανοητές ενώ πρόσφατες πληροφορίες οδηγούν στην ανάπτυξη νέων υποθέσεων όπως η υπόθεση υγιεινής.

Η γενετική προδιάθεση για την εμφάνιση αλλεργιών καλείται ατοπία. Αν ένας γονέας είναι αλλεργικός τότε ο απόγονος έχει 48% πιθανότητα να εμφανίσει αλλεργίες ενώ το ποσοστό φτάνει στο 70% εάν και οι δυο γονείς είναι αλλεργικοί.

Τα κλινικά σημεία των αλλεργιών συνήθως εμφανίζονται σε περιοχές του σώματος οι οποίες είναι άμεσα εκτεθειμένες στο περιβάλλον όπως είναι το δέρμα, το γαστρεντερικό σύστημα καθώς οι ανώτερες και κατώτερες αναπνευστικοί οδοί. Εξωγενείς εκκινητές αλλεργικών αντιδράσεων μπορεί να είναι είτε περιβαντολλογικοί παράγοντες είτε ουσίες που περιέχονται στα τρόφιμα. Στα βρέφη, για παράδειγμα, το πρώτο και μεγαλύτερο αλλεργικό φορτίο προέρχεται από την τροφή, η οποία γενικά μπορεί να προκαλέσει δερματικές  και γαστρεντερικές εκδηλώσεις.


Ο επιπολασμός των ανεπιθύμητων αντιδράσεων από τρόφιμα και των τροφικών αλλεργιών είναι δύσκολο να εκτιμηθεί εξαιτίας της φύσης των διαταραχών που προκαλούν.

Σχεδόν όλα τα συστατικά των τροφών μπορούν να προκαλέσουν αλλεργίες σε ασθενείς με τροφική υπερευαισθησία αλλά το 90% αυτών προκαλούνται από οκτώ τρόφιμα. Τα περισσότερα τροφικά αλλεργιογόνα είναι πρωτεΐνες ή γλυκοπρωτεΐνες, ενώ πολλά τρόφιμα περιέχουν πολλαπλές πρωτεΐνες που προκαλούν αλλεργία. Τα αλλεργιογόνα μπορούν να ταξινομηθούν σε ανωτέρα και κατώτερα αλλεργιογόνα. Για παράδειγμα μια πρωτεΐνη που προκαλεί αλλεργίες στο 50% ή στους περισσότερους από τους αλλεργικούς ασθενείς, αποτελεί ένα ανώτερο αλλεργιογόνο.


Οι 8 μεγαλύτερες ομάδες τροφίμων που προκαλούν συχνά αλλεργία  είναι:

Αυγό 73%
Ψάρι 55%
Γάλα 50%
Φιστίκια 49%
Σόγια 28%
Σιτάρι 22%
Καρποί δένδρων
Οστρακοειδή
Άλλα τρόφιμα που μπορούν να προκαλέσουν τροφική αλλεργία είναι :

Ρύζι
Ακτινίδιο
Μπανάνα
Μήλο
Καρυκεύματα
Τεχνητά γλυκαντικά
Σέλινο
Πιο αναλυτικά:

Αυγό
Η αλλεργία από αυγά είναι η πιο συνήθης σε άτομα που πάσχουν από τροφικές αλλεργίες (73%) (Sampson and Ho, 1997 j. Allergy Clin Immun). Ο κρόκος του αυγού δεν είναι γενικά τόσο αλλεργιογόνος όσο είναι το ασπράδι.

Φιστίκια
Μέχρι πρόσφατα η αλλεργία στα φιστίκια θεωρούνταν ως μια από τις λίγες τροφικές αλλεργίες που παραμένουν καθ'όλη την διάρκεια της ζωής. Παρόλα αυτά, μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι περισσότερα από το 20% των αλλεργικών ατόμων στα φιστίκια ξεπερνούν την αλλεργία μετά από μερικά χρόνια (Hurrihane 2002  Curr Opin Allergy Clini Immunol). H αλλεργία στα φιστίκια πιθανόν να εξελιχτεί σε πολύ επικίνδυνη, με εκδηλώσεις όπως το αγγειοοίδημα και η κνίδωση καθώς και δυσκολία στην κατάποση. Οι αλλεργίες στα φιστίκια αυξάνονται στο δυτικό κόσμο, αφού η εμφάνιση τους έχει σχεδόν διπλασιαστεί, γεγονός που έχει αποδοθεί στην αύξηση του αριθμού των  χορτοφάγων  ατόμων και επομένως στην αύξηση της κατανάλωσης των φιστικιών).

Σίτος
Η αλλεργία στα δημητριακά είναι αρκετά συνήθης. Το σιτάρι αποτελεί το συχνότερο αλλεργιογόνο στην ομάδα των δημητριακών. Το κύριο αλλεργιογόνο συστατικό του σίτου φαίνεται πως είναι ένας αναστολέας της α-αμυλάσης, πρωτεΐνη που ίσως είναι υπεύθυνη για την εκδήλωση μιας επαγγελματικής μορφής άσθματος: το άσθμα του αρτοποιού.

Ψάρι
Τα αλλεργικά άτομα στο ψάρι παρουσιάζουν συνήθως αλλεργία σε πολλαπλά είδη ψαριών. Το αλλεργιογόνο του ψαριού φαίνεται πως είναι πιο ευπαθές στις διαφορές ομάδες επεξεργασίας: κάποια άτομα αλλεργικά στο μαγειρεμένο ψάρι μπορούν να ανεχθούν κονσερβοποιημένο ψάρι του ίδιου είδους. Κάποια άτομα είναι αλλεργικά σε ένα μόνο είδος ψαριού. Για τα άτομα αυτά οι τρέχουσες διατροφικές συστάσεις δεν απαιτούν τον πλήρη αποκλεισμό όλων των ειδών ψαριού.

Σόγια
Η σόγια αποτελεί ένα τρόφιμο εναλλακτικό του αγελαδινού γάλακτος για τα βρέφη και τα παιδιά που εμφανίζουν  αλλεργία σε αυτό. Η αλλεργία στη σόγια είναι αρκετά συχνή. Περισσότερο από 15 πρωτεϊνικά συστατικά της σόγιας είναι αλλεργιογόνα.

Άλλα τρόφιμα
Άλλες συχνά προκαλούμενες από τρόφιμα, αλλεργίες σχετίζονται με τα φρούτα, τα λαχανικά, τις γαρίδες και αλλά οστρακοειδή, καθώς και με πρόσθετα τροφίμων. Οι αλλεργιογόνες πρωτεΐνες μπορεί να είναι δομικές, αποθηκευτικές, μεταφορικές πρωτεΐνες ή ενζυμα. Η έκθεση σε μεγάλες ποσότητες ενός συγκεκριμένου τροφίμου, όπως το ρύζι στις χώρες της Ασίας, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα ποσοστά ευαισθητοποίησης

Διασταυρούμενες τροφικές και περιβαλλοντικές αλλεργίες
Η ομολογία στη δομή των πρωτεϊνών που υπάρχουν στην φύση μπορεί να προκαλέσουν διασταυρούμενες αντιδράσεις ανάμεσα σε ποικίλα τρόφιμα και αλλεργιογόνα της γύρης. Για παράδειγμα οι αλλεργικοί στη σημύδα, μπορεί να εμφανίζουν αλλεργία και στις ωμές πατάτες, στα καρότα, στα μήλα, στα φουντούκια και στο σέλινο ενώ οι αλλεργικοί στη γύρη της αμβροσίας μπορεί να εμφανίζουν σημάδια αλλεργίας στο πεπόνι και στην μπανάνα. Αυτές οι κατηγορίες διασταυρούμενων αντιδράσεων σχετίζονται με την εκδήλωση πολλών συνδρόμων όπως το σύνδρομο της στοματικής αλλεργίας, το σύνδρομο latex-φρούτων και το σύνδρομο tree-nut
Το σύνδρομο της στοματικής αλλεργίας προσβάλλει τα χείλη, την γλώσσα, τον ουρανίσκο οδηγώντας σε κνησμό, εξάνθημα και αγγείο-οίδημα. Το σύνδρομο είναι συχνότερο σε άτομα με αλλεργίες στη γύρη, κυρίως της σημύδας ή της αμβροσίας.
Το σύνδρομο latex-φρούτων. Έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη διασταυρούμενης ευαισθητοποίησης μεταξύ φρούτων και φυσικού λάστιχου. Στα φρούτα αυτά περιλαμβάνονται η παπάγια, το αβοκάντο, η μπανάνα, το κάστανο, το ροδάκινο κλπ.
Σύνδρομο tree-nut. Oι ασθενείς οι όποιοι είναι αλλεργικοί στα φιστίκια μπορεί να παρουσιάσουν διασταυρούμενη αντίδραση σε αλλά όσπρια ή καρπούς δέντρων. Για παράδειγμα τα αλλεργικά άτομα στα φιστίκια μπορεί να εμφανίζουν αλλεργία στα φουντούκια και στα αμερικάνικα καρύδια.
Οι επιδράσεις της προετοιμασίας της τροφής στην εμφάνιση αλλεργίας

Τα περισσότερα τροφικά αλλεργιογόνα τείνουν να παραμένουν σταθερά στη διάρκεια της προετοιμασίας και της επεξεργασίας της τροφής. Κάποια είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στην θερμότητα, για παράδειγμα οι γαρίδες, ενώ αλλά μετουσιώνονται κατά το μαγείρεμα. Για να καταστούν αλλεργιογόνα, τα τρόφιμα θα πρέπει επίσης να επιβιώσουν στη διαδικασία πέψης. Η απορρόφηση της τροφής επηρεάζεται και από αλλά συστατικά, όπως h αιθανόλη και το κάπνισμα. Η άσκηση επίσης οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τις τροφικές αλλεργίες από τις μη αλλεργικές τροφικές δυσανεξίες που μπορεί να προκύψουν είτε από ενζυμικές ελλείψεις, όπως για παράδειγμα η δυσανεξία στο γάλα λόγω έλλειψης δισακχαριδάσης, είτε από φαρμακολογική αντίδραση από συστατικά της τροφής, για παράδειγμα η τυραμίνη στο τυρί, το αλκοόλ αλλά και από απελευθέρωση ισταμίνης που πυροδοτείται από ορισμένα τρόφιμα όπως το κρασί και το τυρί.
Για τη διάγνωση περίπλοκων περιπτώσεων  είναι απαραίτητες κάποιες δοκιμές όπως:
Η διπλά- τυφλή ελεγχόμενη από ψευδοτρόφιμο τροφική πρόκληση, που αποτελεί και πρότυπη δοκιμασία για τις τροφικές αλλεργίες με δόσεις τροφίμου και ψευδοτροφίμου σε ίσο αριθμό και ποσότητες.
Πρόκληση ανοικτής επισήμανσης, που πραγματοποιείται μόνο σε κλινικές εγκαταστάσεις για τυχόν συστηματικές παρενέργειες
Ραδιοανοσολογικός προσδιορισμός και ραδιοαλλεργιοπροσροφητική δοκιμασία RAST όπου προσδιορίζει την ειδική ανοσοσφαιρίνη IgE στον ορό.   
Όλες οι δοκιμές βέβαια, θα πρέπει να πραγματοποιούνται μόνο υπό την κατάλληλη ιατρική και διαιτολογική επιτήρηση για την αντιμετώπιση ενδεχομένων σοβαρών συστηματικών αναφυλακτικών αντιδράσεων.

Η θεραπεία των τροφικών αλλεργιών βασίζεται πρωτίστως στην αποφυγή και επαγρύπνηση πάντα με παρακολούθηση ιατρού αλλεργιολόγου. Σε περίπτωση που χρειαστεί δίαιτα αποκλεισμού η  παρακολούθηση  από διαιτολόγο με ανάλογη εξειδίκευση είναι απαραίτητη, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος για δυσμενείς επιδράσεις στην διατροφική πρόσληψη.

Οι μελλοντικές εξελίξεις στη θεραπεία των τροφικών αλλεργιών αφορούν τόσο στην ανοσοθεραπεία όσο και στην γενετική τροποποίηση των τροφίμων με σκοπό να τα καταστήσει μη αλλεργιογόνα.

Γράφει η Δέσποινα Μαρσέλου, Διαιτολόγος /Διατροφολόγος (Bsc), Ειδίκευση στην κλινική διατροφή και ανοσολογία (Msc)
dmarselou@hotmail.comΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε

Πηγές:


Εγχειρίδιο διατροφής και ανοσίας, 2008
Τμήμα ανοσολογίας του πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Newcastle, Προϊσταμένη διαιτολόγος 2005:Δέσποινα Μαρσέλου.[/spoiler]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Οι παρακάτω πληροφορίες προέρχονται από ένα άρθρο της μεγαλύτερης Σουηδικής εφημερίδας της Dagens Nyheter,
που με την σειρά της πήρε τις πληροφορίες από το Σουηδικό Μονοπώλιο Πώλησης Αλκοολούχων Ποτών.

Μια μπύρα (400 ml) =  186 θερμίδες =                               11,6 κύβοι ζάχαρη.
Ένα ποτήρι κόκκινο κρασί  ( 150 ml) =  108 θερμίδες  =         6,8 κύβοι ζάχαρη.
Ένα ποτήρι λευκό κρασί (150 ml) =  101 θερμίδες =              6,3 κύβοι ζάχαρη.
Ένα ποτό gin and tonic ( 40 ml) = 150 θερμίδες  =               9 κύβοι ζάχαρη.
Ένα ποτό ουίσκι  (40 ml) = 89 θερμίδες  =                           5,6 κύβοι ζάχαρη.



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Ένα αναψυκτικό (330 ml) = 150 θερμίδες =                        10 κουταλάκια ζάχαρης.
(εξαιρούνται το μεταλικό νερό και τα light).

Δείτε σχετικά ένα παλαιό μήνυμα:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα