Γιατρούς ή λογιστές;

[Αγωνιστική Παρέμβαση]

....Προσφάτως ο ίδιος ο κ. Πρωθυπουργός εξήγγειλε το πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο για το 2010. Εξαίρεσε όμως από το μέτρο τον τομέα της  Υγείας, κρίνοντας προφανώς ότι έχει  ξεχωριστές ανάγκες και πριν από λίγες  ημέρες ανακοίνωσε την πρόσληψη  1.000 γιατρών και 5.000 νοσηλευτών  στα δημόσια νοσοκομεία. Η εξαίρεση  φαντάζει δικαιολογημένη. Είναι όμως  αρκούντως ορθολογική και ικανοποιεί  τις πραγματικές ανάγκες του Εθνικού  Συστήματος Υγείας;

Oσοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τον συγκεκριμένο τομέα προβάλλουν πολλές ενστάσεις. Επισημαίνουν χαρακτηριστικά ότι τα δημόσια νοσοκομεία διαθέτουν περίπου 35.000 κλίνες και απασχολούν συνολικά περίπου 26.500 γιατρούς. Ουσιαστικά αναλογεί περίπου ένας γιατρός για κάθε ασθενή, γεγονός που καταδεικνύει ότι το πρόβλημα των δημόσιων νοσοκομείων δεν είναι οι γιατροί. Ούτε οι νοσηλευτές, γιατί και εκεί υπάρχουν θέματα ανισοκατανομής. Συναντώνται νοσοκομεία με πληρότητα 40% όπου οι νοσηλευτές περισσεύουν και νοσοκομεία με πληρότητα 100% χωρίς νοσηλευτές. Υπό αυτή την έννοια, τα δημόσια νοσοκομεία βασανίζονται πρώτα από την έλλειψη οργάνωσης και διοίκησης και δευτερευόντως από έλλειψη γιατρών και νοσηλευτών. Σύμφωνα λοιπόν με τις αρχές της ορθολογικής διοίκησης τα δημόσια νοσοκομεία έχουν κυρίως ανάγκη από αξιόπιστους διοικητές, λογιστές και οικονομολόγους για να βάλουν τάξη στο υφιστάμενο διαχειριστικό χάος, από φαρμακοποιούς για να ελέγξουν τη ροή των φαρμάκων, από τεχνολόγους χειριστές κρίσιμων διαγνωστικών και άλλων ιατρικών μηχανημάτων που μένουν αναξιοποίητα, από πληροφορικάριους για να συγκροτήσουν αξιόπιστα ιατρικά αρχεία και βεβαίως από γραμματείς μήπως και ελευθερώσουν λίγο χρόνο από τους 9.000 ειδικευόμενους γιατρούς που παιδεύονται ολημερίς στη συγγραφή εισιτηρίων, εξιτηρίων και γνωματεύσεων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος