ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα

Καθορισμός ποσοστών συμμετοχής ασφαλισμένων

<< < (4/175) > >>

EzeΤΡΟΛ:
.

anastasios theodoridis:
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ: Σχετικά με τη συνταγογράφηση των φαρμάκων για τις ψυχικές παθήσεις

Σχετικά με τη συνταγογράφηση των φαρμάκων για τις ψυχικές παθήσεις και την ερμηνεία του νόμου, για το ποσοστό συμμετοχής των ασφαλισμένων,  από τα Ασφαλιστικά Ταμεία

 

Η Υπ. Απόφ. Αρ. 7/οικ. 11442/ 21-12-1990 που ρυθμίζει τα ποσοστά συμμετοχής των ασφαλισμένων για τη συνταγογράφηση φαρμάκων στις χρόνιες ασθένειες, ουσιαστικά δεν εφαρμόστηκε ποτέ, λόγω της αδυναμίας ελέγχου της συνταγογράφησης από τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Έτσι για 20 περίπου χρόνια, στον τομέα τουλάχιστον των ψυχοφαρμάκων, υπήρξε πλήρης καταστρατήγηση του νόμου.

 

 Το 2006, μετά από κάποιες πρώτες μεμονωμένες αντιδράσεις από Ασφαλιστικά Ταμεία, για να προληφθούν δυσάρεστες εξελίξεις για τους ασφαλισμένους, απέστειλα στην Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία (ΕΨΕ) έγγραφο  με τους προβληματισμούς μου για το θέμα. Με διαβεβαίωσαν ότι το έθεσαν υπόψη του Υπουργείου Υγείας, ωστόσο δεν άλλαξε κάτι.

 Πρόσφατα υπήρξαν προβλήματα με το ΙΚΑ σε σχέση με το ποσοστό συμμετοχής στην Κατάθλιψη. Το ΙΚΑ απαιτεί να γράφεται η διάγνωση της «ψύχωσης» για να αποδεχτεί τη μηδενική συμμετοχή των ασφαλισμένων. Επομένως αναμένεται ότι το ίδιο θα κάνουν  και τα άλλα Ασφαλιστικά Ταμεία. Η εφαρμογή του νόμου όμως, πέρα από τα προβλήματα που δημιουργούνται σε σχέση με τη μέχρι τώρα εφαρμοζόμενη πρακτική, φέρνει στο προσκήνιο τις ασάφειες, τις παραλήψεις και τις αναχρονιστικές ρυθμίσεις του ίδιου του νόμου, στον τομέα τουλάχιστον της συνταγογράφησης για τις ψυχικές παθήσεις.

 Το 1990, όταν τέθηκε σε εφαρμογή η συγκεκριμένη Υπ. Απόφ. ήταν ακόμα σε ισχύ η Ένατη Ταξινόμηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τα νοσήματα (ICD-9), που κατέτασσε τη Μείζονα Κατάθλιψη (Major Depression) στις Ψυχώσεις, σε αντίθεση με τη Δυσθυμία που κατατασσόταν στις Νευρώσεις. Επομένως τότε ήταν αυτονόητο ότι η Μείζων Κατάθλιψη ανήκει στις Ψυχώσεις και δεν υπήρχε θέμα συμμετοχής των ασφαλισμένων. Επειδή όμως κανείς δεν πλήρωνε συμμετοχή, κάτω από τη διάγνωση της Κατάθλιψης, δεν έγινε ποτέ διαχωρισμός των διαφόρων μορφών της και της ανάλογης συμμετοχής των ασφαλισμένων.

 Το 1992 όμως, περάσαμε από το ICD-9 στο ICD-10 και η κατάταξη της Κατάθλιψης άλλαξε σημαντικά. Εγκαταλείπεται η διαίρεση σε Ψυχώσεις και Νευρώσεις και εισάγεται η κατηγορία των Συναισθηματικών Διαταραχών, στην οποία υπάγονται τόσο η Διπολική Διαταραχή, όσο και η Κατάθλιψη (Ψυχώσεις για το ICD-9) και η Δυσθυμία  (Νεύρωση για το ίδιο), η δε Κατάθλιψη με Ψυχωτικά συμπτώματα είναι μια υποκατηγορία της Μείζονος Κατάθλιψης.

 Τα συστήματα ταξινόμησης άλλαξαν, όμως ο νόμος δεν άλλαξε. Έτσι λοιπόν σήμερα η προσπάθεια για κατά γράμμα εφαρμογή του νόμου δημιουργεί καταστάσεις που θα προκαλούσαν γέλιο, αν το ζήτημα δεν είχε σχέση με ασθενείς που καλούνται να πληρώσουν συμμετοχή, σε αντίθεση με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου, την εποχή της σύνταξής του και το πνεύμα του σήμερα.

 Εκτός όμως από όσα ήδη ανέφερα, αν μείνει κανείς στο γράμμα του νόμου (και δυστυχώς οι περισσότεροι ψυχίατροι του ΙΚΑ αυτό κάνουν) τότε πρέπει να απαντήσει και στα ακόλουθα ερωτήματα:

1. όπως είναι γνωστό κάποιος μπορεί σε ένα επεισόδιο Κατάθλιψης να παρουσιάζει  ψυχωτικά συμπτώματα και σε άλλο όχι. Τι θα γίνεται τότε; Στο ένα επεισόδιο θα πληρώνει συμμετοχή και στο άλλο όχι, ενώ πρόκειται για την ίδια πάθηση;

2. η Μονοπολική Κατάθλιψη δε διαφέρει κλινικά από τη Διπολική και η διάγνωση της Διπολικής Διαταραχής τίθεται όταν υπάρξει το πρώτο επεισόδιο Μανίας. Κάποιος λοιπόν με Μονοπολική Κατάθλιψη, χωρίς ψυχωτικά συμπτώματα, θα πληρώνει συμμετοχή για χρόνια και όταν παρουσιάσει Μανιακό Επεισόδιο θα του πούμε ότι κάναμε λάθος τόσα χρόνια και ότι η Κατάθλιψή του είναι Διπολική και άρα δεν έπρεπε να πληρώνει;

3. και με τη Μανία αλήθεια τι γίνεται; Και εκεί υπάρχει η υποκατηγορία της Μανίας με Ψυχωτικά Συμπτώματα. Αν δηλαδή ένα Μανιακό Επεισόδιο δεν παρουσιάζει ψυχωτικά συμπτώματα (όχι ασύνηθες) τότε θα πούμε ότι η Μανία δεν είναι ψύχωση και άρα ο ασθενής θα πληρώνει συμμετοχή;

4. και με τα φάρμακα που δρουν σαν αντιμανιακά και σαν σταθεροποιητές του συναισθήματος, τόσο απαραίτητα για την καλή έκβαση της Διπολικής Διαταραχής (λίθιο, αντιεπιληπτικά) τι κάνουμε; Θα πληρώνει ο ασθενής συμμετοχή επειδή δεν ανήκουν στην κατηγορία των αντιψυχωτικών ή των αντικαταθλιπτικών;  Μετά από όλα αυτά τι πρέπει να γίνει; Προτείνω να υπάρξει παρέμβαση από την ΟΕΝΓΕ προς το Υπουργείο Υγείας για επίλυση του θέματος και τροποποίηση του νόμου, σε συνεργασία με τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς. Μέχρι τότε, το Υπουργείο πρέπει να στείλει σε όλα τα ταμεία εγκύκλιο που να ξεκαθαρίζει τα εξής:

α) ασθενείς με τη διάγνωση της Μείζονος Κατάθλιψης έχουν μηδενική συμμετοχή στα αντικαταθλιπτικά και τα αντιψυχωτικά φάρμακα. Και

β) οι ίδιες κατηγορίες που έχουν μηδενική συμμετοχή στα αντιψυχωτικά και τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, θα έχουν μηδενική συμμετοχή στο λίθιο και στα αντιεπιληπτικά φάρμακα, όπου φυσικά υπάρχει τεκμηριωμένη αποτελεσματικότητα γι’ αυτά και έχουν πάρει έγκριση για χρήση.

                                                    Ευριπίδης Ευριπίδου

                                         Ψυχίατρος, Δ/ντής  ΚΨΥ - Χαλκίδας

EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Τη δυνατότητα να μπορούν να συνταγογραφούν φάρμακα και εξετάσεις όλοι οι γιατροί ανεξάρτητα εάν είναι συμβεβλημένοι με τον νέο φορέα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας τον ΕΟΠΥΥ ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών

 Να δοθεί συνταγολόγιο σε όλους τους γιατρούς και όχι μόνο στους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούν τους ασθενείς για τη συνταγογράφηση εξετάσεων και φαρμάκων, καθώς και την υπογραφή συλλογικής σύμβασης ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος της Αθήνας από τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ Γεράσιμο Βουδούρη.

Παρότι ο επικεφαλής του νέου φορέα βλέπει θετικά τη σχετική πρόταση, δε φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο και με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος εξετάζει το ενδεχόμενο όχι μόνο να μη δοθεί αυτή η δυνατότητα σε όλους τους γιατρούς αλλά ακόμη και στους συμβεβλημένους του ΕΟΠΥΥ, να υπάρχουν περιοριστικοί μηχανισμοί.

Με βάση τα σημερινά δεδομένα οι συμβεβλημένοι γιατροί με τον ΕΟΠΥΥ θα είναι κοντά στις 22.000 χωρίς να αποκλείεται να μειωθούν στις 11.000 σύμφωνα με τις οδηγίες της τρόικας.

Ο προβληματισμός εστιάζεται στο γεγονός ότι η δυνατότητα για συνταγογράφηση από όλους τους γιατρούς θα αύξανε κατακόρυφα τη φαρμακευτική δαπάνη. Γι αυτό και εξετάζεται το ενδεχόμενο να τεθούν όρια και κανόνες  :D ακόμη και στους συμβεβλημένους γιατρούς. Γεγονός που σημαίνει βέβαια ότι οι ασθενείς θα παίρνουν και πάλι τα φάρμακά τους με το …σταγονόμετρο τη στιγμή που ήδη αυξάνεται η οικονομική συμμετοχή τους σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.

Οι γιατροί ζητούν ακόμη να υπογραφεί συλλογική σύμβαση εργασίας αντί για ατομικές συμβάσεις, υπό την προϋπόθεση ότι θα εξαιρεθούν οι επίορκοι.

medicus:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Τη δυνατότητα να μπορούν να συνταγογραφούν φάρμακα και εξετάσεις όλοι οι γιατροί ανεξάρτητα εάν είναι συμβεβλημένοι με τον νέο φορέα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας τον ΕΟΠΥΥ ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών

 Να δοθεί συνταγολόγιο σε όλους τους γιατρούς και όχι μόνο στους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούν τους ασθενείς για τη συνταγογράφηση εξετάσεων και φαρμάκων, καθώς και την υπογραφή συλλογικής σύμβασης ζητά ο Ιατρικός Σύλλογος της Αθήνας από τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ Γεράσιμο Βουδούρη.

Παρότι ο επικεφαλής του νέου φορέα βλέπει θετικά τη σχετική πρόταση, δε φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο και με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος εξετάζει το ενδεχόμενο όχι μόνο να μη δοθεί αυτή η δυνατότητα σε όλους τους γιατρούς αλλά ακόμη και στους συμβεβλημένους του ΕΟΠΥΥ, να υπάρχουν περιοριστικοί μηχανισμοί.

Με βάση τα σημερινά δεδομένα οι συμβεβλημένοι γιατροί με τον ΕΟΠΥΥ θα είναι κοντά στις 22.000 χωρίς να αποκλείεται να μειωθούν στις 11.000 σύμφωνα με τις οδηγίες της τρόικας.

Ο προβληματισμός εστιάζεται στο γεγονός ότι η δυνατότητα για συνταγογράφηση από όλους τους γιατρούς θα αύξανε κατακόρυφα τη φαρμακευτική δαπάνη. Γι αυτό και εξετάζεται το ενδεχόμενο να τεθούν όρια και κανόνες  :D ακόμη και στους συμβεβλημένους γιατρούς. Γεγονός που σημαίνει βέβαια ότι οι ασθενείς θα παίρνουν και πάλι τα φάρμακά τους με το …σταγονόμετρο τη στιγμή που ήδη αυξάνεται η οικονομική συμμετοχή τους σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.

Οι γιατροί ζητούν ακόμη να υπογραφεί συλλογική σύμβαση εργασίας αντί για ατομικές συμβάσεις, υπό την προϋπόθεση ότι θα εξαιρεθούν οι επίορκοι.

--- Τέλος παράθεσης ---

Καλά όλα αυτά αλλά ακούγονται λίγο, έως πολύ, θεωρητικά. Χωρίς να μπαίνουμε σε πολύπλοκες μαθηματικές αναλύσεις με γραφήματα και υποθετικά νούμερα να δούμε πρώτα κάτι, κατ'εμέ, σημαντικό.
1) Έχουμε από την μία πλευρά τον ασθενή-καταναλωτή που πρέπει να λάβει, ποσοστιαία, από τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως και να τα ονομάσουμε(ΕΟΠΥΥ, ΕΟΠΥΥΥΥΥ, ΕΟΟΟΟΠΠΥΥΥ...), το ποσό για τα την αγωγή του.
2) Έχουμε τα ασφαλιστικά ταμεία που πρέπει να πληρώσουν τα αναλογούντα ποσά που προαναφέραμε.
3) Έχουμε το σύστημα πληρωμής.

Όπως καταλαβαίνουμε, όλοι μας, κανένα σύστημα πληρωμής δεν μπορεί, όσο τέλειο και να είναι, να λειτουργήσει εφόσον τ'ασφαλιστικά ταμεία είναι στο ΜΗΔΕΝ. Πρακτικά, όσες οπές και ν'ανοίξω, και απ'οποιαδήποτε πλευρά, σε μια δεξαμενή που είναι άδεια το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Δεν θα τρέξει σταγόνα!

Το ποιος και τι φταίει που η δεξαμενή είναι άδεια, αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης. Το θέμα είναι τι κάνουμε με μια άδεια δεξαμενή. Πιστεύω, απολύτως τίποτα, όσο και να φωνάζουμε και να αναζητούμε λύσεις. Οι άμεσες λύσεις είναι, πρακτικά, δύο. Ή περνάει το 100% του κόστους της αγωγής στον ασθενή ή το επωμίζονται οι ιατροί και φαρμακοποιοί(βλέπε καλοί Σαμαρείτες ή Φιλόπτωχον Ταμείον...). Το δεύτερο, όμως, μπορεί να βρει εφαρμογή μόνο σε μαθηματικό επίπεδο επίλυσης εξισώσεων. Άρα θα ισχύσει το 1ο.

Να τονίσω ότι τα παραπάνω δεν είναι προσωπική άποψη ή επιθυμία αλλά απλή ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ επίλυση της εξίσωσης.  :( :( :(         

EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΉ περνάει το 100% του κόστους της αγωγής στον ασθενή ή το επωμίζονται οι ιατροί και φαρμακοποιοί(βλέπε καλοί Σαμαρείτες ή Φιλόπτωχον Ταμείον...). Το δεύτερο, όμως, μπορεί να βρει εφαρμογή μόνο σε μαθηματικό επίπεδο επίλυσης εξισώσεων. Άρα θα ισχύσει το 1ο.
Να τονίσω ότι τα παραπάνω δεν είναι προσωπική άποψη ή επιθυμία αλλά απλή ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ επίλυση της εξίσωσης.  :( :( :(         

--- Τέλος παράθεσης ---

Ποιός έβλεπε την κομμένη γράνα ...εεε... έδινε σημασία στο ποιός πλήρωνε κατά την εποχή των παχέων αγελάδων... όταν το Τσαμπίξ είχε μπει στο ΙΚΑ από τον Αμπατζόγλου με 0% συμμετοχή του θεριακλή ασφαλισμένου... Όταν τα πηγάδια γεμίζανε με φάρμακα και όταν τα Ταμεία πληρώνανε αφειδώς για περιττούς βηματοδότες ή προθέματα και μάλιστα με καπέλο 300 ως 800 %.

Και τί θα γίνει με τους ασθενείς που σήμερα χρειάζονται φαρμ. αγωγές αρκετών εκατοντάδων ή χιλιάδων ευρώ μηνιαίως, για παθήσεις όπως Ρ.Α., ΧΝΑ-Τ/Ν, μεταμοσχευμένους, ογκολογικούς κ.λπ. ; Η κατάσταση είναι πέρα για πέρα δραματική.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση