Τι ισχύει με τα ποσοστά των αντιυπερτασικών φαρμάκων σε ασθενείς με εγκατεστημένη στεφ.νόσο?
Έχω μάθει ότι μόνο κάποια συγκεκριμενα λίγα αντιυπερτασικά που έχουν στις ενδείξεις τους τη στεφ.νόσο μπορούν να συνταγογραφηθούν με 10% ενώ όλα τα άλλα που δεν έχουν τέτοια ένδειξη πρέπει να συνταγογραφηθούν με 25% ακόμα και σε ασθενείς με έμφραγμα.
Επίσης έμαθα ότι έχουν αρχίσει να επιβάλλουν πρόστιμα για αυτό το λόγο.
Τι κανετε γιαυτό?
Ένδειξη/Διάγνωση στεφανιαίας νόσου πως βάζετε; Με bypass, αγγειοπλαστική, θετικό τεστ κόπωσης ή/και σπινθηρογράφημα; Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν τα παραπάνω;
Απο τους Α-ΜΕΑ μόνο η ραμιπρίλη (TRIATEC) και η περινδοπρίλη (COVERSYL) έχουν δείξει ότι μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νοσηρότητας
και θνητότητας
σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο χωρίς καρδιακή ανεπάρκεια απο της μεγάλες πολυκεντρικές μελέτες HOPE και EUROPE αντίστοιχα.
Για τους υπόλοιπους ΑΜΕΑ είτε δεν υπάρχουν δεδομένα απο μελέτες είτε δεν κατάφεραν να επιδείξουν όφελος σε σχέση με placebo,όπως π.χ συνέβει με την
Τραντολαπρίλη (ODRIK) στην PEACE.Συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε για class effect ωστε να δώθεί ειδική ένδειξη στην ΣΝ σε όλους τους Αμεα
Παρόμοια είναι τα δεδομένα και με τους Ανταγωνιστές ΑΙΙ όπου μόνο η τελμισαρτάνη (PRITOR) και η βαλσαρτάνη (DIOVAN) ανέδειξαν ειδικό όφελος σαν αντιυπερτασικά
σε στεφανιαίους ασθενείς (μελέτες ONTARGET και VALIANT )
Ακόμα και για την κατηγορία των β-αναστολέων τα δεδομένα για την χρήση τους αφορά κυρίως στεφανιαία νόσο ΜΕΤΑ απο έμφραγμα μυοκαρδίου και σε μικρότερο
βαθμό για την «σταθερή χρόνια στεφ. νόσο» ( με εξαίρεση την τιμολόλη και την μετοπρολόλη,που έχουν δείξει σημαντικό όφελος στην κατηγορία αυτή ασθενών)
Παρόμοια τα πράγματα και για τους ανταγωνιστές Ca όπου ειδική ένδειξη για στεφ.νόσο έχουν η βεραπαμίλη,διλτιαζέμη (σε στεφανιαίους ασθενείς μετα απο έμφραγμα
και κυρίως όταν υπάρχει αντένδειξη στην χορήγηση β-αναστολέων).Η νιφεδιπίνη έχει επανειλλημένα αποτύχει να δείξει όφελος ,μάλιστα οι ταχείας δράσης μορφή της
έχει ενοχοποιηθεί για πρόκληση ισχαιμίας (παλαιότερα που δινόταν σαν καραμέλα σε υπερτασικές αιχμές...).Ακόμα και η Αμλοδιπίνη που βέβαια έχει ένδειξη στην στεφ. νόσο
τα δεδομένα για μακροχρόνιο όφελος στην νοσηρότητα και θνησιμότητα παραμένει ασαφές.
Διάγνωση «στεφανιαία νόσος» προυποθέτει παρακλινική επιβεβαίωση.Η κλινική υποψία δεν φτάνει ,ασε που θεωρώ εγκληματικό να μήν οδηγείται ασθενής με υπόνοια
στεφ. νόσου ΑΜΕΣΑ για επιβεβαίωση είτε με τεχνικές ανάδειξης ισχαιμίας (ΗΚΓ δοκιμασία κόπωσης,Stress Echo,δυναμικό σπινθηρογραφημα αιμάτωσης μυοκαρδίου) είτε με τεχνικές ανατομικής
απεικόνισης (Πολυτομική CT στεφανιαίων,MRI στεφανιαίων) και φυσικά το golden standard την επεμβατική στεφανιογραφία στο αιμοδυναμικό εργαστήριο. (στην οποία φυσικά θα πρέπει
να καταλήξουν και όλοι οι ασθενείς -έστω μία φορα-με θετική δοκιμασία ισχαιμίας)