Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
14 Νοεμβρίου 2024, 23:58:40

Αποστολέας Θέμα: Οικονομική κρίση - Ελληνική οικονομία και αξιοπιστία  (Αναγνώστηκε 198154 φορές)

0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

20 Μαΐου 2012, 22:08:34
Απάντηση #300
Αποσυνδεδεμένος

Δ. Κουναλάκης

Administrator
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αν είναι να το ξέρει κάποιος σε αυτό το forum, δε μπορεί παρά να είσαι εσύ αυτός.Οπότε απάντησε στον ευατό σου και μην τον κρατάς σε αγωνία  :D
Να ξέρω εγώ;
Και όλοι οι υποστηρικτές του "θα συνεχίζουν να μας δανείζουν, γιατί η απώλεια μας για αυτούς είναι τεράστια" είναι στο μαύρο σκοτάδι;
τράτζικ..... που λέει και η χωριατοπούλα.....
Eίπες ότι μια μέρα θα φύγεις, μην τολμήσεις, είσαι χαζός;
όταν έχεις τέτοιους αυλικούς και τέτοια καρέκλα, τι απερισκεψία!
Ένα ξεροκόμματο κάθε πιστός να μασουλάει, "Ναι αρχηγέ" θα λέει συνεχώς
τιμωρία αμείλικτη σ' όποιον τολμά να σ΄αμφισβητεί έργα και πρόσωπα, τι ύβρης!
Ω αρχηγέ, είσαι ο μοναδικός, και τη ζωή μας χρωστάμε σε σένα οι φτωχοί!
Από μετάφραση αραβικού κειμένου

20 Μαΐου 2012, 22:10:46
Απάντηση #301
Αποσυνδεδεμένος

Harper

Ιατροί
Προσωπικα το να προσπαθω να αναλυσω αν μας θελουν ή οχι στο ευρω και πόσο θα συνεχισουν να μας δανεισουν ,ποιο ειναι το όριο δανεισμου,τι σεναρια παιζουν στα ευρωπαικα και διεθνη τραπεζια και ποιοι βγαζουν απο αυτη την κατασταση και πόσο θα συνεχισουμε να πληρωνουμε κτλ κτλ μου προκαλει το ιδιο δεος και πονοκεφαλο όσο και το να αρχισω να σκεφτομαι μεχρι που μπορει να επεκτεινεται το συμπαν και τι υπαρχει μετα απο αυτο.

Μας εχουν βαλει σε μια διαδικασια εξερευνησης σε πραγματα που μεχρι πριν 2 χρονια ουτε ξεραμε οτι υπάρχουν.Και εχουν προγραμματισει τη σκεψη μας και τη ζωη μας γυρω απο αυτο οδηγωντας τους πάντες στην καταθλιψη και την αμφιβολια

Το να ζεις καθε μερα με την ιδεα του επικειμενου θανατου ειναι χειροτερο και απο τον ιδιο το θανατο.

Επιτελους ας μπει ενα τελος σε αυτο το μαρτυριο...Αν οι ευρωπαιοι δε μας θελουν-εστω κι αν εμεις θελουμε να ειμαστε μαζι τους-δεν μπορουμε να παραμεινουμε.Παιχνιδακια του τυπου τωρα σε παιζω-τωρα δε σε παιζω το μονο που καταφερνουν να κανουν ειναι να αφυπνιζουν την καταπατημενη αξιοπρεπεια μας και πρεπει καποια στιγμη να καταλάβουν πως ο πιο απροβλεπτος αντιπαλος ειναι αυτος που δεν εχει να χασει τιποτα.Αν η Ευρωπη που οραματιζονται ειναι η Ευρωπη των 2 ταχυτητων,των κύριων και των γκαρσονιων,των πλουσιων και των φτωχων,των δανειστων και των δανειζομενων τοτε ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥΣ!!!
+

20 Μαΐου 2012, 22:15:07
Απάντηση #302
Αποσυνδεδεμένος

Δ. Κουναλάκης

Administrator
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Το να ζεις καθε μερα με την ιδεα του επικειμενου θανατου ειναι χειροτερο και απο τον ιδιο το θανατο.
Σήμερα είχα διάθεση για ονειροπόληση.....
Αυριο το πρωί που ξυπνάμε δεν μας δανείζουν πια και δεν πληρώνουμε και εμείς στους δανειστές τα χρωστούμενα.
Πως πιστεύεις ότι θα είναι η ζωή σου; Τι αλλάζει στη δουλειά σου; Τι αλλάζει στην καθημερινότητα σου;
Eίπες ότι μια μέρα θα φύγεις, μην τολμήσεις, είσαι χαζός;
όταν έχεις τέτοιους αυλικούς και τέτοια καρέκλα, τι απερισκεψία!
Ένα ξεροκόμματο κάθε πιστός να μασουλάει, "Ναι αρχηγέ" θα λέει συνεχώς
τιμωρία αμείλικτη σ' όποιον τολμά να σ΄αμφισβητεί έργα και πρόσωπα, τι ύβρης!
Ω αρχηγέ, είσαι ο μοναδικός, και τη ζωή μας χρωστάμε σε σένα οι φτωχοί!
Από μετάφραση αραβικού κειμένου

20 Μαΐου 2012, 22:23:22
Απάντηση #303
Αποσυνδεδεμένος

Harper

Ιατροί
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Αν όμως αυτός ο γιατρός σε κούραρε από την πρώτη σου ανάσα στη ζωή και κούραρε επίσης τους γονείς σου, τους παπούδες και τους προπαπούδες σου τότε θα του είχες τυφλή εμπιστοσύνη. Ετσι είναι το δυτικό elite σύστημα. Και επίσης θα έβλεπες ότι οι άλλοι γιατροί (πχ Ρωσσία και Κίνα) χρησιμοποιούν μεσαιωνικές μεθόδους θα παρέμενες στον ίδιο αφού χωρίς γιατρό δεν γίνεται.

Η εμπιστοσυνη και ο σεβασμος ειναι πραγματα που κερδιζονται και χανονται.Ειναι σα να μου λες πχ πως οποιος γεννηθηκε με ενα συγκεκριμενο θρησκευτικο δογμα πρεπει να το ασπαστει σα προβατο μεχρι τελους.
Αν η αμφισβητηση δεν ηταν στο γονιδιωμα του ανθρωπου και ο ανθρωπος δεν εκανε συχνα υπερβασεις τοτε ακομη θα βγαζαμε αναρθρες κραυγες και θα λατρευαμε σα θεο την αστραπη.

Οσο για τις μεσαιωνικες θεραπειες που μου λες ας σου απαντησει καποιος άλλος.
+

20 Μαΐου 2012, 22:32:12
Απάντηση #304
Αποσυνδεδεμένος

Harper

Ιατροί
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Σήμερα είχα διάθεση για ονειροπόληση.....
Αυριο το πρωί που ξυπνάμε δεν μας δανείζουν πια και δεν πληρώνουμε και εμείς στους δανειστές τα χρωστούμενα.
Πως πιστεύεις ότι θα είναι η ζωή σου; Τι αλλάζει στη δουλειά σου; Τι αλλάζει στην καθημερινότητα σου;

Πραγματικα δεν μπορω να ξερω.Το μονο σιγουρο ειναι αυτο το κλιμα καθημερινης τρομοκρατιας που δε με εκφραζει καθολου.Μπορεις να ζεις καθημερινα καθηλωμενος σε ενα δεκτη τηλεορασης?Ειναι σα να σε εχουν βαλει σε μια σειρα με άλλους και να βλεπεις τον πρωτο να του φυτεουν μια σφαιρα στο κεφαλι και παει λεγοντας.Που θα σταματησουν?Πόσο μακρια θα φθασουν.Εχουμε ξεπερασει τους 1 εκατ ανεργους.Δεν αξιζει να προσπαθησουμε κατι άλλο?

Και για ρωτησω και σενα.
Εσυ πως πιστευεις πως θα ειναι η ζωη σου την επομενη μερα που θα συμβουν αυτα που λες?
Τι σε τρομαζει πιο πολυ?
+

20 Μαΐου 2012, 22:38:53
Απάντηση #305
Αποσυνδεδεμένος

Δ. Κουναλάκης

Administrator
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Το να ζεις καθε μερα με την ιδεα του επικειμενου θανατου ειναι χειροτερο και απο τον ιδιο το θανατο.
Σήμερα είχα διάθεση για ονειροπόληση.....
Αυριο το πρωί που ξυπνάμε δεν μας δανείζουν πια και δεν πληρώνουμε και εμείς στους δανειστές τα χρωστούμενα.
Πως πιστεύεις ότι θα είναι η ζωή σου; Τι αλλάζει στη δουλειά σου; Τι αλλάζει στην καθημερινότητα σου;
Πραγματικα δεν μπορω να ξερω.Το μονο σιγουρο ειναι αυτο το κλιμα καθημερινης τρομοκρατιας που δε με εκφραζει καθολου.Μπορεις να ζεις καθημερινα καθηλωμενος σε ενα δεκτη τηλεορασης?Ειναι σα να σε εχουν βαλει σε μια σειρα με άλλους και να βλεπεις τον πρωτο να του φυτεουν μια σφαιρα στο κεφαλι και παει λεγοντας.Που θα σταματησουν?Πόσο μακρια θα φθασουν.Εχουμε ξεπερασει τους 1 εκατ ανεργους.Δεν αξιζει να προσπαθησουμε κατι άλλο?

Και για ρωτησω και σενα.
Εσυ πως πιστευεις πως θα ειναι η ζωη σου την επομενη μερα που θα συμβουν αυτα που λες?
Τι σε τρομαζει πιο πολυ?

Δεν παρακολουθώ τηλεόραση, διαβάζω όσο έχω χρόνο και παρακολουθώ κάθε άποψη.
Εγώ δεν πιστεύω ότι καλύτερα ο θάνατος. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να συνεχίσω να παλεύω να επιβιώσω κι ας "πεθάνω" στο τέλος.
Εσύ προτιμάς τον "θάνατο" και αναρωτήθηκα εάν έχεις ιδέα τι είναι αυτό που προτιμάς....
Eίπες ότι μια μέρα θα φύγεις, μην τολμήσεις, είσαι χαζός;
όταν έχεις τέτοιους αυλικούς και τέτοια καρέκλα, τι απερισκεψία!
Ένα ξεροκόμματο κάθε πιστός να μασουλάει, "Ναι αρχηγέ" θα λέει συνεχώς
τιμωρία αμείλικτη σ' όποιον τολμά να σ΄αμφισβητεί έργα και πρόσωπα, τι ύβρης!
Ω αρχηγέ, είσαι ο μοναδικός, και τη ζωή μας χρωστάμε σε σένα οι φτωχοί!
Από μετάφραση αραβικού κειμένου

20 Μαΐου 2012, 23:00:19
Απάντηση #306
Αποσυνδεδεμένος

Harper

Ιατροί
Θανατος ειναι η χρεωκοπια της χωρας και η εξοδος απο το ευρω.Μακαρι να μη γινοταν και τα 2.Αλλα εδω και 2 χρονια μας εχουν ζαλισει με την απειλη της χρεοκοπιας και την εξοδο απο το ευρω.Με πειραζει που οταν μπηκαμε στο ΔΝΤ κανεις δε μας ρωτησε αλλα το επεβαλαν σε ενα ολοκληρο κρατος καποιοι που μολις ειχαν αναλάβει τα ηνια.Μια τοσο μεγαλη αποφαση δεν παιρνεται ετσι απλα και χωρις να ρωτησεις ενα λαο που θα δεσμευσεισ για χρονια.Ας μην επεκταθω ομως.

Το θεμα ειναι πόσο πιθανη ειναι αυτη η ρημαδα η χρεοκοπια και εξοδος απο το ευρω και πόσο ακομη πρεπει να κανουμε θυσιες -παραχωρησεις για να αποτραπει?Εαν στα τελευταια 2 χρονια ειχαμε κανει βηματα προοδου χαλαλι και οι θυσιες χαλαλι και όλα.Αλλα ειμαστε εδω 2 χρονια μετα,εχοντας φαει μια τεραστια σφαλιαρα και ακομη μας λενε πως τα πραγματα ειναι πιο κρισιμα απο ποτε.Ποσο θα συνεχιστει αυτη η ιστορια?Ειναι πραγματικοτητα οι απειλες ή στο όνομα μιας οικονομικης ελιτ-νεας οικονομικης ταξης πραγματων-λιτοτητας  γινομαστε θυματα και πειραματοζωα?Μπορει καποιος επισημα να βγει και να μου πει να κανω υπομονη και σε 1-2 -3 χρονια ολα θα εχουν τελειωσει?Το μονο που καθημερινα εισπρατουμε ειναι ανασφαλεια,νεα μετρα,ανεργια,υφεση.Μπορει προσωπικα να εχω αυτη τη στιγμη μια δουλεια αλλα στενα μου προσωπα βιωνουν το δραμα της ανεργιας εδω και καιρο χωρις φως στο τουνελ.αΥΡΙΟ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ.Το ΕΣΥ που υπηρετουμε-οκ εχει σαφως τις παθογενειες του-αλλα εχει πλεον ξεφτυλιστει.Μας δινουν ορους και betadine με το σταγονομετρο.Οι ηλικιωμενοι που συνταγογραφω οταν ειναι να βαλω καποιο φαρμακο το πρωτο που με ρωτουν ειναι ποσο κανει και αν ειναι ακριβο.Αυτα και άλλα πολλα...

Δεν ειμαι ΛΟΙΠΟΝ υπερ τησ χρεοκοπιας ουτε υπερ της εξοδου απο το ευρω.Αλλα και αυτη η τρομοκρατικη αθλιοτητα σε βαρος ενος ολοκληρου λαου που δοκιμαζεται για το πόση αξιοπρεπεια του εχει απομεινει δε νομιζω οτι ειναι και το καλυτερο.Αυτοι που ποτε δε μας ρωτησαν και που αποφασισαν ερημην μας εχουν τωρα το θρασος να θετουν εκ νεου τρομοκρατικα διλληματα ντυμενα εντεχνα με πεπλα ελπιδας.Με συγχωρεις αλλα σα προσωπικοτητα με προσβαλει και αν ειναι να συνεχισουμε ετσι προτιμω μια κινηση που ενδεχομενως να μη βγαλει πουθενα -αλλα να γινει ρε γαμωτο μια κινηση-από το σιγουρο δρομο της οσφυοκαμψιας και του YES SIR που κάποια στιγμη θα τα νιωσω κ εγω στο πετσι μου

Βαρεθηκα αυτα τα ψευτοδιλληματα και την εθνικη τρομοκρατια που μας εχουν υποβαλλει.Αν θελουν να μας διωξουν ας το κανουν και μη μας πιπιλανε καθε μερα τα μυαλα οι φιλοι μας οι ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ.Γιατι εμεις θελουμε να ειμαστε μαζι τους αλλα αν το τιμημα ειναι να γινουμε η σταχτοπουτα στο σπιτι που θα κανει ολες τις βρωμοδουλειες εγω με συγχωρεις δεν εχω καμμια διαθεση και δε θα τσιμπησω αυτο το παραμυθυι.Ποσο μαλλον οταν ξερω οτι δεν υπαρχει πριγκηπας
« Τελευταία τροποποίηση: 20 Μαΐου 2012, 23:02:23 από jack »
+

20 Μαΐου 2012, 23:10:30
Απάντηση #307
Αποσυνδεδεμένος

Harper

Ιατροί
σορρυ για τον χειμμαρο @Δημητρη(Κουναλακης)

Ομολογω πως μεχρι πριν λιγο καιρο σκεφτομουν σαν εσενα.Απλα μου εχει γυρισει το μυαλο αναποδα τελευταια με οσα γινονται.Δε θελω να φανει η κουβεντα σαν αντιπαραθεση απλα καταθετω τον τροπο σκεψης μου και επειδη ειμαι καπως οργισμενος τελευται ισως το υφος μου να ειναι πιο εντονο απο οσο πρεπει.

Anyway,αυτα ειχα να πω.Καθε τοποθετηση ευπροσδεκτη.Εξαλλου σε αυτο το χαοτικο περιβαλλον μάλλον η αναγνωση θεσεων βοηθαει
+

21 Μαΐου 2012, 06:51:53
Απάντηση #308
Αποσυνδεδεμένος

Βέρρας Οδυσσέας

Επώνυμοι
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Οι Ακυβέρνητες Πολιτείες της Ευρώπης

Η κρίση της Eυρωζώνης μετατρέπεται σε κρίση της δημοκρατίας, καθώς η βούληση των ψηφοφόρων συγκρούεται με την ισχύ των αγορών
Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Στο βιβλίο του «Μετά το Εθνος - Κράτος», που εκδόθηκε το 2000, ο Γερμανός στοχαστής Γιούργκεν Χάμπερμας διατύπωσε ορισμένες σκέψεις, οι οποίες στο φως της σημερινής κρίσης της Eυρωζώνης μοιάζουν προφητικές:

«Ο εξοστρακισμός της πολιτικής από την αγορά μεταφράζεται στο γεγονός ότι το εθνικό κράτος χάνει βαθμιαία τη δυνατότητά του να επιβάλλει δασμούς, να αναζωογονεί την οικονομική ανάπτυξη και κατ’ αυτόν τον τρόπο να σταθεροποιεί τις βάσεις της κοινωνικής του νομιμοποίησης (…). Αντιμέτωπες με τη διαρκή απειλή της διαφυγής κεφαλαίων, οι εθνικές κυβερνήσεις μπαίνουν σε μια τρελή κούρσα κατεδάφισης των κρατικών, προστατευτικών μέτρων και μείωσης του κόστους εργασίας. Αποτέλεσμα είναι η συσσώρευση εξοργιστικών προνομίων για τους λίγους, η διεύρυνση σε πρωτοφανή βαθμό των εισοδηματικών ανισοτήτων, η αύξηση της ανεργίας και η κοινωνική περιθωριοποίηση ολοένα και μεγαλύτερου πληθυσμού φτωχών».

Η ανατροπή 12 Ευρωπαίων προέδρων και πρωθυπουργών από την έναρξη της κρίσης, το 2008, και ιδιαίτερα οι πρόσφατοι εκλογικοί σεισμοί σε Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία και Ρηνανία - Βεστφαλία διαμηνύουν ότι η κρίση του ευρώ μετατρέπεται σε κρίση του πολιτικού συστήματος, κρίση εξουσίας. Μία μετά την άλλη, οι κυβερνώσες πλειοψηφίες «λιώνουν σαν παγωτά κάτω από τον ήλιο», έγραφαν τις προάλλες οι Financial Times. «Ο Ντε Γκωλ αναρωτιόταν πώς θα μπορούσε κανείς να κυβερνήσει μια χώρα που φτιάχνει 246 διαφορετικά τυριά, αλλά η διακυβέρνηση μιας ηπείρου με ένα μόνο νόμισμα αποδεικνύεται ακόμη δυσκολότερο έργο», σχολίαζε στο κύριο άρθρο του ο Guardian.

Προβλέποντας με ακρίβεια το πολιτικό τσουνάμι που επρόκειτο να πλήξει την Ευρώπη, ο Βόλφγκανγκ Στρικ, διευθυντής του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ στην Κολωνία, έκανε λόγο το περασμένο φθινόπωρο, από τις στήλες του περιοδικού New Left Review, για «κρίση του δημοκρατικού καπιταλισμού». Ο Γερμανός κοινωνιολόγος προειδοποιούσε ότι, σε συνθήκες γενικευμένης λιτότητας, έρχονται σε σύγκρουση οι δύο θεμελιώδεις αρχές των μεταπολεμικών, ευρωπαϊκών κοινωνιών: Η αύξηση της παραγωγικότητας μέσω της ελεύθερης αγοράς και η ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών μέσω του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος.

«Οι αγορές έχουν αρχίσει να υπαγορεύουν με πρωτοφανείς τρόπους σε κατ’ όνομα κυρίαρχα και δημοκρατικά κράτη τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν» γράφει ο Στρικ. «Οι ίδιοι οίκοι αξιολόγησης, που εδρεύουν στο Μανχάταν και έπαιξαν βασικό ρόλο στην καταστροφή των χρηματαγορών, απειλούν σήμερα να υποβαθμίσουν κρατικά ομόλογα (…) Αποτέλεσμα είναι οι πολίτες να βλέπουν τις κυβερνήσεις τους όχι σαν εκπροσώπους της δικής τους βούλησης, αλλά ως πράκτορες άλλων κρατών ή διεθνών οργανισμών, σαν το ΔΝΤ ή την Ε.Ε.». Η ανάλυση του Στρικ τελείωνε με μια δυσοίωνη πρόβλεψη: «Στον βαθμό που οι ψηφοφόροι δεν έχουν πραγματικά περιθώρια επιλογής, μπορεί να αντιμετωπίσουν τις εκλογές ως φάρσα, κάτι που ενδέχεται να προκαλέσει κάθε είδους πολιτική αταξία, από την αποχή και την άνοδο λαϊκιστικών κομμάτων, μέχρι και εξεγέρσεις στους δρόμους».

Δυστυχώς, αντί να εξαγάγει τα οφθαλμοφανή συμπεράσματα από αυτό που η γαλλική Le Monde αποκαλεί «εξέγερση των ψηφοφόρων», το κυρίαρχο τμήμα των ελίτ έχει αποδυθεί σε μια προσπάθεια «να βάλει μυαλό» στις «καθυστερημένες» μάζες μέσω ενός είδους οικονομικής τρομοκρατίας. Με άρθρο του στη Wall Street Journal, ο εκδότης της γερμανικής Die Zeit, Γιόζεφ Γιόφε, χαρακτήρισε την ψήφο Γάλλων και Ελλήνων ως «ευρωπαϊκή εξέγερση εναντίον της πραγματικότητας», υποστηρίζοντας ότι «οι νικητές των εκλογών είναι εκείνοι που φώναζαν: Σταματήστε τον κόσμο, θέλουμε να κατέβουμε»!

Σε μια ανάλογη εκδήλωση ολιγαρχικής περιφρόνησης των πολιτών, ο Economist χαρακτήρισε την ετυμηγορία των Ελλήνων «σπασμό μανίας» και σκιαγράφησε το σενάριο που δεν αποκλείεται να εκτυλιχθεί εν όψει των νέων εκλογών του Ιουνίου: Διακοπή της χρηματοδότησης από ΔΝΤ - Ε.Ε., αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων - «μια προοπτική που μπορεί να φέρει τους ψηφοφόρους στα σύγκαλά τους». Η ιστοσελίδα του βρετανικού περιοδικού προσέθετε, επικαλούμενη Ελληνα πρώην υπουργό: «Ισως θα έπρεπε να δούμε τα χθεσινά αποτελέσματα ως τον πρώτο γύρο των εκλογών, όπου ο κόσμος εκτονώθηκε, ενώ στον δεύτερο γύρο θα ψηφίσει σύμφωνα με τα πραγματικά του συμφέροντα». Θα δούμε…

Περί εκτροπής
Το μέγα ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αν η συνέχιση της δρακόντειας λιτότητας οδηγεί όχι μόνο σε οικονομικό αδιέξοδο, αλλά και σε κάποιου είδους απολυταρχική εκτροπή. Χαρακτηριστικά, οι Irish Times, σε κύριο άρθρο τους, σημείωναν:

«Η Ελλάδα δικαιούται τη συμπάθεια και την αλληλεγγύη της Ε.Ε., την αναγνώριση της δημοκρατικής επιλογής της και των επικίνδυνων συνεπειών που θα είχε η εγκατάλειψη οποιουδήποτε κράτους, συμπεριλαμβανομένης της ανόδου φασιστικών κινημάτων ή ακόμη και σκέψεων για στρατιωτικό πραξικόπημα». Στο ίδιο μήκος κύματος, το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel παραλλήλιζε την ταπείνωση που υφίσταται η Ελλάδα σήμερα με εκείνη που υπέστη η Γερμανία με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, επισείοντας τον κίνδυνο να προκύψει «μια τεταμένη κατάσταση, που θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα σε στρατιωτικό πραξικόπημα».

Εκφράζοντας τη γνώμη πολλών που θεωρούν ότι η σημερινή πορεία της Ευρώπης είναι αυτοχειριαστική, ο Ζαν - Πολ Φιτουσί, οικονομικός σύμβουλος του νέου προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, δήλωσε με συνέντευξή του σε ιταλική εφημερίδα: «Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο είναι τρέλα για δύο λόγους: δεν συμβάλλει καθόλου στην αντιμετώπιση του χρέους και υπονομεύει την εθνική μας δημοκρατία, δημιουργώντας ευνοϊκές συνθήκες για την άνοδο του εξτρεμισμού». Τίποτα μέχρι στιγμής δεν υποδηλώνει, ωστόσο, ότι παρόμοιες εκκλήσεις βρίσκουν ευήκοα ώτα στο πραγματικό κέντρο βάρους της σημερινής Ευρώπης, το Βερολίνο.

Σε ρόλο πολιτικού πειραματόζωου η Ελλάδα
Μέχρι την περασμένη Κυριακή η Ελλάδα αντιμετωπιζόταν ως οικονομικό πειραματόζωο της Ευρωζώνης. Μετά την ανατροπή που έφεραν οι εκλογές, φαίνεται ότι αρκετοί θα ήθελαν να δουν τη χώρα μας στον νέο ρόλο του πολιτικού πειραματόζωου: Το ριψοκίνδυνο στοίχημα είναι να «συνετισθεί» το εκλογικό σώμα, αφού προηγουμένως τιμωρηθεί με κάποιο οικονομικό σοκ που θα δημιουργήσει έκρυθμη κοινωνική κατάσταση, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των υπολοίπων, δυνητικά απείθαρχων Ευρωπαίων.

Το σκεπτικό όσων υποστηρίζουν σενάρια καταστροφής συνοψίζεται ως εξής: Η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή, δεν εξάγει σχεδόν τίποτα, έχει μεγάλο πρωτογενές έλλειμμα, επομένως δεν θα μπορεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις αν οι Ευρωπαίοι της κόψουν τα δάνεια. Αν λοιπόν φύγουμε από το Μνημόνιο, θα αναγκαστούμε να φύγουμε και από το ευρώ, κάτι που σημαίνει οικονομική καταστροφή και κοινωνική διάλυση - κάτι τόσο αυτονόητο, όσο τα αξιώματα της Ευκλείδειας Γεωμετρίας. ΄Η μήπως όχι;

Πρώτα απ’ όλα, όσο και αν ο κ. Σόιμπλε διαμηνύει ότι η Ευρωζώνη δεν φοβάται ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας γιατί έχει ήδη θωρακιστεί απέναντι σ’ αυτό το ενδεχόμενο, είναι αμφίβολο αν το πιστεύει στ’ αλήθεια ή αν πρόκειται για πόλεμο νεύρων με την Αθήνα. Πολλοί είναι αυτοί που εκτιμούν ότι, με βάση το χάλι των ισπανικών τραπεζών και την εύθραυστη κατάσταση όχι μόνο της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, αλλά και της Ιταλίας, ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας θα μπορούσε να πυροδοτήσει φαινόμενο ντόμινο απρόβλεπτης έκτασης και έντασης. Ηδη, ο οίκος Fitch προειδοποίησε ότι, αν βγει η Ελλάδα από το ευρώ, θα υποβαθμίσει σειρά ευρωπαϊκών χωρών, ακόμη και τη Γαλλία.

Αναφορικά με το πρωτογενές έλλειμμα (αυτό δηλαδή που θα πρέπει να καλύψουμε αν κάνουμε στάση πληρωμών), σύμφωνα με τα εντελώς πρόσφατα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους είναι αυτή τη στιγμή 1,68 δισ. ευρώ και προβλέπεται μέχρι το τέλος της χρονιάς να έχει μειωθεί σε 1,089 δισ. Μιλάμε δηλαδή για ένα ποσό που αντιστοιχεί σε 100 μόλις ευρώ κατά κεφαλή - όχι και τόσο τρομερό όσο συνήθως ακούμε.

Επειτα, όπως έγραψε τη βδομάδα που πέρασε ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν, η Ελλάδα του σήμερα, με όλα τα προβλήματά της, έχει περισσότερες εξαγωγές, σε σύγκριση με το ΑΕΠ, από ό,τι είχε η Αργεντινή όταν έκανε στάση πληρωμών και αποδεσμεύτηκε από το δολάριο. Και αν η Αργεντινή είχε κυρίως βιομηχανικές και αγροτικές εξαγωγές, οι δύο βασικές βιομηχανίες της Ελλάδας είναι η ναυτιλία και ο τουρισμός, ο οποίος θα ωφεληθεί αμέσως από ένα λιγότερο σκληρό νόμισμα.

Ακόμη και σε φιλελεύθερα έντυπα, όπως οι Financial Times του Λονδίνου, οι ενθαρρυντικές φωνές προς την Ελλάδα ακούγονται ολοένα και ισχυρότερες. Ιδού τι έγραφε, την επομένη των εκλογών, ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου:

«Ακολουθώντας το πρόγραμμα Ε.Ε. - ΔΝΤ, η Ελλάδα θα καταλήξει σε δέκα χρόνια ύφεσης, αναπόδραστη έξοδο από το ευρώ και πιθανόν κατάρρευση της Δημοκρατίας. Θεωρώ την προσέγγιση του κ. Τσίπρα πολύ ριψοκίνδυνη. Αλλά αντιλαμβάνομαι γιατί οι Ελληνες θα τον ψήφιζαν. Η θέση του είναι οπωσδήποτε περισσότερο λογική από εκείνη του κεντρώου κατεστημένου υπέρ της λιτότητας, που δεν μπορεί να προσφέρει προοπτική οικονομικής ανάπτυξης».

Και ζήλια;
Περισσότερο προωθημένος, ο οικονομολόγος Αρβίντ Σουμπραμανιάν έγραψε στην ίδια εφημερίδα άρθρο με τίτλο «Η έξοδος της Ελλάδας μπορεί να προκαλέσει ζήλια στην Ευρωζώνη»! Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι, αν και οι άμεσες συνέπειες από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα είναι οδυνηρές, η ανάκαμψη θα έρθει γρήγορα, θα είναι δυναμική και θα διαρκέσει πολλά χρόνια. Η ανάλυσή του καταλήγει ως εξής:

«Η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως παρίας που μολύνει την Ευρωζώνη, αλλά η έξοδός της μπορεί να την καταστήσει πολύ μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση του κοινού νομίσματος. Αν η εγκατάλειψη του ευρώ δημιουργήσει συνθήκες ζωηρής ανάκαμψης στην Ελλάδα, το μοντέλο μπορεί να αποδειχθεί μεταδοτικό. Η ελληνική τραγωδία μπορεί τελικά να μην εξελιχθεί με τόσο οδυνηρό τρόπο για τους Ελληνες, αλλά να φέρει την πραγματική τραγωδία στην Ευρωζώνη και στο ίδιο το ευρωπαϊκό σχέδιο».

Περί κυβερνήσεων «τεχνοκρατών»
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της πολιτικής κρίσης που πλήττει την Ευρώπη είναι ο σχηματισμός κυβερνήσεων «τεχνοκρατών», μη εκλεγμένων, όπως η κυβέρνηση Μόντι.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός υπήρξε στέλεχος της Goldman Sachs, της Coca Cola και του οίκου αξιολόγησης Moody’s, ο οποίος εξόργισε τους Ιταλούς υποβαθμίζοντας 26 τράπεζες της χώρας τους. Επί πλέον, υπήρξε επικεφαλής του ευρωπαϊκού βραχίονα της Τριμερούς Επιτροπής -ανωτάτου επιπέδου think tank των ελίτ ΗΠΑ, Ευρώπης και Ιαπωνίας- και στέλεχος του Ατλαντικού Συμβουλίου. Αποστολή του τελευταίου είναι «να προωθήσει την εποικοδομητική αμερικανική ηγεσία και εμπλοκή στις διεθνείς υποθέσεις» και σημαίνον στέλεχός του ο Χένρι Κίσινγκερ.

Οπως γράφει στο τελευταίο της τεύχος η γαλλική Le Monde Diplomatique, μεταξύ των υπουργών της κυβέρνησης Μόντι ξεχωρίζουν: ο υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης Κοράντο Πασέρα, γενικός διευθυντής της εταιρείας Intesa San Paolo· η υπουργός Εργασίας Ελσα Φορνέρο, αντιπρόεδρος της ίδιας εταιρείας· ο υπουργός Παιδείας και Ερευνας Φραντσέσκο Προφούμο, στέλεχος της τράπεζας UniCredit και Telecom Italia· ο υπουργός Τουρισμού και Αθλητισμού Πιέρο Γκνούντι, στέλεχος της UniCredit· και ο συντονιστής του κοινοβουλευτικού έργου Πιέρο Τζιάρντα, αντιπρόεδρος της τράπεζας Banco Popolare και μέλος της διοίκησης της Pirelli.

Ιnfo
- Geoffrey Geunes, «Les marches ont un visage», Le Monde Diplomatique, Mai 2012.

- Wolfgang Streek, «Markets versus Voters», New Left Review, Sept/Oct 2011.

- Guy Hermet, «L’ Hiver de la Democratie ou le Nouveau Regime», Armand Collin, 2007.

- Jurgen Habermas, «Apres l’ Etat- Nation», Fayard, 2000.


Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ!

21 Μαΐου 2012, 11:57:45
Απάντηση #309
Αποσυνδεδεμένος

Δ. Κουναλάκης

Administrator
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
σορρυ για τον χειμμαρο @Δημητρη(Κουναλακης)

Ομολογω πως μεχρι πριν λιγο καιρο σκεφτομουν σαν εσενα.Απλα μου εχει γυρισει το μυαλο αναποδα τελευταια με οσα γινονται.Δε θελω να φανει η κουβεντα σαν αντιπαραθεση απλα καταθετω τον τροπο σκεψης μου και επειδη ειμαι καπως οργισμενος τελευται ισως το υφος μου να ειναι πιο εντονο απο οσο πρεπει.

Anyway,αυτα ειχα να πω.Καθε τοποθετηση ευπροσδεκτη.Εξαλλου σε αυτο το χαοτικο περιβαλλον μάλλον η αναγνωση θεσεων βοηθαει

όχι jack δεν έχω κανένα πρόβλημα. Έχω αποκτήσει πολύ στωικότητα και περιμένω να δω τι θα ξεκαθαρίσει.
Όπως έγραψα και παραπάνω, το ξεκαθάρισμα θα έρθει με την έκδοση ευρω-ομολόγου και την ενσωμάτωση σε αυτό μόνο των χωρών που τηρούν προϋπολογισμούς χωρίς ελλείμματα.
Αλλά δεν βλέπω φως από τους εντός Ελλάδας, είναι όπου φυσάει ο άνεμος όλοι τους, μεθυσμένοι, αγκιστρωμένοι σε καρέκλες και θέσεις χωρίς να έχουν κανένα σχέδιο και κανένα προγραμματισμό και το κυριότερο χωρίς καμιά διάθεση για αλλαγές που θα επιτρέψουν να φύγουμε από αυτή την χαρατσο-εισπρακτική κατάσταση.
Δες έτσι από περιέργεια πόσο χρόνο θα πάρει να πάρω μια απάντηση στην απλή ερώτηση μου από τους διαπραγματευτές και τους θιασώτες τους:
Πότε το κόστος "διάσωσης" της Ελλάδας θα γίνει λιγότερο ελκυστικό από την αποπομπή της;

Χθες κάθισα και είδα την σχέση ΔΝΤ και Ρουμανίας που αύξησε τους μισθούς. Όποιοι δοκιμάσουν να την συγκρίνουν με την Ελλάδα, ας συγκρίνουν και το πόσο δανείου από το ΔΝΤ και το έλλειμμα της Ρουμανίας στον προϋπολογισμό και θα καταλάβουν.....

Ένα πράγμα που σκέφτομαι και δεν μου αρέσει καθόλου είναι το εξής:
Αν και δεν το σκέφτομαι προς το παρόν, το να φύγω μετανάστης σε μια χώρα της ΕΕ είναι εύκολο και χωρίς πολλές διατυπώσεις, τι θα γίνει όμως εάν η Ελλάδα βγει από την ΕΕ; Ούτε σαν μετανάστης θα είναι εύκολο πλέον να βρεθείς στην Ευρώπη. Θα πρέπει να αναζητήσεις Αυστραλία για να αξίζει τον κόπο....
Eίπες ότι μια μέρα θα φύγεις, μην τολμήσεις, είσαι χαζός;
όταν έχεις τέτοιους αυλικούς και τέτοια καρέκλα, τι απερισκεψία!
Ένα ξεροκόμματο κάθε πιστός να μασουλάει, "Ναι αρχηγέ" θα λέει συνεχώς
τιμωρία αμείλικτη σ' όποιον τολμά να σ΄αμφισβητεί έργα και πρόσωπα, τι ύβρης!
Ω αρχηγέ, είσαι ο μοναδικός, και τη ζωή μας χρωστάμε σε σένα οι φτωχοί!
Από μετάφραση αραβικού κειμένου

21 Μαΐου 2012, 22:17:32
Απάντηση #310
Αποσυνδεδεμένος

D-Michalis

Administrator
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εγώ οικονομολόγος δεν είμαι. Προσπαθώ να σκεφτώ απλά.....
……………
Από την μια σημαίνει την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας από την άλλη όμως περνάμε πλέον σε μια από τις 4-5 υπερδυνάμεις που θα μείνουν παγκοσμίως.
…………….
 

Ούτε και εγώ είμαι παίδες, αλλά προσπαθώ να σκεφτώ και να καταλάβω τι γίνεται γύρω μου…

Όλα έχουν τη σημασία τους και πολλές ερμηνείες και όψεις.

Το σίγουρο όμως –κατ’ εμέ- είναι ότι όταν «περνάμε σε μία υπερδύναμη», αυτό αφορά τη χώρα. Και δυστυχώς, χώρα την σήμερον εννοούνται οι κρατούντες και όχι ο λαός.
Το συντριπτικό ποσοστό των πολιτών, ποτέ δεν γίνεται υπερδύναμη.
Απεναντίας, όσο πιο υπερδύναμη γίνεται η χώρα του, τόσο πιο στρατευμένος (επιταγμένος) είναι στο να αυξάνει τον πλούτο των ηγετικών ομάδων της «υπερδύναμης» και να μειώνει το δικό του βιοτικό επίπεδο ευθέως αντίθετα από τη δύναμη που αποκτά η «υπερδύναμη» πατρίς του.

(από την άλλη η Ελλάδα με παραγωγή –κάθε μορφής- υποπολλαπλάσια της κατανάλωσής της, δεν είναι δυνατόν να ισορροπήσει μέσα σε ομάδα «ισχυρών» που η παραγωγή τους υπερβαίνει κατά πολύ την κατανάλωσή τους. Αυτή είναι και η παθογένεια της ζώνης του ευρώ (δεν το λέω εγώ. Το έχει πεί και ο πατέρας του ευρώ) και γι’ αυτό δεν θα αντέξει και πολύ. Μόνο ως «καταναλωτής» μπορεί να επιβιώσει εκεί μέσα η Ελλάδα και ως τέτοιον θα τον ήθελαν, ίσως σε μία άλλη «ζώνη ισχυρών», εκείνη των «νότιων χωρών».
Γιατί όλοι είμαστε ίσιοι, αλλά κάποιοι θέλουν –και με τα σημερινά δεδομένα μπορούν να σου το επιβάλουν –να είναι «πιο ίσιοι» από τους ίσιους.)


Εδώ είναι και το υπαρξιακό πρόβλημα του καπιταλισμού -όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα- όπου, η δημοκρατία και η κοινωνική ευημερία παραγκωνίζονται για την ευημερία των αριθμών και τη διατήρηση του ελέγχου των ισχυρών.
(μόνο που και αυτός ο έλεγχος είναι ψευδαίσθηση, αφού τα αφανή και εις φορολογικούς παραδείσους διαβιούντα λόμπι, τους κρατάνε από τη μύτη και τους αφήνουν να φαίνονται ότι είναι «οι ισχυροί», όσο αυτοί «οι ισχυροί» τους αφήνουν να παίζουν τα κερδοσκοπικά τους παίγνια.)

Γι’ αυτό, με τη μορφή στην οποία έχει εξελιχθεί σήμερα η παγκόσμια οικονομία δεν θα μπορέσει να αντέξει και σα πήλινος γίγαντας θα σωριαστεί (Για θυμηθείτε τι φούσκα είναι τα οικονομικά της 1ης υπερδύναμης που όμως δεν καταρρέει γιατί "οι αγορές" βολεύονται μέσα σε αυτό το ψυχεδελικό τοπίο, όπως βολευόμασταν και εμείς έως τώρα με τη «δανική virtual ευημερία μας».)
 
Το ότι θα καταρρεύσει με πάταγο είναι γνωστό. Το πότε είναι άγνωστο.

« Τελευταία τροποποίηση: 22 Μαΐου 2012, 00:43:27 από D-Michalis »
Αν και επιθυμώ διακαώς να τραγουδώ το «μην κλαις, δεν πειράζει, θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας», με τα γεγονότα που ζούμε (σε κοινωνία και υγεία) νομίζω πως ταιριάζει καλύτερα το «γέρασα μ’ ένα κοντό παντελονάκι και ο ήλιος (πού είχε μισοφανεί, όχι μόνο) δεν φάνηκε ακόμη (αλλά έχει ολότελα κρυφτεί)».

24 Μαΐου 2012, 19:31:58
Απάντηση #311
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Secret €100bn aid props up Greek banks

There has been no official announcement. No terms or conditions have been disclosed. But Greece’s banking system is being propped up by an estimated €100bn or so of emergency liquidity provided by the country’s central bank – approved secretly by the European Central Bank in Frankfurt. If Greece were to leave the eurozone, the immediate cause might be an ECB decision to pull the plug.

Extensive use of “emergency liquidity assistance” (ELA) to help banks in the weakest economies has been one of the less-noticed features of the eurozone crisis. Separate from normal supplies of liquidity and meant originally as a temporary facility for national authorities to use when banks hit problems, ELA proved a lifesaver for the financial system Ireland and is now even more so in Greece. As such, it has given the ECB – which has ultimate control over the facility – considerable power to determine countries’ fates.

High quality global journalism requires investment. Please share this article with others using the link below, do not cut & paste the article. See our Ts&Cs and Copyright Policy for more detail. Email ftsales.support@ft.com to buy additional rights. Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Because of the risks of extra liquidity creating inflation, ELA in excess of €500m requires approval by the ECB’s 23-strong governing council: its use can be stopped if two-thirds of the council oppose an application.

Importantly, the risks fall on the relevant national central bank, rather than being shared across eurozone central banks as with normal liquidity – although there would be a general hit if a country left the eurozone. However there is no theoretical limit to the amount of ELA that can be provided – and no information, for instance, what collateral recipient banks have to provide as security or what interest rate they pay. Ireland’s example shows that the supposedly temporary use of ELA, can also be prolonged.

Mr Coene said ELA had to be cut off once banks became insolvent. “It is emergency liquidity assistance – not solvency assistance,” he said. The secrecy surrounding ELA creates grey areas, however.

Last week, the ECB council excluded four Greek banks from ordinary liquidity operations – forcing them to fall back on ELA. The unofficial reason was political uncertainty over Greece’s bank recapitalisation plan after the country’s inconclusive May 6 election.

But where would the council draw the line? Mario Draghi, ECB president, would probably seek political cover before Greek ELA was withdrawn. Although the ECB’s “strong preference” was for Greece to stay in the eurozone, the country’s future was for politicians to decide, he said last week.

“Cutting off ELA would be the way to push Greece out of the eurozone – if that was wanted, or if Greece really wanted to leave. But I don’t think the ECB is going to take that decision,” said Laurent Fransolet, Barclays analyst. “I think the ECB would go to the political powers and have them take the decision”.

Nevertheless, ambiguity over how the ECB would really act gives it sway over eurozone politicians. An ECB threat in late 2010 to pull the plug helped persuade Ireland to accept an international bailout plan. No doubt, its governing council will hope to concentrate minds similarly in Athens

High quality global journalism requires investment. Please share this article with others using the link below, do not cut & paste the article. See our Ts&Cs and Copyright Policy for more detail. Email ftsales.support@ft.com to buy additional rights. Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Whether that power would ever be exercised is unclear. ELA is a subject on which the ECB is deeply reluctant to provide information – even on where or when it is provided.

“You don’t say when you are in an emergency situation, because then you make the situation worse. So I really don’t see the usefulness of being more transparent,” Luc Coene, Belgium’s central bank governor, explained in a Financial Times interview this month.

The ECB’s guard slipped a little late last month. Its weekly financial statement published on April 24, showed an unexpected €121bn increase in the innocently titled heading “other claims on euro area credit institutions,” the result of putting all ELA under the same item. By definition, €121bn was the minimum amount of ELA being provided by the “eurosystem” – the network of eurozone central banks.

By scouring ECB and national central bank statements analysts, have since pieced together more details. Analysts at Barclays, for instance, reckon Greece is now using €96bn in ELA, with Ireland accounting for another €41bn and Cyprus €4bn. If correct, total ELA in use has exceeded €140bn – more than 10 per cent of the amount lent to eurozone banks in standard monetary policy operations.
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

28 Μαΐου 2012, 00:04:14
Απάντηση #312
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
Προφητική μα πάντα επίκαιρη ομιλία......


It will not be by German hands that the stucture of Europe will be rebuild or the union of the European family achieved...

Winston Churchill's 1941 Great Declaration


« Τελευταία τροποποίηση: 28 Μαΐου 2012, 00:24:24 από Predator »
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

28 Μαΐου 2012, 01:07:41
Απάντηση #313
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

1 Ιουνίου 2012, 18:05:30
Απάντηση #314
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
0 Απαντήσεις
2711 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 13 Μαΐου 2012, 23:30:52
από Argirios Argiriou
39 Απαντήσεις
20673 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 26 Ιανουαρίου 2015, 11:44:32
από EzeΤΡΟΛ
1 Απαντήσεις
8210 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 4 Δεκεμβρίου 2020, 00:03:54
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
5968 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 6 Μαρτίου 2022, 09:44:31
από Argirios Argiriou
4 Απαντήσεις
12419 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 27 Απριλίου 2024, 07:59:21
από Argirios Argiriou