Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Θέματα σχετικά με το forum
Δεν έχει σημασία μόνο το περιεχόμενο του μηνύματός μας αλλά και η μορφή του.
Δ. Κουναλάκης:
Πιθανώς να προτιμούσα ένα χειρουργό που δεν κάνει ορθογραφικά λάθη, αλλά θα ένιωθα πιο ασφάλεια εάν ο προσωπικός μου ιατρός έκανε αραιά και που κάποιο ορθογραφικό λάθος. το γιατί είναι πολύπλοκη αλλά απολύτως λογική νευροφυσιολογική σκέψη.
Για όλα τα υπόλοιπα, "Καλή Σαρακοστή", ευχή έστω και 3 μέρες νωρίτερα.
anastasios theodoridis:
εάν ίξαιρα πος θα δυμιουργυθή τώσω μαιγάλυ σιζύτισυ δε θα πήραζα τον φήλο Αναστάση :P
Βέρρας Οδυσσέας:
O Τσακ Νόρις του forum δεν κάνει ποτέ λάθη, αλλά ακόμη και όταν κάνει, είναι απολύτως δικαιολογημένα! :o
D-Michalis:
Προσωπικά σιχαίνομαι αυτή τη συζήτηση όταν γίνεται ρεβανσιστική ή για επίδειξη.
Πολλοί άνθρωποι κάνουν λάθη.
Εγώ ανήκω σε αυτούς και ας με θεωρήσετε κατώτερο.
Θα δυσκολευτείτε όμως να με θεωρήσετε μέτριο χρήστη της γλώσσας (ή τουλάχιστον έτσι μου έλεγαν οι δάσκαλοί μου και μου λένε διάφοροι ακόμη).
Θεωρήστε με κατώτερο –εμένα και κάθε άλλον σαν εμένα που κάνει λάθη- αν αυτό υπηρετεί την αυταρέσκεια σας. Εμένα όμως αυτό δε θα με κάνει φτωχότερο στη γλώσσα.
Η διαφορά του σοβαρού με τη γλώσσα ανθρώπου και αυτού που "πηδάει" τη γλώσσα είναι ότι ο πρώτος συνήθως υποπίπτει σε αναγραμματισμούς κυρίως ή σε αδιάφορα φωνήεντα σε θέσεις που δεν έχουν άμεση σχέση με την ετυμολογία, ή έστω δεν του είναι άμεσα αντιληπτές.
Ενώ ο δεύτερος δεν έχει κανένα σεβασμό σε κανένα κανόνα της γλώσσας.
Πώς ταυτίζετε ανερυθρίαστα αυτούς τους δύο?
Στους πρώτους ανήκουν συνήθως άτομα που από έρευνες έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ πιό πάνω από το μέτριο της ευφυΐας έως διάνυες. Στους «ορθογράφους» όμως βρίσκεις συχνότατα μετριότητες. Άρα η ορθογραφία από μόνη της μάλλον δεν υποδηλώνει τίποτε.
Στους δεύτερους ανήκουν οι τζάμπα μάγκες και εκεί πραγματικά χρειάζονται κεραυνοί.
Υπάρχει και η κατηγορία των μισο-αγράμματων όπου είναι αδύνατον να τους χρεώσουμε οτιδήποτε.
Ακόμη, τελείως διαφορετικό είναι το να γράφεις φθόγγους με λάθος ορθογραφία και άλλο είναι το να χρησιμοποιείς λέξεις άσχετες με αυτό που εννοείς.
Η γλώσσα έχει πολλούς τρόπους βιασμού.
Γιατί δεν μπορεί π.χ. να είναι καλός γιατρός αυτός που μπερδεύει το μήνυμα και γράφει μύνημα? Αυτός που μπερδεύει το οικείο με το οίκειο?
Ειδικά σήμερα που τα παιδιά δεν διδάσκονται ετυμολογία, πώς μπορεί να ξέρει γιατί θέλει έτσι ή αλλιώς ? Μόνο μνημοτεχνικά μπορεί να το ξέρει.
Επίσης. Αν δεν θυμάται με σιγουριά σε πιές λέξεις που αρχίζουν με σύμφωνο απαλείφετε το ν στο προηγούμενο άρθρο (π.χ. τον βράχο ή το βράχο? γιατί είναι αμόρφωτος και ανίκανος χειρουργός?
Κάτι τέτοια κολλήματα οδήγησαν στο "Γλωσσάρι Ψυχάρη" κάποτε, κάτι που άφησε ανεξίτηλο το βιασμό πάνω στη σημερινή μας γλώσσα.
(Αλήθεια κολλήματα ή κωλύματα ή κολλύματα ή κωλλύματα? Και γιατί είναι κακός γιατρός όποιος δεν το ξέρει? Αφού η αρχική σκέψη είναι ότι προέρχεται από την κόλλα ή το κολλώ / κολλάω, αλλά καθόλου δεν απαγορεύεται να είναι και κωλύματα, πολύ δε περισσότερο καθόλου δεν αποκλείεται το λάθος αφού η φωτογραφική μνήμη ανασύρει στην επιφάνεια και το κωλύματα που ναι μεν δεν είναι ακριβώς το ίδιο αλλά «ομοιάζει αυτώ» -έτσι για να κάνω και λίγη επίδειξη !! να απαλύνω την κακή εικόνα που δημιουργώ με την ανορθόδοξη τοποθέτησή μου).
Υπάρχουν βέβαια και λέξεις που πρέπει με κάθε τρόπο να θυμούμαστε την ορθογραφία τους γιατί αλλάζει το νόημα.
Άλλο τα πεδία και άλλο τα παιδία. Αν πώ τα "πεδία παίζει" τότε σαφώς είμαι αγράμματος, αφού η φράση είναι λόγια και έπρεπε –αφού θέλω να τη χρησιμοποιήσω- να την ξέρω, αλλιώς να μή τη χρησιμοποιήσω. Αφού τη χρησιμοποιώ αλλά δεν την κατέχω, δεν είμαι παρά ένας εξυπνάκιας αγράμματος.
Το ίδιο και το ΠΟΛΟΙ /ΠΟΛΛΟΙ, αφού το ένα αναφέρεται σε πόλους και το άλλο σε πολλούς. Αυτό πρέπει να το ξέρω, ναι. Τόσα άλλα όμως αν δεν τα ξέρω, εξ’ ορισμού αχρηστεύουν όλα τα άλλα που ξέρω σε ιατρική ή αλλού?
Τέτοια λάθη, ναι, να τα καταδικάζουμε. Αλλά να κρίνουμε τους ανθρώπους από την "βατή ανορθογραφία τους", ε, αυτό εμένα δεν μου αρέσει και μάλλον αποκαλύπτει ψυχισμό προβληματικό.
Άλλο λοιπόν να προσπαθούμε να χειριζόμαστε εύστοχα και αποδοτικά τη γλώσσα και άλλο το να κάνουμε λάθη τύπου αναγραμματισμού και αδόκιμου φωνήεντος σε διπλά -τριπλά φωνήεντα.
Άν δεν γινόμασταν ψυχαναγκαστικοί με τη γλώσσα από παιδικής ηλικίας, τότε, να είστε σίγουροι ότι σχεδόν όλοι θα ήταν ανορθόγραφοι.
Denominator:
Τη γλώσσα μας τη βλέπω πιο πολύ ως δικαίωμα και όχι ως υποχρέωση.
Ουδείς αλάθητος - αλλά αυτός που είναι αδιάφορος στη γλώσσα, το βασικό εργαλείο σχηματοποίησης και εκφοράς της σκέψης του, είναι πολλές φορές αδιάφορος και σε άλλα.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση