Μισώ το χειμώνα. Που να πάρει.
Συνήθως αποφεύγω να γράψω κάτι όταν δεν είμαι σε πλήρη νηφαλιότητα, αλλά το ότι σήμερα άνοιξα φύλο του Word αμέσως μόλις γύρισα από τη δουλειά, οφείλεται στο ότι εξωθήθηκα πέρα από τα συνηθισμένα. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι:
• είδα 55 ασθενείς στο ιατρείο
• μίλησα με 3 στο τηλέφωνο, απ’ όπου προέκυψαν 2 κατ΄οίκον επισκέψεις
• έδωσα 5 μαθητικά δελτία άθλησης για …πιγκ-πογκ και άλλα βαρέα αθλήματα
• υπέγραψα (αφού πρώτα βεβαιώθηκα ότι δεν κυκλοφορεί στο δρόμο απ’ όπου περνάω) ένα πιστοποιητικό υγείας σε 75χρονο για να ανανεώσει το δίπλωμα οδήγησης γεωργικού ελκυστήρα
• συνέταξα 116 συνταγές, συνυπολογιζομένων αυτών με κόκκινη γραμμή για Λοναρίντ και των γνωματεύσεων αναντικατάστατων για Νταφλόν
και γύρισα σπίτι στις 3μμ. Το ίδιο αναμένεται να κάνω και αύριο.
Δεν θα με ένοιαζε αν υπήρχε πραγματικός λόγος για όλες αυτές τις συνταγές και για όλες τις επισκέψεις στον γιατρό. Αλλά δεν υπήρχε1. ΑΝ ήμουν εξουσιοδοτημένος, θα επέβαλλα κανόνες στο ποιός μπορεί να δει γιατρό και ποιός όχι.
Λοιπόν, ορίστε οι κανόνες μου:
1) Αν νομίζεις ότι έχεις γρίππη, μπορεί να έχεις γρίππη. ΔΕΝ χρειάζεται να δεις γιατρό.
2) Αν σκοπεύεις να αρχίσεις τη συνομιλία σου με τον γιατρό με τις λέξεις "Νομίζω ότι έχω κρυώσει", δεν επιτρέπεται να μπεις στο ιατρείο. Μπορείς να έχεις το κρυολόγημα σου, όσο σοβαρό και αν είναι, χωρίς να το περιφέρεις ασκόπως. Σου ανήκει, και κανείς δεν επιθυμεί μερίδιο από αυτό. (Μηδέ του γιατρού εξαιρουμένου).
3) Αν δεν έχουν περάσει τουλάχιστον 5 μέρες από την εμφάνιση των συμπτωμάτων, δεν υπάρχει και ανάγκη να δεις γιατρό2. (Κανονικά, δεν υπάρχει λόγος να δεις τον γιατρό ακόμη και για πολλές περισσότερες μέρες, αλλά ας είμαστε γενναιόδωροι). Σε περίπτωση που ο πονόλαιμος σου είναι τόσος που δεν μπορείς να καταπιείς, μπορείς να έρθεις από την 3η μέρα. Αν έχεις κυστίτιδα, μπορείς να έρθεις την ίδια μέρα. Οπωσδήποτε, ΜΗΝ έρθεις αν η απάντηση σου στην ερώτηση του γιατρού "Πότε άρχισε ο βήχας σου;", πρόκειται να είναι "Σήμερα το πρωί." Νομιμοποιείται ο/η γιατρός σου να σε στραγγαλίσει με το στηθοσκόπιο του/της.
4) Η παρακεταμόλη, οι καραμέλες, τα αποσυμφορητικά, τα αντιισταμινικά και κάθε λογής ματζούνια, δεν σε θεραπεύουν. Μπορεί να σε ανακουφίζουν λίγο από τα συμπτώματα, αλλά δεν κάνουν τίποτε περισσότερο. Δεν έχει νόημα να παραπονεθείς "Παίρνω βιταμίνη C για δυο μέρες αλλά δεν μου πέρασε το κρυολόγημα." Mα κανείς γνωστικός δεν σου είπε ότι θα περνούσε.
5) Το να είσαι άρρωστος για περισσότερες μέρες, δεν σημαίνει ότι είναι και πιθανότερο να χρειάζεσαι αγωγή, ακόμη και αν προσέρχεσαι κλαίγοντας ότι δεν μπορείς ν΄αντέξεις άλλο.
6) Ακόμη και στην περίπτωση που η λοίμωξη σου είναι μικροβιακή, δεν χρειάζεσαι απαραιτήτως αντιβιοτικά. Χμμ, μερικές φορές, χρειάζεσαι, όπως σε ουρολοιμώξεις, τραύματα και λοιμώξεις του δέρματος και λοιμώξεις του αναπνευστικού επί ΧΑΠ, αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων μπορείς να τα βγάλεις πέρα και μόνος σου.
7) Το κατανοούμε αν έχει φτάσει στα αυτιά σου η συμβουλή: "Επισκέψου τον γιατρό αμέσως μόλις εμφανίσεις κάποιο σύμπτωμα", αλλά δεν το ασπαζόμαστε. Επειδή το έχεις ακούσει, έρχεσαι μόλις φταρνιστείς ή 45 λεπτά αφ’ ότου πόνεσε το αυτί σου. Τσκ, τσκ, τσκ. Βλέπεις, όσοι προτείνουν την άμεση προσφυγή στον γιατρό, είναι συνήθως αυτοί που βασίζονται στην επίσκεψη σου (ιδιώτες γιατροί) ή στο αποτέλσμα αυτής (φαρμακεία). Εμείς πάλι, όχι. Και δεν ισχυρίζομαι ότι θα σου έγραφαν αντιβιοτικά και/ή πραζόλη σώνει και καλά χωρίς να χρειάζεσαι. Απλά, ότι θέλουν να σε βλέπουν να τρέχεις σ' αυτούς κάθε φορά που νιώθεις άρρωστος. Αλλωστε, για μια ώρα ανάγκης δεν αφήνουμε όλοι και λίγα λεφτά στην άκρη;
8 ) Δεν χρειάζεται να φέρεις για εξέταση το παιδί σου επειδή κάνει εμετό. (Ψέμματα: χρειάζεται, αν λερώνει πολύ πιο αραιά τις πάνες του απ’ ότι συνήθως, ή αν είναι πολύ μικρό, ή αν είναι κακοδιάθετο). Είχα παραπέμψει μια φορά ένα παιδί με διάρροια, αλλά ποτέ δεν έχω συνταγογραφήσει αντιβίωση ή άλλο τι σε τέτοια περίπτωση. Γενικά, γίνονται καλά από μόνα τους. Όπως οι περισσότεροι. Με τα περισσότερα.
Μέχρι στιγμής, νομίζω ότι δεν έχω κάνει για φέτος κανένα (πολύ) χοντρό λάθος. Ή, τουλάχιστον, οι συνάδελφοι μου από αβρότητα δεν με ενημέρωσαν για κάποιο. Έχω δώσει αντιβιώσεις ως τώρα αυτό το χειμώνα μετρημένες στα δάχτυλα των δυο χεριών χωρίς τους αντίχειρες, και πάντα σε περιπτώσεις που μπορούσα με βεβαιότητα να το δικαιολογήσω. Από όποια πλευρά και να το δεις, καλύτερα να δώσεις αντιβίωση σε έναν που τη χρειάζεται, παρά σε εκατό που δεν τη χρειάζονται.
1 Φυσικά, άξιζε να έρθει το 11χρονο κορίτσι με άλγος ΔΛΒ που χρειάστηκε να κάνει εισαγωγή στο Νοοκομείο καθώς και ο 84χρονος πνευμονοπαθής με εμπύρετο.
2 Ένα μικρό σχήμα λόγου, καθώς εξαιρούνται όσοι είναι πάνω από 70, όσοι πάσχουν από ΧΑΠ, άσθμα, στεφανιαία νόσο, οι διαβητικοί, τα βρέφη, κα…