Γλυκοζυλιωμένη και περενέργειες της χημικής δράσης του σακχάρου αίματος...

[Δ. Κουναλάκης]

Μια συζήτηση υπάρχει τον τελευταίο καιρό σχετικά με τον ρόλο της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.
Τα ερωτηματικά είναι πολλά:
1. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην διάγνωση του ΣΔ;
2. Έχει σχέση με τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακού συμβάματος;
3. Τι σημαίνει πρακτικά εκτός του πόσο καλά ρυθμίζεται ο ασθενής;

Στα μετεκπαιδευτικά μαθήματα του ΣΔ που οργανώνουν Χριστακόπουλος-Καραμάνος κάθε χρόνο και που παρακαλούθησα φέτος είδα τους διαβητολόγους να έχουν αρχίσει να βάζουν νερό στο κρασί τους και να μην είναι τόσο απόλυτοι στο τι χρησιμεύει η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη. Για όσους παρακολουθούν την βιβλιογραφία, η γλυκοζυλιωμένη αποτελεί ανερχόμενη δύναμη σε πολλά πράγματα στο μέλλον. Σε πρώτη φάση θα σας πρότεινα να μην πιστεύετε κάτι καθηγητες και άλλους πεφωτισμένους που είναι πολύ απόλυτοι για το τι χρήση έχει η γλυκοζυλιωμένη καθώς πολλά αλλάζουν και προσωπικά έχω αρχίσει να τις θεωρώ κριτήριο για το πόσο σοβαρά τους παίρνω γενικότερα...

Το παρακάτω άρθρο βάζει λαδι στη φωτιά και σκεφτείτε ότι μιλάει για μη διαβητικούς.... ή καλύτερα για αυτούς που κάποιοι καθηγητές διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι δεν έχουν ΣΔ και να μην ασχολούμαστε με την γλυκοζυλιωμένη:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Glycated Hemoglobin, Diabetes, and Cardiovascular Risk in Nondiabetic Adults

ABSTRACT

Background Fasting glucose is the standard measure used to diagnose diabetes in the United States. Recently, glycated hemoglobin was also recommended for this purpose.

Methods We compared the prognostic value of glycated hemoglobin and fasting glucose for identifying adults at risk for diabetes or cardiovascular disease. We measured glycated hemoglobin in whole-blood samples from 11,092 black or white adults who did not have a history of diabetes or cardiovascular disease and who attended the second visit (occurring in the 1990–1992 period) of the Atherosclerosis Risk in Communities (ARIC) study.

Results The glycated hemoglobin value at baseline was associated with newly diagnosed diabetes and cardiovascular outcomes. For glycated hemoglobin values of less than 5.0%, 5.0 to less than 5.5%, 5.5 to less than 6.0%, 6.0 to less than 6.5%, and 6.5% or greater, the multivariable-adjusted hazard ratios (with 95% confidence intervals) for diagnosed diabetes were 0.52 (0.40 to 0.69), 1.00 (reference), 1.86 (1.67 to 2.08), 4.48 (3.92 to 5.13), and 16.47 (14.22 to 19.08), respectively. For coronary heart disease, the hazard ratios were 0.96 (0.74 to 1.24), 1.00 (reference), 1.23 (1.07 to 1.41), 1.78 (1.48 to 2.15), and 1.95 (1.53 to 2.48), respectively. The hazard ratios for stroke were similar. In contrast, glycated hemoglobin and death from any cause were found to have a J-shaped association curve. All these associations remained significant after adjustment for the baseline fasting glucose level. The association between the fasting glucose levels and the risk of cardiovascular disease or death from any cause was not significant in models with adjustment for all covariates as well as glycated hemoglobin. For coronary heart disease, measures of risk discrimination showed significant improvement when glycated hemoglobin was added to models including fasting glucose.

Conclusions In this community-based population of nondiabetic adults, glycated hemoglobin was similarly associated with a risk of diabetes and more strongly associated with risks of cardiovascular disease and death from any cause as compared with fasting glucose. These data add to the evidence supporting the use of glycated hemoglobin as a diagnostic test for diabetes.


Source Information

From the Department of Epidemiology and the Welch Center for Prevention, Epidemiology, and Clinical Research (E.S., K.M., J.C., F.L.B.), and the Department of Biostatistics (H.Z., J.C.), Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health; and the Division of General Internal Medicine, Department of Medicine, Johns Hopkins University (E.S., J.C., F.L.B.) — all in Baltimore; the Department of Laboratory Medicine and Pathology, Medical School (M.W.S.), and the Division of Epidemiology and Community Health (J.P.), University of Minnesota, Minneapolis; and the Division of Public Health Sciences, Wake Forest University School of Medicine, Winston-Salem, NC (L.W.).