Το κράτος... ξέχασε τον νόμο για τους γιατρούς εργασίας.

[Argirios Argiriou]

Ελευθεροτυπία, 03/05/2010.

ΟΥΤΕ Η ΒΟΥΛΗ ΕΧΕΙ! ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ 130 ΕΝΑΝΤΙ 1.200 ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ


Της ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΝΗ.

Κράτος εναντίον κράτους. Ετσι μόνο μπορεί να περιγραφεί η κατάσταση που παρουσιάζουν οι διατάξεις των νόμων περί «γιατρών εργασίας». Κύριος παραβάτης δεν είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις -αν και ορισμένες εξ αυτών, τυπικά διαθέτουν- αλλά το κράτος-εργοδότης!
Η Ελλάδα βάσει της ελληνικής και κοινοτικής νομοθεσίας πρέπει να διαθέτει γιατρό εργασίας: στη Βουλή, στα υπουργεία, στα εποπτευόμενα ΝΠΔΔ, στα δικαστικά μέγαρα, στα σώματα στρατού και στα δημόσια νοσοκομεία. Διαθέτει; Η απάντηση είναι «όχι».

Ο Αλέξης Δημητρίου, μηχανολόγος - μηχανικός, μέλος του ΤΕΕ και βοηθός διευθυντής στη Διεύθυνση Ανθρωπίνων Πόρων και Οργάνωσης της ΔΕΗ, έχει καταγγείλει τη χώρα μας πάνω από τέσσερις φορές από το 2007 έως το 2009 τόσο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και στα συναρμόδια υπουργεία στην Ελλάδα.

Τρεις νόμοι (1568/85, 1558/85, 1836/89), επτά Προεδρικά Διατάγματα, δύο κοινές αποφάσεις πρωθυπουργού με τον υπουργό Οικονομικών και κατ' ανάθεση στον υφυπουργό Οικονομικών, μία υπουργική απόφαση και μία γνωμοδότηση του Συμβουλίου Επικρατείας. Στα ανωτέρω προστίθενται και άλλα 120 νομοθετήματα, Προεδρικά Διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις. Ολα αυτά επιβάλλουν την ύπαρξη γιατρών εργασίας στις επιχειρήσεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα τα τελευταία 25 χρόνια. Χωρίς, όμως, να υπάρχει αποτέλεσμα.

Σήμερα, βάσει των ανωτέρω έπρεπε να υπήρχαν 1.200 εξειδικευμένοι γιατροί εργασίας, ενώ στην πραγματικότητα δεν ξεπερνούν τους 130.

Η Ιλιάνα Σακκά, εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ στο Συμβούλιο Υγιεινής και Ασφάλειας στην Εργασία, περιγράφει: «Η ειδικότητα ιατρικής της εργασίας για 25 χρόνια βρίσκεται σε περιπέτειες για την κατοχύρωσή της και την ανάπτυξή της και από τους 130 ειδικούς γιατρούς εργασίας, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι άνεργοι.

Μάταια η Εταιρεία Ιατρικής της Εργασίας και Προστασίας του Περιβάλλοντος από κοινού με την ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ προσπαθούμε να αναδείξουμε το πρόβλημα και τις υποχρεώσεις του κράτους-εργοδότη».

«Οι εργοδότες έχουν συνάψει συμβάσεις με ιδιωτικά ιατρικά κέντρα και πολυιατρεία και στέλνουν τους εργαζομένους εκεί», μας λέει ο Ανδρέας Κολλάς, υπεύθυνος Υγιεινής και Ασφάλειας στην Εργασία της ΓΣΣΕ. «Από το 2003 -18 χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου 1568/85- μετά από επανειλημμένες παρεμβάσεις των συνδικαλιστικών φορέων και της Εταιρείας της Εργασίας, βάσει του ν. 3144/03, δόθηκε η δυνατότητα να τεθεί τέρμα στις μεταβατικές διατάξεις άσκησης καθηκόντων του γιατρού εργασίας. Ετσι, με απόφαση του ΚΕΣΥ, αντί της ειδικότητας Ιατρικής της Εργασίας, 500 γιατροί, άλλων ειδικοτήτων, ασκούσαν καθήκοντα γιατρού εργασίας»!

«Η Ελλάδα -συνεχίζει- είναι εκτεθειμένη στην Ε.Ε. αφού έχει δηλώσει μόνον 35 επαγγελματικές ασθένειες, ακριβώς επειδή δεν υπήρξε μέχρι σήμερα ικανός αριθμός ειδικών γιατρών εργασίας. Γι' αυτό το σοβαρό θέμα δεν υπήρξε κανένας διάλογος, ούτε και γνωμοδότηση από το Σώμα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (ΣΥΑΕ), όπως προβλέπει η νομοθεσία, κάτι που η ΓΣΣΕ το απαιτεί».

Τονίζεται ότι βάσει της νομοθεσίας κάθε επιχείρηση ιδιωτικού και δημόσιου τομέα που απασχολεί από 50 και άνω εργαζομένους πρέπει να διαθέτει γιατρό εργασίας. Στις μικρές επιχειρήσεις, όπου δεν υπάρχει γιατρός εργασίας ή ειδικευμένο προσωπικό με τεχνικές γνώσεις σε θέματα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (ΥΑΕ), θεωρείται απαραίτητη η περιοδική παρουσία του τεχνικού ασφαλείας για την εποπτεία της ΥΑΕ.

 Ο υπεύθυνος της ΓΣΣΕ λέει ακόμη ότι «πολλοί εργοδότες, ενώ έχουν περιορισμούς σχετικά με τον αριθμό του προσωπικού, εξακολουθούν να ασκούν καθήκοντα τεχνικού ασφαλείας με περισσότερο προσωπικό από αυτό που τους επιτρέπεται. Ετσι, για να "φαίνονται νομοταγείς" δηλώνουν λιγότερο προσωπικό στα ΚΕΠΕΚ από αυτό που πραγματικά είναι δηλωμένο στην Κοινωνική Επιθεώρηση Εργασίας»!

Ακόμα περισσότερο δηκτικός γίνεται ο Γιάννης Τασούλας, εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ: «Το ζήτημα των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας δεν είναι αποσπασμένο από την εφαρμογή μιας πολιτικής. Ολες οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει μέχρι σήμερα η μόνη αγωνία που έχουν είναι πώς θα ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η ζωή του εργαζομένου λογίζεται σαν κόστος και θυσιάζεται στο όνομα του κέρδους, της πλουτοκρατίας. Ολα αυτά τα χρόνια οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν ενίσχυσαν την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων με εξαντλητικά ωράρια, εντατικοποίηση της εργασίας, με αποτέλεσμα καθημερινά να συμβαίνουν εργοδοτικά εγκλήματα στους χώρους δουλειάς. Χιλιάδες εργάτες έχουν χάσει τη ζωή τους βυθίζοντας στο πένθος τις οικογένειές τους. Κυβέρνηση και εργοδοσία χύνουν κροκοδείλια δάκρυα αιτιολογώντας τα εγκλήματα στην "κακιά" στιγμή και στην "απροσεξία" του εργαζομένου. Θέλουν να κρύψουν τις ευθύνες τους, να ρίξουν στάχτη στα μάτια του εργαζόμενου λαού, ώστε να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη δράση τους».

Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, υπεύθυνος για το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας, Μιχάλης Χάλαρης, για το θέμα αυτό επισημαίνει στην «Ε»: «Οι νομοθετικές ρυθμίσεις που ακολούθησαν δεν διευθέτησαν το θέμα, αλλά οδήγησαν σε μια αιμορραγική κατάσταση ενός θεσμού, ο οποίος με προϋποθέσεις και εχέγγυα θα μπορούσε να αποδώσει πολλά για τον Ελληνα εργαζόμενο. Η τελευταία, δε, ρύθμιση του θέματος με Κοινή Υπουργική Απόφαση, που εκδόθηκε τον Αύγουστο του 2009, οδήγησε σε περαιτέρω σύγχυση, καθώς δεν έλαβε υπ' όψιν της τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς και τις υπάρχουσες πρακτικές δυσκολίες».*



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Chris123GR]

ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Απαιτείται άσκηση 4 ετών. Από αυτά:
· 28 μήνες κλινικής άσκησης από τους οποίους:
o 15 μήνες αφορούν κλινική άσκηση στην Παθολογία
o 6 μήνες αφορούν κλινική άσκηση στην Πνευμονολογία
o 1 μήνας αφορά άσκηση σε εξωτερικό οφθαλμολογικό ιατρείο νοσοκομείου
o 2 μήνες αφορούν άσκηση σε εξωτερικό δερματολογικό ιατρείο νοσοκομείου
o 1 μήνας αφορά άσκηση σε εξωτερικό ΩΡΛ ιατρείο
o 3 μήνες αφορούν άσκηση σε εξωτερικά ιατρεία επειγόντων και τακτικών περιστατικών ορθοπεδικών
νοσοκομείων ή ορθοπεδικών κλινικών τριτοβάθμιων νοσοκομείων.
· 12 μήνες θεωρητική κατάρτιση, στους οποίους περιλαμβάνονται:
o Θεωρητική διδασκαλία
o Εργαστηριακή εκπαίδευση
o Προετοιμασία διπλωματικής εργασίας
[Η άσκηση γίνεται με ενιαία τοποθέτηση.]
o Επισκέψεις στους χώρους εργασίας επιχειρήσεων πρωτογενούς ή δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα.
· 8 μήνες πρακτική άσκηση από τους οποίους οι 6 σε επιχείρηση ή υπηρεσία, όπου λειτουργεί οργανωμένη υπηρεσία
Ιατρικής της Εργασίας και οι 2 σε επιθεωρήσεις εργασίας ή το ΚΥΑΕ του Υπουργείου Εργασίας.
Οι μονάδες αυτές αναγνωρίζονται ως κατάλληλες για άσκηση των γιατρών με απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας
και Κοινωνικών Ασφαλίσεων μετά γνώμη του ΚΕΣΥ.






Περιγραφή περιεχομένου της εκπαίδευσης

Στο τέλος της εκπαίδευσης στην Ιατρική της Εργασίας, ο ειδικευόμενος θα πρέπει να είναι σε θέση να διαγιγνώσκει τις συχνότερες κλινικές οντότητες της Ιατρικής της Εργασίας και να αντιμετωπίζει στοιχειωδώς τα πλέον επείγοντα περιστατικά που απαντώνται κατά την καθημερινή άσκηση της ειδικότητας.
Η διάγνωση πρέπει να βασίζεται σε βασικές δεξιότητες που θα έχει αποκτήσει στη διάρκεια της κλινικής εκπαίδευσης:
?   Λήψη πλήρους ιστορικού.
?   Πλήρης αντικειμενική εξέταση.
?   Επιλογή των ελάχιστων παρακλινικών εξετάσεων που αναμένεται να βοηθήσουν στην τεκμηρίωση της διάγνωσης.
?   Συνεκτίμηση των ειδικών επαγγελματικών συνθηκών που ισχύουν στο χώρο εργασίας του ασθενούς.
Επίσης, ο ειδικευόμενος θα πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζει τους βλαπτικούς παράγοντες του εργασιακού περιβάλλοντος και να γνωρίζει τοθς κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και τις μεθόδους επιδημιολογικής επιτήρησης των επαγγελματικών ασθενειών.
Η εκπαίδευση πραγματοποιείται με την εκ περιτροπής συμμετοχή του ειδικευομένου στα επιμέρους τμήματα του Νοσοκομείου και σε υπηρεσίες Ιατρικής της Εργασίας όπως αναφέρεται στο σχετικό νόμο. Η εκπαίδευση ξεκινά με την άσκηση στο Νοσοκομείο, ενώ η σειρά ολοκλήρωσης της εκπαίδευσης αποφασίζεται από το Συντονιστή Εκπαίδευσης με κριτήριο την καλύτερη εκπαίδευση, σε συνάρτηση με τις δυνατότητες του κάθε εκπαιδευτικού κέντρου. Η θεωρητική κατάρτιση στην Ιατρική της Εργασίας γίνεται προς το τέλος της άσκησης στο Νοσοκομείο, που δύναται να διακοπεί για όσο διάστημα χρειάζεται προκειμένου ο ειδικευόμενος να παρακολουθήσει το πρόγραμμα της θεωρητικής κατάρτισης. Στο διάστημα της θεωρητικής κατάρτισης οι ειδικευόμενοι δύνανται να εφημερεύουν στο Νοσοκομείο ή στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Η πρακτική άσκηση στις υπηρεσίες Ιατρικής της Εργασίας γίνεται πάντα στο τέλος της εκπαίδευσης.
Πιο συγκεκριμένα, η εκπαίδευση διακρίνεται σε:
?   Βασική θεωρητική εκπαίδευση.
?   Κλινική θεωρητική εκπαίδευση.
?   Πρακτική εκπαίδευση.

Βασική θεωρητική εκπαίδευση:
Έχει ως στόχο την απόκτηση των απαραίτητων γνώσεων για την κατανόηση της παθογένειας των νοσημάτων που απαντώνται στους επαγγελματικούς χώρους και των θεωρητικών αρχών, στις οποίες βασίζεται η αντιμετώπισή τους.

Κλινική θεωρητική εκπαίδευση:
Έχει ως στόχο την εμβάθυνση σε θέματα διαγνωστικής και θεραπείας των διαφόρων νοσημάτων που απαντώνται στους επαγγελματικούς χώρους και γίνεται, ως επί το πλείστον, με ανάλυση συγκεκριμένων περιπτώσεων. Περιλαμβάνει:
?   Διδακτικές επισκέψεις, στις οποίες συζητούνται διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα συγκεκριμένων περιπτώσεων.
?   Παρουσίαση περιπτώσεων που έχουν εκπαιδευτικό ενδιαφέρον.
?   Ομιλίες κλινικού περιεχομένου.

Πρακτική εκπαίδευση:
Αποτελεί το σπουδαιότερο μέρος της ειδίκευσης στην Ιατρική της Εργασίας. Κατά την κλινική εκπαίδευση, ο ειδικευόμενος ασκείται:
?   Στην παρακολούθηση αρρώστων του τμήματος, τους οποίους αναλαμβάνει από την εισαγωγή τους μέχρι τη χορήγηση εξιτηρίου.
?   Στην ανελλιπή συμμετοχή του στην παρακολούθηση αρρώστων στα εξωτερικά ιατρεία του τμήματος.
?   Στην ενεργό συμμετοχή του στις εφημερίες του τμήματος και στην αντιμετώπιση επειγουσών περιπτώσεων του νοσοκομείου.
Οι στόχοι της εκπαίδευσης στην Ιατρική της Εργασίας αναλύονται στο σχετικό εδάφιο παρακάτω.
Ειδικότερα, οι στόχοι της βασικής και κλινικής θεωρητικής εκπαίδευσης σε κάθε ένα από τα τμήματα στα οποία ασκείται ο ειδικευόμενος, και η πρακτική εκπαίδευση σε αυτά έχει ως εξής:
Εσωτερική Παθολογία (6 μήνες)
Οι ειδικευόμενοι θα πρέπει να παρακολουθούν το πλήρες πρόγραμμα της κλινικής με συμμετοχή στους θαλάμους ασθενών, στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και στις εφημερίες της κλινικής. Επιπλέον προτείνεται οι ειδικευόμενοι να συμμετέχουν στο πρόγραμμα των εφημεριών της Παθολογικής κλινικής καθόλη την διάρκεια της ειδικότητας (4 έτη) εκτός του εξαμήνου της Πνευμονολογίας όπου θα μπορούν να εφημερεύουν στην Πνευμονολογική κλινική.
Ειδικότερα θα πρέπει να έχουν αποκτήσει τις ακόλουθες δεξιότητες.
?   Λήψη ιστορικού με έμφαση στο επαγγελματικό ιστορικό.
?   Φυσική εξέταση όλων των συστημάτων.
?   Επιλογή των αναγκαίων εργαστηριακών εξετάσεων για την επιβεβαίωση της διάγνωσης.
?   Εκτέλεση των διαγνωστικών πράξεων και παρακολούθηση του θεωρητικού προγράμματος του 1ου έτους της Εσωτερική Εσωτερικής Παθολογίας.
Πνευμονολογία (6 μήνες)
Οι ειδικευόμενοι θα πρέπει να παρακολουθούν το πλήρες πρόγραμμα της κλινικής με συμμετοχή στους θαλάμους ασθενών, στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και στις εφημερίες της κλινικής. Τον τελευταίο μήνα της άσκησης οι ειδικευόμενοι θα πρέπει να εκπαιδεύονται στο τμήμα Λειτουργικού Ελέγχου της Αναπνοής της κλινικής (ή άλλης κλινικής εαν η κλινική αυτή δεν διαθέτει).
Ειδικότερα θα πρέπει να έχουν αποκτήσει τις ακόλουθες δεξιότητες.
?   Λήψη Πνευμονολογικού ιστορικού με έμφαση στο επαγγελματικό ιστορικό.
?   Λεπτομερή φυσική εξέταση του Αναπνευστικού, εκτίμηση και αξιολόγηση των συμπτωμάτων.
?   Επιλογή των αναγκαίων εργαστηριακών εξετάσεων για την επιβεβαίωση της διάγνωσης.
?   Εκτέλεση παρακλινικών διαγνωστικών πράξεων.
?   Εκτέλεση πλήρους λειτουργικού ελέγχου της αναπνοής και διάγνωση των αποτελεσμάτων (στατικοί, δυναμικοί όγκοι και χωρητικότητες, διάχυση).
?   Να δοθεί ιδιαίτερο βάρος στην ερμηνεία των ακτινογραφιών θώρακα.
Ορθοπαιδική (3 μήνες)
Οι ειδικευόμενοι θα πρέπει να εκπαιδεύονται στα εξωτερικά ιατρεία της Ορθοπεδικής κλινικής ακολουθώντας το πλήρες πρόγραμμα των ιατρείων στα χρόνια και επείγοντα περιστατικά με ιδιαίτερη έμφαση στα οξέα περιστατικά και στις χρόνιες νόσους επαγγελματικής αιτιολογίας καθώς και στην επανεκτίμηση της κατάστασης - ικανότητας του ασθενούς μετά το τέλος της θεραπείας.
Δερματολογία (2 μήνες)
Οι ειδικευόμενοι θα πρέπει να εκπαιδεύονται στα εξωτερικά ιατρεία της Δερματολογικής κλινικής ακολουθώντας το πλήρες πρόγραμμα των ιατρείων στα χρόνια και επείγοντα περιστατικά με ιδιαίτερη έμφαση στη διαφορική διάγνωση των κοινών δερματοπαθειών από τις επαγγελματικές, αναγνώριση των επαγγελματικών δερματοπαθειών και των τρόπων πρόληψής τους.
Ωτορινολαρυγγολογία (1 μήνας)
Οι ειδικευόμενοι θα πρέπει να εκπαιδεύονται στα εξωτερικά ιατρεία της Ωτορινολαρυγγολογικής κλινικής και στο ακοομετρικό εργαστήριο. Στο τέλος της εκπαίδευσης θα πρέπει να μπορούν να εκτελούν ακοομετρικό έλεγχο και διάγνωση των αποτελεσμάτων της ακοομετρίας με ιδιαίτερη έμφαση στη διαφορική διάγνωση της επαγγελματικής βαρηκοΐας.
Οφθαλμολογία (1 μήνας)
Οι ειδικευόμενοι θα πρέπει να εκπαιδεύονται στα εξωτερικά ιατρεία της Οφθαλμολογικής κλινικής και θα πρέπει να μπορούν να αντιμετωπίζουν με την παροχή πρώτων βοηθειών τα επείγοντα περιστατικά εισόδου ξένου σώματος και εγκαυμάτων και να εκτελούν οφθαλμολογικό έλεγχο.
Ιατρική της Εργασίας (20 μήνες)
Η εκπαίδευση στην Ιατρική της Εργασίας αποτελείται από δυο μέρη: Θεωρητική κατάρτιση και πρακτική άσκηση που πραγματοποιούνται χωριστά. Οι επιμέρους στόχοι των δυο μερών είναι:
Θεωρητική Κατάρτιση (12 Μήνες)
?   Εισαγωγή: Περιεχόμενο της Ιατρικής της Εργασίας, ορισμός, βασικές αρχές, στόχοι και συμβολή στην Δημόσια Υγεία και Κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη.
?   Κοινωνιολογία της Εργασίας - Οικονομία της Υγείας: Δομή και Διοίκηση επιχείρησης, θεσμοί συμμετοχής και διαβούλευσης εργαζομένων και εργοδοτών, Κοινωνιολογία Εργασίας, Υγείας, Οικονομία - Υγεία- Εργασία, μελέτες κόστους/ ωφέλειας, Υγεία και Ασφάλεια.
?   Γενική και ειδική Εσωτερική Παθολογία της εργασίας.
?   Επαγγελματικοί παράγοντες κινδύνου - επίδραση στον οργανισμό ? αποτελέσματα.
?   Φυσιολογία της εργασίας ? Εργονομία.
?   Επαγγελματική Τοξικολογία - Βιολογική παρακολούθηση.
?   Βιοστατιστική και επαγγελματική επιδημιολογία.
?   Ψυχολογία της εργασίας.
?   Ακτινοβολία ιονίζουσα και μη ? Ακτινοπροστασία.
?   Τεχνικές φυσικής, αναλυτικής χημείας και βιοχημείας.
?   Μεθοδολογία πρόληψης και εκτίμησης επαγγελματικού κινδύνου.
?   Οργάνωση και διοίκηση υπηρεσιών υγείας και ασφάλειας της εργασίας - Δημόσιας υγείας.
?   Παροχή πρώτων βοηθειών.
?   Νομοθεσία, ιατροδικαστική εκτίμηση, ασφαλιστικά θέματα - καταλληλότητα προς εργασία.
?   Περιβάλλον και Ιατρική της Εργασίας.
?   Ασφάλεια κατά την εργασία.
?   Εργαστηριακή εκπαίδευση.
Εργαστήριο φυσιολογίας της εργασίας
?   Εργοσπιρομετρικό εργαστήριο, κλπ.
?   Εργαστήριο Βιομηχανικής Υγιεινής.
?   Εισαγωγή στις δειγματολογικές μεθόδους.
?   Μεθοδολογία μετρήσεων για χημικούς, φυσικούς, τοξικούς, βιολογικούς παράγοντες.
?   Πρόγραμμα μετρήσεων.
?   Ποιοτικός έλεγχος.
?   Πρακτική άσκηση.
Επιδημιολογία επαγγελματικών ασθενειών
?   Εργαστηριακές ασκήσεις.
?   Πρότυπα ερωτηματολόγια.
?   Κωδικοποίηση.
?   Άσκηση σε εφαρμοσμένα πρότυπα στατιστικής ανάλυσης.
?   Μελέτες απουσιασμού.
Βιομηχανική τοξικολογία
?   Εργαστήριο Βιομηχανικής Τοξικολογίας (Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΚΥΑΕ, Κέντρο Ιατρικής της Εργασίας ΙΚΑ κ.α.).
?   Πρακτική άσκηση σε τοξικολογικές αναλύσεις.
Ψυχολογία της εργασίας
?   Ψυχιατρική συνέντευξη.
?   Ψυχοτεχνικά tests (MMPI κλπ).
Ειδική πρακτική εκπαίδευση
?   Εργαστήριο ΩΡΛ κλινικής (ακοομετρία).
?   Ακτινολογικό Τμήμα (διάγνωση ακτινογραφιών ILO).
?   Εργαστήριο λειτουργικού ελέγχου αναπνοής (λειτουργικός έλεγχος αναπνοής).
?   Δερματολογική κλινική (PATCH tests).
?   ΕΚΑΒ.
?   Επισκέψεις σε χώρους εργασίας.
Πρακτική Άσκηση (8 Μήνες)
Οι 6 μήνες σε επιχείρηση ή υπηρεσία όπου λειτουργεί οργανωμένη υπηρεσία ιατρικής της εργασίας και 2 μήνες σε επιθεωρήσεις εργασίας. Η άσκηση στις επιχειρήσεις θα γίνεται εκ περιτροπής κάθε 2μηνο ή 3μηνο με επιλογή του ειδικευόμενου μετά από επαφή με τον γιατρό εργασίας της επιχείρησης.
Ο ειδικευόμενος κατά τη διάρκεια της πρακτικής άσκησης θα πρέπει να έχει πραγματοποιήσει:
?   επισκέψεις στους χώρους εργασίας,
?   περιγραφή της παραγωγικής διαδικασίας,
?   περιγραφή των επαγγελματικών βλαπτικών παραγόντων και όπου είναι δυνατόν ποιοτικός και ποσοτικός προσδιορισμός αυτών,
?   λήψη ιστορικού, κλινική εξέταση, κατευθυνόμενος εργαστηριακός και απεικονιστικός έλεγχος, ακοομετρήσεις, σπιρομετρήσεις και εκτέλεση οφθαλμολογικού ελέγχου,
?   συμπλήρωση ατομικού βιβλιαρίου επαγγελματικού κινδύνου,
?   συμμετοχή στην εκτίμηση των βλαπτικών παραγόντων του εργασιακού περιβάλλοντος.

[Argirios Argiriou]

Chris123 οι παραπάνω πληροφορίες για το περιεχόμενο της ειδίκευσης στην Ιατρική Εργασίας μοιάζουν σωστές αλλά από πού προέρχονται; Καλό είναι να αναφέρουμε και την πηγή από την οποία αντλούμε τις πληροφορίες μας για να μπορούν να κρίνουν οι αναγνώστες κατά πόσο οι πληροφορίες μας είναι έγκυρες.

[Chris123GR]

Chris123 οι παραπάνω πληροφορίες για το περιεχόμενο της ειδίκευσης στην Ιατρική Εργασίας μοιάζουν σωστές αλλά από πού προέρχονται; Καλό είναι να αναφέρουμε και την πηγή από την οποία αντλούμε τις πληροφορίες μας για να μπορούν να κρίνουν οι αναγνώστες κατά πόσο οι πληροφορίες μας είναι έγκυρες.

Είναι τόσο κοινές αυτές οι πληροφορίες που δεν μου πήγε στο μυαλό να παραθέσω κάποιο link . Σε κάθε περίπτωση , έχεις δίκιο , πρέπει να παραθέτουμε τις πηγές μας . Επανορθώνω τάχιστα .

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος