ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα
Η i.m.SΤΕDΟΝ σε Επιληπτικό π λαμβάνει SΙΝΤRΟM, μπορεί να προκαλέσει Εγκεφαλικό??
anasm:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΜεταξύ των άλλων, ο Δ/ντής τους, Καρδιολόγος,
επιμένει να ΜΗΝ γίνεται ενδομυϊκά η SΤΕDΟΝ, σε παππούδες που εκδηλώνουν επιληπτική κρίση, και είναι υπό αγωγή με SΙΝΤRΟM.
Κι αν δεν υπάρχει άλλη επιλογή (φαντάζομαι λόγω μη εύρεσης φλέβας..),
να γίνεται i.m., αυστηρά παρουσία γιατρού, γιατί μπορεί να προκληθεί εγκεφαλικό επεισόδιο.......
--- Τέλος παράθεσης ---
Να θυμηθούμε ότι η αντιμετώπιση της επιληπτικής κρίσης (τις πολύ λίγες φορές που συμβαίνει μπροστά μας) είναι η προστασία του ασθενούς από τραυματισμό και δεν περιλαμβάνει καμία φαρμακευτική παρέμβαση.
Η μόνη ένδειξη που έχει η διαζεπάμη στην επιληψία είναι το status epilepticus. Κι εκεί θα γίνει i.v. Νομίζω ότι η αμπούλα πρέπει να γράφει και "i.m.", αλλά μην περιμένετε να σπάσει έτσι το status, καθώς η απορρόφηση της διαζεπάμης ενδομυϊκά είναι αναξιόπιστη. Για το λόγο αυτό σε όλα τα "Επείγοντα" του κόσμου έχει αντικατασταθεί από τη λοραζεπάμη (το γνωστό Tavor), που πλεονεκτεί έναντι της διαζεπάμης σε δύο σημεία: 1. Έχει παρόμοια φαρμακοκινητική με την i.v. και i.m. χορήγηση, οπότε δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για φλέβες πάνω στον κακό χαμό και 2. Λόγω μικρότερου όγκου κατανομής (αυτό δεν είμαι σίγουρος αν το λέω σωστά) έχει μεγαλύτερη διάρκεια δράσης στο ΚΝΣ (6-8 ώρες) σε αντίθεση με τη διαζεπάμη (λιγότερο από 1 ώρα). Αυτό το τελευταίο είναι σημαντικό στις διακομιδές, αξονικές κλπ.
Μέχρι και πριν 2 χρόνια (το είχαμε στο ΓΝΦλώρινας) κυκλοφορούσε με το όνομα Ativan, αλλά φέτος που το έψαξα ξανά δεν υπάρχει πουθενά (λοραζεπάμη αμπούλες). Φαίνεται ότι δεν είναι cost effective για τις εταιρίες (σε σύγκριση με μερικά πατς, ας πούμε).
Ερώτηση για το σπίτι/πλοίο: Ποιος είναι ο ορισμός του status?
--- Τέλος παράθεσης ---
Τελικά, πόσο "σχετικά" είναι όλα...
Και πόσο εύκολα, ένας "μπούσουλας" που διαμορφώνει κανείς, προκειμένου να "αντιμετωπίσει" (τρόπος του λέγειν, τελικά...) κάποιες καταστάσεις,
απογυμνώνεται και κατακερματίζεται..........
Σχετικά με το status epilepticus,
νομίζω πρόκειται για τρία και άνω επεισόδια Γενικευμένης Μυοκλονικής κρίσης, με ταυτόχρονη απώλεια Συνείδησης και μεσοδιάστημα μεταξύ των διαδοχικών κρίσεων, 10-15λεπτά (??)(...)
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΤο πόσο σημαντικό είναι να μην δίνουμε διαζεπάμη στην απλή επιληπτική κρίση (εκτός των πιθανών ανεπιθύμητων, στις οποίες δεν περιλαμβάνεται το stroke) φαίνεται από τα παρακάτω παραδείγματα:
-επιληπτική κρίση σαν πρώτη εκδήλωση λοίμωξης ΚΝΣ
-υπαραχνοειδής αιμορραγία που εκδηλώνεται με απώλεια συνείδησης και επιληπτικές κρίσεις στη συνέχεια
Αν δώσουμε διαζεπάμη, ο ασθενής θα είναι "βυθισμένος" κι εμείς θα νομίζουμε ότι φταίει το φάρμακο και θα περιμένουμε να ξυπνήσει.
--- Τέλος παράθεσης ---
Φοβερά σημαντικά όλα αυτά!!!... :o :-X :-X
Είναι πραγματικά ΤΡΑΓΙΚΗ έως και ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΗ η "υποτιθέμενη" 3μηνη Εκπαίδευση που παρέχεται...
Θα πεί κανείς, "σιγά το νέο"!!! ::)
Σε κάνουν να νιώθεις, τη μία στιγμή "σχετικά" σίγουρος για τους όποιους χειρισμούς σου,
και την αμέσως επόμενη ένας άπραγος μ@λ@κ@ς..............
Άραγε, στα πλαίσια της Ύλης του ALS, αυτά τα σημεία, επισημαίνονται ή αναπόφευκτα περνάνε αβλεπεί???...
Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΝα θυμηθούμε ότι η αντιμετώπιση της επιληπτικής κρίσης (τις πολύ λίγες φορές που συμβαίνει μπροστά μας) είναι η προστασία του ασθενούς από τραυματισμό και δεν περιλαμβάνει καμία φαρμακευτική παρέμβαση.
Η μόνη ένδειξη που έχει η διαζεπάμη στην επιληψία είναι το status epilepticus. Κι εκεί θα γίνει i.v. Νομίζω ότι η αμπούλα πρέπει να γράφει και "i.m.", αλλά μην περιμένετε να σπάσει έτσι το status, καθώς η απορρόφηση της διαζεπάμης ενδομυϊκά είναι αναξιόπιστη. Για το λόγο αυτό σε όλα τα "Επείγοντα" του κόσμου έχει αντικατασταθεί από τη λοραζεπάμη (το γνωστό Tavor), που πλεονεκτεί έναντι της διαζεπάμης σε δύο σημεία: 1. Έχει παρόμοια φαρμακοκινητική με την i.v. και i.m. χορήγηση, οπότε δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για φλέβες πάνω στον κακό χαμό και 2. Λόγω μικρότερου όγκου κατανομής (αυτό δεν είμαι σίγουρος αν το λέω σωστά) έχει μεγαλύτερη διάρκεια δράσης στο ΚΝΣ (6-8 ώρες) σε αντίθεση με τη διαζεπάμη (λιγότερο από 1 ώρα). Αυτό το τελευταίο είναι σημαντικό στις διακομιδές, αξονικές κλπ.
Μέχρι και πριν 2 χρόνια (το είχαμε στο ΓΝΦλώρινας) κυκλοφορούσε με το όνομα Ativan, αλλά φέτος που το έψαξα ξανά δεν υπάρχει πουθενά (λοραζεπάμη αμπούλες). Φαίνεται ότι δεν είναι cost effective για τις εταιρίες (σε σύγκριση με μερικά πατς, ας πούμε).
Το πόσο σημαντικό είναι να μην δίνουμε διαζεπάμη στην απλή επιληπτική κρίση (εκτός των πιθανών ανεπιθύμητων, στις οποίες δεν περιλαμβάνεται το stroke) φαίνεται από τα παρακάτω παραδείγματα:
-επιληπτική κρίση σαν πρώτη εκδήλωση λοίμωξης ΚΝΣ
-υπαραχνοειδής αιμορραγία που εκδηλώνεται με απώλεια συνείδησης και επιληπτικές κρίσεις στη συνέχεια
Αν δώσουμε διαζεπάμη, ο ασθενής θα είναι "βυθισμένος" κι εμείς θα νομίζουμε ότι φταίει το φάρμακο και θα περιμένουμε να ξυπνήσει.
--- Τέλος παράθεσης ---
Εγώ είμαι πρακτικός αλλά και παράξενος άνθρωπος......και μου αρέσει να βλέπω τα πράγματα αντίθετα από τα βιβλία που ξεκινάνε με την λογική: αίτιο -> παθογένεση -> σύμπτωμα
Δυστυχώς για τους καθηγητές και συναδέλφους που τα γράψανε, η ζωή είναι ανάποδη και εκεί θέλω το νευρολόγο να ξέρει κι αυτός κουπί.
Εγώ είμαι ένας γιατρός που βρίσκομαι σε ένα ιατρείο και μου φέρνουν ένα περαστικό που περνούσε απέξω και κάνει μια επιληπτική κρίση.
Αν σκεφτώ με βάση τις πιθανότητες όπως οφείλει να σκεφτεί κάθε ιατρός στην πρωτοβάθμια τότε πιο πιθανό είναι να είναι μια απλή επιληπτική κρίση σε ένα ασθενή που έχει κάνει κι άλλες. Λιγότερα συχνά είναι η μηνιγγίτιδα και οι ενδοκρανιακές πιέσεις (αιμορραγίες, όγκοι, κλπ). Θα περιμένω 3-4 λεπτά και στο διάστημα αυτό θα προσπαθήσω να διατηρηθεί η αναπνοή και η σωματική ακεραιότητα του ασθενή ενώ ταυτόχρονα θα προσπαθήσω να βρω μια βενζοδιαζεπίνη που να μπορεί να γίνει ενδοφλεβίως και να περάσω μια γραμμή ή εναλλακτικά ενδο-ορθικώς
Βενζοδιαζεπίνη θα δώσω μόνο στην περίπτωση που εκεί που ετοιμάστηκα και βρήκα τα σύνεργα βλέπω ότι ακολουθεί κι άλλη κρίση ή ο ασθενής συνεχίζει. Προσωπικά, δεν θα περιμένω να συμπληρώσει 15 λεπτά ή 30 λεπτά για να θέσω τη διάγνωση του status και να είμαι χαρούμενος που την έθεσα κι ας έχασε ο ασθενής κάτι εκατομμύρια νευρικά κύτταρα που κανένας ιατρός δεν θα του τα δώσει πίσω.
Η υποψία της μηνιγγίτιδας και της αιμορραγίας δεν θα με σταματήσει, καθώς ο ασθενής που δεν έχει ιστορικό επιληπτικών κρίσεων, δεν θα τελειώσει η αντιμετώπιση του με αυτό. Θα πάει να κάνει την ΟΝΠ του και την CT του να είμαστε σίγουροι. Για τέτοια περιστατικά ο ακτινολόγος και ο νευρολόγος να αφήσει τον καφέ στην παραλία και να πάει να κάνει την εφημερία του.
Η διαζεπάμη δεν θα σταματήσει ένα πυρετό και θα προσπαθήσω να μάθω όσο το δυνατόν καλύτερα τουλάχιστον το πρόσφατο ιστορικό του και γιατί είχε παραπονεθεί νωρίτερα.
Είμαι της αρχής ότι πρέπει να επιλέγουμε τον δρόμο της λιγότερης ζημιάς για τον ασθενή.
flone:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΠρέπει να για τουλάχιστον μισή ώρα συνεχόμενη επιληπτική κρίση ή επαναλαμβανόμενες κρίσεις....
Βεβαία το ότι μέχρι το δεκάλεπτο ο ασθενής έχει χάσει κάτι εκατομμύρια νευρικά κύτταρα δεν φάνηκε να τους απασχόλησε όταν το ορίσανε.....
Τώρα εάν το κάνεις προσωπική σου υπόθεση θα δεις ότι ανάλογα με την περίπτωση θα επιλέξεις την ορθότερη λύση, αφού ο στόχος είναι η εφικτή, ελεγχόμενη και γρήγορη θεραπεία.
--- Τέλος παράθεσης ---
Αντιγράφω από τις σημειώσεις που δίνω σε συναδέλφους στο πλαίσιο συζήτησης/μαθήματος για την επιληψία:
ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟ STATUS EPILEPTICUS
ΟΡΙΣΜΟΣ : 2η γενικευμένη τονικοκλονική χωρίς να έχει συνέλθει πλήρως (= χωρίς να ανακτήσει άριστο επίπεδο συνείδησης = χωρίς να έχει λυθεί πλήρως η μετακριτική φάση) από την 1η ή μία παρατεταμένη γενικευμένη τονικοκλονική.
Πόσο παρατεταμένη; Το χρονικό όριο πέφτει συνέχεια τα τελευταία χρόνια από τα 30 στα 20, τα 15 μέχρι και τα 5 λεπτά. Όσο κατεβάζουμε το όριο, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να θεραπεύσουμε ως status έναν ασθενή που δεν έχει status (και που η κρίση θα περνούσε μόνη της) αλλά συγχρόνως αυξάνονται οι πιθανότητες να έχουμε καλύτερη έκβαση (τα status με διάρκεια >30 λεπτά έχουν θνητότητα 19%).
Επερχόμενο (impending) status: η κρίση διαρκεί τουλάχιστο 5 mins (η μέση διάρκεια της συνηθισμένης γενικευμένης κρίσης είναι 1 min).
Εγκατεστημένο (established) status: η κρίση διαρκεί 30 mins ή έχουμε αλλεπάλληλες κρίσεις χωρίς ο ασθενής να ανακτήσει στο ενδιάμεσο πλήρες επίπεδο συνείδησης για 30 mins. Στο χρονικό αυτό όριο οι κρίσεις έχουν γίνει αυτοανατροφοδοτούμενες (self-sustaining), φαρμακοανθεκτικές και η βλάβη που μπορεί να έχει προκληθεί είναι σημαντική.
Η τάση είναι να θεραπεύουμε το ‘επερχόμενο’ ως εγκατεστημένο.
ΠΡΟΓΝΩΣΗ: Α. Οξεία κατάσταση (μεταβολική διαταραχή, λοίμωξη ΚΝΣ, ΚΕΚ, ΑΕΕ, υποξία) ελέγχεται δύσκολα και έχει μεγαλύτερη θνητότητα. Β. Χρόνια κατάσταση (ιστορικό επιληψίας, παλιό ΑΕΕ, γνωστός όγκος) απαντάει καλύτερα στη θεραπεία Γ. Όσο μεγαλύτερη η ηλικία τόσο χειρότερη η πρόγνωση.
Συνοψίζοντας
Κρίση που κρατάει τουλάχιστο 5mins αντιμετωπίζεται ως status. Αν μας έρθει ο ασθενής με κρίση, τα 5 λεπτά έχουν ήδη περάσει και ξεκινάμε με το Stedon. Αν ξεκινήσει μπροστά μας, μπορούμε να περιμένουμε για 5 λεπτά.
Μιλάμε πάντα για γενικευμένες κρίσεις/γενικευμένο status.
Ερώτηση για το σπίτι/πλοίο/ιατρείο: ποια είναι η (φαρμακευτική) αντιμετώπιση του γενικευμένου status?
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση