"Καλλικράτης" - Σύσταση και συγκρότηση Δήμων

[anastasios theodoridis]

"Καλλικράτης" - Σύσταση και συγκρότηση Δήμων

[EzeΤΡΟΛ]

Σάββατο, 01 Μαΐου 2010
Πηγή : Το Έθνος.

Και λουκέτο στα μισά ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.

Από τα 40 ΑΕΙ και ΤΕΙ που υπάρχουν σήμερα στο τέλος του 2011 θα έχουν απομείνει μόλις 20.

Σαρωτικός «Καλλικράτης» έρχεται και στα πανεπιστήμια. Ο στρατηγικός ανασχεδιασμός της Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι προ των πυλών, και, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Εθνους της Κυριακής», από τα συνολικά 40 ΑΕΙ και ΤΕΙ που υφίστανται θα συνεχίσουν να υπάρχουν στα τέλη του 2011 μόνο τα μισά!

Σήμερα λειτουργούν 22 Πανεπιστήμια και 18 ΤΕΙ, με περισσότερα από 590 τμήματα. Το σχέδιο του δραστικού περιορισμού των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων, όπως μας το αναλύει υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή, περιλαμβάνει τις συγχωνεύσεις τμημάτων ή και σχολών ομοειδούς επιστημονικού αντικειμένου, τις συγχωνεύσεις ΑΕΙ και ΤΕΙ μεταξύ τους, καθώς και την ενσωμάτωση ενός μέρους πανεπιστημίου ή τεχνολογικού ιδρύματος σε ένα άλλο.

Το «λουκέτο» που έρχεται στις σχολές οδηγεί με ταχύτατους ρυθμούς σε δεκάδες απολύσεις των συμβασιούχων καθηγητών, σε στρατιές ανέργων, ενώ θα μειώσει δραματικά τις φοιτητικές παροχές σε συγγράμματα, σίτιση και στέγαση.

Μεγάλο πλήγμα θα δεχθεί και ο αριθμός των εισακτέων, με συνέπεια την απώλεια τουλάχιστον 40.000 θέσεων στα ΑΕΙ - ΤΕΙ. Η «σοκαριστική» αυτή συρρίκνωση του αριθμού των εισακτέων που αναμένεται τα επόμενα χρόνια, ακριβώς εξαιτίας των δεκάδων συγχωνεύσεων, αχρηστεύει ταυτόχρονα και τις όποιες ωφέλειες προκύπτουν για τους υποψηφίους από την κατάργηση της «βάσης του 10». Κι αυτό γιατί η μείωση της προσφοράς των θέσεων θα οδηγήσει σε αύξηση των βαθμολογιών εισαγωγής.

Αλλάζει ριζικά και μάλλον βίαια ο χάρτης της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα, ακολουθώντας και την αντίστοιχη διεθνή τάση, αλλά κυρίως το δανικό και το γαλλικό πρότυπο συγχώνευσης των πανεπιστημίων.

Διαβούλευση.

Ηδη ολοκληρώνεται η αποτίμηση του χώρου της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, και σε ό,τι αφορά τα πτυχία και το αντίκρισμά τους αλλά και σε ό,τι αφορά τις υποδομές και τον όγκο των φοιτητών-διδασκόντων στα πανεπιστήμια, κι ακολουθεί η διαβούλευση με τις πρυτανικές αρχές και τις διοικήσεις των ΤΕΙ.
Η έρευνα δείχνει αλληλοεπικαλύψεις επιστημονικών αντικειμένων και κατακερματισμό που ξεπερνά το 60% των σχολών. Για παράδειγμα, στη Βόρεια Ελλάδα και σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους, υπάρχει το ΑΕΙ Μακεδονίας, το ΑΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Στην Κρήτη υπάρχει το πανεπιστήμιο και το πολυτεχνείο. Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης υπάρχουν δύο τμήματα Μαθηματικών!
Η διαβούλευση ξεκινά στις αρχές Ιουλίου, με θέμα τη ριζική και θεαματική αλλαγή του χώρου των ανώτατων σπουδών. Η οικονομική κρίση αφήνει σταδιακά τη σφραγίδα της και στην Εκπαίδευση, και για την επόμενη δύσκολη τριετία, όπου οι προϋπολογισμοί ΑΕΙ-ΤΕΙ θα μειώνονται συνεχώς (-15% φέτος), η μόνη διέξοδος θα είναι το «λουκέτο» σε πλήθος σχολών και τμημάτων που είτε αλληλοκαλύπτονται με άλλες είτε δεν έλκουν πλέον φοιτητές.
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι η ισχύς βρίσκεται στην ένωση και γι’ αυτό επιβάλλονται οι συγχωνεύσεις ακόμη και πανεπιστημίων και ΤΕΙ, γεγονός που στο παρελθόν δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε σαν σκέψη στο μυαλό των πανεπιστημιακών.
Σήμερα ακόμη και η ΠΟΣΔΕΠ μιλά για την ανάγκη του νέου χωροταξικού σχεδιασμού στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (Ανάγκη διαμόρφωσης από την πολιτεία -και μετά οργανωμένο διάλογο- ενός κεντρικού στρατηγικού σχεδίου ολικής αναδιάταξης του συνόλου της Ανώτατης Εκπαίδευσης, με την εφαρμογή της «κοινής λογικής»).
Οι εξωτερικές αξιολογήσεις που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη θα δείξουν ποια ΤΕΙ είναι ικανά να συγχωνευθούν με ΑΕΙ ή ποια ΑΕΙ προσφέρουν ό,τι ακριβώς προσφέρει και ένα ΤΕΙ.
Τι περιλαμβάνει το νέο «χωροταξικό»

Λιγότεροι εισακτέοι
Η αναγκαστική επανίδρυση του κράτους, λόγω της οικονομικής κρίσης, θα πλήξει δραματικά και τα δημόσια πανεπιστήμια και τεχνολογικά ιδρύματα. Κόβονται χιλιάδες θέσεις συμβασιούχων καθηγητών και συρρικνώνεται ο αριθμός των εισακτέων για τα χρόνια που ακολουθούν μετά το 2011. Η πρόταση του υπ. Παιδείας που θα δοθεί για διαβούλευση σε πρυτάνεις και προέδρους ΤΕΙ περιλαμβάνει:

Συγχωνεύσεις
Συγχωνεύσεις διαφορετικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Συγχωνεύσεις ολόκληρων σχολών διαφορετικών πανεπιστημίων και τεχνολογικών ιδρυμάτων.
Συμπτύξεις τμημάτων ίδιων ή διαφορετικών ιδρυμάτων.

Καταργήσεις

Προσαρτήσεις σχολών ή τμημάτων σε άλλο ΑΕΙ ή ΤΕΙ ομοειδούς επιστημονικού αντικειμένου. Καταργήσεις τμημάτων με «μηδενικό» δείκτη προτίμησης από υποψηφίους.

Θα γίνουμε... Δανία
Το αμέσως προσεχές διάστημα πανεπιστημιακοί εμπειρογνώμονες από τη Δανία θα έρθουν να παράσχουν τη σχετική τεχνογνωσία στο υπ. Παιδείας. Από τα 17 πανεπιστημιακά ιδρύματα που υπήρχαν στη Δανία απέμειναν μόλις 3. Παρόμοιος ανασχεδιασμός έγινε και στη Γαλλία, όπου από τα περίπου 100 τριτοβάθμια ιδρύματα παρέμειναν να λειτουργούν 17 «εκπαιδευτικοί πόλοι», που συμπεριλαμβάνουν μεγάλο πλήθος κατευθύνσεων και σχολών.

[EzeΤΡΟΛ]

Η Ελευθεροτυπία φιλοξενεί τις απόψεις του κ. Ι. Τούντα:

«Καλλικράτης» και στην υγεία: η μόνη λύση(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥΝΤΑ*

Τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το ΕΣΥ αλλά και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας υγείας στη χώρα μας δεν αφορούν μόνον τις ελλείψεις σε προσωπικό ή τις σπατάλες και τη διαφθορά, όπου επικεντρώνονται συνήθως τα φώτα της δημοσιότητας.

Το ΕΣΥ καρκινοβατεί γιατί πάνω απ'' όλα υποχρηματοδοτείται, κακοδιοικείται και είναι άναρχα οργανωμένο. Χρήματα όμως δεν υπάρχουν λόγω της τραγικής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας και συνακόλουθα δεν μπορούν να δημιουργηθούν νέες υποδομές και να γίνουν οι αναγκαίες προσλήψεις. Το μόνο που μπορεί να γίνει και που επιβάλλεται να γίνει το γρηγορότερο, είναι ο ριζικός επανασχεδιασμός των μονάδων του ΕΣΥ, καθώς και των υπηρεσιών που αυτές διαθέτουν, κυρίως των κλινικών και των εργαστηρίων. Η σημερινή τους κατανομή είναι απόρροια ιστορικών συγκυριών, πολιτικών πιέσεων και πελατειακών σχέσεων. Δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες υγείας του πληθυσμού κάθε περιφέρειας, με αποτέλεσμα αλλού να υπάρχει υπερσυγκέντρωση, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, και αλλού σοβαρές ελλείψεις με τραγικές συχνά συνέπειες.

Διεθνώς, χρειαζόμαστε όλο και λιγότερες νοσοκομειακές κλίνες γιατί μειώνεται η μέση διάρκεια νοσηλείας και αναπτύσσονται ραγδαία νέες εξωνοσοκομειακές μορφές περίθαλψης, όπως τα χειρουργεία και οι κλινικές ημέρας, η νοσηλεία στο σπίτι, τα κέντρα αποκατάστασης κ.ά. Σήμερα στην Ελλάδα έχουμε 4,2 κλίνες ανά 1.000 κατοίκους, όταν στην Ολλανδία και αλλού λειτουργούν 3-3,5 κλίνες ανά 1.000 κατοίκους. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός ότι ενώ η Α'' περιφέρεια Αττικής έχει 6,8 δημόσιες κλίνες ανά 1.000 κατοίκους, υπάρχουν περιφέρειες, όπως της Κ. Ελλάδας και της Πελοποννήσου, με λιγότερες από 2 κλίνες ανά 1.000 κατοίκους. Ανάλογο πρόβλημα παρουσιάζει και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, με την Α'' Αττικής να έχει 6,1 γιατρούς και 3,7 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους και τη Δ. Μακεδονία 2,8 γιατρούς και 1,4 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους. Εντύπωση, επίσης, προκαλεί το γεγονός ότι παρά τις ελλείψεις στην περιφέρεια πολλά νομαρχιακά νοσοκομεία λειτουργούν με χαμηλό μέσο ετήσιο ποσοστό κάλυψης, 50-60%, δηλαδή χωρίς να αξιοποιείται σχεδόν το ήμισυ μιας πολύ δαπανηρής για τη δημιουργία της αλλά κυρίως για τη συντήρησή της νοσοκομειακής υποδομής. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει ένας «Καλλικράτης» στην υγεία, με συγχωνεύσεις, καταργήσεις και αλλαγές χρήσης των δημόσιων νοσοκομείων, των μονάδων και των υπηρεσιών που διαθέτουν, καθώς και με υποχρεωτικές μετατάξεις του προσωπικού, ώστε να προκύψει μία ορθολογική κατανομή τους σε αντιστοιχία με τις πραγματικές ανάγκες υγείας του κάθε πληθυσμού.

Ηεξοικονόμηση πόρων που θα εξασφαλιστεί, μαζί με την καταπολέμηση της σημερινής σπατάλης και διαφθοράς, που υπολογίζεται στο περίπου 30% των νοσοκομειακών δαπανών, αλλά και με τη μεταφορά ιδιωτικών πληρωμών από τον ιδιωτικό τομέα στον δημόσιο, κάτι που μπορεί να γίνει με την ανάπτυξη των απογευματινών ιατρείων, τη λειτουργία ολοήμερου νοσοκομείου, τη σύναψη συμβάσεων με την ιδιωτική ασφάλιση και με τη διάθεση μέρους των υποδομών σε ιδιώτες ασθενείς, επαρκούν για την εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας του ΕΣΥ.

Ομως, το μέλλον του δημόσιου νοσοκομειακού τομέα εξαρτάται άμεσα και από το κατά πόσο θα μπορέσει να αναπτυχθεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Η πραγματοποίησή του είναι εφικτή, έστω και υπό τις παρούσες δυσμενείς συνθήκες, αρκεί να μη βασιστεί σε επεκτατικές λογικές του δημόσιου τομέα, αλλά στη σωστή αξιοποίηση και λειτουργική διασύνδεση των σημερινών υποδομών του ΕΣΥ, του ΙΚΑ, και του συμβεβλημένου ιδιωτικού τομέα και στην ενεργό συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης..

Είναι δε πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Υγείας, με τις πρόσφατες δηλώσεις της κ. Ξενογιαννακοπούλου, φαίνεται αποφασισμένη να κινηθεί προς την κατεύθυνση αυτή. Ομως, καμία απ'' αυτές τις αναγκαίες αλλαγές δεν θα μπορέσει να ευδοκιμήσει εάν παράλληλα δεν υπάρξει μία σύγχρονη και αποτελεσματική διοίκηση του ΕΣΥ.

Το ΕΣΥ δεν μπορεί να συνεχίσει να διοικείται ή μάλλον να κακοδιοικείται από το γραφείο του εκάστοτε υπουργού Υγείας, με μέση διάρκεια θητείας τα 2 χρόνια, από λίγους περιστασιακούς συμβούλους και από τις ανεπαρκέστατες υπηρεσίες του υπουργείου. Οπως κάθε άλλο ευρωπαϊκό ΕΣΥ, έτσι και το ελληνικό ΕΣΥ θα πρέπει να οργανωθεί και να διοικηθεί σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, με ένα επιτελικό κεντρικό όργανο, με ισχυρές περιφέρειες και ισχυρές, αυτόνομες και αξιοκρατικές διοικήσεις στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας, ώστε να υπάρξει σχεδιασμός, συντονισμός και έλεγχος σε βάθος χρόνου από αρμόδια στελέχη σε όλα τα επίπεδα.

Μόνο έτσι θα μπορέσει το ΕΣΥ να μετατραπεί, επιτέλους, από μία σπάταλη και αναποτελεσματική δημόσια υπηρεσία σε έναν σύγχρονο δημόσιο οργανισμό. Και τώρα είναι η ώρα, γιατί όπως είπε ο πρωθυπουργός, ας μετατρέψουμε τουλάχιστον την κρίση αυτή σε ευκαιρία για τη χώρα.

* Αν. καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής, διευθυντής Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

[Koterakis]

.

[EzeΤΡΟΛ]

Ο οριστικός Καλλικράτης, όπως κατατέθηκε σήμερα προς ψήφιση από τον ΥΠΕΣ.