Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα

Ανοιχτή επιστολή για παραίτηση Μαριόλη

<< < (2/5) > >>

anastasios theodoridis:
Ένα off topic post που αν θέλουν οι διαχειριστές το οδηγούν προς....καύση ;D

Εμένα με θλίβει το γεγονός που ακόμα ένας συνάδελφος οδηγείται στην εγγραφή σε ένα ιατρικό forum με μόνο σκοπό την προβολή του δικού του θέματος.

Koterakis:
;

anastasios theodoridis:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΕνώ συνήθως γιατί κάποιος γράφεται; Για να διδάξει; Να δώσει τα φώτα του;

--- Τέλος παράθεσης ---
Ναι, να δώσει τα φώτα του, τη γνώση του, τη βοήθειά του σε νέους συναδέλφους. Να συζητήσει διάφορα προβλήματα που απασχολούν όλους μας.....

υ.γ....κι άλλο spam ;D

Σπ. Α. Μάρκου:
Θα ήθελα να εκφράσω τρεις απορίες μου:


Οι ειδικευόμενοι που υπογράφουν δεν θα έπρεπε να δημοσιοποιήσουν τα ονόματα τους, αφού πρόκειται για ανοικτή επιστολή;

Το Κ.Υ. Βύρωνα είναι δημιουργία ενός ανθρώπου, τον οποίο παρακολουθούν αναδρομικά οι ειδικευόμενοι; Δηλαδή ήταν τέτοια η πολιτική δύναμη (στην Ελλάδα ζούμε) του κ. Μαριόλη που ίδρυσε το ΚΥ Βύρωνα;

Για τις εκατοντάδες δημοσιεύσεις δεν γνωρίζω που έγιναν και που δημοσιεύτηκαν. Γνωρίζω όμως από τα διεθνή standards ότι μία και μόνο δημοσίευση από τη στιγμή που θα συλληφθεί ως ιδέα μέχρι την υλοποίηση και την δημοσιοποίηση της απαιτεί διάστημα τουλάχιστον ενός ημερολογιακού χρόνου. Δεν γνωρίζω τον άνθρωπο κ. Μαριόλη, το έργο όμως θα πρέπει όχι μόνο να αναδεικνύεται αλλά και να δικαιολογείται.



‘Έχω την εντύπωση ότι οι υπογράφοντες την επιστολή μάλλον αναιρούν το ενδεχόμενο νόημα της παραίτησης του κ. Μαριόλη


Υ.Γ. Ο κ. Μαριόλης είχε τον βαθμό Δ/ντή; Δεν θυμάμαι να έγινε ποτέ προκήρυξη της συγκεκριμένης θέσης γιατί σίγουρα θα ήμουν ένας από τους ενδιαφερόμενους

Fidelio:
Ο γάιδαρος και το αλάτι

Ήτανε μια φορά ένας χωρικός που είχε ένα γάιδαρο και τον χρησιμοποιούσε για να κάνει τις διάφορες δουλειές του.
Επειδή ο γάιδαρός του ήταν πολύ χρήσιμος, τον αγαπούσε και τον περιποιόταν και, πολλές φορές, του συγχωρούσε και τα γαϊδουρινά του πείσματα.

Μια μέρα, ο χωρικός φόρτωσε κοφίνια με αλάτι το γάιδαρο, και κίνησε να τα πάει στο διπλανό χωριό, όπου θα μπορούσε να τα πουλήσει. Όμως, για να φτάσουν σ’ αυτό το χωριό, έπρεπε να περάσουν ένα ποτάμι. Σε ένα από τα συχνά του πείσματα, ο γάιδαρος δεν ήθελε να βραχεί από το νερό, αλλά βλέποντας ότι ο χωρικός επέμενε να περάσουν το ποτάμι, αποφάσισε να τον κάνει να μετανιώσει για αυτό.

Καθώς λοιπόν το περνούσαν, ο γάιδαρος εκανε ότι παραπάτησε και βούλιαξε μέσα στο νερό. Το αλάτι, μόλις βρέθηκε μέσα στο νερό, έλιωσε κι έτσι ο γάιδαρος σηκώθηκε πιο ελαφρός από μέσα και όλο ικανοποίηση είδε τον χωρικό να κλαίει για το χαμένο φορτίο.
Ο χωρικός στενοχωρήθηκε πολύ που έχασε το αλάτι, αλλά παρ'όλα αυτά συγχώρεσε τον γάιδαρο και ο γάιδαρος ήταν πολύ ευχαριστημένος.

Μια άλλη μέρα, ο χωρικός φόρτωσε ξανά κοφίνια το γάιδαρο, αλλά, αυτή τη φορά, τα κοφίνια είχαν μέσα σφουγγάρια. Ο γάιδαρος νόμιζε πως θα μπορούσε να γλιτώσει και τώρα από το φορτίο του και έτσι, την ώρα που περνούσαν ξανά από το ποτάμι, έκανε πάλι πως γλίστρησε και έπεσε ξανά μες το νερό.

Όμως τα σφουγγάρια ήπιαν νερό και βάρυναν, κι έτσι ο γάιδαρος δεν μπόρεσε να βγει στην επιφάνεια και πνίγηκε.





Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς ηθελημένη και διόλου συμπτωματική.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα