Εντελώς τυχαία ανακάλυψα το Forum και πήρα το θάρρος να σας ρωτήσω για το θέμα που μας απασχολεί. Ότι σας περιγράφω θα ήθελα να το δείτε περισσότερο ως άνθρωπος όχι μόνο σας ιατρός.
Ο γιός μας(1ο παιδί) γεννήθηκε στις 11.6.08 σε ιδιωτικό μαιευτήριο στην Πάτρα. Η γυναίκα μου γέννησε με φυσιολογικό τοκετό(με επισκληρίδιο) , το παιδί μας όμως παρουσίασε πάρεση τύπου erd στο δεξί του χέρι. Διευκρινίζω ότι το παιδί δεν ήταν υπέρβαρο (3,1 kg), καθώς επίσης και η γυναίκα μου δεν ήταν υπέρβαρη (πήρε μόλις 11 κιλά κατά την εγκυμοσύνη της), ενώ κατά τα λεγόμενα του γυναικολόγου μας όλα έδειχναν ότι θα είχαμε ένα τέλειο αποτέλεσμα σύμφωνα και με όλους τους προγεννητικούς ελέγχους.
Κατά τη διάρκεια των ωδινών το παιδί παρουσίασε αλλοίωση παλμών. Αν και είχαμε πει ότι προτεραιότητα μας ήταν η φυσιολογική γέννα είχε αποσαφηνιστεί πλήρως στο γιατρό ότι εάν έκρινε απαραίτητη την καισαρική τομή να προχωρήσει όπως αυτός νόμιζε, εφόσον είχαμε εμπιστοσύνη στη κρίση του. Του το επαναλάβαμε επίσης και όταν συνέβη το γεγονός με την αλλοίωση, μας απάντησε ότι θα προχωρούσε σε καισαρική τομή μόνο αν ξαναπαρουσιαζόταν το ίδιο πρόβλημα (εκείνη την χρονική στιγμή υπήρχε διαστολή 3). Με κάποιους χειρισμούς του γιατρού και της μαίας επανήλθαν οι παλμοί στο φυσιολογικό επίπεδο σε διάστημα μικρότερο από τα 5 λεπτά. Παρόλα αυτά είχα την αίσθηση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Μετά από λίγη ώρα η γυναίκα μου οδηγήθηκε στο χειρουργείο. Παρότι ήμουν μέσα στο χειρουργείο δεν είχα οπτική επαφή με τα χέρια του γιατρού για σας πω αν τράβηξε το παιδί απότομα, έδωσε όμως εντολή στην μαία να δώσει ώθηση πιέζοντας τη κοιλιά της γυναίκας μου.
Θεωρώ ότι εάν ο γιατρός μας είχε προχωρήσει σε καισαρική τομή, δεν θα αντιμετωπίζαμε όλα όσα έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι τώρα. Ευτυχώς το παιδί έχει αποκτήσει κίνηση κατά 90% περίπου με προσδοκώμενη περαιτέρω βελτίωση, όμως θα παρουσιάζει πάντοτε έλλειμμα. Όλο αυτό τον καιρό είχαμε επικεντρωθεί στο παιδί μας ώστε να του παράσχουμε την ανάλογη βοήθεια (φυσιοθεραπείες κλπ), όμως αρχίζει πια να τίθεται θέμα ιατρικού σφάλματος. Εκτιμώντας ότι ο καλός γιατρός θα πρέπει να είναι και καλός άνθρωπος πάνω από όλα σας αναφέρω ενδεικτικά μόνο, ότι ο γιατρός δεν πήρε ούτε ένα τηλέφωνο να δει πως είναι το παιδί και η γυναίκα μου, που αντιμετώπισε πολύ δύσκολη επιλόχεια κατάθλιψη εξαιτίας του προβλήματος . Δεν τον κατηγορήσαμε ποτέ για κάτι και ήμασταν συνεπείς σε όλες τις υποχρεώσεις μας απέναντί του. Η απάντηση του για το αποτέλεσμα ήταν ότι οφειλόταν σε λάθος θέση του παιδιού, το παιδί κατά τα λεγόμενά του ακουμπούσε το δεξί χεράκι του στο αριστερό μάγουλο το οποίο και είχε μια έντονη κοκκινίλα όταν γεννήθηκε.
Κατανοώντας πλήρως το γεγονός ότι δεν ήσασταν παρών στην γέννα και ότι είναι δύσκολο να πάρετε θέση, θα ήθελα μόνο να μου πείτε με βάση τα παραπάνω δεδομένα και την εμπειρίας σας, αν εσείς θα προχωρούσατε με φυσιολογική γέννα ή με καισαρική τομή; Χωρίς να θέλω να επηρεάσω τη γνώμη σας, γιατροί (άλλων ειδικοτήτων) με τους οποίους έχω φιλική σχέση μου έχουν πει ότι θα έπρεπε το παιδί να είχε γεννηθεί με καισαρική τομή, οι γνώμες όμως διίστανται για το θέμα της ευθύνης του ιατρού. Ειλικρινά σας μιλώ δεν θα ήθελα να αδικηθεί ο γιατρός, ήταν όμως σωστή η πρακτική η οποία ακολούθησε; Όσα ισχυρίζεται έχουν βάση; Ισχύει ότι για να δημιουργηθεί πάρεση τύπου erb στο βρέφος πρέπει να ασκηθεί πίεση στη κεφαλή τουλάχιστον 25 κιλών; Ισύει ότι υπάρχουν συγκεκριμένες μανούβρες σύμφωνα με τις οποίες το παιδί θα μπορούσε να γεννηθεί χωρίς κανένα πρόβλημα; Εσείς σαν ειδικός, αν ήσασταν στη θέση μου θα είχατε κινηθεί νομικά;
Το μόνο που ζητούμε είναι να βρούμε τι πήγε στραβά, γιατί σίγουρα δεν έφταιξε ούτε το παιδί ούτε η γυναίκα μου. Το όνειρο πάντως για ένα δεύτερο παιδί έχει πια σβήσει αφού ο φόβος κυριαρχεί στις καρδιές μας. Σας ευχαριστώ προκαταβολικά για το χρόνο και την κατανόησή σας!!!