Συντάξεις και κοινωνική αδικία.

[Αρχίατρος]

Να πούμε κάποια πράγματα, που κάποιοι κάνουν (κι έχουν κάθε λόγο   ) ότι δεν καταλαβαίνουν.
Όταν το Δημόσιο σου κρατάει 700€, αυτά είναι ΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ δλδ. ΑΕΡΑΣ, δεν υπάρχουν πουθενά στην οικονομία. Τα 1,900€ σύνταξη ΔΕΝ πληρώνονται από κάποιον κουμπαρά που μπαίνουν κάθε μήνα αυτά τα 700€ επί 30-35 χρόνια εργασίας, αλλά απ΄τις εισφορές των εργαζόμενων.
Πέραν του ότι τα λεφτά αυτά (700€) δεν επαρκούν για να βγεις στην σύνταξη στα 50, με εφάπαξ 80 χιλιάρικα, κι να σε ζουν τα επόμενα 30 χρόνια, όλοι γνωρίζουμε που πήγαν τα όποια αποθεματικά των Ταμείων (τα 700€ δλδ που έσκαγες ως ασφαλιστικές εισφορές).

Οπότε, ΔΕΝ υπάρχει κάποιο συμβόλαιο με το κράτος ότι επειδή σου κρατούσε 700€/μήνα θα σου αποδώσει σύνταξη... 1,900€ όταν αποσυρθείς, αλλά, σύμφωνα πάντα με το υπάρχον αναδιανεμητικό σύστημα, θα σου αποδώσει όσο μπορεί να αντέξει ο τότε εργαζόμενος που θα πληρώνει την σύνταξή σου.

Αν επιθυμείς  κεφαλοποιητικό σύστημα, απευθύνεσαι σε μια ιδιωτική εταιρία κι φτιάχνεις κάποιο επενδυτικό πρόγραμμα για τα γεράματά σου, αλλά φευ, η ασφαλιστική μπορεί να κλείσει κι ο ιδιοκτήτης να φάει τις οικονομίες σου στην Βραζιλία με "ενδιαφέρουσα" παρέα, αλλά κι το κράτος μπορεί να φαληρίσει κι να μην μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντί σου, κι αυτό είναι κάτι που με οδυνηρό τρόπο διαπιστώνει ο κρατικοδίαιτος Έλληνας τελευταία.

Δεν μπορεί να βαλτώνει η οικονομία απ΄τις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για τις συντάξεις, για να παίζουν κάποιοι τάβλι στα καφενεία στα 50 τους κι να μην μας απασχολεί, αναπόφευκτα θα μειωθούν κι άλλο οι συντάξεις γιατί αναλογία 1:1 ΚΑΝΕΝΑ αναδιανεμητικό σύστημα στον κόσμο δεν μπορεί να αντέξει.

Οπότε ; Το βασικό πρόβλημα είναι η μεταβατική περίοδος.
'Οπως δεν μπορείς με μιας να εξομειώσεις τον γιατρό του ΕΣΥ με τα 700€ εισφορές με αυτόν του ΟΓΑ που δεν έσκασε μία, άλλο τόσο δεν μπορείς να απαυτώσεις τους τωρινούς εργαζόμενους βάζοντας να πληρώσουν διπλό φορτίο, τις δικές τους εισφορές για το κεφαλοποιητικό σύστημα που θα δημιουργηθεί, όπως κι τις εισφορές που ζουν τους τωρινούς συνταξιούχους με το υπάρχον σύστημα.
Δύσκολη εξίσωση.

[ΑΡΗΣ]

Μη συγχέετε τα 700 ευρώ που σήμερα πληρώνει κάποιος για ασφαλιστικές κρατήσεις υπέρ κλάδου σύνταξης σε ένα ταμείο, με τα 1.900 ευρώ που παίρνει κάποιος σήμερα και κατέβαλλε άλλες ασφαλιστικές κρατήσεις στο παρελθόν για δύο ταμεία και με διαφορετικό ποσοστό κρατήσεων επί των αποδοχών.  Επίσης άλλες οι κρατήσεις για εφάπαξ και άλλες για τον κλάδο σύνταξης. Εφάπαξ της τάξης πάνω από 30.000-35.000 ευρώ, δεν υπάρχει σήμερα, όπως δεν υπάρχουν και συνολικές συντάξιμες αποδοχές πάνω από 2.500 ευρώ (μιλάμε πάντα για καθαρό ποσό).

Τα 700 ευρώ κρατήσεις για ασφαλιστικές εισφορές, δεν είναι αέρας, γιατί ακόμα και το δημόσιο υποχρεούται να τα καταβάλλει στους ασφαλιστικούς φορείς, είτε ως εισφορά εργαζομένου είτε ως εισφορά εργοδότη και για αυτό εγγράφονται οι τελευταίες, στους προυπολογισμούς των νοσοκομείων.

Το θέμα είναι, αν εγώ καταβάλλω 700 ευρώ το μήνα για ασφαλιστικές κρατήσεις για 40 χρόνια, στα 67 μου που θα βγω στη σύνταξη, θα πρέπει να παίρνω 500 ευρώ το μήνα σύνταξη για τα υπόλοιπα 20 χρόνια ζωής που μου απομένουν? Θα πρέπει να παίρνω 700 ευρώ το μήνα?

Η ένστασή μου λοιπόν είναι, ότι ακόμα και αυτοί που σήμερα παίρνουν 2.500 ευρώ το μήνα συντάξιμες αποδοχές, μην είμαστε και τόσο σίγουροι ότι δεν έχουν καταβάλλει τα χρήματα αυτά που τους επιστρέφονται πλέον πίσω. Απλά είναι δύσκολο να γίνει η παραπάνω αντιστοίχιση, λόγω του ότι από την μία υπήρχαν καταβολές ασφαλιστικών εισφορών σε πληθωριστική δραχμή για πολλά χρόνια και αποδοχές σε ευρώ σήμερα.

[Argirios Argiriou]

Να πούμε κάποια πράγματα, που κάποιοι κάνουν (κι έχουν κάθε λόγο   ) ότι δεν καταλαβαίνουν.
Όταν το Δημόσιο σου κρατάει 700€, αυτά είναι ΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ δλδ. ΑΕΡΑΣ, δεν υπάρχουν πουθενά στην οικονομία. Τα 1,900€ σύνταξη ΔΕΝ πληρώνονται από κάποιον κουμπαρά που μπαίνουν κάθε μήνα αυτά τα 700€ επί 30-35 χρόνια εργασίας, αλλά απ΄τις εισφορές των εργαζόμενων.
Πέραν του ότι τα λεφτά αυτά (700€) δεν επαρκούν για να βγεις στην σύνταξη στα 50, με εφάπαξ 80 χιλιάρικα, κι να σε ζουν τα επόμενα 30 χρόνια, όλοι γνωρίζουμε που πήγαν τα όποια αποθεματικά των Ταμείων (τα 700€ δλδ που έσκαγες ως ασφαλιστικές εισφορές).

Οπότε, ΔΕΝ υπάρχει κάποιο συμβόλαιο με το κράτος ότι επειδή σου κρατούσε 700€/μήνα θα σου αποδώσει σύνταξη... 1,900€ όταν αποσυρθείς, αλλά, σύμφωνα πάντα με το υπάρχον αναδιανεμητικό σύστημα, θα σου αποδώσει όσο μπορεί να αντέξει ο τότε εργαζόμενος που θα πληρώνει την σύνταξή σου.

Αν επιθυμείς  κεφαλοποιητικό σύστημα, απευθύνεσαι σε μια ιδιωτική εταιρία κι φτιάχνεις κάποιο επενδυτικό πρόγραμμα για τα γεράματά σου, αλλά φευ, η ασφαλιστική μπορεί να κλείσει κι ο ιδιοκτήτης να φάει τις οικονομίες σου στην Βραζιλία με "ενδιαφέρουσα" παρέα, αλλά κι το κράτος μπορεί να φαληρίσει κι να μην μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντί σου, κι αυτό είναι κάτι που με οδυνηρό τρόπο διαπιστώνει ο κρατικοδίαιτος Έλληνας τελευταία.

Δεν μπορεί να βαλτώνει η οικονομία απ΄τις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για τις συντάξεις, για να παίζουν κάποιοι τάβλι στα καφενεία στα 50 τους κι να μην μας απασχολεί, αναπόφευκτα θα μειωθούν κι άλλο οι συντάξεις γιατί αναλογία 1:1 ΚΑΝΕΝΑ αναδιανεμητικό σύστημα στον κόσμο δεν μπορεί να αντέξει.

Οπότε ; Το βασικό πρόβλημα είναι η μεταβατική περίοδος.
'Οπως δεν μπορείς με μιας να εξομειώσεις τον γιατρό του ΕΣΥ με τα 700€ εισφορές με αυτόν του ΟΓΑ που δεν έσκασε μία, άλλο τόσο δεν μπορείς να απαυτώσεις τους τωρινούς εργαζόμενους βάζοντας να πληρώσουν διπλό φορτίο, τις δικές τους εισφορές για το κεφαλοποιητικό σύστημα που θα δημιουργηθεί, όπως κι τις εισφορές που ζουν τους τωρινούς συνταξιούχους με το υπάρχον σύστημα.
Δύσκολη εξίσωση.

ΠΕΣΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ.

[Ορθοπαιδικός]

.... Εφάπαξ της τάξης πάνω από 30.000-35.000 ευρώ, δεν υπάρχει σήμερα, όπως δεν υπάρχουν και συνολικές συντάξιμες αποδοχές πάνω από 2.500 ευρώ (μιλάμε πάντα για καθαρό ποσό).
....
Η ένστασή μου λοιπόν είναι, ότι ακόμα και αυτοί που σήμερα παίρνουν 2.500 ευρώ το μήνα συντάξιμες αποδοχές, μην είμαστε και τόσο σίγουροι ότι δεν έχουν καταβάλλει τα χρήματα αυτά που τους επιστρέφονται πλέον πίσω. Απλά είναι δύσκολο να γίνει η παραπάνω αντιστοίχιση, λόγω του ότι από την μία υπήρχαν καταβολές ασφαλιστικών εισφορών σε πληθωριστική δραχμή για πολλά χρόνια και αποδοχές σε ευρώ σήμερα.

   Όμως ως πριν από 3-5 χρόνια λάμβαναν πολλαπλάσια ποσά εφάπαξ... Σίγουρα τώρα μειώθηκαν.
   Οι περισσότεροι απο αυτούς που παίρνουν υψηλές συντάξεις σήμερα (ίσως όλοι) μπορώ να πω με βεβαιότητα (~99%) ότι δεν είχαν καταβάλλει τις αντίστοιχες εισφορές. Μην ξεχνάμε ότι, κυρίως προ του 2010 αλλά και σήμερα, η σύνταξη καθοριζόταν από τις μισθοδοσίες (για Δημόσιο μιλάω βέβαια αλλά και ευγενή ταμεία - το ΙΚΑ είναι αθώο) των τελευταίων ετών και δεν είχε (έχει) καμιά σχέση με τις εισφορές που πήρε το ταμείο (στην αρχή του εργασιακού βίου οι μισθοί και οι εισφορές είθισται να είναι μικρότερα). Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε δραχμές, ισοτιμίες και αντιστοιχήσεις (βέβαια τώρα οι ...σοφοί είπαν ότι θα υπολογίσουν όλες τις κρατήσεις και των συνταξιούχων για να δούνε τι θα δώσουν απο σύνταξη).

[Αρχίατρος]

Τα 700 ευρώ κρατήσεις για ασφαλιστικές εισφορές, δεν είναι αέρας, γιατί ακόμα και το δημόσιο υποχρεούται να τα καταβάλλει στους ασφαλιστικούς φορείς, είτε ως εισφορά εργαζομένου είτε ως εισφορά εργοδότη και για αυτό εγγράφονται οι τελευταίες, στους προυπολογισμούς των νοσοκομείων.

Αν ίσχυε αυτό που γράφετε, κι το κράτος κατέβαλλε τις ασφαλιστικές εισφορές στα Ταμεία, γιατί πληρώνει σήμερα ο κρατικός προϋπολογισμός (των 180 δις) 30 δις για συντάξεις ;
Μα, αφού το κράτος αφαιρούσε 700€ απ΄την μισθοδοσία σας κι την κατέβαλλε στα ασφαλιστικά Ταμεία, δεν το βρίσκετε παράλογο αυτό ;

Μήπως τα 700€ είναι μόνο λογιστικές εγγραφές, κι η σύνταξή σας θα πληρωθεί απ΄τον κρατικό προϋπολογισμό ;

Να θυμίσω ότι "κρατικός προϋπολογισμός" σημαίνει ο εργαζόμενος των 500€, ο εκπαιδευτικός των 700€, ο αστυνομικός των 800 κι γενικότερα οι φόροι ανθρώπων που λαμβάνουν κατά μέσο όρο 900€ (τόσος είναι ο μέσος μισθός στο Δημόσιο αυτή την στιγμή).
Βρίσκετε λογικό ο εργαζόμενος π.χ του μέσου όρου των 900€ να επιδοτεί τον συνταξιούχο των 1,900€ ; Και πόσοι πια είναι οι εργαζόμενοι των 900€ ;
Η αναλογία εργαζόμενων/συνταξιούχων είναι 1:1 αυτή την στιγμή.

Από που θα βρεθούν χρήματα για έργα υποδομής, κι για να κινηθεί γενικά η οικονομία αν πρέπει να πληρώνουμε τέτοια εξωφρενικά ποσά σε συντάξεις ;

Μην απαντήσετε το γνωστό "μα αφού τα πλήρωσα", καθώς, όπως σας δείχνω, αυτό ΔΕΝ ισχύει.

Οταν οι ασφαλισμένοι πλήρωναν τις εισφορές, οι συμφωνηθείσες παροχές ηταν πολύ πιο χαμηλές από τις σημερινές. Απλά το χουβαρντάδικο κράτος τους είπε, ρε παίδες, πληρώσατε Α για να πάρετε Β, αλλά ξέρετε, εγώ θα σας δωσω 10Β, ετσι γιατί είστε μάγκες. Και αρχισε να δίνει, παρε κόσμε. Κάποια στιγμή όμως τελείωσαν τα ψέμματα, και τώρα οχι Β ουτε Β/2 δεν μπορεί να δίνονται. Γιατί οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.

Ηλικια συνταξιοδότησης, ποσοστο αναπλήρωσης, αναλογία εργαζόμενων προς συνταξιούχους, αναλογία συντάξεων προς ΑΕΠ (παραγωγικότητα) -- σε ολα τα μεγέθη η Ελλάδα είναι απο τις πιο γενναιόδωρες χώρες στην Ευρώπη (στον κόσμο).

Να θυμίσω ότι το 2012 η Ελλάδα είχε ποσοστό αναπλήρωσης 80% ! Ποιά άλλη χώρα της ΕΕ είχε τέτοιο ποσοστπό αναπλήρωσης ; Απάντηση: ΚΑΜΜΙΑ !

Το θέμα είναι, αν εγώ καταβάλλω 700 ευρώ το μήνα για ασφαλιστικές κρατήσεις για 40 χρόνια, στα 67 μου που θα βγω στη σύνταξη, θα πρέπει να παίρνω 500 ευρώ το μήνα σύνταξη για τα υπόλοιπα 20 χρόνια ζωής που μου απομένουν? Θα πρέπει να παίρνω 700 ευρώ το μήνα?

Κατ' αρχην, ειναι απόλυτα σωστο οι συντάξεις να αναπροσαρμοστούν αναλογικά με τις εισφορές του καθενός. Αλλα αντε βρες τι ακριβως εισφορες εχει ο καθένας, ποτε βγηκε στη συνταξη και τι λεφτα εχει παρει μεχρι τωρα.

Εδω μεχρι προσφατα δεν ξέραμε καλα καλά ΠΟΣΟΙ συνταξιουχοι (ζωντανοι έ;) υπηρχαν.

Οπότε η κατάσταση θα αλλάξει σταδιακά προς ένα κεφαλοποιητικό σύστημα, αλλά αυτό θα γίνει σε βάθος 10-15 χρόνων, ακριβώς για να αποφύγουμε μία τέτοια ισοπέδωση όλων στην Ενιαία Εθνική Σύνταξη (700€ είχε προτείνει ο Μάνος αλλά αμφιβάλλω αν το κράτος μπορεί να δώσει τέτοια σύνταξη σε όλους πλέον), καθώς δεν μπορούν να υπολογιστούν οι εισφορές καθενός με δραχμή, πληθωρισμό κτλ.

Η ένστασή μου λοιπόν είναι, ότι ακόμα και αυτοί που σήμερα παίρνουν 2.500 ευρώ το μήνα συντάξιμες αποδοχές, μην είμαστε και τόσο σίγουροι ότι δεν έχουν καταβάλλει τα χρήματα αυτά που τους επιστρέφονται πλέον πίσω. Απλά είναι δύσκολο να γίνει η παραπάνω αντιστοίχιση, λόγω του ότι από την μία υπήρχαν καταβολές ασφαλιστικών εισφορών σε πληθωριστική δραχμή για πολλά χρόνια και αποδοχές σε ευρώ σήμερα.

Ουσιαστικά κανένας στην Ελλάδα δεν έχει πληρώσει αρκετές εισφορές που να δικαιουται τη σύνταξη που παίρνει (αυτό βεβαια συμβαινει σε πολλές δυτικές χωρες, αλλά δεν ειναι οι αλλες χωρες με χρεωκοπημενη οικονομια και ασφαλιστικο).

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Ουσιαστικά κανένας στην Ελλάδα δεν έχει πληρώσει αρκετές εισφορές που να δικαιουται τη σύνταξη που παίρνει (αυτό βεβαια συμβαινει σε πολλές δυτικές χωρες, αλλά δεν ειναι οι αλλες χωρες με χρεωκοπημενη οικονομια και ασφαλιστικο).

Επειδή είμαι από ναυτικό νησί, με πατέρα και πολλούς συγγενείς ναυτικούς, να επισημάνω ότι οι μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές ενός καπετάνιου είναι 1500 ευρώ από τον ίδιο κι άλλα τόσα από τον πλοιοκτήτη. Κι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με λογιστικές εγγραφές τουλάχιστον από τη μεριά του ναυτικού. (Ο εφοπλιστής μπορεί να τα συμψηφίζει με τα θαλασσοδάνειά του!)
Το ότι ο καπετάνιος παίρνει μισθό 8 ή 10 χιλιάδες το μήνα δεν αποτελεί αντεπιχείρημα για τις υψηλές - σε απόλυτο αριθμό κι όχι ως ποσοστό- ασφαλιστικές εισφορές και την λογική προσδοκία του να έχει σύνταξη τουλάχιστον 2 χιλιάδες ευρώ. Όμως ο σημερινός ναυτικός με τις ασφαλιστικές του εισφορές προσπαθεί να καλύψει τις πετσοκομένες συντάξεις 4-5 συνταξιούχων ναυτικών, γιατί κάποιοι φαλήρισαν ένα ασφαλιστικό ταμείο (ΝΑΤ) που τη χρυσή εποχή του ναυτικού επαγγέλματος δεν ήξερε, κυριολεκτικά, τι να κάνει τα αποθεματικά του, ώσπου βρέθηκαν οι "ειδικοί" και το "τακτοποίησαν".

Κάτι ανάλογο, και χειρότερο, γίνεται με το ΤΣΑΥ, με το παράδοξο στην περίπτωσή του να είναι ότι για δεκαετίες διατηρεί ιδανική αναλογία εργαζομένων/συνταξιούχων.

[Αρχίατρος]

Επειδή είμαι από ναυτικό νησί, με πατέρα και πολλούς συγγενείς ναυτικούς, να επισημάνω ότι οι μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές ενός καπετάνιου είναι 1500 ευρώ από τον ίδιο κι άλλα τόσα από τον πλοιοκτήτη. Κι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με λογιστικές εγγραφές τουλάχιστον από τη μεριά του ναυτικού. (Ο εφοπλιστής μπορεί να τα συμψηφίζει με τα θαλασσοδάνειά του!)
Το ότι ο καπετάνιος παίρνει μισθό 8 ή 10 χιλιάδες το μήνα δεν αποτελεί αντεπιχείρημα για τις υψηλές - σε απόλυτο αριθμό κι όχι ως ποσοστό- ασφαλιστικές εισφορές και την λογική προσδοκία του να έχει σύνταξη τουλάχιστον 2 χιλιάδες ευρώ. Όμως ο σημερινός ναυτικός με τις ασφαλιστικές του εισφορές προσπαθεί να καλύψει τις πετσοκομένες συντάξεις 4-5 συνταξιούχων ναυτικών, γιατί κάποιοι φαλήρισαν ένα ασφαλιστικό ταμείο (ΝΑΤ) που τη χρυσή εποχή του ναυτικού επαγγέλματος δεν ήξερε, κυριολεκτικά, τι να κάνει τα αποθεματικά του, ώσπου βρέθηκαν οι "ειδικοί" και το "τακτοποίησαν".

Κάτι ανάλογο, και χειρότερο, γίνεται με το ΤΣΑΥ, με το παράδοξο στην περίπτωσή του να είναι ότι για δεκαετίες διατηρεί ιδανική αναλογία εργαζομένων/συνταξιούχων.

Συμφωνώ.
Ήταν γενίκευση αυτό που έγραψα παραπάνω, αλλά αφορά κυρίως τους συνταξιούχους του Δημόσιου (στενό κι ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, αστυνομικούς, στρατιωτικούς κτλ.)

Η επωδός τους είναι "τα δούλεψα, μου έκαναν κρατήσεις". Ε , δεν τα δούλεψες ρε φίλε, γιατί μαζικές συνταξιοδοτήσεις υγιών 50άρηδων με 80-100 χιλιάρικα εφάπαξ κάνενα ασφαλιστικό σύστημα δεν παρέχει κι ούτε αντέχει.
Αν θέλετε τα βάζουμε κάτω να τα υπολογίσουμε, ακόμα κι με βάση τις λογιστικές εγγραφές, σύνταξη για... 30 χρόνια, κανείς δεν θα έπρεπε να παίρνει.

Πραγματικές ασφαλιστικές εισφορές καταβάλλουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μηχανικοί, οι γιατροί, οι δικηγόροι κτλ. οι οποίοι όμως βγαίνουν στην σύνταξη κι 10-15 χρόνια αργότερα σε σχέση με τους Δημόσιους που έβγαναν κατά μέσο όρο στα 52.
Γνωρίζετε συνάδελφο να συνταξιοδοτείται στα 50 ; Εγώ όχι. Για πολλούς δε ακριβώς τα 50 θεωρούνται η καλύτερη ηλικία για να δουλέψουν, καθώς γίνονται Διευθυντές, οι χειρουργοί ωριμάζουν χειρουργικα κτλ.

Οπότε, ναι, είναι απορίας άξιο πως φαλήρισε το ΤΣΑΥ, το ΝΑΤ, απ΄την στιγμή που έχουν πολύ καλή αναλογία συνταξιούχων/εργαζόμενων κι οι ασφαλισμένοι έβγαιναν στην σύνταξη στα 65.

[Αρχίατρος]

Με βάση το συγκεκριμένο δημοσιεύμα Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος:

Ένας μέσος συνταξιούχος της ΔΕΗ, λαμβάνει κύρια σύνταξη από το ΙΚΑ (σ.σ. ΤΑΠ –ΔΕΗ που έχει ενταχθεί στο ΙΚΑ) 1373 ευρώ και επικουρική σύνταξη από το ΤΕΑΠ ΔΕΗ –ΕΤΕΑ ύψους 243 ευρώ. Άρα το άθροισμα των αποδοχών του μέσου συνταξιούχου της ΔΕΗ από τα ασφαλιστικά ταμεία ανέρχεται σε 1616 και, συνεπώς, είναι κατά  416 ευρώ ή 25% μεγαλύτερες από τα 1200 ευρώ.

Σε μια χώρα που το 1/3 του ενεργού πληθυσμού είναι ΑΝΕΡΓΟΙ κάποιες χιλιάδες συνταξιούχοι ΔΕΚΟ εισπράττουν (απ΄τους φόρους μας) 1,600€ σύνταξη.

Μάλιστα.

[Αρχίατρος]

Είναι η σύνταξη ανόητε!

Κυριακή 06 Μαρτίου 2016, 00:03

Του Θόδωρου Τόνα*

Εδώ και δεκαετίες ήταν γνωστό ότι οι οικονομικοί δείκτες της χώρας ήταν πολύ κακοί. Το αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής, που ακολουθούσαν οι κυβερνήσεις για χρόνια, ήταν αρνητικό. Ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο, στα δημόσια ταμεία, στα ασφαλιστικά ταμεία, έλλειμμα ανταγωνιστικότητας κλπ. Όλα εδώ και δεκαετίες έδειχναν ότι η χώρα οδηγούνταν στην αποτυχία, καθώς παρήγαγε όλο και λιγότερο πλούτο και κατά συνέπεια γινόταν όλο και πιο αδύναμη.

Και τι κάναμε γι αυτό, τίποτα. Κάθε φορά ρίχναμε την μπάλα στην κερκίδα και κλείναμε τις τρύπες με δανεικά. Όλες οι κυβερνήσεις παρακινούμενες από την πλειοψηφία των πολιτών, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής, αρνούνταν να προβούν σε μέτρα, που θα οδηγούσαν σε εξυγίανση των οικονομικών δεικτών. Μάλιστα αυτό το έκαναν επικαλούμενες την προστασία των αδυνάτων, την προστασία του κοινωνικού κράτους, τα δικαιώματα του λαού (κεκτημένα). Κανένα όμως δικαίωμα και καμία κοινωνική πολιτική δεν μπορεί να προστατευθεί αν δεν το επιτρέπουν τα οικονομικά δεδομένα.

Και φτάνουμε στην αποτυχία, που συμπαρέσυρε την οικονομία της χώρας στην μεγαλύτερη ίσως κρίση μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.

Την αδυναμία δημιουργίας ενός βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος. Αν χρειαζόταν να προσδιορίσουμε, ποιος ήταν τις τελευταίες δεκαετίες ο πιο δημοφιλής στόχος του μέσου πολίτη αυτής της χώρα, αυτός συνοψίζεται σε μία λέξη “ΣΥΝΤΑΞΗ”. Δηλαδή την κατάσταση αυτή, που ενώ δεν εργάζεσαι η κοινωνία σου καλύπτει τις βιοτικές ανάγκες. Και ενώ η σύνταξη υπό κανονικές συνθήκες είναι συνδεδεμένη με δυσάρεστες καταστάσεις, όπως το γήρας, την ασθένεια και γενικά την έλλειψη ικανότητας για εργασία, στην χώρα μας η σύνταξη αποτελούσε για κάποιους έναν εναλλακτικό τρόπο εύκολου πλουτισμού. Δημιουργήσαμε προνομιούχες κατηγορίες συνταξιούχων, που λάμβαναν σύνταξη χωρίς να συντρέχει καμία από τις δύο προϋποθέσεις, καθώς δεν ήταν γέροι ούτε ασθενείς ούτε ανίκανοι προς εργασία. Επιπλέον συνταξιούχοι συγκεκριμένων κλάδων πετύχαιναν υπεραποδόσεις, καθώς λάμβαναν ποσά πολλαπλάσια αυτών που είχαν καταβάλλει κατά την διάρκεια του εργασιακού τους βίου με την μορφή των ασφαλιστικών εισφορών.

Για να στηριχτεί αυτό το ασφαλιστικό σύστημα απορρόφησε τεράστια ποσά από τα εισοδήματα των πολιτών και των επιχειρήσεων, τόσο με την μορφή των φόρων, όσο και με την μορφή των ασφαλιστικών εισφορών επαγγελματιών, εργαζομένων και επιχειρήσεων. Απόλυτος στόχος της πλειοψηφίας των πολιτών αυτής της χώρας έγινε η ένταξή τους στην προνομιούχα κοινωνική ομάδα των συνταξιούχων των κρατικών ασφαλιστικών ταμείων. Ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών εργαζόταν όχι για να πλουτίσουν από την εργασία τους, αλλά για να συμπληρώσουν τον απαιτούμενο χρόνο και να ενταχθούν μια ώρα αρχύτερα στην ευγενή τάξη των συνταξιούχων. Και συνεχώς πίεζαν του πολιτικούς για να τους δώσουν το δικαίωμα να πετύχουν τον στόχο τους νωρίτερα και με μεγαλύτερα ποσά συντάξεων, αδιαφορώντας από που θα προέρχονταν τα ποσά αυτά. Η εργασία ήταν απλά το μέσο για να φτάσουν στον σκοπό που ήταν η σύνταξη, το εφάπαξ, τα επιδόματα. Με τον τρόπο αυτό μεταφέρονταν συνεχώς περισσότερα χρήματα από τις αμοιβές των εργαζόμενων και τα κέρδη των επιχειρήσεων, στους μη εργαζόμενους επιβαρύνοντας ταυτόχρονα το κόστος παραγωγής του κάθε προϊόντος και της κάθε υπηρεσίας. Και λέω μεταφέρονταν γιατί τα χρήματα, που επί δεκαετίες λάμβαναν οι περισσότεροι συνταξιούχοι, ήταν συνολικά πολύ περισσότερα από αυτά που οι ίδιοι συνεισέφεραν κατά τον εργασιακό τους βίο. Αυτή όμως η πολιτικής που αφαιρούσε συνεχώς χρήματα από τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις, που συμμετείχαν στην παραγωγή πλούτου για να τα δώσει στους άεργους - συνταξιούχους που δεν συμμετείχαν στην παραγωγική διαδικασία  και ειδικότερα σε κάποιες προνομιούχες κατηγορίες αυτών (ΔΕΚΟ, Τράπεζες, στρατιωτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι κλπ), έκανε λιγότερο ελκυστική την εργασία και τις επενδύσεις, αφού οι αποδόσεις της εργασίας ήταν μικρές σε σχέση με αυτές που αποκόμιζε κάποιος με την σύνταξη. Τελικά η κατάσταση αυτή λειτούργησε ως αντικίνητρο για την εργασία και για τις επενδύσεις.

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης αποτελούσε απλά ένα άλλο μοντέλο ανακατανομής του πλούτου που παρήγαγε η κοινωνία, προς όφελος μίας κατά γενική παραδοχή αδύναμης κοινωνικής ομάδας που έχρηζε προστασίας, όσους δηλαδή είχαν ολοκληρώσει (σύμφωνα με το νόμο πάντα και όχι σύμφωνα με την σωματική και πνευματική εργασιακή ικανότητα) τον εργασιακό τους βίο. Όταν όμως στόχος κάθε πολίτη αυτής της χώρας ήταν η σύνταξη – αεργία και όχι η  εργασία και η παραγωγή πλούτου, αυτομάτως αυτό το μοντέλο οδήγησε σε κατάρρευση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας. Δύο οικονομικούς δείκτες που ποτέ δεν λάβαμε υπόψη μας σε αυτή τη χώρα, γιατί πιστεύαμε ότι όλα στο τέλος είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης και διαπραγμάτευσης.

Είναι άραγε κοινωνικά δίκαιο, σε μία χώρα όπου ο κατώτατος μισθός του εργαζόμενου είναι περίπου 550€ και η ανεργία στο 25%, να υπάρχουν συντάξεις με την εγγύηση του κράτους που φτάνουν τα 4.000€ και εφάπαξ 100.000€; Είναι βιώσιμο σε μία χώρα οι ασφαλιστικές εισφορές σε ετήσια βάση να καλύπτουν μόνο το 1/2 του ποσού των ετησίως καταβαλλομένων συντάξεων και η αναλογία συνταξιούχων προς εργαζόμενους να είναι 1/1;  Είναι φυσιολογικό για μία χώρα το ⅓ του πληθυσμού της να είναι συνταξιούχοι; Από μόνο του αυτό το τελευταίο νούμερο κάτι λέει, γιατί άραγε να θέλουν τόσοι πολλοί να γίνουν τόσο νωρίς συνταξιούχοι; Το πιο άδικο όμως είναι ότι για τις περισσότερες από αυτές τις συντάξεις οι δικαιούχοι δεν πλήρωσαν τις εισφορές που αναλογούν, και τη διαφορά καλούνται να την καλύψουν άλλοι, καθώς είτε τα ταμεία κατέφυγαν σε δανεισμό, είτε ζητούσαν και ζητούν συνεχώς περισσότερες εισφορές από τους σημερινούς εργαζόμενους. Βέβαια εδώ κάποιος μπορεί να πει ότι εν μέρει το πρόβλημα οφείλεται στην γήρανση του πληθυσμού. Ακριβώς για τον λόγο αυτό όμως οι προϋποθέσεις εξόδου στην  σύνταξη θα έπρεπε εδώ και χρόνια να είναι πιο αυστηρές.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι το ασφαλιστικό σύστημα είναι στρεβλό, επειδή με τον τρόπο που είναι δομημένο, λειτουργεί ως αντικίνητρο για την απασχόληση και επιδεινώνει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και αυτό πρέπει ν’ αλλάξει ριζικά το συντομότερο δυνατό δίνοντας κίνητρα για εργασία και όχι για συνταξιοδότηση, αν θέλουμε κάποια στιγμή να βγούμε από την πολυετή κρίση  που μαστίζει την χώρα.

*Ο κ. Θ. Τόνας είναι Δικηγόρος

Πηγή: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Ακριβώς όπως τα λέει είναι.
Για δεκαετίες το όνειρο των περισσότερων, κι βασικά όσων "τρούπωναν" στο Δημόσιο είναι η ταχύτερη έξοδος στην σύνταξη κι η συντήρησή τους απ΄τους άλλους, αυτούς που ακόμη εργάζονταν, μιας κι οι εισφορές που κατέβαλλαν ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΜΙΑ δεν έφταναν για 30 κι 40 χρόνια αραλίκι.

Πρόσφατα, σε θυγατρική του ΟΤΕ έκαναν πρόταση σε γνωστή μου για εθελουσία.
Μιλάμε για άτομο μόλις 45 χρονών, κι ποσό 80 ή 100 χιλιάρικα (δεν θυμάμαι ακριβώς).

Αυτή την κυρία ποιός θα την συντηρεί για τα επόμενα 35 χρόνια ; Σε ποιά άλλη χώρα του πολιτισμένου κόσμου υπάρχει ΥΓΙΗΣ συνταξιούχος ετών 45 ;

Ας μην γελιόμαστε, δεν φταίει ο Τσίπρας και γι' αυτό. Οι περισσότερες πρόωρες συντάξεις τα τελευταία χρόνια εδόθησαν επί Σαμαρά.
Αυτού του μεγάλου "μεταρρυθμιστή" που τόσα ήθελε να κάνει, αλλά φευ, δεν τον άφησαν...