Ο κύριος Παπαδόπουλος Σάκης μάλλον θεωρεί ότι τα ΤΕΠ των νοσοκομείων πρέπει να είναι τμήματα ΠΦΥ. Μάλλον θεωρεί ότι εφόσον δεν υπάρχει οργανωμένη ΠΦΥ, καλώς δεν υπάρχει και λόγο των οικονομικών δυσκολιών καλώς δεν πρέπει να οργανωθεί. Μάλλον θεωρεί ότι στα Κ.Υ υπάρχουν τόσοι πολλοί Γ.Ι που επαρκούν να στελεχώσουν και τα ΤΕΠ των νοσοκομείων.
Η τόλμη του να καταρτίσει πρόταση σχεδίου εφημέρευση συνολικά για το ΕΣΥ χωρίς να λάβει υπόψη του (όπως και το σχέδιο της ΟΕΝΓΕ του 1998) τις πραγματικές ανάγκες και την πληρότητα που παρουσιάζει το κάθε νοσοκομείο με βάση τις ανάγκες του πληθυσμού στον όποιο αναφέρεται, η τόλμη να λαμβάνει ως δεδομένο την σημαντική έλλειψη Ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ και να το δέχεται, η τόλμη του να προτείνει κάλυψη των αναγκών των νοσοκομείων από τους «πολλούς» ιατρούς των Κ.Υ (που ως φαίνετε τους θεωρεί ιατρούς β΄ κατηγορίας), παραδοχή ότι δεν υπάρχουν χρήματα και άρα με αυτό το δεδομένο να κάνουμε ένα σχέδιο εφημέρευσης (όπως και η κα Ξενογιαννακοπούλου) άσχετα από τις ανάγκες του Έλληνα πολίτη, κτλ κτλ δείχνει την σοβαρότητα ή την προχειρότητα με την οποία σύνταξε την πρόταση αυτή.
Θεωρώ ότι το πρότυπο εφημέρευσης πρέπει να συνταχτεί από επιτροπή μετά από προτάσεις των επιστημονικών συμβουλίων του κάθε νοσοκομείου και με βάση ΜΟΝΟ τις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού (χωρίς να λαμβάνει υπόψη το τι θέλει το υπουργείο) και οι συνθέσεις να εξατομικεύονται για κάθε κλινική ή νοσοκομείο ή Κ.Υ.
Πρέπει λοιπόν να γίνει πρώτα καταγραφή σοβαρή και έγκυρη των πραγματικών αναγκών για κάθε μονάδα-κλινικη,των αναγκών σε κάθε περιοχή, να εκτιμηθεί η ανάγκη σε προσωπικό ή ακόμα και ο επανακαθορισμός του υγειονομικού χάρτη (θα δεχτώ και σύμπτυξη μονάδων ή ανακατανομή του προσωπικού, εάν αυτό προκύπτει) και μετά από όλα αυτά να γίνει μια συνολική πρόταση από το Υπουργείο, στην βάση και μόνο των ΑΝΑΓΚΩΝ ΥΓΕΙΑΣ και τις ασφαλούς εφημέρευσης και όχι ΜΟΝΟ του οικονομικού στοιχείου.
Τέτοιες προτάσεις μόνο αρνητικά αποτελέσματα έχουν και δεν βοηθούν στην ανατροπή της κατάρρευσης του ΕΣΥ.