Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
29 Νοεμβρίου 2024, 01:01:07

Αποστολέας Θέμα: Should Therapists Analyze Presidential Candidates?  (Αναγνώστηκε 1843 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

13 Αυγούστου 2016, 10:05:37
Αναγνώστηκε 1843 φορές
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
The New York Times.
By ROBERT KLITZMAN
MARCH 7, 2016


..........
 the A.P.A. issued “The Goldwater Rule”:

On occasion psychiatrists are asked for an opinion about an individual who is in the light of public attention or who has disclosed information about himself/herself through public media. In such circumstances, a psychiatrist may share with the public his or her expertise about psychiatric issues in general. However, it is unethical for a psychiatrist to offer a professional opinion unless he or she has conducted an examination and has been granted proper authorization for such a statement.
..........................
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

13 Αυγούστου 2016, 10:27:05
Απάντηση #1
Αποσυνδεδεμένος

Polem


Πολύ καλό άρθρο και βέβαια συμμερίζομαι την άποψη ότι η ψυχιατρική διάγνωση  δεν μπορεί να τίθεται ανεξέλεγκτα και μόνο από φαινομενολογική ανάλυση και παρατήρηση συμπεριφορών που σταχυολογούνται από την κοινωνική έκθεση του ατόμου.
Προσωπικά έχω κληθεί αρκετές φορές να εκφέρω τέτοιες απόψεις, που τις αρνούμαι κατηγορηματικά, διότι τις θεωρώ αντιεπιστημονικές (δεν πληρούνται τα κριτήρια και οι κανόνες της lege artis ιατρικής) και ανήθικες (δεν υπάρχει η συγκατάθεση του ατόμου που τίθεται κάποια «διάγνωση» με αυτόν τον τρόπο). Δυστυχώς όμως βλέπω συναδέλφους μου να το κάνουν, όχι μόνο σε επίπεδο ενός ατόμου (π,χ, ψυχιατρική «εκτίμηση» πολιτικών προσώπων), αλλά ακόμα και σε επίπεδο λαών (ψυχιατρική-ψυχολογική εκτίμηση κοινωνικών ομάδων ή ακόμα και συνόλου).