Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Δεν τελειώσαμε με το ασφαλιστικό.
GirousisN:
Η μέση σύνταξη στην Ελλάδα είναι >850€ το 2016, ενώ το 2010 έφθανε τα 1500€. Όταν το νούμερο αυτό πλησιάσει τα 500-600€ που είναι η στόχευση όλων, φυσικά θα έχουν γίνει τεράστιες περικοπές στις τερατώδεις συντάξεις των ΔΕΚΟ (2000-3000€) και καθόλου σ' αυτές των 500€ της Αλέκας του παραδείγματος. Το ερώτημα παραμένει : τι θα εμποδίσει την κατάρρευση του συστήματος τη στιγμή που αυτοί που πληρώνουν τις εισφορές τους γίνονται όλο και λιγότεροι και τη στιγμή που τα όποια πλεονάσματα διοχετεύονται σε αποπληρωμές τόκων και προεκλογικά δωράκια ?
Αρχίατρος:
Τίποτα δεν την εμποδίζει, εδώ ο άλλος μοιράζει προεκλογικά δωράκια 600 εκατ. (μάλλον προς εκλογές πάει το πράγμα, καθώς απαιτούνται νέα μέτρα και δεν μπορούν να τα περάσουν) όταν το Δημόσιο χρωστάει σε προμηθευτές 8 δις.
Ίσα να βγάλουμε τον μήνα, να πιστέψουν οι χαχόλοι από κάτω ότι "αναδιανέμει" πλούτο, λες και το ζητούμενο είναι αυτό και όχι η παραγωγή νέου πλούτου.
Εγώ θα επιμείνω σε αυτό, οι συνταξιούχοι το 2030 θα είναι πάνω από 5 εκατ. σκεφτείτε μόνο αυτό, δεν χρειάζονται Ανώτερα Μαθηματικά για να φανταστεί κάποιος τι θα συμβεί.
Τότε να δω τι θα κάνουν οι διάφορες Αλέκες, και στα 60 δεν μπορούν ούτε στο πεζοδρόμιο να βγουν, ουδείς δεν πλερώνει για να πάει με 60άρα... :P
Denominator:
Δυστυχώς το οσφαλιστικό είναι το κλασικό πρόβλημα για το οποίο οι έλληνες πολιτικοί, όταν έλθουν στην εξουσία, απλά φροντίζουν να μη σκάσει στα χέρια τους, εφαρμόζοντας τη σοφή λαϊκή ρήση "μακριά από τον κ@λο μας κι ας είναι και τρεις πήχες". Το 2030 ίσως να φαντάζει για αυτούς ένας χρονικός ορίζοντας για τον οποίο να μην αξίζει κανείς να επενδύσει τίποτε (γιατί, όπως και να το κάνουμε, ας τη βολέψουμε σήμερα και αύριο βλέπουμε), αλλά όμως αυτό το 2030 είναι τραγικά κοντά - είναι όταν τα δικά μας παιδιά θα κληθούν να θρέψουν εμάς μέσω συντάξεων και παροχών. Είναι τα ίδια παιδιά που σήμερα είναι άνεργα κι αν δε φύγουν στο εξωτερικό, οι πιθανότητες να παράξουν πλούτο είναι αποκαρδιωτικές. Μία γενιά έφαγε για δύο και μια άλλη θα πρέπει να εργαστεί για δύο. Στη μέση είναι η δική μας που θα πρέπει ταυτόχρονα να στηριχθεί και να στηρίξει.
Argirios Argiriou:
15/12/2016
Του Γιώργου Στρατόπουλου.
......................
.....................................
Στην πραγματικότητα, ακόμη και σήμερα ελάχιστοι λαμβάνουν σύνταξη μικρότερη από τις καταβληθείσες εισφορές. Όμως όλοι αισθάνονται αδικημένα θύματα της κρίσης, ότι έχασαν «κεκτημένα» δικαιώματα. Και, κυρίως, οι υφιστάμενοι και μελλοντικοί συνταξιούχοι συνιστούν πολυάριθμη και συμπαγή κοινωνική ομάδα. Με ισχυρή εκλογική επιρροή, που ξέρει να τιμωρεί εκλογικά.
Αντιθέτως, οι νέοι, οι άνεργοι, δεν έχουν ορατό εχθρό να διοχετεύσουν την οργή τους. Δεν υπάρχει κάποιος που τους καταδίκασε σε ανεργία με διοικητική απόφαση. Δεν αντιλαμβάνονται οι νέοι γιατροί, εκπαιδευτικοί, επιστήμονες, ότι το ΕΣΥ, τα σχολεία, ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας, το Δημόσιο, έκλεισε για αυτούς την πόρτα της εργασίας εξαιτίας της υπερστελέχωσής του μέσω του πελατειακού συστήματος από τις προηγούμενες γενιές. Δεν είναι μετρήσιμη η συσχέτιση της ανεργίας με την εντεινόμενη εισφορο-φορολόγηση.
Κι επιπλέον, η δυναμική Ελλάδα της παραγωγής, οι νεότεροι, δεν έχουν συμπαγή εκλογική εκπροσώπηση και ατζέντα διεκδικήσεων. Ακόμη χειρότερα, όσοι εξ αυτών -κοντά 400 χιλιάδες – αναζήτησαν αξιοπρεπή εργασία στην αλλοδαπή, ουσιαστικά στερούνται τα πολιτικά τους δικαιώματα.
.............................................
........................................................
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
19/09/2016
Καθημερινή.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση