Γενικά > Νομικά θέματα

Ιατρικοί Σύλλογοι και οι Απόψεις τους για την Συνταγογράφηση των Γ.Γ.

<< < (12/12)

Ε.ΚΟ.ΓΕΝ. ΙΑ:
Απάντηση του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ ΓΕΝΙΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ (Ε.ΚΟ.ΓΕΝ.ΙΑ) στον Ιατρικό Σύλλογο Κοζάνης

Harper:
Μπραβο για την επισημη αντιδραση της Ε.ΚΟ.ΓΕΝ.ΙΑ!

Πατρωνάκης Μάνος:
 Π.Δ. 121 ΦΕΚ 183Α αρθρο 2 εδάφιο στ.
  Επιτρέπεται όμως η αναγραφή ισοδυνάμου σκευάσματος που ταυτίζεται φαρμακολογικώς από πλευράς ουσίας με φάρμακο
 που έχει συνταγογραφηθεί.

 Ν. 4052/12 (ΦΕΚ 41 Α/1-3-2012) άρθρο 6 παρ. 13
  Οι κατά νόμο ετήσιες αξιολογήσεις των ιατρών ΕΣΥ, καθώς και οι αξιολογήσεις για αναβάθμιση θέσης ή νέας κρίσης για κάλυψη
 θέσης, είναι υποχρεωτικές και υποβάλλονται εντός του πρώτου τριμήνου κάθε έτους για το προηγούμενο έτος, με ευθύνη του
 Επιστημονικού Συμβουλίου και του Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας προς το Διοικητή ή Αναπληρωτή Διοικητή του Νοσοκομείου.
  Οι αξιολογήσεις αυτές περιέχουν υποχρεωτικά ποσοτικά στοιχεία κλινικού έργου, όπως νοσηλευθέντες, ημέρες νοσηλείας μέση
 διάρκεια νοσηλείας, εξετάσεις, χειρουργικές ή άλλες επεμβάσεις, άμεση διακίνηση λίστας ασθενών, διαγνωστικές πράξεις, συμμετοχή
 στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, τη χρήση γενοσήμων, τον ιατρικό φάκελο, τις κωδικοποιήσεις (διαγνώσεων και ιατρικών πράξεων),
 την τεκμηριωμένη εξοικονόμηση πόρων και την ικανοποίηση των ασθενών με έρευνες ποιότητας.

D-Michalis:
Λόγω «βεβαρημένου» ιστορικού ως θητεύσας σε ηγετικές θέσεις αποφεύγω συνήθως το σχολιασμό κειμένων φορέων.

Ωστόσο εδώ αισθάνομαι την ακατανίκητη ανάγκη να σχολιάσω επιγραμματικά:
1.   Πολύ σωστή έγκαιρη και έγκυρη ενέργεια.
2.   Προσωπικά θα προτιμούσα να είχε περιληφθεί παράγραφος που να χτυπά εκεί που πονά. Και αυτό βρίσκεται σε 2 σημεία:
Α. Οι οδηγίες του ΥΥ είναι να μετατρέπονται όσο το δυνατόν περισσότερα πρωτότυπα σε αντίγραφα. Εντάσσεται και αυτή η «παρέμβαση» των Γ.Γ. στην εξαπολυθείσα ρητορική καταδίκης τους?
Β. Απόλυτα συναδελφικό –και δεοντολογικά ορθό- το αναφερόμενο περί ενημέρωσης του θεράποντα για αλλαγές που αποφασίζονται οι προγραμματίζονται.
Όμως.
1ον. Είναι υποχρεωτικές και όταν ο ασθενής προσφεύγει σε εμένα απογοητευμένος από αυτό που του προσέφερες ως βοήθεια?
2ον και κυριότερο: Η επικοινωνία αυτή είναι μονομερώς επιβεβλημένη από τους ειδικούς Γ.Γ. προς τους άλλους ειδικούς, αλλά όχι από τους άλλους προς τους άλλους (όπου γίνεται χορός) και κυρίως ΠΟΤΕ ? από τους «επί μέρους ειδικούς» προς τους ειδικούς Γ.Γ.? Γιατί αυτό είναι παντελώς απόν από το κείμενο.

Πιστεύω ότι αν τους έλεγες «ΟΚ πάντα οι Γ.Γ. θα συνεννοούνται με τον γιατρό που έδωσε τη θεραπεία, αλλά ΠΑΝΤΑ και οι λοιποί ειδικοί θα πράττουν το ίδιο προς τους Γ.Γ. και λοιπούς», τότε δεν θα απαιτούνταν καμία περαιτέρω ενέργεια γιατί θα είχαν 2 επιλογές.
1ον: Να μην υιοθετήσουν την αμοιβαία ενημέρωση (πράγμα προεξοφλημένο για εμένα), οπότε και θα έκαναν «μόκο» για να μην ξεβρακωθούν.
2ον: Θα συμφωνούσαν, οπότε ούτε θέμα προσβολής από οιαδήποτε ειδικότητα προς την άλλη θα υπήρχε, ενώ παράλληλα θα είχε αποτελέσει αυτή η ανωμαλία μία άριστη ευκαιρία να φέρει σε συνεργασία τους γιατρούς προς τελικό όφελος των ασθενών (πράγμα προεξοφλημένο επίσης για εμένα υπό την έννοια ότι ούτε θα τον συζητήσουν κάν τέτοιο «ανίερο συμβιβασμό»)

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση