Θέματα Εργασίας > Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ
Μια γνωμάτευση από καρδιολόγο...
Τ.Μαλλές:
Ο καρδιολόγος μας περιγράφει τα ευρήματα του, αλλά για την... ταμπακιέρα...κουβέντα.Δηλαδή δεν επιτρέπει σε κανέναν (γιατρό,εξεταζόμενο,δικαστή...) να καταλάβει αν ο εξετασθείς μπορεί,κατά την επιστημονική του κρίση και στον τομέα του(καρδιαγγειακό),να συμμετέχει σε άθληση.Ο συνάδελφος πιστεύω ότι είναι πονηρά ασαφής ως προς το κεντρικό ζητούμενο, που είναι η ασφαλής ή όχι άθληση.
Εγώ λοιπόν,θα εξηγούσα στον ενδιαφερόμενο την ανάγκη για σαφή καρδιολογική γνωμάτευση(που να λέει αν μπορεί από καρδιολογικής άποψης να αθληθεί ή όχι),χωρίς να "καρφώνω" τον καρδιολόγο.Όταν μου έφερνε μια τέτοια "καταληκτική" γνωμάτευση θα του έδινα ευχαρίστως και τη δική μου.
Δ. Κουναλάκης:
παρόλο που η ψηφοφορία δεν έχει φτάσει την συμμετοχή της αρχικής, νομίζω ότι η ωριμότητα στη συζήτηση που έγινε μου επιτρέπει να προχωρήσω παρακάτω. Δεν θα πω δικά μου πράγματα, αλλά επειδή αυτή η γνωμάτευση συζητήθηκε σε δικαστήριο θα ήθελα να αναφέρω κάποια σημεία που είναι κομβικά:
1. Για αρχή δεν φάνηκε το δικαστήριο να ξεχωρίζει την "γυμναστική" από την συμμετοχή σε ερασιτεχνική (και όχι επαγγελματική) ομάδα. Θα μπορούσε κανείς να το ξεχωρίσει περιγράφοντας "ανταγωνιστικά αθλήματα" ή ήπια άσκηση που όμως δεν συζητήθηκαν στο δικαστήριο.
2. Στο δικαστήριο υπήρξε ένας διαχωρισμός μεταξύ της "εξέτασης" και της γνωμάτευσης. Η "εξέταση" έχει πιθανότητα ψευδώς αρνητικού και προστατεύει από ποινικές ευθύνες αυτόν που την διενεργεί (εάν την πραγματοποιήσει με τους κανόνες που επιβάλλονται) ενώ η γνωμάτευση είναι μια απόφαση που συνδυάζει και αξιολογεί τα αποτελέσματα των εξετάσεων με το ιστορικό, την φυσική εξέταση, κλπ και που μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα ποινικές ευθύνες.
3. Στο ίδιο δικαστήριο, κάποιοι εκ των δικαστών δέχονταν ότι η έκφραση "Η παρούσα χορηγείται προκειμένου ο εν λόγω να την χρησιμοποιήσει για εγγραφή στη γυμναστική." δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από το ότι η γνωμάτευση δίνεται επειδή ο ασθενής παρουσίασε αυτό το λόγο για να την ζητήσει και από τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας αρθρο 5, παράγραφος 2, γράφεται: "Ο ιατρός οφείλει όταν συντάσσει πάσης φύσεως ιατρικά πιστοποιητικά ή γνωματεύσεις, να αναφέρει τον σκοπό για τον οποίο προορίζονται, καθώς και το όνομα του λήπτη του πιστοποιητικού". Δηλαδή, αυτή η φράση δεν σημαίνει ότι δύναται να αθλείται ο ασθενής, αλλά μόνο δηλώνει αυτό που έκφρασε ο αιτών ότι θα την χρησιμοποιήσει. Ή να το κάνω ακόμη ποιο απλό, η παρακάτω σύνταξη είναι απόλυτα λογική για αυτούς: "Ο ασθενής ΧΥ πάσχει από υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια και δεν δύναται να συμμετέχει σε αθλητικές δραστηριότητες. Η παρούσα χορηγείται προκειμένου ο εν λόγω να την χρησιμοποιήσει για εγγραφή στη γυμναστική." Τρελό για μένα, λογικό για αυτούς. Ποιος είναι ο παρανοϊκός δεν ξέρω.
Πάμε τώρα να δούμε την συγκεκριμένη γνωμάτευση που έχει όντως πονηρό συντάκτη, όχι και τόσο μάγκα όσο ειπώθηκε:
1. Δεν είναι γνωμάτευση γιατί δεν παίρνει θέση, περιγράφει απλά τα αποτελέσματα των εξετάσεων που έκανε.
2. Δεν ξεκαθαρίζει τι σκεπτικό έχει εφόσον απευθύνεται σε συνάδελφο, όσον αφορά τον περαιτέρω έλεγχο. Θα μπορούσε να είναι και για άσχετο θέμα η διερεύνηση.
3. Δεν αναφέρει συμμετοχή σε ομάδα αλλά "γυμναστική". Δεν έκατσε βέβαια στο δικαστήριο σαν επιχείρημα.
4. Η έκφραση "Η παρούσα χορηγείται προκειμένου ο εν λόγω να την χρησιμοποιήσει για εγγραφή στη γυμναστική." μπερδεύει γιατί έμμεσα επιτρέπει την άσκηση. Η σωστή έκφραση που θα έβγαζε ατσαλάκωτο τον καρδιολόγο στην συγκεκριμένη γνωμάτευση είναι: "Η παρούσα χορηγείται μετά από αίτημα για εγγραφή στη γυμναστική."
Βλέπετε πόσα πονηρά σημεία είχε αυτή η γνωμάτευση που συχνά δεν τα προσέχουμε. Είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσατε να βρείτε κι άλλα σημεία, εάν προσθέσουμε κι άλλα από την ιστορία που έγινε αλλά σταματώ εδώ και θα ήθελα την συμμετοχή σας με την εμπειρία σας από τέτοιες γνωματεύσεις.
Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΜάλλον προς το σκεπτικό του (Δια)κομιστή κινούμαι (και ας ψήφισα Ναι). Δηλαδή δεν βλέπω τον λόγο να κάνω τον Ιατρό ομάδας και να αποφανθώ για συμμετοχή κάποιου παίχτη στην ομάδα του. Η ομάδα να πληρώσει Ιατρό να κάνει αυτή τη δουλειά.
Αυτό ακριβώς θα μπορούσα να έλεγα αν με καλούσαν για άρνηση καθήκοντος. ¨Οτι το καθήκον μου δεν είναι να εξυπηρετήσω το συμφέρον της ομάδας ερμηνεύοντας υπεύθυνα γνωματεύσεις συναδέλφου αλλά τα προβλήματα υγείας της κοινότητας.
--- Τέλος παράθεσης ---
Ο κύριος Κουναλάκης κάνει το σαφή διαχωρισμό ερασιτεχνικής κι όχι επαγγελματικής ομάδας. Ο αθλητής μπορεί να σου πει: «Επιθυμώ να αθληθώ σε ένα ερασιτεχνικό, μη κερδοσκοπικό σωματείο. Η πολιτεία θεσπίζει την προϋπόθεση να προσκομίσω βεβαίωση υγείας για να αθληθώ. Το σωματείο δεν έχει κέρδη, ως ερασιτεχνικό, δεν μου καταβάλει μισθό ή άλλα επιδόματα αφού δεν έχω κάποια σχέση εργοδότη-εργαζόμενου μαζί του, άρα δεν μπορεί ή δεν υποχρεούται να καταβάλει και σχετικά έξοδα για έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού από ιδιώτες ιατρούς. Έχω δικαίωμα να απευθυνθώ στον εκπρόσωπο της δωρεάν υγείας που εκπροσωπείς εσύ για την έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού. Εσύ μου στερείς το δικαίωμα στην άθληση και παράλληλα αρνείσαι την έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού, δηλαδή αρνείσαι την ελεύθερη πρόσβαση και παροχή της δημόσιας – δωρεάν υγείας που εκπροσωπείς ως ιατρός του ΕΣΥ, χωρίς επαρκή αιτιολόγηση. Γιατί;»
Σχετικά μ’ αυτό που γράφεις ότι η δουλειά μας είναι να ασχολούμαστε με προβλήματα υγείας της κοινότητας θεωρώ ότι τέτοιες περιπτώσεις αφορούν ακριβώς προβλήματα υγείας της κοινότητας. Αφού συνήθως τέτοια άτομα νεαρής ηλικίας έρχονται σπάνια στο γιατρό, μας δίνεται η δυνατότητα μέσα απ’ αυτό τον, ας τον πούμε, προληπτικό ή/και αναγκαστικό έλεγχο να ανακαλύψουμε λανθάνοντα προβλήματα υγείας στην κοινότητα.
πρώτη & καλύτερη:
Πιο κάτω επισυνάπτω guidelines της American Academy of Pediatrics για το screening του παιδιατρικού πληθυσμού για sudden death και τη συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες.
Στο ιατρικό αίνιγμα του κ. Κουναλάκη:
Στο πρώτο ερώτημα απάντησα το Β, αφού η γνωμάτευση του καρδιολόγου περιείχε στοιχεία ύποπτα και ζητούσε επανεξέταση με Holter.
Στο νέο ερώτημα: Ουσιαστικά, ο καρδιολόγος δε συστήνει ή όχι τη συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες. Με τη βεβαίωση, αναφέρει τα ευρήματά του μόνο. Κατ' αρχήν θα είχα ερωτηματικά για την επιστημονική αξιοπιστία του συναδέλφου. Επίσης, θα προσπαθούσα να καταλάβω από το ιστορικό και ατομικό αναμνηστικό γιατί έγινε triplex, ή τί άλλο στοιχείο προκάλεσε την επίσκεψη σε καρδιολόγο. Τέλος, θα επικοινωνούσα με τον καρδιολόγο για περαιτέρω συζήτηση, ή διευκρίνηση εκ νέου της βεβαίωσης που χορήγησε. Μάλλον, δε θα χορηγούσα βεβαβαίωση υγείας για συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες, μέχρι την αποσαφήνιση του θέματος.
EzeΤΡΟΛ:
Ύστερα απ’ όσα έχουν γραφεί εδώ, αν μέχρι σήμερα έδινα με φειδώ πιστοποιητικά για εξωσχολικό αθλητισμό, από τώρα και ύστερα είναι πιθανότερο να τα ξαναφτιάξουν η Εύη (35χρονη) με τον Χρήστο (Ζαχόπουλο), παρά να ξαναδώσω τέτοιο πιστοποιητικό.
Στο ερώτημα "Γιατί γιατρέ δεν μου δίνεις πιστοποιητικό" όπως το διατύπωσε ο Διαμαντής, απαντώ στον ασθενή: "Πάνω απ’ όλα πρόκειται για τη δική σου υγεία και τη δική σου ζωή. Είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις πως πολλοί αθλητές έχουν χάσει αιφνίδια τη ζωή τους ενώ αθλούνταν (αλλά και σε ηρεμία) και πολλοί γιατροί έχουν βρεθεί κατηγορούμενοι. Επίσης, καταλαβαίνεις ότι είναι αδύνατο να διαγνώσω αν διατρέχεις τέτοιο κίνδυνο, αλλιώς θα μπορούσαμε να ξέρουμε πόσο θα ζήσω εγώ, εσύ και ο καθένας. Επειδή λοιπόν δεν θέλεις να μετατρέψεις τον εαυτό σου σε μακαρίτη και εμένα σε κατηγορούμενο, καταλαβαίνεις ότι δεν μπορώ να σου εγγυηθώ για κάτι που είναι πέρα από τις δυνάμεις μου."
Από το σημείο αυτό και πέρα, αν αναμειχθεί ο αρμόδιος εκπρόσωπος της ερασιτεχνικής ομάδας, το θέμα θα τεθεί μαζικά σε μια οικονομοτεχνική βάση και νομίζω ότι τελικά θα επιλυθεί με την ανάθεση του έργου σε κάποιον ιατρό που θα δεχθεί ν’ αναλάβει καθήκοντα ιατρού ομάδας, δεδομένου ότι σπανίως τα οικονομικά ενός συλλόγου έστω και ερασιτεχνικού είναι τόσο άθλια που δεν επιτρέπουν μια τέτοια δαπάνη. Μου φαίνεται εξαιρετικά απίθανο να στραφεί ο εκπρόσωπος της ομάδας δικαστικά σε βάρος μου για άρνηση εκτέλεσης καθήκοντος (αφού άλλωστε δεν έχει και λεφτά… ;D )
Όπως και να’ χει, προτιμώ να κληθώ στο δικαστήριο επειδή αρνήθηκα να δώσω ένα πιστοποιητικό, παρά για φόνο εξ αμελείας. Με όρους του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, θα προτάξω τα κενά και τις ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό στην ΠΦΥ (μετράνε πολύ αυτά στα αυτιά του ακροατηρίου…) και θα επικαλεστώ τη μαγική λέξη "αναρμοδιότητα" και άντε ο κατήγορος να πείσει έναν καλοπροαίρετο δικαστή ότι έπρεπε να διαγνώσω και να αποκλείσω όλες (μηδεμιάς εξαιρουμένης) από τις παρακάτω δυνητικά θανάσιμες περιπτώσεις: στένωση του χώρου εκροής της αριστερής κοιλίας, δυσπλασία μίας τενόντιας χορδής της οπίσθιας γλωχίνας της τριγλώχινας βαλβίδας, μύξωμα δεξιού κόλπου, ανώμαλη έκφυση στεφανιαίων αρτηριών, σύνδρομο Brugada, σύνδρομο Lown-Ganone-Levine, ύπαρξη σιωπηλού μέχρι τότε παραδεματίου, ανεύρυσμα στην έκφυση της πρόσθιας εγκεφαλικής αρτηρίας, αλλά και περίεργες δίαιτες, υπερβολική κατανάλωση "ισοτονικών" ποτών, αμινοξέων και φυσικά αναβολικών ουσιών (τύπου Σου-Λι) καθώς και τόσα άλλα αίτια αιφνίδιου θανάτου που παρατέθηκαν και όλοι, είμαι σίγουρος, γνωρίζετε.
Επιπλέον, έχω την εντύπωση ότι λογαριάζουμε και λίγο χωρίς τον ξενοδόχο. Όπως είχα γράψει και στο παλιό Φόρουμ, αναφορικά με το μυστήριο της ζωής και του (αιφνίδιου) θανάτου, ο άνθρωπος αισθάνεται πόσο ανίσχυρος είναι εμπρός στον Ύψιστο και ως εκ τούτου σε περιπτώσεις όπου ο ιατρός δεν διαπιστώνει κάτι εμφανές, αρμοδιότερος να εκδόσει πιστοποιητικό άθλησης είναι ο ιερέας και όχι ο ιατρός. Και αυτό το λέω επειδή πραγματικά πιστεύω ότι ο ιερέας είναι καθ’ ύλην αρμόδιος για τα μεταφυσικά ζητήματα όπως η ζωή και ο θάνατος και όχι επειδή τις προάλλες όταν με την επίσχεση δεν έγραφα σε ένα χωριό συνταγές και έδιωξα τον κόσμο, μετά πήγα για λίγο για μπουγάτσα, και εκεί συνάντησα τον παπά του χωριού που απρόκλητος μου την είπε ότι και καλά "το έβγαλες και σήμερα το μεροκάματο γιατρέ" και άλλες τέτοιες λακίεσμα ενώ και ο ίδιος αντί να είναι στην εκκλησία και να δουλεύει (κυριολεκτικά, τον κόσμο-που τον αποκαλεί και"ποίμνιο") έτρωγε μπουγάτσα στο ίδιο μπουγατσατζίδικο χωρίς άγχη, με ΒΜΙ 42, χωρίς να του "τη λέει" κανένας, και χωρίς τον κίνδυνο να βρεθεί κατηγορούμενος.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση