Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ
e-syntagografisi -Καταχώριση Συνταγών -Δραστική Ουσία
ΑΡΗΣ:
Υπό το φόβο να αναλάβουν οι φαρμακοποιοί την ευθύνη χορήγησης κάποιου φαρμάκου θα υπάρξει συνεννόηση των φαρμακείων με τους γατρούς για το είδος του φαρμάκου που θα χορηγείται στους ασφαλισμένους όταν συνταγογραφείται η συγκεκριμένη χημική ουσία, δημιουργώντας έτσι λόμπυ μεταξύ φαρμακείων και γιατρών και μεταφέροντας απλά το πρόβλημα από τη σχέση φαρμακευτικής εταιρείας-γατρού στη σχέση φαρμακοποιού-γιατρού επιτείνωντας παράλληλα το πρόβλημα της ανεργίας στους φαρμακευτικούς αντιπροσώπους.
Π.χ ο γιατρός συνταγογραφεί σιμβαστατίνη 20 mg. O φαρμακοποιός έχει τη δυνατότητα να δώσει το σκεύασμα Χ , Ψ ή Ω καθώς είναι αυτά που έχουν τις χαμηλότερες τιμές στην αγορά. (θα αυξηθούν και οι μελέτες βιοίσοδυναμίας λόγω εκδόχων π.χ. θειική, βασιλική, ισοβασιλική και μεταβασιλική, νατριούχος ινδική σιμβαστατίνη). Το φαρμακείο σε μια περιοχή θα χορηγεί το σκεύασμα Χ γιατί αυτό θα έχει συνεννοηθεί με τους γιατρούς της περιοχής να χορηγεί και σε μια άλλη περιοχή το σκεύασμα Ψ για τον ίδιο λόγο. Επίσης τα φαρμακεία μιας περιοχής θα χωριστούν σε αυτά που διαθέτουν τα Ψ σκεύασμα, σε αυτά που διαθέτουν το Χ και σε αυτά που διαθέτουν το Ω ανάλογα με τους πελάτες τους που είναι σταθεροί συνήθως για τα φαρμακεία και οι οποίοι συχνα έχουν και σταθερό γιατρό για χρόνια. Σε συνάρτηση με το άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού και τη δημιουργία πολλών φαρμακείων σε μια περιοχή θα δημιουργηθούν φαρμακεία με το brand name της εταιρείας που θα πωλούν φάρμακα μόνο μιας εταιρείας. Το ένα θα πουλάει τα φάρμακα της εταιρείας Α και το παραδίπλα της εταιρείας Β. Όπως τα super markets. Oι φαρμακευτικές εταιρείες θα αγοράζουν τα φαρμακεία, τα οποία θα αποτελούν τα καταστήματά τους με τα οποία θα διαθέτουν αποκλειστικά προιόντα τους. Και έτσι θα υπάρχει σιμβαστατίνη μάρκας Α, μάρκας Β κλπ ανάλογα με την εταιρεία τις οποίες πάλι θα προωθούν οι γιατροί στους ασθενείς τους. ΄΄Σου έγραψα μια σιμβαστατίνη, η μάρκα Δ είναι η καλύτερη με το υδροξύλιο του πακιστανίου. Θα το βρείς στο απέναντι φαρμακείο΄΄.
-΄΄Η κουμπάρα μου γιατρέ πήρε σιμβαστατίνη μάρκας Ζ΄΄
-΄΄Ναι αλλά η κουμπάρα σου έχει μαστεκτομή και στη δική της περίπτωση ενδύκνειται η καρβοξυλιομένη κινεζική σιμβαστατίνη που περιέχεται στη συμβαστατίνη μάρκας Ζ. ΄΄
Ήδη τον τελεύταιο καιρό γίνονται κάποιες ημερίδες που αναφέρονται στην αποτελεσματικότητα των εκδόχων. Θυμηθήτε με.
Η λύση είναι μία, ή ηλεκτρονική κάρτα ασθενούς ή πραγματική ηλεκτρονική συνταγογράφηση και όχι ηλεκτρονική καταχώρηση όπως γίνεται σήμερα η οποία δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της υπερσυνταγογράφησης όπως παραδέχεται και η αιτιολογική έκθεση του τελευταίου υπό ψήφιση νομοσχεδίου.
Δ. Κουναλάκης:
Φωτιά πήρατε.....
Για να μην έχετε αγωνία, κάποιοι θα συνταγογραφούν ουσίες που ισχύει ακόμη η πατέντα και δεν υπάρχουν αντίγραφα και έτσι λύνονται όλα τα προβλήματα για τον ασθενή, ο τζίρος των φαρμακοποιών διατηρείται (κοστίζουν πιο ακριβά) και μένει ο λόβερ με το πρόβλημα του αυξημένου κόστους.....
Έτσι είσαι σίγουρος και έχεις την ευθύνη του τι συμβαίνει στον ασθενή.....
Απλά πράγματα.
Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Υποθέτω όλοι μας σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουμε "πειραματιστεί" με κάποια φάρμακα.
Δίνοντας διαφορετικό σκεύασμα της ίδιας δραστικής ουσίας σε διαφορετικούς ασθενείς ή δίνοντας μια νέα δραστική ουσία που κυκλοφορεί πρώτη φορά σε ασθενείς.
Ακόμη και η χορήγηση μια γνωστής δραστικής ουσίας σε ασθενή που τη λαμβάνει για πρώτη φορά αποτελεί ένα είδος "πειραματισμού" έως "ρίσκου".
Αφού αποδεχόμαστε λοιπόν τον δικό μας "πειραματισμό" (άλλωστε μέσω αυτού αποκτάται μεγάλο μέρος της προσωπικής εμπειρίας) γιατί να μην αποδεχτούμε την γενίκευση του "πειραματισμού" που επιχειρεί να εφαρμόσει το κράτος μέσω της ρύθμισης με την δραστική ουσία, απαλλαγμένοι μάλιστα από το "άγχος" της επιλογής σκευάσματος με όποιο κίνδυνο ενέχουν πιθανές αστοχίες ή παρενέργειές του;
Γιατί τώρα δεν θα φταίει "το φάρμακο που μου έδωσε ο γιατρός" αλλά "το φάρμακο που μου έδωσε/επέλεξε ο φαρμακοποιός"!
medicus:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΥποθέτω όλοι μας σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουμε "πειραματιστεί" με κάποια φάρμακα.
Δίνοντας διαφορετικό σκεύασμα της ίδιας δραστικής ουσίας σε διαφορετικούς ασθενείς ή δίνοντας μια νέα δραστική ουσία που κυκλοφορεί πρώτη φορά σε ασθενείς.
Ακόμη και η χορήγηση μια γνωστής δραστικής ουσίας σε ασθενή που τη λαμβάνει για πρώτη φορά αποτελεί ένα είδος "πειραματισμού" έως "ρίσκου".
Αφού αποδεχόμαστε λοιπόν τον δικό μας "πειραματισμό" (άλλωστε μέσω αυτού αποκτάται μεγάλο μέρος της προσωπικής εμπειρίας) γιατί να μην αποδεχτούμε την γενίκευση του "πειραματισμού" που επιχειρεί να εφαρμόσει το κράτος μέσω της ρύθμισης με την δραστική ουσία, απαλλαγμένοι μάλιστα από το "άγχος" της επιλογής σκευάσματος με όποιο κίνδυνο ενέχουν πιθανές αστοχίες ή παρενέργειές του;
Γιατί τώρα δεν θα φταίει "το φάρμακο που μου έδωσε ο γιατρός" αλλά "το φάρμακο που μου έδωσε/επέλεξε ο φαρμακοποιός"!
--- Τέλος παράθεσης ---
Εδώ, όπως το θέτεις, θα συμφωνήσω εν μέρει μαζί σου.
Ο ασφαλιστικός φορέας, όπως και να ονομάζεται, έχει το δικαίωμα να κάνει κάτι τέτοιο και, όπως το αναλύεις, καλά κάνει. Γι'αυτό, εξάλλου, και δεν μπορεί να επεκταθεί η "δραστική ουσία" στην "ελεύθερη" συνταγή(λέγοντας "ελεύθερη" εννοώ την αποδεσμευμένη από ασφαλιστικό φορέα).
Απλώς πρότεινα κάτι ακόμη πιο οικονομικό για τον ασφαλιστικό φορέα. Να φτιάξει τη δική του λίστα την οποία θα απαρτίζουν σκευάσματα κατόπιν διαγωνισμού(εξάμηνου, ετήσιου ή όπως αλλιώς θέλουν).
Έτσι δεν ελλοχεύει ο κίνδυνος δημιουργίας πονηρών συντεχνιών(ιατροί-φαρμακοποιοί), ούτε "γκρίζας" διαφήμισης ή και δυσφήμισης. Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα πάντα με το δεδομένο ότι ΟΛΑ ΤΑ ΟΜΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑ, ο ιατρός απαλλάσσεται από ανούσια συνταγογράφηση και χάσιμο χρόνου, ο φαρμακοποιός δεν πνίγεται σε επιζήμιες πολλαπλές επιλογές φαρμάκων, το κράτος κερδίζει από την έκπτωση που προκύπτει από το διαγωνισμό και οι ασθενείς αισθάνονται ισότιμοι μιας και θα λαμβάνουν τα ίδια σκευάσματα. Θέλουν όμως κάτι τέτοιο; ;)
Και για να μην ξεχνιόμαστε, είναι ΟΛΑ ΤΑ ΟΜΟΙΑ ΙΣΑ; Προσωπική μου άποψη είναι ΟΧΙ.
Για να το επαναλάβω χιλιοστή φορά ΑΝΙΣΑ ΔΕΝ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ, για να θεωρηθούν ακατάλληλα. ΑΝΙΣΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Το δηλώνουν από μόνες τους οι ίδιες οι φαρμακευτικές εταιρείες.
Fuentes:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος γιατί να μην αποδεχτούμε την γενίκευση του "πειραματισμού" που επιχειρεί να εφαρμόσει το κράτος μέσω της ρύθμισης με την δραστική ουσία, απαλλαγμένοι μάλιστα από το "άγχος" της επιλογής σκευάσματος με όποιο κίνδυνο ενέχουν πιθανές αστοχίες ή παρενέργειές του;
Γιατί τώρα δεν θα φταίει "το φάρμακο που μου έδωσε ο γιατρός" αλλά "το φάρμακο που μου έδωσε/επέλεξε ο φαρμακοποιός"!
--- Τέλος παράθεσης ---
Μα επειδή ο όποιος "πειραματισμός", το όποιο άγχος, και η όποια ευθύνη, ΠΡΕΠΕΙ να είναι του γιατρού....
Επίσης...αν πχ ένας ασθενής με Σχιζοφρένεια υποτροπιάσει μετά από αλλαγή αξιόπιστης Ολανζαπίνης σε αμφιβόλου αποτελεσματικότητας Ολανζαπίνη (κάτι που ξαναλέω βλέπουμε σχετικά συχνά, όσο και να ωρύεται ο φίλος Διακοσμητής), οι επιπτώσεις μπορεί να είναι τεράστιες στον ίδιο και στην οικογένεια του. Ένας ειδικευμένος ιατρός, έχοντας την κλινική εμπειρία, θα επιλέξει κάποιο αξιόπιστο σκεύασμα, παίρνοντας και την ευθύνη της πράξης αυτής.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση