Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ
e-syntagografisi -Καταχώριση Συνταγών -Δραστική Ουσία
Δ. Κουναλάκης:
Συνέχεια:
Άρθρο 22
Η παράγραφος 1 του άρθρου 35 του ν. 3918/2011 (Α΄31) αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«1.α) Για κάθε φαρµακευτικό ιδιοσκεύασµα που συνταγογραφείται από ιατρό και το τίµηµα του οποίου καλύπτεται από τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.), τον Ενιαίο Οργανισµό Παροχών Υγειονοµικής Περίθαλψης (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) και τον Οίκο Ναύτου, θεσπίζεται «τιµή κοινωνικής ασφάλισης» (εφεξής Τ.Κ.Α.) η οποία συνίσταται στην τιµή παραγωγού ή εισαγωγέα, όπως αυτή ορίζεται στην κάθε φορά ισχύουσα υπουργική απόφαση που καθορίζει τον τρόπο τιµολόγησης των φαρµακευτικών ιδιοσκευασµάτων µειωµένη κατά 9%. Οι Φ.Κ.Α. καλύπτουν τη δαπάνη χορήγησης των συνταγογραφούµενων φαρµάκων µέχρι του ποσού της λιανικής τιµής µειωµένης κατά το ποσό της συµµετοχής του ασφαλισµένου και της προκύπτουσας διαφοράς µεταξύ της τιµής παραγωγού ή εισαγωγέα και της Τ.Κ.Α.. Η δαπάνη που αφορά το παρακρατούµενο 9% βαρύνει αποκλειστικά τους κατόχους της άδειας κυκλοφορίας (Κ.Α.Κ.) των φαρµακευτικών ιδιοσκευασµάτων και θεωρείται «επιστροφή» (rebate) των Κ.Α.Κ. των φαρµακευτικών προϊόντων προς τους Φ.Κ.Α. και τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ..
β) Το ποσό που υποχρεούται να αποδώσει κάθε εταιρεία ή κάτοχος άδειας κυκλοφορίας φαρµακευτικών προϊόντων προκύπτει από τα στοιχεία των συνολικών πωλήσεών της ανά φαρµακευτικό ιδιοσκεύασµα, αφού αφαιρεθούν οι πωλήσεις προς τα νοσοκοµεία και οι παράλληλες εξαγωγές σύµφωνα µε τα στοιχεία του Εθνικού Οργανισµού Φαρµάκων (Ε.Ο.Φ.). Για τον υπολογισµό του ποσού λαµβάνεται υπόψη η σχέση δηµόσιας προς ιδιωτική φαρµακευτική δαπάνη, ήτοι 80% - 20%.
....
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Σε μια χώρα που βιώνει , έστω μεθοδευμένα, μια έκτακτη κατάσταση την οποία οι παγκόσμιοι οίκοι χαρακτηρίζουν επιλεκτική χρεοκοπία και οι παλιοί καθηγητές περιέγραφαν γλαφυρά ως συναινετικό χρεοστάσιο , είναι λογικό να επικρατεί οργή , σύγχυση ,ανασφάλεια και λελογισμένος φόβος .
Ευτυχώς ή δυστυχώς όλα εξελίσσονται με το ανεπίσημο ιατρικό πρωτόκολλο της ευθανασίας. Το πλαίσιο των επικαιροτήτων είναι ασφυκτικά γεμάτο από την Βουλή που μοιάζει μεθυσμένη ως τα παραδόξως υπερδανεισμένα κυβερνητικά κόμματα και τα νεόκοπα σχήματα που συνωθούνται σε μια αβέβαιη εκλογική αφετηρία χωρίς αφέτη και καψούλι στο πιστόλι .
Στις εφορίες ανά την χώρα εκατοντάδες χιλιάδες τρέχουν να προλάβουν διακανονισμούς που αρχικά είχαν την παρανοϊκή χρονική ρήτρα του 48ώρου. Στις δημόσιες υπηρεσίες τα χειρουργεία των καταργήσεων , εφεδρειών και απολύσεων θα συντονίζουν Γάλλοι ειδικοί της δημόσιας διοίκησης , πριν οι Γερμανοί καταφθάσουν (;) στις εφορίες . Τα φαντάσματα του 19ου αιώνα όταν οι Εσπέριοι προσπαθούσαν να οργανώσουν κράτος επιστρέφουν κατά τρόπο σουρεαλιστικό .
Στο μεταξύ οι πάλαι ποτέ αποικίες του Ινδικού που ξέφυγαν από τη βιομηχανία των μπαχαρικών και κατασκευάζουν από υπολογιστές μέχρι διαστημόπλοια πλημμυρίζουν τις αποικίες των νεόπτωχων της ευρωζώνης με τα περιβόητα πια γενόσημα φάρμακα . Τι απίθανος επικοινωνιακός νεολογισμός των ιθυνόντων για να μην τα ονομάσουν αντίγραφα , υποκατάστατα , φάρμακα φασόν ,απατεντάριστα , μαϊμούδες η όπως αλλιώς παρά με το βαρύγδουπο γενόσημα .
Ένας νεολογισμός που γύρω του έχουν ανοιχθεί χαρακώματα στα οποία μάχονται λυσσαλέα , φαρμακοποιοί , εισαγωγείς , γιατροί , καθηγητές και κάθε λογής μεταπράτες . Όπως παλιά οι φάρες ή οι οικογένειες ευγενών υπεράσπιζαν τα θαυμαστά οικόσημα τους με τους θυρεούς και τα άλλα χαρακτηριστικά μοναδικότητας έτσι και τώρα στην χειμαζόμενη χώρα ,οι φατρίες συμφερόντων συγκρούονται με φόντο την ανασφάλεια χιλιάδων ασθενών και φαρμακόπληκτων .
Σε μια επιτροπευόμενη και δέσμια οικονομία που τρώει τις σάρκες της και τους ανθρώπους της με κάθε τρόπο δεν ήταν δυνατόν να την γλυτώσουν οι άρρωστοι . Όπως φαίνεται πολλοί ασθενείς θα πληγούν , αλλά πιότερο θα πληγούν οι αλυσίδες των αισχρών κερδοσκόπων . Πάνε στο βρόντο , ταξίδια , συνέδρια , ποσοστά , θα σκονιστούμε από τις κορτιζόνες και τα πλασέμπο . Πάνε και τα λουτρά των φτωχοσυνταξιούχων που στα νεσεσέρ τους κουβαλούσαν από αντιπηκτικά αιχμής μέχρι στυτικά σκευάσματα τέταρτης γενιάς ,που υπόσχονταν συνδυαστικές θεραπείες , διαβήτη, υπέρτασης και χρόνιας αποφρακτικής. Στο σύγχρονο χρεοστάσιο θα κοστολογηθούν τα πάντα , ακόμη κι αν συμφέρει να ζουν οι άρρωστοι .
tasath:
Στο μεταξύ, οι υπάρχουσες αδυναμίες του συστήματος παραμένουν...
Π.χ. είναι τόσο δύσκολο να συντονιστούν με το ποια σκευάσματα κυκλοφορούν στην αγορά και να μην επιτρέπουν άλλα αντί άλλων...
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
01/03/2012
Όταν εκπρόσωποι πολιτικών και συνδικαλιστικών σχηματισμών λένε “το Κεφάλαιο πίνει το αίμα του λαού”, “ο λαός οδηγείται στον αφανισμό”, ”καταδικάζετε τους συνταξιούχους σε θάνατο”, όλοι αντιλαμβάνονται την συγγνωστή υπερβολή του δημόσιου λόγου και κανείς δεν σπεύδει να συντάξει διαθήκη. Όλοι γνωρίζουμε ότι η ένταση των εκφράσεων φτάνει στη στρατόσφαιρα όπου οι λέξεις χάνουν την βαρύτητά τους. Τα πράγματα διαφέρουν όμως όταν πρόκειται για επιστημονικούς συλλόγους.
Επί μέρες βομβαρδιζόμαστε από πληρωμένες διαφημίσεις των ιατρικών και φαρμακευτικών συλλόγων της χώρας που πραγματικά έχουν τρομάξει τον κόσμο. Όταν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι επιστήμονες προειδοποιούν τους πολίτες ότι “ η ζωή κοστολογείται 23 ευρώ”, “έχουμε ασθενείς δύο κατηγοριών”, “η Υγεία παρέχεται σε δόσεις”, “θα γεμίσουμε επικίνδυνα φάρμακα”, “η ζωή των πολιτών μπαίνει σε κίνδυνο”, εύλογο είναι να προκαλέσουν μεγάλη αναστάτωση στην κοινωνία. Η πιο άμεση αντίδραση θα είναι να ωθηθούν οι ασφαλισμένοι να πληρώσουν απ΄το υστέρημά τους πανάκριβα πρωτότυπα φάρμακα γιατί θα φοβούνται να πάρουν τα πολύ φτηνότερα γενόσημα που δικαιολογούν τα Ταμεία τους.
Οι επιστήμονες όμως δεν συνθηματολογούν, δεν κινδυνολογούν, δεν αοριστολογούν. Ο πρώτος ρόλος τους, κυρίως των επιστημών που σχετίζονται με την Υγεία, είναι να αποτελούν πυλώνα νηφαλιότητας και ηρεμίας της κοινωνίας και να αποφορτίζουν το κλίμα τρομοκρατίας που συχνά εμφανίζεται όταν τα θέματά τους υπάρχουν στην επικαιρότητα. Όχι να το δημιουργούν οι ίδιοι. Οι επιστήμονες οφείλουν να μιλούν επιστημονικά και όχι δημοσιογραφικά και πολιτικά. Να μιλούν δηλαδή με στοιχεία, στατιστικές, αριθμούς και να δίνουν υπεύθυνες απαντήσεις στα ερωτήματα που ανακύπτουν. Ας πούμε:
1.Γιατί μέχρι τώρα η χρήση των γενοσήμων φαρμάκων κινείτο στη χώρα μας στα επίπεδα του 18% όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 50% και στις ΗΠΑ 70%; Στις χώρες αυτές οι ασφαλισμένοι κινδυνεύουν ή οι μέθοδοι ελέγχου των γενοσήμων που διενεργούνται εκεί είναι ασφαλείς; Γιατί απλώς δεν ζητούν και εδώ ανάλογης ασφάλειας ελέγχους της βιοισοδυναμίας των φαρμάκων; Ο ΕΟΦ έχει ανακοινώσει ότι το ποσοστό των ελαττωματικών αντιγράφων που έχει διαπιστώσει στην χώρα μας είναι 4%, περίπου όσο και των πρωτοτύπων. Έχουν αυτοί άλλα στοιχεία;
2.Γιατί τα ελληνικής παρασκευής γενόσημα είναι ακριβότερα από τα εισαγωγής; Καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει ανάγκη προστασίας θέσεων εργασίας στην εγχώρια φαρμακοβιομηχανία, αλλά την ίδια στιγμή δεν ζητούν να πληρώνουν οι ασφαλισμένοι μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής για το ελληνικό γενόσημο και τα Ταμεία ακριβότερα φάρμακα; Έχουν δεδομένα ότι οι φαρμακοβιομηχανίες τρίτων χωρών, που τελούν υπό τον έλεγχο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, παράγουν επισφαλή γενόσημα ή απλώς επιμένουν ελληνικά;
3.Ποιές ακριβώς είναι οι ενστάσεις τους στην αναγραφή από τους ιατρούς της δραστικής ουσίας και την επιλογή από τους φαρμακοποιούς τους φθηνότερου φαρμάκου; Πέραν της περιγραφής της μεθόδου περίπου σαν να ήταν η Πύλη της Κολάσεως, μια ψύχραιμη επιστημονική εξήγηση δεν ακούσαμε.
4.Πιστεύουν ότι μέχρι τώρα τα πράγματα πήγαιναν καλά; Επιθυμούν να διατηρηθούν ως έχουν; Η δαπάνη για φάρμακο στη χώρα μας αυξήθηκε σε μιά δεκαετία 400%, φτάνοντας στα 5,2 δις ετησίως όταν στο ίδιο διάστημα ο μέσος ευρωπαϊκός όρος αυξήθηκε 50%. Είναι εντάξει αυτό; Και αν όχι πιστεύουν ότι υπάρχουν μέλη τους που με πράξεις ή παραλείψεις συνέβαλαν στην παράδοξη αύξηση αυτής της δαπάνης; Αν μας πουν “πάντα υπάρχουν λίγοι επίορκοι” θα τους πούμε ότι λίγοι δεν φτάνουν για τέτοιο πάρτυ. Και τι έχουν κάνει οι ίδιοι για αυτό το φαινόμενο; Δεν είναι ανεύθυνες επιστημονικές εταιρείες αλλά επιστημονικοί σύλλογοι που χορηγούν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος στα μέλη τους και εγγυώνται την τήρηση της δεοντολογίας. Ο Προέδρος των Φαρμακοποιών, στο διάστημα που αναφέρω, υπήρξε για πολλά χρόνια Διοικητής του ΙΚΑ και τότε κατήγγειλε την υπερβολική φαρμακευτική δαπάνη. Με τη νέα του ιδιότητα έχει να καταγγείλει μόνο το Κράτος;
Αυτήν τη στιγμή ο ρόλος της επιστημονικής κοινότητας είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς αποτελεί το μόνο αντίβαρο που θα διαφωτίσει τον πολίτη αν οι επιλογές της Κυβέρνησης είναι προς το συμφέρον του ή όχι. Κάποιες μεμονωμένες φωνές που νηφάλια εξήγησαν ορισμένους κινδύνους (π.χ. αλλεργίες στα έκδοχα, μη επαρκές δείγμα στους ελέγχους βιοισοδυναμίας κλπ. ) οπωσδήποτε συμβάλλουν σε διεξοδικότερη επιστημονική συζήτηση και ενημέρωση. Η αμιγώς συντεχνιακή και συνδικαλιστική συμπεριφορά των επιστημονικών συλλόγων όχι.
medicus:
Σήμερα στο ιατρείο μου δέχτηκα ένα ερώτημα που, ομολογουμένως, με έφερε σε δύσκολη θέση. Ο ασθενής που με ρώτησε είναι ένας άνθρωπος καλλιεργημένος, όχι μορφωμένος, ηλικίας 74 ετών.
Μου είπε λοιπόν το εξής: "γιατρέ μου έχω μία απορία. Εγώ δεν έχω πτυχία και γνώσεις ούτε στα ιατρικά ούτε στα μαθηματικά. Ακούω όμως στην τηλεόραση κάθε μέρα για τα φάρμακα να τσακώνονται. Ο υπουργός λέει ότι πρέπει τα φασόν φάρμακα να ανέβουν από 18% στο 50% και παραπάνω, ίσως. Έτσι θα σταματήσει η υπερσυνταγογράφηση και οι μίζες των γιατρών. Οι γιατροί λένε ότι θέλουν να γράφουν τα "γνήσια" γιατί είναι καλύτερα φάρμακα και ότι τα φασόν κυκλοφορούν επειδή δίνουν "μίζα". Ρωτάω εγώ με το φτωχό μυαλό μου. Αν τα φασόν φάρμακα δίνουν μίζα και οι γιατροί μας είναι της "αρπαχτής" τότε γιατί μέχρι τώρα τα φασόν πουλούσαν μόνο 18%; Άρα ή δεν ισχύει το 18% ή οι γιατροί μας δεν τα παίρνουν ή δίνουν "μίζες" και οι γνήσιες εταιρείες. Όμως, όλοι παραδέχονται στις συζητήσεις, ότι οι "μίζες" δίνονται συνήθως από τα φασόν. Όσο για το 18%, πες μου γιατρέ μου, πώς γίνεται οι συγγενείς και οι γνωστοί μου να παίρνουν σχεδόν όλοι φασόν φάρμακα σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το 70%; Οι στατιστικές του κράτους τελικά αληθεύουν ή είναι σαν αυτές του προϋπολογισμού; Εγώ πάντως το μόνο που κατάλαβα αυτές τις μέρες είναι ότι επιστήμονες έχουμε πάρα πολλούς, ανθρώπους με παιδεία, όμως, πόσους; Γιατί παιδί μου ένας επιστήμονας δεν φωνάζει ούτε λέει πράγματα χωρίς να τα σκέφτεται. Ένας επιστήμονας έχει ευθύνη και των πράξεων και των λόγων του. Εξηγήστε μας απλά τι συμβαίνει(υπουργός, γιατροί, φαρμακοποιοί) και αφήστε μας να διαλέξουμε."
Από τον παραπάνω διάλογο μου γεννήθηκαν απορίες. Αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει με τα ερωτήματα του κυρίου θα του ήμουν ευγνώμων. Ειδικά αυτό με το 18%. Πράγματι, όλοι μας, γύρω βλέπουμε να λαμβάνονται από ασθενείς μόνο 18% γεννόσημα; Ή το "επιστημονικό" μας μάτι δεν αντιλαμβάνεται όσα βλέπει το μάτι ενός απλοϊκού ανθρώπου με μηδαμινές γνώσεις αριθμητικής;
Μπορούμε να πειραματιστούμε και μόνοι μας. Με την απλή δοκιμασία "μίας αναλογίας" να "ελέγξουμε" την ισχύ της μηδενικής υπόθεσης του Υπουργείου Υγείας(Ηο:τα γεννόσημα κατέχουν το 18% της πίτας των φαρμάκων). Σίγουρα χρειάζεται απλή τυχαία δειγματοληψία σε ολόκληρο τον πληθυσμό, για να έχουμε ακριβή αποτελέσματα όμως επειδή η διαφορά με μία πρώτη ματιά είναι τεράστια μας αρκούν τα δείγματα του πληθυσμού των ιατρείων μας για να αποκτήσουμε μία πρώτη άποψη. Στη συνέχεια μπορεί να διορθωθεί και να τελειοποιηθεί. Εγώ προσωπικά θα το κάνω. Θα δω από το αρχείο μου, τι παίρνουν οι ασθενείς μου(από εμένα και από άλλους ιατρούς) και θα ελέγξω, στατιστικά, την υπόθεση. Θα σας το ανακοινώσω δημόσια το αποτέλεσμα με μορφή ποσοστού και επιπέδου σημαντικότητας. Δεν χρειάζεται η κοινοποίηση του απόλυτου αριθμού των ασθενών, οπότε μπορούμε όλοι μας, χωρίς φόβο εφορίας και γενικότερης "έκθεσης", να κάνουμε τους υπολογισμούς μας και να τους κοινοποιήσουμε στο παρόν φόρουμ, για να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα. Είμαστε πολλοί και έχουμε τη δύναμη της έρευνας, εάν συνεργαστούμε.
Σας ευχαριστώ.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση