Μια ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ή δημοσίευση από το μπλογκ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΝ, που εκφράζει την οργή αλλά και το όραμα του άνεργου Έλληνα φαρμακοποιού καθώς και του νέου φαρμακοποιού με φαρμακείο, που τώρα προσπαθεί να βρει το δρόμο του, μέσα σε ένα ζοφερό περιβάλλον που δημιουργήθηκε από μια φαύλη, διεστραμμένη αλλά ευτυχώς πια πνέουσα τα λοίσθια, γενεά.
Πρέπει να διαβαστεί από όλους.Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος (ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΝ)
"Κερδίζεις με τον τίμιο ιδρώτα σου το ψωμί σου; Μήπως εκεί που πρέπει, αντί να σέβεσαι προσκυνάς; Μήπως εκεί που δικαιούσαι, αντί να ζητάς, ζητιανεύεις; Μήπως εκεί που οφείλεις, αντί να δίνεις σφετερίζεσαι;
Και ακόμη, κρίνεις όταν κρίνεις; ‘Η εγκρίνεις τα κατακριτά, και κατακρίνεις τα έγκριτα; Εάν είσαι κάτοχος ενός αξιώματος, μήπως ανταλλάζεις την ωραία ευθύνη με το γελοίο τύφο σου;" Δ. Λιαντίνης.
Μετά από απεργίες κυλιόμενες, 48ωρες, επαναλαμβανόμενες και ένας Θεός ξέρει με ποιό άλλο επίθετο συνοδεύονται, οι
καουμπόηδες (Λουράντος, Κούβαρης, Σοφιανόπουλος), γύρισαν πίσω στα φαρμακεία τους, αναβάλλοντας τον αγώνα για αργότερα. “Τα ανάκτορα μπορούν να περιμένουν” δήλωσε ο Σοφιανόπουλος σε φιλικό του site. Δεν έπιασε το επικοινωνιακό τρικ οτι και καλά ο κόσμος πληρώνει τις εισφορές του, άρα πρέπει να βοηθήσει τον φαρμακοποιό του να πληρωθεί για να του φέρνει τα φάρμακα του. Μερικοί ασθενείς έλεγαν “Δίκιο έχετε κι εσείς, πρέπει να πληρωθείτε” και το έλεγαν άνθρωποι του μεροκάματου, συνταξιούχοι των 400 ευρώ, αλλά μόλις έβγαιναν από το φαρμακείο που μόλις είχαν πληρώσει μετρητά την συνταγή τους κι έβλεπαν παρκαρισμένο το τζιπ μεγάλου κυβισμού,
σιχτίριζαν που για ένα λεπτό τον λυπήθηκαν.
Η Ιστορία, φυλάει μια μαύρη σελίδα για τον κάθε έναν από αυτούς. Ο κόσμος φυσικά δεν ξέρει στο βάθος τα θέματα του κλάδου, δεν γνωρίζει πως πίσω από την αμίμητη φράση του Κούβαρη “
να στερήσουμε το φάρμακο από τον Έλληνα ασφαλισμένο” κρύβεται εμπάθεια για τα χαμένα προνόμια του κλάδου. Η κοινωνία δεν μπορεί να ξέρει οτι κάποτε δεν μιλούσαν όλοι αυτοί γιατί
σε συνεργασία με επίορκους γιατρούς έγραφαν και διπλοέγραφαν συνταγές σε ασφαλισμένους και πληρώνονταν αδρά από τα ταμεία που
δεν έλεγχαν τίποτα. Δεν γνωρίζουν ότι κάποτε τα δάνεια και τα ΕΣΠΑ τα έπαιρναν, όχι για να τα επενδύσουν και να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, αλλά για να πάρουν τζιπ, να φτιάξουν πισίνες και να πάνε διακοπές σε τροπικά μέρη. Ο κόσμος, δεν μπορεί εύκολα να καταλάβει οτι
όταν κρατάνε το βιβλιάριο του σε ομηρεία προκειμένου να του γράψουν τα φάρμακα για την πίεση, κόλλαγαν και συνταγές για αντικαρκινικά, φάρμακα εξωσωματικής και ένα σωρό άλλα τα οποία πληρώνονταν από τα Ταμεία. Ο κόσμος δεν έχει δει να μην μπορούν να μεταφέρουν από το βάρος τα βιβλιάρια και για να μην πέσουν από τα χέρια,
να τα σφηνώνουν στο σαγόνι τους. Έχει δίκιο ο κόσμος, γιατί
δεν είδε ούτε ένα φαρμακείο να κλείνει για απάτη, αφού όλα αλληλοκαλύπτονται...
Αυτοί που ζητούν να στερήσουμε το φάρμακο από τον Έλληνα ασφαλισμένο χωρίς τύψεις και αναστολές, ίσως να μην τα έχουν κάνει όλα αυτά, αλλά είναι το ίδιο ένοχοι με αυτούς που τα κάνουν, που
τους ξέρουν και τους καλύπτουν. Τι να τα κάνεις τα επαναστατικά μανιφέστα, όταν έχεις τρωτά σημεία και τα ξέρεις; Πως να πείσεις να κλείνουν χιλιάδες φαρμακοποιοί τα φαρμακεία τους, όταν ξέρουν πως τους έχεις ανταλλάξει την επιβίωση τους, για να διατηρηθούν τα πληθυσμιακά, η μεταβιβάσεις αδειών και η κληρονομικότητα; Πως να δικαιολογήσεις ότι ο αριθμός στα φαρμακεία αυξάνεται γιατί δεν επιστρέφεται η άδεια στη Νομαρχία, αλλά την πουλάς έναντι τεράστιου ποσού και αυτό περνάει μέσα στα προνόμια που το Κράτος σου επιτρέπει να έχεις; Πως να εξηγήσεις, γιατί θα σε αναγκάσουμε να εξηγήσεις, οτι σαμποτάρεις με όποιον τρόπο μπορείς την αναζήτηση των νέων συναδέλφων για μια θεσούλα σένα χωριό, όταν αρνείσαι να τους εξυπηρετήσεις με το να τους απαντήσεις επίσημα στο εξής απλό: που υπάρχουν φαρμακεία στον Σύλλογό σου και πόσα. Αρνείσαι να δώσεις τα στοιχεία εσύ, ταλαιπωρώντας αποφοίτους και γονείς, για να το παίξεις μάγκας και καμπόσος, βολεμένε εξουσιομανή. Αλλά αργά ή γρήγορα θα μπεις στην θέση σου....
Γι' αυτό, τα καουμποϋλίκια άστα για αργότερα. Όταν εσύ θα έχεις γίνει ενάρετος συνδικαλιστής και επαγγελματίας, όταν θα έχεις να επιδείξεις έργο αξιοκρατίας και ισονομίας μεταξύ των μελών σου, όταν θα έχεις εφαρμόσει την δικαιοσύνη στον Σύλλογο σου. Μέχρι τότε, αυτό που θα πετυχαίνεις, είναι να σε φοβούνται και όχι να σε σέβονται και να σε εκτιμούν. Ίσως τότε να μην χρειάζεται να φωνάζεις για πρόστιμα και πειθαρχικά για όσους δεν γουστάρουν να ακολουθήσουν τις παρανοϊκές προτάσεις σου. Γιατί, έρχεται η ώρα που θα σε απαξιώσουν και αυτοί που σε ψήφισαν κι ας προσπαθείς να φανατίσεις με συνθήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, έχοντας φόντο το πλούσιο φαρμακείο σου, “
μπακλαβά γωνία”.
Όσο και να πηγαίνεις με τους αγανακτισμένους στα συλλαλητήρια, φορώντας ακριβά πουκαμισάκια. Όσο και να κλαίγεσαι στα κανάλια, όσο και να παρακινείς την κοινωνία να επαναστατήσει, καλό είναι να βγείς και να πεις οτι δεν είσαι τίποτα άλλο από αυτόν που μαζί με τα άλλα τσιράκια σου που πουλάς εκδούλευση,
κατέστρεψες έναν ολόκληρο κλάδο, οδηγώντας τον στην ανυποληψία. Αφού ξεπούλησες την συνείδηση σου
κρατώντας έξω από το επάγγελμα τόσους άνεργους ανθρώπους, πιθανά πιο άξιους από εσένα και το παιδί σου που σπουδάζεις στην Ουγκάντα, ζητάς εμείς να σε στηρίζουμε. Λάθος στοχεύεις... Όσο για τα κροκοδείλια δάκρυά σου για την δική μας επιβίωση, δεν τα πιστεύουμε, γιατί είναι νωπές οι μνήμες που φόραγες τα μπλουζάκια του μελλοθάνατου, για να μην μπορέσουμε να εργαστούμε.
Ζητάμε καθαρούς συνδικαλιστές κι εσύ δεν είσαι. Ο συνδικαλισμός σου είναι που πρέπει να αλλάξει και μαζί μ' αυτόν να καθαρίσει και ο κλάδος. Το πόσο λίγος είσαι θα φανεί, ήδη φαίνεται, καουμπόϋ.
Γιατί, όπως λέει και ο Καζαντζάκης “Δεν υπάρχουν ιδέες - υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες - κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τους κουβαλάει.”