@tasath:
Η προσωπικη εκτίμηση, ειναι παντα προσωπικη εκτιμηση και εχει να κανει με διαφορους παραγοντες. Για σενα, ο αριθμος των φαρμακειων ειναι μεγαλος, για κάποιον άλλο αδιάφορος, ανάλογα με την οπτική γωνία υπο την οποία το εξεταζει
Εφόσον λοιπον παραδεχεσαι οτι το φαρμακειο ειναι κερδοφορα επιχειρηση σε σχεση με τους μισθους στον ιδωτικο τομεα, ουσιαστικα συμφωνεις οτι υπαρχει περιθωριο επιχειρηματικης δραστηριοτητας και για νεα φαρμακεια. Η αναγκαιότητα, δημιουργειται απο τη ζητηση. Εφοσον λοιπον τα φαρμακεια ειναι κερδοφορες επιχειρησεις, υπαρχει ζητηση και επομενως αναγκαιοτητα για νεα φαρμακεια.
Σχετικα με το τι ενδιαφερει τον ασθενη, συμφωνω φυσικα οτι δεν τον ενδιαφερει το ποσοι φαρμακοποιοι εργαζονται πισω απο μια «πορτα». Επισης ομως, δεν τον ενδιαφερει αν ο αριθμος των φαρμακειων ειναι μεγαλος η μικρος. Αντιθετα, αυτο που τον ενδιαφερει ειναι να εξυπηρετειται αμεσα, να εχει ευκολη προσβαση στο φαρμακο χωρις να χρειαζεται να διανυει αποστασεις και να λαμβανει εγκυρες επιστημονικες συμβουλες απο τον φαρμακοποιο του.
Ο παραλληλισμος σου με τις τραπεζες, θεωρω οτι ειναι αστοχος. Ωστοσο, ακομη και αν κανουμε ενα παραλληλισμο, αυτο που ειναι βεβαιο, ειναι οτι η αναγκη σε οδηγει στην τραπεζα, και οχι το ιδιο το υποκαταστημα. Στην τραπεζα θα πας επειδη εχεις αναγκη για δανειο η για να κανεις καταθεσεις, και οχι επειδη ανοιξε ενα καταστημα στη γειτονια σου και ειπες ας περασω να πιω ενα καφε, να παρω και ενα δανειο! Κατα τον ιδιο τροπο, ενας ασθενης, μπαινει σε φαρμακειο γιατι εχει αναγκη απο φαρμακα, και οχι γιατι του εκανε εντυπωση ο πρασινος φωτεινος σταυρος.
Το φαινομενο των 4 φαρμακειων σε ακτινα 50 μετρων, ΑΣΦΑΛΩΣ και ειναι αδιανοητο! Ωστοσο, αυτο το φαινομενο ειναι που δημιουργει την αναγκη για νεα φαρμακεια, φυσικα σε πιο απομακρυσμενες περιοχες. Αυτο το φαινομενο, το δημιουργησε ο ΠΦΣ με την νομοθεσια του, που επιτρεπει στον παλιο φαρμακοποιο, να ανοιξει φαρμακειο μπροστα στην πορτα του αλλου! Ετσι, εχουμε π.χ. το Μαρουσι στο οποίο αναφέρθηκες, όπου στην πλατεία κασταλίας υπάρχουν 4 φαρμακεία το ένα απέναντι απο το άλλο, και σε 1 χιλιομετρο απο εκει, δεν υπαρχει ψυχη. Ο ασθενης λοιπον που δεν μενει σε εμπορικους δρομους, θα πρεπει να παρει το αυτοκινητο του, αν εχει και αν μπορει, να ψαξει να παρκαρει μεσα στην κινηση, για να εχει προσβαση στα φαρμακα που εχει αναγκη. Αν αυτο θεωρειται προστασια της δημοσιας υγειας, εγω εχω διαφορετικη αποψη.
Αναφερεις, οτι τα φαρμακεια διεπονται απο ιδιαιτερο καθεστως, και οτι αν μιλουσαμε για αλλες επιχειρησεις θα ειχες διαφορετικη αποψη. Μπορεις σε παρακαλω να γινεις πιο σαφης; Ποιο ειναι το ιδιαιτερο καθεστως που ισχυει για τα φαρμακεια, και γιατι δεν ισχυει το ιδιο καθεστως για τα ιδιωτικα ιατρεια και κλινικες, τους πρωτογενεις παραγωγους συνταγων;
Σε ότι αφορά τα κληρονομικά: το φαρμακείο, φυσικα και ανηκει στον ιδιοκτητη του, σαν καταστημα (εαν ειναι ιδιοκτητο) σαν εξοπλισμος και σαν στοκ φαρμακων. Η αδεια ωστοσο η οποία γινεται αντικειμενο εμπορίου, ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟ, αλλα στο κρατος. Το κρατος, δεν μπορει να του παρει τα ραφια η τον εξοπλισμο, μπορει ομως να του αφαιρεσει την αδεια, οπως το ιδιο του την χορηγησε, εαν συντρεχουν οι λογοι. Και φυσικα, η τοποθετηση οτι ο φαρμακοποιος δεν πληρωνεται απο το κρατος, ειναι εσφαλμενη, δεδομενου οτι ο κυριοτερος πελατης του ειναι τα ασφαλιστικα ταμεια, δηλαδη το κρατος.
Με ρωτας αν ειχα γιο φαρμακοποιο, τι θα προτεινα. Θα προτεινα αυτο που προτεινω και τωρα. Οπως δεν υπαρχουν περιορισμοι σε ολα τα υπολοιπα επαγγελματα υγειας (ιατροι, οδοντιατροι, κτηνιατροι) και σε ολα τα ιδιωτικα κεντρα πρωτοβαθμιας η νοσοκομειακης περιθαλψης, ετσι θα πρεπει να αρθουν ολοι οι περιορισμοι για το ΜΟΝΑΔΙΚΟ επαγγελμα υγειας το οποιο ειναι κλειστο.
Η ελευθερη αγορα, εχει κανονες που ειτε τους ασπαζεται καποιος, ειτε τους απορριπτει. Η επιλεκτικη εφαρμογη των κανονων αυτων, ειναι εκ του πονηρου, προκειμενου να εξυπηρετηθουν συγκεκριμενα συμφεροντα. Αν σε καποιον λοιπον δεν αρεσει η ελευθερη αγορα και ο ελευθερος ανταγωνισμος, ωστε να επιβιωσουν αυτοι που παρεχουν τις καλυτερες υπηρεσιες στον ασθενη, η αλλη λυση ειναι τα κρατικα φαρμακεια, που ελεγχονται απο το κρατος με φαρμακοποιους δημοσιους υπαλληλους. Ας διαλεξουν λοιπον οσοι εναντιωνονται στην ελευθερη αγορα των φαρμακειων.
Αφησα για το τελος, τα στοιχεια που παραθετεις απο τις αντιστοιχες πηγες.
Ξεκινωντας απο την εκθεση του ΙΟΒΕ για την αγορα φαρμακου στην Ελλαδα, τα στοιχεια που παραθετει στη σελιδα 24 για τον αριθμο των φαρμακειων, προερχονται απο τον ΠΦΣ, που σαν πηγη χρησιμοποιησε τον ΕFPA (European Federation of Pharmaceutical Industries and Associations), ο οποίος αντιπροσωπεύει την φαρμακευτικη βιομηχανια στην Ευρωπη, ειναι δηλαδη κατι αντιστοιχο με τον δικο μας ΣΦΕΕ (Συνδεσμος Φαρμακευτικων Επιχειρησεων Ελλαδας). Δεν νομιζω να θελεις να λαβω τα συγκεκριμενα στοιχεια ως εγκυρα, απο τη στιγμη που δεν προερχονται απο καποια εθνικη στατιστικη υπηρεσια η οργανισμο, εστω αλλου κρατους, αλλα απο συνδικαλιστικο οργανο της ευρωπαϊκης φαρμακοβιομηχανιας...
Το κύριο επιχείρημα του ΠΦΣ, εναντια στο ανοιγμα του επαγγελματος, ειναι οτι θα προκαλεσει εκτιναξη προς τα πανω της φαρμακευτικης δαπανης. Ωστόσο, στην εκθεση του ΙΟΒΕ την οποια επικαλεστηκες σαν πηγη, αναφερει (σελ. 6): «...Η δαπανη της υγειας παρουσιαζει μακροχρονια αυξητικη ταση, οπως και η δαπανη φαρμακου, ως υποκατηγοριας αυτης. Η εξελιξη της φαρμακευτικης δαπανης στην Ελλαδα, συνδεεται με την αυξηση της καταναλωσης φαρμακων, ως αποτελεσμα κοινωνικοοικονομικων και δημογραφικων παραγοντων. Αναλυτικοτερα, η γηρανση του πληθυσμου, ο υψηλος αριθμος μεταναστων που κατεχουν νομιμη αδεια παραμονης και εργαζονται στη χωρα μας (εφοσον ειναι ασφαλισμενοι στα σημοσια ασφαλιστικα ταμεια η σε ιδιωτικες ασφαλιστικες εταιριες και καλυπτονται απο αυτες) και οι νεες ανακαλυψεις της φαρμακευτικης επιστημης – οι οποιες συντελουν στην κυκλοφορια νεων δραστικων ουσιων στην αγορα και στην εισαγωγη νεας τεχνολογιας – αποτελουν παραγοντες που οδηγουν στην αυξηση της φαρμακευτικης δαπανης..». Παρομοιες αναφορες γινονται και σε αλλα σημεια της εκθεσης (π.χ. σελ 13), ωστόσο, δεν αναφερεται πουθενα οτι η αυξηση της φαρμακευτικης δαπανης οφειλεται στην αυξηση του αριθμου των φαρμακειων.
Επομενως, ακομη και αν ισχυαν οι αριθμοι του ΠΦΣ, καμια επισημη αναλυση δεν αποδεικνυει τους ισχυρισμους περι κινδυνου αυξησης της φαρμακευτικης δαπανης απο την αυξηση του αριθμου των φαρμακειων, καθως αυτη προερχεται απο αλλους λογους, οπως αναφερει και η εκθεση του ΙΟΒΕ.
Ειναι πλεον φανερο, οτι η ολη συζητηση γινεται για την προστασια των υφισταμενων φαρμακειων απο τον περαιτερω ανταγωνισμο, για την διατηρηση του κληρονομικου καθεστωτος, και εντελει για την συνεχιση μιας νοοτροπιας που μας γυρναει σε αλλες εποχες. Οσο για το ερωτημα σου σχετκα με το ποσα ειναι τα κληρονομικα φαρμακεια στην Ελλαδα, αυτο ειναι κατι που δεν θα το μαθουμε ποτε, δεδομενου του οτι πουθενα μα πουθενα δεν υπαρχει η εννοια "κληρονομια επαγγελματος", ωστε να αποτελει παραγοντα μετρησης. Ωστοσο, αυτο δεν λεει κατι. Εστω και ενα φαρμακειο να ειναι κληρονομικο, αυτο αποτελει παγκοσμια πρωτοτυπια. Και μιας και ο ΠΦΣ αρεσκεται σε συγκρισεις με αλλες χωρες, θα ηθελα πολυ να μου υποδειξεις μια χωρα στην οποια ισχυει το καθεστως της κληρονομικοτητας.
Στη διαθεση σου...