Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών

[EzeΤΡΟΛ]

Αντιπροσωπεία του ΠΦΣ πήγε στις Βρυξέλλες και συναντήθηκε με τον τροϊκανό De Rouge! (Ο οποίος τους γείωσε κανονικά - πού να του μιλούσαν και για την κληρονομικότητα...)

Τί άλλο θα ακούσουμε!

Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες, κ. Ντερούζ.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[tasath]

12/1/2011 - Συνέντευξη Λοβέρδου στον Παπαναγιώτου:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Ηχητικό: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[anastasios theodoridis]

ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

«Θα μοιραστεί η πίτα» ή αλλιώς θα μειωθούν τα κέρδη των φαρμακοποιών, αν ανοίξει το μέχρι τώρα «ερμητικά»... κλειστό επάγγελμα «που περνάει από γενιά σε γενιά», υποστηρίζουν φοιτητές του Τμήματος Φαρμακευτικής και μελλοντικοί φαρμακοποιοί, μιλώντας στην «Ε» για τα νέα μέτρα που όχι μόνο τους αφορούν αλλά στην ουσία καθορίζουν το μέλλον τους.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Υπόψη κας Καραγιαννίδη

Σχετικά με το ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα σας (11/01/2011) με θέμα το « άνοιγμα» του Φαρμακευτικού Επαγγέλματος.
Έχω να επισημάνω τα ακόλουθα :

1. Πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι η κοινοτική οδηγία 123/2006 (οδηγία Μπολκενστάιν) , περί κλειστών επαγγελμάτων , εξαιρεί ρητά και σαφώς τα φαρμακεία από την κατηγορία αυτή. Επιπρόσθετα το Ευρωπαϊκό Δίκαιο με πρόσφατη απόφαση του καθόρισε ότι τα γεωγραφικά και δημογραφικά κριτήρια στην ίδρυση των φαρμακείων είναι συμβατά με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο ,συντείνουν σε μία ομοιόμορφη κατανομή των φαρμακείων ανά την επικράτεια και εξασφαλίζουν στους πολίτες Φαρμακευτικές Υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.
2. Σήμερα στην Ελλάδα εφαρμόζεται η Κοινοτική Νομοθεσία που αφορά στις φαρμακευτικές υπηρεσίες, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές Χώρες .
3. Δεν υπάρχουν άνεργοι φαρμακοποιοί . Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι κατά τους προηγούμενους μήνες , όταν νομοθετήθηκε η υποχρεωτική πρόσληψη φαρμακοποιών από τις ιδιωτικές κλινικές άνω των 60 κλινών, υπήρξαν σοβαρές δυσκολίες, ώσπου να βρεθούν τελικά περίπου 100 φαρμακοποιοί προκειμένου να καλύψουν όλες τις ανάγκες των ιδιωτικών κλινικών.
4. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από το κείμενο της επιστολής που δημοσιεύσατε όπου - πρωτοφανές !!! δεν υπογράφουν οι « φαρμακοποιοί χωρίς φαρμακείο» αλλά οι γονείς τους. Γιατί ; Μήπως είναι ανήλικοι ή μήπως δεν θέλουν να αποκαλυφθεί ότι ήδη εργάζονται και προσποιούνται τους αδικημένους;
Αλλωστε και κατά την πρόσφατη (29/12/2010) συνάντηση εκπροσώπων τους με τον Υπουργό Υγείας, παρουσία εκπροσώπων του Π.Φ.Σ. και των δημοσιογράφων (γιατί εμφανίζονται να την αγνοούν;) οι λεγόμενοι «Φαρμακοποιοί χωρίς φαρμακείο», εκπροσωπήθηκαν από τρεις φαρμακοποιούς εκ των οποίων , ο ένας είναι συνταξιούχος - απόστρατος στρατηγός-, ο δεύτερος εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια σε φαρμακευτική εταιρεία και η τρίτη εκπρόσωπος είναι τουλάχιστον επί δύο δεκαετίες υπάλληλος του ΕΟΦ. Ποιοι λοιπόν είναι οι « Φαρμακοποιοί χωρίς φαρμακείο» ;
5. Δεσμεύθηκε ποτέ η Ελληνική Πολιτεία ότι όλοι οι πτυχιούχοι Φαρμακευτικής θα ανοίξουν Φαρμακείο ; Η μήπως η μοναδική διέξοδος των πτυχιούχων Φαρμακευτικής είναι το φαρμακείο ; Υπάρχουν εκατοντάδες κενές θέσεις Φαρμακοποιών σε όλα τα Δημόσια Νοσοκομεία της Χώρας, σε όλα τα ασφαλιστικά Ταμεία, σε όλες τις Φαρμακευτικές εταιρείες.
Γιατί δεν διαμαρτύρονται οι Φαρμακοποιοί χωρίς Φαρμακείο που το ΙΚΑ με 5.500.000 ασφαλισμένους έχει μόνο 7 Φαρμακοποιούς και ανάλογη είναι η κατάσταση σ΄όλα τα ασφαλιστικά ταμεία (ΟΠΑΔ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ κ.λ.π.).
Μήπως πρέπει να πουν δημοσίως ότι εξαιτίας της άρνησης τους ή της αδιαφορίας τους να απασχοληθούν στις Φαρμακευτικές Εταιρείες, οι τελευταίες προσλαμβάνουν χημικούς, γυμναστές, κοινωνιολόγους κ.λ.π.; Και γιατί η Ελληνική Πολιτεία έχει υποχρέωση να εξασφαλίσει φαρμακείο για κάθε πτυχιούχο Φαρμακοποιό, όταν δεν εξασφαλίζει εργασία για κάθε πτυχιούχο φυσικό, χημικό , μαθηματικό, ιατρό κ.λ.π...
Σε μια χώρα με επίσημη ανεργία 15%, που αυξάνεται σε ηλικίες 30-40 ετών , δεν υπάρχει ούτε ένας άνεργος φαρμακοποιός. Αυτό γιατί το παραγνωρίζουν ορισμένοι ;
6. Όσον αφορά την αύξηση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης ευθέως ανάλογα με την αύξηση του αριθμού των φαρμακείων, το αποδεικνύει η πραγματικότητα και η απλή λογική.
7. Τέλος για το παραμύθι περί κλειστού επαγγέλματος δύο απλές ερωτήσεις. Πως γίνεται σ΄ένα κλειστό επάγγελμα να αυξάνεται κάθε χρόνο ο αριθμός των επαγγελματιών ; Πως γίνεται στην Ελλάδα να έχουμε αναλογικά 3 φορές περισσότερα φαρμακεία από ότι η Υπόλοιπη Ευρώπη;


ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
Α.Αντιπρόεδρος Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου

[anastasios theodoridis]

Μοναδικό «αγκάθι» στον διάλογο του υπουργείου Υγείας με τους φαρμακοποιούς παραμένει η χαλάρωση των πληθυσμιακών κριτηρίων για λειτουργία νέου φαρμακείου.
Ο ισχύων νόμος προβλέπει ότι μπορεί να ανοίξει νέο φαρμακείο όπου υπάρχει πληθυσμός 1.500 κατοίκων. Ο υπουργός Υγείας, κ. Ανδρέας Λοβέρδος, έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μειωθεί το κριτήριο σε 1.000 έως 1.300 κατοίκους.
Σε ήπιους τόνους, η γενική συνέλευση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) εξέφρασε χθες τη διαφωνία του κλάδου με την αλλαγή. Οι φαρμακοποιοί θεωρούν ότι θα αυξηθούν υπερβολικά τα λειτουργούντα φαρμακεία (και η δαπάνη), τα οποία είναι ήδη πολλά.

Μία απορία που στα τόσα που έχουν γραφτεί μπορεί και να έχει απαντηθεί αλλά μάλλον μου έχει διαφύγει η απάντηση. Θέτω την ερώτηση γιατί επανειλημμένος διαβάζω για αύξηση δαπανών στην υγεία αν χαλαρώσουν τα "πληθυσμιακά κριτήρια".

Διαφορετικά επιβαρύνει οικονομικά το δημόσιο ένα νέο φαρμακείο στο Σύνταγμα με ένα νέο φαρμακείο στην Κωλοπετινίτσα; Μου διαφεύγει κάτι και δεν κατανοώ τη διαφορά;

6. Όσον αφορά την αύξηση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης ευθέως ανάλογα με την αύξηση του αριθμού των φαρμακείων, το αποδεικνύει η πραγματικότητα και η απλή λογική.

ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
Α.Αντιπρόεδρος Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου

Αυτή την πραγματικότητα και τη κοινή λογική θα μου την εξηγήσει επιτέλους κανείς;

[EzeΤΡΟΛ]

Eίναι γνωστό ότι οι θέσεις του κ. Θεοδοσιάδη είναι ακραίες.

Ο κύριος αυτός λοιπόν, προεξοφλεί ότι οι μελλοντικοί συνάδελφοί του είναι διεφθαρμένοι ενώ οι νυν ιδιοκτήτες φαρμακείων είναι ενάρετοι. Και επειδή το προεξοφλεί αυτό, ζητεί να καταδικαστούν οι μελλοντικοί συνάδελφοι του με το να μη μπορούν να ανοίξουν φαρμακείο, και ταυτόχρονα να επιβραβευθούν οι νυν ιδιοκτήτες με το να μην έχουν να αντιμετωπίσουν ανταγωνισμό!
Συλλογική τιμωρία επέβαλλαν οι Ναζί. Αλλά προληπτική συλλογική τιμωρία  (για τους νέους συναδέλφους τους), είναι εφεύρημα μόνο του ΠΦΣ!

Αυτή είναι η "κοινή λογική του κ. Θεοδοσιάδη"!

[tasath]

Θέλετε να προσπαθήσω να δώσω μια ερμηνεία σε αυτό που λέει;
Προκαταβολικά αναφέρω όμως ότι πρόκειται για αυστηρά προσωπικές απόψεις και δεν εκπροσωπώ κανέναν.
Και ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές του post μου.


Ας υποθέσουμε ότι αίρονται οι γεω-πληθυσμιακοί περιορισμοί και ανοίγει ένα νέο φαρμακείο κοντά σε 2 υπάρχοντα.
Έρχεται λοιπόν ένας νέος φερελπις φαρμακοποιός, με όρεξη, μεράκι και αισιοδοξία, να "χωρέσει" σε μια τοπική αγορά ανταγωνιζόμενος στα ίσα τους άλλους 2 "παλιούς". Αναφέρω αυτό το συγκεκριμένο παράδειγμα σε αντίθεση με το άνοιγμα φαρμακείου σε μια απομακρυσμένη περιοχή χωρίς άλλα γύρω, γιατί αυτό είναι και το βασικό επιχείρημα όσων θέλουν να αρθούν οι γεω-πληθυσμιακοί περιορισμοί: ίσες ευκαιρίες παντού.

Καταρχήν ξεκινάμε με την "ελπίδα" ότι θα μοιραστεί η πίτα μεταξύ των 3 φαρμακείων. Γράφω "ελπίδα" για το οικονομικό όφελος που πιθανόν να προκύψει υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων και των ασφαλισμένων εν γένει.

Ο νέος φαρμακοποιός φιλοδοξεί να επιβιώσει και - γιατί όχι - να αποκτήσει ικανό κέρδος που να δικαιολογεί σε βάθος χρόνου την επένδυση που έχει κάνει. Για τους γνωρίζοντες, η αρχική επένδυση για ένα νέο μικρο φαρμακείο των 75τμ ανέρχεται στα 150Κ ευρώ τουλάχιστον, αναλόγως βέβαια ποιότητας εξοπλισμού, διαρρύθμισης χώρου και μεγέθους στοκ. Και αναφέρομαι σε κατάστημα που θα ενοικιαστεί. Και υποθέτω ότι το νέο κατάστημα θα έχει μια αισθητική τουλάχιστον ανταγωνιστική προς τα άλλα (άρα όχι φτηνή), έστω και για λόγους οπτικής προσέλκυσης πελατών.

Ο νέος φαρμακοποιός έρχεται πρακτικά να ανταγωνιστεί τα 2 υπάρχοντα φαρμακεία ενώ ισχύουν οι εξής περιορισμοί (επί του παρόντος τουλάχιστον):
- Όλα πουλάνε το ίδιο ακριβώς προϊόν (φάρμακο), στην ίδια ακριβώς τιμή και την ίδια ακριβώς συσκευασία. Δεν υπάρχει ουδεμία διαφοροποίηση μεταξύ τους σε αυτό, που είναι και το σημαντικότερο στοιχείο ανταγωνισμού μεταξύ ομοειδών επιχειρήσεων.
- Όλα έχουν το ίδιο ωράριο λειτουργίας και τους αντιστοιχεί ο ίδιος αριθμός εφημεριών (όχι ίδιες μέρες/ώρες εφημερίας) μιας και ανήκουν στον ίδιο οικείο σύλλογο.
- Όλα εκτελούν συνταγές για τα ίδια ασφαλιστικά ταμεία (βάσει συλλογικής σύμβασης), με τον ίδιο τρόπο και τους ίδιους όρους αποζημίωσης. Το πάω και πιο κάτω, το 70-80% του τζίρου και των τριών προέρχεται από τη συνταγογράφηση.
- Όλα στοκάρουν (ως υποχρεούνται) τα ίδια φάρμακα, ενώ μπορούν να διαφοροποιηθούν σε παραφάρμακα ή σειρές καλλυντικών.
- Όλα αντιμετωπίζουν τα ίδια γραφειοκρατικά θέματα και καταστάσεις.
- Σε όλα τους χρωστάνε για πολλούς μήνες χρήματα τα ίδια ταμεία, διαφέροντας φυσικά στο αιτούμενο ποσό.
- Όλα παραγγέλνουν από φαρμακαποθήκες και - για λόγους απλούστευσης - θεωρούμε ότι λαμβάνουν την ίδια έκπτωση (που δεν ισχύει).

Άρα, σε τι μπορεί να διαφέρει το νέο φαρμακείο; Τι έρχεται να προσφέρει σε σχέση με τα δύο υπάρχοντα;
Μόνο ένα πρακτικά, το επίπεδο υπηρεσιών. Αλλά εδώ τα κουκιά είναι μετρημένα. Εκτός και αν οι διπλανοί του έχουν τον ανθρωποδιώκτη, τι περιθώρια έχει ο "νέος" να τους πάρει πελατεία; Τα περισσότερα (κυρίως συνοικιακά) φαρμακεία δουλεύουν με σταθερούς και πιστούς πελάτες, καθώς έχει αναπτυχθεί εμπιστοσύνη, μακροχρόνια γνωριμία και γίνονται διάφορες εξυπηρετήσεις (π.χ. δανεικά φάρμακα μέχρι να γραφεί η συνταγή).

Γιατί λοιπόν να φύγει κάποιος και να πάει στο νέο;
Ας υποθέσουμε όμως ότι κάποιοι πελάτες θέλουν να αλλάξουν τον αέρα τους ή επιζητούν καλύτερη εξυπηρέτηση.  Αυτό είναι μιας μορφής μοίρασμα της πίτας.
Αρκεί για το νέο φαρμακείο; Κατά τη γνώμη μου, όχι σε αυτό το περιβάλλον. Αν μιλούσαμε για 5 χρόνια πίσω θα έλεγα ναι και το λέω από καθαρά οικονομική άποψη.
Και μιλάμε μόνο για ενδεχόμενο μοίρασμα της πίτας, σε καμία περίπτωση για μείωση μιας και οι τιμές των φαρμάκων παραμένουν σταθερές και ίδιες για τα 3 φαρμακεία.

Προσθέστε στα παραπάνω ότι οι "παλιοί" έχουν ήδη πελατεία, εμπόρευμα, συσσωρευμένο κεφάλαιο στην άκρη και την εμπειρία της καθημερινής λειτουργίας ενός φαρμακείου. Από την άλλη, ο "νέος" ξεκινά με αρκετά μείον, δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί επί της ουσίας και πρέπει να ρίξει ένα σεβαστό ποσό για να στήσει και να λειτουργήσει σε μηνιαία βάση το μαγαζί. Και αυτό σε καθεστώς οικονομικής κρίσης και ανύπαρκτης ρευστότητας. Αν δεν έχει τα χρήματα, ποια τράπεζα θα τον δανείσει αυτή την εποχή για τη νέα του επιχείρηση και αν ναι, με τι όρους;

Αν σας φαίνονται λογικά αυτά που γράφω μέχρι τώρα, προχωράω σε αυτό που λέει ο Θεοδοσιάδης:

Με δεδομένα τα παραπάνω, αν ο "νέος" δεν εξασφαλίσει γερές πλάτες τρίτων θα υποφέρει. Θα ματώσει για να επιβιώσει. Και αυτό, όσο ενάρετος και ηθικός μπορεί να είναι, θα τον καταστήσει "επιρρεπή" σε άλλου είδους πρακτικές για να τα καταφέρει. Αυτές τις πρακτικές που σήμερα στηλιτεύουμε και που - στην καλύτερή τους, πιο αθώα μορφή - απλά αυξάνουν σε κάποιο βαθμό τη δαπάνη. Και βέβαια, οι "παλιοί" δεν θα κάτσουν να βλέπουν το "νέο" να τους τρώει πελάτες, κάτι θα κάνουν κι αυτοί για να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους.


Για μένα λοιπόν, τέσσερα είναι τα τελικά συμπεράσματα:

1. Το άνοιγμα νέων φαρμακείων χωρίς περιορισμούς δεν προσφέρει κανένα οικονομικό όφελος για ταμεία και ασφαλισμένους, τουλάχιστον όσον αφορά στο φάρμακο που είναι και το ζητούμενο, παρά μόνο αν αλλάξει ολόκληρο το καθεστώς λειιτουργίας του επαγγέλματος (απελευθέρωση τιμής φαρμάκου, απελευθέρωση ωραρίου, απελευθέρωση ιδιοκτησιακού, συνταγογράφηση γενοσήμων, κλπ). Αυτό είναι το σημείο στο οποίο διαφωνώ με τους ΦχΦ που εστιάζουν σχεδόν αποκλειστικά στους περιορισμούς ίδρυσης. Χωρίς να βλέπουν ότι οι περιορισμοί αυτοί, ακόμα και στα αστικά κέντρα που υπάρχουν άπειρα φαρμακεία, λειτουργούν ως "απόσταση ασφαλείας" που εξασφαλίζει βιωσιμότητα για παλιούς και νέους.

2. Πλήρης και καθολική απελευθέρωση του επαγγέλματος δεν μπορεί να υπάρξει. Το φάρμακο είναι ειδική περίπτωση. Π.χ. κανείς δεν θέλει την απελευθέρωση των τιμών (πικρή η εμπειρία με την ακρίβεια στη χώρα μας), ειδικά όταν η αγορά κυριαρχείται από τις πολυεθνικές εταιρείες. Φανταστείτε ότι ακόμα και οι ελληνικές εταιρείες φωνάζουν πλέον. 
Φαρμακοβιομήχανοι: "Η κυβέρνηση μας απειλεί με αφανισμό" (Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος).

3. Η ελπίδα για αποκατάσταση των νέων φαρμακοποιών μέσω λειτουργίας ενός φαρμακείου θα περάσει από σαράντα κύματα. Πραγματικά, τους εύχομαι καλή τύχη. Από την άλλη, σε μερικούς μήνες θα κλείσουν πολλά υπάρχοντα φαρμακεία (πρακτικά όσα τζιράρουν μέχρι 300Κ το χρόνο), άρα με λίγη υπομονή και ψάξιμο, θα μπορέσει ένας νέος φαρμακοποιός να κάνει την αρχή και όποιος αντέξει.

4. Και στην περίπτωση μιας επιχείρησης όπως είναι το φαρμακείο, τίθεται το κλασσικό ερώτημα BUILD vs BUY. Δηλαδή, να φτιάξω κάτι από την αρχή ή να αγοράσω κάτι έτοιμο (φήμη, πελατεία, εμπόρευμα, θέση, εξοπλισμός). Στην ουσία αυτά αγοράζω και δεν μπορώ να τα διεκδικήσω δωρεάν. Προφανώς το δεύτερο απαιτεί ένα πολύ μεγαλύτερο κεφάλαιο (αποτίμηση επιχείρησης), αλλά και η απόσβεση ενδέχεται να είναι πιο γρήγορη.

Ελπίζω να σας κάλυψα και να συζητήσουμε επιμέρους σημεία...

[Δ. Κουναλάκης]

Υπάρχει πίεση χρόνου αλλά επειδή υπάρχει μια συζήτηση που αξίζει τον κόπο θα ήθελα κάποιες σκέψεις.
Προσωπικά δεν είμαι προκατειλημμένος εναντίων των φαρμακοποιών αλλά νομίζω ότι πρέπει να συζητήσουμε κάποια πράγματα.

Προσωπικά, θεωρώ ότι τα πληθυσμιακά και γεωγραφικά κριτήρια λειτουργούν υπέρ των φαρμακοποιών και νομίζω ότι καλώς υπάρχουν.
Επίσης, αναρωτιέμαι γιατί δεν υπάρχουν και για τους ιατρούς με την ίδια λογική που περιγράφεται για τους φαρμακοποιούς.

Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι ποινικά κολάσιμο και εις βάρος του φορολογούμενου πολίτη (και οι νομικοί στα ανώτατα όργανα κωφεύουν) μονάδες ασφαλιστικών ταμείων που παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες να μην έχουν εντός τους φαρμακείο του ταμείου να δίνει τα φάρμακα στους ασφαλισμένους που προσέρχονται για τις υπηρεσίες υγείας τουλάχιστον για το πρωινό οράριο. Να μην μιλήσω για νοσοκομεία. Να πω ότι γίνεται σε αρκετές χώρες και προσωπικά το έχω δει να λειτουργεί στην Κύπρο. Θα μπορούσαν αυτό το 10% ή το 25% να μην το πληρώνουν οι ασφαλισμένοι.

Νομίζω επίσης προσωπικά ότι ένα απλό σύστημα επετηρίδας όπου κάθε φαρμακοποιός θα έκανε αίτηση για να αποκτήσει άδεια φαρμακείου και στην πρώτη συνταξιοδότηση κάποιου φαρμακοποιού με φαρμακείου θα μπορούσε να του δοθεί η άδεια αυτού που συνταξιοδοτήθηκε θα ήταν το πιο δίκαιο με ταυτόχρονη διατήρηση των πληθυσμιακών και γεωγραφικών κριτηρίων. Και θα καταργούνταν άμεσα όλες οι παρατάσεις λόγω τέκνων που σπουδάζουν φαρμακευτική ή χήρων φαρμακοποιού.

Τέλος, νομίζω ότι οι φαρμακοποιοί θα πρέπει να είναι πολύ φειδωλοί στο να λένε ότι ένα νέο φαρμακείο χρειάζεται επένδυση 150000 ευρώ (προσωπικά δεν το πιστεύω) καθώς πιστεύω ότι θα πρέπει σε μια τέτοια περίπτωση να χρησιμοποιείται από την εφορία σαν πόθεν έσχες.

Επίσης προσωπικά, θεωρώ ότι ο φαρμακοποιός έχει σημαντικό και θεσμικό ρόλο στην εκτέλεση κάθε συνταγής, στην εκπαίδευση του ασθενή, στην ανίχνευση παρενεργειών των φαρμάκων και συνεπώς δεν θα έπρεπε να δικαιολογείται φορολογικά στα έξοδα καμιά μισθοδοσία υπαλλήλου σε φαρμακείο που δεν έχει δίπλωμα φαρμακευτικής πλην ίσως ενός με ημι-απασχόληση.

Εννοείται ότι διαφωνώ σε οποιαδήποτε μορφής εταιρική σχέση που θα μπορούσε να πάρει η λειτουργία ή η υποστήριξη ενός φαρμακείου.

Θα χαιρόμουν πολύ εάν κάποιος υπουργός υγείας ασχολούνταν σοβαρά με αυτά τα θέματα που θα ρυθμίσουν σωστά την λειτουργία των φαρμακείων χωρίς ακρότητες και χωρίς σπατάλες για το φορολογούμενο πολίτη.

[tasath]

Πολύ σωστές και αντικειμενικές προτάσεις σε όλα τα επίπεδα, μακρυά από δαιμονοποιήσεις και αφορισμούς.
Και θα συμφωνήσω, υπάρχουν λύσεις που μπορούν να εξυπηρετήσουν όλες τις πλευρές και τελικά την ίδια την περίθαλψη στη χώρα μας.

(Μια μικρή "ένσταση" στο σχόλιο περί 150Κ. Δυστυχώς, πάνω-κάτω τόσα βγαίνουν για να στήσεις ένα μαγαζί, να το ανακαινίσεις σωστά, να αγοράσεις τον εξοπλισμό (π.χ. ειδικές συρταροθήκες) και το απαραίτητο στοκ. Και βεβαίως καλοδεχούμενη η εφορία να ελέγξει ό,τι θέλει...)

[EzeΤΡΟΛ]

Nταξνταξνταξ, μας τά 'χει ξαναπεί αυτά ο τασάθ.

Αυτό που ξέρω εγώ τώρα είναι ότι κάθε μέρα βλέπω στο ιατρείο c.60 ασφαλισμένους και (επειδή τα φάρμακα συνταγογραφούνται ανά 3άδες) κόβω c.100-120 δελτία συνταγών (τσεκ), τα οποία πηγαίνουν ντουγρού μ-ο-ν-ο-π-ω-λ-ι-α-κ-ά στο μοναδικό (επειδή κάποιοι αποφάσισαν έτσι) φαρμακείο του χωριού που τζιράρει έτσι 3 με 6 Κ ημερησίως. Αυτό, επαναλαμβανόμενο καθημερινά για δεκαετίες, έχει σαν συνέπεια ο τύπος να γίνει ένας πραγματικός ΜΕΓΙΣΤΑΝΑΣ χωρίς να το αξίζει!

Αυτό λοιπόν που υποστηρίζω, είναι να μειωθεί αμέσως και δραστικότατα το κέρδος του! Χωρίς διαπραγμάτευση μαζί του, όπως δεν διαπραγματευτήκαμε και εμείς τη μείωση των αποδοχών μας.

Από κει και πέρα, υποστηρίζω όποιος πτυχιούχος φαρμακοποιός κρίνει ότι αξίζει τον κόπο να ρισκάρει, να μπορεί να ανοίξει ένα δεύτερο ή τρίτο κ.ο.κ. φαρμακείο στο χωριό, ώστε να υπάρξει δυνατότητα σε περισσότερους νέους να εργαστούν. Και αν ακόμη ανοίξουν και Boots στα χωριά, πράγμα πολύ δύσκολο αν μειωθεί δραστικά το ποσοστό κέρδους που αφήνει το φάρμακο, θέσεις εργασίας θα δίνουν και αυτά.

Ο τασάθ και ο ΠΦΣ εμφανίζονται ως ο καλός πατερούλης που δεν αφήνει τους νέους φαρμακοποιούς να επιχειρήσουν, επικαλούμενος ...το καλό τους! (Και της τσεπούλας των ιδίων, φυσικά).

[tasath]

@Διακομιστή χαίρομαι που δεν είσαι επιχειρηματίας γιατί θα πήγαινες άπατος.

Εγώ τουλάχιστον ανέπτυξα μια επιχειρηματολογία, εσύ πάλι τα γνωστά...
Ξαναδιάβασε τα συμπεράσματά μου, θα δεις ότι αν τηρούνταν ορισμένες προϋποθέσεις, οι νέοι θα μπορούσαν να εργαστούν με προοπτική.

Αλλά φαίνεται ότι αυτό που σε καίει άμεσα είναι τελικά "η κατσίκα του γείτονα"...

[EzeΤΡΟΛ]

Όσο το ποσοστό κέρδους είναι εγγυημένο με συλλογικές συμβάσεις στο 23.8%, όλοι όσοι ασχολούμαστε με το φάρμακο γνωρίζουμε ότι η πίτα είναι τεράστια και υπάρχει χώρος για ακόμη τόσα και περισσότερα φαρμακεία στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει σε μικρογραφία στο χωριό μου που περιέγραψα.

Αλλά φαίνεται ότι αυτό που σε καίει άμεσα είναι τελικά "η κατσίκα του γείτονα"...

Τότε τί να πει κανείς για εσάς και τον ΠΦΣ σας, που επιδιώκετε ακόμη και τη φυσική εξόντωση των νέων πτυχιούχων συναδέλφων σας, στερώντας τους το δικαίωμα του εργάζεσθαι και του επιχειρείν; Eσάς σας καίει άμεσα όχι η κατσίκα, αλλά ο ίδιος ο γείτονας...

Υ.Γ. Εσείς δεν είχατε διατυπώσει και τη φασίζουσα άποψη να κλείσουν οι Φαρμακευτικές Σχολές της χώρας; ( "Για να μην παράγονται νέοι φαρμακοποιοί"; )

[tasath]

Βεβαίως και όχι.
Είχα πει ότι, αν το πρόβλημα είναι η παραγωγή πολλών πτυχιούχων φαρμακοποιών με μοναδική διέξοδο το άνοιγμα φαρμακείου ή την ανεργία, τότε κάτι δεν πάει καλά στη σύνδεση εκπαίδευσης-αγοράς. Αυτό δηλαδή που συμβαίνει στην χώρα μας με πληθώρα άλλων πτυχίων (μαθηματικοί, γυμναστές, δικηγόροι, ακόμα και γιατροί σε κάποιες ειδικότητες). Και ενδεχομένως θα ήταν φρόνιμο να ξαναδούμε την "παραγωγή" πτυχίων υπό άλλο πρίσμα.
Καλή η επιστήμη και η γνώση, αλλά να σε ζει κιόλας...
Το χαρακτηρισμό "φασίζουσα" σου τον επιστρέφω συστημένο.

@Διακομιστή, μια ολοκληρωμένη πρόταση από σένα δεν έχω διαβάσει.
Μόνο επιλεγμένα άρθρα και ερμηνείες, αφορισμούς και κατηγορίες για όλους τους φαρμακοποιούς (εκτός βέβαια των ΦχΦ που εκπροσωπείς).

[EzeΤΡΟΛ]

Συνεπώς, λέω να μην συνεχίσω την κουβέντα μαζί σου.

Το χαρακτηρισμό "φασίζουσα" σου τον επιστρέφω συστημένο.

!!

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Νομίζω επίσης προσωπικά ότι ένα απλό σύστημα επετηρίδας όπου κάθε φαρμακοποιός θα έκανε αίτηση για να αποκτήσει άδεια φαρμακείου και στην πρώτη συνταξιοδότηση κάποιου φαρμακοποιού με φαρμακείου θα μπορούσε να του δοθεί η άδεια αυτού που συνταξιοδοτήθηκε θα ήταν το πιο δίκαιο με ταυτόχρονη διατήρηση των πληθυσμιακών και γεωγραφικών κριτηρίων. Και θα καταργούνταν άμεσα όλες οι παρατάσεις λόγω τέκνων που σπουδάζουν φαρμακευτική ή χήρων φαρμακοποιού.

Πως μπορεί να εμποδιστεί με το σύστημα που προτείνεις η πώληση της άδειας εκτός επετηρίδας με το γνωστό κόλπο της μονοήμερης ομόρρυθμης εταιρίας λίγο πριν τη συνταξιοδότηση;

[Gatekeeper]

ΟΜΙΛΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ

 

Η Ελλάδα δίνει την μάχη της επανόδου της στην αξιοπιστία και στην ευημερία των πολιτών της, αλλά και της δημόσιας οικονομίας. Προχωρούμε ως κυβέρνηση στις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα και οι πολίτες της, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες. Ο στόχος μας είναι τριπλός:

α) διαρθρωτικές αλλαγές,

 β) μείωση της σπατάλης,

 γ) ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Ο τριπλός αυτός στόχος της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου και της Κυβέρνησης, αποτελεί κατά κυριολεξία στόχο και του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης :

α) μείωση της σπατάλης (π.χ. με μέτρα για την εξοικονόμηση 400 εκ. € από τις προμήθειες υλικών και φαρμάκων, δίχως να θιγούν οι υπηρεσίες προς τον πολίτη)  β)   διαρθρωτικές αλλαγές μείζονος σημασίας (π.χ. η ένταξη όλων των μονάδων υγείας των ασφαλιστικών ταμείων στο ΕΣΥ), γ)ΑΝΑΠΤΥΞΗ,π.χ. η απελευθέρωση του φαρμακευτικού επαγγέλματος προκειμένου να εξυπηρετηθεί η ελληνική οικονομία ( μέσω της ανταγωνιστικότητας και του περιορισμού της σπατάλης), καθώς και η παροχή φθηνότερων τιμών και καλύτερων υπηρεσιών στον πολίτη.

Το πολυνομοσχέδιό μας θα κατατεθεί στην Βουλή την επόμενη Τετάρτη. Παραλλήλως θα αποσταλεί στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή για την θεσμοποιημένη επεξεργασία του και το σχετικό διάλογο . Στις ρυθμίσεις του περιλαμβάνονται μείζονα θέματα, όπως η ένταξη στο ΕΣΥ των μονάδων υγείας των ΦΚΑ,  η μετατροπή του ΟΠΑΔ σε Ταμείο, το νέο καθεστώς προμηθειών, η μεταφορά του καθορισμού της τιμής των φαρμάκων στο Υπουργείο Υγείας, η μείωση του κέρδους των φαρμακαποθηκών, η απελευθέρωση του φαρμακευτικού επαγγέλματος, καθώς και άλλα μείζονα θέματα.

Ειδικώς για την απελευθέρωση του φαρμακευτικού επαγγέλματος, ο κοινωνικός διάλογος που διεξάγεται εδώ και μήνες, είχε καταλήξει σε δύο σημεία συμφωνίας (έκπτωση, συμπράξεις – εταιρείες αδειούχων φαρμακοποιών) καθώς και δύο σε σημεία διαφωνιών (μείωση πληθυσμιακού κριτηρίου και ελεύθερο ωράριο φαρμακοποιών). Όπως σας είχα ενημερώσει, απευθύνθηκα με τέσσερις επιστολές μου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας τα σχόλιά της. Η απάντηση με το σχετικό σχολιασμό ήλθε χθες. Τα σχόλια της Ευρωπαϊκής  Επιτροπής  δικαιώνουν τις αρχικές προτάσεις της κυβέρνησης, που εξέφρασα ο ίδιος στην αίθουσα αυτή.

Καταλήγω, λοιπόν, στις εξής ρυθμίσεις, που θα συμπεριληφθούν στο σχέδιο νόμου με τον πιο ξεκάθαρο και σαφή τρόπο:

-         Απόλυτη απαγόρευση κάθε ιδιοκτησιακού περιορισμού.

-         Εξαίρεση μόνο για τις πληθυσμιακές ανάγκες με σκοπό την διασπορά των φαρμακείων και την εξυπηρέτηση του πολίτη (η Ελλάδα ως νησιωτική χώρα γεμάτη από ορεινό όγκο). Το κριτήριο από 1:1500, γίνεται 1:1000

-         Πλήρης απελευθέρωση ωραρίου για Σάββατο -  Δευτέρα – Τετάρτη.

-         Η έκπτωση μεσοσταθμική  ανέρχεται στο 4,5%. Εδώ να προστεθεί στα ακριβά φάρμακα το κέρδος των φαρμακοποιών έπεσε ευθέως στο 14,3% (από 35%). Τα ακριβά φάρμακα αποτελούν το 20% της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης των ασφαλιστικών ταμείων.

-         Οι συμπράξεις/ συνεταιρισμοί /  εταιρείες αδειούχων φαρμακοποιών επιτρέπονται.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος