Δεν τραμπουκίζουμε (δεν έχουμε τα μέσα άλλωστε), απλά συζήτηση κάνουμε χωρίς να μοιράζουμε συγχωροχάρτια.
.. .. .. .. ..
Το τωρινό αδιέξοδο είναι (και) αποτέλεσμα των διαχρονικών επιλογών του ΠΦΣ:
.. .. .. .. ..
Η φαρμακευτική δαπάνη έχει "διπλώσει"
1ον Δεν τραμπουκίζουμε εμείς. Εμείς το πολύ-πολύ να γκρινιάζουμε εδώ.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΖΕΙ στο θέμα αυτό (και ολίγον οι φαρμακοποιοί, αμυνόμενοι). Αυτό είπα.
2ον: Οι φαρμακοποιοί είναι για πολλά ένοχοι. Ως τόσο το αδιέξοδο οφείλεται στις επιλογές που έκανε το κράτος για να χαϊδέψει τους φαρμακοποιούς και τα κυκλώματα του φαρμάκου, καθώς και τους εμπλεκόμενους γιατρούς. Αν το κράτος σεβόταν το ιερό δικαίωμα των ασφαλισμένων και τα λεφτά των Ταμείων, ότι και να έκαναν οι φαρμακοποιοί –και έκαναν όντως πολλά- θα πήγαιναν στον βρόντο.
3ον: Η φαρμακευτική δαπάνη έχει διπλώσει για τους ίδιους λόγους που αναφέρθηκαν και στο 2ο. Το κράτος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια.
Πάει όμως στον κομμωτή.
Γιατί άραγε ? Απλά, γιατί τίποτε δεν είναι άσπρο ή μαύρο, όπως είπε ο κ. Κουναλάκης λίγο πιο πίσω. Εξυπηρετεί αλισβερίσι που συνεχίζεται ακάθεκτο.
Παρ’ όλα αυτά όμως, άλλο το ότι οφείλεις να χτενίσεις τα γένια σου –αλλά πεισματικά αρνείσαι- και άλλο η καταδίκη ενός κλάδου με άρνηση χορήγησης των νομίμως δικαιουμένων χρημάτων.
Προσωπικά ξέρω φαρμακοποιούς που δεν είναι κλέφτες. Με ρωτάνε πώς πιστεύω ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα και κρέμονται από τα χείλη μου σα να περιμένουν τη σωτηρία. Την απόγνωσή τους τη βλέπεις στα μάτια τους. Ο Τειρεσίας τους έχει γίνει εφιάλτης.
Δεν είναι όλοι Λορέντζοι για να παίζουν ρώσικη ρουλέτα με την επιβίωσή τους.
Κάποιοι επιθυμούν τίμιες σχέσεις αλλά και αυτοί πληρώνουν τις αμαρτίες των ηγεσιών τους, τα αποτελέσματα της οξεία λιγουρίασης που τους δημιούργησε η επί σειρά ετών καταβρόχθιση των λιχουδιών της ανεξέλεγκτης δαπάνης, και τέλος την ανευθυνότητα του κράτους που παίζει κλέφτες και αστυνόμους στις πλάτες ασθενών -γιατρών –φαρμακοποιών.
(«δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γής»)