Σε αντίθεση με τον καταιγισμό αρνητικών δημοσιευμάτων από εντεταλμένους δημοσιογράφους για τους φαρμακοποιούς, δείτε κάτι διαφορετικό από κάποιον που φαίνεται να βλέπει τα πράγματα γενικότερα:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΤις τελευταίες ημέρες οι φαρμακοποιοί βρίσκονται στην επικαιρότητα πιο συχνά και από τα Δελτία Καιρού.
Δημοσιογράφοι βρίζοντάς τους καλούν στα κανάλια και τους προκαλούν χαιρέκακα να χτυπιούνται σαν πληγωμένα κουτάβια, όπως κάνουν οι αρκουδιάρηδες στα ταλαιπωρημένα ζωντανά τους,
ενώ σε αγαστή συνεργασία με τις εφημερίδες,
διάφοροι «ειδικοί» τους....
«περνάνε ένα χεράκι» με περισπούδαστο ύφος χιλίων καρδιναλίων. Πολλές φορές αυτοί οι «ειδικοί» αποδεικνύονται ανίδεοι. Κάποιοι από τους φαρμακοποιούς, οι γνώστες του κλάδου τους, τους κολλάνε στον τοίχο και τους βγάζουν άσχετους, και τότε επιστρατεύονται τα Μεγάλα Όπλα.
Διακοπή ομιλίας, ομοβροντία σχολίων εν είδει χάβρας, ειρωνίες και γελάκια, γκριμάτσες όλο υπονοούμενα, κακιούλες και μηντιακές κουτοπονηριές, σχόλια μετά την παρουσίαση, και τα ρέστα.
Και το κορυφαίο. Η «αγανάκτηση» για «την ταλαιπωρία του κοσμάκη».
Και οι μιντιακοί σούπερ-σταρ με ύφος τραγικής φτωχομάνας, ντυμένοι σε ένδυματα Armani και στολισμένοι με κοσμήματα Van Kleef.Αυτή η κύβδηλη «ευαισθησία» για τον κοσμάκη που όταν του διέλυαν πέρισυ το Ασφαλιστικό και φέτος τα εργασιακά, οι ίδιοι «εξοργισμένοι προστάτες του αδυνάτου» σφύριζαν κλέφτικα και μίλαγαν για «μονοδρόμους» περίτεχνα πλασαρισμένους σε αστραφτερό αμπαλάζ «δυσνόητης διανόησης».
Από αυτή τη «διανόηση» που μόνο που σου απευθύνεται, σε κοιτάζει αγριωπά μην τυχόν και τολμήσεις να έχεις καμία αντίρρηση.
Υποκρισία αριστουργηματική. Σχεδόν πειστική. Κλασσικά πράγματα.
Πρωτοστάτες σε αυτό το «σπορ-κυνήγι με εκλεκτή λεία», τα «ΝΕΑ» και το «ΒΗΜΑ», και εννοείται τα Κρατικά (ΕΡΤ-ΝΕΤ) και ημικρατικά (MEGA) κανάλια.
Και μέσα σε όλα αυτά, ένας υπουργός (Λοβέρδος) που νομίζει ότι μιλάει «στην καρδιά του λαού» αφηγούμενος δακρύβρεχτες ιστορίες για τραγωδίες που συνέβησαν εξαιτίας των «κακών φαρμακοποιών», μόνο και μόνο για να τον βγάλουν ψεύτη τα γεγονότα λίγες ώρες αργότερα...Αστείο σε σημείο φαρσοκωμωδίας.
Δηλαδή θλιβερό αστείο. Για την «ενημέρωση» του κοινού.
Γιατί άραγε τέτοια επίθεση «ΣΟΚ και ΔΕΟΥΣ» εναντίον των Φαρμακείων από το Σύστημα;
Οι φαρμακοποιοί δεν είναι αγγελούδια. Κάθε άλλο μάλιστα.
Αλλά μήπως και όλοι τους ανεξαιρέτως είναι καθάρματα; Μήπως χρειάζονται όλοι τους συλλογικά «Κάθαρση για τις Αμαρτίες τους»; 11.000 ψυχές με τις οικογένειές τους;Μεθοδευμένος κοινωνικός αυτοματισμός και αυτισμός στα χνάρια αυτού των Ναζί εναντίον των Εβραίων ή παλαιότερα των Λευκών Πουριτανών της Νέας Γης εναντίον των «Μαγισσών του Σάλεμ»; Ή στις ημέρες μας των εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων ή των «καλοταϊσμένων» συνταξιούχων;
Ή των εκατοντάδων χιλιάδων συμβασιούχων και των εκατομμυρίων ιδιωτικών υπαλλήλων;
Ανησυχητικό. Διωγμός σε ζωντανή μετάδοση, με συνοδεία πίτσας και μπύρας. Η παγκοσμιοποίηση των κοινωνικών εκκαθαρίσεων.
Μιλάμε για ανθρώπους. Καθημερινούς, χλιαρούς και συνηθισμένους όπως όλοι μας. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Μία φαρμακοποιός με την οικογένειά της μένει στην πολυκατοικία μου στον κάτω όροφο. 2άρι με νοίκι. Αδιάφορη φιγούρα. Γυναίκα, εργαζόμενη, μητέρα.Ποτέ δεν θυμάμαι σύσσωμη τη «μιντιακή μασονία» της χώρας μας να βάλλει με τόση λύσσα εναντίον συνανθρώπων μου.
Και γι΄ αυτό και μόνο τους φαρμακοποιούς τους συμπάθησα. Δεν τους ήξερα, δεν με απασχολούσαν, δεν μου έλεγαν τίποτα, αλλά με αυτά που βλέπω στα αιμοβόρα κανάλια και διαβάζω στις γεμάτες κακεντρέχια και μοχθηρία εφημερίδες, κάτι εξεγέρθηκε μέσα μου.
Ταλαιπωρούν και αυτοί με τη σειρά τους τον κόσμο. Και παλεύουν σε μία άνιση μάχη. Μόνοι εναντίον όλων.
Οι μάστερ της κοινωνικής χειραγώγησης, ασφαλείς στους απρόσιτους γυάλινους πύργους τους, κινούν με δεξιοτεχνία τα πεινασμένα πιόνια τους εναντίον τους.
Και αυτοί στον πανικό τους να γλιτώσουν αντιδρούν. Και παλεύουν. Και προκαλούν ταλαιπωρία από καραμπόλα. Και μοιάζουν με πληγωμένα γατιά περικυκλωμένα από αγέλη αγιόσκυλων.
Παλεύουν όπως δεν παλέψαμε εμείς όταν μας έπαιρναν τη δική μας ζωή και το δικό μας μέλλον με αδυσώπητη και ψυχρή κυνικότητα. Σαν τυφλή και κρύα μηχανή της καταστροφής.
Εμείς οι υποψήφιοι μελλοντικοί ιδιωτικοί υπάλληλοι του flexicurity (βλ. working-poors-υποαμοιβόμενοι και ανασφάλιστοι). Και οι συμπολίτες μας οι μικρομεσαίοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι.
Που όταν περιλάμβαναν μία-μία ομάδα πληθυσμού τη φορά, εμείς βρίζαμε η μία ομάδα την άλλη. Με επιχειρηματολογία, συναίσθημα και σλόγκαν δανεισμένα κατευθείαν από τα στούντιο και τις καλοτυπωμένες στήλες των γνωστών στο πανελλήνιο Μεγάλων Εφημερίδων.
Αλλά έτσι είναι η ζωή: Η βία φέρνει βία. Και ο δυνατός τη θέλει τη βία. Κάθε μορφής. Φυσική ή «βελούδινη». Δηλαδή επικοινωνιακή.
Και επειδή ο δυνατός ποτέ δεν μπορεί να αναμένει τη υποστήριξη των λογικών, ή των καμμένων, μία σκέψη μου έρχεται στο μυαλό:
Είμαστε όλοι φαρμακοποιοί.ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΣ, ΝΥΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΟΣ
Θέμα: Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών (Αναγνώστηκε 641546 φορές)