Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών

[tasath]

Εφόσον λοιπον παραδεχεσαι οτι το φαρμακειο ειναι κερδοφορα επιχειρηση σε σχεση με τους μισθους στον ιδωτικο τομεα, ουσιαστικα συμφωνεις οτι υπαρχει περιθωριο επιχειρηματικης δραστηριοτητας και για νεα φαρμακεια. Η αναγκαιότητα, δημιουργειται απο τη ζητηση. Εφοσον λοιπον τα φαρμακεια ειναι κερδοφορες επιχειρησεις, υπαρχει ζητηση και επομενως αναγκαιοτητα για νεα φαρμακεια.

Εμ, εδώ είναι που διαφωνώ: η αιτία της ζήτησης δεν είναι η ανάγκη της αγοράς αλλά οι όροι με τους οποίους λειτουργούν τα φαρμακεία. Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που δεν λειτουργούν σε καθεστώς ελέυθερης αγοράς αποτελούν πόλο έλξης γιατί "προσφέρουν" ένα συγκεκριμένο κέρδος. Δεν μπορώ να κάνω τη λογική συνεπαγωγή, ειδικά στο 3ο σκέλος: κερδοφόρα επιχείρηση --> άρα υπάρχει ζήτηση από νέους επιχειρηματίες --> άρα υπάρχει αναγκαιότητα νέων επιχειρήσεων. Διότι αφού δεν λειτουργούν οι νόμοι της αγοράς στην πλήρη τους έκταση, απλά προσθέτεις μονάδες σε ένα κερδοφόρο κλάδο χωρίς να λειτουργεί ο ανταγωνισμός.
Και βεβαίως ο ΠΦΣ λειτουργεί όπως διάφορα συμφέροντα που δεν θέλουν να αφήσουν άλλους να μπουν στην αγορά.

Ο παραλληλισμος σου με τις τραπεζες, θεωρω οτι ειναι αστοχος. Ωστοσο, ακομη και αν κανουμε ενα παραλληλισμο, αυτο που ειναι βεβαιο, ειναι οτι η αναγκη σε οδηγει στην τραπεζα, και οχι το ιδιο το υποκαταστημα. Στην τραπεζα θα πας επειδη εχεις αναγκη για δανειο η για να κανεις καταθεσεις, και οχι επειδη ανοιξε ενα καταστημα στη γειτονια σου και ειπες ας περασω  να πιω ενα καφε, να παρω και ενα δανειο! Κατα τον ιδιο τροπο, ενας ασθενης, μπαινει σε φαρμακειο γιατι εχει αναγκη απο φαρμακα, και οχι γιατι του εκανε εντυπωση ο πρασινος φωτεινος σταυρος.

Ο παραλληλισμός μου, απλοϊκός έστω, ήταν για να περιγράψει αυτό που μόλις έγραψες: πως εκμεταλλεύεσαι την "ανάγκη" του καταναλωτή προσφέροντάς του άλλο ένα σημείο εξυπηρέτησης στα δεκάδες που υπάρχουν σε ακτίνα μερικών μέτρων. Αν ανοίξουν 20 pet shops, κάποια θα κλείσουν λόγω αναδουλειάς. Αν ανοίξουν όμως 10 τράπεζες ή 10 φαρμακεία, όλως τυχαίως θα έχουν όλα δουλειά (περισσότερη ή λιγότερη). Και η δουλειά δεν θα προκύπτει λόγω αναδιανομής των πελατών μόνο, αλλά και λόγω νέων πελατών ή αναγκών.

Αναφερεις, οτι τα φαρμακεια διεπονται απο ιδιαιτερο καθεστως, και οτι αν μιλουσαμε για αλλες επιχειρησεις θα ειχες διαφορετικη αποψη. Μπορεις σε παρακαλω να γινεις πιο σαφης; Ποιο ειναι το ιδιαιτερο καθεστως που ισχυει για τα φαρμακεια, και γιατι δεν ισχυει το ιδιο καθεστως για τα ιδιωτικα ιατρεια και κλινικες, τους πρωτογενεις παραγωγους συνταγων;

Αυτό που εννοούσα είναι ότι - καλώς ή κακώς - τα φαρμακεία δεν λειτουργούν σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς. Δεν εφαρμόζονται οι αυτονόητοι νόμοι προσφοράς-ζήτησης όπως σε τόσους άλλους τύπους εμπορικών επιχειρήσεων. Γιατί πέρα από τον κοινωνικό τους χαρακτήρα, πρόκειται για εμπορικές επιχειρήσεις. Και ρωτώ, πως μπορούμε να συζητάμε για απελευθέρωση των αδειών και των γεωπληθυσμιακών περιορισμών μόνο, χωρίς να περιλαμβάνουμε την άρση όλων των όρων που διέπουν τη λειτουργία τους; Πως θα λειτουργήσει ο ανταγωνισμός όταν η ίδια η τιμή του προϊόντος υπόκειται σε κρατική διατίμηση και είναι εγγυημένη; Πως θα λειτουργήσει ο ανταγωνισμός όταν πρακτικά 2 φαρμακεία δεν διαφοροποιούνται ούτε στο προϊόν, ούτε στην τιμή, ούτε στο ωράριο, ούτε σε τίποτα από αυτά που θα μπορούσαν να προσδώσουν στο ένα ή το άλλο κάποιο πλεονέκτημα, πέραν του επιπέδου των υπηρεσιών; Ε δεν λέγεται αυτό ελεύθερη αγορά. Και το δένω με το πρώτο σχόλιο: αν θέλουν να ανοίξουν άλλα 2 φαρμακεία και να προστεθούν στα υφιστάμενα 2, αυτό δεν συμβαίνει γιατί διέγνωσαν μια ανάγκη της αγοράς ή μια έλλειψη που θα καλύψουν, όσο γιατί υπάρχει κέρδος. Το κέρδος όμως μιας επιχείρησης που λέγεται φαρμακείο είναι ταυτόχρονα η δαπάνη του ασφαλιστικού ταμείου. Συνεπώς, απλά αυξάνεις τη δαπάνη, γιατί στο τέλος της μέρας, και τα παλιά και τα νέα φαρμακεία έχουν δουλειά.
Με αυτό που γράφω δεν δικαιολογώ κανέναν ΠΦΣ ή άλλο. Απλά έτσι αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα: έχουμε άπειρα φαρμακεία και θέλουμε να ανοίξουμε και άλλα. Γι' αυτό είμαι υπέρ της αναπλήρωσης/ανανέωσης βάσει επετηρίδας.

Με ρωτας αν ειχα γιο φαρμακοποιο, τι θα προτεινα. Θα προτεινα αυτο που προτεινω και τωρα. Οπως δεν υπαρχουν περιορισμοι σε ολα τα υπολοιπα επαγγελματα υγειας (ιατροι, οδοντιατροι, κτηνιατροι) και σε ολα τα ιδιωτικα κεντρα πρωτοβαθμιας η νοσοκομειακης περιθαλψης, ετσι θα πρεπει να αρθουν ολοι οι περιορισμοι για το ΜΟΝΑΔΙΚΟ επαγγελμα υγειας το οποιο ειναι κλειστο.

Επιμένω στην ερώτησή μου: εσύ ως πατέρας με ποιο τρόπο θα μπορούσες να μεταβιβάσεις την επιχείρηση στο παιδί σου; Είναι πραγματική η απορία μου έχοντας το μυαλό τυχόν νομικές προεκτάσεις (π.χ. δικαίωμα στην περιουσία, κλπ). Προφανώς δεν υποστηρίζω αυτό το καθεστώς, απλά κάνω μια ερώτηση.

Αφησα για το τελος, τα στοιχεια που παραθετεις απο τις αντιστοιχες πηγες.
Ξεκινωντας απο την εκθεση του ΙΟΒΕ για την αγορα φαρμακου στην Ελλαδα, τα στοιχεια που παραθετει στη σελιδα 24 για τον αριθμο των φαρμακειων, προερχονται απο τον ΠΦΣ, που σαν πηγη χρησιμοποιησε τον ΕFPA (European Federation of Pharmaceutical Industries and Associations), ο οποίος αντιπροσωπεύει την φαρμακευτικη βιομηχανια στην Ευρωπη, ειναι δηλαδη κατι αντιστοιχο με τον δικο μας ΣΦΕΕ (Συνδεσμος Φαρμακευτικων Επιχειρησεων Ελλαδας). Δεν νομιζω να θελεις να λαβω τα συγκεκριμενα στοιχεια ως εγκυρα, απο τη στιγμη που δεν προερχονται απο καποια εθνικη στατιστικη υπηρεσια η οργανισμο, εστω αλλου κρατους, αλλα απο συνδικαλιστικο οργανο της ευρωπαϊκης φαρμακοβιομηχανιας...

Οκ, δεν μπορώ να κάνω το συνήγορο κανενός ούτε έχω πρόσβαση σε άλλα στοιχεία. Πάω πάσο, αν και δεν καταλαβαίνω γιατί ο ΣΦΕΕ κόπτεται να "πειράξει" τα νούμερα των φαρμακείων...
Εν πάσει περιπτώσει, θεωρείς ότι έχουμε λίγα φαρμακεία είτε σε αναλογία του πληθυσμού είτε σε απόλυτο αριθμό και χρειαζόμαστε και άλλα π.χ. 3000 χωρίς έστω μια γεωγραφική κατανομή τους εκεί που υπάρχουν ελλείψεις;


Για τα υπόλοιπα που γράφεις περί ΠΦΣ, δεν έχω σχόλιο, δεν με αντιπροσωπεύουν εξάλλου.
Προσπαθώ να δω την πραγματικότητα μέσα από τα μάτια μιας δεδομένης οικονομικής συγκυρίας στη χώρα, μέσα από την πίεση για τρομερή μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, μέσα από την ύπαρξη συμφερόντων για μείωση των ατομικών φαρμακείων και ένταξή τους σε μεγαλύτερες μονάδες ή αλυσίδες.

[Meletis]

Εμ, εδώ είναι που διαφωνώ: η αιτία της ζήτησης δεν είναι η ανάγκη της αγοράς αλλά οι όροι με τους οποίους λειτουργούν τα φαρμακεία. Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που δεν λειτουργούν σε καθεστώς ελέυθερης αγοράς αποτελούν πόλο έλξης γιατί "προσφέρουν" ένα συγκεκριμένο κέρδος. Δεν μπορώ να κάνω τη λογική συνεπαγωγή, ειδικά στο 3ο σκέλος: κερδοφόρα επιχείρηση --> άρα υπάρχει ζήτηση από νέους επιχειρηματίες --> άρα υπάρχει αναγκαιότητα νέων επιχειρήσεων. Διότι αφού δεν λειτουργούν οι νόμοι της αγοράς στην πλήρη τους έκταση, απλά προσθέτεις μονάδες σε ένα κερδοφόρο κλάδο χωρίς να λειτουργεί ο ανταγωνισμός.
Και βεβαίως ο ΠΦΣ λειτουργεί όπως διάφορα συμφέροντα που δεν θέλουν να αφήσουν άλλους να μπουν στην αγορά.

Η αιτια της ζητησης, ειναι το αυτονοητο δικαιωμα να μπορει να επιλεγει ο φαρμακοποιος, την επαγγελματικη του πορεια, οπως ισχυει για ολα τα υπολοιπα επαγγελματα υγειας.


Ο παραλληλισμός μου, απλοϊκός έστω, ήταν για να περιγράψει αυτό που μόλις έγραψες: πως εκμεταλλεύεσαι την "ανάγκη" του καταναλωτή προσφέροντάς του άλλο ένα σημείο εξυπηρέτησης στα δεκάδες που υπάρχουν σε ακτίνα μερικών μέτρων. Αν ανοίξουν 20 pet shops, κάποια θα κλείσουν λόγω αναδουλειάς. Αν ανοίξουν όμως 10 τράπεζες ή 10 φαρμακεία, όλως τυχαίως θα έχουν όλα δουλειά (περισσότερη ή λιγότερη). Και η δουλειά δεν θα προκύπτει λόγω αναδιανομής των πελατών μόνο, αλλά και λόγω νέων πελατών ή αναγκών.


Δεν μπορω να παρακολουθησω τον συλλογισμο σου. Δεν καταλαβαινω τη σχεση των pet shops με τις τραπεζες και τα φαρμακεια. Ο ιδιος ανεφερες οτι τα φαρμακεια δεν διεπονται απο τους ιδιους κανονες με τις εμπορικες επιχειρησεις.

Αυτό που εννοούσα είναι ότι - καλώς ή κακώς - τα φαρμακεία δεν λειτουργούν σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς. Δεν εφαρμόζονται οι αυτονόητοι νόμοι προσφοράς-ζήτησης όπως σε τόσους άλλους τύπους εμπορικών επιχειρήσεων. Γιατί πέρα από τον κοινωνικό τους χαρακτήρα, πρόκειται για εμπορικές επιχειρήσεις. Και ρωτώ, πως μπορούμε να συζητάμε για απελευθέρωση των αδειών και των γεωπληθυσμιακών περιορισμών μόνο, χωρίς να περιλαμβάνουμε την άρση όλων των όρων που διέπουν τη λειτουργία τους; Πως θα λειτουργήσει ο ανταγωνισμός όταν η ίδια η τιμή του προϊόντος υπόκειται σε κρατική διατίμηση και είναι εγγυημένη; Πως θα λειτουργήσει ο ανταγωνισμός όταν πρακτικά 2 φαρμακεία δεν διαφοροποιούνται ούτε στο προϊόν, ούτε στην τιμή, ούτε στο ωράριο, ούτε σε τίποτα από αυτά που θα μπορούσαν να προσδώσουν στο ένα ή το άλλο κάποιο πλεονέκτημα, πέραν του επιπέδου των υπηρεσιών; Ε δεν λέγεται αυτό ελεύθερη αγορά. Και το δένω με το πρώτο σχόλιο: αν θέλουν να ανοίξουν άλλα 2 φαρμακεία και να προστεθούν στα υφιστάμενα 2, αυτό δεν συμβαίνει γιατί διέγνωσαν μια ανάγκη της αγοράς ή μια έλλειψη που θα καλύψουν, όσο γιατί υπάρχει κέρδος. Το κέρδος όμως μιας επιχείρησης που λέγεται φαρμακείο είναι ταυτόχρονα η δαπάνη του ασφαλιστικού ταμείου. Συνεπώς, απλά αυξάνεις τη δαπάνη, γιατί στο τέλος της μέρας, και τα παλιά και τα νέα φαρμακεία έχουν δουλειά.
Με αυτό που γράφω δεν δικαιολογώ κανέναν ΠΦΣ ή άλλο. Απλά έτσι αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα: έχουμε άπειρα φαρμακεία και θέλουμε να ανοίξουμε και άλλα. Γι' αυτό είμαι υπέρ της αναπλήρωσης/ανανέωσης βάσει επετηρίδας.


Δεν συνεκρινα το φαρμακειο με τις υπολοιπες εμπορικες επιχειρησεις, αλλα με τα αλλα επαγγελματα υγειας, οπου και εκει το κερδος προερχεται απο τα ασφαλιστικα ταμεια. Επισης, δεν αντιταχθηκα σε τροποποιηση σε οτι αφορα το περιθωριο κερδους, ωστοσο διαφοροποιηση μπορει να υπαρξει στις υπηρεσιες, για οποιον ενδιαφερεται να μην ειναι απλος διεκπεραιωτης συνταγων, αλλα επιστημονας που νοιαζεται για τον ασθενη.


Επιμένω στην ερώτησή μου: εσύ ως πατέρας με ποιο τρόπο θα μπορούσες να μεταβιβάσεις την επιχείρηση στο παιδί σου; Είναι πραγματική η απορία μου έχοντας το μυαλό τυχόν νομικές προεκτάσεις (π.χ. δικαίωμα στην περιουσία, κλπ). Προφανώς δεν υποστηρίζω αυτό το καθεστώς, απλά κάνω μια ερώτηση.


Σου απαντησα νομιζω. Το φαρμακειο δεν ειναι εμπορικη επιχειρηση να μεταβιβαζεται. Αν ηθελα να μεταβιβασω επιχειρηση, θα ανοιγα εμπορικο καταστημα, κεντρο διασκεδασης, η θα γινομουν υδραυλικος, ξυλουργος, ηλεκτρολογος, ωστε να γνωρισω την πελατεια μου στον γιο μου, ωστοσο θα ηταν στο χερι του να την αυξησει η να την χασει.


Οκ, δεν μπορώ να κάνω το συνήγορο κανενός ούτε έχω πρόσβαση σε άλλα στοιχεία. Πάω πάσο, αν και δεν καταλαβαίνω γιατί ο ΣΦΕΕ κόπτεται να "πειράξει" τα νούμερα των φαρμακείων...
Εν πάσει περιπτώσει, θεωρείς ότι έχουμε λίγα φαρμακεία είτε σε αναλογία του πληθυσμού είτε σε απόλυτο αριθμό και χρειαζόμαστε και άλλα π.χ. 3000 χωρίς έστω μια γεωγραφική κατανομή τους εκεί που υπάρχουν ελλείψεις;

Το λιγο η το πολυ, ειναι σχετικη εννοια. Για να τελειωνουμε ομως με την αριθμολαγνεια, εκεινο που εχει σημασια, ειναι οτι τα φαρμακεια δεν αυξανουν την φαρμακευτικη δαπανη, οπως φαινεται και απο την εκθεση του ΙΟΒΕ, αλλα απο αλλους παραγοντες οι οποιοι αναφερονται στην συγκεκριμενη εκθεση. Δεν εχει κανενα νοημα λοιπον η αντιπαραθεση περι πολλων η λιγων φαρμακειων.

Προσπαθώ να δω την πραγματικότητα μέσα από τα μάτια μιας δεδομένης οικονομικής συγκυρίας στη χώρα, μέσα από την πίεση για τρομερή μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, μέσα από την ύπαρξη συμφερόντων για μείωση των ατομικών φαρμακείων και ένταξή τους σε μεγαλύτερες μονάδες ή αλυσίδες.

Τωρα μπηκες στο κυριως θεμα: το προβλημα λοιπον για οσους ανθιστανται, δεν ειναι η αυξηση της φαρμακευτικης δαπανης και ο μεγαλος αριθμος των φαρμακειων, αλλα ο κινδυνος απωλειας εσοδων, απο τον ανταγωνισμο που θα προκυψει, ειτε απο νεα μεμονωμενα φαρμακεια, ειτε απο αλυσιδες.

[tasath]

Δεν μπορω να παρακολουθησω τον συλλογισμο σου. Δεν καταλαβαινω τη σχεση των pet shops με τις τραπεζες και τα φαρμακεια. Ο ιδιος ανεφερες οτι τα φαρμακεια δεν διεπονται απο τους ιδιους κανονες με τις εμπορικες επιχειρησεις.

Ο συλλογισμός μου για τις τράπεζες και τα φαρμακεία είναι απλός: και τα δύο δημιουργούν ζήτηση. Ειδικά το φαρμακείο λόγω ...φαρμάκου έχει πάντα πελατεία.
Αυτό οι "κυβερνώντες" το αντιλαμβάνονται ως αύξηση φαρμακευτικής δαπάνης. Και ο γενικότερος στόχος είναι αυτή να μειωθεί.
Συνεπώς, δεν βλέπω λόγο αύξησης των φαρμακείων στην αγορά αλλά αντίθετα πολλούς λόγους ραγδαίας μείωσης.
Είδες ότι η αρχή γίνεται με τις φαρμακαποθήκες.

Δεν συνεκρινα το φαρμακειο με τις υπολοιπες εμπορικες επιχειρησεις, αλλα με τα αλλα επαγγελματα υγειας, οπου και εκει το κερδος προερχεται απο τα ασφαλιστικα ταμεια. Επισης, δεν αντιταχθηκα σε τροποποιηση σε οτι αφορα το περιθωριο κερδους, ωστοσο διαφοροποιηση μπορει να υπαρξει στις υπηρεσιες, για οποιον ενδιαφερεται να μην ειναι απλος διεκπεραιωτης συνταγων, αλλα επιστημονας που νοιαζεται για τον ασθενη.

Στην ουσία όμως, το φαρμακείο είναι εμπορική επιχείρηση που λειτουργεί υπό συγκεκριμένο καθεστώς και εμπορεύεται ένα κοινωνικό αγαθό που αποτελεί σήμερα δαπάνη. Στο οικονομικό "τσίρκο" που ζούμε, έτσι αντιλαμβάνονται πολλοί το φαρμακείο.
Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές.

Τωρα μπηκες στο κυριως θεμα: το προβλημα λοιπον για οσους ανθιστανται, δεν ειναι η αυξηση της φαρμακευτικης δαπανης και ο μεγαλος αριθμος των φαρμακειων, αλλα ο κινδυνος απωλειας εσοδων, απο τον ανταγωνισμο που θα προκυψει, ειτε απο νεα μεμονωμενα φαρμακεια, ειτε απο αλυσιδες.

Προφανώς η αντίσταση εκπορεύεται από την ανάγκη διατήρησης των κεκτημένων. Όμως το να λέμε "ας ανοίξουν ελεύθερα άλλα 3000 φαρμακεία" νομίζω ότι είναι απλοϊκό.
Δυσκολεύομαι πραγματικά να δω τον ανταγωνισμό υπό το τωρινό καθεστώς λειτουργίας των φαρμακείων. Αυτό εννοούσα στα προηγούμενα posts. Αν θέλεις να μιλήσουμε για κάποιο άλλο καθεστώς (προσοχή, δεν εννοώ μόνο αυτό που ζητάς για άρση γεωπληθυσμιακών περιορισμών, αλλά π.χ. για πλήρη απελευθέρωση λειτουργίας & τιμών), τότε θα μπορούμε να μιλήσουμε για πραγματικό ανταγωνισμό.
Αλλά σε τέτοιο περιβάλλον, αμφιβάλλω αν πολλοί θα μπορέσουν να επιβιώσουν, ειδικά οι νεοεισερχόμενοι που δεν έχουν προλάβει να δημιουργήσουν πελατεία και οικονομική άνεση.

Νομίζω λοιπόν ότι, το δίκαιο αίτημά σου σε αυτόν τον άδικο κόσμο, θα σε οδηγήσει στο εξής:
Αυτό που είχες στο μυαλό σου αρχικά, να το δεις να πραγματώνεται με πολύ χειρότερους όρους από αυτούς που ήλπιζες.

Και παραθέτω την προσωπική μου άποψη που έγραψα σε άλλο post πιο πάνω:
Αν ήξερα πως είναι μια κατάσταση έξω στην αγορά (καθεστώς φαρμακείων) και αποφάσιζα να σπουδάσω παρόλα αυτά (φαρμακευτική), νομίζω ότι θα "εξαναγκαζόμουν" να παίξω με τους όρους του παιχνιδιου προκειμένου να επιβιώσω. Αλλιώς θα ήμουν ή άνεργος ή ετεροαπασχολούμενος ή υπάλληλος σε εταιρεία (φαρμακευτική, Hondos, κλπ).
Το να κάθομαι σε μια γωνιά και να κλαίγομαι, να περνάνε τα χρόνια έτσι και να περιμένω κάτι στο μέλλον, δε νομίζω ότι θα το άντεχα. Ειδικά άμα ήξερα εκ των προτέρων ότι το παιχνίδι έτσι παίζεται και είχα επιλέξει να μπω στο χώρο.
Αυτή είναι η άποψή μου, μπορεί να ακούγεται κυνική αλλά αυτή είναι.

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω, οπότε σε ευχαριστώ για το χρόνο σου. Εύχομαι καλή συνέχεια !

[Black Mamba]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Τυχαίο;;;; Δε νομίζω...

Κάποιοι ευθύνονται για τις δαπάνες στην Υγεία και αυτοί δεν είμαστε εμείς. Πλέον ως ΦχΦ εχω να πω οτι χαίρομαι που από την πλευρά μου δεν έχω ζημιώσει στο ελάχιστο το Κράτος μου και μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη. Κάποιοι όμως πρέπει να χάσουν τον ύπνο τους αντί να παζαρεύουν το μέλλον χιλιάδων ΦχΦ, ενώ οι ίδιοι φέρουν σοβαρές ευθύνες.

Όσον αφορά το ποιοί θα επιβίωναν αν ανοιγε το επάγγελμα... Είναι κάτι που μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ. Για την ιστορία πάντως, δε νομίζω οτι η νέα γενιά θα είχε να φοβηθεί κάτι, γιατί τα εφόδια της δεν είναι μόνο η προυπηρεσία στον Χόντο ή στις εταιρίες, Είναι οι αρετές που απέκτησε δουλεύοντας υπαλληλικά.

[Meletis]

Δεν μπορω να παρακολουθησω τον συλλογισμο σου. Δεν καταλαβαινω τη σχεση των pet shops με τις τραπεζες και τα φαρμακεια. Ο ιδιος ανεφερες οτι τα φαρμακεια δεν διεπονται απο τους ιδιους κανονες με τις εμπορικες επιχειρησεις.

Ο συλλογισμός μου για τις τράπεζες και τα φαρμακεία είναι απλός: και τα δύο δημιουργούν ζήτηση. Ειδικά το φαρμακείο λόγω ...φαρμάκου έχει πάντα πελατεία.
Αυτό οι "κυβερνώντες" το αντιλαμβάνονται ως αύξηση φαρμακευτικής δαπάνης. Και ο γενικότερος στόχος είναι αυτή να μειωθεί.
Συνεπώς, δεν βλέπω λόγο αύξησης των φαρμακείων στην αγορά αλλά αντίθετα πολλούς λόγους ραγδαίας μείωσης.
Είδες ότι η αρχή γίνεται με τις φαρμακαποθήκες.

Δεν συνεκρινα το φαρμακειο με τις υπολοιπες εμπορικες επιχειρησεις, αλλα με τα αλλα επαγγελματα υγειας, οπου και εκει το κερδος προερχεται απο τα ασφαλιστικα ταμεια. Επισης, δεν αντιταχθηκα σε τροποποιηση σε οτι αφορα το περιθωριο κερδους, ωστοσο διαφοροποιηση μπορει να υπαρξει στις υπηρεσιες, για οποιον ενδιαφερεται να μην ειναι απλος διεκπεραιωτης συνταγων, αλλα επιστημονας που νοιαζεται για τον ασθενη.

Στην ουσία όμως, το φαρμακείο είναι εμπορική επιχείρηση που λειτουργεί υπό συγκεκριμένο καθεστώς και εμπορεύεται ένα κοινωνικό αγαθό που αποτελεί σήμερα δαπάνη. Στο οικονομικό "τσίρκο" που ζούμε, έτσι αντιλαμβάνονται πολλοί το φαρμακείο.
Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές.

Τωρα μπηκες στο κυριως θεμα: το προβλημα λοιπον για οσους ανθιστανται, δεν ειναι η αυξηση της φαρμακευτικης δαπανης και ο μεγαλος αριθμος των φαρμακειων, αλλα ο κινδυνος απωλειας εσοδων, απο τον ανταγωνισμο που θα προκυψει, ειτε απο νεα μεμονωμενα φαρμακεια, ειτε απο αλυσιδες.

Προφανώς η αντίσταση εκπορεύεται από την ανάγκη διατήρησης των κεκτημένων. Όμως το να λέμε "ας ανοίξουν ελεύθερα άλλα 3000 φαρμακεία" νομίζω ότι είναι απλοϊκό.
Δυσκολεύομαι πραγματικά να δω τον ανταγωνισμό υπό το τωρινό καθεστώς λειτουργίας των φαρμακείων. Αυτό εννοούσα στα προηγούμενα posts. Αν θέλεις να μιλήσουμε για κάποιο άλλο καθεστώς (προσοχή, δεν εννοώ μόνο αυτό που ζητάς για άρση γεωπληθυσμιακών περιορισμών, αλλά π.χ. για πλήρη απελευθέρωση λειτουργίας & τιμών), τότε θα μπορούμε να μιλήσουμε για πραγματικό ανταγωνισμό.
Αλλά σε τέτοιο περιβάλλον, αμφιβάλλω αν πολλοί θα μπορέσουν να επιβιώσουν, ειδικά οι νεοεισερχόμενοι που δεν έχουν προλάβει να δημιουργήσουν πελατεία και οικονομική άνεση.

Νομίζω λοιπόν ότι, το δίκαιο αίτημά σου σε αυτόν τον άδικο κόσμο, θα σε οδηγήσει στο εξής:
Αυτό που είχες στο μυαλό σου αρχικά, να το δεις να πραγματώνεται με πολύ χειρότερους όρους από αυτούς που ήλπιζες.

Και παραθέτω την προσωπική μου άποψη που έγραψα σε άλλο post πιο πάνω:
Αν ήξερα πως είναι μια κατάσταση έξω στην αγορά (καθεστώς φαρμακείων) και αποφάσιζα να σπουδάσω παρόλα αυτά (φαρμακευτική), νομίζω ότι θα "εξαναγκαζόμουν" να παίξω με τους όρους του παιχνιδιου προκειμένου να επιβιώσω. Αλλιώς θα ήμουν ή άνεργος ή ετεροαπασχολούμενος ή υπάλληλος σε εταιρεία (φαρμακευτική, Hondos, κλπ).
Το να κάθομαι σε μια γωνιά και να κλαίγομαι, να περνάνε τα χρόνια έτσι και να περιμένω κάτι στο μέλλον, δε νομίζω ότι θα το άντεχα. Ειδικά άμα ήξερα εκ των προτέρων ότι το παιχνίδι έτσι παίζεται και είχα επιλέξει να μπω στο χώρο.
Αυτή είναι η άποψή μου, μπορεί να ακούγεται κυνική αλλά αυτή είναι.

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω, οπότε σε ευχαριστώ για το χρόνο σου. Εύχομαι καλή συνέχεια !

Ο παραλληλισμος σου με τις τραπεζες, δεν ειναι απλοϊκος, αλλα αφελης. Ακομη και αν ηταν οπως τα λες, δηλαδη το φαρμακειο να προκαλει την ζητηση, εχε υποψη σου οτι αυτο που απασχολει την κυβερνηση ειναι η δημοσια φαρμακευτικη δαπανη, δηλαδη αυτη που πληρωνεται απο τα ταμεια. Ελπιζω να εχεις τη στοιχειωδη νοημοσυνη να καταλαβεις, οτι για να αγορασει καποιος ενα φαρμακο απο το φαρμακειο (που οπως ισχυριζεσαι του προκαλεσε την επιθυμια!!), θα πρεπει πρωτα να επισκεφτει εναν ιατρο για να του το γραψει σε βιβλιαριο, ωστε να μπορει να πληρωθει απο το ταμειο, και οχι απο την τσεπη του. Αυξηση φαρμακευτικης δαπανης λοιπον, η κυβερνηση εννοει την δημοσια αν μπορεις να καταλαβεις τι σημαινει αυτο, και απαιτει μια μεγαλυτερη διαδικασια απο το να περασει καποιος την πορτα ενος φαρμακειου.

Παρακαμπτω ολη την υπολοιπη αναλυση σου γιατι αναμασας τα ιδια λογια, και παω στο τελευταιο. Ποιος σου ειπε οτι κλαιγομαι, και πολυ περισσοτερο ποιος σου ειπε οτι καθομαι και περιμενω. Οποια και να ειναι η καταληξη, οι χαμενοι δεν θα ειναι αυτοι που δεν εχουν φαρμακειο, αλλα αυτοι που εχουν. Κληρονομικοτητες και συναφη καθεστωτα, θα πρεπει να τα ξεχασεις. Ακομη και ο χειροτερος εφιλατης για οσους εχουν φαρμακεια, δηλαδη οι αλυσιδες, αποτελουν αλλη μια επαγγελματικη διεξοδο για εμας που δεν εχουμε. Και πιστεψε με, στην ελευθερη αγορα εργασιας και τον ελευθερο ανταγωνισμο, δεν μας πιανεις, γιατι και εχουμε εκπαιδευτει, και εχουμε παλεψει με καταστασεις που ο φαρμακοποιος του παγκου δεν μπορει ουτε να φανταστει ανεβοκατεβαζοντας κουτια απο τα ραφια.

Ο κυνισμος, ειναι δειγμα εμπαθειας και εκνευρισμου. Δεν χρειαζεται να εκνευριζεσαι... οι εποχες αλλαξαν και οσο πιο γρηγορα το καταλαβεις, τοσο το καλυτερο. Ευχομαι καλη τυχη με το γιο σου.

[EzeΤΡΟΛ]

Σε κάποιο σημείο του μονότονου παραληρήματός του (δεν έχει σημασία πού ακριβώς και ούτε θα ψάξω να το βρω), o tasath διατυπώνει την (φασίζουσα) πρόταση να κλείσουν οι φαρμακευτικές σχολές, προκειμένου "να μην παράγονται πολλοί φαρμακοποιοί και καταντήσουν όπως οι γιατροί, οι μαθηματικοί, οι πολιτικοί μηχανικοί", και, θα προσθέταμε εμείς, όπως οι πληροφορικάριοι που απασχολούνται στο φαρμακείο της συζύγου τους.

Με εξαίρεση βεβαίως τις φαρμακευτικές σχολές του εξωτερικού (π.χ. Μπρατισλάβα) όπου οι γόνοι των "ευγενών" ΦμΦ θα μπορούν να σπουδάζουν φαρμακευτική, προκειμένου "Η επιχείρηση να μείνει στην οικογένεια" και να μην περάσει σε τίποτε πληβείους, βεβαίως-βεβαίως.

Με την ίδια ευκολία/"κυνισμό" που ο tasath προτείνει αυτό:

Αν ήξερα πως είναι μια κατάσταση έξω στην αγορά (καθεστώς φαρμακείων) και αποφάσιζα να σπουδάσω παρόλα αυτά (φαρμακευτική), νομίζω ότι θα "εξαναγκαζόμουν" να παίξω με τους όρους του παιχνιδιου προκειμένου να επιβιώσω. Αλλιώς θα ήμουν ή άνεργος ή ετεροαπασχολούμενος ή υπάλληλος σε εταιρεία (φαρμακευτική, Hondos, κλπ).
Το να κάθομαι σε μια γωνιά και να κλαίγομαι, να περνάνε τα χρόνια έτσι και να περιμένω κάτι στο μέλλον, δε νομίζω ότι θα το άντεχα. Ειδικά άμα ήξερα εκ των προτέρων ότι το παιχνίδι έτσι παίζεται και είχα επιλέξει να μπω στο χώρο.
Αυτή είναι η άποψή μου, μπορεί να ακούγεται κυνική αλλά αυτή είναι.

θα του πρότεινα κι εγώ να το πάρει απόφαση πως οι εποχές έχουν αλλάξει, το Ελ Κράτος όπως το ξέραμε φαλήρισε, το ΔΝΤ είναι εδώ, τα προνόμια τους θα αποτελέσουν σύντομα παρελθόν, να πάψει να βγάζει τη χολή του εναντίον παιδιών που η συντεχνία του απέκλειε ως τώρα από το δικαίωμά τους στην εργασία, και να αφήσει τα πολυτελή σπορ (π.χ.leasing αυτοκινήτων) στα οποία ήταν μαθημένος ως τώρα, χωρίς να το αξίζει.

Συγγνώμη αν σας κούρασα, αυτό μόνο, είχα ζητήσει να μην προκληθώ, τίποτε άλλο, κ.λπ. 

[tasath]

@Meleti, μου κάνει εντύπωση το έντονο ύφος με το οποίο απαντάς. Μου θυμίζει κάποιο άλλο μέλος εδώ μέσα που κινείται στον ίδιο τόνο.
Θα έλεγα ότι μάλλον εσύ δείχνεις εκνευρισμό.

Με συγχωρείς που δεν έχω τη δική σου γνώση, υψηλή νοημοσύνη, εμπειρία και εκπαίδευση σε δύσκολες καταστάσεις.
Τι να κάνουμε, είμαι ένας χαζός κομπιουτεράς με πτυχίο, master και 13 χρόνια εργασίας σε ελληνικές και ξένες εταιρείες.

Για τον παραλληλισμό με τις τράπεζες, σου έχω μερικές σκόρπιες σκέψεις και σε αφήνω να τις συνθέσεις:
- Κατευθυνόμενη συνταγογράφηση. Γνωρίζεις;
- Άνοιγμα νέου φαρμακείου κοντά σε ΙΚΑ ή ΟΑΕΕ. Πιστεύεις ότι θα βαράει μύγες ή θα πουλάει μόνο αντιηλιακά;
- Πολυφαρμακία στην Ελλάδα = ψύχωση με τα φάρμακα για ψύλλου πήδημα και ευκολία στο "γράψιμο" συνταγών.


Προσπερνώ κι εγώ με τη σειρά μου το πόσο φοβερός είσαι σε σχέση με τον - πως τον λες - "φαρμακοποιό πάγκου".
Α, και δεν έχω γιο ούτε φαρμακείο να του δώσω

Εγώ είπα τι θα έκανα στη θέση σου γιατί θέλω να είμαι ρεαλιστής στο υπάρχον καθεστώς. Αυτό που κάποιοι σωστά ονομάζουν "κερατιάτικα" εγώ θα το ονόμαζα "αέρα επιχείρησης & πελατεία" για να μπορέσω να χρυσώσω το χάπι και να πορευτώ. Δεν το επικροτώ, αλλά ο στόχος μου θα ήταν συγκεκριμένος. Σου είπα, οι κανόνες του παιχνιδιού είναι γνωστοί πάνω από 10 χρόνια, εσύ διαλέγεις να παίξεις ή όχι.

Τώρα αν θα αλλάξει κάτι από εδώ και στο εξής, θα δείξει. Αλλά ό,τι και να είναι αυτό, θα είναι προς το χειρότερο για το φαρμακοποιό-επιχειρηματία. Αυτό είναι δεδομένο. Είτε με μικρές αλλαγές στο υπάρχον καθεστώς είτε με εντελώς νέο καθεστώς.


Και μια σχετική ιστορία.
Δεν ξέρω αν έχεις πάει ποτέ Αμερική και συγκεκριμένα Νέα Υόρκη. Εγώ τυχαίνει να έχω συγγενείς και να τους επισκέπτομαι που και που.
Στη χώρα λοιπόν της ελεύθερης αγοράς, του ανταγωνισμού και της αποθέωσης του καταναλωτή, στο πολύβουο Manhattan, σε κάθε τετράγωνο σχεδόν λειτουργούν υποκαταστήματα των 2 μεγαλύτερων φαρμακευτικών αλυσίδων της χώρας (Duane Reade και Rite Aid). Υπάρχει και μια τρίτη μικρότερη (CVS). Μιλάμε για εκατοντάδες μαγαζιά σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων. Τα ανεξάρτητα ιδιωτικά φαρμακεία είναι ελάχιστα, προσωπικά έχω δει μόνο 2. Για τέτοιο ανταγωνισμό μιλάμε που όλως τυχαίως οι τιμές είναι παρόμοιες.

Αυτά λοιπόν τα υποκαταστήματα, πολλά από τα οποία λειτουργούν καθημερινά σε 24ωρη βάση, θυμίζουν μεγάλο mini-market με πληθώρα ειδών συχνά άσχετων μεταξύ τους. Ανάμεσα λοιπόν στις γατοτροφές και τα παγωτά (κυριολεκτικά), στο υπόγειο ή πέρα στο βάθος, υπάρχει πάντα ένα μπουντρούμι ζωσμένο με κάγκελα στο οποίο εργάζεται ο φαρμακοποιός-υπάλληλος. Ο χώρος του είναι περιορισμένος (θυμίζει τμήμα ανταλλακτικών αυτοκινήτων αν έχεις ποτέ επισκεφτεί αντιπροσωπεία), η εικόνα με τα κάγκελα χαρακτηριστική. Καμία προσωπική επαφή με πελάτες, καμία ζεστασιά.
Βεβαίως ο φαρμακοποιός στην Αμερική θεωρείται καλό επάγγελμα, χωρίς ανεργία και ως υπάλληλος λαμβάνει ένα σχετικά ικανοποιητικό μισθό. Και για να μπορέσει να εργαστεί σε ένα από τα χιλιάδες υποκαταστήματα των αλυσίδων που προανέφερα, πρέπει να έχει πτυχίο, άδεια ασκήσεως, πρακτική εξάσκηση και πιστοποίηση ειδικού φορέα (μετά από εξετάσεις). Δεν είναι δηλαδή κάποιος τυχαίος.
Δεν ξέρω με τι ωράρια εργασίας δουλεύει, αλλά φαντάζομαι ότι υπάρχουν κυλιόμενες 8ωρες βάρδιες ώστε να εξυπηρετεί 24x7.


Με όλα αυτά που ετοιμάζουν διάφοροι (ή θέλουν να ετοιμάσουν), καλομελέτα και έρχεται...

[tasath]

Σε κάποιο σημείο του μονότονου παραληρήματός του (δεν έχει σημασία πού ακριβώς και ούτε θα ψάξω να το βρω), o tasath διατυπώνει την (φασίζουσα) πρόταση να κλείσουν οι φαρμακευτικές σχολές, προκειμένου "να μην παράγονται πολλοί φαρμακοποιοί και καταντήσουν όπως οι γιατροί, οι μαθηματικοί, οι πολιτικοί μηχανικοί", και, θα προσθέταμε εμείς, όπως οι πληροφορικάριοι που απασχολούνται στο φαρμακείο της συζύγου τους.

Με εξαίρεση βεβαίως τις φαρμακευτικές σχολές του εξωτερικού (π.χ. Μπρατισλάβα) όπου οι γόνοι των "ευγενών" ΦμΦ θα μπορούν να σπουδάζουν φαρμακευτική, προκειμένου "Η επιχείρηση να μείνει στην οικογένεια" και να μην περάσει σε τίποτε πληβείους, βεβαίως-βεβαίως.

Όχι βρε, μου αρέσει να παράγονται στρατιές από ανέργους και μετά να κατηγορούμε το "κράτος". Μου αρέσει που δεν υφίσταται καμία σύνδεση με την αγορά εργασίας και θεωρούμε ότι π.χ. 10.000 γυμναστές θα έχουν πάντα αντικείμενο απασχόλησης στη χώρα. Εγώ δεν μίλησα για κλείσιμο, μίλησα για εξορθολογισμό σε όλα τα επίπεδα.
Καλώς ή κακώς, οι φαρμακοποιοί έχουν συγκεκριμένες επαγγελματικές επιλογές: dealer σε εταιρεία (αν δεν κάνω λάθος, έρευνα & ανάπτυξη στη χώρα μας είναι ανέκδοτο), βόλεμα στο δημόσιο (κλειστό για τα επόμενα χρόνια), υπάλληλος σε ιδιωτικό φαρμακείο, ιδιοκτήτης φαρμακείου. Μόνο εγώ βλέπω κορεσμό με τη δεδομένη οικονομική συγκυρία; Η μήπως πρέπει να αυξήσουμε τη φαρμακευτική δαπάνη για να έχουν όλοι δουλειά, εταιρείες και φαρμακεία;

Τα περί Μπρατισλάβας με βρίσκουν 1000% σύμφωνο, δεν μπορεί 2 χρόνια εκεί να εξισώνονται με 5 εδώ.
Λύνεται εύκολα με βούληση της πολιτείας.

θα του πρότεινα κι εγώ να το πάρει απόφαση πως οι εποχές έχουν αλλάξει, το Ελ Κράτος όπως το ξέραμε φαλήρισε, το ΔΝΤ είναι εδώ, τα προνόμια τους θα αποτελέσουν σύντομα παρελθόν, να πάψει να βγάζει τη χολή του εναντίον παιδιών που η συντεχνία του απέκλειε ως τώρα από το δικαίωμά τους στην εργασία, και να αφήσει τα πολυτελή σπορ (π.χ.leasing αυτοκινήτων) στα οποία ήταν μαθημένος ως τώρα, χωρίς να το αξίζει.

Συγγνώμη αν σας κούρασα, αυτό μόνο, είχα ζητήσει να μην προκληθώ, τίποτε άλλο, κ.λπ.  

Συμφωνούμε: το ΔΝΤ είναι εδώ και θα μείνει για πολλά χρόνια, οι δαπάνες υγείας θα μειωθούν δραστικά, δεν θα υπάρξουν περιθώρια ανάπτυξης για τους μικρούς παρά συγκέντρωσης για τους μεγάλους.

Πάντως αρχίζω να πιστεύω ότι είσαι ολίγον παρανοϊκός: τι χολή βλέπεις ότι βγάζω εναντίον παιδιών, τι ότι ανήκω σε συντεχνία, τι ότι επιδίδομαι σε σπορ (leasing αυτοκινήτων). Ό,τι να'ναι !

Σύνελθε, γιατί όταν "προκαλείσαι" παραφέρεσαι. Μεγάλα παιδιά είμαστε.

[Meletis]

Με συγχωρείς που δεν έχω τη δική σου γνώση, υψηλή νοημοσύνη, εμπειρία και εκπαίδευση σε δύσκολες καταστάσεις.
Τι να κάνουμε, είμαι ένας χαζός κομπιουτεράς με πτυχίο, master και 13 χρόνια εργασίας σε ελληνικές και ξένες εταιρείες.


Κι εγω ειμαι ενας χαζος φαρμακοποιος, με πτυχιο, master και 15 χρονια εργασιας σε ξενες φαρμακευτικες εταιριες, τα ταλευταια απο τα οποια σε διευθυντικη θεση. Και λοιπον?


Για τον παραλληλισμό με τις τράπεζες, σου έχω μερικές σκόρπιες σκέψεις και σε αφήνω να τις συνθέσεις:
- Κατευθυνόμενη συνταγογράφηση. Γνωρίζεις;

Μπα, καθολου! 15 χρονια, μπρικια κολλαγα...


- Άνοιγμα νέου φαρμακείου κοντά σε ΙΚΑ ή ΟΑΕΕ. Πιστεύεις ότι θα βαράει μύγες ή θα πουλάει μόνο αντιηλιακά;[/i]

Φυσικα και θα πουλαει, μερος της πιτας που ειχαν τα ηδη υπαρχοντα

- Πολυφαρμακία στην Ελλάδα = ψύχωση με τα φάρμακα για ψύλλου πήδημα και ευκολία στο "γράψιμο" συνταγών.


Αυτο συμβαινει εδω και χρονια, με τις ευλογιες του ΠΦΣ, και του εκαστοτε υπουργου υγειας. Τωρα που ηρθε η θεια Τροϊκα, αποφασισαν οτι πρεπει να το μαζεψουν καπως.

Προσπερνώ κι εγώ με τη σειρά μου το πόσο φοβερός είσαι σε σχέση με τον - πως τον λες - "φαρμακοποιό πάγκου".

Παρακαλω, ο δρομος ελευθερος


Α, και δεν έχω γιο ούτε φαρμακείο να του δώσω


Η επιμονη σου στο ερωτημα, αλλο δειχνει

Εγώ είπα τι θα έκανα στη θέση σου γιατί θέλω να είμαι ρεαλιστής στο υπάρχον καθεστώς. Αυτό που κάποιοι σωστά ονομάζουν "κερατιάτικα" εγώ θα το ονόμαζα "αέρα επιχείρησης & πελατεία" για να μπορέσω να χρυσώσω το χάπι και να πορευτώ. Δεν το επικροτώ, αλλά ο στόχος μου θα ήταν συγκεκριμένος. Σου είπα, οι κανόνες του παιχνιδιού είναι γνωστοί πάνω από 10 χρόνια, εσύ διαλέγεις να παίξεις ή όχι.

Τώρα αν θα αλλάξει κάτι από εδώ και στο εξής, θα δείξει. Αλλά ό,τι και να είναι αυτό, θα είναι προς το χειρότερο για το φαρμακοποιό-επιχειρηματία. Αυτό είναι δεδομένο. Είτε με μικρές αλλαγές στο υπάρχον καθεστώς είτε με εντελώς νέο καθεστώς.
 
Αφου εισαι κομπιουτερας με master και 13χρονη εμπειρια, και χωρις γιο φαρμακοποιο, τι ζαλιζεις το μυαλο σου με ξενα προβληματα;


Και μια σχετική ιστορία.
Δεν ξέρω αν έχεις πάει ποτέ Αμερική και συγκεκριμένα Νέα Υόρκη. Εγώ τυχαίνει να έχω συγγενείς και να τους επισκέπτομαι που και που.
Στη χώρα λοιπόν της ελεύθερης αγοράς, του ανταγωνισμού και της αποθέωσης του καταναλωτή, στο πολύβουο Manhattan, σε κάθε τετράγωνο σχεδόν λειτουργούν υποκαταστήματα των 2 μεγαλύτερων φαρμακευτικών αλυσίδων της χώρας (Duane Reade και Rite Aid). Υπάρχει και μια τρίτη μικρότερη (CVS). Μιλάμε για εκατοντάδες μαγαζιά σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων. Τα ανεξάρτητα ιδιωτικά φαρμακεία είναι ελάχιστα, προσωπικά έχω δει μόνο 2. Για τέτοιο ανταγωνισμό μιλάμε που όλως τυχαίως οι τιμές είναι παρόμοιες.

Αυτά λοιπόν τα υποκαταστήματα, πολλά από τα οποία λειτουργούν καθημερινά σε 24ωρη βάση, θυμίζουν μεγάλο mini-market με πληθώρα ειδών συχνά άσχετων μεταξύ τους. Ανάμεσα λοιπόν στις γατοτροφές και τα παγωτά (κυριολεκτικά), στο υπόγειο ή πέρα στο βάθος, υπάρχει πάντα ένα μπουντρούμι ζωσμένο με κάγκελα στο οποίο εργάζεται ο φαρμακοποιός-υπάλληλος. Ο χώρος του είναι περιορισμένος (θυμίζει τμήμα ανταλλακτικών αυτοκινήτων αν έχεις ποτέ επισκεφτεί αντιπροσωπεία), η εικόνα με τα κάγκελα χαρακτηριστική. Καμία προσωπική επαφή με πελάτες, καμία ζεστασιά.

Μηπως τους δερνουν κι ολας??

Βεβαίως ο φαρμακοποιός στην Αμερική θεωρείται καλό επάγγελμα, χωρίς ανεργία και ως υπάλληλος λαμβάνει ένα σχετικά ικανοποιητικό μισθό. Και για να μπορέσει να εργαστεί σε ένα από τα χιλιάδες υποκαταστήματα των αλυσίδων που προανέφερα, πρέπει να έχει πτυχίο, άδεια ασκήσεως, πρακτική εξάσκηση και πιστοποίηση ειδικού φορέα (μετά από εξετάσεις). Δεν είναι δηλαδή κάποιος τυχαίος.

Κι εδω τα ιδια προσοντα απαιτουνται

Δεν ξέρω με τι ωράρια εργασίας δουλεύει, αλλά φαντάζομαι ότι υπάρχουν κυλιόμενες 8ωρες βάρδιες ώστε να εξυπηρετεί 24x7.


Με όλα αυτά που ετοιμάζουν διάφοροι (ή θέλουν να ετοιμάσουν), καλομελέτα και έρχεται...


Κανενα προβλημα. Οποιαδηποτε εργασια ειναι καλυτερη απο την ανεργια. Σιγουρα παντως θα δινουν καλυτερο μισθο απο αυτον που δινουν τα ιδιωτικα φαρμακεια στους υπαλληλους φαρμακοποιους (οσα λιγοστα εχουν, γιατι τα περισσοτερα εχουν σαν υπαλληλο απο γειτονισσα, μπατζανακη, ξαδερφη και παει λεγοντας)..




[/quote]

[tasath]

Ε, αυτό το τελευταίο που γράφεις είναι βούτυρο στο ψωμί του ΠΦΣ που κατηγορεί κάποιους ως φερέφωνα μεγάλων συμφερόντων (και καλά, να τους κάνουν όλους υπαλλήλους τους).

Προτείνω να το λήξουμε, είναι άγονη η συζήτηση.


Με προβλημάτισες, πάω να τσεκάρω ξανά αν όντως έχω γιό

[Meletis]

Ε, αυτό το τελευταίο που γράφεις είναι βούτυρο στο ψωμί του ΠΦΣ που κατηγορεί κάποιους ως φερέφωνα μεγάλων συμφερόντων (και καλά, να τους κάνουν όλους υπαλλήλους τους).

Προτείνω να το λήξουμε, είναι άγονη η συζήτηση.


Με προβλημάτισες, πάω να τσεκάρω ξανά αν όντως έχω γιό

Αν το δικαιωμα στην εργασια κανει καποιον φερεφωνο, κανενα προβλημα. Μπορεις να με αποκαλεις φερεφωνο, μεγαφωνο, μικροφωνο, οπως θελεις. Τι να κανουμε; καποιοι καταδεχομαστε να γινουμε και υπαλληλοι, δεν εχουμε τις φιλοδοξιες μεγαλοεπιχειρηματιων ιδιοκτητων φαρμακειων...

[tasath]

Διάβασε σε παρακαλώ τι έγραψα: "...βούτυρο στο ψωμί του ΠΦΣ που κατηγορεί κάποιους ως φερέφωνα..."
Αυτά λένε εκείνοι, όχι εγώ.

Να συνοψίσουμε;

Εγώ μιλάω για εξορθολογισμό του υπάρχοντος καθεστώτος, για αδειοδότηση βάσει επετηρίδας, για σύνδεση εκπαίδευσης-αγοράς.
Εσύ λες για άνοιγμα του επαγγέλματος ώστε οι ΦχΦ να μπορούν να ανοίξουν φαρμακείο όπου και όποτε θέλουν χωρίς να πληρώνουν την άδεια ή να υπόκεινται σε γεωπληθυσμιακούς περιορισμούς.
Εγώ λέω ότι το άνοιγμα από μόνο του είναι "λειψό" και δεν έχει ρεαλιστική βάση στο υπάρχον καθεστώς (με ή χωρίς αγορά αδείας).
Υποστηρίζω μάλιστα ότι δεν βασίζεται σε πραγματικές ανάγκες καταναλωτών, δημιουργεί επιπλέον δαπάνη, και αυτό σε μια χώρα που έχει πήξει στα φαρμακεία τα οποία όλα έχουν δουλειά.
Εσύ διαφωνείς και λες ότι αυτά είναι προσχήματα των "εχόντων".

Θα περίμενα μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση: θα περίμενα να ζητήσεις καθεστώς ελεύθερου ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα. Ελεύθερη τιμή πώλησης, απελευθέρωση ωραρίου, αλλαγή ιδιοκτησιακού, δυνατότητα διαφήμισης, πώληση μέσω εναλλακτικών καναλιών (π.χ. eshops).
Αυτά μαζί, αν προστεθούν στο παραπάνω, αποτελούν μια ολοκληρωμένη θέση για ένα παντελώς νέο καθεστώς (δεν κρίνω αν θα είναι καλύτερο ή όχι).
Αλλιώς αφήνουν την εντύπωση ότι θέλεις να μπεις σε μια προστατευμένη αγορά με ελάχιστο τίμημα για να αποκτήσεις μέρος από τα κέρδη που βλέπεις να υπάρχουν.
Δεν είναι κακό, δεν ξέρω αν είναι εφικτό στην παρούσα φάση...

[Meletis]

Να συνοψίσουμε;

Εγώ μιλάω για εξορθολογισμό του υπάρχοντος καθεστώτος, για αδειοδότηση βάσει επετηρίδας, για σύνδεση εκπαίδευσης-αγοράς.

Δεν διαφωνησα σε τετοιο μετρο. Αυτο ομως, προϋποθετει την καταργηση του κληρονομικου καθεστωτος, και παραδοση της αδειας στη νομαρχια με την συνταξιοδοτηση. Σωστα; Η συνδεση εκπαιδευσης - αγορας, θα ηταν ευχης εργο, αλλα πως μπορει να επιτευχθει στην ελληνικη πραγματικοτητα, τη στιγμη που δεν εχουμε φαρμακευτικη βιομηχανια;

Εσύ λες για άνοιγμα του επαγγέλματος ώστε οι ΦχΦ να μπορούν να ανοίξουν φαρμακείο όπου και όποτε θέλουν χωρίς να πληρώνουν την άδεια ή να υπόκεινται σε γεωπληθυσμιακούς περιορισμούς.

Το καθεστως που περιγραφεις, ειναι αυτο ακριβως με το οποίο ανοιξαν τα φαρμακεια τους ολοι οι φαρμακοποιοι μεχρι το 1997. Δεν πληρωσαν για την αδεια, δεν υποκεινται (ακομη και σημερα) σε γεωπληθυσμιακους περιορισμους, Και ναι, υποστηριζω οτι ολοι οι φαρμακοποιοι, παλιοι και νεοι, πρεπει να λειτουργουν με τους ιδιους κανονες

Εγώ λέω ότι το άνοιγμα από μόνο του είναι "λειψό" και δεν έχει ρεαλιστική βάση στο υπάρχον καθεστώς (με ή χωρίς αγορά αδείας).

Δεν διαφωνησα σε αυτο, μονο που η συζητηση γινεται στη βαση του αν πρεπει να ανοιξει η οχι το επαγγελμα, και αν πρεπει να υπαρχουν διακρισεις μεταξυ παλιων και νεων φαρμακοποιων.

Υποστηρίζω μάλιστα ότι δεν βασίζεται σε πραγματικές ανάγκες καταναλωτών, δημιουργεί επιπλέον δαπάνη, και αυτό σε μια χώρα που έχει πήξει στα φαρμακεία τα οποία όλα έχουν δουλειά.

Εδω εχουμε διαφορετικη αποψη. Σου εξηγησα για ποιο λογο η αυξηση των φαρμακειων δεν αυξανει την φαρμακευτικη δαπανη. Θα προσθεσω επισης, οτι το κρατος ξερει πολυ καλα την αλυσιδα της διαφθορας στο χωρο του φαρμακου, αλλα τοσα χρονια, οπως και με ολοκληρο το δημοσιο τομεα, εκανε τα στραβα ματια προς ικανοποιηση συμφεροντων δικων του και των πελατειακων σχεσεων. Αν θελεις, μπορουμε να κανουμε μια συζητηση επ' αυτου και θα δεις οτι το προβλημα δεν ειναι ο τελευταιος κρικος της αλυσιδας, αλλα ο πρωτος... Ειδαμε, οτι κατω απο την πιεση της Τροϊκας, το κρατος αναγκαστηκε να συμμαζεψει τα εξοδα της φαρμακευτικης δαπανης, με πρωτο βημα την ηλεκτρονικη συνταγογραφηση. Θα ενημερωθηκες πιστευω, οτι στο ταμειο των ελευθερων επαγγελματιων οπου εφαρμοστηκε, εστω και με προβληματα, η δαπανη μειωθηκε κατα 43%, (και αυτο χωρις να μειωθει ο αριθμος των φαρμακειων, αλλη μια αποδειξη οτι το προβλημα δεν βρισκεται στον αριθμο των φαρμακειων, αλλα στην ελλειψη ελεγχου).

Εσύ διαφωνείς και λες ότι αυτά είναι προσχήματα των "εχόντων".

Θα περίμενα μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση: θα περίμενα να ζητήσεις καθεστώς ελεύθερου ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα. Ελεύθερη τιμή πώλησης, απελευθέρωση ωραρίου, αλλαγή ιδιοκτησιακού, δυνατότητα διαφήμισης, πώληση μέσω εναλλακτικών καναλιών (π.χ. eshops).

Επαναλαμβανω, οτι η αρχικη μας συζητηση ηταν για το αν πρεπει να ελευθερωθει το επαγγελμα η οχι, και για ποιους λογους.
Τωρα, σε οτι προτεινεις, αλλου συμφωνω, αλλου διαφωνω και αλλου συμφωνω με προϋποθεσεις: α) ελευθερη τιμη πωλησης: συμφωνω και ειναι κατι που θα γινει ουτως η αλλως, με την προϋποθεση να πληρωνεται ο φαρμακοποιος απο τα ταμεια αμεσα, και οχι με καθυστερηση 8 μηνων οπως σημερα. β) απελευθερωση ωραριου: επισης συμφωνω, γ) αλλαγη ιδιοκτησιακου: εδω διαφωνω. Ο ιδιοκτητης η οι ιδιοκτητες πρεπει να ειναι φαρμακοποιοι, προκειμενου να προστατευτει η δημοσια υγεια. δ) δυνατοτητα διαφημισης: μιλας για φαρμακεια, η για φαρμακα; στο πρωτο συμφωνω, στο δευτερο διαφωνω. Το φαρμακειο, παρεχει και μια σειρα αλλων υπηρεσιων και προϊοντων εκτος απο φαρμακα, και χρειαζεται τη διαφημιση. Για τα φαρμακα διαφωνω, καθως ειναι παραγοντας που μπορει να αυξησει τη φαρμακευτικη δαπανη μεσω πιεσεων των ασθενων προς τους ιατρους. Οι διαφημισεις φαρμακων, πρεπει να απευθυνονται μονο σε ιατρους, που εχουν την επιστημονικη καταρτιση να τα κρινουν και αναλογως να τα χορηγησουν η οχι. ε) πωληση μεσω internet: επισης διαφωνω στην παρουσα φαση, γιατι δεν υπαρχει η καταλληλη υποδομη ελεγχου συνταγων, καθως και ελεγχου γνησιοτητας των προϊοντων. Τα παραδειγματα με φαρμακα "μαϊμουδες" απο αντιστοιχα e-shops του εξωτερικου, ειναι πολλα. Ισως στο μελλον.

Αυτά μαζί, αν προστεθούν στο παραπάνω, αποτελούν μια ολοκληρωμένη θέση για ένα παντελώς νέο καθεστώς (δεν κρίνω αν θα είναι καλύτερο ή όχι).
Αλλιώς αφήνουν την εντύπωση ότι θέλεις να μπεις σε μια προστατευμένη αγορά με ελάχιστο τίμημα για να αποκτήσεις μέρος από τα κέρδη που βλέπεις να υπάρχουν.
Δεν είναι κακό, δεν ξέρω αν είναι εφικτό στην παρούσα φάση...

Για να μπω σε αυτη την αγορα (οπως το θετεις), προϋποθετει να παψει να ειναι προστατευομενη. Επομενως, δεν επιθυμω να μπω κατω απο κανενα ειδος προστασιας, αλλα να εχω ιδια δικαιωματα με ολους τους φαρμακοποιους και αυτο αφορα και το τιμημα. Γιατι ομως παντα βαζεις το κερδος σαν κυρια αιτια; Δεν ξερεις ουτε ποσα εβγαζα απο την εργασια μου στις εταιριες, ουτε τους λογους που θελω να ασχοληθω με το φαρμακειο. Υπαρχουν πολλοι αλλοι λογοι που οδηγουν καποιον σε συγκεκριμενη επαγγελματικη κατευθυνση εκτος απο το κερδος, ειτε το πιστευεις, ειτε οχι. Φυσικα και δεν ειναι κακο να εχω ελευθερη επιλογη της επαγγελματικης μου πορειας, οπως οι υπολοιπο συναδελφοι μου. Το αν ειναι εφικτο, θα δειξει.

[tasath]

Χαίρομαι γιατί βρίσκω τις απαντήσεις σου ξεκάθαρες και σαφείς.

[Meletis]

Χαίρομαι γιατί βρίσκω τις απαντήσεις σου ξεκάθαρες και σαφείς.

Πρεπει να γνωριζεις ομως, πως το ΔΣ του ΠΦΣ δεν συμφωνει σε τιποτε απο αυτα. Στο μονο που αναγκαστηκε να συμφωνησει, ειναι το rebate (κλιμακουμενη εκπτωση αναλογα με το τζιρο) στα ασφαλιστικα ταμεια. Κατα τα αλλα, παλευει με νυχια και με δοντια να παραμεινει το καθεστως ως εχει. Μεχρι στιγμης, ο υπουργος υγειας, τους κανει το χατηρι με τις δηλωσεις του. Αν τους το κανει και με τα εργα του, λιγος καιρος μενει να το δουμε...