Αγαπητοί μου,
Παρακολουθώ τις τελευταίες ώρες την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων μεταξύ σας, έστω και αν ο ζήλος σας φορτίζει την κουβέντα. Χωρίς να κάνω παράθεση, μολονότι μπήκα στον πειρασμό να σχολιάσω πολλά, αναφέρω τα εξής προς αναθέρμανση και ανατροφοδότηση του διαλόγου:
1) Η εμπειρία μου ως ελεγκτού του πρώην ΤΕΒΕ (2006-2008) έδειξε ότι το μέσο φαρμακείο στην Ξάνθη έκανε τζίρο από 4 έως 5000 ευρώ ανά μήνα σε ασθενείς του νυν ΟΑΕΕ (που αποτελούν περίπου το 3,8% των σφαλισμένων του Νομού). Εύκολα μπορούν να γίνουν αναγωγές και για τα υπόλοιπα ταμεία. Σημειώνω δε ότι αυτές οι φαρμακευτικές δαπάνες ήταν ιδιαίτερα κατεσταλμένες διότι ο μεν προϊστάμενος του πρώην ΤΕΒΕ Ξάνθης κ. Ματζινός θεωρούνταν από τους πλέον σκληροπυρηνικούς (αλλά και δίκαιους) ως προς την εφαρμογή των διατάξεων, ο δε υποφαινόμενος, για τον ίδιο πάνω κάτω λόγο, είχε φτάσει να δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα από φαρμακοποιούς (γεγονός που απετέλεσε και το λόγο που δεν έκανε αίτηση ανανέωσης της σύμβασής του - τα σχετικά έγγραφα που προηγήθηκαν προς τη διοίκηση είναι διαθέσιμα σε όποιον πραγματικά ενδιαφέρεται να δει την κορυφή του παγόβουνου).
2) Κατά τη μικρή μου θητεία ως ειδικός παθολόγος (τα τελευταία 7 χρόνια) έγινα μάρτυρας πολλών μικρών τραγελαφικών ιστοριών από (φίλους, γιατί οι άλλοι δεν τολμούσαν) φαρμακοποιούς, Συνοψίζω τις εμπειρίες μου σε λίγα σημεία: α) Βασιλάκη, έχω κάτι αδέσποτα, γράψε μου τα ρε συ σε αυτά τα δύο βιβλιάρια του ΟΠΑΔ και μη στεναχωριέσαι, κόψε και συ καναδυό χαρτάκια, δε θα πει τίποτε ο μάστορας, φίλος είναι... (τα αδέσποτα, για όσους κάνουν ότι δεν κατέχουν το θέμα, είναι κουπόνια που αφαιρέθηκαν από φάρμακα που πληρώθηκαν κανονικά, κυρίως από ασθενείς του ΙΚΑ, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και φυσικά καμμιά ελπίδα να γράψουν συνταγή δωρεάν), β) Ρε Μπίλυ, ο τάδε μου πήρε δυο κουτιά και με άφησε ρέστο, που να τον ψάχνω τώρα, θα σου στείλω της γυναίκας μου να τα περάσεις, γ) Ο δικηγόρος κ. τάδε χρωστάει τρία κουτιά από το αντιϋπερτασικό του, γράψε συνταγές για δυο μήνες μπροστά (αφού κανένας δεν εφαρμόιζει τη διάταξη περί καταχώρησης μέσα σε 5 εργάσιμες), δ) Ρε συ, έχω μειον τέσσερα Tavor και δυο Stedon, πώς θα γίνει να τα τακτοποιήσουμε, και που είσαι, δώσε εσύ τη μονόρριγη και μην τα γράφεις αν έχεις πρόβλημα (τι να τα κάνεις τα δύο ευρώ αφού αυτά στη μαύρη πάνε 50 και 60...). Θα μπορούσα να συνεχίσω τον ενδιαφέροντα αυτόν κατάλογο αλλά μάλλον θα με προσεγγίσει ο εισαγγελέας και πραγματικά είναι τόσα πολλά τα γεγονότα που έχω πια συγκεχυμένη άποψη για το ποιος έκανε τι, το μόνο που ξέρω είναι ότι κάτι δεν πάει καλά στα σίγουρα.
3) Και έρχομαι στο δια ταύτα: Η ευθύνη για το ξεχείλωμα των φαρμακοποιών βρίσκεται στους γιατρούς. Χωρίς την ασύδοτη πρακτική ορισμένων από αυτούς (που είναι η μειονότητα όπως αποδεικνύει και το γνωστό και ενδιαφέρον άρθρο που παρέθεσε ο tastath - ένα 6% ήταν οι επίορκοι και στιγμάτισαν και το υπόλοιπο 94%) οι φαρμακοποιοί θα περιορίζονταν σε εκτέλεση ιατρικών εντολών και η παρέμβασή τους θα περιορίζονταν σε μη φαρμακευτικά προϊόντα (γάλατα, αντιηλιακά, παπούτσια κ.λ.π.) αφού έτσι το επέλεξαν κλαδικά - δεν άκουσα, εκτός κι αν κάνω λάθος, να έχουν ποτέ πρωτεύον αίτημα τη δυνατότητα παρέμβασης επί της ιατρικής συνταγής στο θέμα της επιλογής του σκευάσματος.
4) Κατόπιν των ανωτέρω ρωτώ λοιπόν τους συναδέλφους μου: Αξίζει, για μία μικρή πραγματικά μερίδα επίορκων, που ούτως ή άλλως υπάρχουν σε μεγαλύτερο ποσοστό σε όλες τις εκφάνσεις της ελληνικής κοινωνίας, να δίνουμε το δικαίωμα όχι μόνο στους φαρμακοποιούς, αλλά και σε οποιουσδήποτε, να μέμφονται το ιατρικό λειτούργημα; Γιατί δε φροντίζουμε να απομονώσουμε, να νουθετήσουμε, να παρέμβουμε, αλλά και να μη διαστάσουμε να ακυρώσουμε τέτοιες πρακτικές από ῾συναδέλφους῾ μας που κάνουν τεράστια ζημιά στον κλάδο, ιδιαίτερα σε μία τόσο κρίσιμη και ευαίσθητη περίοδο;
Σημείωση: Μετά από 7 έτη ζυμώσεων, η συντριπτική πλειοψηφία των φαρμακοποιών στην Ξάνθη είναι καλοί φίλοι, αναγνωρίζοντας ότι ο αγώνας μου στο ΤΕΒΕ δεν είχε στόχο αυτούς, αλλά την αποκατάσταση της ηθικής ακεραιότητας και της δυναμικής των εν πολλοις κοινών συμφερόντων ιατρών και φαρμακοποιών. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε, εμένα προσωπικά δε με ενδιαφέρει αν ο φαρμακοποιός μου τζιράρει 80.000 το μήνα (γιατί τόσα τζιράρει) ενώ εγώ τρέχω από τις 8 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδι με ένα διάλειμμα 3 με 5 το μεσημέρι να δω τον κόσμο με τιμές δημοσίου και συλλογή χαρτιών που δεν πληρώνονται παρά μόνο μετά από πολλή καθυστέρηση, καβγάδες, απειλές, δικηγορικές παρεμβάσεις, εισαγγελικές εντολές κ.λ.π. τζιράροντας 6 με 7000 το μήνα (μείον 3000 τα έξοδα και με δεδομένο ότι από το τζίρο τα μετρητά πολλές φορές είναι κάτω από 1200, καταλαβαίνετε...).
Θέμα: Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών (Αναγνώστηκε 631199 φορές)