- 'Ηταν και θα παραμείνει αδιάλλακτος.Ας αλλάξουμε σελίδα:
Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε από τον Λοβ. Μακροσκελείς επεξηγήσεις, παράθεση αριθμών και εκτός θέματος αναφορές, για να θολώνουμε τα νερά.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςTου Πασχου Μανδραβελη (8-7-11, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
(μεταφορά στο θρεντ από Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος)
Το πρώτο πρόβλημα της επιστολής του κ. Ανδρέα Λοβέρδου («Η τιμή των φαρμάκων», «Καθημερινή» 6.7.2011), που απαντά στην οργή του κ. Στέφανου Μάνου («Αίσχος, κ. Λοβέρδο» «Κ» 5.7.2011) είναι το ακατανόητό της. Από την ανταπάντηση («Αίσχος, κ. Λοβέρδο, ξανά», «Κ» 7.7.2011) συνάγεται το συμπέρασμα πως ο κ. Μάνος κάτι κατάλαβε. Οι υπόλοιποι, όμως, που χρεωνόμαστε δισεκατομμύρια για τις φαρμακευτικές δαπάνες μπερδευτήκαμε από τα ΜΥΣΗΦΑ τα άρθρα 34 και 38 του ν. 3918/2011, τα μεσοσταθμικά κ. λπ. Το αποτέλεσμα είναι να ελπίζουμε ότι κάτι γλιτώνουμε, αλλά να φοβόμαστε ότι και πάλι οι φόροι μας πάνε στον βρόντο.
Το δεύτερο πρόβλημα της επιστολής Λοβέρδου είναι το
μέγεθός της. Αν χρειάζονται 550 λέξεις για να εξηγηθεί μια απλή διαδικασία, όπως είναι η μείωση της τιμής των φαρμάκων, τότε
κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Η
μακροσκελής εξήγηση αναφέρει μόνο ένα πράγμα: υπάρχει τέτοια
πολυπλοκότητα στην τιμολόγηση, που σίγουρα διάφοροι
αετονύχηδες θα την εκμεταλλευτούν για να φτάσουν την κρατική δαπάνη πάνω από τα ουράνια. Εδώ θα ’μαστε για να το δούμε. Ή ακόμη χειρότερα: Εδώ θα ’μαστε για να το πληρώνουμε.
Υπάρχει ένα άλλο σύστημα που θα έκανε τη ζωή του υπουργού Υγείας απλούστερη και τη δική μας καλύτερη. Το εφαρμόζουν χρόνια στη Σουηδία, που φημίζεται για το κοινωνικό της κράτος, και ο κ. Λοβέρδος δεν θέλει ( ; ) να το κατανοήσει. Το έγραψε ο κ. Μάνος αναλυτικά από το 2010.
«Στη σοσιαλδημοκρατική Σουηδία ορίζουν και εκεί, όπως εδώ, τις χονδρικές τιμές και τις λιανικές τιμές... Θα παραθέσω τα στοιχεία της σουηδικής πρακτικής:
» Για όσα φάρμακα έχουν χονδρική τιμή (μαζί με τον ΦΠΑ) μέχρι 7 ευρώ, η λιανική τιμή διαμορφώνεται με προσαύξηση της τιμής κατά 20% πλέον ενός σταθερού ποσού 2,91 ευρώ. Με αυτό το σύστημα το Salospir στη Σουηδία θα είχε λιανική τιμή 3,89 ευρώ. Για φάρμακα με χονδρική τιμή από 7 μέχρι 30 ευρώ, ο φαρμακοποιός προσαυξάνει τη χονδρική τιμή κατά 3% και προσθέτει 4,09 ευρώ για να διαμορφώσει τη λιανική τιμή. Από 30 έως 550 ευρώ, η χονδρική τιμή προσαυξάνεται κατά 2% και προστίθενται 4,37 ευρώ. Τέλος, για τα ακριβά φάρμακα πέραν των 550 ευρώ, η λιανική τιμή προκύπτει από την πρόσθεση 15,53 ευρώ στη χονδρική τιμή. Το Somatuline στη Σουηδία θα είχε λιανική τιμή 1.259,09 που είναι το άθροισμα της χονδρικής με ΦΠΑ συν το περιθώριο των 15,53 ευρώ.
» Ο Σουηδός φαρμακοποιός κάθε φορά που διαθέτει Somatuline κερδίζει 15,53 ευρώ, ενώ ο Ελληνας συνάδελφός του κερδίζει 435,24 ευρώ.» («Καθημερινή» 26.9.2010).
Αυτό το απλό, κατανοητό και ιδιαίτερα ευεργετικό για την τσέπη των φορολογουμένων σύστημα
προβλέπεται και από το Μνημόνιο και δεν έχει εφαρμοστεί. Πρόκειται για το ίδιο Μνημόνιο που... απέτυχε.
Ο μόνος που δεν εννοεί να καταλάβει την απλότητα και τη χρησιμότητα του σχεδίου είναι ο υπουργός Υγείας. Εξ ου και τα ΜΥΣΗΦΑ τα άρθρα 34 και 38 του ν. 3918/2011, τα μεσοσταθμικά κ. λπ. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτή η έλλειψη κατανόησης δεν έχει να κάνει με τις ψήφους των φαρμακοποιών. Θα ήταν πολύ κοντόθωρο.
Διότι οι ψήφοι ημών των υπολοίπων που πληρώνουμε, είναι πολλές περισσότερες.
Θέμα: Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών (Αναγνώστηκε 631130 φορές)