Δρ Χάος

[anastasios theodoridis]

Ντελίριο προκάλεσαν τα τελευταία χρόνια στον τηλεοπτικό πληθυσµό οι ιατρικές σειρές. Επεισόδιο επεισόδιο, µεγάλωσαν φανατικούς των µυστηρίων του ανθρωπίνου σώµατος. Παράλληλα όµως, ανέπτυξαν και αρρωστοφοβικούς που τρελαίνουν τους γύρω τους και ηµιµαθείς «γιατρούς» που αποτρελαίνουν τους ηµίτρελους.

Κάπως έτσι, οι υποψιασµένοι στα ιατρικά θέµατα τηλεθεατές έχουν χωριστεί σε δύο κατηγορίες – στους δήθεν ασθενείς που τη βγάζουν - δεν τη βγάζουν τις επόµενες ώρες και στους δήθεν γιατρούς. Αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων ζουν ανάµεσά µας, δοκιµάζοντας τα όρια του νευρικού συστήµατος των υπολοίπων.

Οι πρώτοι είναι πεπεισµένοι πως το δερµατολογικό τους, για παράδειγµα, πρόβληµα εξελίσσεται σε καρκίνο. Ξέρουν να «ακούνε» το σώµα τους, λένε, και να διαβάζουν τα σηµάδια. Γι’ αυτούς οι σειρές αποτελούν... εγκυκλοπαίδεια ασθενειών από τις οποίες µπορεί να – ή για τους αθεράπευτους θα – προσβληθούν.

Οι δεύτεροι, είναι πεπεισµένοι πως µπορούν να κάνουν διάγνωση διά γυµνού οφθαλµού. Εχουν λάβει εκπαίδευση από παγκοσµίου φήµης επιστήµονες – τον ειδικό για πάσα νόσο Dr Ηouse, τον νευροχειρουργό Derek Shepherd, τον καρδιοχειρουργό Ρreston Βurke... και άλλους µεγάλους ιατρικούς αστέρες.

Στην τηλεοπτική καθηµερινότητα των ηθοποιών µε τις άσπρες ποδιές, η αρρώστια δεν είναι ποτέ απλή υπόθεση. Ο πυρετός ποτέ δεν είναι «αθώος», οι µελανιές ποτέ δεν είναι αποτέλεσµα πεσίµατος, για τη ζαλάδα δεν ευθύνεται ποτέ η υπόταση και προσοχή: δεν υπάρχει σοβαρή ασθένεια που να µη συνοδεύεται από σπασµούς διαρκείας.

Από την άλλη πάλι, στο Seattle Grace Ηospital δεν υπάρχει αρρώστια που να µη θεραπεύεται. Εκεί, οι χειρουργοί έχουν τις µαγικές δυνάµεις να ανοίγουν τον εγκέφαλο στα δύο, να πετσοκόβουν καρδιές που συνεχίζουν να πάλλονται και να κάνουν τον καρκίνο να το... βάζει στα πόδια.

Το ζητούµενο είναι εάν θα επιλέξει κανείς να δει το ποτήρι µισοάδειο ή µισογεµάτο: γιατί ο κατά φαντασίαν ασθενής µπορεί να νιώθει «πονοκέφαλο σε όλο του το σώµα», τα καλά νέα είναι όµως πως οι κατά φαντασία γιατροί µε το νυστέρι στο χέρι κάνουν το αδύνατο να µοιάζει δυνατό. Σαν να λέµε δρ Χάος...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Gatekeeper]

Μόνο το ER ήταν τηλεοπτική σειρά που προσομοίωσε σε σημαντικό βαθμό την αμερικάνικη ιατρική πραγματικότητα.

[tsoukase]

Τι θέλει να πει ο δημοσιογράφος? Οτι φταινε οι ιατρικές σειρές που ασθενείς κάνουν λάθος αυτοδιάγνωση? Ή απλά κάνει παρατήρηση του φαινομένου? Οι ιατρικές σειρές τους μάραναν να σχολιάσουν. Ολη η τηλεόραση έχει ευνουχίσει την ελληνική κοινωνία με μια κατσαρόλα και ένα φτηνό one-man-show, αποπροσανατολίζει από καλές συνήθειες και ψυχαγωγία και φανατίζει περαιτέρω τον κόσμο. Στάχτη στα μάτια είναι το άρθρο.
Σε ό,τι αφορά τον House, οι παθήσεις που παρουσιάζονται είναι πάρα πολύ πολύπλοκες και μοναδικές και δεν επιτρέπουν στον κόσμο κανένα περιθώριο παρανόησης. Ούτε καν στους γιατρούς, πχ η γνώση της σπάνια επιπλοκής των παραισθήσεων στο πολύ σπάνιο σύνδρομο von Hippel-Lindau δεν έχει καμία πρακτική αξία.